ADVtrOFFy 2019... The ADVstory

[Aldebaran]

Μετά από όλα αυτά, νιώσαμε ένα σφίξιμο στο στομάχι.......όχι από τη θέα του περάσματος, αλλά από την πείνα.
Φαίιιιιιιιιιι.......
Μπροστά ο Θένος, αύξηση ρυθμού και βουρ για αναζήτηση ταβερνείου να ικανοποιήσει τις ορέξεις μας.
Στάση στο Νεραιδοχώρι, σε ένα πολύ όμορφο ταβερνάκι στην πλατεία του χωριού.
Ωπ, νά'σου και η περτοκαλί ομάδα η οποία μόλις ψηλιάστηκε μάσα πάρκαρε τα εργαλεία και γίναμε μια ωραία παρέα.

Από αριστερά προς τα δεξιά
Blue line
#korfas_kariolis
#skliros_kariolis (geez996)
onroad
Sevax
caramello
thenos
@caramelo's brotha
Λείπει ο Γάκης.

 

[Aldebaran]

Αφού ντερλικώσαμε και λαδώσαμε το είναι μας, ξεκινάμε για το υπόλοιπο της διαδρομής.
Η διαδρομή εκπληκτική, μέσα από πυκνοδασωμένους δασικούς χωματόδρομους, ορολίβαδα και πράσινες πλαγιές και διάσελα.

Και εκεί που είμαστε σε οδηγική νιρβάνα σε υψόμετρο 1500μ, έχουμε αριστερά μας μια πράσινη λιβαδωτή πλαγια και δεξιά μας μια απίστευτη θέα, κάνοντας το βλέμμα σου να φεύγει διαρκώς δεξιά και αριστερά, γυρνάω ξαφνικά και βλέπω μπροστά μου ένα όμορφο λασπωμένο λούκι. Μη μπορώντας να το αποφύγω, το κεντράρω και ανοίγω το γκάζι, με τη διαφορά ότι η πίσω ρόδα μπήκε σε διαφορετικό αυλάκι, χάνοντας τελείως τον έλεγχο της φορτωμένης μου μοτοσυκλέτας και πάρτον κάτω τον όμορφο. Ευτυχώς που με την πτώση μου ξεκούμπωσε η δεξιά βαλίτσα αλλιώς θα μου είχε αρπάξει το πόδι με μάλλον δυσάρεστα αποτελέσματα. Τι να κάνουμε, στο χώμα είμαστε, συμβαίνουν αυτά. Την επόμενη φορά σαμαράκια...

Ευτυχώς ήρθε και η πορτοκαλί ομάδα και βοήθησε την κατάσταση, σήκωσαν το μηχανάκι και εγώ με το Θένο δέσαμε τη βαλίτσα με ιμάντες. Η ΚΤΜάρα εννοείται δεν έπαθε τίποτα.
Ευχαριστώ παιδιά

Ξεκινήσαμε απλά και όμορφα με προορισμο πλέον τον τερματισμό και την κατασκήνωση στην Καστανιά Τρικάλων.
Φτάσαμε, στήσαμε, βόλτα στην πλατεία του χωριού όπου ήπιαμε την μπυρίτσα μας και επιστροφή στο camp για υπνοοοοοοο.

 

[Aldebaran]

Η επόμενη μέρα μας βρήκε με ένα πολύ ωραίο ξύπνημα, το γνωστό πρωινό ξηροκάρπι με μελάκι και αναχωρούμε για τη διαδρομή της 2ης μέρας. Πέρασμα από Μέτσοβο, Βάλια Κάλντα, Αβδέλλα και κατάληξη Βωβούσα.
Τις βαλίτσες μου τις έδωσα στο Σπύρο endtourista γιατί διαπίστωσα ότι καί ο αφαλός της αριστερής βαλίτσας καταστράφηκε, μάλλον από τους κραδασμούς ή/και την πτώση.

Ξεκινάμε με ωραία περάσματα, ενίοτε σαθρά και δύσκολα, ενίοτε φλαταδούρες.
Ξαφνικά μετά από μία δεξιά στροφή λίγο πριν το χιονοδρομικό του Μετσόβου, βλέπω σταματημένα μηχανάκια εκ των οποίων ένα είχε φύγει στα αριστερά του δρόμου.
Ήταν ο Γιώργος Giorgopro ο οποίος έχασε το μπροστινό σε ένα κατηφορικό με κυλιόμενη πέτρα, έσκασε άτσαλα κάτω και χτύπησε τον δεξί του ώμο.
Τηλέφωνο στην υποστήριξη και συννενόηση με τον Σπύρο για το στίγμα που είμαστε για να πάρει τον Γιώργο και το μηχανάκι του, άσχετα εάν ένα αγροτικό πέρναγε το σημείο εκείνο και πήρε τον Γιώργο για Μέτσοβο.
Εντάξει, στο χώμα είμαστε, αυτά γίνονται. Ψυχραιμία χρειάζεται και καλή συννενόηση.

Συνεχίζουμε η πράσινη ομάδα, ανασυγκροτούμεθα (!) στο χιονοδρομικό του Μετσόβου, στάση στο Μικρό Περιστέρι για καύσιμα και βουρ για καφεδάκι στο Μέτσοβο. Εδώ, μας αποχαιρετάει ο Δημήτρης LARRY.

Συχεχίζουμε το γκρουπ, στάση Μέτσοβο για καφεδάκι, για να ετοιμαστούμε για το επερχόμενο πέρασμα στη Βάλια Κάλντα.
Μαζί μας και ο nick_VFR που ήρθε το πρωί από Γιάννενα με το Husky του.

 

[Aldebaran]

Όταν κάνεις σχέδια γελάει ο Θεός λένε κάποιοι, και σε αυτήν την περίπτωση έπεσαν μέσα.......μετά από λίγο, ο καιρός αρχίζει και κλείνει και οι πρώτες ψιχάλες αρχίζουν και σκάνε στην τέντα που μας κάλυπτε..
Ταυτόχρονα, καταφθάνουν για καφεδάκι ο Κώστας gsmaniac, ο Στέργιος Phoenix και ο βίντεο οπερατέρ και πολύ καλό παιδί, ο Voitek.
Καφεδάκι και η βροχή αρχίζει και δυναμώνει, εως ότου αρχίζει και γίνεται δυνατό χαλάζι το οποίο λυσομανάει απάνω στην τέντα, στα μηχανάκια και στα αυτοκίνητα που ήταν σταθμευμένα.

Συμπτωματικά εκείνη την ώρα μέσα στον χαμό, σκάει στο μαγαζί ένα ζευγάρι τουριστών.........αδιευκρίνιστο.....με τον άντρα του ζευγαριού να μου θυμίζει την Ολλανδική έκδοση / αδελφή ψυχή του δικου μας καλέ, του παιδιού μας του όμορφου με το τσιγκελωτό μουστάκι, του πουλιού μας ντε...

Η πρώτη ματιά μεταξύΝτονε ήταν το τέλος της αθωότητας και η έναρξη μιας διακρατικής αδιευκρίνιστης συνάντησης μεγάλων προσώπων της παγκόΖμιας αδιευκρινιστικότητας.
Ανταλλάξανε πολλές απόψεις, από τη μία το δικό μας πλί να διδάσκει στον Ολλανδο τεχνικές τσιγκελλοποίησης των facial hair και με τον Ολλανδό να απαντάει με τεχνικές σπασίματος του καρπού......απίστευτο! Και όλα αυτά με το χαλάζι να πέφτει ράιτ θρου........ζούμε πολύ δυνατές στιγμές, omg και 3 lol....

(και άσε τους άλλους να παλεύουν με τους κεραυνούς μέσα στον πυρήνα )

Είχαμε και εμείς τον γολγοθά μας να τραβήξουμε εδώ που αποκλειστήκαμε...
Πτάνα κενωνίαααα

 

[Aldebaran]

Με τα πολλά, είχε περάσει και αρκετά η ώρα ξεκινήσαμε για Βωβούσα ασφάλτινα πλέον γιατί η βροχή συνέχιζε και έδινε πόνο.
Η διαδρομή ε κ π λ η κ τ ι κ ή, η βροχή έδινε μια ξεχωριστή νότα από μυρωδιές μέσα στα ασφάλτινα βουνα αν και είχα γίνει μούσκεμα έως εκεί που δεν πιάνει μελάνι, ελέω απουσίας αδιάβροχων.
Στάση για λίγο στη λίμνη με τα νούφαρα...

Πάμε να φύγουμε από τη λίμνη, μένοντας τελευταίοι εγώ και ο Νίκος nick_VFR, του οποίου το Husky αποδάσισε να μην θέλει να δώσει ρεύμα στα όργανα και στη μίζα.
Μετά από διαφορες δεήσεις στον θεό της βροχής, παιρνει το εργαλείο και ξεκινάμε για πίσω. Ταυτόχρονα σκάει και ο Σπύρος με το Λάμπρο, το κουβεντιάζομαι λίγο και ξεκινάμε για πίσω.
Μετά από λίγο πάλι το Husky δε θέλει να συμμορφωθεί με το πρόγραμμα μας και αφού ήταν και κοντά ο Σπύρος, αρχίζουμε και φορτώνουμε το μεκανάκι απόνω στο τρέηλερ και παίρνω εγώ δικάβαλο το Νίκο.

Από εκείνο το σημείο μέχρι το καταφύγιο της Βωβούσας φάγαμε απίστευτα τουλούμια βροχής, όχι ότι παίζει ρόλο γιατί ήδη ήμασταν παπί.
Νίκο nick_VFR μόλις το δει ο γιατρός το εργαλείο, πες μας αν ήταν το πρόβλημα τελικά ο διακόπτης...

Η επόμενη μέρα με βρήκε να έχω πάρει τον δρόμο της επιστροφής.
Ενώ δέχτηκα τηλεφώνημα να είμαι νωρίς στο σπίτι, επέλεξα να πάω από Ιωνία οδό, αλλά τελικά το πλάνο άλλαξε και εν τέλη δεν είχα πίεση χρόνου, οπότε επέλεξα να κατέβω από παλιά Εθνική.
Στάση στην Αμφιλοχία για καφεδάκι.

 

[Aldebaran]

Επέλεξα να κάνω και μία στάση στη Ναυπακτο για φαγητό, διασχίζοντας όμως τη Λίμνη Τριχωνίδα από νότο, περνώντας τη γέφυρα Μπάνια και σταματώντας σε ένα πολύ όμορφο μέρος δίπλα στη θάλασσα, αριστερά του Κάστρου, κάτω από πλατάνια και μουριές.

Φτάνοντας Σαλαμίνα, με υποδέχτηκε ένα υπέροχο ολογιομό φεγγάρι όπου έδινε απλόχερα το φεγγαρόφως του στον αργοσαρωνικό

Στη βάση μου λοιπόν, μετά από σχεδόν 1150 χλμ, με γεμάτες μπαταρίες και οξυγόνο για το επόμενο εξάμηνο όπου θα γεμίζουν τα πνευμόνια καθημερνώς με ιώδιο...

Κλείνοντας θέλω να πω ότι νιώθω τεράστια ευγνομωσύνη που είμαι μέλος αυτής της διαδικτυακής κοινότητας, όπου ενώνει και ενίοτε συμφιλιώνει κόσμο, απ'όλη την Ελλάδα, δίνοντας βήμα στο κάθε μέλος να μπορέσει να εκφραστεί χωρίς ενδοιασμό (πάντα στα πλαίσια του σεβασμού βέβαια) και χωρίς λογοκρισία από δήθεν "αυθεντίες" και "ντίβες" του χώρου.

Συγχαρητήρια λοιπόν, αρχικά στην ψυχή πίσω από το τρόφυ, στην ήρεμη δύναμη και σπάνιο γνώστη των βουνών Δημήτρη nomad, που πραγματικά λυπάμαι που δεν τα είπαμε όσο θα ήθελα. Ελπίζω να ξαναβρεθούμε Δημήτρη.
Συγχαρητήρια στο μυαλό και την κινητήριο δύναμη πίσω από το τρόφυ, τον Κώστα gsmaniac με την αποφασιστηκότητα και αεικινησία που τον διακατέχει. Ένας άνθρωπος που πραγματικά αγαπάει αυτό που κάνει.
Συγχαρητήρια βεβαίως και στον ανθρωπο τον οποίο θεωρώ ότι είναι ένα είδος κολλας, που κολλάει όλους μεταξύ τους, ένας καταλύτης ο οποίος ωριμάζει την σύνδεση μεταξύ όλων εδώ όπου, αν και καμιά φορά δεν κάνει πολλά πράγματα, μόνο η παρουσία του είναι ικανή για να φέρει αποτέλεσμα. Μα ο Στέργιος Phoenix βέβαια.

Μα πάνω απ'όλα συγχαρητήρια στα μέλη, γιατί χωρίς αυτά ποτέ δεν γίνεται τίποτα. Πάντα αυτά έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο και αυτά είναι οι τελικοί κριτές των καταστάσεων.
Τα μέλη θα μασήσουν και θα φτύσουν ή θα μασήσουν και θα καταπιούν εύπεπτα όποιον προσπαθήσει να το παίξει "ντίβα" ή "αρχηγός".

Φιλιά στα μούτρα άπαντες και εις το επανιδήν.

 

[XR Maniac]

Τι μου θύμισες βρε καπτεν..
Μονο ktm ρεεεεεεε..

Advphone....

 

[Aldebaran]

Τι μου θύμισες βρε καπτεν..
Μονο ktm ρεεεεεεε..

Advphone....

Ειναι από πτώση δεν πιάνεται ωρε

 

[k0k0s]

Ειναι από πτώση δεν πιάνεται ωρε

Kαι δεν ειναι ΚΤΜ, ειναι Hepco & Becker, δηλαδη γερμανικα...

 

[apos.zeitou]

Ολα τελειαααα δωστε πονο.... Να σας πω το καταλαβατε και σεις οτι υπηρχε ενα συννεφο γκαντεμιας απο πανω σας.... ;;;;; μουντζα στο οχθρο μας και στα καλυτερααα που ερχονται!!!!!

Στάλθηκε από το Redmi Note 4 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[XR Maniac]

Ολα τελειαααα δωστε πονο.... Να σας πω το καταλαβατε και σεις οτι υπηρχε ενα συννεφο γκαντεμιας απο πανω σας.... ;;;;; μουντζα στο οχθρο μας και στα καλυτερααα που ερχονται!!!!!

Στάλθηκε από το Redmi Note 4 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Αυτα περί γκαντεμιάς δεν ισχύουν και γενικά δεν τα πιστεύω προσωπικά.
Στατιστικά αν το δεις με τόσες συμμετοχές και χιλιάδες χλμ που διανύθηκαν... Μια χαρά πήγαμε.

 

[1190Rleros]

Περιττό να σας πω πόσο σας ζηλεύω
!!!!!!

 

[endtourista]

Από την πλευρά του “Αχρείαστου”:

Το φετινό advtroffy αποφάσισα να μη το ακολουθήσω με τη μοτο μου, αφού θα προερχόμουν από τετραήμερη ανάλογη ορεινή εκδρομή με κάποιους φίλους την ακριβώς προηγούμενη εβδομάδα και θα ένοιωθα πλήρης (η εκδρομή έγινε, ποτέ όμως δε χορταίνεις κάτι που αγαπάς να κάνεις).

Έχοντας λοιπόν προτείνει από νωρίτερα στους διοργανωτές την επιθυμία μου να στηρίξω την εκδρομή με όχημα υποστήριξης, δεν τόλμησα (όσο πλησίαζαν οι μέρες) να αθετήσω το λόγο μου, αρχικά επειδή ήδη είχε αναγγελθεί στους συμμετέχοντες, αλλά το κυριότερο επειδή ήθελα να δείξω την αναγκαιότητα ύπαρξης αυτού του μηχανισμού σε μια τόσο μεγάλη όπως φαινόταν από την αρχή σε συμμετοχές εκδήλωση.

Έχοντας κάποια σχετική εμπειρία στο θέμα, πρότεινα κάποιο σχέδιο με κάποια tips που “έτρεχε” παράλληλα με την εξέλιξη της βόλτας και ήταν απαραίτητο για να κάνει την υποστήριξη λειτουργική όπου θα χρειαζόταν. Καταφέραμε να το ακολουθήσουμε στο μεγαλύτερο μέρος του και είδαμε τι διορθώσεις χρειάζεται για το μέλλον.

Η δουλειά του οχήματος υποστήριξης είναι άχαρη. Είναι εξαντλητική (7ωρα και 9ωρα συνεχούς οδήγησης σε φιδωτές ορεινές διαδρομές, ενίοτε χωμάτινες). Κυρίως όμως απαιτεί συνέπεια, εμπειρία και ψυχραιμία ώστε να είσαι εκεί όταν θα πρέπει να είσαι, ή το συντομότερο δυνατό. Και θα χρειαστεί να επέμβει αφού οι πιθανότητες το καθιστούν αυτό παραπάνω από σίγουρο. Φέτος διανύθηκαν περίπου 30.000 χλμ. στην πλειοψηφία τους χωμάτινα, χωρίς να υπολογίζουμε τα χλμ. προσέλευσης και αποχώρησης!

Χαίρομαι που περιοριστήκαμε σε ένα ευτυχώς όχι σοβαρό τελικά τραυματισμό όπου ο συνοδηγός (ο Λάμπρος labros αποδείχτηκε τέλειος στο ρόλο του) οδήγησε τη μοτο σε ασφαλές σημείο. Φορτώθηκαν άλλες δυο μοτο με βλάβη, χορηγήθηκε βενζίνη και εργαλεία σε όποιους χρειάστηκαν, και –σημαντικό- μεταφέρθηκαν κάποια πράγματα ώστε να αυξηθεί σε κάποιους η ικανότητα της οδήγησης στο χώμα, συνεισφέροντας έτσι στην ασφάλειά τους. Παρότι όλοι εύχονται να μη χρειαστεί πουθενά η βοήθεια του οχήματος υποστήριξης, αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνεται απαραίτητα στο μέλλον στο σχεδιασμό τέτοιων αντίστοιχα μεγάλων events.

Του χρόνου αν τα καταφέρω θα συμμετάσχω με τη μοτο μου, ζήλεψα φέτος δε το κρύβω, και θα βοηθήσω όσο μπορώ το όχημα support που θα πρέπει απαραίτητα να φροντιστεί να υπάρχει.

Σας ευχαριστώ για τη συνεργασία.

 

[HAWK_46]

Ο Λαμπρος labros οδηγησε το 640?
Τον βλεπω σε εξοδα παλι....
Φημες λενε οτι κατεβασε το μηχανακι μεσω Ναυπακτου!!

Ευτυχως ειναι μικρος ο τραυματισμος τελικα. Γρηγορα καλα.

 

[labros]

Ο Λαμπρος labros οδηγησε το 640?

 

[kostas_366]

Ο Λαμπρος labros οδηγησε το 640?
Τον βλεπω σε εξοδα παλι....
Φημες λενε οτι κατεβασε το μηχανακι μεσω Ναυπακτου!!

Ευτυχως ειναι μικρος ο τραυματισμος τελικα. Γρηγορα καλα.

Πάει η βέφα, μπήκε αγγελία χαχαχαχα

 

[kostas_366]

Δεν κάνουν τέτοια λάθη, δεν οδηγούν άλλα μοτόρια

 

[zanny]

Από την πλευρά του “Αχρείαστου”:
[..........]
Σας ευχαριστώ για τη συνεργασία.

Σπύρο μπράβο για την ιδέα και συγχαρητήρια για την προσπάθεια και το αποτέλεσμα. Κακά τα ψέματα, όταν η παρέα περιλαμβάνει 80+ μηχανές με οδήγηση σε χώμα κλπ κλπ, είναι πολύ εύκολο να πάνε πολλά πράγματα στραβά και να δημιουργηθεί από απλό μέχρι πολύ σοβαρό θέμα. Η περίπτωση με τον φετινό τραυματισμό ανήκει (θεωρώ) στα απλά περιστατικά - φανταστείτε λοιπόν αντίστοιχη περίπτωση με μεγαλύτερη επικινδυνότητα. Εννοείται οτι όπως με όλα τα πράγματα, κάθε φορά που επαναλαμβάνεται μια διαδικασία μπορείς να βρεις πράγματα για βελτίωση, η ιδέα όμως αυτή νομίζω οτι πρέπει να καθιερωθεί σε τέτοιου τύπου μεγάλες εκδρομές.

 

[Pelekanone]

ADVtrOFFy_2019_Part_1.mp4

Shared with Dropbox

www.dropbox.com

 

[MotoADVTales]

ADVtrOFFy_2019_Part_1.mp4

Shared with Dropbox

www.dropbox.com

Να και ενας βορειος με μικροβιο στα βιντεο!! Πρεπει να βολταρουμε παρεα!!!