Κι όμως, δεν τελείωσε, έχει κι άλλο ακόμα. Φεύγοντας από το Smoo Cave η σκοτσέζικη φύση σε όλο της το μεγαλείο, συνεχίσει να δίνει εικόνες, ένταση, μοναδικότητα, μέχρι και το τέλος της σημερινής διαδρομής, μέχρι na μπούμε στο Ullapool.
Scottish Highlands & Ireland: Ακροβατώντας μεταξύ παραμυθιού και πραγματικότητας
- Thread starter Strats
- Ημερομηνία δημιουργίας
Για το Ullapool είχα ακούσει πολλά καλά, φίλοι που είχαν πάει στο παρελθόν με παρέτρεψαν να διανυκτερεύσω, τοποθετώντας ψηλά τον πήχη ως ένα από τα πιο γραφικά ψαροχώρια που θα έχω δει. Μπαίνοντας στο χωριό η αλήθεια είναι ότι η αρχική εντύπωση ήταν ιδιαίτερα θετική. Το χωρίο είναι τόσο μικρό που μπορεί να το διανύσει κανείς πεζός σε 15 λεπτά. Ουσιαστικά η κυρίως δομή του είναι ένας δρόμος που από τη μια του πλευρά είναι η θάλασσα, και από την άλλη σπιτάκια όμορφα, γραφικά, το ένα δίπλα στο άλλο. Πριν φτάσουμε στο ξενοδοχείο περνάμε μία όλον τον δρόμο με τη μοτοσυκλέτα ώστε να έχουμε μια αρχική γρήγορη εικόνα, πριν το περπατήσουμε το χωριό.
Παρκάρω έξω από το ξενοδοχείο, τακτοποιούμαστε στο δωμάτιο, μπάνιο και γρήγορα έξω για φαγητό και βόλτα. Εδώ να πω πως αυτό με το ωράριο είναι ένα θέμα, πρέπει κανείς για να εξασφαλίσει ότι θα βρει εστιατόρια ανοιχτά και όχι την απόλυτη ερημιά, να έχει βγει στην πόλη πριν τις 18:00 . Αφού φάγαμε τα burgers μας περπατήσαμε το χωρίο όλο πάνω κάτω, λιμάνι, όλα.
Παρκάρω έξω από το ξενοδοχείο, τακτοποιούμαστε στο δωμάτιο, μπάνιο και γρήγορα έξω για φαγητό και βόλτα. Εδώ να πω πως αυτό με το ωράριο είναι ένα θέμα, πρέπει κανείς για να εξασφαλίσει ότι θα βρει εστιατόρια ανοιχτά και όχι την απόλυτη ερημιά, να έχει βγει στην πόλη πριν τις 18:00 . Αφού φάγαμε τα burgers μας περπατήσαμε το χωρίο όλο πάνω κάτω, λιμάνι, όλα.
Μου άρεσε, δε λέω, ωστόσο αισθάνθηκα ότι η φήμη του ήταν λίγο πιο πάνω από αυτό που έβλεπα εγώ. Προσπαθούσα να αντιληφθώ ποιο είναι αυτό το στοιχείο που μου διαφεύγει. Σε μια στιγμή, βλέπω ένα καφέ που απέναντι είχε πάγκους και κάθονταν ο κόσμος εκεί έξω, στους 12 βαθμούς, και αγνάντευαν τη θάλασσα. “Αυτό πρέπει να είναι” λέω από μέσα μου. Η θέα και μόνο της θάλασσας ανεβάζει τον πήχη ψηλά, ακόμα κι αν η συγκεκριμένη θάλασσα είναι ο παγωμένος μαύρος ωκεανός, που δεν μπορείς να μπεις να κολυμπήσεις, που δεν μπορεί να σε δροσίσει, που δε τον συντροφεύει κατά κανόνα η ενέργεια του ηλίου. Απλά και μόνο η θέα της θάλασσας…
8η Ημέρα 8/7: Ullapool - Portree (Isle of Skye) (290km)
Τι μπορεί να πει κανείς όταν ξυπνά στα Highlands της Σκωτίας σε μια τέτοια θέα απ' το παράθυρό του
Πόσο ωραία μπορεί να ξεκινά έτσι η ημέρα,…
Και ειδικά όταν έχεις να διανύσεις ένα από τα ομορφότερα κομμάτια της Σκωτίας με τέτοιο καιρό, που παραγγελία να τον είχαμε κάνει, τόσο ωραίος δε θα ήταν. Το πρωινό στο ξενοδοχείο το χρέωναν επιπλέον 12 λίρες / άτομο και ξεκινούσε από τις 8:00. Εμείς σηκωθήκαμε στις 6:00, το δωμάτιο είχε μέσα boiler οπότε ήπιαμε τον καφέ μας εντός δωματίου και πριν της 7:00 η μηχανή ήταν φορτωμένη και ξεκινήσαμε.
Αυτό το κομμάτι σήμερα, το περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία και ο λόγος είναι το πέρασμα από το διάσημο Applecross. Διαδρομή πραγματικά από τις λίγες και ένα μοτοσυκλετιστικό must για όλους τους ταξιδιώτες που περνούν από τη γύρω περιοχή. Η προειδοποιητική πινακίδα που έχει στην αρχή της διαδρομής, τα λέει όλα: «Not advised for learner drivers!!» και σε συνδυασμό με τον σημερινό καιρό, δεν μπορούσε να ήταν καλύτερα. Ξεκινάμε λοιπόν από Ullappool.
Τι μπορεί να πει κανείς όταν ξυπνά στα Highlands της Σκωτίας σε μια τέτοια θέα απ' το παράθυρό του
Πόσο ωραία μπορεί να ξεκινά έτσι η ημέρα,…
Και ειδικά όταν έχεις να διανύσεις ένα από τα ομορφότερα κομμάτια της Σκωτίας με τέτοιο καιρό, που παραγγελία να τον είχαμε κάνει, τόσο ωραίος δε θα ήταν. Το πρωινό στο ξενοδοχείο το χρέωναν επιπλέον 12 λίρες / άτομο και ξεκινούσε από τις 8:00. Εμείς σηκωθήκαμε στις 6:00, το δωμάτιο είχε μέσα boiler οπότε ήπιαμε τον καφέ μας εντός δωματίου και πριν της 7:00 η μηχανή ήταν φορτωμένη και ξεκινήσαμε.
Αυτό το κομμάτι σήμερα, το περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία και ο λόγος είναι το πέρασμα από το διάσημο Applecross. Διαδρομή πραγματικά από τις λίγες και ένα μοτοσυκλετιστικό must για όλους τους ταξιδιώτες που περνούν από τη γύρω περιοχή. Η προειδοποιητική πινακίδα που έχει στην αρχή της διαδρομής, τα λέει όλα: «Not advised for learner drivers!!» και σε συνδυασμό με τον σημερινό καιρό, δεν μπορούσε να ήταν καλύτερα. Ξεκινάμε λοιπόν από Ullappool.
Όπου κάποια στιγμή συναντούμε την παρακάτω πινακίδα:
Η φωτογράφιση στη σήμανση έγινε περισσότερο για αναμνηστικούς λόγους, ουσιαστικά ο δρόμος δεν ήταν και ιδιαίτερα επικίνδυνος με την έννοια που ίσως μεταφέρεται. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός του ότι ήταν ιδιαίτερα στενός (πλάτος μετά βίας ενός αυτοκινήτου) και αρκετά στριφτερός, και αν εξαιρέσουμε ότι ψηλά οι άνεμοι ήταν ιδιαίτερα ισχυροί (σε κάποιο σημείο έπιασα τον εαυτό μου να οδηγώ ευθεία με μεγάλη κλίση λόγω πλευρικών ισχυρών ανέμων), κατά τ’ άλλα δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος και νομίζω πως με προσοχή μπορούν όλοι οι οδηγοί να τον περάσουν χωρίς πρόβλημα.
Η φωτογράφιση στη σήμανση έγινε περισσότερο για αναμνηστικούς λόγους, ουσιαστικά ο δρόμος δεν ήταν και ιδιαίτερα επικίνδυνος με την έννοια που ίσως μεταφέρεται. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός του ότι ήταν ιδιαίτερα στενός (πλάτος μετά βίας ενός αυτοκινήτου) και αρκετά στριφτερός, και αν εξαιρέσουμε ότι ψηλά οι άνεμοι ήταν ιδιαίτερα ισχυροί (σε κάποιο σημείο έπιασα τον εαυτό μου να οδηγώ ευθεία με μεγάλη κλίση λόγω πλευρικών ισχυρών ανέμων), κατά τ’ άλλα δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος και νομίζω πως με προσοχή μπορούν όλοι οι οδηγοί να τον περάσουν χωρίς πρόβλημα.
Το Applecross ήταν από τα ομορφότερα κομμάτια μέχρι τώρα, ωστόσο η κατάταξη που του δίνω έχει άμεση συνάρτηση με την οδηγική απόλαυση της μοτοσυκλέτας που προσφέρει μια διαδρομή με τόσες στροφές, σε τέτοιο φυσικό περιβάλλον.
Συνεχίζουμε πλέον για Isle of Skye και σύντομα συναντάμε τη γέφυρά του.
Συνεχίζουμε πλέον για Isle of Skye και σύντομα συναντάμε τη γέφυρά του.
Είμαστε πλέον στο Isle of Skye. Το Skye σε όλο του το εύρος είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, και ως έντονο φυσικό περιβάλλον με δική του προσωπικότητα, αλλά και οδηγικά, έχει σημεία με πολύ πολύ καλή πρόσφυση που προκαλούν τον οδηγό να παίξει με τη μοτοσυκλέτα του. Ακόμα και φορτωμένος και δικάβαλος, καμιά φορά είναι αδύνατον να αντισταθείς στην πρόκληση. Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στο Skye πριν καταλήξουμε στο Portree, ωστόσο δεν κάναμε το γύρo όλου του νησιού όπως αρχικά είχα προγραμματίσει. Για κάποιον λόγο άγνωστο η action camera δε φόρτισε σωστά το προηγούμενο βράδυ και έμεινε από μπαταρία οπότε οι φωτός από το Skye περιορισμένες ιδιαιτέρως, δυστυχώς.
Portree: Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός, ωστόσο κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη ο προορισμός αυτός είναι υπερεκτιμημένος. Για το Portree είχα ακούσει πολλά καλά. Είναι μια μικρή πόλη / λιμάνι, γραφική, όμορφη, στην οποία όμως δεν κατάφερα να διακρίνω αυτό το “κάτι παραπάνω” που δικαιολογεί τη φήμη του. Δε λέω ότι δε μου άρεσε, απεναντίας. Η φήμη όμως μου φάνηκε δυσανάλογα μεγάλη με αυτό που έβλεπα. Επίσης μου φάνηκε και ιδιαίτερα ακριβό γι αυτό που προσφέρει. Εδώ ήταν και η ακριβότερη διανυκτέρευσή μας, μια και για να μείνουμε κεντρικά και να είμαστε σε απόσταση που πεζοί μπορούμε να κινηθούμε, μείναμε σε κεντρικό ξενοδοχείο που σε καμία περίπτωση την παροχή δε θα τη χαρακτήριζα value for money.
Portree: Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός, ωστόσο κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη ο προορισμός αυτός είναι υπερεκτιμημένος. Για το Portree είχα ακούσει πολλά καλά. Είναι μια μικρή πόλη / λιμάνι, γραφική, όμορφη, στην οποία όμως δεν κατάφερα να διακρίνω αυτό το “κάτι παραπάνω” που δικαιολογεί τη φήμη του. Δε λέω ότι δε μου άρεσε, απεναντίας. Η φήμη όμως μου φάνηκε δυσανάλογα μεγάλη με αυτό που έβλεπα. Επίσης μου φάνηκε και ιδιαίτερα ακριβό γι αυτό που προσφέρει. Εδώ ήταν και η ακριβότερη διανυκτέρευσή μας, μια και για να μείνουμε κεντρικά και να είμαστε σε απόσταση που πεζοί μπορούμε να κινηθούμε, μείναμε σε κεντρικό ξενοδοχείο που σε καμία περίπτωση την παροχή δε θα τη χαρακτήριζα value for money.
9η Ημέρα 9/7: Portree - Balloch (370km)
Η τελευταία μας ημέρα στα μαγευτικά Highlands. Fort Augustus, Urquhart Castle, λίμνη Λόχνες, διάσχιση του φαραγγιού του Glen Coe (Great Glen - μεγάλο φαράγγι), πολλά κάστρα και φρούρια… Μια μέρα γεμάτη παραδοσιακό χρώμα άλλης εποχής, πριν περάσουμε απέναντι στην Ιρλανδία. Για τη λίμνη Λόμοντ και γενικά για όλο το εθνικό πάρκο, είχα διαβάσει πολλά ήμουν σίγουρος ότι θα είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ουσιαστικά με αυτό κλείνουμε την επίσκεψή μας στη Σκωτία, το σημείο της Ευρώπης που σε ταξιδεύει σε άλλη εποχή.
Για άλλη μια φορά ξεκινήσαμε από το Portree με καλό καιρό, αρκετά νωρίς (για κάποιον λόγο ξυπνούσαμε πάντα από τα άγρια χαράματα…). Αποχαιρετούμε το Portree
Η τελευταία μας ημέρα στα μαγευτικά Highlands. Fort Augustus, Urquhart Castle, λίμνη Λόχνες, διάσχιση του φαραγγιού του Glen Coe (Great Glen - μεγάλο φαράγγι), πολλά κάστρα και φρούρια… Μια μέρα γεμάτη παραδοσιακό χρώμα άλλης εποχής, πριν περάσουμε απέναντι στην Ιρλανδία. Για τη λίμνη Λόμοντ και γενικά για όλο το εθνικό πάρκο, είχα διαβάσει πολλά ήμουν σίγουρος ότι θα είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ουσιαστικά με αυτό κλείνουμε την επίσκεψή μας στη Σκωτία, το σημείο της Ευρώπης που σε ταξιδεύει σε άλλη εποχή.
Για άλλη μια φορά ξεκινήσαμε από το Portree με καλό καιρό, αρκετά νωρίς (για κάποιον λόγο ξυπνούσαμε πάντα από τα άγρια χαράματα…). Αποχαιρετούμε το Portree
Κατευθυνόμαστε προς Λόχνες. Σχετικά με τα κάστρα, λόγω της φύσης του ταξιδιού - road trip - και του περιορισμένου χρόνου σε συνδυασμό με τα τα χιλιόμετρα που ήταν προγραμματισμένα να διανυθούν ημερησίως, είχαμε συνειδητοποιήσει από την αρχή ότι ο χρόνος δεν επέτρεπε εκτενείς επισκέψεις στα κάστρα. Τα περισσότερα δε από αυτά, ήταν εκτός πορείας και μια πιθανή επίσκεψη απαιτούσε επιπλέον χιλιόμετρα και 2+ ώρες επιπλέον εντός κάστρου. Ένα κάστρο, που είχαμε προγραμματίσει να δούμε λίγο εκτενέστερα σε συνδυασμό με την τοποθεσία του στη λίμνη Νες (Λόχνες), ήταν το Urquhart Castle. Πριν μπούμε στον Α82, κινούμαστε στον Α87 που είναι επίσης ένας δρόμος απείρου κάλους και όσο προχωρούμε τόσο πιο ενδιαφέρων γίνεται. Οι λίμνες διαδέχονταν η μία την άλλη, Loch Duich, Loch Cluanie και πριν μπούμε στον Α82 κάνουμε μια μαγευτική διαδρομή δίπλα από τον ποταμό Shiel και επίσης τον ποταμό Moriston. Ο καιρός βαραίνει και πέφτουν κάποιες σταγόνες βροχής, όχι όμως τόσο σε σημείο να βάλουμε αδιάβροχα.
Όπως ανέφερα προηγουμένως, είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε αυτό το κάστρο. Μας Έβγαζε 38 + 38 (επιστροφή) = 76km από την πορεία μας, αλλά λόγω και της διαδρομής δίπλα στην πολυσυζητημένη λίμνη Νες (Loch Ness), θεωρήσαμε ότι θα άξιζε. Ανεβαίνοντας και πλησιάζοντας προς το κάστρο Urquhart παρατηρώ μια ιδιαίτερα αυξημένη κίνηση. Βλέπετε, δεν υπολόγισα έναν σημαντικό παράγοντα: Ημέρα ΚΥΡΙΑΚΗ. Όσο πλησίαζα στο κάστρο τόσο η κίνηση αυξάνονταν και κίνηση κυρίως από πούλμαν τουριστών. Βλέπω τη σήμανση για το κάστρο και δεν μπορούσα ούτε να στρίψω προς το πάρκινγκ.
Οι υπεύθυνοι του parking οι οποίοι πλέον είχαν βγει στο δρόμο μου ζητούν να αφήσω εκεί (στην είσοδο του πάρκινγκ) τη μηχανή, μιλάμε για αρκετό δρόμο περπατώντας (με όλο τον εξοπλισμό), τόσο που ούτε μπορούσαμε να δούμε το κάστρο. Και φυσικά δεν μπορούσαμε να αφήσουμε σε τέτοιο πανηγύρι τίποτα αφύλακτο στη μηχανή. Παντού πούλμαν, τα περισσότερα γεμάτα Κινέζους τουρίστες. Όπως είμαστε μεταβολή και πίσω. Υπό αυτές τις συνθήκες η επίσκεψη είναι αδύνατη. Για να δει κανείς το κάστρο υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να διαθέσει όλη την ημέρα, πέραν από την ταλαιπωρία και το θέμα της ασφάλειας των πραγμάτων στη μηχανή (εξωτερικοί σάκοι). Κάνω αναστροφή όπως είμαι και παίρνω τον Α82 νότια πλέον, προς Fort Augustus. Μας χάλασε που δεν καταφέραμε να δούμε το κάστρο αλλά η διαδρομή δίπλα στη λίμνη μας αποζημίωσε.
Οι υπεύθυνοι του parking οι οποίοι πλέον είχαν βγει στο δρόμο μου ζητούν να αφήσω εκεί (στην είσοδο του πάρκινγκ) τη μηχανή, μιλάμε για αρκετό δρόμο περπατώντας (με όλο τον εξοπλισμό), τόσο που ούτε μπορούσαμε να δούμε το κάστρο. Και φυσικά δεν μπορούσαμε να αφήσουμε σε τέτοιο πανηγύρι τίποτα αφύλακτο στη μηχανή. Παντού πούλμαν, τα περισσότερα γεμάτα Κινέζους τουρίστες. Όπως είμαστε μεταβολή και πίσω. Υπό αυτές τις συνθήκες η επίσκεψη είναι αδύνατη. Για να δει κανείς το κάστρο υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να διαθέσει όλη την ημέρα, πέραν από την ταλαιπωρία και το θέμα της ασφάλειας των πραγμάτων στη μηχανή (εξωτερικοί σάκοι). Κάνω αναστροφή όπως είμαι και παίρνω τον Α82 νότια πλέον, προς Fort Augustus. Μας χάλασε που δεν καταφέραμε να δούμε το κάστρο αλλά η διαδρομή δίπλα στη λίμνη μας αποζημίωσε.
Επιστρέφουμε στη διασταύρωση που συναντάει ο Α87 τον Α82, στο Invermoriston, και κάνουμε εκεί μια ωραία στάση για καφέ, δίπλα στον ποταμό Moriston, πριν πιάσουμε και πάλι τον Α82.
Από εκεί και κάτω, δεν υπάρχει ένα σημείο στη διαδρομή που να χάνει το ενδιαφέρον. Όλος ο δρόμος είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ομορφιάς. Μετά το ευχάριστο διάλειμμα και αφού μας πέρασε που δεν είδαμε το κάστρο ξεκινάμε προς Fort Augustus - Fort William.
Η γέφυρα του Fort Augustus στο νότιο τελείωμα της Loch Ness
Από εκεί και κάτω, δεν υπάρχει ένα σημείο στη διαδρομή που να χάνει το ενδιαφέρον. Όλος ο δρόμος είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ομορφιάς. Μετά το ευχάριστο διάλειμμα και αφού μας πέρασε που δεν είδαμε το κάστρο
ξεκινάμε προς Fort Augustus - Fort William.Η γέφυρα του Fort Augustus στο νότιο τελείωμα της Loch Ness
Ο ουρανός βαρύς σε όλη τη διαδρομή αλλά μέχι στιγμής δεν είχαμε δει βροχή, εκτός από μερικές σταγόνες. Βγαίνοντας από το Fort William και μπαίνοντας προς το Glen Coe, αρχίσει να βρέχει κανονικά. Ναι! Μετά από 9 μέρες στο δρόμο και έχοντας διασχίσει όλη τη Σκωτία και όλη την Ευρώπη, θα βάλω αδιάβροχα! Η Antonia είχε καινούργια στολή που θεωρητικά ήταν αδιάβροχη (κορντούρα με φύλο αδιαβροχοποίησης εσωτερικά). Είπαμε να πάρουμε το ρίσκο και να δοκιμάσουμε τη νέα στολή αν πράγματι είναι αδιάβροχη, οπότε αδιάβροχα έβαλα μόνο εγώ στην παλαιά μου και ταλαιπωρημένη Rallye 3, ενώ η Antonia συνέχισε όπως ήταν. Είμαστε πλέον στο Glen Coe, το τοπίο μοναδικό ακόμα και με βροχή.
Η Antonia είχε καινούργια στολή που θεωρητικά ήταν αδιάβροχη (κορντούρα με φύλο αδιαβροχοποίησης εσωτερικά). Είπαμε να πάρουμε το ρίσκο και να δοκιμάσουμε τη νέα στολή αν πράγματι είναι αδιάβροχη, οπότε αδιάβροχα έβαλα μόνο εγώ στην παλαιά μου και ταλαιπωρημένη Rallye 3, ενώ η Antonia συνέχισε όπως ήταν. Είμαστε πλέον στο Glen Coe, το τοπίο μοναδικό ακόμα και με βροχή.
Έχουμε πλέον δίπλα μας τη λίμνη Lomond. Αυτό που παρατήρησα σε όλη την έκταση των Highlands είναι ότι χώμα σκέτο που να μην είναι καλυμμένο από πρασινάδα δεν βλέπεις πουθενά! Είναι αυτός ο οργασμός της φύσης, είναι οι λίμνες, είναι τα κτίσματα παλαιών αιώνων, είναι ο βαρύς γκρίζος ουρανός… ίσως όλα αυτά μαζί συνθέτουν τη μαγεία που αποπνέει αυτή η περιοχή της γης, που την κάνει τόσο μοναδική.
Φτάνουμε στον προορισμό μας, το Balloch, το οποίο βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα της Loch Lomond. Είναι πόλη μικρή, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο εκτός της φυσικής της τοποθεσίας. Αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, περιμέναμε να κόψει λίγο η βροχή για να το περπατήσουμε.
