Nikolas77
Adventure Traveller
- Όνομα
- Nikolas
- Μοτό
- LC4 ADV'02
Να'μαι πάλι εδώ να γράφω για άλλη μια πολύ όμορφη βόλτα.
Όλα ξεκίνησαν από κουβέντες που κάναμε τους πρώτους μήνες του '17 με τον Κώστα για σιδηρές πύλες Δούναβη και το τριεθνές μεταξύ Βουλγαρίας ,Ρουμανίας και Σερβίας.
Ο καιρός πέρασε ,έφτασε καλοκαίρι και οι συζητήσεις επικεντρώνονταν σε μια φθηνή ολιγοήμερη και σχετικά κοντινή βόλτα στα Βαλκάνια.
Όταν έφτασε ο καιρός των καλοκαιρινών αδειών αποφασίσαμε η βόλτα να γίνει προς καταραμένα βουνά Αλβανίας και Μαυροβούνιο. Μια εξαήμερη βόλτα κοντινή και φθηνή. Έτσι βρήκαμε και αφορμή την συνάντηση του παγκοσμίου μοτοσυκλετιστηκού φόρουμ και ο προορισμός κλείδωσε για τα καλά.
Το πρόγραμμα έλεγε μια μέρα από Αθήνα για Ζαγόρια και την επομένη πέρασμα σε Αλβανία και διανυκτέρευση Οχρίδα από την πλευρά των Σκοπίων. Τρίτη μέρα Valbona Valley και τέταρτη μέρα Kolasin Μαυροβούνιο. Στη συνέχεια μια μέρα αφιερωμένη στη γύρω περιοχή και στη συνέχεια επιστροφή από το συντομότερο δρόμο για Αθήνα. Οπότε Αθήνα θα επέστρεφαν τα παιδιά το μεσημέρι της έβδομης ημέρας. Ξέχασα να αναφέρω ότι στην παρέα ήρθε και ο Πάνος με το Λευτέρη.
Εγώ μετά την αναχώρηση της παρέας είχα προγραμματήσει να μείνω μια ή δυο ημέρες ακόμα στη συνάντηση και μετά να περάσω ένα τετραήμερο στο Βελιγράδι.
Αυτό ήταν το γενικότερο πλάνο της βόλτας και ο Κώστας έβαλε χάρτες κάτω και ξεκίνησε να ψάχνει τις ομορφότερες διαδρομές που θα μας οδηγούσαν στον προορισμό μας. Στη συνέχεια βέβαια θα δούμε ότι όλα άλλαξαν και το πλάνο πήγε περίπατο όπως πάντα..χχαχαχαχαχαχα Οι διαδρομές του Κώστα όμως οφείλω να πω πως ήταν πολύ όμορφες για όσο τις ακολουθήσαμε.
Χάρτης 1ης ημέρας Χιλιόμετρα 295 περίπου 4 ώρες οδήγησης
https://www.google.gr/maps/dir/38.2472617,21.7328819/39.9675042,20.6631707/@39.1119252,20.0841734,8z/am=t/data=!3m1!4b1!4m9!4m8!1m5!3m4!1m2!1d20.7316497!2d39.8310728!3s0x135bc7996e68fc15:0xa8c5ecdc91e7d784!1m0!3e0
Έτσι λοιπόν στις 18 Αυγούστου ξεκινάω από Πάτρα για Αρίστη όπου είχα δώσει ραντεβού με μια φίλη που ήταν ήδη στα Ζαγόρια για να πιούμε καφέ και να στήσουμε κάπου όμορφα το βράδυ και να περιμένουμε και την υπόλοιπη παρέα που θα έφτανε το ίδιο βράδυ ή το μεσημέρι της επόμενης μέρας. Ακολουθώ την Ιόνια οδό όπου πολύ σύντομα και εύκολα σε φτάνει μέχρι τα Ιωάννινα.
Από εκεί μπαίνεις στον περιφερειακό και ακολουθείς πινακίδες προς Ζαγόρι.
Φτάνοντας Αρίστη το πρόγραμμα έλεγε χαλάρωση με καφεδάκι. Όπως κάθομαι όμως και χαζεύω τη μοτοσυκλέτα αντιλαμβάνομαι ότι τα εργαλεία που πάντα παίρνω μαζί μου λείπουν από το πλαστικό κουτάκι της μοτοσυκλέτας.... Είχα ξεχάσει φεύγοντας να τσεκάρω αν είναι ασφαλισμένα...
Το πρώτο κακό σημάδι της βόλτας ήταν γεγονός..
Δεν το έβαλα κάτω και λίγο πριν νυχτώσει βρεθήκαμε στην πανέμορφη μονότοξη γέφυρα Κλειδωνιάς. Μετά από καποια μέτρα βοτσαλόδρομου στήσαμε τις σκηνές μας δίπλα στον Βοίδομάτη περιμένοντας τηλέφωνο από τους υπόλοιπους (που θα ξεκινούσαν απόγευμα από Αθήνα) να μας πουν που βρίσκονται. Στο τηλέφωνο μας ενημέρωσαν ότι θα ξεκινούσαν την επόμενη μέρα 19 Αυγούστου ξημερώματα για να προλάβουμε μέχρι το βράδυ να μπούμε Σκόπια...
Χάρτης διαδρομής 2ης ημέρας Χιλιόμετρα 110 περίπου 4 ώρες οδήγησης
https://www.google.gr/maps/dir/39.9742335,20.681113/39.9674835,20.663101/39.9803421,20.9084623/39.8333508,20.7177531/@39.9658624,20.7254343,11z/am=t/data=!4m2!4m1!3e0
Το πρωί όταν ξυπνάς με το πρώτο φως του ήλιου, τους ήχους του ποταμού αλλά και το κελάηδισμα των πουλιών σε ένα μαγευτικό τοπίο είναι απλά μια απίστευτη εμπειρία. Θα την ήθελα κάθε μέρα
Ελληνικό καφεδάκι λοιπόν στα κάρβουνα και κους κους με την Ειρήνη που τελικά δεν έστησε και κοιμήθηκε στην αιώρα της για το πως πέρασε το βράδυ. Το ερώτημα ήταν αν δέχθηκε επισκέψεις από σκίουρους που μας πέταγαν όλο το βράδυ αυτά τα στρογγυλά μπαλάκια που έχουν επάνω τα πλατάνια.. Μάλλον δεν τους άρεσε που βρεθήκαμε στον χώρο τους.. Τελικά μια χαρά κοιμήθηκε κι αυτή ,όπως κι εγώ.
Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο και ήταν τα ο Πανος "άσχημα τα νέα παιδιά, ο Κώστας είχε ατύχημα", παγώσαμε και περιμέναμε με αγωνία να μας πει λεπτομέρειες. Τα παιδιά ξεκίνησαν κατά τις πέντε το πρωί και μια ώρα μετά ένα αυτοκίνητο παραβίασε stop κάπου στην Αμφίκλεια και χτύπησε τον Κώστα. Ο Κώστας ευτυχώς δεν είχε χτυπήσει σοβαρά όπως και η μηχανή του και αποφάσισε να μην χαλάσει την βόλτα για την οποία έκανε όνειρα όλο το χειμώνα και να συνεχίσει....
Η δύναμη της θέλησης μέσα σε κάθε άνθρωπο είναι μια τεράστια δύναμη και έτσι αφού τον μαντάρανε στο νοσοκομείο της Λαμίας αν θυμάμαι καλά συνέχισαν τα παιδιά τη διαδρομή τους.
Αφού ξέραμε πια ότι ο Κώστας ήταν σε θέση να συνεχίσει τη βόλτα ρίξαμε κι εμείς μια βουτιά στον παγωμένο Βοιδομάτη.. Τόσο παγωμένος που μου θύμισε τον Αχέροντα. Μετά τη βουτιά το πλάνο έλεγε κοντινή βόλτα και αναζήτηση για ένα σημείο κοντά στον κεντρικό δρόμο, που θα μας οδηγούσε την επόμενη μέρα στα σύνορα με την Αλβανία, για διανυκτέρευση. Αφού περιπλανηθήκαμε σε πολύ όμορφα μέρη καταλήξαμε στο χωρίο Ασπράγγελοι όπου σε ένα εστιατόριο που βρίσκετε επάνω στο δρόμο μας επέτρεψε ο ιδιοκτήτης να στήσουμε σκηνές για διανυκτέρευση. Εκεί περιμέναμε και την υπόλοιπη παρέα που ήρθε κατά τις έντεκα το βράδυ πολύ ταλαιπωρημένοι.. αλλά μέσα στο χαμόγελο... Και μετά από ένα καλό τσιμπούσι και πολλές πολλές περιγραφές της μοναδικής μέρας που έζησαν, στήσαμε και πέσαμε για ύπνο..
Χάρτης διαδρομής 3ης ημέρας Χιλιόμετρα 220 + 20 χιλιόμετρα
https://www.google.gr/maps/dir/Επαρ.Οδ.+Ασφάκα+-+Βρυσοχωρίου+161,+Ζαγόρι+440+07/40.0751907,20.6052399/40.1532025,20.6012672/40.6052066,20.7764348/40.9658417,20.8589215/@40.5798825,20.2842913,9z/am=t/data=!4m12!4m11!1m5!1m1!1s0x135bc79c72d5c129:0x74443cd1b1d346f5!2m2!1d20.7286181!2d39.8292837!1m0!1m0!1m0!1m0!3e0
https://www.google.gr/maps/dir/40.9679525,20.8165042/41.014134,20.8085955/@40.9790449,20.7652513,13z/am=t/data=!3m1!4b1!4m2!4m1!3e0
Βίντεο ημέρας
Απο Ασπραγγελους ξεκινήσαμε 11.30 πμ και φτάσαμε Peshtani στις 7.30 μμ
Ώρες ταξιδιού περίπου 5
Το πρωί αργήσαμε όλοι να ξυπνήσουμε από την υπερβολική κούραση της προηγούμενης αλλά και το ξενύχτι με τις μπύρες..
Το άγχος όλων όμως το πρωί με το που ανοίξαμε τα μάτια μας ήταν σχετικό με την κατάσταση που θα βρίσκετε το χέρι του Κώστα, αν είχε πρηστεί η όχι... Αφού λοιπόν μας βεβαίωσε ο Κώστας ότι νοιώθει καλά και μπορεί να ξεκινήσει τη βόλτα αρχίσαμε να μαζεύουμε σκηνές και πράγματα..
11:40 Ξεκινούσαμε τη βόλτα με μια ημέρα καθυστέρηση και δυο αναποδιές ,ελπίζαμε ότι όλα θα πηγαίναν καλύτερα από εδώ και στο εξής..
Δυνατά λοιπόν για να φτάσουμε στα σύνορα της Μέρτζιανης από όπου θα μπαίναμε στη γείτονα χώρα. Η διαδρομή μέχρι εκεί πολύ όμορφη και χωρίς κίνηση,την ευχαριστηθήκαμε και σύντομα φτάσαμε στο συνοριακό φυλάκιο.
Όπως καταλάβατε ο συνοριακός σταθμός αυτός δεν είναι σαν πολλούς άλλους. Άνετα βγάζεις φωτογραφία, τραβάς και ταινία αν θες χαχαχαχα.. Εδώ τα αγόρια περιμένουν να έρθει ο υπάλληλος να τσεκάρει τα διαβατήρια μας ενώ εγω τραβάω φωτογραφίες..
Σημαντική στιγμή για τον Πανο μιας και ήταν η πρώτη διάσχιση συνόρων της ζωής του και ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος γι αυτό.. Να σας εξομολογηθώ όμως ότι ήταν η πρωτη φορά και για εμένα που έβλεπα έναν υπάλληλο να εξυπηρετεί και να τσεκάρει ο ίδιος τα διαβατήρια και αυτών που μπαίνουν στη χώρα, αλλά και αυτών που βγαίνουν από αυτή καλό??????
Κάποια στιγμή ο απαραίτητος έλεγχος ολοκληρώθηκε και ξεκινήσαμε το δρόμο μας (SH65) για Leskovik..
Ο δρόμος μετά τα σύνορα ήταν φρεσκοστρωμένος με άσφαλτο και εντελώς έρημος από κίνηση χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον έτσι φτάσαμε σύντομα στο Leskovik. Ένα χωριό στη μέση του πουθενά με ένα ιδιαίτερο πρατήριο όπου οι αντλίες καυσίμου ήταν στεγασμένες ενώ το προσωπικό ήταν εκτεθειμένο στα καιρικά φαινόμενα
Από το χωριό αυτό και μετά ο δρόμος που άλλαξε όνομα και εγινε SH75 ήταν κακώς αλλά θα μας οδηγούσε στην Κορυτσά και έπειτα στο Εθνικό Δρυμό των Πρεσπών .
Στάση στο Barmash για ξεκούραση και μεζέ ..
Μετά τον μεζέ και την ξεκούραση πήραμε δυνάμεις και ξεκινήσαμε για τα σύνορα Αλβανίας Σκοπίων που βρίσκονται στον Εθνικό Δρυμό Πρεσπών . Οδηγούμε πάντα επάνω στον SH75 ο οποίος έχει σχετικά καλή χάραξη και ελάχιστα ενδιαφέροντα πράγματα να δεις έως ότου φτάσεις κοντά στην Πρέσπα.
Πριν φτάσεις εκεί όμως συναντάς την Κοριτσά... Δεν μείναμε να επισκεφτούμε την πόλη, μόνο καποια κλικ πάνω στο δρόμο και φύγαμε... πιστεύω δεν άξιζε και κάτι παραπάνω , οι εικόνες μιλάνε μόνες τους.. Ίσως για ένα καφέ στο κέντρο καποια άλλη φορά.
Ξαφνικά όμως το σκηνικό αλλάζει , είσαι κοντά στη λίμνη που ενώνει τρία κράτη και το σκηνικό ξεκινά να ομορφαίνει
Όλα τώρα είναι πιο όμορφα με όμορφη θέα, καλύτερη άσφαλτο και έξω από τη μουνταμάρα της κεντρικής Αλβανίας που προσωπικά με ψυχοπλακώνει... Έφτασε η ώρα να αγναντέψουμε τη λίμνη μας, τη Μεγάλη Πρέσπα...
Το νησάκι της φωτογραφίας είναι αυτό που βλέπουμε απέναντι από τους Ψαράδες και ανήκει στα Σκόπια. Σε αυτή τη φωτογραφία εννοείται το βλέπουμε από την πλευρά της Αλβανίας και έχουμε δεξιά μας τους Ψαράδες και αριστερά μας τα Σκόπια... Συνεχίζοντας τον δρόμο λοιπόν μετά από το παρατηρητήριο όπου κάναμε και ένα σύντομα διάλειμμα.
Όλα ξεκίνησαν από κουβέντες που κάναμε τους πρώτους μήνες του '17 με τον Κώστα για σιδηρές πύλες Δούναβη και το τριεθνές μεταξύ Βουλγαρίας ,Ρουμανίας και Σερβίας.
Ο καιρός πέρασε ,έφτασε καλοκαίρι και οι συζητήσεις επικεντρώνονταν σε μια φθηνή ολιγοήμερη και σχετικά κοντινή βόλτα στα Βαλκάνια.
Όταν έφτασε ο καιρός των καλοκαιρινών αδειών αποφασίσαμε η βόλτα να γίνει προς καταραμένα βουνά Αλβανίας και Μαυροβούνιο. Μια εξαήμερη βόλτα κοντινή και φθηνή. Έτσι βρήκαμε και αφορμή την συνάντηση του παγκοσμίου μοτοσυκλετιστηκού φόρουμ και ο προορισμός κλείδωσε για τα καλά.
Το πρόγραμμα έλεγε μια μέρα από Αθήνα για Ζαγόρια και την επομένη πέρασμα σε Αλβανία και διανυκτέρευση Οχρίδα από την πλευρά των Σκοπίων. Τρίτη μέρα Valbona Valley και τέταρτη μέρα Kolasin Μαυροβούνιο. Στη συνέχεια μια μέρα αφιερωμένη στη γύρω περιοχή και στη συνέχεια επιστροφή από το συντομότερο δρόμο για Αθήνα. Οπότε Αθήνα θα επέστρεφαν τα παιδιά το μεσημέρι της έβδομης ημέρας. Ξέχασα να αναφέρω ότι στην παρέα ήρθε και ο Πάνος με το Λευτέρη.
Εγώ μετά την αναχώρηση της παρέας είχα προγραμματήσει να μείνω μια ή δυο ημέρες ακόμα στη συνάντηση και μετά να περάσω ένα τετραήμερο στο Βελιγράδι.
Αυτό ήταν το γενικότερο πλάνο της βόλτας και ο Κώστας έβαλε χάρτες κάτω και ξεκίνησε να ψάχνει τις ομορφότερες διαδρομές που θα μας οδηγούσαν στον προορισμό μας. Στη συνέχεια βέβαια θα δούμε ότι όλα άλλαξαν και το πλάνο πήγε περίπατο όπως πάντα..χχαχαχαχαχαχα Οι διαδρομές του Κώστα όμως οφείλω να πω πως ήταν πολύ όμορφες για όσο τις ακολουθήσαμε.
Χάρτης 1ης ημέρας Χιλιόμετρα 295 περίπου 4 ώρες οδήγησης
https://www.google.gr/maps/dir/38.2472617,21.7328819/39.9675042,20.6631707/@39.1119252,20.0841734,8z/am=t/data=!3m1!4b1!4m9!4m8!1m5!3m4!1m2!1d20.7316497!2d39.8310728!3s0x135bc7996e68fc15:0xa8c5ecdc91e7d784!1m0!3e0
Έτσι λοιπόν στις 18 Αυγούστου ξεκινάω από Πάτρα για Αρίστη όπου είχα δώσει ραντεβού με μια φίλη που ήταν ήδη στα Ζαγόρια για να πιούμε καφέ και να στήσουμε κάπου όμορφα το βράδυ και να περιμένουμε και την υπόλοιπη παρέα που θα έφτανε το ίδιο βράδυ ή το μεσημέρι της επόμενης μέρας. Ακολουθώ την Ιόνια οδό όπου πολύ σύντομα και εύκολα σε φτάνει μέχρι τα Ιωάννινα.
Από εκεί μπαίνεις στον περιφερειακό και ακολουθείς πινακίδες προς Ζαγόρι.
Φτάνοντας Αρίστη το πρόγραμμα έλεγε χαλάρωση με καφεδάκι. Όπως κάθομαι όμως και χαζεύω τη μοτοσυκλέτα αντιλαμβάνομαι ότι τα εργαλεία που πάντα παίρνω μαζί μου λείπουν από το πλαστικό κουτάκι της μοτοσυκλέτας.... Είχα ξεχάσει φεύγοντας να τσεκάρω αν είναι ασφαλισμένα...
Το πρώτο κακό σημάδι της βόλτας ήταν γεγονός..
Δεν το έβαλα κάτω και λίγο πριν νυχτώσει βρεθήκαμε στην πανέμορφη μονότοξη γέφυρα Κλειδωνιάς. Μετά από καποια μέτρα βοτσαλόδρομου στήσαμε τις σκηνές μας δίπλα στον Βοίδομάτη περιμένοντας τηλέφωνο από τους υπόλοιπους (που θα ξεκινούσαν απόγευμα από Αθήνα) να μας πουν που βρίσκονται. Στο τηλέφωνο μας ενημέρωσαν ότι θα ξεκινούσαν την επόμενη μέρα 19 Αυγούστου ξημερώματα για να προλάβουμε μέχρι το βράδυ να μπούμε Σκόπια...
Χάρτης διαδρομής 2ης ημέρας Χιλιόμετρα 110 περίπου 4 ώρες οδήγησης
https://www.google.gr/maps/dir/39.9742335,20.681113/39.9674835,20.663101/39.9803421,20.9084623/39.8333508,20.7177531/@39.9658624,20.7254343,11z/am=t/data=!4m2!4m1!3e0
Το πρωί όταν ξυπνάς με το πρώτο φως του ήλιου, τους ήχους του ποταμού αλλά και το κελάηδισμα των πουλιών σε ένα μαγευτικό τοπίο είναι απλά μια απίστευτη εμπειρία. Θα την ήθελα κάθε μέρα
Ελληνικό καφεδάκι λοιπόν στα κάρβουνα και κους κους με την Ειρήνη που τελικά δεν έστησε και κοιμήθηκε στην αιώρα της για το πως πέρασε το βράδυ. Το ερώτημα ήταν αν δέχθηκε επισκέψεις από σκίουρους που μας πέταγαν όλο το βράδυ αυτά τα στρογγυλά μπαλάκια που έχουν επάνω τα πλατάνια.. Μάλλον δεν τους άρεσε που βρεθήκαμε στον χώρο τους.. Τελικά μια χαρά κοιμήθηκε κι αυτή ,όπως κι εγώ.
Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο και ήταν τα ο Πανος "άσχημα τα νέα παιδιά, ο Κώστας είχε ατύχημα", παγώσαμε και περιμέναμε με αγωνία να μας πει λεπτομέρειες. Τα παιδιά ξεκίνησαν κατά τις πέντε το πρωί και μια ώρα μετά ένα αυτοκίνητο παραβίασε stop κάπου στην Αμφίκλεια και χτύπησε τον Κώστα. Ο Κώστας ευτυχώς δεν είχε χτυπήσει σοβαρά όπως και η μηχανή του και αποφάσισε να μην χαλάσει την βόλτα για την οποία έκανε όνειρα όλο το χειμώνα και να συνεχίσει....
Η δύναμη της θέλησης μέσα σε κάθε άνθρωπο είναι μια τεράστια δύναμη και έτσι αφού τον μαντάρανε στο νοσοκομείο της Λαμίας αν θυμάμαι καλά συνέχισαν τα παιδιά τη διαδρομή τους.
Αφού ξέραμε πια ότι ο Κώστας ήταν σε θέση να συνεχίσει τη βόλτα ρίξαμε κι εμείς μια βουτιά στον παγωμένο Βοιδομάτη.. Τόσο παγωμένος που μου θύμισε τον Αχέροντα. Μετά τη βουτιά το πλάνο έλεγε κοντινή βόλτα και αναζήτηση για ένα σημείο κοντά στον κεντρικό δρόμο, που θα μας οδηγούσε την επόμενη μέρα στα σύνορα με την Αλβανία, για διανυκτέρευση. Αφού περιπλανηθήκαμε σε πολύ όμορφα μέρη καταλήξαμε στο χωρίο Ασπράγγελοι όπου σε ένα εστιατόριο που βρίσκετε επάνω στο δρόμο μας επέτρεψε ο ιδιοκτήτης να στήσουμε σκηνές για διανυκτέρευση. Εκεί περιμέναμε και την υπόλοιπη παρέα που ήρθε κατά τις έντεκα το βράδυ πολύ ταλαιπωρημένοι.. αλλά μέσα στο χαμόγελο... Και μετά από ένα καλό τσιμπούσι και πολλές πολλές περιγραφές της μοναδικής μέρας που έζησαν, στήσαμε και πέσαμε για ύπνο..
Χάρτης διαδρομής 3ης ημέρας Χιλιόμετρα 220 + 20 χιλιόμετρα
https://www.google.gr/maps/dir/Επαρ.Οδ.+Ασφάκα+-+Βρυσοχωρίου+161,+Ζαγόρι+440+07/40.0751907,20.6052399/40.1532025,20.6012672/40.6052066,20.7764348/40.9658417,20.8589215/@40.5798825,20.2842913,9z/am=t/data=!4m12!4m11!1m5!1m1!1s0x135bc79c72d5c129:0x74443cd1b1d346f5!2m2!1d20.7286181!2d39.8292837!1m0!1m0!1m0!1m0!3e0
https://www.google.gr/maps/dir/40.9679525,20.8165042/41.014134,20.8085955/@40.9790449,20.7652513,13z/am=t/data=!3m1!4b1!4m2!4m1!3e0
Βίντεο ημέρας
Απο Ασπραγγελους ξεκινήσαμε 11.30 πμ και φτάσαμε Peshtani στις 7.30 μμ
Ώρες ταξιδιού περίπου 5
Το πρωί αργήσαμε όλοι να ξυπνήσουμε από την υπερβολική κούραση της προηγούμενης αλλά και το ξενύχτι με τις μπύρες..
Το άγχος όλων όμως το πρωί με το που ανοίξαμε τα μάτια μας ήταν σχετικό με την κατάσταση που θα βρίσκετε το χέρι του Κώστα, αν είχε πρηστεί η όχι... Αφού λοιπόν μας βεβαίωσε ο Κώστας ότι νοιώθει καλά και μπορεί να ξεκινήσει τη βόλτα αρχίσαμε να μαζεύουμε σκηνές και πράγματα..
11:40 Ξεκινούσαμε τη βόλτα με μια ημέρα καθυστέρηση και δυο αναποδιές ,ελπίζαμε ότι όλα θα πηγαίναν καλύτερα από εδώ και στο εξής..
Δυνατά λοιπόν για να φτάσουμε στα σύνορα της Μέρτζιανης από όπου θα μπαίναμε στη γείτονα χώρα. Η διαδρομή μέχρι εκεί πολύ όμορφη και χωρίς κίνηση,την ευχαριστηθήκαμε και σύντομα φτάσαμε στο συνοριακό φυλάκιο.
Όπως καταλάβατε ο συνοριακός σταθμός αυτός δεν είναι σαν πολλούς άλλους. Άνετα βγάζεις φωτογραφία, τραβάς και ταινία αν θες χαχαχαχα.. Εδώ τα αγόρια περιμένουν να έρθει ο υπάλληλος να τσεκάρει τα διαβατήρια μας ενώ εγω τραβάω φωτογραφίες..
Σημαντική στιγμή για τον Πανο μιας και ήταν η πρώτη διάσχιση συνόρων της ζωής του και ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος γι αυτό.. Να σας εξομολογηθώ όμως ότι ήταν η πρωτη φορά και για εμένα που έβλεπα έναν υπάλληλο να εξυπηρετεί και να τσεκάρει ο ίδιος τα διαβατήρια και αυτών που μπαίνουν στη χώρα, αλλά και αυτών που βγαίνουν από αυτή καλό??????
Κάποια στιγμή ο απαραίτητος έλεγχος ολοκληρώθηκε και ξεκινήσαμε το δρόμο μας (SH65) για Leskovik..
Ο δρόμος μετά τα σύνορα ήταν φρεσκοστρωμένος με άσφαλτο και εντελώς έρημος από κίνηση χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον έτσι φτάσαμε σύντομα στο Leskovik. Ένα χωριό στη μέση του πουθενά με ένα ιδιαίτερο πρατήριο όπου οι αντλίες καυσίμου ήταν στεγασμένες ενώ το προσωπικό ήταν εκτεθειμένο στα καιρικά φαινόμενα
Από το χωριό αυτό και μετά ο δρόμος που άλλαξε όνομα και εγινε SH75 ήταν κακώς αλλά θα μας οδηγούσε στην Κορυτσά και έπειτα στο Εθνικό Δρυμό των Πρεσπών .
Στάση στο Barmash για ξεκούραση και μεζέ ..
Μετά τον μεζέ και την ξεκούραση πήραμε δυνάμεις και ξεκινήσαμε για τα σύνορα Αλβανίας Σκοπίων που βρίσκονται στον Εθνικό Δρυμό Πρεσπών . Οδηγούμε πάντα επάνω στον SH75 ο οποίος έχει σχετικά καλή χάραξη και ελάχιστα ενδιαφέροντα πράγματα να δεις έως ότου φτάσεις κοντά στην Πρέσπα.
Πριν φτάσεις εκεί όμως συναντάς την Κοριτσά... Δεν μείναμε να επισκεφτούμε την πόλη, μόνο καποια κλικ πάνω στο δρόμο και φύγαμε... πιστεύω δεν άξιζε και κάτι παραπάνω , οι εικόνες μιλάνε μόνες τους.. Ίσως για ένα καφέ στο κέντρο καποια άλλη φορά.
Ξαφνικά όμως το σκηνικό αλλάζει , είσαι κοντά στη λίμνη που ενώνει τρία κράτη και το σκηνικό ξεκινά να ομορφαίνει
Όλα τώρα είναι πιο όμορφα με όμορφη θέα, καλύτερη άσφαλτο και έξω από τη μουνταμάρα της κεντρικής Αλβανίας που προσωπικά με ψυχοπλακώνει... Έφτασε η ώρα να αγναντέψουμε τη λίμνη μας, τη Μεγάλη Πρέσπα...
Το νησάκι της φωτογραφίας είναι αυτό που βλέπουμε απέναντι από τους Ψαράδες και ανήκει στα Σκόπια. Σε αυτή τη φωτογραφία εννοείται το βλέπουμε από την πλευρά της Αλβανίας και έχουμε δεξιά μας τους Ψαράδες και αριστερά μας τα Σκόπια... Συνεχίζοντας τον δρόμο λοιπόν μετά από το παρατηρητήριο όπου κάναμε και ένα σύντομα διάλειμμα.