Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ . . .
Πολλές φορές θέλουμε να πούμε πολλά άλλα δε βρίσκουμε λόγια ικανά και ηθελημένα επιλέγουμε τη σιωπή.
Όμως θα ήταν αγένεια να μην ευχαριστήσω όσους "τίμησαν" τον φίλο και φιλοξενούμενο μας, Ηλία, ξεκινώντας από τον:
jtnakos, που αψήφησε τη δυνατή βροχή, το κρύο, την απόσταση και την παντόφλα της Ντίνας . . . τον:
Petros1200, που αν και κουρασμένος μετά τη δουλειά του, ξενάγησε τον Ηλία και τη Τζέλα, στις ομορφιές της Θεσσαλονίκης, τον:
Petaloudas, τον νονό μου, αυτόν με τα λάδια
, τον:
Pashalis, που καθόλου δεν άλλαξε, τον:
Δίμετρο Σέρβο,
Billsasa, για την αγάπη και τις ευαισθησίες του, τον:
Λάμπρο, τον ορειβάτη, για όλα όσα έχει κάνει και για τη βοήθεια του κατά την εισαγωγή μου στο νοσοκομείο, τον:
Urian Heep, που ακολούθησε μέχρι τέλους και για την πρόθεση του, να φιλοξενήσει το ζευγάρι, στο Χολομώντα, τον:
elias, για τα χαμόγελα και τις ευχές που εξέφρασε, τον:
Νίκο τον
EVO, για το ενδιαφέρον του, να μην κλείσει ο φάκελος με το ατύχημα . . . Και τις:
Τέσσερις κυρίες της παρέας, που υπομονετικά, χάνονταν σε συζητήσεις για εξατμίσεις, κυλίνδρους και ταξίδια.
Φυσικά ευχαριστώ από καρδιάς και τους φίλους που επικοινώνησαν, εκφράζοντας τη διάθεσή τους να παρευρεθούν, αλλά είπαμε, το σύμπαν κι ο καιρός.
Ελπίζω να μην ξέχασα κάποιον.
Elia λυπάμαι που ο εγωισμός . . . του σύμπαντος και η δυνατή βροχή, συνηγόρησαν και δεν σου έδειξαν την βόρεια παρέα, στα καλύτερά της.
Παρακαλώ, να κλειδωθεί το θέμα και ν' απορροφηθεί όπως οι σταγόνες τις βροχής, στο διχασμένο . . . συγνώμη, στο διψασμένο χώμα.
Φωτογραφίες πολλές, δεν βγάλαμε, γιατί μετά από καιρό κατάλαβα πως οι φωτογραφίες, συντηρούν τον πόνο όταν ο "έρωτας" πεθαίνει . . . καληνύχτα σας.
Φιλική συμμετοχή, ο Ρούντολφ το ελαφάκι: