Έχοντας σχεδόν ολοκληρώσει τον εξοπλισμό της μοτοσυκλέτας ώστε να μπορεί να ταξιδεύει εμένα και τα υπάρχοντα μου (ακόμη και στην Ευρώπη), ήθελα τώρα να τεστάρω και να εντοπίσω τυχόν αδυναμίες που μόνο στη πράξη μπορούν να φανούν.
Ένα αυθημερόν ταξίδι στη Λάρισα θα προσομοίωνε σε μεγάλο βαθμό την ταλαιπωρία των πολλών ημερήσιων χιλιομέτρων, αλλά κυρίως την αίσθηση της μοτοσυκλέτας φορτωμένη και τα τυχόν προβλήματα και τις λεπτομέρειες που θα ήθελα να προβλέψω ή να βελτιώσω πριν ξεκινήσω ένα τέτοιο ταξίδι.
O καιρός βοήθησε και το έκανα πράξη, χθες Κυριακή 26/2.
Έτσι φόρτωσα τη μηχανή κανονικά -κι εμένα με ένα backpack της OGIO- με όλα τα ρούχα, εργαλεία και εξοπλισμό που θα μπορούσα να έχω σε ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Από το φόρτωμα έλειπε το tail bag που θα "κάτσει" στη θέση του συνοδηγού και δεν έχω προμηθευτεί ακόμη. Αυτό θα περιέχει μέσα του μόνο τον εξοπλισμό κάμπινγκ, δλδ ατομική σκηνή, στρώμα, υπνόσακο, καρεκλάκι και εξοπλισμό για την διατροφή μου (κουζινικά), τα οποία είναι επιλεγμένα προσωπικά και δεν ξεπερνούν τα 10 με 15 κιλά μαζί με τη βαλίτσα μεταφοράς τους. Πιθανόν θα είναι το PRO RACKPACK της SW-Motech με χωρητικότητα από 32 έως 42 λίτρα και τις επόμενες μέρες θα πάω από MOTORAID για να το μελετήσω ως προς την αξιοποίηση του εσωτερικού του χώρου και να δω πόσο καλά κουμπώνει στη θέση για την οποία το προορίζω.
Νυχτερινό φόρτωμα και είχα τη πρώτη-πρώτη διαπίστωση. Έπρεπε να μετακινηθεί ελαφρώς η βάση του κινητού γιατί το σώμα του "έβρισκε" στα στριψίματα του τιμονιού στο tank bag.
Νυχτερινός ανεφοδιασμός σε καύσιμα και έλεγχος στη πίεση των ελαστικών.
Επέλεξα να πραγματοποιήσω όλο το ταξίδι από τους επαρχιακούς γιατί εκ των πραγμάτων θα κινούμαι με ταχύτητες έως 140 χλμ/ώ μιας που ο καλοκαιρινός αρχικός σχεδιασμός -και προορισμός- περιλαμβάνει Ιταλία συμπεριλαμβανομένου Stelvio, γενικότερα Tirolo, ευρύτερα Αυστρία από Δυτικά μέχρι Ανατολικά, ημερήσια επίσκεψη σε περιοχές της Ελβετίας, Γερμανία, και επίσης ημερήσια επίσκεψη σε Σλοβενία (Λουμπλιάνα και αν με παίρνει και αλλού).
Έτσι έπιασα τη διαδρομή από Ελευσίνα προς Ερυθρές....
...και συνέχισα μέσω Θήβας προς Λιβαδειά
Στη διαδρομή για άλλη μια φορά επιβεβαίωσα πως το ζελατινάκι της μοτοσυκλέτας κάνει πολύ καλή δουλειά με ταχύτητες μέχρι 150 χλμ/ω ενώς στα 140 χλμ/ω δουλεύει πραγματικά άψογα σε συνδυασμό με την αεροδυναμική του κράνους και το σώμα σε φυσική ταχύτητα ταξιδιού. Θα χρειαστώ ωτοασπίδες για να μειώσω λίγο το θόρυβο.
Το κράνος από αγοράς του με ενοχλούσε λίγο στο πίσω τμήμα των αυτιών μου και πίσω από αυτά. Είναι ένα R-PRO RACE CARBON της SHARK και το χρησιμοποιώ μόνο για τα ταξίδια μου. Χωρίς να πω πως έχει εξαλειφθεί το πρόβλημα βλέπω πως με τη χρήση του έχει μειωθεί σημαντικά η ενόχληση. Για τον ίδιο λόγο το φορούσα συνέχεια ακόμη και στις στάσεις που έκανα για να τραβάω καμιά φωτογραφία. Το έβγαλα μόνο μια φορά κατά την διάρκεια του 4ώρου ταξιδιού μου και αυτό έγινε στη μεγαλύτερη χρονικά στάση που έκανα κατά τον ανεφοδιασμό καυσίμων στη Λαμία.
Λίγο αργότερα άφηνα πίσω μου Δομοκό...
...χαζεύοντας την υπέροχη Ελληνική εξοχή παρά τους δυνατούς ανέμους που επικρατούσαν.
Έφτασα Φάρσαλα και από εκεί το τελευταίο κομμάτι μέχρι Λάρισα που ήταν ο τελικός προορισμός μου μέχρι να πάρω το δρόμο της επιστροφής.
Εκεί με περίμενε ο φίλος μου ο Θάνος thanosxrv...
...o οποίος με φιλοξένησε με όλη τη σημασία που έχει η έννοια φιλοξενία στη χώρα μας. Οι γονείς του, η οικογένεια της αδερφής του και η δική του με αγκάλιασαν και μου προσέφεραν ένα υπέροχο τραπέζι και κυρίως "ζεστασιά" με όμορφες συζητήσεις και πειράγματα τα οποία ήταν αρκετά για να αναπληρώσω σε μεγάλο βαθμό δυνάμεις για την επιστροφή μου. Η μέρα στη Λάρισα έκλεισε με καφεδάκι έξω για μοτοσυζήτηση.
Επιστροφή για Αθήνα από την ίδια διαδρομή μέσω των υπέροχων επαρχιακών δρόμων.
Στην επιστροφή έπεσε η δύναμη των ανέμων και το γύρισε σε νοτιά πράγμα που μου προσέφερε καλές θερμοκρασίες ακόμη και στον Μπράλο. Να σημειώσω πως το ταξίδι το έκανα με τον ίδιο ρουχισμό που σκοπεύω να ταξιδέψω στην Ευρώπη. Καλοκαιρνό μπουφάν και παντελόνι 3 εποχών. Στον Μπράλο φόρεσα πάνω από το μπουφάν το αδιάβροχο, περισσότερο σε ρόλο αντιανεμικού και για να κλείσει τις εισόδους αέρα του μπουφάν μιας που ταξίδευα σε συνθήκες απόλυτου σκοταδιού με μια κάποια ψύχρα.
Το φως του Nuda αποδείχθηκε επαρκέστατο ακόμη και σε συνθήκες απόλυτου ταξιδιού και μια άλλη διαπίστωση που έκανα ήταν ότι πρέπει να σηκώσω ελάχιστα τη δέσμη φωτός για να μην ενοχλώ κάποια πολύ χαμηλά αυτοκίνητα όταν τα πλησιάζω στα 10 μέτρα περίπου.
Η κατανάλωση ήταν 34,75 λίτρα για 690 χιλιόμετρα συνολικής απόστασης. Έφυγα γεμάτος και ξαναγέμισα στο ίδιο σημείο όταν επέστρεψα.
Μετάφραση: 5 λίτρα κατανάλωσης ανά 100 χλμ με ποικίλους ρυθμούς αφού έπιασα πολλές φορές ταχύτητες κοντά στη τελική (αλλά για μικρά χρονικά διαστήματα), ρολάρισα ταξιδιωτικά και "έπαιξα" με το γκάζι όπου συναντούσα όμορφα στριφτερά κομμάτια. Έτσι και αλλιώς γνώριζα πως το Nuda με ήσυχη οδήγηση μπορεί να πέσει στα 4,5 λίτρα, ενώ η συνήθη μεικτή κατανάλωση του είναι τα 5,5 λίτρα. Το ντεπόζιτο του είναι συνολικής χωρητικότητας 13 λίτρων από τα οποία τα 3 ακριβώς αποτελούν ρεζέρβα και μπορείς να ήσυχος για 50 ακόμη χιλιόμετρα από τη στιγμή που η ενδείξεις σε λυχνία και όργανο ανάψουν.
Οι πλαϊνές βαλίτσες των 15 λίτρων η κάθε μια είναι υπεραρκετές για τον ρουχισμό μου αλλά το μικρό τους μήκος εμποδίζει το φόρτωμα τους με κάποια πράγματα (όπως π.χ. η σκηνή του κάμπινγκ). Από την άλλη θετική εντύπωση μου έκανε πως παρά το γεγονός ότι ήταν φορτωμένες δεν αισθάνθηκα ότι υπάρχουν και ακόμη και σε συνθήκες ισχυρού ανέμου είχαν υπέροχη αεροδυναμική ακόμη και στα 180 χλμ/ω (παραπάνω δε πήγα). Το Nuda αν και έχει μόλις 105 άλογα -λόγω της κοντής κλιμάκωσης σεκιβώτιο/γρανάζια- ανεβάζει από στάση μέχρι της τελικής των 205 χλμ σχεδόν με τον ίδιο ρυθμό επιτάχυνσης (τουλάχιστον αυτή είναι αίσθηση που έχεις αφού μέχρι της τελικής του ταχύτητας "ανεβάζει" χωρίς κρεμάσματα), ενώ πολλές φορές αναζητώ και μια 7η ταχύτητα στο κιβώτιο.
Το tank bag αποδείχθηκε πολύ βολικό και με αρκετό χώρο ενώ είναι πολύ εύκολη η πλήρωση του ρεζερβουάρ ξεκουμπώνοντας μόνο το πίσω αριστερά λουρί καθώς η τάπα βρίσκεται επίσης αριστερά και πίσω και όχι στο κέντρο του ψευδοντεπόζιτου. Αυτό ήταν μια επίσης πολύ χρήσιμη επισήμανση που έκανα λόγω της μικρής ωφέλιμης εμβέλειας των 200 χλμ που έχει.
Η νέα θέση του κινητού κρύβει αρκετές από τις πληροφορίες των οργάνων αλλά με μικρές μετακινήσεις του κεφαλιού έχεις πρόσβαση σε αυτές. Η ρευματοδότηση του από το καλώδιο της φόρτισης του Optimate ήταν εξαιρετική σε συνδυασμό με χρήση του ταχυφορτιστή USB της ίδιας εταιρείας που πουλιέται ως αξεσουάρ.
Μια άλλη ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι αν και ο χαρακτήρας της μοτοσυκλέτας δεν μπορεί να θεωρηθεί ταξιδιωτικός, το πολύ χαμηλό της βάρος αντιστάθμιζε σε μεγάλο βαθμό τη κούραση που μπορούν να φέρουν οι διαρκείς εναλλαγές στις στροφές των επαρχιακών. Παρά το -μινιμαλίστικο- φόρτωμα, παρέμενε ευχάριστη και μπορούσες να παίζεις σε στροφές με αποτέλεσμα να καταπίνεις χιλιόμετρα χωρίς να το καταλαβαίνεις.
Χρησιμοποίησα περιοδικά (κυρίως σε Δομοκό και Μπράλο) τα θερμαινόμενα γκριπ, τα οποία λειτούργησαν ευεργετικά και συνέβαλλαν στο περιορισμό της γενικότερης καταπόνησης του σώματος.
Στα τελευταία 100 χλμ άρχισα να νιώθω κούραση αλλά μετά από το σύνολο των 690 χλμ που έγιναν εντός 12 ωρών, μπορώ να πω με ασφάλεια να πω ότι 500 χλμ σκορπισμένα στη διάρκεια ενός 24ώρου είναι πολύ εύκολη υπόθεση ως μονοκάβαλος. Η σχετικά σκληρή σέλα αποδείχθηκε αρκετά καλή αν συνυπολογίσει κανείς ότι εσκεμμένα δεν φόρεσα ούτε το ποδηλατικό κοντό κολάν με τις ενισχύσης. Γενικά η πρόκληση ήταν στο ασφαλές περιβάλλον της πατρίδας να καταπονηθώ για να παράγω συμπεράσματα στη πλησιέστερo δυνατό ταξιδιωτικό setup.
Ένα αυθημερόν ταξίδι στη Λάρισα θα προσομοίωνε σε μεγάλο βαθμό την ταλαιπωρία των πολλών ημερήσιων χιλιομέτρων, αλλά κυρίως την αίσθηση της μοτοσυκλέτας φορτωμένη και τα τυχόν προβλήματα και τις λεπτομέρειες που θα ήθελα να προβλέψω ή να βελτιώσω πριν ξεκινήσω ένα τέτοιο ταξίδι.
O καιρός βοήθησε και το έκανα πράξη, χθες Κυριακή 26/2.
Έτσι φόρτωσα τη μηχανή κανονικά -κι εμένα με ένα backpack της OGIO- με όλα τα ρούχα, εργαλεία και εξοπλισμό που θα μπορούσα να έχω σε ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Από το φόρτωμα έλειπε το tail bag που θα "κάτσει" στη θέση του συνοδηγού και δεν έχω προμηθευτεί ακόμη. Αυτό θα περιέχει μέσα του μόνο τον εξοπλισμό κάμπινγκ, δλδ ατομική σκηνή, στρώμα, υπνόσακο, καρεκλάκι και εξοπλισμό για την διατροφή μου (κουζινικά), τα οποία είναι επιλεγμένα προσωπικά και δεν ξεπερνούν τα 10 με 15 κιλά μαζί με τη βαλίτσα μεταφοράς τους. Πιθανόν θα είναι το PRO RACKPACK της SW-Motech με χωρητικότητα από 32 έως 42 λίτρα και τις επόμενες μέρες θα πάω από MOTORAID για να το μελετήσω ως προς την αξιοποίηση του εσωτερικού του χώρου και να δω πόσο καλά κουμπώνει στη θέση για την οποία το προορίζω.
Νυχτερινό φόρτωμα και είχα τη πρώτη-πρώτη διαπίστωση. Έπρεπε να μετακινηθεί ελαφρώς η βάση του κινητού γιατί το σώμα του "έβρισκε" στα στριψίματα του τιμονιού στο tank bag.
Νυχτερινός ανεφοδιασμός σε καύσιμα και έλεγχος στη πίεση των ελαστικών.
Επέλεξα να πραγματοποιήσω όλο το ταξίδι από τους επαρχιακούς γιατί εκ των πραγμάτων θα κινούμαι με ταχύτητες έως 140 χλμ/ώ μιας που ο καλοκαιρινός αρχικός σχεδιασμός -και προορισμός- περιλαμβάνει Ιταλία συμπεριλαμβανομένου Stelvio, γενικότερα Tirolo, ευρύτερα Αυστρία από Δυτικά μέχρι Ανατολικά, ημερήσια επίσκεψη σε περιοχές της Ελβετίας, Γερμανία, και επίσης ημερήσια επίσκεψη σε Σλοβενία (Λουμπλιάνα και αν με παίρνει και αλλού).
Έτσι έπιασα τη διαδρομή από Ελευσίνα προς Ερυθρές....
...και συνέχισα μέσω Θήβας προς Λιβαδειά
Στη διαδρομή για άλλη μια φορά επιβεβαίωσα πως το ζελατινάκι της μοτοσυκλέτας κάνει πολύ καλή δουλειά με ταχύτητες μέχρι 150 χλμ/ω ενώς στα 140 χλμ/ω δουλεύει πραγματικά άψογα σε συνδυασμό με την αεροδυναμική του κράνους και το σώμα σε φυσική ταχύτητα ταξιδιού. Θα χρειαστώ ωτοασπίδες για να μειώσω λίγο το θόρυβο.
Το κράνος από αγοράς του με ενοχλούσε λίγο στο πίσω τμήμα των αυτιών μου και πίσω από αυτά. Είναι ένα R-PRO RACE CARBON της SHARK και το χρησιμοποιώ μόνο για τα ταξίδια μου. Χωρίς να πω πως έχει εξαλειφθεί το πρόβλημα βλέπω πως με τη χρήση του έχει μειωθεί σημαντικά η ενόχληση. Για τον ίδιο λόγο το φορούσα συνέχεια ακόμη και στις στάσεις που έκανα για να τραβάω καμιά φωτογραφία. Το έβγαλα μόνο μια φορά κατά την διάρκεια του 4ώρου ταξιδιού μου και αυτό έγινε στη μεγαλύτερη χρονικά στάση που έκανα κατά τον ανεφοδιασμό καυσίμων στη Λαμία.
Λίγο αργότερα άφηνα πίσω μου Δομοκό...
...χαζεύοντας την υπέροχη Ελληνική εξοχή παρά τους δυνατούς ανέμους που επικρατούσαν.
Έφτασα Φάρσαλα και από εκεί το τελευταίο κομμάτι μέχρι Λάρισα που ήταν ο τελικός προορισμός μου μέχρι να πάρω το δρόμο της επιστροφής.
Εκεί με περίμενε ο φίλος μου ο Θάνος thanosxrv...
...o οποίος με φιλοξένησε με όλη τη σημασία που έχει η έννοια φιλοξενία στη χώρα μας. Οι γονείς του, η οικογένεια της αδερφής του και η δική του με αγκάλιασαν και μου προσέφεραν ένα υπέροχο τραπέζι και κυρίως "ζεστασιά" με όμορφες συζητήσεις και πειράγματα τα οποία ήταν αρκετά για να αναπληρώσω σε μεγάλο βαθμό δυνάμεις για την επιστροφή μου. Η μέρα στη Λάρισα έκλεισε με καφεδάκι έξω για μοτοσυζήτηση.
Επιστροφή για Αθήνα από την ίδια διαδρομή μέσω των υπέροχων επαρχιακών δρόμων.
Στην επιστροφή έπεσε η δύναμη των ανέμων και το γύρισε σε νοτιά πράγμα που μου προσέφερε καλές θερμοκρασίες ακόμη και στον Μπράλο. Να σημειώσω πως το ταξίδι το έκανα με τον ίδιο ρουχισμό που σκοπεύω να ταξιδέψω στην Ευρώπη. Καλοκαιρνό μπουφάν και παντελόνι 3 εποχών. Στον Μπράλο φόρεσα πάνω από το μπουφάν το αδιάβροχο, περισσότερο σε ρόλο αντιανεμικού και για να κλείσει τις εισόδους αέρα του μπουφάν μιας που ταξίδευα σε συνθήκες απόλυτου σκοταδιού με μια κάποια ψύχρα.
Το φως του Nuda αποδείχθηκε επαρκέστατο ακόμη και σε συνθήκες απόλυτου ταξιδιού και μια άλλη διαπίστωση που έκανα ήταν ότι πρέπει να σηκώσω ελάχιστα τη δέσμη φωτός για να μην ενοχλώ κάποια πολύ χαμηλά αυτοκίνητα όταν τα πλησιάζω στα 10 μέτρα περίπου.
Η κατανάλωση ήταν 34,75 λίτρα για 690 χιλιόμετρα συνολικής απόστασης. Έφυγα γεμάτος και ξαναγέμισα στο ίδιο σημείο όταν επέστρεψα.
Μετάφραση: 5 λίτρα κατανάλωσης ανά 100 χλμ με ποικίλους ρυθμούς αφού έπιασα πολλές φορές ταχύτητες κοντά στη τελική (αλλά για μικρά χρονικά διαστήματα), ρολάρισα ταξιδιωτικά και "έπαιξα" με το γκάζι όπου συναντούσα όμορφα στριφτερά κομμάτια. Έτσι και αλλιώς γνώριζα πως το Nuda με ήσυχη οδήγηση μπορεί να πέσει στα 4,5 λίτρα, ενώ η συνήθη μεικτή κατανάλωση του είναι τα 5,5 λίτρα. Το ντεπόζιτο του είναι συνολικής χωρητικότητας 13 λίτρων από τα οποία τα 3 ακριβώς αποτελούν ρεζέρβα και μπορείς να ήσυχος για 50 ακόμη χιλιόμετρα από τη στιγμή που η ενδείξεις σε λυχνία και όργανο ανάψουν.
Οι πλαϊνές βαλίτσες των 15 λίτρων η κάθε μια είναι υπεραρκετές για τον ρουχισμό μου αλλά το μικρό τους μήκος εμποδίζει το φόρτωμα τους με κάποια πράγματα (όπως π.χ. η σκηνή του κάμπινγκ). Από την άλλη θετική εντύπωση μου έκανε πως παρά το γεγονός ότι ήταν φορτωμένες δεν αισθάνθηκα ότι υπάρχουν και ακόμη και σε συνθήκες ισχυρού ανέμου είχαν υπέροχη αεροδυναμική ακόμη και στα 180 χλμ/ω (παραπάνω δε πήγα). Το Nuda αν και έχει μόλις 105 άλογα -λόγω της κοντής κλιμάκωσης σεκιβώτιο/γρανάζια- ανεβάζει από στάση μέχρι της τελικής των 205 χλμ σχεδόν με τον ίδιο ρυθμό επιτάχυνσης (τουλάχιστον αυτή είναι αίσθηση που έχεις αφού μέχρι της τελικής του ταχύτητας "ανεβάζει" χωρίς κρεμάσματα), ενώ πολλές φορές αναζητώ και μια 7η ταχύτητα στο κιβώτιο.
Το tank bag αποδείχθηκε πολύ βολικό και με αρκετό χώρο ενώ είναι πολύ εύκολη η πλήρωση του ρεζερβουάρ ξεκουμπώνοντας μόνο το πίσω αριστερά λουρί καθώς η τάπα βρίσκεται επίσης αριστερά και πίσω και όχι στο κέντρο του ψευδοντεπόζιτου. Αυτό ήταν μια επίσης πολύ χρήσιμη επισήμανση που έκανα λόγω της μικρής ωφέλιμης εμβέλειας των 200 χλμ που έχει.
Η νέα θέση του κινητού κρύβει αρκετές από τις πληροφορίες των οργάνων αλλά με μικρές μετακινήσεις του κεφαλιού έχεις πρόσβαση σε αυτές. Η ρευματοδότηση του από το καλώδιο της φόρτισης του Optimate ήταν εξαιρετική σε συνδυασμό με χρήση του ταχυφορτιστή USB της ίδιας εταιρείας που πουλιέται ως αξεσουάρ.
Μια άλλη ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι αν και ο χαρακτήρας της μοτοσυκλέτας δεν μπορεί να θεωρηθεί ταξιδιωτικός, το πολύ χαμηλό της βάρος αντιστάθμιζε σε μεγάλο βαθμό τη κούραση που μπορούν να φέρουν οι διαρκείς εναλλαγές στις στροφές των επαρχιακών. Παρά το -μινιμαλίστικο- φόρτωμα, παρέμενε ευχάριστη και μπορούσες να παίζεις σε στροφές με αποτέλεσμα να καταπίνεις χιλιόμετρα χωρίς να το καταλαβαίνεις.
Χρησιμοποίησα περιοδικά (κυρίως σε Δομοκό και Μπράλο) τα θερμαινόμενα γκριπ, τα οποία λειτούργησαν ευεργετικά και συνέβαλλαν στο περιορισμό της γενικότερης καταπόνησης του σώματος.
Στα τελευταία 100 χλμ άρχισα να νιώθω κούραση αλλά μετά από το σύνολο των 690 χλμ που έγιναν εντός 12 ωρών, μπορώ να πω με ασφάλεια να πω ότι 500 χλμ σκορπισμένα στη διάρκεια ενός 24ώρου είναι πολύ εύκολη υπόθεση ως μονοκάβαλος. Η σχετικά σκληρή σέλα αποδείχθηκε αρκετά καλή αν συνυπολογίσει κανείς ότι εσκεμμένα δεν φόρεσα ούτε το ποδηλατικό κοντό κολάν με τις ενισχύσης. Γενικά η πρόκληση ήταν στο ασφαλές περιβάλλον της πατρίδας να καταπονηθώ για να παράγω συμπεράσματα στη πλησιέστερo δυνατό ταξιδιωτικό setup.
Τελευταία επεξεργασία:
