Ολοκληρώθηκαν δυο σύντομα test ride (με συνοδό) τα οποία ήταν αρκετά διαφωτιστικά για εμένα και ευτυχώς είχα την άνεση να χουφτώσω αρκετά τα γκάζια καθώς ο συνοδός ήταν γνωστός μου.
Σημειώνω το τρόπο με τον οποίο θέλησα να πάρω το πληρέστερο δυνατό feedback από δυο βόλτες των 15-20 λεπτών: Και στις δυο μοτοσυκλέτες έβγαλα εκτός τα Traction Control, έβαλα τον χάρτη στη θέση Α που έδινε το μάξιμουμ από γκάζι και όρισα το ABS στη θέση 1 με τη μικρότερη δυνατόν παρέμβαση (πριν από τη θέση OFF που υπάρχει μόνο για τον πίσω τροχό).
V-Strom 1050 DE
Για το 1050 που αποτελεί την αγαπημένη μου mega On/Off θα τα πω συνοπτικά καθώς έχω ξανά οδηγήσει την έκδοση ΧΤ η οποία μου άφησε μόνο θετικές εντυπώσεις τότε.
Βλέπε εδώ.
Το V-Strom 1050 είναι μια υπέροχη μοτοσυκλέτα καλοστημένη για να στρίβει, εξαιρετικά σταθερή στις μεγάλες ταχύτητες και υπέροχα ευέλικτη εντός αστικού τοπίου. Αυτά πάντα για τα δικά μου δεδομένα και για το δικό μου στυλ και τις συνθήκες οδήγησης μιας που η μοτοσυκλέτα δεν αποτελεί πλέον το καθημερινό μου μέσο μετακίνησης.
Στην έκδοση V-Strom 1050 DE η γνώμη μου είναι πως η Suzuki θέλησε να μπει σε νερά που δεν ταιριάζουν στη μοτοσυκλέτα. Αν εξαιρέσεις την έγχρωμη οθόνη TFT δεν υπήρξε κάτι που να με κερδίσει συγκριτικά με το απερχόμενο XT. Αντιθέτως έχασε λίγη από τη σπιρτάδα ακόμη και στις εναλλαγές των γραμμών στην οδήγηση εντός πόλης. Το εμπρός φρένο πολύ καλό, το πίσω όχι. Θέση οδήγησης πολύ καλή. Κάθεσαι με φυσικό τρόπο, στις χαμηλές ταχύτητες όμως και στο μανουβράρισμα ανάμεσα σε αυτοκίνητα όταν κατέβαζα τα πόδια έβρισκαν στα μαρσπιέ πράγμα που δεν θυμάμαι να συνέβαινε στο ΧΤ με τον 19άρι μπροστινό τροχό. Οπότε θέλω στο μέλλον να πάρω μια βόλτα και την νέα έκδοση -την "απλή"- με τον 19άρι τροχό ελπίζοντας πως θα ανανεωθούν οι θετικές εντυπώσεις μου από το απερχόμενο ΧΤ. Με λίγα λόγια, το μεγάλο V-Strom 1050 απλώνει τα προνόμια του στην άσφαλτο ενώ σε χωμάτινες διελεύσεις μέχρι και μέτριας δυσκολίας μια χαρά θα τα κατάφερνε και με τον 19άρι τροχό. Τέλος.
Ας γράψουμε μερικά πράγματα για το V-Strom 800 DE. Ξεκινώ πιπεράτα...
TRANSALP 750 vs V-STROM 800 DE, σημειώσατε 2.
Ξεκίνησα τα test rides με το 800 ως αρχική επιλογή, από φόβο μην και ο κινητήρας της μεγάλης του αδερφής κλέψει τις εντυπώσεις και αδικήσω το 800. Θα πω ότι έχω έρωτα με το 1000άρι και ήλπιζα να με απογοητεύσει το 800 ώστε να μείνει ζωντανό το όνειρο του 1050. Όμως τα πράγματα έγιναν πολύ περίπλοκα.
V-Strom 800 DE
Πρώτη εντύπωση. Ανεβαίνω πάνω στη μοτοσυκλέτα και αρχικά νιώθω παράξενα. Η σέλα μου φάνηκε αρκετά χαμηλή από ότι άλλο έχω συνηθίσει ανεβαίνοντας σε μεσαία On/Off και σίγουρα το τιμόνι ήταν στραμμένο προς τον οδηγό περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Παρατήρησα πως όλα τα 800άρια -και ήταν 4-5 που υπήρχαν έξω και μέσα στην έκθεση- ήταν σεταρισμένα έτσι.
Ξεκινάω και συνηθίζω γρήγορα το χαμηλό ύψος σέλας (θεέ μου τι έγραφε εκείνος ο δημοσιογράφος...) με ένα μοτέρ πραγματικά εκπληκτικό. Περισσότερο ροπάτο από το μοτέρ του Honda χωρίς απώλεια αίσθησης της δύναμης στις υψηλές στροφές. Ο κινητήρας της νομίζω πως μπορεί να καλύψει εύκολα ακόμα και ένα ταξίδι στην Εθνική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στο βάρος καθώς η μοτοσυκλέτα είναι εξαιρετικά σωστά ζυγισμένη.
Στο forum που βρισκόμαστε θεωρώ πως ασχέτως επιπέδου η οδήγηση συνδυασμένη με τη φύση είναι συνήθης προσδοκία. Στην όρθια οδήγηση λοιπόν το γκριπάρισμα των ποδιών στο ντεπόζιτο είναι Ε-Ξ-ΑΙ-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο! Στο 1050 με το που κάθεσαι αισθάνεσαι ότι ανεβαίνεις σε λεπτότερη μοτοσυκλέτα αλλά το ντεπόζιτο διατηρεί το πλάτος της σιλουέτας του σχεδόν το ίδιο ψηλά και χαμηλά. Το 800 ήταν μια αποκάλυψη, καθώς λεπταίνει σημαντικά στα χαμηλά του ντεπόζιτου αλλά και το πλαστικό κάλυμμα που υπάρχει σε εκείνο το σημείο βοηθάει πάρα-παρά πολύ. Νομίζω ότι στο θέμα εργονομίας σε όρθια οδήγηση το Suzuki είναι η νικήτρια συγκρινόμενη με κάθε άλλη μοτοσυκλέτα Ιαπωνικής καταγωγής. Εξαιρώ προσωρινά το Tenere 700 World Raid για το οποίο έχω διαβάσει και δει στο σωλήνα παρόμοιες θετικές εντυπώσεις σε ότι αφορά την όρθια οδήγηση, αλλά είναι μια μοτοσυκλέτα που εγώ δεν έχω οδηγήσει.
Το μπροστινό χαμηλό φτερό του V-Strom 800 DE αν και ασχημούλικο δείχνει να έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην στομώνει εύκολα από τη λάσπη. Νομίζω πως ρυθμίζεται καθ' ύψος όπως το αντίστοιχο του Tenere 700 αλλά είναι σαφώς φαρδύτερο, σχεδόν στο διπλάσιο πλάτος από αυτό του τροχού. Δυστυχώς ενώ μου κέντρισε το ενδιαφέρον ξέχασα να τραβήξω μια φωτό με σωστή γωνία οπότε η παρακάτω φωτό προέρχεται από το διαδίκτυο και δεν δείχνει τόσο καλά αυτό που περιγράφω.
Οι αναρτήσεις του μου φανήκαν παρόμοια μαλακές με το Transalp 750 αλλά σίγουρα η υδραυλική προφόρτιση αποτελεί ένα ατού για γρήγορη ρύθμιση στην αλλαγή συνθηκών (π.χ. ταξίδι φορτωμένος)
Σε αντίθεση με τη μεγάλη αδερφή της πουθενά δεν ένιωσα κάτι να φωνάζει πως μπροστά φοράει 21 τροχό. Το QS δουλεύει εξαιρετικά από 2α προς 3η και πάνω αρκεί να μη ξεχνιέσαι και κλείνεις το γκάζι και από τις 3.500-4.000 στροφές και πάνω, γίνεται σχεδόν εθιστικό.
Τα φρένα της είναι εξαιρετικά στο μπροστινό με αρκετό δάγκωμα και πολύ καλά πίσω (σαφώς καλύτερα από το 1050 DE). Το μπροστινό φρένο είναι τόσο καλό που θα με ανησυχούσε αν δεν είχε ενεργοποιημένο το ABS στο χώμα καθώς ένα λάθος και...
Ο πίνακας οργάνων είναι εξαιρετικά ευανάγνωστος και πολύ τακτοποιημένος. Ο συμπλέκτης πολύ καλός. Τα κουμπιά πλοήγησης στο menu της οθόνης παραμένουν τα καλύτερα από κάθε άλλη μοτοσυκλέτα με ηλεκτρονικά που έχω οδηγήσει. Δε χρειάζεται καν να σε ενημερώσει κάποιος για το πως λειτουργεί το "πράγμα". Εξαιρετική ευκολία.
Well done SUZUKI !!!
Τελευταία επεξεργασία:
