advONride 2018..... the real adv story !!!!
- Thread starter Goukos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πισω στη βαση μας ολοι, ολοι γεροι κι αγρατζουνιστοι.
Αυτο εχει σημασια, τα αλλα ειναι ιστορια που θα γραφεται εδω για μερες, με εικονες κι αφηγησεις. Και θα υπαρχει εις το διηνεκες, για να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαινουν οι νεοι!
Και οι νεοι μαθαινουν και ξεπερνανε εαυτους κι ολους τους προγενεστερους επισης!
Τρανο παραδειγμα αυτη η βολτα, οπου Γιωργης @Goukos & Λευτερης @North_explorer υπερεβαλλαν εαυτους και περασαμε υπεροχα.
Κοντρα σε καιρους, κοντρα σε προβλεψεις.....
Παντα τετοια, παντα ορθιοι και παντα με το χαμογελο!!!!
ΥΓ 1: περαστικα στον Κωστη @onroad που μαγκωσε η αλυσιδα το χερι του κι εφυγε νωρις για Αθηνα
ΥΓ 2: Δεν καταλαβα πώς και πού έκανε χωμα ο Γιαννης @amyroukai .... (ζηλεψα...
)
ΥΓ 3: Σε προσωπικο επιπεδο, αυτη η βολτα ήταν συναισθηματικα φορτισμενη λογω ορεινης Χαλκιδικης και των ανθρωπων της, που ειχα 10 χρονια να τους δω.
ΥΓ 4: Το παρεακι που φτιαξαμε περσι με το Γιωργο και τον Τασο, αυγατισε φετος με τον αδερφο μου , τον ετερο Γιωργο και 2,3 ακομα κατα περίπτωση και περασαμε σουπερ σε καθε φαση!!!!
Αυτο εχει σημασια, τα αλλα ειναι ιστορια που θα γραφεται εδω για μερες, με εικονες κι αφηγησεις. Και θα υπαρχει εις το διηνεκες, για να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαινουν οι νεοι!
Και οι νεοι μαθαινουν και ξεπερνανε εαυτους κι ολους τους προγενεστερους επισης!
Τρανο παραδειγμα αυτη η βολτα, οπου Γιωργης @Goukos & Λευτερης @North_explorer υπερεβαλλαν εαυτους και περασαμε υπεροχα.
Κοντρα σε καιρους, κοντρα σε προβλεψεις.....
Παντα τετοια, παντα ορθιοι και παντα με το χαμογελο!!!!
ΥΓ 1: περαστικα στον Κωστη @onroad που μαγκωσε η αλυσιδα το χερι του κι εφυγε νωρις για Αθηνα
ΥΓ 2: Δεν καταλαβα πώς και πού έκανε χωμα ο Γιαννης @amyroukai .... (ζηλεψα...
)ΥΓ 3: Σε προσωπικο επιπεδο, αυτη η βολτα ήταν συναισθηματικα φορτισμενη λογω ορεινης Χαλκιδικης και των ανθρωπων της, που ειχα 10 χρονια να τους δω.
ΥΓ 4: Το παρεακι που φτιαξαμε περσι με το Γιωργο και τον Τασο, αυγατισε φετος με τον αδερφο μου , τον ετερο Γιωργο και 2,3 ακομα κατα περίπτωση και περασαμε σουπερ σε καθε φαση!!!!
amyroukai
Big Membered Wunderkind
Λοιπόν...
Μόλις μπήκα σπίτι, τελευταίος πάλι... (12:30 ξεκίνησα να το γράφω, μην τρομάξετε δεν γύρισα στις 2)
Θοδωρή η απλή απάντηση είναι η εξής: Όταν είδα ότι δεν βγαίνω να ακολουθήσω την παρέα, αποφάσισα ότι δεν θα χαλάσω την εκδρομή κανενός, κυρίως δεν θα χαλάσω την δική μου προσπαθώντας να κυνηγήσω τους άλλους. GPS έχω, χάρτη έχω, οπότε η διαφορά με τα άλλα παιδιά είναι ότι "στοχεύω" ένα χωριό, φτάνω, βγάζω τηλέφωνο, κοιτάω που είναι το επόμενο κλπ, γιατί δεν έχω το τηλέφωνο σε βάση. Με ενόχλησε αυτό; Όχι, ίσα ίσα μου έδωσε την ελευθερία να κινηθώ χωρίς άγχος, χωρίς πίεση και να κάνω ότι διαδρομή μου ήρθε στο κεφάλι, δηλαδή την "δύσκολη". Η οποία ήταν πανέμορφη, ειδικά το κομμάτι δίπλα στα νερά και οι γέφυρες πολύ ΜΕ άρεσαν. Επίσης ήταν θεόσοτεγνη, οπότε έστριψα λίγο χαρούμενα μέχρι που ένας οκταμάλακας κυνηγός με παλιό τζίμνι παραλίγο να με κάνει αλοιφή όταν ίσιωσε ένα εσάκι γιατί προσπαθούσε να πιάσει κάτι άλλους με "σούπερ αγροτικά" και ξενέρωσα και έκοψα πολύ μήπως είχε και άλλους πίσω του.
Και κάπου εκεί, φτάνω στο χωριό "Παπάδες" και στρίβω στην άσφαλτο και.... είμαι εκτός πορείας. Γυρίζω πίσω στο σταυροδρόμι, είναι ένας παππούς.
-Καλησπέρα σας. Για το χωριό Ποταμοί από που πάει;
-Από εδώ αλλά είναι χώμα.
-Περνάει;
-ΕΜΕΙΣ το περνάμε.
-Με τι το περνάτε;
-Με αυτό (παλιό Pajero 3πορτο).
-Λάσπες έχει;
-Δεν έχει βρέξει τόσο, στεγνά θα είναι.
-Να πάω;
-Ακολουθείς τις ροδιές, στο πρώτο σταυροδρόμι πας αριστερά (είχε ένα υπόστεγο με ξύλα, μάλλον για κυνηγούς ή εργάτες) και ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΡΟΔΙΕΣ, θα σε ψάχνουμε στο δάσος. Θα περάσεις 'ενα χείμαρρο και μιά ανηφόρα με χαλίκι και έφτασες.
Σιγά μην ήταν τόσο απλό. Βέβαια, μιλάμε για ΑΣΧΕΤΟ με χώμα, οπότε για όλους εσάς μπορεί να ήταν Ι5 παιδικό. Και μάλλον έτσι είναι γιατί το πέρασε ο άσχετος με το ακατάλληλο μηχανάκι και δεν έπεσε κιόλας, επειδή ήταν ΠΟΛΥ τυχερός, λίγο ψύχραιμος εκεί που έπρεπε και επειδή πάει τακτικά γυμναστήριο, αν το ίδιο πράγμα το είχα κάνει παλιότερα θα είχα μείνει εκεί. Εμένα στο επίπεδό μου μου φάνηκε οριακά επικίνδυνο στην φάση του "δεν έχει νόημα να γυρίσεις, πιο σκατά δεν γίνεται να είναι παρακάτω" και ήταν τελικά αλλά δεν ξέρω αν με έπαιρνε για υποχώρηση, οπότε με την λογική του ότι θα περπατήσω για να βρω βοήθεια ΑΝ δεν σπάσω κάτι πέφτοντας και με υπομονή το έβγαλα. Μόνος πανικός για λίγη ώρα όταν κόλλησα σε ανηφόρα και δεν ήξερα πως να βγω. Τελικά ηρέμησα, σκέφτηκα, έκανα την λιγότερο πιθανώς επώδυνη από τις λύσεις ανάγκης που έχω δει σε βίντεο και βγήκε, επειδή το μηχανάκι το "πατάω καλά" και επειδή είχα δύναμη να τραβήξω/σπρώξω κλπ. Αν μου έλεγες να ξαναπάω μόνος μου εκεί, όχι δεν ξαναπάω, ήταν τύχη, είχε πλάκα επειδή δεν έγινε καμία στραβή τελικά. Επίσης δεν πρόσεξα ότι σε δύσκολα σημεία οι ντόπιοι έχουν φτιάξει "κοπάνες" που περνάνε αέρα, ενώ ο μλκς που δεν ήθελε να χάσει τις ροδιές μπήκε καρφί στα πιο κακοτράχαλα. Νιώθει λίγο birch που βγήκε κιόλας, αλλά η τύχη του πρωτάρη κάποτε τελειώνει... Είχε χώμα, εντάξει. Φυτευτή πέτρα. Άμμο. Νεροφαγώματα. Ροδιές. "Καλντερίμι" δεν κάνω πλάκα, ένα κομμάτι ήταν χτισμένο κανονικά πέτρα πέτρα, χαρά στο κουράγιο τους. Τρία "ποταμάκια", το ένα με νερό είχε και ήπιες όχθες και πέτρα, τα άλλα με νερό δεν θα έβγαινα ποτέ λόγω πρανών με χώμα. Ανηφόρα με νεροφάγωμα και πέτρα, εκεί κόλλησα γιατί κάπου δεν ανέβηκε ο εμπρός τροχός (πόσο να ανοίξω το γκάζι που χοροπηδούσε σαν κατσίκι και τερμάτιζε) και "έσκαψε" ο πίσω και... χέστα. Τέλος πάντων. Πέρασε.
Και ΦΥΣΙΚΑ, τώρα κοιταω τον χάρτη αν θυμάμαι τα χωριά σωστά. Κοιτάω και την διαδρομή. Κοιτάω και τις φωτογραφίες. Και βλέπω κάτι που δεν το πρόσεξα εκείνη την ώρα. Μόλις πάτησα άσφαλτο πάλι, πινακίδα "Μικροκλεισούρα".
ΕΧΕΙ ΔΡΟΜΟ;;;; Δρόμο Παπάδες Μικροκλεισούρα Ποταμοί ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΗΓΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΤΑ 7 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ; ΠΟΣΟ ΓΚΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΓΚΟΥΓΚΛ ΜΑΠΣ;;;;;; Πόσο σαδιστής ο παππούς;;;;;
(πόσο γαμάτα ήταν στο χώμα....)
Δεύτερο επικό fail του GPS την ίδια ημέρα, δεύτερο επιλό LOL με τους γέρους. "Γειά σας, που είναι το χωριό Ζαρκάδια γιατί έχω μπλεχτεί λίγο" ΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ. "Μα το βλέπω στον χάρτη". ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.
Πέντε λεπτά, μία μπάρα δημητριακών, λίγο νερό, μερικές φωτογραφίες, ένα κατούρημα και περνάει αυτοκίνητο με "εξτριμ σπορτσμεν" με κανώ, εταιρίας περιπέτειας, οδηγός και συνοδηγός πιτσιρίκες και οι πελάτες πίσω κάθισμα. "Γειά σας, το χωριό Ζαρκάδια;" Δεν έχει τέτοιο χωριό. "Ρε παιδιά, το GPS το γράφει, τι λέει εδώ". ΑΑΑΑ την Ζαρκαδιά λέτε. ΑΝΤΕ ΧΑΣΟΥ ΡΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ όχι δεν το είπα αλλά το ότι δεν τους έδειρα ήταν ένα μίνι θαύμα, μάλλον βοήθησε και το εγκεφαλικό γιατί δεν μπορεί να είναι τόσο ηλιθιοι, απλά δεν μπορώ να το πιστέψω. Και πριν μου πει κανείς ότι υπερβάλλω, "είναι ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ και είναι από την άλλη μεριά των γραμμών του τρένου". Και που έχει γέφυρα, λατρεία μου; "Κάπου έχει αλλά"... Εντάξει, απαιτώ πολλά από το GPS (Geros Posistioning System) και από το GPS (gkomena posotioning system). Ο γκριζαρισμένος ψημένος εξτρίμ σπορτσμαν με τα μούσκουλα και τα πολλά ψαγμένα-τύφλα να'χει ο Τζακ Σπάροου- βραχιόλια που ήταν καβάλα στον κοτσαδόρο και είχε ύφος χιλίων σπαλιάρων μαζί ήξερε ότι η σωστή κατεύθυνση ήταν αυτή που πήρα τελικά όμως, κάπως σώθηκα από το GPS (grizomallis positioning system).
Ελένη πολλά ευχαριστώ για το Σάββατο. Ελπίζω να μην στο χάλασα.
Μόλις μπήκα σπίτι, τελευταίος πάλι...
(12:30 ξεκίνησα να το γράφω, μην τρομάξετε δεν γύρισα στις 2)Θοδωρή η απλή απάντηση είναι η εξής: Όταν είδα ότι δεν βγαίνω να ακολουθήσω την παρέα, αποφάσισα ότι δεν θα χαλάσω την εκδρομή κανενός, κυρίως δεν θα χαλάσω την δική μου προσπαθώντας να κυνηγήσω τους άλλους. GPS έχω, χάρτη έχω, οπότε η διαφορά με τα άλλα παιδιά είναι ότι "στοχεύω" ένα χωριό, φτάνω, βγάζω τηλέφωνο, κοιτάω που είναι το επόμενο κλπ, γιατί δεν έχω το τηλέφωνο σε βάση. Με ενόχλησε αυτό; Όχι, ίσα ίσα μου έδωσε την ελευθερία να κινηθώ χωρίς άγχος, χωρίς πίεση και να κάνω ότι διαδρομή μου ήρθε στο κεφάλι, δηλαδή την "δύσκολη". Η οποία ήταν πανέμορφη, ειδικά το κομμάτι δίπλα στα νερά και οι γέφυρες πολύ ΜΕ άρεσαν. Επίσης ήταν θεόσοτεγνη, οπότε έστριψα λίγο χαρούμενα μέχρι που ένας οκταμάλακας κυνηγός με παλιό τζίμνι παραλίγο να με κάνει αλοιφή όταν ίσιωσε ένα εσάκι γιατί προσπαθούσε να πιάσει κάτι άλλους με "σούπερ αγροτικά" και ξενέρωσα και έκοψα πολύ μήπως είχε και άλλους πίσω του.
Και κάπου εκεί, φτάνω στο χωριό "Παπάδες" και στρίβω στην άσφαλτο και.... είμαι εκτός πορείας. Γυρίζω πίσω στο σταυροδρόμι, είναι ένας παππούς.
-Καλησπέρα σας. Για το χωριό Ποταμοί από που πάει;
-Από εδώ αλλά είναι χώμα.
-Περνάει;
-ΕΜΕΙΣ το περνάμε.
-Με τι το περνάτε;
-Με αυτό (παλιό Pajero 3πορτο).
-Λάσπες έχει;
-Δεν έχει βρέξει τόσο, στεγνά θα είναι.
-Να πάω;
-Ακολουθείς τις ροδιές, στο πρώτο σταυροδρόμι πας αριστερά (είχε ένα υπόστεγο με ξύλα, μάλλον για κυνηγούς ή εργάτες) και ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΡΟΔΙΕΣ, θα σε ψάχνουμε στο δάσος. Θα περάσεις 'ενα χείμαρρο και μιά ανηφόρα με χαλίκι και έφτασες.
Σιγά μην ήταν τόσο απλό. Βέβαια, μιλάμε για ΑΣΧΕΤΟ με χώμα, οπότε για όλους εσάς μπορεί να ήταν Ι5 παιδικό. Και μάλλον έτσι είναι γιατί το πέρασε ο άσχετος με το ακατάλληλο μηχανάκι και δεν έπεσε κιόλας, επειδή ήταν ΠΟΛΥ τυχερός, λίγο ψύχραιμος εκεί που έπρεπε και επειδή πάει τακτικά γυμναστήριο, αν το ίδιο πράγμα το είχα κάνει παλιότερα θα είχα μείνει εκεί. Εμένα στο επίπεδό μου μου φάνηκε οριακά επικίνδυνο στην φάση του "δεν έχει νόημα να γυρίσεις, πιο σκατά δεν γίνεται να είναι παρακάτω" και ήταν τελικά αλλά δεν ξέρω αν με έπαιρνε για υποχώρηση, οπότε με την λογική του ότι θα περπατήσω για να βρω βοήθεια ΑΝ δεν σπάσω κάτι πέφτοντας και με υπομονή το έβγαλα. Μόνος πανικός για λίγη ώρα όταν κόλλησα σε ανηφόρα και δεν ήξερα πως να βγω. Τελικά ηρέμησα, σκέφτηκα, έκανα την λιγότερο πιθανώς επώδυνη από τις λύσεις ανάγκης που έχω δει σε βίντεο και βγήκε, επειδή το μηχανάκι το "πατάω καλά" και επειδή είχα δύναμη να τραβήξω/σπρώξω κλπ. Αν μου έλεγες να ξαναπάω μόνος μου εκεί, όχι δεν ξαναπάω, ήταν τύχη, είχε πλάκα επειδή δεν έγινε καμία στραβή τελικά. Επίσης δεν πρόσεξα ότι σε δύσκολα σημεία οι ντόπιοι έχουν φτιάξει "κοπάνες" που περνάνε αέρα, ενώ ο μλκς που δεν ήθελε να χάσει τις ροδιές μπήκε καρφί στα πιο κακοτράχαλα. Νιώθει λίγο birch που βγήκε κιόλας, αλλά η τύχη του πρωτάρη κάποτε τελειώνει... Είχε χώμα, εντάξει. Φυτευτή πέτρα. Άμμο. Νεροφαγώματα. Ροδιές. "Καλντερίμι" δεν κάνω πλάκα, ένα κομμάτι ήταν χτισμένο κανονικά πέτρα πέτρα, χαρά στο κουράγιο τους. Τρία "ποταμάκια", το ένα με νερό είχε και ήπιες όχθες και πέτρα, τα άλλα με νερό δεν θα έβγαινα ποτέ λόγω πρανών με χώμα. Ανηφόρα με νεροφάγωμα και πέτρα, εκεί κόλλησα γιατί κάπου δεν ανέβηκε ο εμπρός τροχός (πόσο να ανοίξω το γκάζι που χοροπηδούσε σαν κατσίκι και τερμάτιζε) και "έσκαψε" ο πίσω και... χέστα. Τέλος πάντων. Πέρασε.
Και ΦΥΣΙΚΑ, τώρα κοιταω τον χάρτη αν θυμάμαι τα χωριά σωστά. Κοιτάω και την διαδρομή. Κοιτάω και τις φωτογραφίες. Και βλέπω κάτι που δεν το πρόσεξα εκείνη την ώρα. Μόλις πάτησα άσφαλτο πάλι, πινακίδα "Μικροκλεισούρα".
ΕΧΕΙ ΔΡΟΜΟ;;;; Δρόμο Παπάδες Μικροκλεισούρα Ποταμοί ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΗΓΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΤΑ 7 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ; ΠΟΣΟ ΓΚΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΓΚΟΥΓΚΛ ΜΑΠΣ;;;;;; Πόσο σαδιστής ο παππούς;;;;;
(πόσο γαμάτα ήταν στο χώμα....)
Δεύτερο επικό fail του GPS την ίδια ημέρα, δεύτερο επιλό LOL με τους γέρους. "Γειά σας, που είναι το χωριό Ζαρκάδια γιατί έχω μπλεχτεί λίγο" ΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ. "Μα το βλέπω στον χάρτη". ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.
Πέντε λεπτά, μία μπάρα δημητριακών, λίγο νερό, μερικές φωτογραφίες, ένα κατούρημα και περνάει αυτοκίνητο με "εξτριμ σπορτσμεν" με κανώ, εταιρίας περιπέτειας, οδηγός και συνοδηγός πιτσιρίκες και οι πελάτες πίσω κάθισμα. "Γειά σας, το χωριό Ζαρκάδια;" Δεν έχει τέτοιο χωριό. "Ρε παιδιά, το GPS το γράφει, τι λέει εδώ". ΑΑΑΑ την Ζαρκαδιά λέτε. ΑΝΤΕ ΧΑΣΟΥ ΡΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ όχι δεν το είπα αλλά το ότι δεν τους έδειρα ήταν ένα μίνι θαύμα, μάλλον βοήθησε και το εγκεφαλικό γιατί δεν μπορεί να είναι τόσο ηλιθιοι, απλά δεν μπορώ να το πιστέψω. Και πριν μου πει κανείς ότι υπερβάλλω, "είναι ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ και είναι από την άλλη μεριά των γραμμών του τρένου". Και που έχει γέφυρα, λατρεία μου; "Κάπου έχει αλλά"... Εντάξει, απαιτώ πολλά από το GPS (Geros Posistioning System) και από το GPS (gkomena posotioning system). Ο γκριζαρισμένος ψημένος εξτρίμ σπορτσμαν με τα μούσκουλα και τα πολλά ψαγμένα-τύφλα να'χει ο Τζακ Σπάροου- βραχιόλια που ήταν καβάλα στον κοτσαδόρο και είχε ύφος χιλίων σπαλιάρων μαζί ήξερε ότι η σωστή κατεύθυνση ήταν αυτή που πήρα τελικά όμως, κάπως σώθηκα από το GPS (grizomallis positioning system).
Ελένη πολλά ευχαριστώ για το Σάββατο. Ελπίζω να μην στο χάλασα.
Τελευταία επεξεργασία:
tamanaco
Μέλος
Να ευχαριστήσω και να δώσω κι εγώ με την σειρά μου πολλά μπράβο στα 2 παιδιά, Γιώργο(goukos) και Λευτέρη(north_explorer), που έτρεξαν και οργάνωσαν αυτήν την εκδρομή, είδαμε πολύ όμορφα μέρη και περάσαμε πολύ ωραία αυτό το 3μερο.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Θοδωρή (forester) και τον Γιάννη(giannisgs) αλλά και τον Γιώργο (erpeto) και τον Γιώργο (Jeronimo) γιατι είναι μια φοβερή παρέα και συνταξιδέψαμε τέλεια.
Εύχομαι υγεία σε όλους και στα επόμενα..
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Θοδωρή (forester) και τον Γιάννη(giannisgs) αλλά και τον Γιώργο (erpeto) και τον Γιώργο (Jeronimo) γιατι είναι μια φοβερή παρέα και συνταξιδέψαμε τέλεια.
Εύχομαι υγεία σε όλους και στα επόμενα..
Νταξ, Θεός!!!!Λοιπόν...
Μόλις μπήκα σπίτι, τελευταίος πάλι...
Θοδωρή η απλή απάντηση είναι η εξής: Όταν είδα ότι δεν βγαίνω να ακολουθήσω την παρέα, αποφάσισα ότι δεν θα χαλάσω την εκδρομή κανενός, κυρίως δεν θα χαλάσω την δική μου προσπαθώντας να κυνηγήσω τους άλλους. GPS έχω, χάρτη έχω, οπότε η διαφορά με τα άλλα παιδιά είναι ότι "στοχεύω" ένα χωριό, φτάνω, βγάζω τηλέφωνο, κοιτάω που είναι το επόμενο κλπ, γιατί δεν έχω το τηλέφωνο σε βάση. Με ενόχλησε αυτό; Όχι, ίσα ίσα μου έδωσε την ελευθερία να κινηθώ χωρίς άγχος, χωρίς πίεση και να κάνω ότι διαδρομή μου ήρθε στο κεφάλι, δηλαδή την "δύσκολη". Η οποία ήταν πανέμορφη, ειδικά το κομμάτι δίπλα στα νερά και οι γέφυρες πολύ ΜΕ άρεσαν. Επίσης ήταν θεόσοτεγνη, οπότε έστριψα λίγο χαρούμενα μέχρι που ένας οκταμάλακας κυνηγός με παλιό τζίμνι παραλίγο να με κάνει αλοιφή όταν ίσιωσε ένα εσάκι γιατί προσπαθούσε να πιάσει κάτι άλλους με "σούπερ αγροτικά" και ξενέρωσα και έκοψα πολύ μήπως είχε και άλλους πίσω του.
Και κάπου εκεί, φτάνω στο χωριό "Παπάδες" και στρίβω στην άσφαλτο και.... είμαι εκτός πορείας. Γυρίζω πίσω στο σταυροδρόμι, είναι ένας παππούς.
-Καλησπέρα σας. Για το χωριό Ποταμοί από που πάει;
-Από εδώ αλλά είναι χώμα.
-Περνάει;
-ΕΜΕΙΣ το περνάμε.
-Με τι το περνάτε;
-Με αυτό (παλιό Pajero 3πορτο).
-Λάσπες έχει;
-Δεν έχει βρέξει τόσο, στεγνά θα είναι.
-Να πάω;
-Ακολουθείς τις ροδιές, στο πρώτο σταυροδρόμι πας αριστερά (είχε ένα υπόστεγο με ξύλα, μάλλον για κυνηγούς ή εργάτες) και ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΡΟΔΙΕΣ, θα σε ψάχνουμε στο δάσος. Θα περάσεις 'ενα χείμαρρο και μιά ανηφόρα με χαλίκι και έφτασες.
Σιγά μην ήταν τόσο απλό. Βέβαια, μιλάμε για ΑΣΧΕΤΟ με χώμα, οπότε για όλους εσάς μπορεί να ήταν Ι5 παιδικό. Και μάλλον έτσι είναι γιατί το πέρασε ο άσχετος με το ακατάλληλο μηχανάκι και δεν έπεσε κιόλας, επειδή ήταν ΠΟΛΥ τυχερός, λίγο ψύχραιμος εκεί που έπρεπε και επειδή πάει τακτικά γυμναστήριο, αν το ίδιο πράγμα το είχα κάνει παλιότερα θα είχα μείνει εκεί. Εμένα στο επίπεδό μου μου φάνηκε οριακά επικίνδυνο στην φάση του "δεν έχει νόημα να γυρίσεις, πιο σκατά δεν γίνεται να είναι παρακάτω" και ήταν τελικά αλλά δεν ξέρω αν με έπαιρνε για υποχώρηση, οπότε με την λογική του ότι θα περπατήσω για να βρω βοήθεια ΑΝ δεν σπάσω κάτι πέφτοντας και με υπομονή το έβγαλα. Μόνος πανικός για λίγη ώρα όταν κόλλησα σε ανηφόρα και δεν ήξερα πως να βγω. Τελικά ηρέμησα, σκέφτηκα, έκανα την λιγότερο πιθανώς επώδυνη από τις λύσεις ανάγκης που έχω δει σε βίντεο και βγήκε, επειδή το μηχανάκι το "πατάω καλά" και επειδή είχα δύναμη να τραβήξω/σπρώξω κλπ. Αν μου έλεγες να ξαναπάω μόνος μου εκεί, όχι δεν ξαναπάω, ήταν τύχη, είχε πλάκα επειδή δεν έγινε καμία στραβή τελικά. Επίσης δεν πρόσεξα ότι σε δύσκολα σημεία οι ντόπιοι έχουν φτιάξει "κοπάνες" που περνάνε αέρα, ενώ ο μλκς που δεν ήθελε να χάσει τις ροδιές μπήκε καρφί στα πιο κακοτράχαλα. Νιώθει λίγο birch που βγήκε κιόλας, αλλά η τύχη του πρωτάρη κάποτε τελειώνει... Είχε χώμα, εντάξει. Φυτευτή πέτρα. Άμμο. Νεροφαγώματα. Ροδιές. "Καλντερίμι" δεν κάνω πλάκα, ένα κομμάτι ήταν χτισμένο κανονικά πέτρα πέτρα, χαρά στο κουράγιο τους. Τρία "ποταμάκια", το ένα με νερό είχε και ήπιες όχθες και πέτρα, τα άλλα με νερό δεν θα έβγαινα ποτέ λόγω πρανών με χώμα. Ανηφόρα με νεροφάγωμα και πέτρα, εκεί κόλλησα γιατί κάπου δεν ανέβηκε ο εμπρός τροχός (πόσο να ανοίξω το γκάζι που χοροπηδούσε σαν κατσίκι και τερμάτιζε) και "έσκαψε" ο πίσω και... χέστα. Τέλος πάντων. Πέρασε.
Και ΦΥΣΙΚΑ, τώρα κοιταω τον χάρτη αν θυμάμαι τα χωριά σωστά. Κοιτάω και την διαδρομή. Κοιτάω και τις φωτογραφίες. Και βλέπω κάτι που δεν το πρόσεξα εκείνη την ώρα. Μόλις πάτησα άσφαλτο πάλι, πινακίδα "Μικροκλεισούρα".
ΕΧΕΙ ΔΡΟΜΟ;;;; Δρόμο Παπάδες Μικροκλεισούρα Ποταμοί ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΗΓΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΤΑ 7 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ; ΠΟΣΟ ΓΚΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΓΚΟΥΓΚΛ ΜΑΠΣ;;;;;; Πόσο σαδιστής ο παππούς;;;;;
(πόσο γαμάτα ήταν στο χώμα....)
Δεύτερο επικό fail του GPS την ίδια ημέρα, δεύτερο επιλό LOL με τους γέρους. "Γειά σας, που είναι το χωριό Ζαρκάδια γιατί έχω μπλεχτεί λίγο" ΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ. "Μα το βλέπω στον χάρτη". ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.
Πέντε λεπτά, μία μπάρα δημητριακών, λίγο νερό, μερικές φωτογραφίες, ένα κατούρημα και περνάει αυτοκίνητο με "εξτριμ σπορτσμεν" με κανώ, εταιρίας περιπέτειας, οδηγός και συνοδηγός πιτσιρίκες και οι πελάτες πίσω κάθισμα. "Γειά σας, το χωριό Ζαρκάδια;" Δεν έχει τέτοιο χωριό. "Ρε παιδιά, το GPS το γράφει, τι λέει εδώ". ΑΑΑΑ την Ζαρκαδιά λέτε. ΑΝΤΕ ΧΑΣΟΥ ΡΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ όχι δεν το είπα αλλά το ότι δεν τους έδειρα ήταν ένα μίνι θαύμα, μάλλον βοήθησε και το εγκεφαλικό γιατί δεν μπορεί να είναι τόσο ηλιθιοι, απλά δεν μπορώ να το πιστέψω. Και πριν μου πει κανείς ότι υπερβάλλω, "είναι ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ και είναι από την άλλη μεριά των γραμμών του τρένου". Και που έχει γέφυρα, λατρεία μου; "Κάπου έχει αλλά"... Εντάξει, απαιτώ πολλά από το GPS (Geros Posistioning System) και από το GPS (gkomena posotioning system). Ο γκριζαρισμένος ψημένος εξτρίμ σπορτσμαν με τα μούσκουλα και τα πολλά ψαγμένα-τύφλα να'χει ο Τζακ Σπάροου- βραχιόλια που ήταν καβάλα στον κοτσαδόρο και είχε ύφος χιλίων σπαλιάρων μαζί ήξερε ότι η σωστή κατεύθυνση ήταν αυτή που πήρα τελικά όμως, κάπως σώθηκα από το GPS (grizomallis positioning system).
Ελένη πολλά ευχαριστώ για το Σάββατο. Ελπίζω να μην στο χάλασα.
Εσυ χαροπαλεψες, αλλα εγω γελαω με τον τροπο που το γραφεις
Θα σου πω οτι σωστα το αντιμετωπισες, οσο κι αν σου φαινεται περιεργο.
ΥΓ: με την ευκαιρια το ποστ αυτου, θα ανοιξω ενα θεμα νεο. Με πρωτο ποστ copy -paste το δικο σου. Ειναι χαρακτηριστικο παραδειγμα του "πώς χανεσαι και μπλεχεις ρωτωντας τους ντοπιους".
Μετα θα γραψουν κι αλλοι δικες τους ιστοριες και θα βγει πολυ ζουμι
amyroukai
Big Membered Wunderkind
Γέλιο με τον Τόνι Ντιουκ, με περνάει σε ένα τούνελ, αναγνώρισα το μηχανάκι, μετά βρίσκεται πάλι πίσω μου άγνωστο γιατί, με ακολουθεί για λίγο, μετά περνάει πιο ήρεμα, βρισκόμαστε στον Αλμυρό όπου οι άνθρωποι του ΣΕΑ είναι απίθανοι, θα εξηγήσω αμέσως. Χαιρετιόμαστε, μου λέει για την ημέρα τους, πολύ όμορφα πέρασαν και εκείνοι. Και συζητάμε το φλέγον της στιγμής ζήτημα: της βενζίνης. Γράφει απ' έξω "επόμενο βενζινάδικο στα 200 χιλιόμετρα". Δηλαδή είμαστε Αλμυρό και το επόμενο ΣΕΑ είναι στο Σχηματάρι; Είναι δυνατόν, δεν έχει βενζίνη στην Λαμία, στην Θήβα, πουθενά; Έχω να κατέβω την ΕΟ πολύ καιρό και έχει κολλήσει ο εγκέφαλος, δεν θυμάται και ο Τόνις Δούκας, τέλος πάντων βάλαμε γιατί δεν είναι ωραίο να μείνεις νύχτα κουρασμένος στην ΕΟ, την περιπέτεια την ζήσαμε τρεις μέρες, να πάμε σπίτι μας θέλουμε.
Φυσικά, ΕΧΕΙ βενζινάδικο στα 50 χιλιόμετρα στην Λαμία που είναι και πιο φτηνό. Και εντός και εκτός ΕΟ όπου μπορείς χαλαρά να βγεις/ανεφοδιαστείς/ξαναμπείς χωρίς διόδια και με πολύ φτηνότερη βενζίνη. Μπορείς να βγεις Καραβόμυλο, να φας ένα μπιφτέκι στον Γκλαντζούνη, να ανεφοδιαστεί το μηχανάκι επίσης και να ξαναμπείς. Γενικά μπορείς οτιδήποτε ΕΚΤΟΣ από το να κάνεις στην χάρη στους απίθανους που εκβιάζουν λέγοντας ψέμματα στον ταξιδιώτη ότι δεν θα βρει αλλού βενζίνη. Από εμένα άκυρο στο ΣΕΑ Αλμυρού, είναι απίστευτο θράσος το να τρομοκρατείς τον περαστικό για να πάρεις πελατεία και είναι αθέμιτος ανταγωνισμός έναντι των επόμενων ΣΕΑ, απορώ γιατί οι άλλοι επιχειρηματίες τον έχουν αφήσει. Δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω καταγγελία και στην εταιρία που διαχειρίζεται την ΕΟ, θα το κοιτάξω.
Μόλις ξεκαθαρίσω λίγο τις φωτό, θα ανεβάσω.
Να είναι καλά τα παιδιά που έτρεξαν, αφιέρωσαν χρόνο για να οργανωθεί η βόλτα και να βγουν οι διαδρομές και οι χάρτες, τα φαγητά, οι μπλούζες, όλα. Και του χρόνου
Φυσικά, ΕΧΕΙ βενζινάδικο στα 50 χιλιόμετρα στην Λαμία που είναι και πιο φτηνό. Και εντός και εκτός ΕΟ όπου μπορείς χαλαρά να βγεις/ανεφοδιαστείς/ξαναμπείς χωρίς διόδια και με πολύ φτηνότερη βενζίνη. Μπορείς να βγεις Καραβόμυλο, να φας ένα μπιφτέκι στον Γκλαντζούνη, να ανεφοδιαστεί το μηχανάκι επίσης και να ξαναμπείς. Γενικά μπορείς οτιδήποτε ΕΚΤΟΣ από το να κάνεις στην χάρη στους απίθανους που εκβιάζουν λέγοντας ψέμματα στον ταξιδιώτη ότι δεν θα βρει αλλού βενζίνη. Από εμένα άκυρο στο ΣΕΑ Αλμυρού, είναι απίστευτο θράσος το να τρομοκρατείς τον περαστικό για να πάρεις πελατεία και είναι αθέμιτος ανταγωνισμός έναντι των επόμενων ΣΕΑ, απορώ γιατί οι άλλοι επιχειρηματίες τον έχουν αφήσει. Δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω καταγγελία και στην εταιρία που διαχειρίζεται την ΕΟ, θα το κοιτάξω.
Μόλις ξεκαθαρίσω λίγο τις φωτό, θα ανεβάσω.
Να είναι καλά τα παιδιά που έτρεξαν, αφιέρωσαν χρόνο για να οργανωθεί η βόλτα και να βγουν οι διαδρομές και οι χάρτες, τα φαγητά, οι μπλούζες, όλα. Και του χρόνου
Γυρίσαμε όλοι όπως βλέπω και καλά. Ο στόχος επετεύχθει, πίσω όλοι όρθιοι, περαστικά Κώστα @onroad Να ευχαριστήσω και εγώ τα παιδιά Γιώργο @Goukos και Λευτέρη @North_explorer για τη φολοξενία τους, το τρέξιμο της προετοιμασίας, αλλά και κατά τη διάρκεια και όλους όσους βρεθήκαμε, περάσαμε καλά, συνταξιδέψαμε και ήπιαμε παρέα ένα ποτήρι κρασί στην υγειά μας. Ήταν ωραία όλα παρά την προσπάθεια του καιρού να μας αποτρέψει, η παρέα με όλο το κλίμα ήταν ενθαρρυντικός παράγοντας για να συνεχίσουμε. Χάρηκα που γνώρισα απο κοντά παιδιά που τα διαβάζω απο το φόρουμ, παιδιά που είχα να δω χρόνια(10+) και νέα παιδιά. Όχι ηλικιακά, γιατί όλοι είμαστε λυκόπουλα ακόμα. Εύχομαι και του χρόνου(ασφάλτινα) να είμαστε καλά να βρεθούμε ξαναρολάρουμε παρέα και μοιραστούμε στιγμές όπου και αν είμαστε. Μερικές φωτογραφίες και απο εμένα...
Sent from my MI MAX 2 using Tapatalk
Sent from my MI MAX 2 using Tapatalk
Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους με την σειρά μου κι απο εμένα.
Χαίρομαι που είμαστε όλοι καλά και στα σπίτια μας και εύχομαι σε όσους ήταν από τα μέρη που ταλαιπωρήθηκαν,υγεία και δύναμη!!!
Εγώ θα προτιμήσω να μην πω συγχαρητήρια και μπράβο στους 2 αδερφούς @Goukos & @North_explorer που έτρεξαν για όλο αυτό όχι γιατί δεν το αξίζουν κάθε άλλο,
αλλά γιατί και δεν το έχουν ανάγκη λόγω χαρακτήρα και γιατί ότι γίνεται με αγάπη έχει σίγουρη επιτυχία!!!
Έτσι λοιπόν κι αυτή η ριμάδα η βολτάρα είχε αγάπη και μεράκι, τα έβαλε με Ζορμπάδες και ούτε που την ακούμπησαν...
Εγώ θα τους πω όμως ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στα μούτρα...γιατί για ακόμη μια φορά...με τράβηξαν σε μια απολαυστική και διασκεδαστική γνωριμία με τόσους ωραίους τυπάδες και χαρακτήρες,
με τους οποίους ακομπλεξάριστα μοιραστήκαμε την ίδια λόξα και το ίδιο πάθος...και θα σταθώ για λίγο σε αυτό...
Τούτην δω την ψηφιακή παλιοφυλλάδα...που τόσα της σούρουν και σε τίποτα δυστυχώς δεν της μοιάζουν,
έχει έναν μαγικό τρόπο να αποδεικνύει πως για μια επιτυχημένη μηχανορομαντζάδα,δεν χρειάζεται ΤΙΠΟΤΑ άλλο εκτός από καλή διάθεση και καλή χημεία...της οποίας την συνταγή έχει πολλάκις αποδείξει ότι την έχει και δεν είναι άλλη από τους ίδιους τους συμμετέχοντες...έτσι απλά...χωρίς φώτα,κομφετί,φράγκα και τυμπανοκρουσίες...
όταν κάθε μάρκας,κάθε ηλικίας,προελεύσεως και πεποιθήσεως άνθρωποι
στο τέλος της ημέρας κάθονται στο ίδιο τραπέζι και απολαμβάνουν την παρέα σαν να το κάνουν χρόνια...και κυρίως...χωρίς γκρίνια και μιζέρια...είσαι κερδισμένος σε κάθε λεπτό της συμμετοχής σου...
και κάπου εδώ το κλείνω για να μην κουράζω!
Πίσω στο τριήμερο λοιπόν...όλα τα είδα στυμμένα στην πέννα και την φράση "η ισχύς εν τη ενώση" τσαμπουκαλεμένα να μας πάει ρολόι!!!
Τα χιλιόμετρα απολαυστικά με ρυθμό,συνοχή και ευχάριστες μεταβάσεις τοπίου...και έναν οδηγικό οίστρο να μας καλεί να θέλουμε κι άλλα τόσα με δίψα ακούραστα...
λάστιχα αναμμένα από ευχαρίστηση και χαμόγελα να διαγράφονται σε πρόσωπα σε κάθε στάση!!!
Αποτέλεσμα αυτού...σχεδόν καθόλου φωτογραφίες αλλά ευχάριστες θύμισες χαραγμένες μέχρι την επόμενη!!!
Όσοι δεν έμειναν σε σκηνάκι στερήθηκαν χαβαλέ σίγουρα απο την αίγλη του στησίματος...και όσοι δεν μείναμε σε δωμάτια,θα το βρούμε απο τον λογαριασμό του νερού στο μπάνιο της επιστροφής
Η Ελλάδα είναι πανέμορφη σε κάθε γωνιά της όλο τον χρόνο...και μας το έδωσε ξανά στο πιάτο...δια χειρός @North_explorer και @Goukos !!!
Χάρηκα για την γνωριμία με όσους γνώρισα έναν προς έναν...ήρθα σκασμένος από ένα πραγματικά πολύ δύσκολο καλοκαίρι και έφυγα γεμάτος και με χαμόγελο!!!
Στην επιστροφή μου προς Τρίκαλα...έμεινα απο βενζίνη στην εθνική,το λιωμένο χαμογελαστό μου κάποτε χωμάτινο πίσω λάστιχο δεν πατούσε πραγματικά πουθενά και με έκανε να μοιάζω περήφανος κάγκουρας που κάνει μπάντες με 140χλμ στην εθνική ,το αλουμινένιο προστατευτικό της αλυσίδας μου έφυγε και ξάπλωσε περήφανα στην αλυσίδα μου ευτυχώς χωρίς να με ξαπλώσει...και για το τέλος...μετά απο οοοοολη την βροχή,τον αέρα και το πλέον χαλασμένο απο το πολύ νερό pinlock...έμεινα και απο μπαταρία 2 τετράγωνα απο το σπίτι μου...και αλήθεια το μόνο που σκέφτηκα ήταν...
"Τι μ@λ@κ@ς ήμουν που έφυγα...γι'αυτό τα τραβάω αυτά":fun
Όπως και νά'χει...δεν πονάν τα παλικάρια...και δεν μασάνε κιόλας!!!
Πάντα όλοι όρθιοι και υγιείς...με γεμάτα και όμορφα χιλιόμετρα.....ADV ΑΦΟΥ!!!
Χαίρομαι που είμαστε όλοι καλά και στα σπίτια μας και εύχομαι σε όσους ήταν από τα μέρη που ταλαιπωρήθηκαν,υγεία και δύναμη!!!
Εγώ θα προτιμήσω να μην πω συγχαρητήρια και μπράβο στους 2 αδερφούς @Goukos & @North_explorer που έτρεξαν για όλο αυτό όχι γιατί δεν το αξίζουν κάθε άλλο,
αλλά γιατί και δεν το έχουν ανάγκη λόγω χαρακτήρα και γιατί ότι γίνεται με αγάπη έχει σίγουρη επιτυχία!!!
Έτσι λοιπόν κι αυτή η ριμάδα η βολτάρα είχε αγάπη και μεράκι, τα έβαλε με Ζορμπάδες και ούτε που την ακούμπησαν...
Εγώ θα τους πω όμως ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στα μούτρα...γιατί για ακόμη μια φορά...με τράβηξαν σε μια απολαυστική και διασκεδαστική γνωριμία με τόσους ωραίους τυπάδες και χαρακτήρες,
με τους οποίους ακομπλεξάριστα μοιραστήκαμε την ίδια λόξα και το ίδιο πάθος...και θα σταθώ για λίγο σε αυτό...
Τούτην δω την ψηφιακή παλιοφυλλάδα...που τόσα της σούρουν και σε τίποτα δυστυχώς δεν της μοιάζουν,
έχει έναν μαγικό τρόπο να αποδεικνύει πως για μια επιτυχημένη μηχανορομαντζάδα,δεν χρειάζεται ΤΙΠΟΤΑ άλλο εκτός από καλή διάθεση και καλή χημεία...της οποίας την συνταγή έχει πολλάκις αποδείξει ότι την έχει και δεν είναι άλλη από τους ίδιους τους συμμετέχοντες...έτσι απλά...χωρίς φώτα,κομφετί,φράγκα και τυμπανοκρουσίες...
όταν κάθε μάρκας,κάθε ηλικίας,προελεύσεως και πεποιθήσεως άνθρωποι
στο τέλος της ημέρας κάθονται στο ίδιο τραπέζι και απολαμβάνουν την παρέα σαν να το κάνουν χρόνια...και κυρίως...χωρίς γκρίνια και μιζέρια...είσαι κερδισμένος σε κάθε λεπτό της συμμετοχής σου...
και κάπου εδώ το κλείνω για να μην κουράζω!
Πίσω στο τριήμερο λοιπόν...όλα τα είδα στυμμένα στην πέννα και την φράση "η ισχύς εν τη ενώση" τσαμπουκαλεμένα να μας πάει ρολόι!!!
Τα χιλιόμετρα απολαυστικά με ρυθμό,συνοχή και ευχάριστες μεταβάσεις τοπίου...και έναν οδηγικό οίστρο να μας καλεί να θέλουμε κι άλλα τόσα με δίψα ακούραστα...
λάστιχα αναμμένα από ευχαρίστηση και χαμόγελα να διαγράφονται σε πρόσωπα σε κάθε στάση!!!
Αποτέλεσμα αυτού...σχεδόν καθόλου φωτογραφίες αλλά ευχάριστες θύμισες χαραγμένες μέχρι την επόμενη!!!
Όσοι δεν έμειναν σε σκηνάκι στερήθηκαν χαβαλέ σίγουρα απο την αίγλη του στησίματος...και όσοι δεν μείναμε σε δωμάτια,θα το βρούμε απο τον λογαριασμό του νερού στο μπάνιο της επιστροφής
Η Ελλάδα είναι πανέμορφη σε κάθε γωνιά της όλο τον χρόνο...και μας το έδωσε ξανά στο πιάτο...δια χειρός @North_explorer και @Goukos !!!
Χάρηκα για την γνωριμία με όσους γνώρισα έναν προς έναν...ήρθα σκασμένος από ένα πραγματικά πολύ δύσκολο καλοκαίρι και έφυγα γεμάτος και με χαμόγελο!!!
Στην επιστροφή μου προς Τρίκαλα...έμεινα απο βενζίνη στην εθνική,το λιωμένο χαμογελαστό μου κάποτε χωμάτινο πίσω λάστιχο δεν πατούσε πραγματικά πουθενά και με έκανε να μοιάζω περήφανος κάγκουρας που κάνει μπάντες με 140χλμ στην εθνική ,το αλουμινένιο προστατευτικό της αλυσίδας μου έφυγε και ξάπλωσε περήφανα στην αλυσίδα μου ευτυχώς χωρίς να με ξαπλώσει...και για το τέλος...μετά απο οοοοολη την βροχή,τον αέρα και το πλέον χαλασμένο απο το πολύ νερό pinlock...έμεινα και απο μπαταρία 2 τετράγωνα απο το σπίτι μου...και αλήθεια το μόνο που σκέφτηκα ήταν...
"Τι μ@λ@κ@ς ήμουν που έφυγα...γι'αυτό τα τραβάω αυτά":fun
Όπως και νά'χει...δεν πονάν τα παλικάρια...και δεν μασάνε κιόλας!!!
Πάντα όλοι όρθιοι και υγιείς...με γεμάτα και όμορφα χιλιόμετρα.....ADV ΑΦΟΥ!!!
Τελευταία επεξεργασία:
