Ημερολογιο:
Ολα ξεκινησαν απο 28 Μαρτιου. Επρεπε να φυγουν ολες οι επαγγελματικες υποχρεωσεις απ την πλατη μου ωστε να εχω ενα ελευθερο 3ημερο. Καθολου ευκολο για εναν ελευθερο επαγγελματια του δικου μου βεληνεκους. Παρ' ολα αυτα η χαρα της συμμετοχης στο naxos adventure rally 2019 ηταν τοσο μεγαλη που με εκανε να μην αισθανομαι κουραση και να χαμογελαω διαρκως σαν ποτισμενος εφηβος.
Το πλοιο αναχωρουσε απο Πειραια στις 5:30 την Παρασκευη και το κεφι ηταν στο ζενιθ. Αλλα αυτα εχουν μικρη σημασια.
Η ομορφια φανηκε ξημερωμα Σαββατου.
Απο τη στιγμη που πατησαμε το πρωτο χωμα σταματησε ο χρονος...
Κ ενω δεν πιστευα οτι θα συναντησω ιδιαιτερες δυσκολιες με το καλημερα ο Ευθυμης φροντισε να με διαψευσει ευχαριστα με μια διασχιση ενος ποταμου.
Και εκει ξεκιναει το γλεντι.
Η μπροστινη μου ροδα πατησε σε ενα σκαψιμο, το περναω γιατι ειχα φορα αλλα πεφτει μεσα η πισω ροδα της αφρικανας και βουλιαζει η μιση μεσα στο ποταμι. Αντε να ξεκωλησουν περιπου 240 κιλα σιδεριας. Βουτηξαν κ αλλα 3 ατομα μεσα στο νερο κ εν τελει τα καταφεραμε!(υπηρχε drone αρα πιστευω οτι θα δω βιντεο απ αυτο).
Μετα φουλ πετρα και μετα πετρινο και ξανα πετρα...κροκαλες...σαθρο...φυτευτη...παντου πετρα. Καπου εκει μετανιωσα τα ξενυχτια της δουλειας γιατι τα χερια κοπηκαν τα ποδια τρεμαν και οδηγουσα χαζα.
Και τη στιγμη που ημουν ετοιμος να τα παρατησω(ετσι λεω δε τα παραταω ποτε) ηρθε ενα τεραστιο (για μενα) δωρο!
Ενας συνοδοιπορος επαθε λαστιχο και κατσαμε αρκετη ωρα σε μια απ τις πανεμορφες εκκλησιες του νησιου με αποτελεσμα να ξεκουραστω οσο επρεπε ωστε να συνεχισω δυναμικα.
Μετα απο λιγο ηρθε το highlight της ημερας. Περασμα απ τα σοκακια και τα πλακοστρωτα ενος χωριου...
Περασα απροβληματιστα παντου με δευτερα με τις αναρτησεις να δεινοπαθουν και τα σφραγισματα ετοιμα να ξεκολλησουν. Τελος καλο;;; Οοοχι...
Με μια μοτοσυκλετα 30 χρονων οσο υπερκαλοσυντηρημενη να την εχεις δε μπορεις να τα προβλεψεις ολα...
Καπου εκει λοιπον τα φλοτερακια του καρμπυλατερ ταρακουνηθηκαν και αρχισαμε τα παλαβα... δεν ανεβαζε στροφες εσβηνε κτλ.. λαθος διαγνωση και αλλαζουμε τρομπα βενζινης με μια spare που κουβαλουσα.. το προβλημα συνεχισε αλλα στην επιστροφη προς τη χωρα διορθωθηκε μονο του και ολα καλα. Στο δρομο λοιπον βρισκω ενα συνεργειο μοτοσυκλετων και σταματαω για μια γνωμη.
Εκει λοιπον τα ειδα ολα!
Τα 2 αδερφια που ειχαν το συνεργειο οχι μονο το κοιταξαν οχι μονο δεν πηραν ευρω αλλα κερασαν και μπυρες(ολη την 3αδα που ημασταν παρεα) με αποτελεσμα ενα σουαρε μεχρι αργα και δυο καινουρια φιλαρακια και πλεον εχω εναν ακομη λογο να θελω να ξαναεπισκευτω τη νησαρα!(αισθανομαι πολυ τυχερος που χαλασε το μηχανακι μου!!!)
Τα αδερφια λοιπον τρελαμενοι χωματινοι ακολουθησαν την επομενη μερα τη βολτα(με motocross μοτοσυκλετες!!!) απογειωνοντας την....
Μετα απο ενα 7ωρο υπνο την Κυριακη ξυπνησα με περισσοτερες δυναμεις. Η αφρικανα δουλευε σωστα, τα παλιοanlas βρηκαν προσφυση στην πατημενη αμμο και υπηρχαν σημεια που εβαζα και 4η(εντυπωσιακο για την εμπειρια μου).
Και υστερα ηρθε το highlight της Κυριακης...
Μετα απο ενα συντομο μαθημα απ τον riemann επρεπε να περασουμε την αμμουδερη παραλια. Με 240 κιλα μοτοσυκλετα, πληρη απειρια στο τερραιν και κυριως με τα χολεροanlas τα πραγματα ηταν πολυ δυσκολα...
εν τελει βρηκα πατημα στη βρεγμενη αμμο και μερικες φορες μεσα στη θαλασσα!!!
Ολα καλα λοιπον;;; Οοοχι...
Το wr του φιλου μου του Γιαννη ειχε αλλεργια στο θαλλασινο νερο και μετα απο πολυ ταλαιπωρια ξαναπηρε μπροστα.
Η συνεχεια φουλ δυναμικη με εντουροπερασματα απο πετρινους φραχτες αλλα ολα καλα και απροβληματιστα μεχρι το τελος...
Συμπερασμα:
Naxos:εχω βαρεθει να το λεω ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΝΗΣΙ
adventure:αν δε χαλασει και λιγο το μηχανακι που ειναι η περιπετεια;;;
rally: ειπαμε κουμπωσα και 4η!!
Θα μπορουσα να πω οτι ηταν εμπειρια ζωης αλλα θα το κανω καθε χρονο...
Εκανα διακοπες δυο μερες και αισθανομαι λες και γυρισα απο 20ημερο...
Φορεσα λοιπον σημερα την πολιτικη μου περιβολη και ατενιζω την καθημερινοτητα με καθαρο νου γεματο ομορφες εικονες και καινουριους φιλους.
Πιανω τον εαυτο μου να σφιγγω τη γροθια και να γκαζωνω τον αερα... Ισως αυτος ειναι ο τροπος να ξεπερνας τα καθημερινα σου εμποδια.
efthymis γραφω μια ωρα και δεν εχω γραψει τιποτα. Πραγματικα δεν υπαρχουν λογια. Τα λεμε του χρονου...