Balkan express story... 9/2021

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Ημέρα δεύτερη (Παρασκευή 1 Οκτωβρίου)





Ξυπνήσαμε στην ώρα μας, ο καιρός ήταν ακόμα πιασμένος …

Κατεβήκαμε για πρωινό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, αρκετοί είχαν ήδη κατέβει και έπαιρναν το πρωινό τους …
Έρχεται ο σερβιτόρος παίρνει την παραγγελία σκραμπλντ έγγς (scrambled eggs), στο τραπέζι υπήρχαν ήδη πιατέλες με αλλαντικά, τυριά, χυμοί κτλ …

Μία χαρά ξεκινήσαμε την μέρα …

Στο τραπέζι τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν …
Είχε ξεκινήσει πάλι η κουβέντα για το πού θα πάμε …
Να πάμε προς Ρουμανία η να πάμε προς Βοσνία - Μαυροβούνιο …

Απόφαση δεν πάρθηκε, αν και νομίζω ότι παρόλο που ο Στέργιος μας έδινε 2 επιλογές στο μυαλό του ήταν ξεκάθαρο το πού θα πάμε …

Ξεκαθαρίσαμε και το θέμα των κινητών που δεν είχαν ενεργοποιημένη την περιαγωγή …

Παραγγείλαμε και τα καφεδάκια μας και στην συνέχεια ανεβήκαμε στα δωμάτια ετοιμάσαμε τα πράγματα μας, κατεβήκαμε και πληρώσαμε το ξενοδοχείο …
Είχε γίνει ένα μικρό μπέρδεμα εμείς κοιμηθήκαμε 3 σε ένα δωμάτιο και ο Κυριάκος μόνος του σε ένα άλλο …
Για να μην επωμιστεί μόνος του το κόστος του δωματίου ο Βασίλης το μοιράστηκε μαζί του, και εγώ με τον Γιώργο το δικό μας …

Ο καιρός είχε ανοίξει, είχε περάσει και η ώρα …

Φτάσαμε στα Σκόπια βράδυ, και δεν είχα δει την πόλη έστω και εν κινήσει, ενώ τώρα μου δίνονταν η ευκαιρία …

Παντού γιγαντοαφίσες με πολιτικούς εκπροσώπους (πλησιάζουν εκλογές) εκεί …
Το θέαμα με τις γιγαντοαφίσες, οι παλιές πολυκατοικίες σε σοβιετικό στυλ, ακόμα και κάποια zastava yugo μαζί με το μουντό του ουρανού σε ταξιδέουν σε άλλες εποχές …
Αισθανόμουν ότι βρίσκομαι στην δεκαετία του 70 (και ας την έχω εικόνα μόνο από ταινίες) …

Παραδόξως δεν χαθήκαμε, όχι ότι δεν είχαμε ευκαιρίες αλλά όλοι πρόσεχαν και περίμεναν αυτούς που έμεναν πίσω …

Βγαίνουμε εθνική εγώ ακολουθώ τον Βασίλη και πίσω μου έρχεται ο Κυριάκος, έχουμε σπάσει σε μικρά γκρουπάκια …
Ο Βασίλης κάνει ένα λάθος στην πλοήγηση και μας βγάζει για λίγο εκτός εθνικής, αναστροφή και επιστροφή στην εθνική …
Δεν αργούμε να βρούμε και τους άλλους …

Φτάνουμε στα σύνορα όπου βρίσκουμε και τα παιδιά από την Χαλκίδα τα οποία είχαν ξεκινήσει εχθές πιο νωρίς και έμειναν σε διαφορετικό ξενοδοχείο …
 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Περνάμε τα σύνορα …

Είμαστε στην Σερβία.



Στο πρώτο βενζινάδικο σταματάμε για ανεφοδιασμό και καφεδάκι …
Στο βενζινάδικο πάω να πληρώσω με την πιστωτική αλλά η πληρωμή δεν περνάει …
Πληρώνω σε ευρώ μιας και τα δέχονται .





Ανταλάσσω κάποια μνήματα με την σύζυγο να επικοινωνήσει με την τράπεζα να δει αν υπάρχει κάποιο θέμα (σημειωτέων ότι πριν φύγω είχα επικοινωνήσει με την τράπεζα και τους είχα ενημερώσει για το ταξίδι και την πρόθεση να χρησιμοποιώ την κάρτα μου από τα Βαλκάνια).

Έχω αγχωθεί με το όλο θέμα …

Ξεκινάμε και συνεχίζουμε στην εθνική, κάπου σττο ύψος της Νίς ξανά σταματάμε σε ένα βενζινάδικο για να συγκεντρωθούμε μιας και θα αφήναμε την εθνική και θα μπαίνουμε σε επαρχιακούς δρόμους …

Γεμίζω την Χιονάτη πιο πολύ για να δοκιμάσω την κάρτα …
Η χρέωση περνάει …

Ανακούφιση …
Ενημερώνω και την σύζυγο για να μην ανησυχεί …

Η υπάλληλος στο βενζινάδικο μας δίνει και 2 διαφημιστικές μίνι Heineken …

Μάλλον μας πέρασε για χαρλεάδες :D :D :D





Είμαστε 16 μηχανές η μία πίσω από την άλλη …

Είμαι τελευταίος και ο Βασίλης είναι μπροστά μου …

Περνάμε από μικρά χωριά και όλοι κοιτάνε το παράξενο τρένο που περνάει …

Τα παιδιά μας χαιρετάνε και όταν ανταποδίδουμε τον χαιρετισμό το χαμόγελο τους φτάνει ως τα αυτιά …
Είναι απίστευτο το πόση χαρά μου δίνει αυτό το θέαμα των παιδιών που χαίρονται που τα χαιρετάς, έχω συγκινηθεί …
 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε όλα τα παιδιά τους κόσμου χαρούμενα …

Να μην υπάρχει λυπημένο προσωπάκι …

Βυθίζομαι στις σκέψεις μου, δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου το πόση χαρά μπορεί να δώσει ένα νεύμα από έναν άγνωστο σε ένα παιδί …

Αυτός ο κόσμος δεν χρειάζεται πολλά για να γίνει ένα ευχάριστο μέρος να ζεις …
Απλά να συμπεριφερθείς ανθρώπινα …

Να δώσεις χαρά στα παιδιά, να κάνεις παρέα στους ηλικιωμένους και να τους αφήσεις να σου περάσουν την γνώση τους, να ακούσεις τον συνάνθρωπο σου ακόμα και αν δεν συμφωνείς μαζί του, να αγαπήσεις, να αγαπηθείς, να το δείχνεις …

Συνέρχομαι γιατί το φίδι απομακρύνεται και δεν πρέπει να μείνω πίσω …

Ο δρόμος είναι ωραίος δεν έχει ιδιαίτερη κίνηση και τα όποια οχήματα τα προσπερνά εύκολα το φίδι με τις ρόδες …

Σε ένα από τα χωριά σε μια διασταύρωση στρίβουμε δεξιά, μου δίνει προτεραιότητα ένας μοτοσυκλετιστής αστυνόμος.
Τον χαιρετάω και μου ανταποδίδει τον χαιρετισμό, παρακάτω με προσπερνάει καθώς και άλλες μηχανές και σταματάει στο μπλόκο που είχε η αστυνομία στην έξοδο του χωριού …
Δεν σταμάτησαν το φίδι, το οποίο κινείται ασταμάτητα …

Σε μια διασταύρωση ο Νίκος προσπαθεί να προσπεράσει ένα φορτηγό και δεν βλέπει ότι όλοι μπροστά του έχουν στρίψει δεξιά …

Του κορνάρω αλλά μάταια δεν ακούει …
Σταματάμε με τον Βασίλη, γυρνάω πίσω να τον βρω και μόλις φτάνω στην διασταύρωση τον βλέπω να έρχεται προς εμάς …
Κάνω αναστροφή και εγώ και συνεχίζουμε …

Αρχίζουμε να ανεβοκαταβαίνουμε καταπράσινα βουνά …
Η μία στροφή διαδέχεται την άλλη και το φίδι αρχίζει να ανεβάζει ρυθμούς …
Ξέφρενους ρυθμούς …

Σε κάποια φάση ο Στέργιος αποφασίζει να αφήσει την πλοήγηση και να κάτσει στο τέλος …
Μας κάνει νόημα σε όλους να τον περάσουμε …

Για κάποιο διάστημα τον έχω στους καθρέπτες μου, μετά τον χάνω …
Σε κάθε ίσιωμα κοιτάω πίσω αλλά δεν τον βλέπω …

Συνεχίζουμε το κυνηγητό, ο ρυθμός είναι πιο γρήγορος από ότι θα ήθελα …
Ο Στέργιος εμφανίζεται και πάλι στους καθρέπτες …

Οι στροφές δεν έχουν τελειωμό …

Σε μια αριστερή στροφή δέχομαι επίθεση από ένα έντομο που περνάει από την μισόκλειστη ζελατίνα …

Χάνω την αυτοσυγκέντρωση και πλακώνομαι στα φρένα και σταματάω στην άκρη του δρόμου λίγο πριν βγω εκτός στο πρανές και στραπατσάρω και την μηχανή και τον εαυτό μου …

Σταματάει και ο Στέργιος να δει τι έγινε μέσω νοημάτων του δείχνω να καταλάβει τι έπαθα και ότι κατάλαβε κατάλαβε …
 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Φτάνουμε στην διασταύρωση για το Κοπαόνικ και βρίσκουμε τον Βασίλη να μας περιμένει, ο δρόμος είναι κλειστός λόγω έργων …

Μας λέει ότι πρέπει να κάνουμε τον γύρο (κάνα δίωρο), αναλαμβάνει ο Στέργιος μιας και μιλάει την γλώσσα και μας αφήνει να περάσουμε όπως άφησε και όλους τους άλλους …

Ανεβαίνουμε και σύντομα φτάνουμε στην είσοδο του πάρκου, όπου μας περιμένουν και οι υπόλοιποι …

Ο φύλακας μας ενημερώνει ότι γίνονται έργα ασφαλτόστρωσης παραπάνω και ότι δεν περνάει ο δρόμος …











Παρόλα αυτά εμείς είμασταν διατεθιμένοι να συνεχίσουμε από ότι κατάλαβα …
Πληρώνουμε και το αντίτιμο τον 3 ευρώ στον φύλακα για να περάσουμε από το πάρκο …

Και εκεί που καθόμαστε και συζητάμε μεταξύ μας αρχίζει να ανεβαίνει την ανηφόρα ένα φορτωμένο φορτηγό και αρχίζει να κορνάρει …
Ο Βασίλης έχει αφήσει την μηχανή μες στην μέση …
Μέχρι να καταλάβει τι έγινε να αφήσει το κράνος σε κάποιον να ανέβει και να προσπαθήσει να μετακινήσει το θηρίο το φορτηγό που δεν είχε σκοπό να σταματήσει για κανένα λόγο πέρασε ξυστά δίπλα του …

Συνεχίζουμε την ανάβαση και φτάνουμε στο σημείο που γίνονται τα έργα ασφαλτόστρωσης …



Αφού έγινε η απαραίτητη συνεννόηση μας αφήνουν να περάσουμε …

Περνάμε ξυστά από τα μηχανήματα έχουμε δεν έχουμε μισό μέτρο να κινηθούμε στην άκρη του δρόμου …

Από την μια μεριά το μηχάνημα ασφαλτόστρωσης και από την άλλη η δασωμένη χαράδρα …

Τουλάχιστον άν πέφταμε προς τα δέντρα δεν θα πηγαίναμε μακριά …

Μόλις περάσαμε όλοι σταματήσαμε και χαζεύαμε την θέα …

Η θερμοκρασία είχε πέσει αρκετά …























 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Συνεχίζουμε και η θέα είναι απίστευτη …

Αρχίζουμε την κατάβαση …

Φτάνουμε στο χειμερινό θέρετρο, αφού μου είπαν ότι θα κάτσουμε εδώ για κάποιο διάστημα φεύγω ξανά προς τα πάνω για να βγάλω καμιά φωτογραφία αλλά και να χαζέψω την θέα με την ησυχία μου …




















Επιστρέφω και παρκάρω την Χιονάτη μαζί με τις άλλες μηχανές …

Βρίσκω και τους υπόλοιπους σε ένα μπαρ ..












Έχει χαλάσει η μηχανή του καφέ και έτσι όλοι παίρνουν τσάι …
Κάνει κρύο έξω οπότε δεν με χαλάει …
 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Μίας και είναι αργά αποφασίζουμε να τσιμπήσουμε κάτι οπότε παραγγέλνουμε κάποιες ποικιλίες αλλαντικών και τυριών τις οποίες συνοδεύουμε με ένα τοπικό “τσίπουρο” …

(κάποιες από τις φωτογραφίες τις έχω δανειστεί από προηγούμενο ποστ του Βασίλη)






Η ώρα περνάει και πρέπει να συνεχίσουμε …

Όσο κατεβαίνουμε τόσο ανεβαίνει η θερμοκρασία αλλά και πάλι κάνει κρύο …

Σταματάμε σε ένα μικρό βενζινάδικο και γεμίζουμε οι περισσότεροι …

Ο Στέργιος έχει ανεβάσει ένα πιτσιρίκι στην μηχανή του, δείχνει στον μικρό πως να την βάλει μπροστά και πώς να μαρσάρει …
Ο μικρός έχει εκστασιαστεί …

Αυτές είναι ωραίες εικόνες που μένουν τόσο σε εμάς όσο και στον μικρό …
Η αδερφή του δείχνει φοβισμένη και δεν θέλει να ανέβει …

Ο ήλιος έχει αρχίσει να δύει και εμείς συνεχίζουμε, ο τελικός προορισμός είναι το Ζάμπλιακ.

Συνεχίζω με τον Βασίλη σε χαλαρότερους ρυθμούς, μαζί μας είναι άλλο ένα ολοκαίνουριο GS1250 αλλά δεν συγκράτησα το όνομα από το παλικάρι, δεν τα πάω καλά με τα ονόματα, ούτε με τις ημερομηνίες …
Για παράδειγμα τα γενέθλια της συζύγου μου πήρε σχεδόν μια δεκαετία για να τα μάθω, ενώ θυμόμουν τον μήνα δεν θυμόμουν την ημερομηνία, οπότε έριχνα μια ματιά στην ταυτότητα και όλα καλά :D:D

Συνεχίζουμε οι τρεις μας, έχει σουρουπώσει, ο δρόμος είναι γεμάτος μπαλώματα, θυμίζει κάποιο παλιό πάπλωμα σε χωριό που έχει φτιαχτεί από διάφορα κομμάτια υφάσματος …

Είναι εντυπωσιακό στην όψη αλλά η Χιονάτη δεν δείχνει να συμφωνεί …

Έχει κίνηση στον ορεινό δρόμο, τα θηρία κάνουν τις προσπεράσεις χωρίς σκέψη στον αντίποδα εγώ πρέπει να το σκεφτώ …

Έχουμε μια νταλίκα μπροστά μας, σε μια ευθεία τα GS την προσπερνούν, ακολουθώ και εγώ αλλά έρχεται αμάξι από το αντίθετο ρεύμα και πέφτω στα φρένα για να μπω πάλι πίσω από το φορτηγό, δυστυχώς το ίδιο κάνει και το φορτηγό, τελευταία στιγμή προλαβαίνω και μπαίνω πίσω του (η έτσι μου φάνηκε) …

Στην επόμενη ευκαιρία τον προσπερνώ και φτάνω και τους άλλους δύο …

Πέφτει το σκοτάδι και περνάμε μια πανέμορφη περιοχή χωρίς να έχουμε την ευκαιρία να την δούμε, να την θαυμάσουμε …

Τα φώτα της Χιονάτης δεν είναι αρκετά για τον ρυθμό που πηγαίνουμε …
Έχει ένα λεντ προβολέα και η δέσμη που βγάζει δημιουργεί ένα παραλληλόγραμμο το οποίο όμως όταν η μηχανή γέρνει σε μια στροφή δεν φωτίζει καθόλου στο εσωτερικό της στροφής με αποτέλεσμα να μην μπορείς να δεις που πας και να χάνεις την αίσθηση του χώρου …

Η μόνη λύση είναι να μένω κοντά στα θηρία, ώστε να τα χρησιμοποιώ σαν σημείο αναφοράς, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό …

Έχω αρχίσει να κουράζομαι και το γεγονός ότι κάνει κρύο και έχω αρχίσει να παγώνω και να σφίγγω δεν βοηθάει τα πράγματα …

Κάθε στροφή είναι και μια περιπέτεια …
 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Σε μια στάση που κάναμε δίπλα από μια λίμνη που δεν μπορούσαμε να δούμε, σε ερώτηση που έκανα στους άλλους δύο σύντροφους σύντροχους δεν αντιμετώπιζαν κάποιο πρόβλημα με τα θηρία με τους προβολείς τους και τα προβολάκια τους …

Μετά από ολιγόλεπτο διάλειμμα συνεχίζουμε …
Και η μάχη με το σκότος συνεχίζεται …

Είμαι αποφασισμένος να το νικήσω …

Φτάνουμε στο Ζαμπλιακ και στο ξενοδοχείο που μας είχαν πει …

Ανακαλύπτουμε ότι τελικά δεν είμαστε σε αυτό το ξενοδοχείο …
Αρχίζουν τα τηλέφωνα και τελικά δεν είμαστε οι μόνοι που πήγαν σε λάθος ξενοδοχείο …
Βρίσκουμε το σωστό, παρκάρουμε, ξεφορτώνουμε και πάμε να δούμε σε ποιο δωμάτιο θα μείνουμε …

Ο Βασίλης ψάχνει τον Γιώργο αλλά αυτός έχει κλείσει με τον Κυριάκο, οπότε μένουμε μαζί.
Το ξενοδοχείο ήταν χάι τεκ, με διακόπτες αφής, αντιθαμβοτικους καθρέπτες κτλ.
Γρήγορο ντουζάκι και έξοδος για φαγητό …

Βρίσκουμε και τους υπόλοιπους, παραγγέλνουμε μια μπύρα και νομίζουμε ότι παραγγείλαμε και φαγητό (κάτι Σερβικά μπέργκερ) …
Έχει γίνει μπέρδεμα με κάποια παιδιά που ενώ δεν είχαν παραγγείλει πήραν την παραγγελία του Γιώργου και του Ηλία …
Οπότε στο τέλος ήταν σαν να μην είχαμε παραγγείλει εμείς …

Πίνουμε την μπύρα μας με τον Βασίλη και βγαίνουμε έξω να περπατήσουμε για να ηρεμήσουμε …

Το κέντρο της πόλης είναι πανέμορφο με συντριβάνια, σοκάκια και το βασικότερο κόσμο …

Σε αντίθεση με τα Σκοπιά που το προηγούμενο βράδυ ήταν άδεια, εδώ υπήρχε ζωή …

Μετά από λίγο έρχεται και ο Γιώργος στην συντροφιά μας και δεν αργούμε να βρούμε κάτι να τσιμπήσουμε …









Ο Γιώργος μας αποχαιρετά και εμείς συνεχίζουμε την περιπλάνηση μας στα στενά της πόλης …
Ο Βασίλης έχει όρεξη για μια μπύρα αλλά το μοναδικό περίπτερο που βρίσκουμε δεν παίρνει ευρώ
Οπότε επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο όπου μας περίμεναν οι δύο μίνι Heineken τις οποίες είχα βάλει στο ψυγείο με το που φτάσαμε …
Πίνουμε τις 3-4 γουλιές που περιείχαν τα κουτάκια συζητήσαμε αρκετά και πέσαμε ξεροί για ύπνο …

Η μέρα ήταν έντονη και κουραστική και εγώ είχα βγει εκτός “φακέλου πτήσης” αρκετές φορές …

Για την επόμενη ημέρα η απόφαση είχε παρθεί ο ρυθμός θα ήταν χαλαρός, τουριστικός και ας σήμαινε αυτό ότι θα ταξιδεύαμε μόνοι μας …

Έπρεπε να βγάλουμε και καμιά φωτογραφία!!
 

μητσος

Ο μήτσος των καρδαμιτσίων
Περιοχή
Γιάννενα
Όνομα
Δημητρης
Μοτό
KLE500
Σε μια στάση που κάναμε δίπλα από μια λίμνη που δεν μπορούσαμε να δούμε, σε ερώτηση που έκανα στους άλλους δύο σύντροφους σύντροχους δεν αντιμετώπιζαν κάποιο πρόβλημα με τα θηρία με τους προβολείς τους και τα προβολάκια τους …

Μετά από ολιγόλεπτο διάλειμμα συνεχίζουμε …
Και η μάχη με το σκότος συνεχίζεται …

Είμαι αποφασισμένος να το νικήσω …

Φτάνουμε στο Ζαμπλιακ και στο ξενοδοχείο που μας είχαν πει …

Ανακαλύπτουμε ότι τελικά δεν είμαστε σε αυτό το ξενοδοχείο …
Αρχίζουν τα τηλέφωνα και τελικά δεν είμαστε οι μόνοι που πήγαν σε λάθος ξενοδοχείο …
Βρίσκουμε το σωστό, παρκάρουμε, ξεφορτώνουμε και πάμε να δούμε σε ποιο δωμάτιο θα μείνουμε …

Ο Βασίλης ψάχνει τον Γιώργο αλλά αυτός έχει κλείσει με τον Κυριάκο, οπότε μένουμε μαζί.
Το ξενοδοχείο ήταν χάι τεκ, με διακόπτες αφής, αντιθαμβοτικους καθρέπτες κτλ.
Γρήγορο ντουζάκι και έξοδος για φαγητό …

Βρίσκουμε και τους υπόλοιπους, παραγγέλνουμε μια μπύρα και νομίζουμε ότι παραγγείλαμε και φαγητό (κάτι Σερβικά μπέργκερ) …
Έχει γίνει μπέρδεμα με κάποια παιδιά που ενώ δεν είχαν παραγγείλει πήραν την παραγγελία του Γιώργου και του Ηλία …
Οπότε στο τέλος ήταν σαν να μην είχαμε παραγγείλει εμείς …

Πίνουμε την μπύρα μας με τον Βασίλη και βγαίνουμε έξω να περπατήσουμε για να ηρεμήσουμε …

Το κέντρο της πόλης είναι πανέμορφο με συντριβάνια, σοκάκια και το βασικότερο κόσμο …

Σε αντίθεση με τα Σκοπιά που το προηγούμενο βράδυ ήταν άδεια, εδώ υπήρχε ζωή …

Μετά από λίγο έρχεται και ο Γιώργος στην συντροφιά μας και δεν αργούμε να βρούμε κάτι να τσιμπήσουμε …









Ο Γιώργος μας αποχαιρετά και εμείς συνεχίζουμε την περιπλάνηση μας στα στενά της πόλης …
Ο Βασίλης έχει όρεξη για μια μπύρα αλλά το μοναδικό περίπτερο που βρίσκουμε δεν παίρνει ευρώ
Οπότε επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο όπου μας περίμεναν οι δύο μίνι Heineken τις οποίες είχα βάλει στο ψυγείο με το που φτάσαμε …
Πίνουμε τις 3-4 γουλιές που περιείχαν τα κουτάκια συζητήσαμε αρκετά και πέσαμε ξεροί για ύπνο …

Η μέρα ήταν έντονη και κουραστική και εγώ είχα βγει εκτός “φακέλου πτήσης” αρκετές φορές …

Για την επόμενη ημέρα η απόφαση είχε παρθεί ο ρυθμός θα ήταν χαλαρός, τουριστικός και ας σήμαινε αυτό ότι θα ταξιδεύαμε μόνοι μας …

Έπρεπε να βγάλουμε και καμιά φωτογραφία!!
Σε όλη την περιγραφή υπάρχουν και φωτο? γιατί εγω δε βλέπω κάτι.Να ανάψω το πορτατίφ?
 

petros KLR

Μέλος
Περιοχή
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Όνομα
ΠΕΤΡΟΣ
Μοτό
KAWASAKI KLR 650
Aprilia pegaso 650
Σε όλη την περιγραφή υπάρχουν και φωτο? γιατί εγω δε βλέπω κάτι.Να ανάψω το πορτατίφ?
Πρώτη φορά έβγαζε τέτοιες.... μέσες ωριαίες ταχύτητες.... γι'αυτό δεν βλέπεις τις σύνηθες πολλές φωτό του Παναγιώτη...!!!!!
 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Σε όλη την περιγραφή υπάρχουν και φωτο? γιατί εγω δε βλέπω κάτι.Να ανάψω το πορτατίφ?
Υπάρχουν ελάχιστες, αλλά υπάρχουν.
Αν δεν τις βλέπεις κάποιο πρόβλημα υπάρχει ...
 

R.E.H

Μέλος
Περιοχή
Νικαια
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
Royal Enfield Himalayan
RE Super Meteor 650
Πρώτη φορά έβγαζε τέτοιες.... μέσες ωριαίες ταχύτητες.... γι'αυτό δεν βλέπεις τις σύνηθες πολλές φωτό του Παναγιώτη...!!!!!
ο Phoenix δεν μας άφηνε να πάρουμε ανάσα ...
Μόνο σε βενζινάδικα σταματούσαμε :D:D:D
 

George_M.

..ο Βαρθολομαίος..!
Περιοχή
Ανατολικα της Αττικης...
Όνομα
George.
Μοτό
R1100GS 75th Aniversary Edition.

al800

Μέλος
Περιοχή
Νέα Πέραμος Καβάλας
Όνομα
Al
Μοτό
?
:UH:



Με βάση αυτά Αν θέτε μας λέτε για ποιον λόγο πήγατε τότες... :ha
Υπάρχουν οι adv riders που πηγαινουν εκδρομές για τα αξιοθεατα και για να βγαλουν φωτό οπως ο μανιακ aka gsmaniac ...και υπάρχουν adv riders που βολταρουν για να ζησουν την περιπετεια όπως το Πουλί aka Phoenix ...απλά τα πράματα...όσοι έρθετε με μας θα ζήσετε την περιπέτεια...όσοι πατε με τον μανιακ το πολύ πολύ να γίνετε φωτομοντέλα...καθεις εφ ω εταχθη... :p
 

Phoenix

Gender fluid
ADVRIDE Team
Περιοχή
Χαλκιδα
Όνομα
Στεργιος
Μοτό
bmw r1250gs adve Θα σε σκισω maniac
χουσβαρνα 510 πιστολ
Τα ανθρώπινα μάτια είναι οι καλύτεροι φωτογραφικοί φακοί
Ο καλύτερος σκληρός δίσκος είναι ο εγκέφαλος
Οι καλύτερες φωτογραφίες, οι οπτικοποιημένες βιωματικές αναμνησεις που κάθε φορά που τις ανασύρεις βλέπεις,αισθάνεσαι κατι διαφορετικό
 
Τελευταία επεξεργασία:
Top Bottom