Έχω κάνει χωμάτινες βόλτες όχι συνέχεια βέβαια, έχω παρακολουθησει κ κάποια μαθήματα!! Τις πτώσεις δεν τις φοβάμαι εαν ξανά σηκώνομαι επομένως Θα δείξει οσο πλησιαζει ο καιρος.
Η παρέα είναι ο καταλύτης στους ενδεχόμενους προβληματισμούς σου.
Είχα ακριβώς τις ίδιες ανυσηχιες την πρώτη φορά που πήγα σε χωμάτινη με τα παιδιά από εδώ μεσα, και χωρίς να έχω κάνει ποτέ κάποιο σχολείο.
Όταν έφτασε η στιγμη που ξεκίνησα να συνοδηγω στους χωματοδρομους με την ομαδα, ένιωσα μια ιδιαίτερη ασφάλεια, ότι οτιδήποτε και να συμβεί η ομάδα θα τα βγάλει πέρα και όπως συνέβησαν διάφορα ευτράπελα, ήμασταν εκεί όλοι μαζι και τα βγάλαμε πέρα σε χρόνο dt.
Όταν είναι δεμένη η παρέα γίνεται μια γροθιά και υποστηρίζει ο ένας τον άλλο σε διάφορα που μπορεί να συμβούν (πτώσεις, λαστιχο, ζημιά), ακόμα και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Σιγουρα πολλοί από εδώ μέσα θα θυμουνται το ADVtrOFFy (το γνήσιο
) του '17 στο Παναχαϊκό, εκείνο το απόγευμα του Σαββατου που από την πολλή βροχή δεν έβλεπες μπροστά σου, λίγο πριν φτάσουμε στο καταφύγιο σε εκείνη την ανηφορικη χωμάτινη σαθρη φουρκέτα η οποία κατέβαζε χείμαρρο που είχε ανοίξει ένα βαθύ αυλάκι, έπεσα 2 απανωτές φορες...
Σε χρόνο dt με περικύκλωσαν 2 άτομα και σηκωσαμε τα 240 κιλά του 990 σε ανάποδη κλίση τόσο γρήγορα που ήταν σα να μην έπεσα ποτέ χαχαχα....
Αυτα τα σκηνικά μπορεί να συμβούν στο βουνό, αλλά πάντα είναι εκεί η παρέα για να σε βοηθήσει.
Σόρυ για το σεντόνι αλλά περιμένω να πλυνουν το αμάξι και με έχει πιάσει συγγραφικός οίστρος
