Jukebox...make my[daY]

rodouma

::..PRoVoΚάΤωΡ..::
Περιοχή
W
Όνομα
T
Μοτό
::..GT..::

Quelli Che Restano
Elisa, Francesco De Gregori
È che mi chiedevo se la più grande fatica è riuscire a non far niente
A lasciare tutto com'è fare quello che ti viene
E non andare dietro la gente
È che mi perdevo dietro a chissà quale magia
Quale grande canzone in un cumulo di pietre
Sassi più o meno preziosi
E qualche ricordo importante che si sente sempre
È che mi lasciavo trascinare in giro dalla tristezza
Quella che ti frega e ti prende le gambe
Che ti punta i piedi in quella direzione opposta
Così lontana dal presente
Ma noi siamo quelli che restano
In piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li tolgono e con l'acceleratore fino in fondo
Le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano
e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti
E selvatici degli animali
È che mi voltavo a guardare indietro e
indietro ormai per me non c'era niente
Avevo capito le regole del gioco
E ne volevo un altro
Uno da prendere più seriamente
È che mi perdevo dietro chissà quale follia
Quale grande intuizione tra piatti sporchi e faccende
Tra occhi più o meno distanti
E qualche ricordo importante che si sente sempre
Ma noi siamo quelli che restano
In piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li tolgono e con l'acceleratore
Fino in fondo le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti e selvatici degli animali
E più di una volta e più di un pensiero
È stato così brutto da non dirlo a nessuno
Più di una volta sei andato avanti dritto
Dritto sparato contro un muro
Ma ti sei fatto ancora più male aspettando qualcuno
Ma ti sei fatto ancora più male aspettando qualcuno
Siamo quelli che restano in piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li perdono e sulle autostrade
Così belle le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti
E selvatici e selvatici selvatici
Siamo quelli che guardano una precisa stella in mezzo a milioni
Quelli che di notte luci spente e finestre chiuse
Non se ne vanno da sotto i portoni
Quelli che anche voi chissà quante volte
Ci avete preso per dei coglioni
Ma quando siete stanchi e senza neanche una voglia
Siamo noi quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Προφανώς, ξέρεις Ιταλικά...και μάλλον καλά Ιταλικά...

Μπορείς να κάνεις την επιμέλεια της μετάφρασης (απόδοση) του άσματος στα Ελληνικά του Γκούγκλη, ώστε να εκτιμήσουμε την ποίησή του κι εμείς που δε γνωρίζουμε τη γλώσσα κι είμαστε περίεργοι για το τι λέει?

Αυτοί που μένουν

Είναι ότι αναρωτήθηκα αν η μεγαλύτερη προσπάθεια είναι να επιτύχουμε να μην κάνουμε τίποτα
Να αφήσετε τα πάντα σαν αυτό που κάνετε
Και μην πηγαίνετε πίσω από τους ανθρώπους
Είναι ότι έχασα τον εαυτό μου πίσω από κάποιο είδος μαγείας
Τι σπουδαίο τραγούδι σε ένα σωρό πέτρες
Περισσότερες ή λιγότερο πολύτιμες πέτρες
Και μερικές σημαντικές αναμνήσεις που ακούτε πάντα
Είναι ότι αφήνω τον εαυτό μου να παρασυρθούμε από τη θλίψη
Αυτός που φροντίζει και παίρνει τα πόδια σας
Αυτό δείχνει τα πόδια σας σε αυτή την αντίθετη κατεύθυνση
Μέχρι στιγμής από το παρόν
Αλλά είμαστε αυτοί που παραμένουν
Στέκεται και χτυπάει τα τακούνια που χορεύουν
Και τα γυαλιά τα αφαιρούν και με το γκάζι μέχρι το τέλος
Οι ζωές που προχωρούν
Και πηγαίνετε και πηγαίνετε ότι σύντομα οι μέρες μεγαλώνουν
και θα έχουμε όνειρα σαν προβολείς
Θα έχουμε προσεκτικά και συναγερμένα μάτια
Και άγρια ζώα
Είναι ότι γύρισα να κοιτάξω πίσω και
πίσω τώρα δεν υπήρχε τίποτα για μένα
Κατάλαβα τους κανόνες του παιχνιδιού
Και ήθελα άλλο
Κάποιος να πάρει πιο σοβαρά
Είναι ότι έχασα τον εαυτό μου πίσω ποιος ξέρει τι τρέλα
Τι μεγάλη διαίσθηση ανάμεσα σε βρώμικα πιάτα και δουλειές
Μεταξύ περισσότερο ή λιγότερο μακρινών ματιών
Και μερικές σημαντικές αναμνήσεις που ακούτε πάντα
Αλλά είμαστε αυτοί που παραμένουν
Στέκεται και χτυπάει τα τακούνια που χορεύουν
Και τα γυαλιά τα αφαιρούν και με το γκάζι
Βαθιά κάτω από τις ζωές που βγαίνουν
Και πηγαίνετε και πηγαίνετε που σύντομα οι μέρες να πάρουν περισσότερο και θα έχουμε τα όνειρα σαν προβολείς
Θα έχουμε τα άγρυπνα, άγρυπνα και άγρια μάτια των ζώων
Και περισσότερες από μία φορές και περισσότερες από μία σκέψεις
Ήταν τόσο κακό που δεν είπα σε κανέναν
Πάνω από μία φορά πήγες ευθεία
Ευθεία πυροβόλησε τον τοίχο
Αλλά έχετε κάνει ακόμα χειρότερα περιμένοντας κάποιον
Αλλά έχετε κάνει ακόμα χειρότερα περιμένοντας κάποιον
Είμαστε εκείνοι που μένουν όρθιοι και σκοντάφτονται στα τακούνια που χορεύουν
Και τα γυαλιά τους χάνουν και στους αυτοκινητόδρομους
Είναι τόσο ωραίες οι ζωές που βγαίνουν
Και πηγαίνετε και πηγαίνετε που σύντομα οι μέρες να πάρουν περισσότερο και θα έχουμε τα όνειρα σαν προβολείς
Θα έχουμε προσεκτικά και συναγερμένα μάτια
Και άγρια και άγρια άγρια
Είμαστε εκείνοι που εξετάζουν ένα ακριβές αστέρι ανάμεσα στα εκατομμύρια
Όσοι το βράδυ φωτίζουν και τα παράθυρα κλείνουν
Δεν πηγαίνουν έξω από τις πύλες
Εκείνοι που και εσύ που ξέρεις πόσες φορές
Μας πήρατε για μερικές μπάλες
Αλλά όταν είστε κουρασμένοι και χωρίς καν επιθυμία
Είμαστε οι τρελοί που έρχεστε να ψάξετε
Αυτοί οι τρελοί τύποι που ψάχνεις
Αυτοί οι τρελοί τύποι που ψάχνεις
Αυτοί οι τρελοί τύποι που ψάχνεις
 

KTiNoS

Μέλος
Όνομα
Athanassiou Nikos
Μοτό
XT 600 sm TDM 900
Προφανώς, ξέρεις Ιταλικά...και μάλλον καλά Ιταλικά...

Μπορείς να κάνεις την επιμέλεια της μετάφρασης (απόδοση) του άσματος στα Ελληνικά του Γκούγκλη, ώστε να εκτιμήσουμε την ποίησή του κι εμείς που δε γνωρίζουμε τη γλώσσα κι είμαστε περίεργοι για το τι λέει?

Αυτοί που μένουν
νΑι πρέπει να το κάνω αλλά δεν είναι εύκολο.
Η ποίηση δεν μπορεί να μεταφραστεί, ν αποδοθεί ίσως, στην καλύτερη περίπτωση
Δεν είμαι και λογοτέχνης ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Κράτα όμως ότι ο Φ Ντε Γριγκόρι είναι για πολλούς
ο σημαντικότερος τραγουδοποιός της Ευρώπης
και ο μόνος που ο Μπομπ Ντίλαν του επέτρεψε
να μεταφράσει και να τραγουδήσει τα τραγούδια του.
 

rodouma

::..PRoVoΚάΤωΡ..::
Περιοχή
W
Όνομα
T
Μοτό
::..GT..::

rodouma

::..PRoVoΚάΤωΡ..::
Περιοχή
W
Όνομα
T
Μοτό
::..GT..::
 

KTiNoS

Μέλος
Όνομα
Athanassiou Nikos
Μοτό
XT 600 sm TDM 900

Quelli Che Restano
Elisa, Francesco De Gregori
È che mi chiedevo se la più grande fatica è riuscire a non far niente
A lasciare tutto com'è fare quello che ti viene
E non andare dietro la gente
È che mi perdevo dietro a chissà quale magia
Quale grande canzone in un cumulo di pietre
Sassi più o meno preziosi
E qualche ricordo importante che si sente sempre
È che mi lasciavo trascinare in giro dalla tristezza
Quella che ti frega e ti prende le gambe
Che ti punta i piedi in quella direzione opposta
Così lontana dal presente
Ma noi siamo quelli che restano
In piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li tolgono e con l'acceleratore fino in fondo
Le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano
e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti
E selvatici degli animali
È che mi voltavo a guardare indietro e
indietro ormai per me non c'era niente
Avevo capito le regole del gioco
E ne volevo un altro
Uno da prendere più seriamente
È che mi perdevo dietro chissà quale follia
Quale grande intuizione tra piatti sporchi e faccende
Tra occhi più o meno distanti
E qualche ricordo importante che si sente sempre
Ma noi siamo quelli che restano
In piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li tolgono e con l'acceleratore
Fino in fondo le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti e selvatici degli animali
E più di una volta e più di un pensiero
È stato così brutto da non dirlo a nessuno
Più di una volta sei andato avanti dritto
Dritto sparato contro un muro
Ma ti sei fatto ancora più male aspettando qualcuno
Ma ti sei fatto ancora più male aspettando qualcuno
Siamo quelli che restano in piedi e barcollano su tacchi che ballano
E gli occhiali li perdono e sulle autostrade
Così belle le vite che sfrecciano
E vai e vai che presto i giorni si allungano e avremo sogni come fari
Avremo gli occhi vigili e attenti
E selvatici e selvatici selvatici
Siamo quelli che guardano una precisa stella in mezzo a milioni
Quelli che di notte luci spente e finestre chiuse
Non se ne vanno da sotto i portoni
Quelli che anche voi chissà quante volte
Ci avete preso per dei coglioni
Ma quando siete stanchi e senza neanche una voglia
Siamo noi quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Quei pazzi che venite a cercare
Αυτοί που μένουν
Και αναρωτιόμουν αν το πιο δύσκολο πράγμα είναι τελικά να μην κάνεις τίποτα
να τ αφήσεις όλα όπως είναι, να μην κάνεις τίποτα.
να μην τρέχεις πίσω από τους ανθρώπους
Χανόμουν κυνηγώντας ποιος ξέρει ποια μαγία,
ποιο μεγάλο τραγούδι σε μια στοίβα από πέτρες
σχεδόν πολύτιμες πέτρες
Χανόμουν σε κάποια σημαντική ανάμνηση απ αυτές που έχουμε πάντα
Αφηνόμουν να με παρασύρει η λύπη που σε ξεγελάει
σου πιάνει τα πόδια και δε πηγαίνει ανάποδα
μακριά από το παρόν
Μα εμείς είμαστε αυτοί που μένουν όρθιοι
και ταλαντεύονται στα τακούνια που χορεύουν
Αυτοί που βγάζουν τα γυαλιά τους με το γκάζι στο πάτωμα
Ζωές που εκσφενδονίζονται
Άντε άντε και οι μέρες μεγαλώνουν
και θα κάνουμε όνειρα σαν φάρους
Θα έχουμε μάτια ανοιχτά, προσεκτικά
και άγρια όπως αυτά των ζώων
Γύρισα να κοιτάξω πίσω
αλλά πίσω πια για μένα δεν υπήρχε τίποτα.
Είχα καταλάβει τους κανόνες του παιχνιδιού
και ήθελα πια ένα άλλο
που να το πάρω σοβαρά
Χανόμουν ποιος ξέρει σε πια τρέλα,
σε ποια μεγάλη επινόηση
ανάμεσα σε άπλυτα πιάτα και καταστάσεις
σε μάτια περίπου απόμακρα
Χανόμουν σε κάποια σημαντική ανάμνηση απ αυτές που έχουμε πάντα.
Μα εμείς είμαστε αυτοί που μένουν όρθιοι
και ταλαντεύονται στα τακούνια που χορεύουν
Αυτοί που βγάζουν τα γυαλιά τους με το γκάζι στο πάτωμα
Ζωές που εκσφενδονίζονται
Άντε άντε και οι μέρες μεγαλώνουν
και θα κάνουμε όνειρα σαν φάρους
Θα έχουμε μάτια ανοιχτά, προσεκτικά
και άγρια όπως αυτά των ζώων
Συχνά έκανες σκέψεις
που ήταν τόσο άσχημες που δεν τις είπες σε κανέναν
Συχνά έφυγες ευθεία, με χίλια κι έσκασες στον τοίχο
μα χτύπησες περισσότερο περιμένοντας κάποιον
μα χτύπησες περισσότερο περιμένοντας κάποιον
Μα εμείς είμαστε αυτοί που μένουν όρθιοι
και ταλαντεύονται στα τακούνια που χορεύουν
Αυτοί που χάνουν τα γυαλιά τους στις πανέμορφες εθνικές οδούς
Ζωές που εκσφενδονίζονται
Άντε άντε και οι μέρες μεγαλώνουν
και θα κάνουμε όνειρα σαν φάρους
Θα έχουμε μάτια ανοιχτά, προσεκτικά
και άγρια άγρια άγρια
Είμαστε αυτοί που κοιτάμε ένα συγκεκριμένο αστέρι ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα
αυτοί που τη νύχτα όταν τα παράθυρα είναι κλειστά και τα φώτα σβηστά
περιμένουν από κάτω
Αυτοί που κι εσείς ποιος ξέρει πόσες φορές μας είπατε μαλάκες
αλλά σ εμάς τους τρελούς τρέχετε
κάθε όποτε έχετε ανάγκη
αλλά σ εμάς τους τρελούς τρέχετε
κάθε όποτε έχετε ανάγκη
αλλά σ εμάς τους τρελούς τρέχετε
κάθε όποτε έχετε ανάγκη
 
Τελευταία επεξεργασία:
Top Bottom