Off road camp,Καλιακούδα on line!27/6-3/7/16

thenos

"Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά"
ADVRIDE Team
Περιοχή
Ελάτη
Όνομα
Θανασης
Μοτό
KTM 950 ADV & KTM EXC450
Τι να πρωτογράψω;

Να γράψω για την παρέα; Για το μέρος; για τις διαδρομές;




Γύρισα εκτάκτως Αθήνα το Σάββατο το μεσημέρι για προσωπικούς λόγους αλλά το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί. Το μέρος είναι φανταστικό, νομίζω πως και για μένα η Νότια Ευρυτανία είναι ίσως η καλύτερη περιοχή για χωματοβολτες. Τι ωραίες διαδρομές, έλατα παντού, ωραίο χώμα, γκρέμια, χωριουδάκια, ποτάμια, Πάντα βρέχει και ονειρικές βουτιές ανάμεσα στις χωματοβολτες...

Και η παρέα ζωντανή, δεμένη, σαν μια μεγάλη οικογένεια, όλοι φιλόξενοι, ενιωσα αμέσως οικία. Και χαβαλές, και πειράγματα, και ιστορίες και ατάκες και ένα μάγειρα φοβερό, παιδί μάλαμα που λέμε. Παιδιά ευχαριστώ για όλα. Κρίμα που επρεπε να φύγω. Πάνω που είχα αρχίσω να χαλαρώνω και να καραγουστάρω, ενα τηλέφωνο και μια αχαρακτήριστη κίνηση, μου την έκανε την ζημιά. Κάτι τέτοια περιστατικά με εχουν κάνει να σιχαίνομαι τα τηλεφωνα...





Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου...

Η επιστροφή μου στην Αθήνα είχε κάτι από την "Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου" με τον Ξανθόπουλο. Το προηγούμενο βράδυ τράβηξα μιζιά με αναμμένα φώτα και αμέσως τα 'φτησε η μπαταρία η οποία προφανώς ήταν ταλαιπωρημένη. Το επόμενο πρωί δεν ξαναπήρε παρα μόνο με σπρώξιμο.

Εφυγα για Αθήνα χωρίς στάση, σταμάτησα μόνο μια φορά για βενζίνη χωρις να σβήσω. Μεγάλο χωριό - Αθήνα με ένα CCM non stop, κι όμως δεν είναι τόσο τραγικό όσο ακούγεται. Εχω όμως καλή σέλα.

Φτάνω χαρούμενος στα διόδια της Αττικής Οδού, μπαίνω στην ουρά, μπροστά μου φορτηγό μεγάλο ανατρεπόμενο. Και ξαφνικά αρχίζει να κάνει όπισθεν. Πανικόβλητος προσπαθώ να κάνω πισω το φορτωμένο μηχανάκι, φωνάζω δυνατά, ο οδηγός συνεχίζει να κάνει πίσω, μου χτυπάει το τιμόνι, διπλωσε και πήρε το μηχανάκι από κάτω, πηδάω δίπλα, και τρέχω στην πόρτα του συνοδηγού. Για καλή μου τύχη κάποιος άλλος οδηγός είχε ανέβει στην θέση του φορτηγατζή και του τα έχωνε. Εγώ έτρεμα από ένα συνδυασμό φόβου, οργής, κούρασης και έκπληξης και στεναχώριας μιας και έπρεπε να πάω γρήγορα στο Παίδων.

Τελικά το CCMάκι την γλύτωσε για μερικούς πόντους από τους τροχούς του φορτηγού.

Από την πτώση εσβησε. Ετρεξε βενζινη και μπούκωσε. Μέσα στο λιοπύρι, με σπρώχνανε αλλά δεν έπαιρνε μπροστά. Περιμένω την οδική της Αττικής οδού, αλλά για μισή ώρα δεν φάνηκε κανείς. Τελικά το ξανασπρώχνω, πήρε, ξεκινάω και με άφησε οριστικά στο ύψος του Χαλανδρίου αφού το έσπρωξα εκτός Αττικής Οδού. Παιρνω τηλ την δική μου οδική βοήθεια και μετα από 1 ώρα και 20 λεπτά ηρθαν. Μια μικρή λεπτομέρεια, δεν είχα φάει πρωϊνό, δεν είχα πιεί καφέ, δεν είχα μαζί μου νερό. Εκεί που είχα μείνει δεν υπηρχε τιποτα. Οταν ήρθε η οδική επιτέλους ήμουν σε φάση λιποθυμίας, αλλά εκεί τέλειωσε το μαρτύριο. Φόρτωμα, σπίτι η μηχανή και γρήγορα για νερό. ΝΕΡΟ τι φοβερό αγαθό εεε;

Εφτασα στο Παίδων στις 4 το μεσημέρι. Ολα είχαν πάει καλά εκεί. Το παιδί είναι οκ.
Η τύχη σου τρέχει απ'τα μπατζάκια βλέπω..
Αφού όλα πήγαν καλά κράτα αυτό.
 
Περιοχή
Νικήτη- Χαλκιδικη
Όνομα
στεργιοςςςςς
Μοτό
ktm lc4 640 adv.
Τι να πρωτογράψω;

Να γράψω για την παρέα; Για το μέρος; για τις διαδρομές;




Γύρισα εκτάκτως Αθήνα το Σάββατο το μεσημέρι για προσωπικούς λόγους αλλά το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί. Το μέρος είναι φανταστικό, νομίζω πως και για μένα η Νότια Ευρυτανία είναι ίσως η καλύτερη περιοχή για χωματοβολτες. Τι ωραίες διαδρομές, έλατα παντού, ωραίο χώμα, γκρέμια, χωριουδάκια, ποτάμια, Πάντα βρέχει και ονειρικές βουτιές ανάμεσα στις χωματοβολτες...

Και η παρέα ζωντανή, δεμένη, σαν μια μεγάλη οικογένεια, όλοι φιλόξενοι, ενιωσα αμέσως οικία. Και χαβαλές, και πειράγματα, και ιστορίες και ατάκες και ένα μάγειρα φοβερό, παιδί μάλαμα που λέμε. Παιδιά ευχαριστώ για όλα. Κρίμα που επρεπε να φύγω. Πάνω που είχα αρχίσω να χαλαρώνω και να καραγουστάρω, ενα τηλέφωνο και μια αχαρακτήριστη κίνηση, μου την έκανε την ζημιά. Κάτι τέτοια περιστατικά με εχουν κάνει να σιχαίνομαι τα τηλεφωνα...





Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου...

Η επιστροφή μου στην Αθήνα είχε κάτι από την "Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου" με τον Ξανθόπουλο. Το προηγούμενο βράδυ τράβηξα μιζιά με αναμμένα φώτα και αμέσως τα 'φτησε η μπαταρία η οποία προφανώς ήταν ταλαιπωρημένη. Το επόμενο πρωί δεν ξαναπήρε παρα μόνο με σπρώξιμο.

Εφυγα για Αθήνα χωρίς στάση, σταμάτησα μόνο μια φορά για βενζίνη χωρις να σβήσω. Μεγάλο χωριό - Αθήνα με ένα CCM non stop, κι όμως δεν είναι τόσο τραγικό όσο ακούγεται. Εχω όμως καλή σέλα.

Φτάνω χαρούμενος στα διόδια της Αττικής Οδού, μπαίνω στην ουρά, μπροστά μου φορτηγό μεγάλο ανατρεπόμενο. Και ξαφνικά αρχίζει να κάνει όπισθεν. Πανικόβλητος προσπαθώ να κάνω πισω το φορτωμένο μηχανάκι, φωνάζω δυνατά, ο οδηγός συνεχίζει να κάνει πίσω, μου χτυπάει το τιμόνι, διπλωσε και πήρε το μηχανάκι από κάτω, πηδάω δίπλα, και τρέχω στην πόρτα του συνοδηγού. Για καλή μου τύχη κάποιος άλλος οδηγός είχε ανέβει στην θέση του φορτηγατζή και του τα έχωνε. Εγώ έτρεμα από ένα συνδυασμό φόβου, οργής, κούρασης και έκπληξης και στεναχώριας μιας και έπρεπε να πάω γρήγορα στο Παίδων.

Τελικά το CCMάκι την γλύτωσε για μερικούς πόντους από τους τροχούς του φορτηγού.

Από την πτώση εσβησε. Ετρεξε βενζινη και μπούκωσε. Μέσα στο λιοπύρι, με σπρώχνανε αλλά δεν έπαιρνε μπροστά. Περιμένω την οδική της Αττικής οδού, αλλά για μισή ώρα δεν φάνηκε κανείς. Τελικά το ξανασπρώχνω, πήρε, ξεκινάω και με άφησε οριστικά στο ύψος του Χαλανδρίου αφού το έσπρωξα εκτός Αττικής Οδού. Παιρνω τηλ την δική μου οδική βοήθεια και μετα από 1 ώρα και 20 λεπτά ηρθαν. Μια μικρή λεπτομέρεια, δεν είχα φάει πρωϊνό, δεν είχα πιεί καφέ, δεν είχα μαζί μου νερό. Εκεί που είχα μείνει δεν υπηρχε τιποτα. Οταν ήρθε η οδική επιτέλους ήμουν σε φάση λιποθυμίας, αλλά εκεί τέλειωσε το μαρτύριο. Φόρτωμα, σπίτι η μηχανή και γρήγορα για νερό. ΝΕΡΟ τι φοβερό αγαθό εεε;

Εφτασα στο Παίδων στις 4 το μεσημέρι. Ολα είχαν πάει καλά εκεί. Το παιδί είναι οκ.
οπως ειπε και ο πασχαλης κραταμε το "τελος καλο ολα καλα"... η ψυχη μου πιαστηκε με αυτα που διαβασα... :(
 

George_M.

..ο Βαρθολομαίος..!
Περιοχή
Ανατολικα της Αττικης...
Όνομα
George.
Μοτό
R1100GS 75th Aniversary Edition.
Κωστη εφοσον το παιδι ειναι καλα κ εσυ επισης θα βρουμε χρονο να σχολιασουμε ολα τ'αλλα...
 

George_M.

..ο Βαρθολομαίος..!
Περιοχή
Ανατολικα της Αττικης...
Όνομα
George.
Μοτό
R1100GS 75th Aniversary Edition.
Δεν τελειωσαμε!





adv phone
σωστη παρατηρηση/επισημανση που ταιριαζει απολυτα με τα σχολια περι Ευρητανιας..διοτι οσες φορες κ να πας νιωθεις οτι ποτε δεν ξεμπερδεψες με τον τοπο αυτο!
 
Περιοχή
Πλαταιές Κιθαιρωνας
Όνομα
ΛΕΩΝΙΔΑΣ.
Μοτό
GS 1150 ADV
Τι να πρωτογράψω;

Να γράψω για την παρέα; Για το μέρος; για τις διαδρομές;




Γύρισα εκτάκτως Αθήνα το Σάββατο το μεσημέρι για προσωπικούς λόγους αλλά το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί. Το μέρος είναι φανταστικό, νομίζω πως και για μένα η Νότια Ευρυτανία είναι ίσως η καλύτερη περιοχή για χωματοβολτες. Τι ωραίες διαδρομές, έλατα παντού, ωραίο χώμα, γκρέμια, χωριουδάκια, ποτάμια, Πάντα βρέχει και ονειρικές βουτιές ανάμεσα στις χωματοβολτες...

Και η παρέα ζωντανή, δεμένη, σαν μια μεγάλη οικογένεια, όλοι φιλόξενοι, ενιωσα αμέσως οικία. Και χαβαλές, και πειράγματα, και ιστορίες και ατάκες και ένα μάγειρα φοβερό, παιδί μάλαμα που λέμε. Παιδιά ευχαριστώ για όλα. Κρίμα που επρεπε να φύγω. Πάνω που είχα αρχίσω να χαλαρώνω και να καραγουστάρω, ενα τηλέφωνο και μια αχαρακτήριστη κίνηση, μου την έκανε την ζημιά. Κάτι τέτοια περιστατικά με εχουν κάνει να σιχαίνομαι τα τηλεφωνα...





Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου...

Η επιστροφή μου στην Αθήνα είχε κάτι από την "Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου" με τον Ξανθόπουλο. Το προηγούμενο βράδυ τράβηξα μιζιά με αναμμένα φώτα και αμέσως τα 'φτησε η μπαταρία η οποία προφανώς ήταν ταλαιπωρημένη. Το επόμενο πρωί δεν ξαναπήρε παρα μόνο με σπρώξιμο.

Εφυγα για Αθήνα χωρίς στάση, σταμάτησα μόνο μια φορά για βενζίνη χωρις να σβήσω. Μεγάλο χωριό - Αθήνα με ένα CCM non stop, κι όμως δεν είναι τόσο τραγικό όσο ακούγεται. Εχω όμως καλή σέλα.

Φτάνω χαρούμενος στα διόδια της Αττικής Οδού, μπαίνω στην ουρά, μπροστά μου φορτηγό μεγάλο ανατρεπόμενο. Και ξαφνικά αρχίζει να κάνει όπισθεν. Πανικόβλητος προσπαθώ να κάνω πισω το φορτωμένο μηχανάκι, φωνάζω δυνατά, ο οδηγός συνεχίζει να κάνει πίσω, μου χτυπάει το τιμόνι, διπλωσε και πήρε το μηχανάκι από κάτω, πηδάω δίπλα, και τρέχω στην πόρτα του συνοδηγού. Για καλή μου τύχη κάποιος άλλος οδηγός είχε ανέβει στην θέση του φορτηγατζή και του τα έχωνε. Εγώ έτρεμα από ένα συνδυασμό φόβου, οργής, κούρασης και έκπληξης και στεναχώριας μιας και έπρεπε να πάω γρήγορα στο Παίδων.

Τελικά το CCMάκι την γλύτωσε για μερικούς πόντους από τους τροχούς του φορτηγού.

Από την πτώση εσβησε. Ετρεξε βενζινη και μπούκωσε. Μέσα στο λιοπύρι, με σπρώχνανε αλλά δεν έπαιρνε μπροστά. Περιμένω την οδική της Αττικής οδού, αλλά για μισή ώρα δεν φάνηκε κανείς. Τελικά το ξανασπρώχνω, πήρε, ξεκινάω και με άφησε οριστικά στο ύψος του Χαλανδρίου αφού το έσπρωξα εκτός Αττικής Οδού. Παιρνω τηλ την δική μου οδική βοήθεια και μετα από 1 ώρα και 20 λεπτά ηρθαν. Μια μικρή λεπτομέρεια, δεν είχα φάει πρωϊνό, δεν είχα πιεί καφέ, δεν είχα μαζί μου νερό. Εκεί που είχα μείνει δεν υπηρχε τιποτα. Οταν ήρθε η οδική επιτέλους ήμουν σε φάση λιποθυμίας, αλλά εκεί τέλειωσε το μαρτύριο. Φόρτωμα, σπίτι η μηχανή και γρήγορα για νερό. ΝΕΡΟ τι φοβερό αγαθό εεε;

Εφτασα στο Παίδων στις 4 το μεσημέρι. Ολα είχαν πάει καλά εκεί. Το παιδί είναι οκ.[/quot
τελος καλο όλα καλα Κωσταντινε!!!:ok:
 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Τα μέρη εκεί εχουν άπειρες διαδρομές και σημεία κατασκήνωσης. Εχω αφήσει και γω ανοιχτούς λογαριασμούς με την Ευρυτανία. Δεν μπορεί να ξεκολλήσει το μυαλό μου από τα μέρη που είδα. Τα ασχημα τα ξέχασα κι όλας.

Μολις μαζευτώ σπίτι θα ποστάρω μερικές φωτογραφίες από την βόλτα.

Να αναφέρω πως την Τετάρτη στο ανέβασμα από Αθήνα έκανα μια χωμάτινη διάσχιση στην Οίτη αλλά επειδή ήμουν μόνος "έπαιξα" χαλαρά και σε πιο κεντρικούς δρομους. Ξεκίνησα από Παύλιανη, Πυρά Ηρακλέους, καταβόθρα, μετά προς καταφύγιο Οίτης, και βγήκα στο Καπνοχώρι δίπλα στην Υπάτη. Επίσης πολύ ωραίο βουνο, το οποίο εχει χώρους για κατασκήνωση με νερό, ειδικό χώρο για φωτιά, σκιά κτλ.
 

konkost

Μέλος
Περιοχή
Αθήνα
Όνομα
Κώστας
Μοτό
transalp 650
crf 300l
Κωστα ευχομαι ποτε ξανα να μην ξαναγυρισεις σπιτι αρον αρον και η αιτια να ειναι τοσο σοβαρη οσο ειναι ενα παιδι στο νοσοκομειο
Ολα τα αλλα τα στραβα που σου ετυχαν ειναι απο κεινα που μετα απο λιγο καιρο τα λεμε και συνηθως γελαμε
 

tsak8

Μέλος
Περιοχή
Ζωγραφου
Όνομα
Χρηστος
Μοτό
R 1200 GS
Bravo μάγκες! Σαρανταινα λεγεται οτι ονομάστηκε γιατι αν μετρήσεις, βγαινουν 40 κορυφές γυρω γυρω

Στάλθηκε από το LG-V500 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

yns

Today is life, tomorrow never comes
Περιοχή
Ηράκλειο
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
KTM 990 Adventure
Honda NX650 Dominator
Τρελή βόλτα! Τι μέρη είναι αυτά; :eek:
Τα φιλιά μου στον εορτάζοντα! ;)
 

mAthosalas

I love my GS
Περιοχή
ΧώμαSweetHome
Όνομα
Κώστας
Μοτό
F800GS 30 years
Ριξτε...αντεχω.Κι αντεχω γιατι παιρνω ανασες απο τετοια εκδρομικα ακομα κι ας μην καταφερα να ερθω να τα απολαυσω απο κοντα.Καλη συνεχεια σε ολους.:)
ΥΓ.Ηλια Χρονια σου Πολλα και ευχομαι του Χρονου να σε δουμε στο αντιστοιχο εκδρομικο με την νεα Africa...:friendship:
 

paschalis

gone4riding
Περιοχή
Thessaloniki
Όνομα
Πασχάλης
Μοτό
R 1200 GS 'O4
Επιστροφη απο τον Προυσο για το τελευταιο τσιμπουσι του εξαημερου το οποιο παραδοσιακα επιμελειται ο Σπυρος.






Δεκα χιλιομετρα drift drift drift σε φρεσκοβρεγμενο ηλιολουστο χωμα..

Σπυρος rules!!







adv phone
 
Top Bottom