Doc.DD
Μέλος
- Όνομα
- Δημητρης
- Μοτό
- r 1200gs 07/suzuki dr 350s 92
Φολαρακι το πουλάς?έχω αγοραστη
Royal Enfield Super Meteor 650
- Thread starter R.E.H
- Ημερομηνία δημιουργίας
NikosRE
Μέλος
- Όνομα
- Nikos
- Μοτό
- KTM 640 ADVENTURE 2005
Πανέμορφη είναι φίλε αλλά έτσι πως ξεκινάει το βίντεο με αυτά τα κοπανηματα νόμιζα ότι έτσι ακουγοταν ο ήχος από το μοτέρ για ένα δυο δευτερόλεπτα χαχα
Δημήτρη δεν το έχω πάρει, όχι ακόμα τουλάχιστον ....
οπότε δεν μπορώ να το πουλήσω ...
Απλά έκανα ένα πολυήμερο τεστ ...
Πουλάω το γκούτσι όμως ...
Είναι ο ήχος του όταν το κλείνεις και κρυώνουν τα μέταλλα ....
Δεν είμαι της κατηγορίας με τίποτα αλλά το συγκεκριμένο μοτέρ με το σασμάν του είναι ποίημα..
και που να δεις πόσο καλά είναι στημένο ....
Το πρωτοείδα όταν παρουσιάστηκε στο Μιλάνο τον περασμένο Νοέμβριο και αμέσως μου έκανε ένα κλικ …
Έγινε και μια προσπάθεια μήπως κάνω ανταλλαγή το Moto Guzzi V85TT με αυτό στις αρχές της χρονιάς αλλα δίχως αποτέλεσμα, οπότε το ξέχασα και κάμποσοι μήνες πέρασαν ….
Σε μια επίσκεψη μου στην αντιπροσωπεία της Royal Enfield για να αγοράσω κάποια ανταλλακτικά για το Royal Enfield Himalayan που έχω μου προτάθηκε αν θέλω να το κάνω σε αυτούς την ανταλλαγή!!!
Κανονίσαμε όταν είναι διαθέσιμο να μου το δώσουν για δοκιμή για κάποιο Σαββατοκύριακο και η ζωή συνέχισε να κυλάει ήρεμα …
Μέχρι που μια Πέμπτη μεσημέρι δέχομαι ένα τηλεφώνημα και μια γλυκιά γυναικεία φωνή με ενημερώνει ότι αν ήθελα το Super Meteor για αυτό το Σαββατοκύριακο μπορώ να περάσω να το πάρω …
Εννοείται πως ήθελα αλλά αυτό το ΣΚ είχαμε εκλογές και θα φεύγαμε και εκτός Αθηνών την Παρασκευή και το Σάββατο …
Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να χάνονται όμως, οπότε κανονίστηκε να περάσω να το πάρω την ίδια μέρα και να το επιστρέψω την Δευτέρα ….
Χωρίς πολλά πολλά καβαλάω την Βέρα (Moto Guzzi V85TT) και σε σύντομο χρονικό διάστημα βρίσκομαι στην Κερατέα …
Κανονίζουμε τα διαδικαστικά και η κούκλα είναι δική μου για αυτές τις μέρες …
Με περίμενε έξω υπομονετικά να την καβαλήσω και να χαθούμε μαζί σε δρόμους όμορφους …
Την κοιτάω καλά καλά πριν την καβαλήσω …
Η πρώτη αποκάλυψη είναι η ποιότητα κατασκευής …
Αν μου έλεγαν το 2018 που πήρα το πρώτο μου Royal Enfield ότι 5 χρόνια μετά η συγκεκριμένη εταιρία θα έβγαζε τέτοιο μηχανάκι δεν υπήρχε περίπτωση να το πιστέψω στην καλύτερη να γέλαγα …
Όπου και να κοιτάξεις όλα είναι προσεγμένα.
Η ποιότητα βαφής αψεγάδιαστη.
Είχα καιρό να δώ μηχανάκι που οι διακόπτες του να είναι φτιαγμένοι από μέταλλο …
Σε αυτή την κατηγορία τιμής δεν έχει αντίπαλο σε αυτό το θέμα …
Η δεύτερη αποκάλυψη είναι για την διαχείριση του βάρους της …
Την καβαλάω και κοιτάω να δώ που είναι τα 240 κιλά της …
Δεν υπάρχουν και δεν μιλάω όταν είναι εν κινήσει αλλά και στατικά, να την σηκώσεις από το πλαϊνό ορθοστάτη να την μετακινήσεις σβηστή κτλ …
Δείχνει ελαφρότερη και από τα αδερφάκια της (Interceptor, Continental) …
Βάζω μπροστά και ένας ωραίος συνδυασμός ήχων έρχεται στα αυτιά μου …
Το κιβώτιο ταχυτήτων απλά καταπληκτικό, πρώτη και ξεκινάμε, είναι σίγουρα 240 κιλά;
Ή είναι κάποιο κόλπο του μαρκτετιγκ αυτό …
Ο συμπλέκτης είναι λίγο σκληρός άλλα όχι κάτι που θα προβληματίσει …
Η θέση των μαρσπιέ σχετικά μπροστά θέλει συνήθεια και τα ψάχνεις για να βάλεις τα πόδια σου …
Φεύγουμε από την Κερατέα με κατεύθυνση προς Ανάβυσσο ο δρόμος ότι πρέπει για να δούμε το στήσιμο της μηχανής …
Έγινε και μια προσπάθεια μήπως κάνω ανταλλαγή το Moto Guzzi V85TT με αυτό στις αρχές της χρονιάς αλλα δίχως αποτέλεσμα, οπότε το ξέχασα και κάμποσοι μήνες πέρασαν ….
Σε μια επίσκεψη μου στην αντιπροσωπεία της Royal Enfield για να αγοράσω κάποια ανταλλακτικά για το Royal Enfield Himalayan που έχω μου προτάθηκε αν θέλω να το κάνω σε αυτούς την ανταλλαγή!!!
Κανονίσαμε όταν είναι διαθέσιμο να μου το δώσουν για δοκιμή για κάποιο Σαββατοκύριακο και η ζωή συνέχισε να κυλάει ήρεμα …
Μέχρι που μια Πέμπτη μεσημέρι δέχομαι ένα τηλεφώνημα και μια γλυκιά γυναικεία φωνή με ενημερώνει ότι αν ήθελα το Super Meteor για αυτό το Σαββατοκύριακο μπορώ να περάσω να το πάρω …
Εννοείται πως ήθελα αλλά αυτό το ΣΚ είχαμε εκλογές και θα φεύγαμε και εκτός Αθηνών την Παρασκευή και το Σάββατο …
Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να χάνονται όμως, οπότε κανονίστηκε να περάσω να το πάρω την ίδια μέρα και να το επιστρέψω την Δευτέρα ….
Χωρίς πολλά πολλά καβαλάω την Βέρα (Moto Guzzi V85TT) και σε σύντομο χρονικό διάστημα βρίσκομαι στην Κερατέα …
Κανονίζουμε τα διαδικαστικά και η κούκλα είναι δική μου για αυτές τις μέρες …
Με περίμενε έξω υπομονετικά να την καβαλήσω και να χαθούμε μαζί σε δρόμους όμορφους …
Την κοιτάω καλά καλά πριν την καβαλήσω …
Η πρώτη αποκάλυψη είναι η ποιότητα κατασκευής …
Αν μου έλεγαν το 2018 που πήρα το πρώτο μου Royal Enfield ότι 5 χρόνια μετά η συγκεκριμένη εταιρία θα έβγαζε τέτοιο μηχανάκι δεν υπήρχε περίπτωση να το πιστέψω στην καλύτερη να γέλαγα …
Όπου και να κοιτάξεις όλα είναι προσεγμένα.
Η ποιότητα βαφής αψεγάδιαστη.
Είχα καιρό να δώ μηχανάκι που οι διακόπτες του να είναι φτιαγμένοι από μέταλλο …
Σε αυτή την κατηγορία τιμής δεν έχει αντίπαλο σε αυτό το θέμα …
Η δεύτερη αποκάλυψη είναι για την διαχείριση του βάρους της …
Την καβαλάω και κοιτάω να δώ που είναι τα 240 κιλά της …
Δεν υπάρχουν και δεν μιλάω όταν είναι εν κινήσει αλλά και στατικά, να την σηκώσεις από το πλαϊνό ορθοστάτη να την μετακινήσεις σβηστή κτλ …
Δείχνει ελαφρότερη και από τα αδερφάκια της (Interceptor, Continental) …
Βάζω μπροστά και ένας ωραίος συνδυασμός ήχων έρχεται στα αυτιά μου …
Το κιβώτιο ταχυτήτων απλά καταπληκτικό, πρώτη και ξεκινάμε, είναι σίγουρα 240 κιλά;
Ή είναι κάποιο κόλπο του μαρκτετιγκ αυτό …
Ο συμπλέκτης είναι λίγο σκληρός άλλα όχι κάτι που θα προβληματίσει …
Η θέση των μαρσπιέ σχετικά μπροστά θέλει συνήθεια και τα ψάχνεις για να βάλεις τα πόδια σου …
Φεύγουμε από την Κερατέα με κατεύθυνση προς Ανάβυσσο ο δρόμος ότι πρέπει για να δούμε το στήσιμο της μηχανής …
Η τρίτη αποκάλυψη είναι το πίσω φρένο …
Δεν έχω οδηγήσει προσωπικά άλλη μηχανή με τόσο δυνατό πίσω φρένο …
Δίσκος 300 χιλιοστών με διπίστονη δαγκάνα πίσω από την ByBre (θυγατρική της Brembo στην Ινδία).
Θα μπορούσες να φρενάρεις μόνο με το πίσω …
Σε συνδυασμό με το μπροστά φρένο με μόνο δίσκο 320 χιλιοστών επίσης με διπιστονη δαγκάνα σταματούν την μηχανή με ασφάλεια, αν και το μπροστά φρένο δεν είναι όσο άμεσο είναι το πίσω και δεν έχει τόσο καλή πληροφόρηση
Το ABS είναι όσο παρεμβατικό χρειάζεται και δεν κάνει την παρουσία του εμφανή με το παραμικρό …
Συνεχίζουμε την διαδρομή μας, το μοτέρ γνώριμο τόσο από το Interceptor όσο και από το Continental με διαφορετικές ρυθμίσεις όμως από αυτά …
Ένα αεροελαιόψυκτο δικύλινδρο 650 κυβικών με στρόφαλο 270 μοιρών, που αποδίδει 47 άλογα φτιαγμένο όμως να μπορεί να φτάσει τα 865 κυβικά και τα 70 άλογα τροχό, αν κάποιος το επιθυμεί …
Ο ψεκασμός απλά αψεγάδιαστος …
Εννοείται ότι είναι “ride by συρματόσχοινο” οπότε διάφορα σύγχρονα καλούδια όπως riding modes, cruise control κτλ απλά απουσιάζουν και μεταξύ μας δεν έχουν θέση σε αυτή την μηχανή…
Δεν είμαι κατά των ηλεκτρονικών βοηθημάτων ίσα ίσα που πιστεύω ότι προσφέρουν τα μέγιστα για την ασφάλεια του αναβάτη αλλά αυτή η μηχανή είναι old school, αναλογική και θα πρέπει να την οδηγάς ανάλογα …
Το μοτέρ παράγει όση δύναμη χρειάζεται για να περιηγηθείς ικανοποιητικά σε κάθε είδος δρόμου και αρκετά πάνω από τα όρια που ισχύουν, χωρίς ξεσπάσματα και είναι διαχειρίσιμο και από νέους αναβάτες …
Έρχονται οι πρώτες στροφές και η τέταρτη αποκάλυψη …
Στρίβει καταπληκτικά και δεν το περιμένεις από αυτό το είδος μηχανής (δεν έχω εμπειρία από άλλες αυτού του στυλ) από ότι έχω διαβάσει είναι φτιαγμένες για τις ατελείωτες ευθείες της Αμερικής και όχι μόνο.
Ε αυτό το μηχανάκι τα γκρεμίζει όλα αυτά …
Μπαίνεις στις στροφές με μια καταπληκτική ευκολία και κάνοντας σε να νιώθεις ασφάλεια και σιγουριά …
Δεν μπορούσα να το πιστέψω …
Είσαι χαλαρός πάνω στην μηχανή σου και απλά στρίβεις στην κάθε στροφή με κλίσεις που δεν το περιμένεις και το μόνο που ίσως βρει είναι τα μαρσπιέ, οι εξατμίσεις αν και χαμηλά είναι καλά σχεδιασμένες και δεν βρίσκουν …
Η μόνη παραφωνία είναι τα σχετικά σκληρά πίσω αμορτισέρ.
Κατα διαστήματα κάνω κάποιες στάσεις για φωτογραφίες αλλά περισσότερο για να την χαζέψω …
Είναι όλο καμπύλες …
Όσο την κοίταζα τόσο πιο πολύ μου άρεσε …
Φτάνουμε στον παραλιακό δρόμο και συνεχίζουμε με κατεύθυνση προς Αθήνα.
Αυτό το μηχανάκι είναι αγχολυτικό και παράλληλα άκρως διασκεδαστικό …
Δεν θυμάμαι άλλη φορά να οδήγησα σε αυτόν τον δρόμο και να το διασκέδασα τόσο πολύ χωρίς από την άλλη να αγχωθώ στο ελάχιστο …
Ίσα ίσα που σε κάθε επόμενη στροφή το πίεζα και πιο πολύ και αυτό αδιαμαρτύρητα έστριβε και με έκανε να νιώθω οδηγός άλλης κλάσης (που δεν είμαι) …
Τα ελαστικά του στο στενό οδόστρωμα δεν με προβλημάτισαν στο ελάχιστο και κράταγαν πάρα πολύ καλά …
Οι καθρέπτες είναι τοποθετημένοι έτσι ώστε να βλέπεις πίσω σου και όχι τους ώμους σου η τους αγκώνες σου, επίσης δεν θολώνουν σε καμία περίπτωση , πάντα έχεις καθαρή εικόνα το τι γίνεται πίσω σου …
Δεν έχω οδηγήσει προσωπικά άλλη μηχανή με τόσο δυνατό πίσω φρένο …
Δίσκος 300 χιλιοστών με διπίστονη δαγκάνα πίσω από την ByBre (θυγατρική της Brembo στην Ινδία).
Θα μπορούσες να φρενάρεις μόνο με το πίσω …
Σε συνδυασμό με το μπροστά φρένο με μόνο δίσκο 320 χιλιοστών επίσης με διπιστονη δαγκάνα σταματούν την μηχανή με ασφάλεια, αν και το μπροστά φρένο δεν είναι όσο άμεσο είναι το πίσω και δεν έχει τόσο καλή πληροφόρηση
Το ABS είναι όσο παρεμβατικό χρειάζεται και δεν κάνει την παρουσία του εμφανή με το παραμικρό …
Συνεχίζουμε την διαδρομή μας, το μοτέρ γνώριμο τόσο από το Interceptor όσο και από το Continental με διαφορετικές ρυθμίσεις όμως από αυτά …
Ένα αεροελαιόψυκτο δικύλινδρο 650 κυβικών με στρόφαλο 270 μοιρών, που αποδίδει 47 άλογα φτιαγμένο όμως να μπορεί να φτάσει τα 865 κυβικά και τα 70 άλογα τροχό, αν κάποιος το επιθυμεί …
Ο ψεκασμός απλά αψεγάδιαστος …
Εννοείται ότι είναι “ride by συρματόσχοινο” οπότε διάφορα σύγχρονα καλούδια όπως riding modes, cruise control κτλ απλά απουσιάζουν και μεταξύ μας δεν έχουν θέση σε αυτή την μηχανή…
Δεν είμαι κατά των ηλεκτρονικών βοηθημάτων ίσα ίσα που πιστεύω ότι προσφέρουν τα μέγιστα για την ασφάλεια του αναβάτη αλλά αυτή η μηχανή είναι old school, αναλογική και θα πρέπει να την οδηγάς ανάλογα …
Το μοτέρ παράγει όση δύναμη χρειάζεται για να περιηγηθείς ικανοποιητικά σε κάθε είδος δρόμου και αρκετά πάνω από τα όρια που ισχύουν, χωρίς ξεσπάσματα και είναι διαχειρίσιμο και από νέους αναβάτες …
Έρχονται οι πρώτες στροφές και η τέταρτη αποκάλυψη …
Στρίβει καταπληκτικά και δεν το περιμένεις από αυτό το είδος μηχανής (δεν έχω εμπειρία από άλλες αυτού του στυλ) από ότι έχω διαβάσει είναι φτιαγμένες για τις ατελείωτες ευθείες της Αμερικής και όχι μόνο.
Ε αυτό το μηχανάκι τα γκρεμίζει όλα αυτά …
Μπαίνεις στις στροφές με μια καταπληκτική ευκολία και κάνοντας σε να νιώθεις ασφάλεια και σιγουριά …
Δεν μπορούσα να το πιστέψω …
Είσαι χαλαρός πάνω στην μηχανή σου και απλά στρίβεις στην κάθε στροφή με κλίσεις που δεν το περιμένεις και το μόνο που ίσως βρει είναι τα μαρσπιέ, οι εξατμίσεις αν και χαμηλά είναι καλά σχεδιασμένες και δεν βρίσκουν …
Η μόνη παραφωνία είναι τα σχετικά σκληρά πίσω αμορτισέρ.
Κατα διαστήματα κάνω κάποιες στάσεις για φωτογραφίες αλλά περισσότερο για να την χαζέψω …
Είναι όλο καμπύλες …
Όσο την κοίταζα τόσο πιο πολύ μου άρεσε …
Φτάνουμε στον παραλιακό δρόμο και συνεχίζουμε με κατεύθυνση προς Αθήνα.
Αυτό το μηχανάκι είναι αγχολυτικό και παράλληλα άκρως διασκεδαστικό …
Δεν θυμάμαι άλλη φορά να οδήγησα σε αυτόν τον δρόμο και να το διασκέδασα τόσο πολύ χωρίς από την άλλη να αγχωθώ στο ελάχιστο …
Ίσα ίσα που σε κάθε επόμενη στροφή το πίεζα και πιο πολύ και αυτό αδιαμαρτύρητα έστριβε και με έκανε να νιώθω οδηγός άλλης κλάσης (που δεν είμαι) …
Τα ελαστικά του στο στενό οδόστρωμα δεν με προβλημάτισαν στο ελάχιστο και κράταγαν πάρα πολύ καλά …
Οι καθρέπτες είναι τοποθετημένοι έτσι ώστε να βλέπεις πίσω σου και όχι τους ώμους σου η τους αγκώνες σου, επίσης δεν θολώνουν σε καμία περίπτωση , πάντα έχεις καθαρή εικόνα το τι γίνεται πίσω σου …
Αφήνουμε τις στροφές και την διασκέδαση πίσω μας και μπλέκουμε στην κίνηση της παραλιακής.
Τα αυτοκίνητα ακινητοποιημένα και ο Σούπερ Μετεωρίτης κινούταν ανάμεσα τους με χαρακτηριστική ευκολία χωρίς να προβληματίσει ούτε στο ελάχιστο …
Είναι πάρα πολύ καλά ζυγισμένο και μπορείς να κινηθείς σε ρυθμούς σαλιγκαριού με απόλυτο έλεγχο …
Πέμπτη αποκάλυψη, σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα ζέστη από το μοτέρ είτε σε συνθήκες κίνησης, είτε μποτιλιαρίσματος, είτε ανοιχτού δρόμου …
Τίποτα, καταρρίπτοντας τους νόμους της φυσικής λες και το αποτέλεσμα της καύσης του καυσίμου δεν παράγει θερμότητα αλλά ψύχος …
Αυτό δεν είναι υπερβολή ειδικά αν έχεις μόλις κατέβει από το Moto Guzzi!!
Μέχρι να το καταλάβω έχω φτάσει σπίτι …
Σύντομη στάση για να ξεφορτωθώ το σακίδιο με τα αδιάβροχα και την φωτογραφική μηχανή και μετά την ολιγόλεπτη στάση ξαναβρίσκομαι πάνω στην σέλα της για να την επιδείξω σε φίλους αυτή την φορά …
Πρώτη στάση για απογευματινό καφέ την έχω ακριβώς απέναντι μου να γεμίζει το οπτικό μου πεδίο και δεν μπορώ να τραβήξω το βλέμμα μου από πάνω της …
Έχει πάρα πολύ καιρό να με κάνει να νιώσω έτσι άλλη μηχανή …
Έχω ένα μόνιμο χαμόγελο που δεν λέει να φύγει …
Συνεχίζω την επίδειξη στο στέκι που μαζευόμαστε με την παρέα και κάποια στιγμή επιστρέφω στο σπίτι με το που έχει πέσει το σκοτάδι …
The Enfields - Ψηφιακο Στεκι | Facebook
Την αποχωρίζομαι άλλα όχι για πολύ, για λίγο ίσα ίσα να φάω κάτι και να βγάλω τα σκυλιά βόλτα να κοιμηθεί ο μικρός και να ξεχυθούμε πάλι στους δρόμους …
Τα αυτοκίνητα ακινητοποιημένα και ο Σούπερ Μετεωρίτης κινούταν ανάμεσα τους με χαρακτηριστική ευκολία χωρίς να προβληματίσει ούτε στο ελάχιστο …
Είναι πάρα πολύ καλά ζυγισμένο και μπορείς να κινηθείς σε ρυθμούς σαλιγκαριού με απόλυτο έλεγχο …
Πέμπτη αποκάλυψη, σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα ζέστη από το μοτέρ είτε σε συνθήκες κίνησης, είτε μποτιλιαρίσματος, είτε ανοιχτού δρόμου …
Τίποτα, καταρρίπτοντας τους νόμους της φυσικής λες και το αποτέλεσμα της καύσης του καυσίμου δεν παράγει θερμότητα αλλά ψύχος …
Αυτό δεν είναι υπερβολή ειδικά αν έχεις μόλις κατέβει από το Moto Guzzi!!
Μέχρι να το καταλάβω έχω φτάσει σπίτι …
Σύντομη στάση για να ξεφορτωθώ το σακίδιο με τα αδιάβροχα και την φωτογραφική μηχανή και μετά την ολιγόλεπτη στάση ξαναβρίσκομαι πάνω στην σέλα της για να την επιδείξω σε φίλους αυτή την φορά …
Πρώτη στάση για απογευματινό καφέ την έχω ακριβώς απέναντι μου να γεμίζει το οπτικό μου πεδίο και δεν μπορώ να τραβήξω το βλέμμα μου από πάνω της …
Έχει πάρα πολύ καιρό να με κάνει να νιώσω έτσι άλλη μηχανή …
Έχω ένα μόνιμο χαμόγελο που δεν λέει να φύγει …
Συνεχίζω την επίδειξη στο στέκι που μαζευόμαστε με την παρέα και κάποια στιγμή επιστρέφω στο σπίτι με το που έχει πέσει το σκοτάδι …
The Enfields - Ψηφιακο Στεκι | Facebook
Την αποχωρίζομαι άλλα όχι για πολύ, για λίγο ίσα ίσα να φάω κάτι και να βγάλω τα σκυλιά βόλτα να κοιμηθεί ο μικρός και να ξεχυθούμε πάλι στους δρόμους …
Δεν μπορούσα να την χορτάσω, ξεκινάμε και κατευθυνόμαστε προς το λιμάνι για να βγάλουμε και καμιά νυχτερινή φωτογραφία …
Στο σπασμένο οδόστρωμα τα πίσω αμορτισέρ δυσανασχετούν και κουράζουν …
Λές να μην κάνει για μένα σκεφτόμουν …
Φτάνουμε στο λιμάνι και όλες οι είσοδοι είναι κλειστές!!!
Δεν πειράζει θα πάμε κάπου πιο μακριά …
Περιφερειακός Δραπετσώνας, Σχιστό, βγαίνουμε εθνική με κατεύθυνση προς Κόρινθο και στο ύψος της Ελευσίνας πιάνουμε την παλιά εθνική οδό …
Μέχρι αυτή την ώρα λόγω του φωτισμού που είχε ο δρόμος δεν είχα καταφέρει να διαπιστώσω την απόδοση του φαναριού της …
Με το που βγαίνουμε στην παλιά εθνική έρχεται η έκτη αποκάλυψη, το led φανάρι της είναι καταπληκτικό και φωτίζει και το εσωτερικό και το εξωτερικό της στροφής !!!
Είναι η τρίτη μηχανή με led που έχω οδηγήσει νύχτα (Cfmoto 650MT, Moto Guzzi V85TT) και αυτό είναι πολύ καλυτερο απο αυτά, με χειρότερο αυτό του Cfmoto …
Έχει άριστη διασπορά και σε συνθήκες απόλυτου σκοταδιού δεν με προβλημάτισε καθόλου ούτε χρειάστηκα κάτι παραπάνω …
Ο δρόμος είναι άδειος και αρκετά ενδιαφέρον, μπαίνω στις στροφές όπως θα έμπαινα και την μέρα τόσο εμπιστοσύνη μου δίνει η μηχανή και η ορατότητα από το φανάρι της …
Μέχρι να το καταλάβω έχω φτάσει στην γέφυρα πριν τα Μέγαρα και ο δρόμος είναι κλειστός …
Κοιτάζω το ρολόι και είναι 00:30 ούτε που το κατάλαβα πως πέρασε η ώρα …
Αναστροφή και επιστροφή ….
Μετά το Νεράκι η άσφαλτος είναι λίγο υγρή σαν να έχει βρέξει …
Τα λάστιχα πρώτης τοποθέτησης δείχνουν να δυσανασχετούν με την υγρασία πάνω στην άσφαλτο …
Μπαίνω Ελευσίνα και είναι όλα στεγνά …
Μετά την Ελευσίνα στην Εθνική όλα είναι πάλι μούσκεμα στο περισσότερο νερό δείχνουν να συμπεριφέρονται καλύτερα …
Ευτυχώς δεν βρέχει …
Λίγο πριν φτάσω σπίτι αρχίζουν να πέφτουν και οι πρώτες ψιχάλες …
Την γλιτώσαμε σκέφτηκα …
Την κλειδώνω την καληνυχτίζω αλλά η σκέψη μου έμεινε μαζί της …
Φωτογραφίες πάντως δεν βγάλαμε δεν κατέβηκα ούτε δευτερόλεπτο από την σέλα της !!!
Το γεγονός ότι κάναμε ένα διάλειμμα στην σχέση μας (κάτι ανάλογο με το break στην σχέση του Ross και της Rachel στα φιλαράκια) βοηθάει να μπουν οι σκέψεις μου σε μια σειρά …
Στο σπασμένο οδόστρωμα τα πίσω αμορτισέρ δυσανασχετούν και κουράζουν …
Λές να μην κάνει για μένα σκεφτόμουν …
Φτάνουμε στο λιμάνι και όλες οι είσοδοι είναι κλειστές!!!
Δεν πειράζει θα πάμε κάπου πιο μακριά …
Περιφερειακός Δραπετσώνας, Σχιστό, βγαίνουμε εθνική με κατεύθυνση προς Κόρινθο και στο ύψος της Ελευσίνας πιάνουμε την παλιά εθνική οδό …
Μέχρι αυτή την ώρα λόγω του φωτισμού που είχε ο δρόμος δεν είχα καταφέρει να διαπιστώσω την απόδοση του φαναριού της …
Με το που βγαίνουμε στην παλιά εθνική έρχεται η έκτη αποκάλυψη, το led φανάρι της είναι καταπληκτικό και φωτίζει και το εσωτερικό και το εξωτερικό της στροφής !!!
Είναι η τρίτη μηχανή με led που έχω οδηγήσει νύχτα (Cfmoto 650MT, Moto Guzzi V85TT) και αυτό είναι πολύ καλυτερο απο αυτά, με χειρότερο αυτό του Cfmoto …
Έχει άριστη διασπορά και σε συνθήκες απόλυτου σκοταδιού δεν με προβλημάτισε καθόλου ούτε χρειάστηκα κάτι παραπάνω …
Ο δρόμος είναι άδειος και αρκετά ενδιαφέρον, μπαίνω στις στροφές όπως θα έμπαινα και την μέρα τόσο εμπιστοσύνη μου δίνει η μηχανή και η ορατότητα από το φανάρι της …
Μέχρι να το καταλάβω έχω φτάσει στην γέφυρα πριν τα Μέγαρα και ο δρόμος είναι κλειστός …
Κοιτάζω το ρολόι και είναι 00:30 ούτε που το κατάλαβα πως πέρασε η ώρα …
Αναστροφή και επιστροφή ….
Μετά το Νεράκι η άσφαλτος είναι λίγο υγρή σαν να έχει βρέξει …
Τα λάστιχα πρώτης τοποθέτησης δείχνουν να δυσανασχετούν με την υγρασία πάνω στην άσφαλτο …
Μπαίνω Ελευσίνα και είναι όλα στεγνά …
Μετά την Ελευσίνα στην Εθνική όλα είναι πάλι μούσκεμα στο περισσότερο νερό δείχνουν να συμπεριφέρονται καλύτερα …
Ευτυχώς δεν βρέχει …
Λίγο πριν φτάσω σπίτι αρχίζουν να πέφτουν και οι πρώτες ψιχάλες …
Την γλιτώσαμε σκέφτηκα …
Την κλειδώνω την καληνυχτίζω αλλά η σκέψη μου έμεινε μαζί της …
Φωτογραφίες πάντως δεν βγάλαμε δεν κατέβηκα ούτε δευτερόλεπτο από την σέλα της !!!
Το γεγονός ότι κάναμε ένα διάλειμμα στην σχέση μας (κάτι ανάλογο με το break στην σχέση του Ross και της Rachel στα φιλαράκια) βοηθάει να μπουν οι σκέψεις μου σε μια σειρά …
Οι πρώτες εντυπώσεις είναι πάρα πολύ καλές έχω ενθουσιαστεί και όχι μόνο …
Το μόνο μελανό σημείο που έχω εντοπίσει είναι τα πίσω αμορτισέρ.
Από αυτά που διαβάζω λόγω χαμηλής απόστασης από το έδαφος (13,5 εκατοστά) τα έχουν κάνει επίτηδες σκληρά για να μη τερματίζει η ανάρτηση και να μην βρίσκει η μηχανή στις διάφορες ανωμαλίες και σαμαράκια ..
Τα πίσω αμορτισέρ έχουν διαδρομή 101 χιλιοστών με ρύθμιση προφόρτισης μόνο, μπροστά έχει ένα ανάποδο big piston πιρούνι 43 χιλιοστών απο την Showa με διαδρομή 120 χιλιοστών χωρίς καμία ρύθμιση και συμπεριφέρεται υποδειγματικά.
Άλλο σημείο που θέλει συνήθεια είναι τα μαρσπιέ που είναι τοποθετημένα μπροστά αλλά όχι πολύ, με ύψος 1.80 η γωνία στα γόνατα είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από 90 μοίρες …
Λόγω της θέσης τους δεν μπορείς να στηριχτείς στα πόδια σου και να ανασηκωθείς είτε γιατί θες να αλλάξεις θέση στο κάθισμα σου στην σέλα είτε για να περάσεις κάποιες ανωμαλίες …
Ο μόνος τρόπος είναι να τραβηχτείς από το τιμόνι αλλά αυτό μπορεί να αποσταθερωποιήσει την μηχανή αν τα χιλιόμετρα είναι αρκετά (δεν μιλάμε για υψηλά τριψήφια αλλά εκεί γύρω στα 100) !!!
Αυτό όμως είναι ένα πρόβλημα που λύνεται εύκολα και γρήγορα με μόλις 24.99 λίρες Αγγλίας !!!
Ο Tec bike parts από την Αγγλία έρχεται να μας σώσει με αναδιπλούμενα ποδοστήρια τα οποία βιδώνουν σε ηδη υπάρχουσα υποδοχή στην κατάληλη θέση !!!
Οι δύο μέρες πέρασαν ευχάριστα και επιστρέψαμε στο κλεινόν άστυ …
Ένα ντουζάκι να φύγουν τα αλάτια της θάλασσας και βρίσκομαι πάλι πάνω της για να πάω για καφεδάκι με ένα φίλο όχι πολύ μακριά αλλά ψάχνω σπασμένους δρόμους για να επιβεβαιώσω κατά πόσο η απόδοση της πίσω ανάρτησης θα είναι κάτι που θα μπορούσε να με αποτρέψει από την αγορά της ή αν θα είναι η πρώτη μετατροπή που θα κάνω αν την πάρω …
Σε σύγκριση με το Benelli Imperiale που είχα πριν λίγο καιρό που η αλλαγή των πίσω αμορτισέρ έγινε σχεδόν με το καλημέρα σε αυτη δεν δείχνει να το χρειάζεται άμεσα …
Πίνουμε το καφεδάκι μας μιλώντας για διάφορα θέματα της επικαιρότητας και όχι μόνο …
Επιστροφή στο σπίτι παίρνω τα σακίδιο με τα αδιάβροχα και ξεκινάω ο προορισμός είναι το Κορώπι στον στάβλο του Homo Ratus που έχει διοργανώσει ένα υπέροχο πάρτυ με ωραία μουσική, κόσμο, μηχανές και αυτοκίνητα …
Homo ratus
Στάση για ανεφοδιασμό για να μετρήσουμε την κατανάλωση και με την ευκαιρία να δοκιμάσουμε και το Tripper navigation, το οποίο είναι η δέυτερη μικρή κυκλική οθόνη η οποία μας δείχνει με βέλη την κατευθυνση που πρέπει να πάρουμε.
Χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή της Royal Enfield βρίσκουμε που θέλουμε να πάμε (χρησιμοποιεί τα Google maps) και μέσω αυτής της εφαρμογής συνδέουμε το κινητό με την οθονίτσα και απλά ακολουθούμε τις οδηγίες που μας εμφανίζει …
Περισσότερες πληροφορίες μπορούμε να δούμε παρακάτω
Η χρήση του απαιτεί κάποια εξοικειώση αλλά την άκρη την βρίσκεις …
Ποτάμι, Αττική οδός, ταχύτητες μέσα στα όρια…
Φτάσαμε στο στάβλο αφού κλασικά χαθήκαμε και κάναμε κάποιους κύκλους …
Πολύς κόσμος, ωραίες μουσικές, muscle cars, μηχανες κάθε είδους …
Συνάντηση με φίλους, κουβεντούλα κλπ …
Αλλά η ώρα είχε περάσει και είχα και την επιστροφή οπότε ξανακαβαλώ τον μετεωρίτη (άλλο που δεν ήθελα) και πριν το καταλάβω είχα φτάσει σπίτι …
Την σβήνω και κάθομαι και ακούω τα τσικ τσικ που ακούγονται καθώς κρυώνουν τα μέταλλα !!!
Μελωδία από τις λίγες …
Το μόνο μελανό σημείο που έχω εντοπίσει είναι τα πίσω αμορτισέρ.
Από αυτά που διαβάζω λόγω χαμηλής απόστασης από το έδαφος (13,5 εκατοστά) τα έχουν κάνει επίτηδες σκληρά για να μη τερματίζει η ανάρτηση και να μην βρίσκει η μηχανή στις διάφορες ανωμαλίες και σαμαράκια ..
Τα πίσω αμορτισέρ έχουν διαδρομή 101 χιλιοστών με ρύθμιση προφόρτισης μόνο, μπροστά έχει ένα ανάποδο big piston πιρούνι 43 χιλιοστών απο την Showa με διαδρομή 120 χιλιοστών χωρίς καμία ρύθμιση και συμπεριφέρεται υποδειγματικά.
Άλλο σημείο που θέλει συνήθεια είναι τα μαρσπιέ που είναι τοποθετημένα μπροστά αλλά όχι πολύ, με ύψος 1.80 η γωνία στα γόνατα είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από 90 μοίρες …
Λόγω της θέσης τους δεν μπορείς να στηριχτείς στα πόδια σου και να ανασηκωθείς είτε γιατί θες να αλλάξεις θέση στο κάθισμα σου στην σέλα είτε για να περάσεις κάποιες ανωμαλίες …
Ο μόνος τρόπος είναι να τραβηχτείς από το τιμόνι αλλά αυτό μπορεί να αποσταθερωποιήσει την μηχανή αν τα χιλιόμετρα είναι αρκετά (δεν μιλάμε για υψηλά τριψήφια αλλά εκεί γύρω στα 100) !!!
Αυτό όμως είναι ένα πρόβλημα που λύνεται εύκολα και γρήγορα με μόλις 24.99 λίρες Αγγλίας !!!
Ο Tec bike parts από την Αγγλία έρχεται να μας σώσει με αναδιπλούμενα ποδοστήρια τα οποία βιδώνουν σε ηδη υπάρχουσα υποδοχή στην κατάληλη θέση !!!
Οι δύο μέρες πέρασαν ευχάριστα και επιστρέψαμε στο κλεινόν άστυ …
Ένα ντουζάκι να φύγουν τα αλάτια της θάλασσας και βρίσκομαι πάλι πάνω της για να πάω για καφεδάκι με ένα φίλο όχι πολύ μακριά αλλά ψάχνω σπασμένους δρόμους για να επιβεβαιώσω κατά πόσο η απόδοση της πίσω ανάρτησης θα είναι κάτι που θα μπορούσε να με αποτρέψει από την αγορά της ή αν θα είναι η πρώτη μετατροπή που θα κάνω αν την πάρω …
Σε σύγκριση με το Benelli Imperiale που είχα πριν λίγο καιρό που η αλλαγή των πίσω αμορτισέρ έγινε σχεδόν με το καλημέρα σε αυτη δεν δείχνει να το χρειάζεται άμεσα …
Πίνουμε το καφεδάκι μας μιλώντας για διάφορα θέματα της επικαιρότητας και όχι μόνο …
Επιστροφή στο σπίτι παίρνω τα σακίδιο με τα αδιάβροχα και ξεκινάω ο προορισμός είναι το Κορώπι στον στάβλο του Homo Ratus που έχει διοργανώσει ένα υπέροχο πάρτυ με ωραία μουσική, κόσμο, μηχανές και αυτοκίνητα …
Homo ratus
Στάση για ανεφοδιασμό για να μετρήσουμε την κατανάλωση και με την ευκαιρία να δοκιμάσουμε και το Tripper navigation, το οποίο είναι η δέυτερη μικρή κυκλική οθόνη η οποία μας δείχνει με βέλη την κατευθυνση που πρέπει να πάρουμε.
Χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή της Royal Enfield βρίσκουμε που θέλουμε να πάμε (χρησιμοποιεί τα Google maps) και μέσω αυτής της εφαρμογής συνδέουμε το κινητό με την οθονίτσα και απλά ακολουθούμε τις οδηγίες που μας εμφανίζει …
Περισσότερες πληροφορίες μπορούμε να δούμε παρακάτω
Η χρήση του απαιτεί κάποια εξοικειώση αλλά την άκρη την βρίσκεις …
Ποτάμι, Αττική οδός, ταχύτητες μέσα στα όρια…
Φτάσαμε στο στάβλο αφού κλασικά χαθήκαμε και κάναμε κάποιους κύκλους …
Πολύς κόσμος, ωραίες μουσικές, muscle cars, μηχανες κάθε είδους …
Συνάντηση με φίλους, κουβεντούλα κλπ …
Αλλά η ώρα είχε περάσει και είχα και την επιστροφή οπότε ξανακαβαλώ τον μετεωρίτη (άλλο που δεν ήθελα) και πριν το καταλάβω είχα φτάσει σπίτι …
Την σβήνω και κάθομαι και ακούω τα τσικ τσικ που ακούγονται καθώς κρυώνουν τα μέταλλα !!!
Μελωδία από τις λίγες …
Ξημερώνει Κυριακή, ψηφοφορία, επίσκεψη στην μητέρα για φαγητό και το απογευματάκι καβαλώ πάλι τον μετεωρίτη με συνοδεία από το Himalayan και βγαίνουμε για βόλτα …
Πρίν ξεκινήσουμε ρυθμίζω την προφόρτιση κατα 2 κλικ στα πίσω αμορτισέρ και αυτό αλλάζει προς το καλύτερο την συμπεριφορά τους …
Στάση να την ξεπλύνω λίγο γιατί το βράδυ έριξε λίγο λασποβροχή και την είχε κάνει χάλια …
Συνεχίζουμε με κατεύθυνση το Τατόι και από εκεί στα βασιλικά και συνεχίζουμε …
Η καταστροφή που έχει γίνει εκεί θα πάρει παρά πολλά χρόνια ακόμα μέχρι να επουλωθεί, αν αφήσουμε την φύση να κάνει την δουλειά της !!!
Σήμερα είχε αρκετές στάσεις για φωτογραφίες…
Φτάνουμε στην λίμνη Μπελέτσι και από εκεί πάμε Μαλακάσα να πούμε τα χρόνια πολλά σε ένα ξάδερφο, δυστυχώς έλειπε, τα είπαμε τηλεφωνικά τελικά και επιστρέφουμε πίσω κάνοντας την διαδρομή αντίστροφα …
Το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας είναι ένα με τον δρόμο από ότι φαίνεται και αυτό την κάνει ιδιαίτερα ευκολοδήγητη, ακόμα και στις κλειστές φουρκέτες δεν προβληματίζει …
Πρίν το καταλάβουμε έχουμε φτάσει πίσω και εγώ τρώγομαι να κάνω και άλλη βόλτα …
Δεν μπορώ να την χορτάσω λέμε, ελάχιστες μηχανές μου έχουν δημιουργήσει τόσο έντονη επιθυμία να βολτάρω συνέχεια μαζί τους …
Περνούν κάποιες σκέψεις να πεταχτώ μέχρι την Θήβα από τον παλιό αλλά λόγω των εκλογών τελικά αποφασίζω να κάτσω στα αυγά μου …
Πρίν ξεκινήσουμε ρυθμίζω την προφόρτιση κατα 2 κλικ στα πίσω αμορτισέρ και αυτό αλλάζει προς το καλύτερο την συμπεριφορά τους …
Στάση να την ξεπλύνω λίγο γιατί το βράδυ έριξε λίγο λασποβροχή και την είχε κάνει χάλια …
Συνεχίζουμε με κατεύθυνση το Τατόι και από εκεί στα βασιλικά και συνεχίζουμε …
Η καταστροφή που έχει γίνει εκεί θα πάρει παρά πολλά χρόνια ακόμα μέχρι να επουλωθεί, αν αφήσουμε την φύση να κάνει την δουλειά της !!!
Σήμερα είχε αρκετές στάσεις για φωτογραφίες…
Φτάνουμε στην λίμνη Μπελέτσι και από εκεί πάμε Μαλακάσα να πούμε τα χρόνια πολλά σε ένα ξάδερφο, δυστυχώς έλειπε, τα είπαμε τηλεφωνικά τελικά και επιστρέφουμε πίσω κάνοντας την διαδρομή αντίστροφα …
Το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας είναι ένα με τον δρόμο από ότι φαίνεται και αυτό την κάνει ιδιαίτερα ευκολοδήγητη, ακόμα και στις κλειστές φουρκέτες δεν προβληματίζει …
Πρίν το καταλάβουμε έχουμε φτάσει πίσω και εγώ τρώγομαι να κάνω και άλλη βόλτα …
Δεν μπορώ να την χορτάσω λέμε, ελάχιστες μηχανές μου έχουν δημιουργήσει τόσο έντονη επιθυμία να βολτάρω συνέχεια μαζί τους …
Περνούν κάποιες σκέψεις να πεταχτώ μέχρι την Θήβα από τον παλιό αλλά λόγω των εκλογών τελικά αποφασίζω να κάτσω στα αυγά μου …
Ξημερώνει Δευτέρα και θα πρέπει να την επιστρέψω δυστυχώς …
Παίρνω πάλι τα αδιάβροχα μου και ξεκινάω να πάω στην Κερατέα, αλλά βρίσκομαι να κατευθύνομαι αντίθετα …
Φτάνω Μάνδρα με συνοπτικές διαδικασίες και πιάνω την παλιά εθνική για Θήβα …
Πόσο μου αρέσει το στήσιμο σε αυτό το μηχανάκι …
Φτάνω λίγο πριν τον πύργο στην Οινόη και στρίβω δεξιά σε ένα δρομάκι που σε βγάζει από ένα σπασμένο φιδίσιο δρόμο στα Δερβενοχώρια και συγκεκριμένα στην Πύλη και από εκεί στην Στεφάνη και κατέβασμα στην Μάνδρα, όπου σταματώ για ανεφοδιασμό …
Είχαμε κάνει 270 χιλιόμετρα με αυτό το γέμισμα και ρούφηξε 11.5 λίτρα που μας κάνει 4,25 και δεν το πήγαινα ιδιαίτερα οικονομικά …
Αυτό σημαίνει ότι είχαμε άλλα 4 λίτρα στο ρεζερβουάρ, δεν έχει και άσχημη αυτονομία
Η ώρα είχε περάσει οπότε έπιασα Αττική οδό για να δώ και συμπεριφορά σε “υψηλές” ταχύτητες …
Κινούμασταν μαζί με τα άλλα οχήματα 10-20 χλμ πάνω από τα όρια, η μηχανή ήταν σταθερότατη σε αυτές τις ταχύτητες.
Είναι γυμνό οπότε τρως όλο τον αέρα αλλά είναι “καθαρός” χωρίς στροβιλισμούς και μέχρι κάποια ταχύτητα είναι ανεκτά τα πράγματα από εκεί και πάνω κουράζει όπως σε όλα τα γυμνά αυτού του είδους …
Φτάνω Κερατέα σταματάω και φουλάρω ξανά, είχαμε κάνει 58 χλμ από την Μάνδρα και έκαψε 2,8 λίτρα αυτό μας κάνει 4,8 λίτρα περίπου ανά 100 χιλιόμετρα, καθόλου άσχημα θα έλεγα …
Παραδίδω την κούκλα και κάνω μια σύντομη συζήτηση με τον αντιπρόσωπο σχετικά με τα επόμενα βήματα …
Στο σύνολο κάναμε μαζί σχεδόν 500 χιλιόμετρα …
Καβαλάω την Βέρα και πάω να φύγω …
Ψάχνω να βρω τα μαρσπιέ …
Μηχανικά τα πόδια τα ψάχνουν πιο μπροστά …
Η πρώτη αίσθηση είναι ότι η Βέρα είναι πολύ πιο δυνατή με καλύτερες αναρτήσεις και με περισσότερους αεροδυναμικούς θορύβους να φτάνουν στον αναβάτη σε όλες τις ταχύτητες …
Για την ζέστη που βγάζει δεν το συζητώ καν η μέρα με την νύχτα …
Καθόλη την διάρκεια της επιστροφής η σκέψη μου ήταν στον Μετεωρίτη που ήρθε ξαφνικά στην ζωή μου και την ανακάτεψε, το οποίο συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες …
Η Royal Enfield παραδίδει μαθήματα που ίσως θα έπρεπε να τα παρακολουθήσουν και άλλοι κατασκευαστές !!!
Αυτό η μηχανή ήταν μια αποκάλυψη για εμένα και ίσως και για άλλους που τους αρέσουν οι μηχανές με κλασικές γραμμές και γκρεμίζει πολλά στερεότυπα …
Κούμπωσα πάνω της όπως σε κανένα άλλο μηχανάκι που έχω οδηγήσει μέχρι τώρα και με φαντάζομαι πάνω της να τριγυρνάω τον κόσμο σε ρυθμούς ράθυμους και να γίνομαι ένα με το τοπίο που ταξιδεύω …
Ελπίζω αυτό να μην αργήσει να γίνει …
Παίρνω πάλι τα αδιάβροχα μου και ξεκινάω να πάω στην Κερατέα, αλλά βρίσκομαι να κατευθύνομαι αντίθετα …
Φτάνω Μάνδρα με συνοπτικές διαδικασίες και πιάνω την παλιά εθνική για Θήβα …
Πόσο μου αρέσει το στήσιμο σε αυτό το μηχανάκι …
Φτάνω λίγο πριν τον πύργο στην Οινόη και στρίβω δεξιά σε ένα δρομάκι που σε βγάζει από ένα σπασμένο φιδίσιο δρόμο στα Δερβενοχώρια και συγκεκριμένα στην Πύλη και από εκεί στην Στεφάνη και κατέβασμα στην Μάνδρα, όπου σταματώ για ανεφοδιασμό …
Είχαμε κάνει 270 χιλιόμετρα με αυτό το γέμισμα και ρούφηξε 11.5 λίτρα που μας κάνει 4,25 και δεν το πήγαινα ιδιαίτερα οικονομικά …
Αυτό σημαίνει ότι είχαμε άλλα 4 λίτρα στο ρεζερβουάρ, δεν έχει και άσχημη αυτονομία
Η ώρα είχε περάσει οπότε έπιασα Αττική οδό για να δώ και συμπεριφορά σε “υψηλές” ταχύτητες …
Κινούμασταν μαζί με τα άλλα οχήματα 10-20 χλμ πάνω από τα όρια, η μηχανή ήταν σταθερότατη σε αυτές τις ταχύτητες.
Είναι γυμνό οπότε τρως όλο τον αέρα αλλά είναι “καθαρός” χωρίς στροβιλισμούς και μέχρι κάποια ταχύτητα είναι ανεκτά τα πράγματα από εκεί και πάνω κουράζει όπως σε όλα τα γυμνά αυτού του είδους …
Φτάνω Κερατέα σταματάω και φουλάρω ξανά, είχαμε κάνει 58 χλμ από την Μάνδρα και έκαψε 2,8 λίτρα αυτό μας κάνει 4,8 λίτρα περίπου ανά 100 χιλιόμετρα, καθόλου άσχημα θα έλεγα …
Παραδίδω την κούκλα και κάνω μια σύντομη συζήτηση με τον αντιπρόσωπο σχετικά με τα επόμενα βήματα …
Στο σύνολο κάναμε μαζί σχεδόν 500 χιλιόμετρα …
Καβαλάω την Βέρα και πάω να φύγω …
Ψάχνω να βρω τα μαρσπιέ …
Μηχανικά τα πόδια τα ψάχνουν πιο μπροστά …
Η πρώτη αίσθηση είναι ότι η Βέρα είναι πολύ πιο δυνατή με καλύτερες αναρτήσεις και με περισσότερους αεροδυναμικούς θορύβους να φτάνουν στον αναβάτη σε όλες τις ταχύτητες …
Για την ζέστη που βγάζει δεν το συζητώ καν η μέρα με την νύχτα …
Καθόλη την διάρκεια της επιστροφής η σκέψη μου ήταν στον Μετεωρίτη που ήρθε ξαφνικά στην ζωή μου και την ανακάτεψε, το οποίο συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες …
Η Royal Enfield παραδίδει μαθήματα που ίσως θα έπρεπε να τα παρακολουθήσουν και άλλοι κατασκευαστές !!!
Αυτό η μηχανή ήταν μια αποκάλυψη για εμένα και ίσως και για άλλους που τους αρέσουν οι μηχανές με κλασικές γραμμές και γκρεμίζει πολλά στερεότυπα …
Κούμπωσα πάνω της όπως σε κανένα άλλο μηχανάκι που έχω οδηγήσει μέχρι τώρα και με φαντάζομαι πάνω της να τριγυρνάω τον κόσμο σε ρυθμούς ράθυμους και να γίνομαι ένα με το τοπίο που ταξιδεύω …
Ελπίζω αυτό να μην αργήσει να γίνει …
George_M.
..ο Βαρθολομαίος..!
μαλλον η 7η αποκαλυψη θα ειναι κ αποκαλυπτηρια μαζι φιλε Παναγιωτη!
κυριολεκτικα πολυ ομορφη μοτοσυκλετα!
με το καλο...!
κυριολεκτικα πολυ ομορφη μοτοσυκλετα!
με το καλο...!
petros KLR
Μέλος
Τα βρήκατε... τα συμφωνήσατε... είναι ώρα να φάμε κουφέτα...
Όμορφο μηχανάκι.. παντρεύει άριστα τό παλιό με το νέο..!!!!!
Όμορφο μηχανάκι.. παντρεύει άριστα τό παλιό με το νέο..!!!!!