Θα ξεκινήσω την αφήγηση της βαρκάδας μας, με ενα ποίημα ενος Καπετάνιου που δεν ειναι πια μαζι μας και ο γιος του, που εχουμε την τυχη να ανηκει στην παρεα μας, μας εκανε την τιμη να μοιραστει μαζι μας!
Ευχομαι να μας προσεχει απο εκει που βρισκεται και σιγουρα θα χαιρεται που θα το διαβασουμε ολοι!
Aυγουστιάτικος απόπλους...' Φύσσα ευλογημένε.Φυσσάς δυνατά,το κατέχω. Άλλωστε γι' αυτό σε λένε Αυγουστιάτικο μελτέμι. Εγω δεν θα σταθώ απέναντι στο σφρίγος σου οχτρός. Δεν κρατώ όπλα να σε πολεμήσω. Δεν το θέλω εξάλλου γιατί θα με νικήσεις. Θα χρησιμοποιήσω τα σύνεργά μου και θα βάλω κάτω όλη τη γνώση που συνέλλεξα στα ατέρμονα μίλια τις ώρες της μοναξιάς. Θα φορέσω σφιχτά τη νιτσεράδα μου,θα πάρω πρώτη, μπορεί αν χρειαστεί και δεύτερη μούδα στα πανιά μου, θα σε κρατήσω δευτερόπριμα και θα καργάρω ίσια το τιμόνι απάνω κατά την Ανατολή. Θα γελάσεις το ξέρω... -Σαν τι θέλει τούτο το καρυδότσουφλο μωρέ μέσα στα πέλαγα που διαφεντεύω; Όμως θα φουσκώσεις τα πανιά και το γέρικο σκαρί θα πάρει μίλια. Και νωρίς το μεσημεράκι θα ρίξει άγκυρα στο απάνεμο ορμάκι στη ''Συκιά του Γέρου'',όπου η μάνητά σου ξεφτίζει. Και τότες,θα βγουν τα κουμάντα, φρέσκα κηπευτικά απ' το περιβολάκι μου, θα τσιτσιρίσει το τηγάνι με τα ψάρια, στο ψυγειάκι θα παγώνει το κρασί και μέχρι να στρωθεί το τραπέζι,θα πέσω στα καθάρια τυρκουάζ βαθειά νερά,να πάρω ανάσες για το χειμώνα πούρχεται. 'Από Αύγουστο χειμώνας', που λέγαν και οι παλαιοί. Κι από κοντά, κι η μικρή μας βιβλιοθήκη να γεμίσουν οι ώρες νοσταλγία και ρομαντισμό... Καλές θάλασσες καπεταναίοι μου!
Ευχομαι να μας προσεχει απο εκει που βρισκεται και σιγουρα θα χαιρεται που θα το διαβασουμε ολοι!
Aυγουστιάτικος απόπλους...' Φύσσα ευλογημένε.Φυσσάς δυνατά,το κατέχω. Άλλωστε γι' αυτό σε λένε Αυγουστιάτικο μελτέμι. Εγω δεν θα σταθώ απέναντι στο σφρίγος σου οχτρός. Δεν κρατώ όπλα να σε πολεμήσω. Δεν το θέλω εξάλλου γιατί θα με νικήσεις. Θα χρησιμοποιήσω τα σύνεργά μου και θα βάλω κάτω όλη τη γνώση που συνέλλεξα στα ατέρμονα μίλια τις ώρες της μοναξιάς. Θα φορέσω σφιχτά τη νιτσεράδα μου,θα πάρω πρώτη, μπορεί αν χρειαστεί και δεύτερη μούδα στα πανιά μου, θα σε κρατήσω δευτερόπριμα και θα καργάρω ίσια το τιμόνι απάνω κατά την Ανατολή. Θα γελάσεις το ξέρω... -Σαν τι θέλει τούτο το καρυδότσουφλο μωρέ μέσα στα πέλαγα που διαφεντεύω; Όμως θα φουσκώσεις τα πανιά και το γέρικο σκαρί θα πάρει μίλια. Και νωρίς το μεσημεράκι θα ρίξει άγκυρα στο απάνεμο ορμάκι στη ''Συκιά του Γέρου'',όπου η μάνητά σου ξεφτίζει. Και τότες,θα βγουν τα κουμάντα, φρέσκα κηπευτικά απ' το περιβολάκι μου, θα τσιτσιρίσει το τηγάνι με τα ψάρια, στο ψυγειάκι θα παγώνει το κρασί και μέχρι να στρωθεί το τραπέζι,θα πέσω στα καθάρια τυρκουάζ βαθειά νερά,να πάρω ανάσες για το χειμώνα πούρχεται. 'Από Αύγουστο χειμώνας', που λέγαν και οι παλαιοί. Κι από κοντά, κι η μικρή μας βιβλιοθήκη να γεμίσουν οι ώρες νοσταλγία και ρομαντισμό... Καλές θάλασσες καπεταναίοι μου!
