Joy of Road
Μέλος
Σημείωση: Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019
- ανοίγει η πόρτα και μπαίνουμε μέσα σε μια γαλαρία και αρχίζουμε να κατεβαίνουμε και να κατεβαίνουμε και σε λίγα λεπτά σκέφτομαι ¨Που πάμε ρε!!! Αν γίνει κάτι θα μας βρουν μετά από 50 χρόνια!¨…
Αλλά ας βάλω τα πράγματα σε χρονολογική σειρά, αρχίζοντας από...
Την περσινή μας εξόρμηση στα δυτικά Βαλκάνια ( Αλβανία, Μαυροβούνιο, Dubrovnik, Βοσνία, νότια Σερβία, Βόρεια Μακεδονία ), όπου αποφασίσαμε να συνεχίσουμε και να κλείσουμε το μοτοσυκλετιστικό κεφάλαιο Βαλκάνια με την ανατολική μεριά τους, δηλαδή Ρουμανία και Βουλγαρία. Και ακούγοντας αυτές τις δύο χώρες και συνδυάζοντας τες με μοτοσυκλέτα, ο νους όλων όσων ασχολούνται με το αντικείμενο πάει στο Transfagarasan, στην Transalpina και σε άλλα ωραία μέρη. Το φετινό ταξίδι επικεντρώθηκε πιο πολύ στη Ρουμανία και όχι τόσο στη Βουλγαρία, μιας και η Βουλγαρία σαν άμεση γείτονα χώρα μπορεί κάποιος να την εξερευνήσει και σε μια μικρή 4ήμερη εκδρομή. Και αυτό επιλέξαμε να κάνουμε, να δούμε κάποια βασικά σημεία της και να αφήσουμε για μια άλλη φορά την ενδελεχή εξερεύνησή της.
Τα δύο συγκεκριμένα ταξίδια σαν ιδέα είχαν πέσει στο τραπέζι πριν από πολλά χρόνια, γύρω στο 2009, αλλά λόγω ότι τις συγκεκριμένες χώρες τις θεωρούσαμε μοτοσυκλετιστικά ¨δεύτερες¨ ( λάθος ) και λόγω αυτών που είχαμε ¨ακούσει¨, τα είχαμε αφήσει για μιαν ετέραν φοράν. Βέβαια κάπου διάβασα το παρακάτω και το επικροτώ…
Παραφράζοντας τα λόγια του Βασίλη Καραχάλιου, από το περιοδικό ΜΟΤΟ πριν από χρόνια…
“…για τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες, απόλυτες απόψεις κυκλοφορούν στην Ελλάδα, από όλους αυτούς που δεν πήγαν, δεν είδαν, δεν ταξίδεψαν, αλλά ‘ξέρουν’. Εμείς δεν ‘ξέραμε’, αλλά θέλαμε να μάθουμε”.
Η αφορμή: Σεπτέμβριος 2018 ( νωρίς-νωρίς ).
Το ταξίδι που μόλις τελείωνε.
Η ιδέα: Σεπτέμβριος 2018.
Για την ακρίβεια πριν να τελειώσει το περσινό ταξίδι, στη Φλώρινα μεταξύ μεζέδων και μπύρας η απόφαση είχε παρθεί.
Όλο το χειμώνα είχαμε επικοινωνία και παρόλο που είχαμε πει το ναι και οι τρείς, ο Αθηναίος φίλος με το BMW F650gs δε μπόρεσε να ακολουθήσει ελέω δουλειάς. Ο άλλος φίλος με το scooter αναβαθμίστηκε με BMW F750gs και ανυπομονούσε για το ταξίδι. Τελικά θα κάναμε δύο άτομα το ταξίδι.
Οι συμμετέχοντες:
Tasos
Joy of Road
Η προετοιμασία: Φεβρουάριος – Αύγουστος 2019
( Το έχω ξαναπεί, η καλύτερη περίοδος για μένα ).
Πρέπει να διάβασα ίσα με 50 ταξιδιωτικά για να έχω όσο το δυνατόν καλύτερη άποψη για τα μέρη που θα επισκεπτόμασταν, για να μην φάμε καμιά φόλα. Όλα τα motoforum και το site - οδηγό μου το http://www.dangerousroads.org κυριολεκτικά τα ξεψάχνισα. Κάποια ταξιδιωτικά τα διάβασα και 2η φορά ( ειδικά το post “το βιβλίο των ηρώων του δρόμου” του Slane από εδώ, πρέπει να το διάβασα 3 φορές ). Επίσης και ένα μοτοσυκλετιστικό site από τη Ρουμανία https://motoassistromania.eu/.
Από οδηγικής απόψεως όλα τα ταξιδιωτικά είχαν σε πρωτοκαθεδρία το Transfagarasan, σαν να το διαφήμιζαν. Ακολουθούσε το άλλο γνωστό πέρασμα της Ρουμανίας, η Transalpina και κάποια δευτερεύοντα πάσα. Σε κάποια ταξιδιωτικά, έκαναν λόγω και για το φαράγγι του Bicaz, ένα αξιοσημείωτο μέρος για βόλτα και επίσης για τη κόκκινη λίμνη-Lacul Rosu.
Από άποψη αξιοθέατων το κάστρο Bran, που θεωρείται το επικρατέστερο κάστρο του Κόμη Δράκουλα, ότι ταξιδιωτικά και να διάβασα δεν έμεινα και με τις καλύτερες των εντυπώσεων. ¨Φτωχό¨ σε σχέση με αυτά που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει. Επίσης το κάστρο Pelles, αρκετά άρθρα το θεωρούσαν καλύτερο αλλά ίσως και να μην ήταν στο δρόμο μας. Υπάρχει και ένα οχυρό του Vlad Tepes στη διαδρομή του Transfagarasan, το Cetatea Poienari: Μόνο χαλάσματα και ερείπια έχουν μείνει αλλά και 1480 σκαλιά ανάβασης…
H γενέτειρα του Vlad III Dracula, η Sighisoara και ειδικά η παλιά της πόλη, ήταν στα must αρκετών ταξιδιωτικών, όπως επίσης η πόλη του Sibiu, η πόλη του Brasov και φυσικά η πρωτεύουσα, το Βουκουρέστι. Σε ένα ταξιδιωτικό είχα διαβάσει και για ένα μέρος που αξίζει να πας, το οποίο ήταν στο δρόμο μας αλλά δεν το είχα στα σιγουράκια. Ήταν στα ¨θα δούμε και αν γίνεται¨. Χμμμ….
Στη βοήθεια της ενημέρωσης φέτος μπήκαν και δύο Ρουμάνοι, που ζουν στην Ελλάδα. Τη μια τη γνώρισα σε ένα φιλικό σπίτι και πραγματικά την ¨ανέκρινα¨. Όλα μου φάνηκαν εντάξει, εκτός από τη συμβουλή της να μην αφήσουμε τίποτα σακίδια χύμα πάνω στη μηχανή, στο Βουκουρέστι. ¨Λόγω ότι είναι πρωτεύουσα, θέλει παραπάνω προσοχή¨ με συμβούλεψε. ¨Το ίδιο γίνεται και σε όποια μεγαλούπολη και να πας¨, συμφώνησα.
Ένας γνωστός μου Ρουμάνος που η καταγωγή του είναι από την πόλη που ¨τελειώνει¨ ουσιαστικά το Transfagarasan, την Curtea de Arges, προσφέρθηκε να με βοηθήσει για να βρω κατάλυμα και να βρεθούμε στη Ρουμανία να πιούμε μια μπύρα έτσι για το καλό. ¨Μακάρι¨ του είπα και χαμογέλασε νιώθοντας χαρούμενος που θα επισκεφθώ τη χώρα του, για την οποία δεν ακούγονται και τα καλύτερα λόγια στη πιάτσα. Γι αυτό φταίνε κάποιοι από τους κατοίκους της που εξαιτίας τους χαρακτηρίζεται η χώρα τους και οι άλλοι ( οι απέξω με ¨άποψη¨ σχεδόν μηδαμινή ) που χαρακτηρίζουν μια χώρα.
Βέβαια είπαμε εκεί είναι Βαλκάνια, αλλά φέτος…
Τζούρα καφέ και τσιγάρου και ξεκινάμε λοιπόν …
Έγγραφα – Χρήσιμες Συμβουλές – Πληροφορίες Ταξιδιού.
Ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες και να είναι σε πολύ καλή κατάσταση ( πήρα και φέτος τηλ. όλες τις πρεσβείες για να μάθω ).
Δίπλωμα: ( το χάρτινο χρώματος ΡΟΖ είχαμε, δεν μας ζητήθηκε ποτέ ).
Άδεια μοτοσυκλέτας ( ¨φορέθηκε¨ πολύ φέτος ).
Πράσινη κάρτα.
Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ( ευτυχώς δεν έμαθα ακόμα αν τελικά ισχύει εκτός Ε.Ε.)
Καλό θα ήταν να υπάρχουν όλα και σε φωτοτυπίες σε άλλη μεριά για να μη χαθούν.
Οδική βοήθεια
Και οι δύο χώρες ανήκουν στην Ε.Ε. οπότε ότι ισχύει στο Ελλάντα, ισχύει και εκεί ( έτσι μου είπαν, έτσι σας λέω! ).
Tηλέφωνα πρεσβειών της Ελλάδος σε όλες τις χώρες.
Επικοινωνία δωρεάν τηλεφωνική με Ελλάδα και από τις δύο χώρες ( γι’ αυτό θα κάνω ειδική αναφορά παρακάτω ).
Ισοτιμίες νομισμάτων: http://www.xe.com .
Tιμές βενζίνης: τιμή βενζίνης στην Ευρώπη 08-Μάϊος-2023 | GlobalPetrolPrices.com
Tιμές ξενοδοχείων: Booking.
Πρόγνωση καιρού: weatheronline.gr - weather.com - windy.
Οδηγός τοπικών φαγητών ( μην την περάσουμε μόνο με πίτσα ). Ευτυχώς υπάρχουν και οι σύριοι και οι τούρκοι με τα doner τους.
Χάρτες -GPS
Ρόλο πλοηγού και φέτος θα είχα εγώ πάλι, οπότε επιβεβλημένο το GPS ( εφαρμογή Sygic ). Ευτυχώς ξέρω να διαβάζω GPS και να κοιτώ και τις ταμπέλες, συνδυάζοντάς τα ( κάπου-κάπου! ). Επίσης και Google Maps λόγω των δωρεάν Mb που είχαμε στη διάθεσή μας.
Αυτονομία και ανεφοδιασμός: επειδή η αυτονομία στο Ducati είναι γύρω στα 230 +/-, χώρισα όλη τη διαδρομή ανά 200χλμ και στάμπαρα που θα έβαζα κάθε φορά βενζίνη στο Google maps. Θα μου πεις περιττό αλλά όποιος έχει καεί στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι (περσινά παθήματα- φετινά μαθήματα).
Ασφάλεια ( τι κάνουμε εμείς… και μιλάμε πάντα κατά τη διάρκεια της ημέρας ): παρκάρουμε τις μοτοσυκλέτες σε κεντρικά σημεία που να τις βλέπει αρκετός κόσμος. Ένας συναγερμός ή μια απλή κλειδωνιά δισκόφρενου με συναγερμό αρκεί. Αν είστε από τους τύπους που φοβούνται και τη σκιά τους, μη πάτε πουθενά γιατί δε θα περάσετε καλά και θα χαλάσετε την παρέα. Δεν αφήνουμε εκτεθειμένα πράγματα πάνω στη μηχανή. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς ή τα ¨καμουφλάρουμε¨ καλά ώστε να είναι δύσκολο να βάλει κάποιος χέρι ή καλύτερα να βρούμε ένα πληρωτέο parking και να τα αφήσουμε εκεί μαζί με κράνη και τα υπόλοιπα, έχοντας το κεφάλι μας ήσυχο και μη κουβαλώντας όλα τα πράγματα μαζί μας. Από θέμα ελέγχου τώρα αν είστε φρόνιμοι, οι περισσότεροι αστυνομικοί δεν θα σας ενοχλήσουν. Εγώ όταν ψάχνω απεγνωσμένα parking σε μεγάλη πόλη και δε βρίσκω, απευθύνομαι σε αστυνομικούς και ρωτάω που μπορώ να αφήσω τη μηχανή, έστω και παράνομα για λίγη ώρα. Και συνήθως με εξυπηρετούν γιατί ρωτώντας τους ένας τουρίστας, νιώθουν σημαντικοί στη δουλειά τους.
Αυτά που είχα ακούσει για διεφθαρμένους αστυνομικούς, “παράξενους” ελέγχους, 5ευρα στην άδεια κυκλοφορίας και τα ρέστα, δεν μου έχει τύχει. Ίσως να ήμουν τυχερός, έχουν αλλάξει οι εποχές, δεν ξέρω. Βέβαια σαν αρχή στα ταξίδια μου ακολουθώ το παρακάτω και σας το δίνω σαν συμβουλή: για να περνάς καλά όπου πηγαίνεις σε ξένο τόπο, πρέπει να περνάς ¨απαρατήρητος¨. Μην προκαλείς γιατί ο ¨απέναντι¨ που μάλλον βρίσκεται στη χώρα του δεν ξέρεις ποιος είναι και τι ρόλο βαράει. Μπορεί να βρεθείς μπλεγμένος από το πουθενά.
Περίοδος
1η έως και 12η Σεπτεμβρίου 2019.
Χώρες και Ελληνικές περιοχές που επισκεφθήκαμε:
Βουλγαρία - Ρουμανία - Μακεδονία - Θράκη.
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Νόμισμα: Lev BGN
Έγγραφα ταυτοποίησης: Δεν είναι απαραίτητο το διαβατήριο, η ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες σε καλή κατάσταση αρκεί.
Ασφάλεια: Ισχύει η πράσινη κάρτα.
Διαφορά ώρας από την Ελλάδα: 0.
Μετρητά-Κάρτες: το 99% των καταστημάτων δεν δέχεται Ευρώ αλλά το τοπικό νόμισμα το Leva. Κοντά στα σύνορα μπορεί να δέχονται ευρώ. Συνάλλαγμα μην κάνετε στα σύνορα αλλά στην πρώτη μεγάλη πόλη. Υπάρχουν αρκετά ATM στα οποία μπορείτε να κάνετε ανάληψη χρημάτων. Οπουδήποτε στη χώρα τα μεγάλα καταστήματα, καφέ και εστιατόρια και τα περισσότερα βενζινάδικα έχουν POS. Συνήθως υπάρχει προμήθεια σε κάθε συναλλαγή, αλλά είναι μικρή σε σχέση με το ποσό. Για συναλλαγή 18€, η προμήθεια ήταν 0.36 λεπτά του ευρώ, δηλαδή 2% του ποσού. Στα απομακρυσμένα χωριά μπορεί και να μην έχουν POS. Υπάρχουν αρκετά ανταλλακτήρια χαρτονομισμάτων στις μεγάλες πόλεις, αλλά και άλλα καταστήματα άσχετα με το τι πουλάνε είναι και ανταλλακτήρια νομισμάτων. Θα έχουν ταμπέλες-exchange.
Καύσιμα: Τα περισσότερα πρατήρια δέχονται πιστωτικές κάρτες και είναι και mini market και έχουν σχεδόν τα πάντα.
Φώτα: Υποχρεωτικά όλο το 24ωρο.
Όρια ταχύτητας: 130 σε αυτοκινητόδρομους, 90 χιλ. εκτός πόλεως και 50χιλ. σε κατοικημένες περιοχές.
Προτεραιότητες: Σε κόμβους, προτεραιότητα έχουν αυτοί που κινούνται μέσα στον κόμβο.
Διαβάσεις: Σταματάμε αλλιώς…τη βάψατε. Επίσης πολλές διαβάσεις στα χωριά στη Βουλγαρία είναι υπερυψωμένες σε σχέση με το οδόστρωμα οπότε θέλει προσοχή.
Εξοπλισμός: Υποχρεωτικό το κράνος για οδηγό.
Επιτρεπόμενο αλκοόλ: 0,05%. Αγγλικά ξέρετε ( For values over 0.12% you will even get jail time! ).
Ραντάρ & μπλόκα: Υπάρχουν αρκετά σταθερά ραντάρ και οι διερχόμενοι οδηγοί θα σας ειδοποιήσουν με αναβόσβημα των φώτων τους.
Διόδια: Οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια.
Πανευρωπαϊκός αριθμός άμεσης βοήθειας: 112.
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Νόμισμα: Leu (RON)
Έγγραφα ταυτοποίησης: Δεν είναι απαραίτητο το διαβατήριο, η ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες σε καλή κατάσταση αρκεί.
Ασφάλεια: Ισχύει η πράσινη κάρτα.
Διαφορά ώρας από την Ελλάδα: 0.
Μετρητά-Κάρτες: το 99% των καταστημάτων δεν δέχεται Ευρώ αλλά το τοπικό νόμισμα το Leu. Συνάλλαγμα μην κάνετε στα σύνορα αλλά στην πρώτη μεγάλη πόλη. Υπάρχουν αρκετά ATM στα οποία μπορείτε να κάνετε ανάληψη χρημάτων. Οπουδήποτε στη χώρα τα μεγάλα καταστήματα, καφέ και εστιατόρια και τα περισσότερα βενζινάδικα έχουν POS. Συνήθως υπάρχει προμήθεια σε κάθε συναλλαγή, αλλά είναι μικρή σε σχέση με το ποσό. Για συναλλαγή 18€, η προμήθεια ήταν 0.36 λεπτά του ευρώ, δηλαδή 2% του ποσού. Στα απομακρυσμένα χωριά μπορεί και να μην έχουν POS. Υπάρχουν αρκετά ανταλλακτήρια χαρτονομισμάτων στις μεγάλες πόλεις, αλλά και άλλα καταστήματα άσχετα με το τι πουλάνε είναι και ανταλλακτήρια νομισμάτων. Θα έχουν ταμπέλες-exchange.
Καύσιμα: Τα περισσότερα πρατήρια δέχονται πιστωτικές κάρτες και είναι και mini market και έχουν σχεδόν τα πάντα.
Φώτα: Υποχρεωτικά όλο το 24ωρο.
Όρια ταχύτητας: 130 χιλ. σε αυτοκινητόδρομους, 100χιλ. σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, 90 χιλ. εκτός πόλεως και 50χιλ. σε κατοικημένες περιοχές.
Προτεραιότητες: Σε κόμβους, που είναι γεμάτη η χώρα, προτεραιότητα έχουν αυτοί που κινούνται μέσα στον κόμβο.
Διαβάσεις: Επίσης σταματάμε αλλιώς… τη βάψατε.
Εξοπλισμός: Υποχρεωτικό το κράνος για οδηγό.
Επιτρεπόμενο αλκοόλ: 0,00% ( Ναι μην ξεγελαστείτε και πιείτε, γιατί μπορεί να κάνετε παρέα στον Πάσσαρη!!! )
Ραντάρ & μπλόκα: Υπάρχουν αρκετά σταθερά ραντάρ και οι διερχόμενοι οδηγοί θα σας ειδοποιήσουν με αναβόσβημα των φώτων τους.
Διόδια: Οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια.
Πανευρωπαϊκός αριθμός άμεσης βοήθειας: 112.
Κεφάλαιο Επικοινωνία: Ισχύουν όλα τα πακέτα κανονικά.
Tip: Και κάτι ακόμα σημαντικότατο που κάποιοι ίσως δεν το έχουν σκεφθεί. Με τα λεπτά ομιλίας που έχει ο καθένας στο πακέτο του, μπορεί να συνομιλήσει με ντόπιους χωρίς να χρεωθεί έξτρα. Π.χ. πήρα τηλέφωνο από το Βουκουρέστι, το Ρουμάνο που θα νοίκιαζα το δωμάτιο στο ξενοδοχείο του, για να με διαφωτίσει αν θα κάνω κράτηση μέσω Booking ή τηλεφωνικά ( ίσως να υποθέσατε την απάντηση ). Χρεώθηκα μια απλή κλήση σαν να ήμουν Ελλάδα και να καλούσα ένα φίλο μου στη δίπλα γειτονιά.
Τελευταίες εργασίες
Κάναμε και οι δύο service, δεν άλλαξα αλυσίδα( καλά να πάθω! ), το BMW έβαλε και σέλα με gel ( BMW είναι, την χρειάζεται!!! ), προμηθευτήκαμε τα χαρτιά που έπρεπε όπως ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ( παίρνεις επιτόπου χαρτί- η κάρτα βγαίνει σε 1,5 μήνα ) πράσινη κάρτα ( βγαίνει αμέσως, συνήθως 1 μήνα ισχύ ) και τελειώνοντας τη δουλειά μου στις 31 Αυγούστου, άλλαξα λάδια γιατί την άλλη μέρα είχε αναχώρηση.
( Πληροφοριακά τα έξοδα που γράφω στο ταξιδιωτικό είναι κατά προσέγγιση και αφορούν 1 άτομο. Στα φαγητά-λοιπά περιέχονται φαγητά, καφέδες, αναψυκτικά, αναμνηστικά, κ.ά.).
Μεγάλος ο πρόλογος, αλλά χρειαζόταν για να δώσω συμβουλές προς ναυτιλλόμενους.
Λοιπόν γυρνάω το κλειδί στη θέση ON, κάνει check ο εγκέφαλος, πατάω μίζα και ξεκινάμε.
1η μέρα
10:00 εκκίνηση και η χάραξη της διαδρομής έλεγε από Ε.Ο. Αντιρρίου Ιωαννίνων για να γλιτώσουμε κάνα διόδιο ( βασικά σιχαινόμαστε τους αυτοκινητόδρομους ). Πριν τη γέφυρα στο Ρίο, μια πιτσιρίκα χίπισσα σηκώνει τον αντίχειρα για οτοστόπ. Την κοιτάω και μονολογώ; ¨Που να σε βάλω, δεν έχω αυτοκίνητο καρντιά μου¨.
Βενζίνη μετά από 200 χλμ στα Γιάννενα. Στάση επίσης για ανεφοδιασμό στομαχιού και καφέ σε Stop and Go.
Ξανά πάνω στη μηχανή για το μαρτύριο της Εγνατίας οδού. Ότι πιο βαρετό από οδήγηση αλλά ευτυχώς ακόμα χωρίς πολλά διόδια.
¨Και σου ‘πα, πάρε τα ακουστικά σου…¨ μου έλεγε μια φωνή.
Από Κοζάνη και πάνω τρομερή ζέστη. Λόγω μη ύπαρξης βενζινάδικου στην Εγνατία και επειδή δεν ξέρω αν με φτάνει η βενζίνη μέχρι το Πλάτανο πριν τη Σαλονίκη, έξοδος στη Βέροια για βενζίνη. Μη μας κοροϊδεύει και ο κόσμος στο δρόμο…
Ο καλό-χαραγμένος αυτοκινητόδρομος Θεσσαλονίκης-Σερρών έρχεται σαν θεϊκό δώρο, να μας βγάλει από τη βαρεμάρα της Εγνατίας και να δροσίσει τους αναμμένους κινητήρες μας, μιας και έχει αρχίσει η θερμοκρασία να υποχωρεί. Ευχαριστημένοι από τη διαδρομή, η επόμενη στάση μας για σήμερα ήταν στο οχυρό Ρούπελ. Το φετινό ταξίδι μας θα είχε και εκπαιδευτικό-πολιτιστικό χαρακτήρα.
Λίγα λόγια από το internet για…
Το θρυλικό οχυρό του Ρούπελ, συνώνυμο του ηρωισμού, της αυτοθυσίας και της αντίστασης κατά του ναζισμού, στέκει περήφανο στην είσοδο της ομώνυμης στενωπού στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, που τόσο αποτελεσματικά υπερασπίστηκε κατά τον Β’ Π.Π. κερδίζοντας τον θαυμασμό του αντιπάλου και των Συμμάχων. Σήμερα το Ρούπελ αποτελεί ζωντανό μνημείο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και διαχρονικό σύμβολο πανανθρώπινων αξιών.
Οχυρό Ρούπελ ώρες λειτουργίας ( καλοκαίρι ) 09:00 - 13:00 και 17:00 - 20:00
Φτάνοντας το απογευματάκι στο οχυρό, μια ανάσα από τα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, βρίσκουμε ένα φαντάρο στη πύλη του οχυρού και καλησπερίζοντάς μας, μας ζητάει τις ταυτότητες για να συνεχίσουμε. ¨Πηγαίνετε προς την είσοδο του οχυρού και θα φωνάξω τον υπεύθυνο για την ξενάγηση¨. Αράζουμε τις μηχανές στο parking και μετά από 5 λεπτά να σου και ο υπεύθυνος αρχιλοχίας.
Roupel
Roupel
Ξεκινάει η ξενάγηση στο εσωτερικό του με αναφορές στους ηρωικούς στρατιώτες που έμειναν τελευταίοι τις κρίσιμες ώρες πριν τη παράδοση στις δυνάμεις του Άξονα. Εντύπωση μας έκανε η διήγηση της κατασκευής του οχυρού που αποτελούσε ένα κομμάτι της λεγόμενης Γραμμής Μεταξά. Μετέφεραν εργάτες από τη Πελοπόννησο και τα νησιά, συνήθως νύχτα και με δεμένα μάτια, για να μη γνωρίζουν που πηγαίνουν και δούλευαν εκεί για μια εβδομάδα. Κάθε βδομάδα άλλαζαν εργάτες αλλά δεν έπαιρναν εργάτες από τη γύρω περιοχή για να μην ξέρει κανείς που έσκαβαν και τι έφτιαχναν.
Roupel
Roupel
Τελειώνοντας την σχεδόν ωριαία ξενάγηση και βγάζοντας τις ανάλογες φωτογραφίες, κινήσαμε για το parking. Ξανά πάνω στις μηχανές, μιας και στο οχυρό Ρούπελ το μόνο που βρήκαμε για να δροσιστούμε ήταν νερό από μια βρύση. Δυστυχώς δεν ήταν ανοιχτό το ΚΨΜ του.
Απογευματινός καφές λοιπόν, στο Νέο Πετρίτσι Σερρών, συνοδεία καρυδόπιτας με σοκολάτα από παρακείμενο ζαχαροπλαστείο. Άκρα του τάφου σιωπή, μιας και όλο το χωριό έβλεπε αγώνα του ΠΑΟΚ. Εκεί ψάξαμε στο internet να βρούμε βραδινό κατάλυμα.
Τηλέφωνο για διαμονή, το πρώτο γιοκ, το δεύτερο ναι στο χωριό Κερκίνη, αλλά με προϋπόθεση.
¨Πως το πες αυτό; Το βράδυ έχει γλέντι γάμου¨.
Ωραία αρχίσαμε. Πώς θα κοιμηθούμε;
Διαδρομή παράλληλα με τη λίμνη Κερκίνη και άφιξη στο ομώνυμο χωριό για διαμονή στο ξενοδοχείο μας. Μια χαρά το ξενοδοχείο, αλλά στο βάθος του κήπου είδαμε και τα όργανα. Μαύρα μεσάνυχτα θα περάσουμε! Ο ξενοδόχος, ίδιος ο πρόεδρος Λεουτσάκος από την trash TV. Μόνο η Πέπη έλειπε. Διαμονή 36€ το δίκλινο.
Μιας και η μέρα μας ήταν γεμάτη χιλιόμετρα, το ίδιο και η αυριανή, αποφασίσαμε να μην το κουνήσουμε ρούπι, να φάμε στο ξενοδοχείο και να προλάβουμε να κοιμηθούμε πριν αρχίσουν να βαράνε τα όργανα. Φάγαμε από το φαγητό του γάμου. Το φαγητό μέτριο. 2 πιάτα γαμήλιο φαγητό, 1 σαλάτα, 1 συνοδευτικό, 2 μπύρες, 2 νερά, τιμή 28€. Για απόδειξη ένα χαρτί από μπλοκάκι. Γελούσαν και οι πέτρες. Εδώ που τα λέμε, μπορεί και να μπήκαμε και μεις στο λογαριασμό του γάμου!!!
Receipt
Πέντε γραμμές κοινωνική κριτική για το χαρμόσυνο γεγονότο.
Οι μισοί από το γάμο ήταν λίγο παραπάνω μαυρισμένοι από τον ήλιο.
Σουτζουκάκια σε γάμο για κύριο πιάτο πρώτη φορά είδα.
Τσακωμός για τα σουτζουκάκια του γάμου από την θεία της νύφης.
Ο διευθυντής ορχήστρας σφύριξε τη λήξη γύρω στις 3:00 τη νύχτα με τα τελευταία τσιφτετελοτράγουδα.
Αάάά… και να μας ζήσουν οι νεόνυμφοι !!!
Wedding
Καληνύχτα γιατί αύριο υπάρχει μονομιάς πέρασμα της Βουλγαρίας γύρω στα 500 χλμ.
Χιλιόμετρα 1ης ημέρας 608
Ατομικά έξοδα 127€
Βενζίνες 78€ ( Καίει το γαμημένο, καίει… Ντάξει μωρέ, έβαλες και για την επόμενη μέρα )
Διόδια 6,8€
Φαγητό-λοιπά 24€
Διαμονή 18€
2η ημέρα - Δευτέρα 02/09/2019
Κερκίνη- Sofia- Craiova
Που πάτε ρε μηχανόβιοι;
2η μέρα
Ελληνικός καφές στο δωμάτιο για να ανοίξει το μάτι από τη χθεσινοβραδινή συνεστίαση. Φορτώσαμε τα μπαγκάζια και ξεκινώντας για τα σύνορα κάνουμε μια παράκαμψη στο Βιότοπο Κερκίνης, βλέποντας τη λίμνη και τα βουβάλια να βοσκάνε.
Το κανονικό πρωινό το πήραμε στα σύνορα, καφές με συνοδεία ζαμπόν-τυρόπιτας.
Οι διατυπώσεις στα σύνορα κάτι παραπάνω από απλές. Από την ελληνική πλευρά νεύματα και δρόμο και από την βουλγάρικη στο πρώτο φυλάκιο ταυτότητα και άδεια κυκλοφορίας και στο δεύτερο φυλάκιο νοήματα για να περάσουμε.
Πρώτες εντυπώσεις, αρκετά καζίνο, showgirls και αρκετές ελληνικές εταιρείες.
Βινιέτα μόνο για αυτοκίνητα, οι μότο free.
Πέρασμα στη Βουλγαρία μπαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο Ε79 που αργότερα γίνεται Α3 με ενδιάμεσες σφήνες από μονής λωρίδας δρόμο και ντουφέκι για Σόφια. Όπου ο δρόμος στένευε ήταν πολύ ωραία. Ένα κομμάτι από σύνορα για Σόφια πανέμορφο σαν την επαρχιακή Αντιρρίου Ιωαννίνων πριν τα Ιωάννινα δίπλα στο Λούρο.
Πρώτη γνωριμία με τη βουλγάρικη βενζίνη και οι εντυπώσεις που μας άφησε ήταν κάτι παραπάνω από καλές. 10 λίτρα με 11,5 ευρώ.
Και είπα να πάρουμε κάνα μπιτόνι μαζί...
Το μεσημέρι της 2ης μέρας του Σεπτέμβρη θα το περνάγαμε στη πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, τη Σόφια.
Λίγα λόγια από το internet για…
Τη Σόφια ( βουλγαρικά: София ) που είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας. Είναι η 14η μεγαλύτερη πόλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πληθυσμό πάνω από 1,3 εκατομμύρια κατοίκους. Βρίσκεται στο κέντρο της Βαλκανικής Χερσονήσου. Βρίσκεται στο μέσο μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Αδριατικής Θάλασσας, ενώ η πλησιέστερη σε αυτή θάλασσα είναι το Αιγαίο. Η Σόφια είναι από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης, τόπος ανθρώπινης κατοίκησης τουλάχιστον από το 7.000 π.Χ., ενώ το σλόγκαν της πόλης είναι "μεγαλώνει αλλά δεν γερνά". Η Σόφια ήταν η οικονομικά πιο προσιτή για επίσκεψη πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2013.
Sofia
Sofia
Η Σόφια, πόλη με ωραία κτίρια και αρκετά πάρκα. Parking πουθενά στο κέντρο. Οπότε μονόδρομος το πληρωτέο και φυλασσόμενο για 3€ ( 1 € η ώρα ) και βουρ για περίπατο.
Φωτογραφίες στα ωραία αξιοθέατα όπως:
Nevsky
Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι που καταλαμβάνει έκταση 3.170 τετρ. μέτρων και χωράει στο εσωτερικό του 10.000 ανθρώπους. Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος καθεδρικός στα Βαλκάνια και το μεγαλύτερο τμήμα του χτίστηκε μεταξύ 1904 και 1912. Ο Άγιος Αλέξανδρος Νιέφσκι ήταν Ρώσος πρίγκιπας και ο καθεδρικός ναός κατασκευάστηκε προς τιμή των Ρώσων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Ρωσο-τουρκικού Πολέμου του 1877-1878, αποτέλεσμα του οποίου ήταν να απελευθερωθεί η Βουλγαρία από την Οθωμανική κυριαρχία.
Nevsky
Tram in Sofia
Το κτίριο της βουλής της Βουλγαρίας.
Το άγαλμα του τσάρου Αλέξανδρου Β' ο οποίος απελευθέρωσε την Βουλγαρία από τους Οθωμανούς.
Την αλλαγή φρουράς μπροστά από το κτίριο της προεδρίας της δημοκρατίας της Βουλγαρίας.
Το κεντρικό αστρονομικό σημείο της Σόφιας, ένα πρόγονο του GPS;;;
(στο βάθος)
Park in Sofia
Το δικαστικό μέγαρο με τους λέοντες
Το κτίριο που στέγαζε τα κεντρικά γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος για πάνω από 40 χρόνια στη Βουλγαρία. Στη κορυφή του κτιρίου υπήρχε κάποτε και ένα κόκκινο αστέρι.
και τέλος το παράξενο άγαλμα της Αγίας Σοφίας. Χτίστηκε το 2000 για να αντικαταστήσει ένα άγαλμα του Λένιν.
Κάνουμε συνάλλαγμα λίγα λέβα και πάμε προς την πεζοδρομημένη λεωφόρο Vitosha, για να φάμε και να αγοράσουμε κάνα σουβενίρ. Το street food μας για σήμερα μια μεγάλη πίτσα ( μεγάλη λέμε ) και κόλα 1.9€.
Pizza&cola
Καπνός Κ@ρελλια προς 3.8€ το πακέτο. Στο δρόμο ακούμε ελληνικές φωνές και γυρνάμε και βλέπουμε Έλληνες και Κύπριους που μάλλον σπουδάζουν στη Σόφια.
Καβαλάμε τις μηχανές και πάλι, παίρνοντας τον αυτοκινητόδρομο Α2 με προορισμό τη Vratsa, και από κει συνεχίζουμε μέχρι το Oryahovo και με φέριμποτ να περάσουμε στη Ρουμανία. Η αρχική σκέψη ήταν να πάμε από τη γέφυρα του Vidin, κοντά στη Σερβία, αλλά τα 50χλμ παραπάνω μας έκαναν να αναθεωρήσουμε και να σκεφτούμε τη λύση του ferry από το Oryahovo. Βενζίνη με 1€ το λίτρο και συνεχίζουμε ( “τα πυράκια” του BMW άρχισαν να διαμαρτύρονται, 92άρα το πολύ ). Ο δρόμος, μια απέραντη ευθεία αλλά αρκετά καλός για τα δεδομένα της χώρας. Ολόγυρα μας μεγάλες εκτάσεις με καλαμπόκια, ένα από τα εξαγώγιμα είδη της χώρας. Παρόλο το τρέξιμο με τις μηχανές αργούμε και χάνουμε το ferry των 18:00. Οπότε χαλαρός καφές και έκδοση εισιτηρίων ( 2€ η μηχανή και 1€ ο αναβάτης ) με αρκετό γέλιο στην προφορά των ονομάτων από την υπεύθυνη των εκδοτηρίων.
Ferry ticket.jpg
Tip: Και στον Προμαχώνα και στο Oryahovo υπάρχουν συνοριοφύλακες της μετέπειτα χώρας για να τσεκάρουν τα στοιχεία σου και αν δεν είσαι εντάξει, σε στέλνουν πίσω, χωρίς να περάσεις στη χώρα τους.
Ένας Έλληνας οδηγός φορτηγού μόλις ακούει να μιλάμε και να ψιλό-κοροιδεύουμε τον αχώνευτο συνοριοφύλακα, μιας και ζητάει αγενέστατα την άδεια της μηχανής, μας ρωτάει "Έλληνες είστε". ¨Ναι ρε πατρίδα¨. Ένας άλλος Έλληνας οδηγός πιο πέρα αναρωτιέται: ¨ Που πάτε ρε μηχανόβιοι;¨. ¨Ταξίδι στη Ρουμανία¨.
Και ενώ καθόμαστε και πίνουμε αμέριμνοι τον καφέ μας γύρω στις 19:15, τα φορτηγά έχουν αρχίσει να ζεσταίνουν μηχανές και αλληλοκοιταζόμαστε και λέμε: ¨Ρε λες¨;
Oryahovo ferry
Το ferry τελικά φεύγει νωρίτερα από ότι ήταν προγραμματισμένο, 19:30 αντί για 20:00 με αποτέλεσμα να κερδίσουμε μισή ώρα στη σημερινή διαδρομή. Αν είχαμε φτάσει 19:40 θα κλαίγαμε. Η διαδρομή είναι γύρω στα 20 λεπτά περίπου.
Danube river
Πάνω στο ferry ( μη φανταστείτε κάνα ferryboat, μια πλατφόρμα με μηχανή είναι ) μια Ρουμάνα μας βλέπει ντυμένους και αρματωμένους και μας ρωτάει που πάμε. "Κραϊόβα" λέμε. "Τι να κάνετε;", ρωτά. "Ταξίδι", λέμε. "Είναι η πόλη μου, να περάσετε καλά", μας απαντά χαμογελώντας.
Αποβιβαζόμαστε στο Becket της Ρουμανίας και προχωρώντας φτάνουμε στο συνοριοφυλάκιο με ένδειξη από πινακίδες να περάσουμε μέσα από μια λούμπα για απολύμανση των οχημάτων. ¨Καλά¨ λέω και περνάω από δίπλα. Να γίνω κ@λος από τα βρωμόνερα. Μάλλον το είχαν για τις νταλίκες. Φτάνοντας στο φυλάκιο έγινε ταυτοποίηση των στοιχείων των δικών μας και των μηχανών και συνεχίσαμε το δρόμο προς Κραϊόβα.
Τα πρώτα χιλιόμετρα στη Ρουμανία, μας έδειξαν μια χώρα φτωχή, αν κρίνουμε από τα σπίτια που βλέπαμε. Φτωχικά μεν, φτηνές και απλές κατασκευές αλλά περιποιημένα, όμορφα βαμμένα με ωραίες μάντρες και ανθισμένους κήπους.
Romanian village
Μπροστά μας και οι εικόνες που είχαμε δει για τη Ρουμανία με τους πρώτους Ρομά να κάνουν την εμφάνισή τους. Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός των πολλών κάρων στους δρόμους. Σε κάθε χωριό πρέπει να είδαμε και 3 κάρα.
Romania
Σε κάνα 2 χωριά είχαν ανάψει φωτιές για να διώχνουν τα κουνούπια. Μάλλον κάνανε γενική απεντόμωση.
Πήραμε τον επαρχιακό δρόμο 55 και συνεχίσαμε προς την Κραϊόβα. Η οδήγηση από τους Ρουμάνους βιαστική και επικίνδυνη. Είχε αρχίσει και σουρούπωνε και λίγο πριν φτάσουμε στη πόλη, μια όμορφη στιγμή με έκανε να βάλω τα γέλια. Μπροστά μου προπορευόταν ένα κάρο με ένα άλογο και από τους τρείς επιβάτες, ο ένας είχε αντικαταστήσει τα πίσω ¨φανάρια πορείας¨ του κάρου με το φακό του κινητού του.
Μπαίνοντας στα προάστια της Κραϊόβα σταματάμε για βενζίνη και για να βρούμε ξενοδοχείο από το internet. Στο βενζινάδικο η τιμή της βενζίνης ήταν άκρως δελεαστική. 7 λίτρα στην τιμή των 8,5€. Ψάχνοντας για ξενοδοχείο, βρήκαμε ένα λίγο μακριά από το κέντρο, μιας και τα περισσότερα κεντρικά ξενοδοχεία είτε ήταν ακριβά, είτε δεν είχαν parking, το οποίο ήταν βασική παράμετρος στο ταξίδι μας. Πρώτη φορά που θα έκανα κράτηση από το Boοking με τη χρήση χρεωστικής κάρτας και ήμουν λίγο επιφυλακτικός. Δεν μου τράβηξαν χρήματα, απλά την ήθελαν σαν εγγύηση. Τέλος πάντων. Το ξενοδοχείο τώρα, μια χαρά μικρό ξενοδοχειάκι με τον εξωτερικό παιδότοπό του και μια συρόμενη καγκελόπορτα να κρατά ασφαλισμένες τις μοτοσυκλέτες μας.
Room at Craiova
Στη ρεσεψιόν η υπάλληλος, μια ξινισμένη 50αρα, ενώ είχαμε κλείσει το δωμάτιο από το booking με τιμή 25€, αυτή ήθελε 26 για το αφεντικό ( per patrone, μου έλεγε! ).
¨Καλά της λέω, αλλά το Booking άλλα λέει. Πάρε 25€ τώρα, γιατί τόσα λέει το site και σε καλή μεριά¨. Βέβαια μου το φύλαγε κατά κάποιο τρόπο γιατί το βράδυ μου χρέωσε ένα μικρό μπουκαλάκι νερό 1€. Κουφάλα!!!
Λίγα λόγια από το internet για…
Την Κραϊόβα που είναι η 6η μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας και πρωτεύουσα της Επαρχίας Ντολζ. Βρίσκεται σε περίπου ίσες αποστάσεις από τα Νότια Καρπάθια ( προς βορρά ) και τον Ποταμό Δούναβη ( προς νότο ). Η Κραϊόβα είναι η μεγαλύτερη εμπορική πόλη δυτικά του Βουκουρεστίου και η σημαντικότερη πόλη της Ολτενίας. Η πόλη ευημέρησε ως περιφερειακό εμπορικό κέντρο παρά ένα σεισμό το 1790, πανώλη το 1795 και μια Τουρκική επίθεση το 1802, κατά την οποία κάηκε.
Κατεβήκαμε στο κέντρο της πόλης για να βρούμε κάτι να ντερλικώσουμε. Φαγητό λοιπόν στο κέντρο της πόλης, σε ελληνικής ονομασίας κυριλέ fast food, ονόματι Spartan. Μια μερίδαρα γύρος και μια κόλα για τον καθένα μας με τιμή 6.5€ έκαστος.
Gyros
Η πόλη είχε πολύ επιβλητικά και ωραία κτίρια. Και επίσης ωραίες γυναίκες. Μιας και η ώρα ήταν περασμένη και δεν έλεγε τίποτα το βράδυ της Δευτέρας στο κέντρο της Κραϊόβα, αποφασίσαμε να πίναμε πρωινό καφέ στο πεζόδρομο, να βλέπαμε τα αξιοθέατα της πόλης το πρωί και να τσιμπάγαμε και κάτι πριν την αυριανή εξόρμηση. Και τι εξόρμηση! Αύριο η μέρα είχε πέρασμα από την Transalpina. Κάτι μου έλεγε βαθιά μέσα μου ότι η αυριανή μέρα θα ήταν το κερασάκι στο ταξίδι μας. Ίσως επειδή είχα ακούσει πολλά για το Transfagarasan και είμαι λίγο της άποψης: ¨Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι¨. Είδωμεν…
Πίσω στο ξενοδοχείο λοιπόν που ήταν σε πολυσύχναστο περιφερειακό δρόμο. Σκεφτήκαμε ότι ίσως θα δυσκολευόμαστε να κοιμηθούμε. Μπα που τέτοια ατυχία! Το ροχαλητό και από εμάς και από τους δίπλα ¨πήγε στεφάνι¨. Στο μεταμεσονύχτιο μενού είχαμε και κλάματα από το διπλανό παιδάκι.
Χιλιόμετρα 2ης ημέρας 486
Ατομικά έξοδα 69€
Βενζίνη 30€
Φαγητό – λοιπά 19€
Ferry Δούναβη 3€
Parking Σόφια 3€
Διαμονή 12,5€
Διόδια Προμαχώνα 1,7€
Συνεχίζεται...
- ανοίγει η πόρτα και μπαίνουμε μέσα σε μια γαλαρία και αρχίζουμε να κατεβαίνουμε και να κατεβαίνουμε και σε λίγα λεπτά σκέφτομαι ¨Που πάμε ρε!!! Αν γίνει κάτι θα μας βρουν μετά από 50 χρόνια!¨…
Αλλά ας βάλω τα πράγματα σε χρονολογική σειρά, αρχίζοντας από...
Την περσινή μας εξόρμηση στα δυτικά Βαλκάνια ( Αλβανία, Μαυροβούνιο, Dubrovnik, Βοσνία, νότια Σερβία, Βόρεια Μακεδονία ), όπου αποφασίσαμε να συνεχίσουμε και να κλείσουμε το μοτοσυκλετιστικό κεφάλαιο Βαλκάνια με την ανατολική μεριά τους, δηλαδή Ρουμανία και Βουλγαρία. Και ακούγοντας αυτές τις δύο χώρες και συνδυάζοντας τες με μοτοσυκλέτα, ο νους όλων όσων ασχολούνται με το αντικείμενο πάει στο Transfagarasan, στην Transalpina και σε άλλα ωραία μέρη. Το φετινό ταξίδι επικεντρώθηκε πιο πολύ στη Ρουμανία και όχι τόσο στη Βουλγαρία, μιας και η Βουλγαρία σαν άμεση γείτονα χώρα μπορεί κάποιος να την εξερευνήσει και σε μια μικρή 4ήμερη εκδρομή. Και αυτό επιλέξαμε να κάνουμε, να δούμε κάποια βασικά σημεία της και να αφήσουμε για μια άλλη φορά την ενδελεχή εξερεύνησή της.
Τα δύο συγκεκριμένα ταξίδια σαν ιδέα είχαν πέσει στο τραπέζι πριν από πολλά χρόνια, γύρω στο 2009, αλλά λόγω ότι τις συγκεκριμένες χώρες τις θεωρούσαμε μοτοσυκλετιστικά ¨δεύτερες¨ ( λάθος ) και λόγω αυτών που είχαμε ¨ακούσει¨, τα είχαμε αφήσει για μιαν ετέραν φοράν. Βέβαια κάπου διάβασα το παρακάτω και το επικροτώ…
Παραφράζοντας τα λόγια του Βασίλη Καραχάλιου, από το περιοδικό ΜΟΤΟ πριν από χρόνια…
“…για τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες, απόλυτες απόψεις κυκλοφορούν στην Ελλάδα, από όλους αυτούς που δεν πήγαν, δεν είδαν, δεν ταξίδεψαν, αλλά ‘ξέρουν’. Εμείς δεν ‘ξέραμε’, αλλά θέλαμε να μάθουμε”.
Η αφορμή: Σεπτέμβριος 2018 ( νωρίς-νωρίς ).
Το ταξίδι που μόλις τελείωνε.
Η ιδέα: Σεπτέμβριος 2018.
Για την ακρίβεια πριν να τελειώσει το περσινό ταξίδι, στη Φλώρινα μεταξύ μεζέδων και μπύρας η απόφαση είχε παρθεί.
- Πρέπει να δούμε και τους άλλους γείτονές μας, τι ρόλο βαράνε;
- Άρα του χρόνου έχει Ρουμανία-Βουλγαρία.
- Το κλείνουμε σαν σκέψη από τώρα;
- Ναι.
Όλο το χειμώνα είχαμε επικοινωνία και παρόλο που είχαμε πει το ναι και οι τρείς, ο Αθηναίος φίλος με το BMW F650gs δε μπόρεσε να ακολουθήσει ελέω δουλειάς. Ο άλλος φίλος με το scooter αναβαθμίστηκε με BMW F750gs και ανυπομονούσε για το ταξίδι. Τελικά θα κάναμε δύο άτομα το ταξίδι.
Οι συμμετέχοντες:
Tasos
Joy of Road
Η προετοιμασία: Φεβρουάριος – Αύγουστος 2019
( Το έχω ξαναπεί, η καλύτερη περίοδος για μένα ).
Πρέπει να διάβασα ίσα με 50 ταξιδιωτικά για να έχω όσο το δυνατόν καλύτερη άποψη για τα μέρη που θα επισκεπτόμασταν, για να μην φάμε καμιά φόλα. Όλα τα motoforum και το site - οδηγό μου το http://www.dangerousroads.org κυριολεκτικά τα ξεψάχνισα. Κάποια ταξιδιωτικά τα διάβασα και 2η φορά ( ειδικά το post “το βιβλίο των ηρώων του δρόμου” του Slane από εδώ, πρέπει να το διάβασα 3 φορές ). Επίσης και ένα μοτοσυκλετιστικό site από τη Ρουμανία https://motoassistromania.eu/.
Από οδηγικής απόψεως όλα τα ταξιδιωτικά είχαν σε πρωτοκαθεδρία το Transfagarasan, σαν να το διαφήμιζαν. Ακολουθούσε το άλλο γνωστό πέρασμα της Ρουμανίας, η Transalpina και κάποια δευτερεύοντα πάσα. Σε κάποια ταξιδιωτικά, έκαναν λόγω και για το φαράγγι του Bicaz, ένα αξιοσημείωτο μέρος για βόλτα και επίσης για τη κόκκινη λίμνη-Lacul Rosu.
Από άποψη αξιοθέατων το κάστρο Bran, που θεωρείται το επικρατέστερο κάστρο του Κόμη Δράκουλα, ότι ταξιδιωτικά και να διάβασα δεν έμεινα και με τις καλύτερες των εντυπώσεων. ¨Φτωχό¨ σε σχέση με αυτά που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει. Επίσης το κάστρο Pelles, αρκετά άρθρα το θεωρούσαν καλύτερο αλλά ίσως και να μην ήταν στο δρόμο μας. Υπάρχει και ένα οχυρό του Vlad Tepes στη διαδρομή του Transfagarasan, το Cetatea Poienari: Μόνο χαλάσματα και ερείπια έχουν μείνει αλλά και 1480 σκαλιά ανάβασης…
H γενέτειρα του Vlad III Dracula, η Sighisoara και ειδικά η παλιά της πόλη, ήταν στα must αρκετών ταξιδιωτικών, όπως επίσης η πόλη του Sibiu, η πόλη του Brasov και φυσικά η πρωτεύουσα, το Βουκουρέστι. Σε ένα ταξιδιωτικό είχα διαβάσει και για ένα μέρος που αξίζει να πας, το οποίο ήταν στο δρόμο μας αλλά δεν το είχα στα σιγουράκια. Ήταν στα ¨θα δούμε και αν γίνεται¨. Χμμμ….
Στη βοήθεια της ενημέρωσης φέτος μπήκαν και δύο Ρουμάνοι, που ζουν στην Ελλάδα. Τη μια τη γνώρισα σε ένα φιλικό σπίτι και πραγματικά την ¨ανέκρινα¨. Όλα μου φάνηκαν εντάξει, εκτός από τη συμβουλή της να μην αφήσουμε τίποτα σακίδια χύμα πάνω στη μηχανή, στο Βουκουρέστι. ¨Λόγω ότι είναι πρωτεύουσα, θέλει παραπάνω προσοχή¨ με συμβούλεψε. ¨Το ίδιο γίνεται και σε όποια μεγαλούπολη και να πας¨, συμφώνησα.
Ένας γνωστός μου Ρουμάνος που η καταγωγή του είναι από την πόλη που ¨τελειώνει¨ ουσιαστικά το Transfagarasan, την Curtea de Arges, προσφέρθηκε να με βοηθήσει για να βρω κατάλυμα και να βρεθούμε στη Ρουμανία να πιούμε μια μπύρα έτσι για το καλό. ¨Μακάρι¨ του είπα και χαμογέλασε νιώθοντας χαρούμενος που θα επισκεφθώ τη χώρα του, για την οποία δεν ακούγονται και τα καλύτερα λόγια στη πιάτσα. Γι αυτό φταίνε κάποιοι από τους κατοίκους της που εξαιτίας τους χαρακτηρίζεται η χώρα τους και οι άλλοι ( οι απέξω με ¨άποψη¨ σχεδόν μηδαμινή ) που χαρακτηρίζουν μια χώρα.
Βέβαια είπαμε εκεί είναι Βαλκάνια, αλλά φέτος…
Εκεί είναι ΒΑΛΚΑΝΙΑ vol 2 ( Black Sea edition )...
Τζούρα καφέ και τσιγάρου και ξεκινάμε λοιπόν …
Έγγραφα – Χρήσιμες Συμβουλές – Πληροφορίες Ταξιδιού.
Ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες και να είναι σε πολύ καλή κατάσταση ( πήρα και φέτος τηλ. όλες τις πρεσβείες για να μάθω ).
Δίπλωμα: ( το χάρτινο χρώματος ΡΟΖ είχαμε, δεν μας ζητήθηκε ποτέ ).
Άδεια μοτοσυκλέτας ( ¨φορέθηκε¨ πολύ φέτος ).
Πράσινη κάρτα.
Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ( ευτυχώς δεν έμαθα ακόμα αν τελικά ισχύει εκτός Ε.Ε.)
Καλό θα ήταν να υπάρχουν όλα και σε φωτοτυπίες σε άλλη μεριά για να μη χαθούν.
Οδική βοήθεια
Και οι δύο χώρες ανήκουν στην Ε.Ε. οπότε ότι ισχύει στο Ελλάντα, ισχύει και εκεί ( έτσι μου είπαν, έτσι σας λέω! ).
Tηλέφωνα πρεσβειών της Ελλάδος σε όλες τις χώρες.
Επικοινωνία δωρεάν τηλεφωνική με Ελλάδα και από τις δύο χώρες ( γι’ αυτό θα κάνω ειδική αναφορά παρακάτω ).
Ισοτιμίες νομισμάτων: http://www.xe.com .
Tιμές βενζίνης: τιμή βενζίνης στην Ευρώπη 08-Μάϊος-2023 | GlobalPetrolPrices.com
Tιμές ξενοδοχείων: Booking.
Πρόγνωση καιρού: weatheronline.gr - weather.com - windy.
Οδηγός τοπικών φαγητών ( μην την περάσουμε μόνο με πίτσα ). Ευτυχώς υπάρχουν και οι σύριοι και οι τούρκοι με τα doner τους.
Χάρτες -GPS
Ρόλο πλοηγού και φέτος θα είχα εγώ πάλι, οπότε επιβεβλημένο το GPS ( εφαρμογή Sygic ). Ευτυχώς ξέρω να διαβάζω GPS και να κοιτώ και τις ταμπέλες, συνδυάζοντάς τα ( κάπου-κάπου! ). Επίσης και Google Maps λόγω των δωρεάν Mb που είχαμε στη διάθεσή μας.
Αυτονομία και ανεφοδιασμός: επειδή η αυτονομία στο Ducati είναι γύρω στα 230 +/-, χώρισα όλη τη διαδρομή ανά 200χλμ και στάμπαρα που θα έβαζα κάθε φορά βενζίνη στο Google maps. Θα μου πεις περιττό αλλά όποιος έχει καεί στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι (περσινά παθήματα- φετινά μαθήματα).
Ασφάλεια ( τι κάνουμε εμείς… και μιλάμε πάντα κατά τη διάρκεια της ημέρας ): παρκάρουμε τις μοτοσυκλέτες σε κεντρικά σημεία που να τις βλέπει αρκετός κόσμος. Ένας συναγερμός ή μια απλή κλειδωνιά δισκόφρενου με συναγερμό αρκεί. Αν είστε από τους τύπους που φοβούνται και τη σκιά τους, μη πάτε πουθενά γιατί δε θα περάσετε καλά και θα χαλάσετε την παρέα. Δεν αφήνουμε εκτεθειμένα πράγματα πάνω στη μηχανή. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς ή τα ¨καμουφλάρουμε¨ καλά ώστε να είναι δύσκολο να βάλει κάποιος χέρι ή καλύτερα να βρούμε ένα πληρωτέο parking και να τα αφήσουμε εκεί μαζί με κράνη και τα υπόλοιπα, έχοντας το κεφάλι μας ήσυχο και μη κουβαλώντας όλα τα πράγματα μαζί μας. Από θέμα ελέγχου τώρα αν είστε φρόνιμοι, οι περισσότεροι αστυνομικοί δεν θα σας ενοχλήσουν. Εγώ όταν ψάχνω απεγνωσμένα parking σε μεγάλη πόλη και δε βρίσκω, απευθύνομαι σε αστυνομικούς και ρωτάω που μπορώ να αφήσω τη μηχανή, έστω και παράνομα για λίγη ώρα. Και συνήθως με εξυπηρετούν γιατί ρωτώντας τους ένας τουρίστας, νιώθουν σημαντικοί στη δουλειά τους.
Αυτά που είχα ακούσει για διεφθαρμένους αστυνομικούς, “παράξενους” ελέγχους, 5ευρα στην άδεια κυκλοφορίας και τα ρέστα, δεν μου έχει τύχει. Ίσως να ήμουν τυχερός, έχουν αλλάξει οι εποχές, δεν ξέρω. Βέβαια σαν αρχή στα ταξίδια μου ακολουθώ το παρακάτω και σας το δίνω σαν συμβουλή: για να περνάς καλά όπου πηγαίνεις σε ξένο τόπο, πρέπει να περνάς ¨απαρατήρητος¨. Μην προκαλείς γιατί ο ¨απέναντι¨ που μάλλον βρίσκεται στη χώρα του δεν ξέρεις ποιος είναι και τι ρόλο βαράει. Μπορεί να βρεθείς μπλεγμένος από το πουθενά.
Περίοδος
1η έως και 12η Σεπτεμβρίου 2019.
Χώρες και Ελληνικές περιοχές που επισκεφθήκαμε:
Βουλγαρία - Ρουμανία - Μακεδονία - Θράκη.
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Νόμισμα: Lev BGN
Έγγραφα ταυτοποίησης: Δεν είναι απαραίτητο το διαβατήριο, η ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες σε καλή κατάσταση αρκεί.
Ασφάλεια: Ισχύει η πράσινη κάρτα.
Διαφορά ώρας από την Ελλάδα: 0.
Μετρητά-Κάρτες: το 99% των καταστημάτων δεν δέχεται Ευρώ αλλά το τοπικό νόμισμα το Leva. Κοντά στα σύνορα μπορεί να δέχονται ευρώ. Συνάλλαγμα μην κάνετε στα σύνορα αλλά στην πρώτη μεγάλη πόλη. Υπάρχουν αρκετά ATM στα οποία μπορείτε να κάνετε ανάληψη χρημάτων. Οπουδήποτε στη χώρα τα μεγάλα καταστήματα, καφέ και εστιατόρια και τα περισσότερα βενζινάδικα έχουν POS. Συνήθως υπάρχει προμήθεια σε κάθε συναλλαγή, αλλά είναι μικρή σε σχέση με το ποσό. Για συναλλαγή 18€, η προμήθεια ήταν 0.36 λεπτά του ευρώ, δηλαδή 2% του ποσού. Στα απομακρυσμένα χωριά μπορεί και να μην έχουν POS. Υπάρχουν αρκετά ανταλλακτήρια χαρτονομισμάτων στις μεγάλες πόλεις, αλλά και άλλα καταστήματα άσχετα με το τι πουλάνε είναι και ανταλλακτήρια νομισμάτων. Θα έχουν ταμπέλες-exchange.
Καύσιμα: Τα περισσότερα πρατήρια δέχονται πιστωτικές κάρτες και είναι και mini market και έχουν σχεδόν τα πάντα.
Φώτα: Υποχρεωτικά όλο το 24ωρο.
Όρια ταχύτητας: 130 σε αυτοκινητόδρομους, 90 χιλ. εκτός πόλεως και 50χιλ. σε κατοικημένες περιοχές.
Προτεραιότητες: Σε κόμβους, προτεραιότητα έχουν αυτοί που κινούνται μέσα στον κόμβο.
Διαβάσεις: Σταματάμε αλλιώς…τη βάψατε. Επίσης πολλές διαβάσεις στα χωριά στη Βουλγαρία είναι υπερυψωμένες σε σχέση με το οδόστρωμα οπότε θέλει προσοχή.
Εξοπλισμός: Υποχρεωτικό το κράνος για οδηγό.
Επιτρεπόμενο αλκοόλ: 0,05%. Αγγλικά ξέρετε ( For values over 0.12% you will even get jail time! ).
Ραντάρ & μπλόκα: Υπάρχουν αρκετά σταθερά ραντάρ και οι διερχόμενοι οδηγοί θα σας ειδοποιήσουν με αναβόσβημα των φώτων τους.
Διόδια: Οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια.
Πανευρωπαϊκός αριθμός άμεσης βοήθειας: 112.
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Νόμισμα: Leu (RON)
Έγγραφα ταυτοποίησης: Δεν είναι απαραίτητο το διαβατήριο, η ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες σε καλή κατάσταση αρκεί.
Ασφάλεια: Ισχύει η πράσινη κάρτα.
Διαφορά ώρας από την Ελλάδα: 0.
Μετρητά-Κάρτες: το 99% των καταστημάτων δεν δέχεται Ευρώ αλλά το τοπικό νόμισμα το Leu. Συνάλλαγμα μην κάνετε στα σύνορα αλλά στην πρώτη μεγάλη πόλη. Υπάρχουν αρκετά ATM στα οποία μπορείτε να κάνετε ανάληψη χρημάτων. Οπουδήποτε στη χώρα τα μεγάλα καταστήματα, καφέ και εστιατόρια και τα περισσότερα βενζινάδικα έχουν POS. Συνήθως υπάρχει προμήθεια σε κάθε συναλλαγή, αλλά είναι μικρή σε σχέση με το ποσό. Για συναλλαγή 18€, η προμήθεια ήταν 0.36 λεπτά του ευρώ, δηλαδή 2% του ποσού. Στα απομακρυσμένα χωριά μπορεί και να μην έχουν POS. Υπάρχουν αρκετά ανταλλακτήρια χαρτονομισμάτων στις μεγάλες πόλεις, αλλά και άλλα καταστήματα άσχετα με το τι πουλάνε είναι και ανταλλακτήρια νομισμάτων. Θα έχουν ταμπέλες-exchange.
Καύσιμα: Τα περισσότερα πρατήρια δέχονται πιστωτικές κάρτες και είναι και mini market και έχουν σχεδόν τα πάντα.
Φώτα: Υποχρεωτικά όλο το 24ωρο.
Όρια ταχύτητας: 130 χιλ. σε αυτοκινητόδρομους, 100χιλ. σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, 90 χιλ. εκτός πόλεως και 50χιλ. σε κατοικημένες περιοχές.
Προτεραιότητες: Σε κόμβους, που είναι γεμάτη η χώρα, προτεραιότητα έχουν αυτοί που κινούνται μέσα στον κόμβο.
Διαβάσεις: Επίσης σταματάμε αλλιώς… τη βάψατε.
Εξοπλισμός: Υποχρεωτικό το κράνος για οδηγό.
Επιτρεπόμενο αλκοόλ: 0,00% ( Ναι μην ξεγελαστείτε και πιείτε, γιατί μπορεί να κάνετε παρέα στον Πάσσαρη!!! )
Ραντάρ & μπλόκα: Υπάρχουν αρκετά σταθερά ραντάρ και οι διερχόμενοι οδηγοί θα σας ειδοποιήσουν με αναβόσβημα των φώτων τους.
Διόδια: Οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια.
Πανευρωπαϊκός αριθμός άμεσης βοήθειας: 112.
Κεφάλαιο Επικοινωνία: Ισχύουν όλα τα πακέτα κανονικά.
Tip: Και κάτι ακόμα σημαντικότατο που κάποιοι ίσως δεν το έχουν σκεφθεί. Με τα λεπτά ομιλίας που έχει ο καθένας στο πακέτο του, μπορεί να συνομιλήσει με ντόπιους χωρίς να χρεωθεί έξτρα. Π.χ. πήρα τηλέφωνο από το Βουκουρέστι, το Ρουμάνο που θα νοίκιαζα το δωμάτιο στο ξενοδοχείο του, για να με διαφωτίσει αν θα κάνω κράτηση μέσω Booking ή τηλεφωνικά ( ίσως να υποθέσατε την απάντηση ). Χρεώθηκα μια απλή κλήση σαν να ήμουν Ελλάδα και να καλούσα ένα φίλο μου στη δίπλα γειτονιά.
Τελευταίες εργασίες
Κάναμε και οι δύο service, δεν άλλαξα αλυσίδα( καλά να πάθω! ), το BMW έβαλε και σέλα με gel ( BMW είναι, την χρειάζεται!!! ), προμηθευτήκαμε τα χαρτιά που έπρεπε όπως ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ( παίρνεις επιτόπου χαρτί- η κάρτα βγαίνει σε 1,5 μήνα ) πράσινη κάρτα ( βγαίνει αμέσως, συνήθως 1 μήνα ισχύ ) και τελειώνοντας τη δουλειά μου στις 31 Αυγούστου, άλλαξα λάδια γιατί την άλλη μέρα είχε αναχώρηση.
( Πληροφοριακά τα έξοδα που γράφω στο ταξιδιωτικό είναι κατά προσέγγιση και αφορούν 1 άτομο. Στα φαγητά-λοιπά περιέχονται φαγητά, καφέδες, αναψυκτικά, αναμνηστικά, κ.ά.).
Μεγάλος ο πρόλογος, αλλά χρειαζόταν για να δώσω συμβουλές προς ναυτιλλόμενους.
Λοιπόν γυρνάω το κλειδί στη θέση ON, κάνει check ο εγκέφαλος, πατάω μίζα και ξεκινάμε.
1η ημέρα ταξιδιού - Κυριακή 01/ 09/2019
Πάτρα – Κερκίνη
Πάτρα – Κερκίνη
Σήμερα γάμος γίνεται…
1η μέρα
10:00 εκκίνηση και η χάραξη της διαδρομής έλεγε από Ε.Ο. Αντιρρίου Ιωαννίνων για να γλιτώσουμε κάνα διόδιο ( βασικά σιχαινόμαστε τους αυτοκινητόδρομους ). Πριν τη γέφυρα στο Ρίο, μια πιτσιρίκα χίπισσα σηκώνει τον αντίχειρα για οτοστόπ. Την κοιτάω και μονολογώ; ¨Που να σε βάλω, δεν έχω αυτοκίνητο καρντιά μου¨.
Βενζίνη μετά από 200 χλμ στα Γιάννενα. Στάση επίσης για ανεφοδιασμό στομαχιού και καφέ σε Stop and Go.
Ξανά πάνω στη μηχανή για το μαρτύριο της Εγνατίας οδού. Ότι πιο βαρετό από οδήγηση αλλά ευτυχώς ακόμα χωρίς πολλά διόδια.
¨Και σου ‘πα, πάρε τα ακουστικά σου…¨ μου έλεγε μια φωνή.
Από Κοζάνη και πάνω τρομερή ζέστη. Λόγω μη ύπαρξης βενζινάδικου στην Εγνατία και επειδή δεν ξέρω αν με φτάνει η βενζίνη μέχρι το Πλάτανο πριν τη Σαλονίκη, έξοδος στη Βέροια για βενζίνη. Μη μας κοροϊδεύει και ο κόσμος στο δρόμο…
Ο καλό-χαραγμένος αυτοκινητόδρομος Θεσσαλονίκης-Σερρών έρχεται σαν θεϊκό δώρο, να μας βγάλει από τη βαρεμάρα της Εγνατίας και να δροσίσει τους αναμμένους κινητήρες μας, μιας και έχει αρχίσει η θερμοκρασία να υποχωρεί. Ευχαριστημένοι από τη διαδρομή, η επόμενη στάση μας για σήμερα ήταν στο οχυρό Ρούπελ. Το φετινό ταξίδι μας θα είχε και εκπαιδευτικό-πολιτιστικό χαρακτήρα.
Λίγα λόγια από το internet για…
Το θρυλικό οχυρό του Ρούπελ, συνώνυμο του ηρωισμού, της αυτοθυσίας και της αντίστασης κατά του ναζισμού, στέκει περήφανο στην είσοδο της ομώνυμης στενωπού στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, που τόσο αποτελεσματικά υπερασπίστηκε κατά τον Β’ Π.Π. κερδίζοντας τον θαυμασμό του αντιπάλου και των Συμμάχων. Σήμερα το Ρούπελ αποτελεί ζωντανό μνημείο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και διαχρονικό σύμβολο πανανθρώπινων αξιών.
Οχυρό Ρούπελ ώρες λειτουργίας ( καλοκαίρι ) 09:00 - 13:00 και 17:00 - 20:00
Φτάνοντας το απογευματάκι στο οχυρό, μια ανάσα από τα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, βρίσκουμε ένα φαντάρο στη πύλη του οχυρού και καλησπερίζοντάς μας, μας ζητάει τις ταυτότητες για να συνεχίσουμε. ¨Πηγαίνετε προς την είσοδο του οχυρού και θα φωνάξω τον υπεύθυνο για την ξενάγηση¨. Αράζουμε τις μηχανές στο parking και μετά από 5 λεπτά να σου και ο υπεύθυνος αρχιλοχίας.
Roupel
Roupel
Ξεκινάει η ξενάγηση στο εσωτερικό του με αναφορές στους ηρωικούς στρατιώτες που έμειναν τελευταίοι τις κρίσιμες ώρες πριν τη παράδοση στις δυνάμεις του Άξονα. Εντύπωση μας έκανε η διήγηση της κατασκευής του οχυρού που αποτελούσε ένα κομμάτι της λεγόμενης Γραμμής Μεταξά. Μετέφεραν εργάτες από τη Πελοπόννησο και τα νησιά, συνήθως νύχτα και με δεμένα μάτια, για να μη γνωρίζουν που πηγαίνουν και δούλευαν εκεί για μια εβδομάδα. Κάθε βδομάδα άλλαζαν εργάτες αλλά δεν έπαιρναν εργάτες από τη γύρω περιοχή για να μην ξέρει κανείς που έσκαβαν και τι έφτιαχναν.
Roupel
Roupel
Τελειώνοντας την σχεδόν ωριαία ξενάγηση και βγάζοντας τις ανάλογες φωτογραφίες, κινήσαμε για το parking. Ξανά πάνω στις μηχανές, μιας και στο οχυρό Ρούπελ το μόνο που βρήκαμε για να δροσιστούμε ήταν νερό από μια βρύση. Δυστυχώς δεν ήταν ανοιχτό το ΚΨΜ του.
Απογευματινός καφές λοιπόν, στο Νέο Πετρίτσι Σερρών, συνοδεία καρυδόπιτας με σοκολάτα από παρακείμενο ζαχαροπλαστείο. Άκρα του τάφου σιωπή, μιας και όλο το χωριό έβλεπε αγώνα του ΠΑΟΚ. Εκεί ψάξαμε στο internet να βρούμε βραδινό κατάλυμα.
Τηλέφωνο για διαμονή, το πρώτο γιοκ, το δεύτερο ναι στο χωριό Κερκίνη, αλλά με προϋπόθεση.
¨Πως το πες αυτό; Το βράδυ έχει γλέντι γάμου¨.
Ωραία αρχίσαμε. Πώς θα κοιμηθούμε;
Διαδρομή παράλληλα με τη λίμνη Κερκίνη και άφιξη στο ομώνυμο χωριό για διαμονή στο ξενοδοχείο μας. Μια χαρά το ξενοδοχείο, αλλά στο βάθος του κήπου είδαμε και τα όργανα. Μαύρα μεσάνυχτα θα περάσουμε! Ο ξενοδόχος, ίδιος ο πρόεδρος Λεουτσάκος από την trash TV. Μόνο η Πέπη έλειπε. Διαμονή 36€ το δίκλινο.
Μιας και η μέρα μας ήταν γεμάτη χιλιόμετρα, το ίδιο και η αυριανή, αποφασίσαμε να μην το κουνήσουμε ρούπι, να φάμε στο ξενοδοχείο και να προλάβουμε να κοιμηθούμε πριν αρχίσουν να βαράνε τα όργανα. Φάγαμε από το φαγητό του γάμου. Το φαγητό μέτριο. 2 πιάτα γαμήλιο φαγητό, 1 σαλάτα, 1 συνοδευτικό, 2 μπύρες, 2 νερά, τιμή 28€. Για απόδειξη ένα χαρτί από μπλοκάκι. Γελούσαν και οι πέτρες. Εδώ που τα λέμε, μπορεί και να μπήκαμε και μεις στο λογαριασμό του γάμου!!!
Receipt
Πέντε γραμμές κοινωνική κριτική για το χαρμόσυνο γεγονότο.
Οι μισοί από το γάμο ήταν λίγο παραπάνω μαυρισμένοι από τον ήλιο.
Σουτζουκάκια σε γάμο για κύριο πιάτο πρώτη φορά είδα.
Τσακωμός για τα σουτζουκάκια του γάμου από την θεία της νύφης.
Ο διευθυντής ορχήστρας σφύριξε τη λήξη γύρω στις 3:00 τη νύχτα με τα τελευταία τσιφτετελοτράγουδα.
Αάάά… και να μας ζήσουν οι νεόνυμφοι !!!
Wedding
Καληνύχτα γιατί αύριο υπάρχει μονομιάς πέρασμα της Βουλγαρίας γύρω στα 500 χλμ.
Χιλιόμετρα 1ης ημέρας 608
Ατομικά έξοδα 127€
Βενζίνες 78€ ( Καίει το γαμημένο, καίει… Ντάξει μωρέ, έβαλες και για την επόμενη μέρα )
Διόδια 6,8€
Φαγητό-λοιπά 24€
Διαμονή 18€
2η ημέρα - Δευτέρα 02/09/2019
Κερκίνη- Sofia- Craiova
Που πάτε ρε μηχανόβιοι;
2η μέρα
Ελληνικός καφές στο δωμάτιο για να ανοίξει το μάτι από τη χθεσινοβραδινή συνεστίαση. Φορτώσαμε τα μπαγκάζια και ξεκινώντας για τα σύνορα κάνουμε μια παράκαμψη στο Βιότοπο Κερκίνης, βλέποντας τη λίμνη και τα βουβάλια να βοσκάνε.
Το κανονικό πρωινό το πήραμε στα σύνορα, καφές με συνοδεία ζαμπόν-τυρόπιτας.
Οι διατυπώσεις στα σύνορα κάτι παραπάνω από απλές. Από την ελληνική πλευρά νεύματα και δρόμο και από την βουλγάρικη στο πρώτο φυλάκιο ταυτότητα και άδεια κυκλοφορίας και στο δεύτερο φυλάκιο νοήματα για να περάσουμε.
Πρώτες εντυπώσεις, αρκετά καζίνο, showgirls και αρκετές ελληνικές εταιρείες.
Βινιέτα μόνο για αυτοκίνητα, οι μότο free.
Πέρασμα στη Βουλγαρία μπαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο Ε79 που αργότερα γίνεται Α3 με ενδιάμεσες σφήνες από μονής λωρίδας δρόμο και ντουφέκι για Σόφια. Όπου ο δρόμος στένευε ήταν πολύ ωραία. Ένα κομμάτι από σύνορα για Σόφια πανέμορφο σαν την επαρχιακή Αντιρρίου Ιωαννίνων πριν τα Ιωάννινα δίπλα στο Λούρο.
Πρώτη γνωριμία με τη βουλγάρικη βενζίνη και οι εντυπώσεις που μας άφησε ήταν κάτι παραπάνω από καλές. 10 λίτρα με 11,5 ευρώ.
Και είπα να πάρουμε κάνα μπιτόνι μαζί...
Το μεσημέρι της 2ης μέρας του Σεπτέμβρη θα το περνάγαμε στη πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, τη Σόφια.
Λίγα λόγια από το internet για…
Τη Σόφια ( βουλγαρικά: София ) που είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας. Είναι η 14η μεγαλύτερη πόλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πληθυσμό πάνω από 1,3 εκατομμύρια κατοίκους. Βρίσκεται στο κέντρο της Βαλκανικής Χερσονήσου. Βρίσκεται στο μέσο μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Αδριατικής Θάλασσας, ενώ η πλησιέστερη σε αυτή θάλασσα είναι το Αιγαίο. Η Σόφια είναι από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης, τόπος ανθρώπινης κατοίκησης τουλάχιστον από το 7.000 π.Χ., ενώ το σλόγκαν της πόλης είναι "μεγαλώνει αλλά δεν γερνά". Η Σόφια ήταν η οικονομικά πιο προσιτή για επίσκεψη πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2013.
Sofia
Sofia
Η Σόφια, πόλη με ωραία κτίρια και αρκετά πάρκα. Parking πουθενά στο κέντρο. Οπότε μονόδρομος το πληρωτέο και φυλασσόμενο για 3€ ( 1 € η ώρα ) και βουρ για περίπατο.
Φωτογραφίες στα ωραία αξιοθέατα όπως:
Nevsky
Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι που καταλαμβάνει έκταση 3.170 τετρ. μέτρων και χωράει στο εσωτερικό του 10.000 ανθρώπους. Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος καθεδρικός στα Βαλκάνια και το μεγαλύτερο τμήμα του χτίστηκε μεταξύ 1904 και 1912. Ο Άγιος Αλέξανδρος Νιέφσκι ήταν Ρώσος πρίγκιπας και ο καθεδρικός ναός κατασκευάστηκε προς τιμή των Ρώσων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Ρωσο-τουρκικού Πολέμου του 1877-1878, αποτέλεσμα του οποίου ήταν να απελευθερωθεί η Βουλγαρία από την Οθωμανική κυριαρχία.
Nevsky
Tram in Sofia
Το κτίριο της βουλής της Βουλγαρίας.
Το άγαλμα του τσάρου Αλέξανδρου Β' ο οποίος απελευθέρωσε την Βουλγαρία από τους Οθωμανούς.
Την αλλαγή φρουράς μπροστά από το κτίριο της προεδρίας της δημοκρατίας της Βουλγαρίας.
Το κεντρικό αστρονομικό σημείο της Σόφιας, ένα πρόγονο του GPS;;;
(στο βάθος)
Park in Sofia
Το δικαστικό μέγαρο με τους λέοντες
Το κτίριο που στέγαζε τα κεντρικά γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος για πάνω από 40 χρόνια στη Βουλγαρία. Στη κορυφή του κτιρίου υπήρχε κάποτε και ένα κόκκινο αστέρι.
και τέλος το παράξενο άγαλμα της Αγίας Σοφίας. Χτίστηκε το 2000 για να αντικαταστήσει ένα άγαλμα του Λένιν.
Κάνουμε συνάλλαγμα λίγα λέβα και πάμε προς την πεζοδρομημένη λεωφόρο Vitosha, για να φάμε και να αγοράσουμε κάνα σουβενίρ. Το street food μας για σήμερα μια μεγάλη πίτσα ( μεγάλη λέμε ) και κόλα 1.9€.
Pizza&cola
Καπνός Κ@ρελλια προς 3.8€ το πακέτο. Στο δρόμο ακούμε ελληνικές φωνές και γυρνάμε και βλέπουμε Έλληνες και Κύπριους που μάλλον σπουδάζουν στη Σόφια.
Καβαλάμε τις μηχανές και πάλι, παίρνοντας τον αυτοκινητόδρομο Α2 με προορισμό τη Vratsa, και από κει συνεχίζουμε μέχρι το Oryahovo και με φέριμποτ να περάσουμε στη Ρουμανία. Η αρχική σκέψη ήταν να πάμε από τη γέφυρα του Vidin, κοντά στη Σερβία, αλλά τα 50χλμ παραπάνω μας έκαναν να αναθεωρήσουμε και να σκεφτούμε τη λύση του ferry από το Oryahovo. Βενζίνη με 1€ το λίτρο και συνεχίζουμε ( “τα πυράκια” του BMW άρχισαν να διαμαρτύρονται, 92άρα το πολύ ). Ο δρόμος, μια απέραντη ευθεία αλλά αρκετά καλός για τα δεδομένα της χώρας. Ολόγυρα μας μεγάλες εκτάσεις με καλαμπόκια, ένα από τα εξαγώγιμα είδη της χώρας. Παρόλο το τρέξιμο με τις μηχανές αργούμε και χάνουμε το ferry των 18:00. Οπότε χαλαρός καφές και έκδοση εισιτηρίων ( 2€ η μηχανή και 1€ ο αναβάτης ) με αρκετό γέλιο στην προφορά των ονομάτων από την υπεύθυνη των εκδοτηρίων.
Ferry ticket.jpg
Tip: Και στον Προμαχώνα και στο Oryahovo υπάρχουν συνοριοφύλακες της μετέπειτα χώρας για να τσεκάρουν τα στοιχεία σου και αν δεν είσαι εντάξει, σε στέλνουν πίσω, χωρίς να περάσεις στη χώρα τους.
Ένας Έλληνας οδηγός φορτηγού μόλις ακούει να μιλάμε και να ψιλό-κοροιδεύουμε τον αχώνευτο συνοριοφύλακα, μιας και ζητάει αγενέστατα την άδεια της μηχανής, μας ρωτάει "Έλληνες είστε". ¨Ναι ρε πατρίδα¨. Ένας άλλος Έλληνας οδηγός πιο πέρα αναρωτιέται: ¨ Που πάτε ρε μηχανόβιοι;¨. ¨Ταξίδι στη Ρουμανία¨.
Και ενώ καθόμαστε και πίνουμε αμέριμνοι τον καφέ μας γύρω στις 19:15, τα φορτηγά έχουν αρχίσει να ζεσταίνουν μηχανές και αλληλοκοιταζόμαστε και λέμε: ¨Ρε λες¨;
Oryahovo ferry
Το ferry τελικά φεύγει νωρίτερα από ότι ήταν προγραμματισμένο, 19:30 αντί για 20:00 με αποτέλεσμα να κερδίσουμε μισή ώρα στη σημερινή διαδρομή. Αν είχαμε φτάσει 19:40 θα κλαίγαμε. Η διαδρομή είναι γύρω στα 20 λεπτά περίπου.
Danube river
Πάνω στο ferry ( μη φανταστείτε κάνα ferryboat, μια πλατφόρμα με μηχανή είναι ) μια Ρουμάνα μας βλέπει ντυμένους και αρματωμένους και μας ρωτάει που πάμε. "Κραϊόβα" λέμε. "Τι να κάνετε;", ρωτά. "Ταξίδι", λέμε. "Είναι η πόλη μου, να περάσετε καλά", μας απαντά χαμογελώντας.
Αποβιβαζόμαστε στο Becket της Ρουμανίας και προχωρώντας φτάνουμε στο συνοριοφυλάκιο με ένδειξη από πινακίδες να περάσουμε μέσα από μια λούμπα για απολύμανση των οχημάτων. ¨Καλά¨ λέω και περνάω από δίπλα. Να γίνω κ@λος από τα βρωμόνερα. Μάλλον το είχαν για τις νταλίκες. Φτάνοντας στο φυλάκιο έγινε ταυτοποίηση των στοιχείων των δικών μας και των μηχανών και συνεχίσαμε το δρόμο προς Κραϊόβα.
Τα πρώτα χιλιόμετρα στη Ρουμανία, μας έδειξαν μια χώρα φτωχή, αν κρίνουμε από τα σπίτια που βλέπαμε. Φτωχικά μεν, φτηνές και απλές κατασκευές αλλά περιποιημένα, όμορφα βαμμένα με ωραίες μάντρες και ανθισμένους κήπους.
Romanian village
Μπροστά μας και οι εικόνες που είχαμε δει για τη Ρουμανία με τους πρώτους Ρομά να κάνουν την εμφάνισή τους. Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός των πολλών κάρων στους δρόμους. Σε κάθε χωριό πρέπει να είδαμε και 3 κάρα.
Romania
Σε κάνα 2 χωριά είχαν ανάψει φωτιές για να διώχνουν τα κουνούπια. Μάλλον κάνανε γενική απεντόμωση.
Πήραμε τον επαρχιακό δρόμο 55 και συνεχίσαμε προς την Κραϊόβα. Η οδήγηση από τους Ρουμάνους βιαστική και επικίνδυνη. Είχε αρχίσει και σουρούπωνε και λίγο πριν φτάσουμε στη πόλη, μια όμορφη στιγμή με έκανε να βάλω τα γέλια. Μπροστά μου προπορευόταν ένα κάρο με ένα άλογο και από τους τρείς επιβάτες, ο ένας είχε αντικαταστήσει τα πίσω ¨φανάρια πορείας¨ του κάρου με το φακό του κινητού του.
Μπαίνοντας στα προάστια της Κραϊόβα σταματάμε για βενζίνη και για να βρούμε ξενοδοχείο από το internet. Στο βενζινάδικο η τιμή της βενζίνης ήταν άκρως δελεαστική. 7 λίτρα στην τιμή των 8,5€. Ψάχνοντας για ξενοδοχείο, βρήκαμε ένα λίγο μακριά από το κέντρο, μιας και τα περισσότερα κεντρικά ξενοδοχεία είτε ήταν ακριβά, είτε δεν είχαν parking, το οποίο ήταν βασική παράμετρος στο ταξίδι μας. Πρώτη φορά που θα έκανα κράτηση από το Boοking με τη χρήση χρεωστικής κάρτας και ήμουν λίγο επιφυλακτικός. Δεν μου τράβηξαν χρήματα, απλά την ήθελαν σαν εγγύηση. Τέλος πάντων. Το ξενοδοχείο τώρα, μια χαρά μικρό ξενοδοχειάκι με τον εξωτερικό παιδότοπό του και μια συρόμενη καγκελόπορτα να κρατά ασφαλισμένες τις μοτοσυκλέτες μας.
Room at Craiova
Στη ρεσεψιόν η υπάλληλος, μια ξινισμένη 50αρα, ενώ είχαμε κλείσει το δωμάτιο από το booking με τιμή 25€, αυτή ήθελε 26 για το αφεντικό ( per patrone, μου έλεγε! ).
¨Καλά της λέω, αλλά το Booking άλλα λέει. Πάρε 25€ τώρα, γιατί τόσα λέει το site και σε καλή μεριά¨. Βέβαια μου το φύλαγε κατά κάποιο τρόπο γιατί το βράδυ μου χρέωσε ένα μικρό μπουκαλάκι νερό 1€. Κουφάλα!!!
Λίγα λόγια από το internet για…
Την Κραϊόβα που είναι η 6η μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας και πρωτεύουσα της Επαρχίας Ντολζ. Βρίσκεται σε περίπου ίσες αποστάσεις από τα Νότια Καρπάθια ( προς βορρά ) και τον Ποταμό Δούναβη ( προς νότο ). Η Κραϊόβα είναι η μεγαλύτερη εμπορική πόλη δυτικά του Βουκουρεστίου και η σημαντικότερη πόλη της Ολτενίας. Η πόλη ευημέρησε ως περιφερειακό εμπορικό κέντρο παρά ένα σεισμό το 1790, πανώλη το 1795 και μια Τουρκική επίθεση το 1802, κατά την οποία κάηκε.
Κατεβήκαμε στο κέντρο της πόλης για να βρούμε κάτι να ντερλικώσουμε. Φαγητό λοιπόν στο κέντρο της πόλης, σε ελληνικής ονομασίας κυριλέ fast food, ονόματι Spartan. Μια μερίδαρα γύρος και μια κόλα για τον καθένα μας με τιμή 6.5€ έκαστος.
Gyros
Η πόλη είχε πολύ επιβλητικά και ωραία κτίρια. Και επίσης ωραίες γυναίκες. Μιας και η ώρα ήταν περασμένη και δεν έλεγε τίποτα το βράδυ της Δευτέρας στο κέντρο της Κραϊόβα, αποφασίσαμε να πίναμε πρωινό καφέ στο πεζόδρομο, να βλέπαμε τα αξιοθέατα της πόλης το πρωί και να τσιμπάγαμε και κάτι πριν την αυριανή εξόρμηση. Και τι εξόρμηση! Αύριο η μέρα είχε πέρασμα από την Transalpina. Κάτι μου έλεγε βαθιά μέσα μου ότι η αυριανή μέρα θα ήταν το κερασάκι στο ταξίδι μας. Ίσως επειδή είχα ακούσει πολλά για το Transfagarasan και είμαι λίγο της άποψης: ¨Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι¨. Είδωμεν…
Πίσω στο ξενοδοχείο λοιπόν που ήταν σε πολυσύχναστο περιφερειακό δρόμο. Σκεφτήκαμε ότι ίσως θα δυσκολευόμαστε να κοιμηθούμε. Μπα που τέτοια ατυχία! Το ροχαλητό και από εμάς και από τους δίπλα ¨πήγε στεφάνι¨. Στο μεταμεσονύχτιο μενού είχαμε και κλάματα από το διπλανό παιδάκι.
Χιλιόμετρα 2ης ημέρας 486
Ατομικά έξοδα 69€
Βενζίνη 30€
Φαγητό – λοιπά 19€
Ferry Δούναβη 3€
Parking Σόφια 3€
Διαμονή 12,5€
Διόδια Προμαχώνα 1,7€
Συνεχίζεται...
