Αυτό με την φλατζόκολα έχει καταντήσει αηδία...
Μην πω για ροπόκλειδο και κλοτσημένα σπειρώματα
Οντως.
Πάνε αρκετά χρόνια που μουτζουρώνομαι ,και εκπλήσσομαι αν ακουμπήσω για πρώτη φορά μια μοτοσυκλέτα ,κ δεν βρω κλωτσημένα σπειρώματα κ μπλαστρωμένες με φλατζόκολλα τάπες.
Μπορώ να το καταλάβω αυτό ,όταν η δουλειά γίνεται από ερασιτέχνη ,ο οποίος πιθανόν να μην έχει ροπόκλειδο ,και λογικόν να μην έχει εμπειρία συσφίξεων ,κ σαφώς δεν έχει άμεση πρόσβαση σε o-rings ,φλάντζες ,κτλ.
Αλλά δυστυχώς ,τις μεγαλύτερες μπάφες κ τις χειρότερες τσαπατσοδουλειές ,τις έχω συναντήσει να είναι προερχόμενες από επίσημα επαγγελματικά χέρια.
Και αυτό δεν μπορώ να το απο-δεχτώ.
Μέχρι στιγμής δεν εχω ακουμπήσει κινητήρα στο δικό μου ,για να δω τι γίνεται με τα σπειρώματα.
Ελπίζω να μην έχει γίνει καμιά μπάφα.
Κάτι που είναι πολύ εύκολο ,ειδικά σε κατασκευές με racing φιλοσοφία.
Η ΚΤΜ προσπαθεί να φτιάξει ελαφριά μηχανάκια.
Για να το καταφέρει αυτό ,χρησιμοποιεί κράματα ελαφρών μετάλλων ,και όσο το δυνατόν μικρότερης διαμέτρου βίδες.
Παντού.
Υπάρχουν 10δες σημεία σύσφιξης πάνω στο 690 ,των οποίων οι ροπές είναι ορισμένες από 2-3-5-7-8 N/M.
Εύκολα γίνεται κατανοητό λοιπόν ,πόσο μεγάλη προσοχή χρειάζεται ,κ πόσο πιθανό είναι να γίνει ζημιά.
Μέχρι στιγμής 2 σημεία βρήκα με πρόβλημα.
Κλωτσημένο σπείρωμα πάνω στο ψυγείο ,εκεί που στερεώνεται η προστατευτική σίτα.
Το "χτένισα" λίγο ,κ έστρωσε ,ευτυχώς.
Αλλωστε η ροπή που χρειάζεται εκεί είναι μηδαμινή.
Εβαλα κ μιά μεταλλική σιτούλα.
Και στις βάσεις στήριξης του τελευταίου προστατευτικού εξάτμισης.
Το τελικό της Ακράπας ,είχε μονταριστεί ελαφρώς στραβά ,με αποτέλεσμα ,οι οπές του προστατευτικού να μην συμπίπτουν ακριβώς με τα σπειρώματα των βάσεων.
Στραβο-μονταρισμένο τελικό - στραβοβαλμένο προστατευτικό - ζόρι κ κραδασμοί - κράκ...
Οταν πήρα τη μηχανή ,δεν υπήρχε καν επάνω.
Η βάση στήριξης πάνω στο τελικό (τιτάνιο) ,είχε κομμένη κ κολλημένη βίδα μεσα της.
Τα κατάφερα κ την έβγαλα ,χωρίς να κάνω ζημιά στο σπείρωμα ,το οποίο παρέμεινε λειτουργικό.
Η βάση στήριξης πάνω στο σωλήνα ,είχε ξετρυπηθεί ,προφανώς για να βγεί η άλλη φρακαρισμένη βίδα ,κι ήταν πλέον μιά στραβοκομμένη γαϊδουρότρυπα χωρίς σπείρωμα.
Εκεί χρησιμοποίησα σπείρωμα ελάσματος.
(ξέχασα να βγάλω φωτό της διαδικασίας)
Και αφού έλυσα όλες τις βίδες που αφορούσαν το σύστημα της εξάτμισης ,έσφιξα σωστά κ στη θέση που έπρεπε να είναι όλα ,το τελικό ταίριαξε σωστά κ σφράγγισε στο λαιμό ,κ το προστατευτικό ταίριαξε μιά χαρά στη θέση του ,χωρίς να βρίσκει πουθενά.