pi8ikos
Μέλος
- Όνομα
- Damianos
- Μοτό
- Duck4Life
H περιπέτεια ξεκινά
Καλησπέρα σε όλους. Είμαι ο Δαμιανός Βαβανός και κάποιοι ίσως να θυμάστε το ταξίδι που είχα κάνει μαζί με την Ελευθερία με το παπί (Modenas 112cc) από Ελλάδα -> Αγγλία.
Εκείνο το ταξίδι ήταν ένα τέστ για να δούμε αν αντέχουμε να κάνουμε μεγάλο ταξίδι πάνω στο παπί ή σε παρόμοιο όχημα. Το ταξίδι τελείωσε με μεγάλη επιτυχία φτάνοντας στο τότε σπίτι μας στο Tilbury, UK. Η χαρά ήταν διακριτή από χιλίομετρα. Μόλις είχαμε αποδείξει στους εαυτούς μας ότι μπορούμε να το κάνουμε. Σκύψαμε το κεφάλι λοιπόν ενώσαμε τις ψυχές μας και κάναμε κυριολεκτικά το σκατό μας παξιμάδι να μαζέψουμε κανα φράγκο για κάνουμε το μεγάλο ταξίδι.
Μεγάλο ταξίδι σήμαινε για εμάς τον γύρο του κόσμου με παπί. Μετά από πολλές διαβουλεύσεις καταλήξαμε να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας από την Χιλή (1η Οκτωβρίου 2015) αγοράζοντας εκεί μηχανάκι με κατεύθυνση την Βόρεια Αμερική. Δυστυχώς όμως ένα πρόβλημα υγείας δεν μας επέτρεψε να κάνουμε αυτό το ταξίδι. Χάσαμε το ταξίδι και κάπου εκεί χαθήκαμε και με την Ελευθερία. Αποφασίσαμε να πάρει ο καθένας τον δρόμο του, όποιος και αν είναι αυτός.
Εγώ όμως δεν πτοήθηκα κλείνω εισιτήρια για Ταυλάνδη (9 Δεκεμβρίου 2015) και θα ξεκινούσα το ταξίδι μου από εκεί. Ένα εντελώς απρόβλεπτο πρόβλημα στην οικογένεια μου όμως με ανάγκασε να μην ξεκινήσω το ταξίδι μου…πάλι.
Εν τω μεταξύ είχα ξεκινήσει την επιχειρηματική μου δράση (InternetMarketingAgency, CompanyFormation κλπ) και όπως ξέρουν όλοι όσοι έχουν ξεκινήσει δικές τους επιχειρήσεις, είχα πνιγεί στην δουλειά. Από την αρχή όμως της δουλειάς μου πάντα σκεφτόμουν να κάνω project και να φτιάξω τις διαδικασίες που θα μου επιτρέπουν να δουλεύω από όπου επιθυμώ, με την μοναδική προϋπόθεση να έχω σύνδεση στο Internet.
Τα κατάφερα καλά με δεδομένες της ελληνικές συνθήκες παρότι δούλευα τρελά ωράρια. Το όνειρο μου όμως για το ‘ταξίδι’ παρέμενε ζωντανό. Ξανακλείνω λοιπόν εισιτήρια για Ταϊλάνδη (15 Σεπτεμβρίου 2015) και αρχίζω και ρυθμίζω τα πράγματα για το επικείμενο ταξίδι μου. Τι λέτε να συνέβη?
Ναι σωστά μαντέψατε. Ακυρώθηκε και αυτό το ταξίδι. Αυτή τη φορά είχα εγώ το πρόβλημα υγείας και ποιο συγκεκριμένα είχα ένα σχεδόν σοβαρό πρόβλημα με τα αυτιά μου όπου δεν μου επέτρεπε να πετάξω για τουλάχιστον 3 μήνες. Εκεί ήταν που πραγματικά διαλύθηκα ψυχολογικά. Κάτι που είχα μείνει όλο τον Αύγουστο στο γραφείο να δουλεύω για 3 (μιας και η ομάδα είχε πάρει διακοπές) και τώρα αυτό? Are you fucking kidding me?
Κάποιες στιγμές πρέπει να κάτσεις και να σκεφτείς. Τι συμβαίνει? Που πάω? Γιατί έχω φάει τοοοσα άκυρα γαμώ το κερατό μου? Κατά τα άλλα όλα στην ζωή μου πήγαιναν τέλεια. Οι φίλοι μου ήταν κοντά μου η δουλειά πήγαινε από το καλό στο καλύτερο και αγαπούσα πολύ τον τρόπο ζωής μου.
Με το που πήρα το ΟΚ από τον doctor ότι τα αυτιά μου ήταν κομπλέ, τότε ξεκίνησα το πλάνο δράσης. Αυτή την φορά επέλεξα να μην το πω σε κανέναν ότι φεύγω. Μόνο στον σπιτονοικοκύρη μου αφού έπρεπε να ξενοικιάσω το σπίτι. Τρέχοντας ατελείωτα να προλάβω να κλείσω όλες τις υποχρεώσεις και να πακετάρω το σπίτι, μην ξεχνάς πως δεν είχα βοήθεια από κανέναν, έκανα δουλειές μέχρι κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Παρόλα αυτά κατάφερα να είμαι στο αεροδρόμιο στην ώρα μου.
Ψάχνοντας εισιτήρια για Ταϊλάνδη είδα μια πτήση που πέταγε μέσω Αλεξάνδρειας. Τέλεια ευκαιρία σκέφτηκα, να δω αν τα αυτιά μου αντέχουν στην πτήση αλλά και να συναντήσω ξανά κάποιους πολύ αγαπημένους φίλους. Η δοκιμή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Έκατσα που λές για 10 μέρες, όχι ότι είδα και πολλά βέβαια. Όλη μέρα δούλευα, μιας και οι πελάτες μου είχαν φρικάρει που την έκανα έτσι ξαφνικά, αλλά τους απέδειξα πώς μια χαρά δουλεύω από απόσταση. Άσε που τις μισές δουλειές τις κάνει ο εκπληκτικός, ανεπανάληπτος, πρώην πολεμιστής στην Τροία και νυν CMO μας.
Κάπου εδώ πήρα ξανά αεροπλάνο προς Dubai και από εκεί πτήση για Bangkok. Στο Dubai που λες κατάφερα να χάσω το αεροπλάνο προς Bangkok αφού με πήρε ο ύπνος και ξύπνησα με το αεροπλάνο να έχει φύγει. Δεν είναι η πρώτη φορά που χάνω πτήση. Ούτε είναι ο πιο χαζός λόγος που έχω χάσει πτήση. Θέλοντας να κοιτάξω την θετική πλευρά να σου πω πως το άρθρο αυτό γράφεται ενώ περιμένω την πτήση μου.
Και θα αναρωτηθείς…Ρε μεγάλε εδώ μιλάμε για μοτοσυκλέτες. Τι αεροπλάνα και βλακείες μας τσαμπουνάς? Να σου πω λοιπόν (ανυπόμονο αγόρι) πώς ο στόχος είναι να κατέβω στην Bangkok και να αγοράσω μηχανάκι από εκεί. Ο προορισμός? Άγνωστος. Θέλω να γυρίσω όσο περισσότερο μπορώ την Νοτιοανατολική Ασία. Για όσο καιρό γουστάρω ή για όσο καιρό αντέξουν τα χρήματα.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
Υγ: Σε περίπτωση που ενδιαφέρεσαι για το ταξίδι και από την επιχειρηματική πλευρά μπές στο www.thehippiepreneur.com να τσεκάρεις το επαγγελματικό blog.
Υγ2: Respect στον Magelano και ελπίζω να βρεθούμε κάπου στη Ασία.
Καλησπέρα σε όλους. Είμαι ο Δαμιανός Βαβανός και κάποιοι ίσως να θυμάστε το ταξίδι που είχα κάνει μαζί με την Ελευθερία με το παπί (Modenas 112cc) από Ελλάδα -> Αγγλία.
Εκείνο το ταξίδι ήταν ένα τέστ για να δούμε αν αντέχουμε να κάνουμε μεγάλο ταξίδι πάνω στο παπί ή σε παρόμοιο όχημα. Το ταξίδι τελείωσε με μεγάλη επιτυχία φτάνοντας στο τότε σπίτι μας στο Tilbury, UK. Η χαρά ήταν διακριτή από χιλίομετρα. Μόλις είχαμε αποδείξει στους εαυτούς μας ότι μπορούμε να το κάνουμε. Σκύψαμε το κεφάλι λοιπόν ενώσαμε τις ψυχές μας και κάναμε κυριολεκτικά το σκατό μας παξιμάδι να μαζέψουμε κανα φράγκο για κάνουμε το μεγάλο ταξίδι.
Μεγάλο ταξίδι σήμαινε για εμάς τον γύρο του κόσμου με παπί. Μετά από πολλές διαβουλεύσεις καταλήξαμε να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας από την Χιλή (1η Οκτωβρίου 2015) αγοράζοντας εκεί μηχανάκι με κατεύθυνση την Βόρεια Αμερική. Δυστυχώς όμως ένα πρόβλημα υγείας δεν μας επέτρεψε να κάνουμε αυτό το ταξίδι. Χάσαμε το ταξίδι και κάπου εκεί χαθήκαμε και με την Ελευθερία. Αποφασίσαμε να πάρει ο καθένας τον δρόμο του, όποιος και αν είναι αυτός.
Εγώ όμως δεν πτοήθηκα κλείνω εισιτήρια για Ταυλάνδη (9 Δεκεμβρίου 2015) και θα ξεκινούσα το ταξίδι μου από εκεί. Ένα εντελώς απρόβλεπτο πρόβλημα στην οικογένεια μου όμως με ανάγκασε να μην ξεκινήσω το ταξίδι μου…πάλι.
Εν τω μεταξύ είχα ξεκινήσει την επιχειρηματική μου δράση (InternetMarketingAgency, CompanyFormation κλπ) και όπως ξέρουν όλοι όσοι έχουν ξεκινήσει δικές τους επιχειρήσεις, είχα πνιγεί στην δουλειά. Από την αρχή όμως της δουλειάς μου πάντα σκεφτόμουν να κάνω project και να φτιάξω τις διαδικασίες που θα μου επιτρέπουν να δουλεύω από όπου επιθυμώ, με την μοναδική προϋπόθεση να έχω σύνδεση στο Internet.
Τα κατάφερα καλά με δεδομένες της ελληνικές συνθήκες παρότι δούλευα τρελά ωράρια. Το όνειρο μου όμως για το ‘ταξίδι’ παρέμενε ζωντανό. Ξανακλείνω λοιπόν εισιτήρια για Ταϊλάνδη (15 Σεπτεμβρίου 2015) και αρχίζω και ρυθμίζω τα πράγματα για το επικείμενο ταξίδι μου. Τι λέτε να συνέβη?
Ναι σωστά μαντέψατε. Ακυρώθηκε και αυτό το ταξίδι. Αυτή τη φορά είχα εγώ το πρόβλημα υγείας και ποιο συγκεκριμένα είχα ένα σχεδόν σοβαρό πρόβλημα με τα αυτιά μου όπου δεν μου επέτρεπε να πετάξω για τουλάχιστον 3 μήνες. Εκεί ήταν που πραγματικά διαλύθηκα ψυχολογικά. Κάτι που είχα μείνει όλο τον Αύγουστο στο γραφείο να δουλεύω για 3 (μιας και η ομάδα είχε πάρει διακοπές) και τώρα αυτό? Are you fucking kidding me?
Κάποιες στιγμές πρέπει να κάτσεις και να σκεφτείς. Τι συμβαίνει? Που πάω? Γιατί έχω φάει τοοοσα άκυρα γαμώ το κερατό μου? Κατά τα άλλα όλα στην ζωή μου πήγαιναν τέλεια. Οι φίλοι μου ήταν κοντά μου η δουλειά πήγαινε από το καλό στο καλύτερο και αγαπούσα πολύ τον τρόπο ζωής μου.
Με το που πήρα το ΟΚ από τον doctor ότι τα αυτιά μου ήταν κομπλέ, τότε ξεκίνησα το πλάνο δράσης. Αυτή την φορά επέλεξα να μην το πω σε κανέναν ότι φεύγω. Μόνο στον σπιτονοικοκύρη μου αφού έπρεπε να ξενοικιάσω το σπίτι. Τρέχοντας ατελείωτα να προλάβω να κλείσω όλες τις υποχρεώσεις και να πακετάρω το σπίτι, μην ξεχνάς πως δεν είχα βοήθεια από κανέναν, έκανα δουλειές μέχρι κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Παρόλα αυτά κατάφερα να είμαι στο αεροδρόμιο στην ώρα μου.
Ψάχνοντας εισιτήρια για Ταϊλάνδη είδα μια πτήση που πέταγε μέσω Αλεξάνδρειας. Τέλεια ευκαιρία σκέφτηκα, να δω αν τα αυτιά μου αντέχουν στην πτήση αλλά και να συναντήσω ξανά κάποιους πολύ αγαπημένους φίλους. Η δοκιμή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Έκατσα που λές για 10 μέρες, όχι ότι είδα και πολλά βέβαια. Όλη μέρα δούλευα, μιας και οι πελάτες μου είχαν φρικάρει που την έκανα έτσι ξαφνικά, αλλά τους απέδειξα πώς μια χαρά δουλεύω από απόσταση. Άσε που τις μισές δουλειές τις κάνει ο εκπληκτικός, ανεπανάληπτος, πρώην πολεμιστής στην Τροία και νυν CMO μας.
Κάπου εδώ πήρα ξανά αεροπλάνο προς Dubai και από εκεί πτήση για Bangkok. Στο Dubai που λες κατάφερα να χάσω το αεροπλάνο προς Bangkok αφού με πήρε ο ύπνος και ξύπνησα με το αεροπλάνο να έχει φύγει. Δεν είναι η πρώτη φορά που χάνω πτήση. Ούτε είναι ο πιο χαζός λόγος που έχω χάσει πτήση. Θέλοντας να κοιτάξω την θετική πλευρά να σου πω πως το άρθρο αυτό γράφεται ενώ περιμένω την πτήση μου.
Και θα αναρωτηθείς…Ρε μεγάλε εδώ μιλάμε για μοτοσυκλέτες. Τι αεροπλάνα και βλακείες μας τσαμπουνάς? Να σου πω λοιπόν (ανυπόμονο αγόρι) πώς ο στόχος είναι να κατέβω στην Bangkok και να αγοράσω μηχανάκι από εκεί. Ο προορισμός? Άγνωστος. Θέλω να γυρίσω όσο περισσότερο μπορώ την Νοτιοανατολική Ασία. Για όσο καιρό γουστάρω ή για όσο καιρό αντέξουν τα χρήματα.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
Υγ: Σε περίπτωση που ενδιαφέρεσαι για το ταξίδι και από την επιχειρηματική πλευρά μπές στο www.thehippiepreneur.com να τσεκάρεις το επαγγελματικό blog.
Υγ2: Respect στον Magelano και ελπίζω να βρεθούμε κάπου στη Ασία.
