Μη σας γελάει ο τίτλος του θέματος, αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν οι νηματοθέτες στην Ινδία, για τα clicks...
Τη περασμένη Παρασκευή πέρασα μια βόλτα από την αντιπροσωπεία για να επαληθεύσω το απίστευτο άκουσμα, ότι δηλαδή υπάρχει διαθέσιμο GB350S για test ride. Ήταν μια μοτοσυκλέτα που περίμενα πως και πως -για το σκοπό αυτό- από τον περασμένο Φεβρουάριο 2025 όπου την είδα για πρώτη φορά ζωντανά μπροστά μου στην Honda Καρακώστας στο Γαλάτσι. Και ναι ήταν αλήθεια!
Σαρακάκης
Συμπλήρωσα τη σχετική φόρμα, έβγαλαν την GB350S έξω από την έκθεση και ήμουν έτοιμος για να ξεκινήσω τη κλασική βόλτα που κάνω όταν παίρνω μοτοσυκλέτα από τον Σαρακάκη, δηλαδή βόλτα μέχρι την Ομόνοια μέσω Αχιλλέως και Πειραιώς, κατέβασμα από Αγ. Κωνσταντίνου και μετά μέσω παλαιάς ΕΟ από Χαϊδάρι μέχρι το κέντρο της πόλης του Ασπρόπυργου. Αυτή η βόλτα μου αρέσει γιατί μπορείς μέσα σε 30-40 λεπτά να ζήσεις σχεδόν όλες τις αστικές συνθήκες με λίγο από ανοιχτό δρόμο.
Από τα πρώτα μέτρα μου έκαναν εντύπωση 4 σκληρά πράγματα:
Το σκληρό κιβώτιο ταχυτήτων μαλάκωσε σημαντικά από τη στιγμή που τα λάδια ζεστάθηκαν στο μοτέρ, πράγμα που σεινηδητοποίησα αρκετά αργότερα ή... δεν ήταν τόσο σκληρό από την αρχή και χρειαζόταν να το συνηθίσω. Πιστεύω πάντως πως μαλάκωσε στη πορεία της βόλτας.
Για τη σκληρή πίσω ανάρτηση και αφού έκανα στάση στον Ασπρόπυργο, παρατήρησα πως η προφόρτιση της ήταν σεταρισμένη στο τέρμα μαλακό ενώ είχε 4-5 διαθέσιμες θέσεις να την πας προς το σκληρότερο
Οπότε για όποιον αναζητήση περισσότερη άνεση -δεν είμαι εγώ αυτός- και θέλει την GB350S μόνο για commuting, θα χρειαστεί να κάνει μάλλον μια αλλαγή στο πίσω σετ των αναρτήσεων.
Η σκληρή αίσθηση της σέλας δε μου προκάλεσε αρνητικά συνασθήματα με την επισήμανση πως δεν είμαι η χαρακτηριστική περίπτωση δικυκλιστή που αντιλαμβάνεται και πολλά πράγματα σε αυτόν τον τομέα, οπότε θα έλεγα πως για τη σέλα καλό θα είναι να έχετε μια προσωπική άποψη.
Με ύψος 1.80 εργονομικά μου ήρθε γάντι η μοτοσυκλέτα και στα χέρια και στα πόδια και ως φυσική στάση, όμως έχει σημασία να συνυπολογιστεί πως με το R1250R είμαι σε λίγο πιο επιθετική γωνία οδήγησης και αυτό μπορεί να διασκεδάζει λίγο τις εντυπώσεις.
Η συνολική αίσθηση είναι μιας πολύ ελαφριάς μοτοσυκλέτας, εύκολη στους χειρισμούς με καλή ισορροπία στις χαμηλές ταχύτητες και αρκετή ευελιξία στη διαχείριση του μποτιλιαρίσματος με δυνατότητες ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα.
Θα γράψω αργότερα περισσότερα πράγματα για το μοτέρ, όμως για να μην σας αφήσω χωρίς τη βασική πληροφορία που πιθανά να περιμένετε αλλά και για να πάρετε μια ιδέα θα σας μεταφέρω την εντύπωση που αποκόμισα και αφορά την αίσθηση σε μια πιθανή ταξιδιωτική χρήση. Στη κατηφόρα από το Χαϊδάρι προς το Cafe Σταθμός 14 το κοντέρ έδειξε 138 χλμ/ώρα εξαντλώντας δύναμη και γρανάζωμα. Σημειώνω πως το κιβώτιο είναι 5 ταχυτήτων. Στην επιστροφή και στον ανήφορο από το ύψος του Σταθμού 14 προς το Δάσος Χαιδαρίουμε 4η μέσα το κοντέρ τερμάτισε στα 122 χλμ/ώρα, βάζω 5η πέφτω στα 118 χλμ/ώρα και με πολύ υπομονή πριν το τέλος του ανήφορου έδειχνε 125 χλμ/ώρα. Δεύτερη σημείωση: είμαι 90 κιλά. Θεωρώ την επίδοση στον ανήφορο αρκετά καλή, περίμενα πως με 5η ταχύτητα θα κρεμούσε αλλά όχι, τα πήγε μια χαρά.
Συνεχίζεται....
Τη περασμένη Παρασκευή πέρασα μια βόλτα από την αντιπροσωπεία για να επαληθεύσω το απίστευτο άκουσμα, ότι δηλαδή υπάρχει διαθέσιμο GB350S για test ride. Ήταν μια μοτοσυκλέτα που περίμενα πως και πως -για το σκοπό αυτό- από τον περασμένο Φεβρουάριο 2025 όπου την είδα για πρώτη φορά ζωντανά μπροστά μου στην Honda Καρακώστας στο Γαλάτσι. Και ναι ήταν αλήθεια!
Σαρακάκης
Συμπλήρωσα τη σχετική φόρμα, έβγαλαν την GB350S έξω από την έκθεση και ήμουν έτοιμος για να ξεκινήσω τη κλασική βόλτα που κάνω όταν παίρνω μοτοσυκλέτα από τον Σαρακάκη, δηλαδή βόλτα μέχρι την Ομόνοια μέσω Αχιλλέως και Πειραιώς, κατέβασμα από Αγ. Κωνσταντίνου και μετά μέσω παλαιάς ΕΟ από Χαϊδάρι μέχρι το κέντρο της πόλης του Ασπρόπυργου. Αυτή η βόλτα μου αρέσει γιατί μπορείς μέσα σε 30-40 λεπτά να ζήσεις σχεδόν όλες τις αστικές συνθήκες με λίγο από ανοιχτό δρόμο.
Από τα πρώτα μέτρα μου έκαναν εντύπωση 4 σκληρά πράγματα:
- Το σκληρό -αλλά- σαφές κιβώτιο.
- Η πολύ σκληρή πίσω ανάρτηση η οποία στις ανωμαλίες του δρόμου αναπηδούσε αρκετά αλλά υποσχόταν ότι θα κρατάει καλά στα στροφιλίκια των επαρχιακών δρόμων.
- Η σκληρή αίσθηση που μεταφέρει στα οπίσθια η σέλα παρά το γεγονός ότι έχει μπόλικο ψωμάκι και μπόλικο φάρδος.
- Η αρκετά σκληρή αίσθηση του διακόπτη για το σινιάλο του προβολέα.
Το σκληρό κιβώτιο ταχυτήτων μαλάκωσε σημαντικά από τη στιγμή που τα λάδια ζεστάθηκαν στο μοτέρ, πράγμα που σεινηδητοποίησα αρκετά αργότερα ή... δεν ήταν τόσο σκληρό από την αρχή και χρειαζόταν να το συνηθίσω. Πιστεύω πάντως πως μαλάκωσε στη πορεία της βόλτας.
Για τη σκληρή πίσω ανάρτηση και αφού έκανα στάση στον Ασπρόπυργο, παρατήρησα πως η προφόρτιση της ήταν σεταρισμένη στο τέρμα μαλακό ενώ είχε 4-5 διαθέσιμες θέσεις να την πας προς το σκληρότερο
Οπότε για όποιον αναζητήση περισσότερη άνεση -δεν είμαι εγώ αυτός- και θέλει την GB350S μόνο για commuting, θα χρειαστεί να κάνει μάλλον μια αλλαγή στο πίσω σετ των αναρτήσεων.
Η σκληρή αίσθηση της σέλας δε μου προκάλεσε αρνητικά συνασθήματα με την επισήμανση πως δεν είμαι η χαρακτηριστική περίπτωση δικυκλιστή που αντιλαμβάνεται και πολλά πράγματα σε αυτόν τον τομέα, οπότε θα έλεγα πως για τη σέλα καλό θα είναι να έχετε μια προσωπική άποψη.
Με ύψος 1.80 εργονομικά μου ήρθε γάντι η μοτοσυκλέτα και στα χέρια και στα πόδια και ως φυσική στάση, όμως έχει σημασία να συνυπολογιστεί πως με το R1250R είμαι σε λίγο πιο επιθετική γωνία οδήγησης και αυτό μπορεί να διασκεδάζει λίγο τις εντυπώσεις.
Η συνολική αίσθηση είναι μιας πολύ ελαφριάς μοτοσυκλέτας, εύκολη στους χειρισμούς με καλή ισορροπία στις χαμηλές ταχύτητες και αρκετή ευελιξία στη διαχείριση του μποτιλιαρίσματος με δυνατότητες ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα.
Θα γράψω αργότερα περισσότερα πράγματα για το μοτέρ, όμως για να μην σας αφήσω χωρίς τη βασική πληροφορία που πιθανά να περιμένετε αλλά και για να πάρετε μια ιδέα θα σας μεταφέρω την εντύπωση που αποκόμισα και αφορά την αίσθηση σε μια πιθανή ταξιδιωτική χρήση. Στη κατηφόρα από το Χαϊδάρι προς το Cafe Σταθμός 14 το κοντέρ έδειξε 138 χλμ/ώρα εξαντλώντας δύναμη και γρανάζωμα. Σημειώνω πως το κιβώτιο είναι 5 ταχυτήτων. Στην επιστροφή και στον ανήφορο από το ύψος του Σταθμού 14 προς το Δάσος Χαιδαρίουμε 4η μέσα το κοντέρ τερμάτισε στα 122 χλμ/ώρα, βάζω 5η πέφτω στα 118 χλμ/ώρα και με πολύ υπομονή πριν το τέλος του ανήφορου έδειχνε 125 χλμ/ώρα. Δεύτερη σημείωση: είμαι 90 κιλά. Θεωρώ την επίδοση στον ανήφορο αρκετά καλή, περίμενα πως με 5η ταχύτητα θα κρεμούσε αλλά όχι, τα πήγε μια χαρά.
Συνεχίζεται....
Τελευταία επεξεργασία:
