Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway 2018...the road story

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
ΗΜΕΡΑ 3η, 5 Αυγούστου 2018

Amasya - Παναγία Σουμελά - Uzungol

Χλμ ημέρας 640




Η επόμενη ημέρα περιλάμβανε επίσκεψη στην Παναγία Σουμελά, ένα απ τα ιστορικότερα Χριστιανικά ορθόδοξα μοναστήρια και διανυκτέρευση στην πανέμορφη και με αρκετό τουρισμό, λίμνη Uzungol στην Τραπεζούντα

Ξύπνημα γύρω στις 7:00 τοπική λοιπόν, αφού είχαμε κανονίσει με τον υπεύθυνο των δωματίων να πάρουμε το πρωινό μας κατά τις 7:30
Στην αυλή του ξενώνα είχαμε παρέα τους Sons Of Anarchy και Al Pacino :cool:



Αφού ρυθμίζουμε τζιπιέσια, κάμερες φωτογραφικές κλπ ηλεκτρονικό εξοπλισμό ξεκινήσαμε. Πριν βγούμε απ την πόλη, κάνουμε μια στάση να βγάλουμε φώτο απ την γέφυρα (μια που δεν βγάλαμε πολλές :p)





Αυτό πάει να πεί τρέλα με την φωτογραφία :D (Η κάμερα τραβάει και συγχρόνως βγάζω και με την DSLR, ψύχωση λέμε...)



Με το μονδέλο μαζί :p





Ωπ, κάτσε να βγάλουμε και μια πρωινή, τον επιβλητικό βράχο με την χαρακτηριστικά ''ταμπέλα'' της πόλης :rolleyes:



Έχω πρόβλημα με τις φώτο το ξέρω :haha:



Και επιτέλους φεύγουμε, περνώντας την γέφυρα με το χαρακτηριστικό ρολόι.
Η Αμάσεια μας άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις, όντας όμορφη καθαρή και με αρκετό τουρισμό



Ο καιρός ξεκινώντας, ήταν ιδανικός για οδήγηση, χωρίς πολύ ζέστη

 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Ακολουθούμε το παραλιακό κομμάτι, έχοντας ως θέα τον υπέροχο Εύξεινο Πόντο (την λεγόμενη και Μαύρη θάλασσα). Το κομμάτι αυτό αν και εθνική οδός (σε αρκετά τμήματα) δεν είναι καθόλου βαρετό, ίσα ίσα είναι απ τις ομορφότερες εθνικές οδούς που έχω περάσει προσωπικά! (είναι χωρίς διόδια)
Περνάει από ιστορικές παραθαλάσσιες πόλεις όπως η Σινώπη,η ΚερασούνταΣαμψούντα,το ΣότσιΤραπεζούντα και συνεχίζει έως το Μπατούμι της Γεωργίας, ενώ απ την άλλη πλευρά φτάνει έως Κων/πολη.






Όντας νησιώτης μ'αρέσουν πολύ όλα τα περάσματα που περιλαμβάνουν το υγρό στοιχείο!







Υπέροχα πάρκα γεμάτα σκηνές, με την παραλία από κάτω (ζήλεψα ένα μπανάκι και άραγμα η αλήθεια είναι :cool:) Όμως είναι η αρχή ακόμα, μην ξελογιάζεσαι, έλεγα στον εαυτό μου :D



Σύγχρονος δρόμος με 3 λωρίδες ανά κατεύθυνση, χωρίς μεγάλη κίνηση





Πόλεις περνάμε, πόλεις αφήνουμε...







Ο πιο ωραίος αυτοκινητόδρομοε ever! :geek:



Έφτασε η ώρα για την πρώτη στάση για Ανεφοδιασμό - ανασυγκρότηση - ξεκούραση αλλά και κολατσό :p Εκεί έπεσε και το πρώτο ''κέρασμα'' Τούρκικου καφέ και τσάι απ τον ιδιοκτήτη, με τις απαραίτητες σέλφι και συζητήσεις για το ταξίδι.
Φυσικά με το που μας έβλεπαν μας έλεγαν με την χαρακτηριστική λέξη Yunan-Yunanistan! Ένας λαός με πολύ καλοσύνη για τους Έλληνες, ανεξάρτητα αν η κυβέρνηση και ειδικότερα ο Σουλτάνος καλλιεργεί την εχθρότητα...




Πατέρας και υιός! Ο υιός φυσικά επεξεργάστηκε και τα μοτόρια



Απ το πρατήριο παρατήρησα ότι υπήρχε κοντά μια γέφυρα που περνούσε πάνω απ τον δρόμο. Έτσι ανέβηκα να βγάλω φώτο την Μαύρη θάλασσα

Εδώ φαίνεται το πρατήριο







Ακόμα και στο βράχο στη θάλασσα έχουν σημαία! :eek: :confused:



Και ξανά στο δρόμο



Σιγά σιγά συννέφιασε, χωρίς όμως να μας βρέξει ευτυχώς...







Άλλη μια σημαία στον λόφο ψηλά, εγώ τρέλα με τις φώτο, αυτοί με τις σημαίες :haha:



 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Ανεβαίνοντας για Παναγία Σουμελά! (Το τρέξαμε λίγο στις στροφούλες attachFull262725)

Turkey | road to Sumela



Η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά (πηγή wikipedia) ή Μονή Σουμελά είναι ένα πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα, σύμβολο επί 16 αιώνες του Ποντιακού Ελληνισμού.

Σύμφωνα με την παράδοση, το 386 οι Aθηναίοι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος οδηγήθηκαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου μετά από αποκάλυψη της Παναγίας, με σκοπό να ιδρύσουν το μοναχικό της κατάλυμα. Eκεί, σε σπήλαιο της απόκρημνης κατωφέρειας του όρους, σε υψόμετρο 1063 μέτρα, είχε μεταφερθεί από αγγέλους η ιερή εικόνα της Παναγίας της Aθηνιώτισσας, την οποία, πάντα κατά την παράδοση, εικονογράφησε ο Eυαγγελιστής Λουκάς.

Oι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος έκτισαν με τη συμπαράσταση της γειτονικής μονής Bαζελώνα κελί και στη συνέχεια εκκλησία μέσα στη σπηλιά, στην οποία είχε μεταφερθεί θαυματουργικά η εικόνα. Tο σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού λύθηκε, επίσης σύμφωνα με την παράδοση, κατά θαυματουργό τρόπο. H ανθρώπινη λογική αδυνατεί να απαντήσει στο θέαμα που βλέπουν και οι σημερινοί ακόμη προσκυνητές, να αναβλύζει αγιασματικό νερό μέσα από ένα γρανιτώδη βράχο. Oι θεραπευτικές του ιδιότητες έκαναν πασίγνωστο το μοναστήρι όχι μόνο στους χριστιανούς, αλλά και στους μουσουλμάνους.

Κοντά στο σπήλαιο κτίστηκε το 1860 ένας πανοραμικός τετραώροφος ξενώνας 72 δωματίων και άλλοι λειτουργικοί χώροι για τις ανάγκες των προσκυνητών, καθώς και βιβλιοθήκη. Γύρω από τη μονή ανοικοδομήθηκαν μικροί ναοί αφιερωμένοι σε διάφορους αγίους.

H μονή κατά καιρούς υπέφερε από τις επιδρομές των αλλόπιστων και των κλεπτών, εξ αιτίας της φήμης και του πλούτου που απέκτησε. Mερικά περιστατικά συνδέονται και με θαυματουργικές επεμβάσεις της Παναγίας για τη σωτηρία του μοναστηριού. Σε κάποια από αυτές τις επιδρομές λεηλατήθηκε από ληστές και, σύμφωνα πάντα με την παράδοση, καταστράφηκε, για να ανασυσταθεί από τον Tραπεζούντιο Όσιο Xριστόφορο το 644

Tα μοναστήρια του Πόντου υπέφεραν από τη βάρβαρη και ασεβή συμπεριφορά των Nεότουρκων και των Kεμαλικών, οι οποίοι φανάτιζαν τις άγριες και ληστρικές μουσουλμανικές ομάδες. Πολλές φορές έπεσαν θύματα ληστειών και καταστροφών. Tο 1922 οι Tούρκοι κατέστρεψαν ολοσχερώς το μοναστήρι. Aφού πρώτα λήστεψαν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που υπήρχαν μέσα στη μονή, μετά έβαλαν φωτιά, για να σβήσουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους ή για να ικανοποιήσουν το μίσος τους εναντίον των Eλλήνων. Oι μοναχοί πριν την αναγκαστική έξοδο το 1923 έκρυψαν μέσα στο παρεκκλήσι της Aγίας Bαρβάρας την εικόνα της Παναγίας, το ευαγγέλιο του Oσίου Xριστοφόρου και τον σταυρό του αυτοκράτορα της Tραπεζούντας Mανουήλ Kομνηνού.

Τον Ιούνιο του 2010 το Τουρκικό Κράτος έδωσε άδεια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να τελεστεί στην ιστορική μονή η λειτουργία για την γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις 15 Αυγούστου 2010[1], με την Τουρκία να προσδοκά τόσο στην έξωθεν καλή μαρτυρία για σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών όσο και σε οικονομικά οφέλη από την αύξηση των τουριστών στην περιοχή τις ημέρες αυτές. Στην απόφαση να ανοίξει η μονή για μία ημέρα διεκδικεί μερίδιο και η Ρωσική Εκκλησία. Αυτή ήταν η πρώτη φορά ύστερα από 88 έτη που το μοναστήρι λειτούργησε ξανά ως εκκλησία, καθώς τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε μουσείο.


Αφού παρκάρουμε, προχωράμε προς την μονή συναντώντας διάφορα μαγαζάκια με αναμνηστικά






Δυστυχώς τον καιρό που πήγαμε ήταν κλειστή λόγω έργων (μια διετία περίπου έως τώρα) κι ενώ ήταν ν'ανοίξει τον Αύγουστο, τελικά δεν... όμως και μόνο που βρεθήκαμε κοντά σε αυτό το ιστορικό μοναστήρι μας αρκεί για τώρα!



Το μοναστήρι είναι χτισμένο κυριολεκτικά στο γκρεμό!





Ψωνίσαμε διάφορα αναμνηστικά (με κάρτα εννοείται, τα οποία μου βγήκαν διπλά σε κόστος :confused: attachFull262724, θα εξηγήσω παρακάτω)



Φυσικά όπου και να ήμασταν, ήθελαν να έρχονται να βγάζουν φώτο με τις μηχανές! Είχαμε γίνει απ την αρχή του ταξιδιού κινητά αξιοθέατα :D






Μέσα στο πανέμορφο δάσος και το βράχο, δεσπόζει το μοναστήρι







Πάμε μια και με το Τενερε μη μείνει παραπονεμένο :bleh: attachFull262726



Και μια οι ταξιδιώτες!



Σιγά σιγά όμως ήρθε η ώρα να φεύγουμε, σταματώντας όμως μερικές φορές να βγάλουμε φώτο το υπέροχο δάσος!





 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Ξανά στο δρόμο λοιπόν με κατεύθυνση την λίμνη Uzungol, καθώς η ώρα είχε περάσει







Όμορφη διαδρομή με στροφές και πολύ πράσινο






Στρίβαμε, στρίβαμε, στρίβαμε, ώσπου....στρουμφάκια μπροστά μας :eek: Φρεεεενοοοοο και.... τρενάκι μέχρι την λίμνη! Σε όλο το δρόμο είχε ουρά και δεν θέλαμε προσπερνώντας τα στρουμφάκια να έχουμε τπτ ντράβαλα....κοοοτ κοοοοτ κοοοτ λοιπόν από πίσω :haha:(Ευτυχώς ήμασταν κοντά στην λίμνη)

Σημείες και τζαμιά, ήταν τα 2 πάγματα που συναντήσαμε περισσότερο στην Τουρκία, ά και τα... κεμπάμπ :p





Φτάνουμε σιγά σιγά στην λίμνη





Επιτέλους τα στρουμφάκια σταμάτησαν, οπότε φύγαμε για τον ξενώνα που ήταν στην άλλη άκρη της λίμνης! Πολύ κίνηση, κόσμος κλπ, μου θύμισε την λίμνη Como στην Ιταλία! (Δεν συγκρίνονται βέβαια)





Φτάσαμε στο Άθλιο Grand Anadolu Hotel & Bungalow (με αξιολόγηση 6) ξέραμε τι θα βρούμε, αλλά λόγω του ότι το μέρος ήταν τέρμα τουριστικό και ήταν αρχές Αυγούστου, δεν υπήρχαν παρά ελάχιστα δωμάτια με νορμάλ τιμή (Δώσαμε 42 ευρώ, τουλάχιστον είχε σούπερ πρωινό) Δεν πειράζει όμως, η λίμνη ήταν υπέροχη αφού ο Κώστας υποσχέθηκε στην κοπέλα του να την φέρει κάποια στιγμή για χαλάρωση :D της είπε οτι θα κοιμηθούμε σε διπλό κρεβάτι κολλημένο στον τοίχο και σκιάχτηκε η κοπέλα! :ha
Το δωμάτιο ήταν σαν καμπίνα πλοίου σε μέγεθος, βρώμικο και με ξύλινους τοίχους που άκουγες τα πάντα! Άστα να πάνε! Άλλα εμείς για ένα ύπνο το θέλαμε, άλλωστε ποτέ δεν ψάχνουμε πολυτέλειες σε τέτοια ταξίδια αλλά βασικά πράγματα!
Να αναφέρω εδώ ότι το δωμάτιο το κλείσαμε το πρωί απ το booking χρησιμοποιώντας μια VPN εφαρμογή στο κινητό. Ουσιαστικά η εφαρμογή αυτή όταν δουλεύει, ξεγελάει τον πάροχο δηλώνοντας την χώρα που συνδέεσαι (στην περίπτωση μας κάποια οποιαδήποτε εκτός Τουρκία). Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να μπεις σε σελίδες που είναι απαγορευμένες στην εκάστοτε χώρα, όπως πχ στην περίπτωση μας η booking στην Τουρκία, έτσι λύθηκε κι αυτό το θέμα!
Ντουζάκι και γρήγορα για την λίμνη!
 
Τελευταία επεξεργασία:

onroad

Superhero
Περιοχή
7th continent traveler
Όνομα
κωνσταντινος δε γκρειτ
Μοτό
1200 / 2012
Μια από τις αγαπημένες μου περιοχές στην Τουρκία είναι το uzugnol και τα Τουρκικα παρχαρια ,έχω γυρίσει αρκετά και έχω κάνει διασχισει μιας κορυφογραμμής στα 2500μ .
Σας απολαμβάνω .

80km speed limit -TRANSALP's just do the best you can
 

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Uzungöl (Long Lake) (πηγή Wikipedia) είναι μια λίμνη που βρίσκεται νότια της Τραπεζούντας, στην περιοχή Çaykara της επαρχίας Trabzon της Τουρκίας. Το Uzungöl είναι επίσης το όνομα του χωριού στις ακτές της λίμνης. Με τα χρόνια, η γραφική λίμνη, το χωριό και η γύρω κοιλάδα έχουν γίνει δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα.
Η λίμνη βρίσκεται σε απόσταση 99χλμ. Από το κέντρο της πόλης Trabzon και 19χλμ. Από το κέντρο της πόλης του Τσακκάρα. Δημιουργήθηκε από μια κατολίσθηση, η οποία μεταμόρφωσε την κλίνη ρέματος σε ένα φυσικό φράγμα, στην κοιλάδα του ρέματος Haldizen. Η περιοχή είναι διάσημη για το φυσικό της περιβάλλον. Βρίσκεται σε μια κοιλάδα ανάμεσα σε ψηλά βουνά, η λίμνη και το χωριό αρχικά φαίνονται απρόσιτα. Τα τοπικά βουνά και η ομίχλη, που περιβάλλουν περιστασιακά τη λίμνη τη νύχτα, προσθέτουν επίσης απίστευτη ομορφιά στο τοπίο.
Η τουριστική έκρηξη των τελευταίων ετών έχει προσελκύσει επενδυτές, οι οποίοι άνοιξαν διάφορα ξενοδοχεία, εστιατόρια και σουβενίρ καταστήματα στο χωριό. Η υποδομή μεταφορών έχει επίσης βελτιωθεί. Το 2008, η κυβέρνηση δημιούργησε ένα συγκεκριμένο φράγμα κατά μήκος της ακτής της λίμνης, έτσι ώστε τα κύματά της να μην υγράνουν τους παράκτιους δρόμους γύρω από αυτήν. Αυτό έχει προκαλέσει διαμαρτυρίες από τους ντόπιους, καθώς και οικολόγους που ασχολούνται με περιβαλλοντικές ζημιές, οι οποίοι δήλωσαν ότι έχουν μετατρέψει τη λίμνη σε γιγαντιαία τεχνητή πισίνα.

Οι Άραβες παραδοσιακά αποτελούν την πλειοψηφία των τουριστών στην λίμνη

Κατηφορίζοντας απ το ξενοδοχείο τα σύννεφα μπαίνοντας στο βουνό δημιουργούν μια απίθανη εικόνα






Πολλά μαγαζάκια και κόσμος παντού! Πάρα πολλοί Άραβες τουρίστες (οι γυναίκες με μαντίλες)





Παιχνίδια, καρτ, Λουνα πάρκ, χαμός!!!



Παρακείμενα τις λίμνης υπήρχαν πολλά ξενοδοχεία και ρεστοραν

Ανεβήκαμε σε ένα ύψωμα και του δώσαμε και κατάλαβε με τις φωτο! :clap:





Το φωτισμένο Τζαμί δεσπόζει καθώς πέφτει η νύχτα...





Και Lighttrails είχε το μενού!





Όταν έπεσε το σκοτάδι οι αντανακλάσεις των πολύχρωμων φώτων στην λίμνη ήταν απίθανες!



Το Τζαμί Filak Mahallesi



Μετά από τόσα χλμ και κούραση ώρα να τσιμπήσουμε κάτι, πήγαμε στην απέναντι πλευρά που ήταν αρκετά μαγαζιά με φαγητό και κάτσαμε στον όροφο με θέα την λίμνη και το Τζαμί.
Φυσικά φάγαμε για άλλη μια φορά κεμπαμπ (shashlik kebab) :cool:




H Θέα



Το δεύτερο πιάτο (το πρώτο εξαφανίστηκε σε χρόνο Dt :D)



Τελειώνοντας ήπιαμε και το ζεστό, αρωματικό, παραδοσιακό, Ασιάτικο τσαγάκι μας (το πόσο τσάι ήπιαμε στο ταξίδι δε λέγεται! Πρωί μεσημέρι βράδυ :eek:)







Έφτασε όμως η ώρα να επιστρέψουμε στο δωμάτιο κυκλώνοντας την λίμνη απ την άλλη πλευρά!





Μαγεία!



Αφού φτάσαμε στα δωμάτια, αγκαλίτσα στο διπλό κρεβατάκι :haha: και ZzzzZZzZZ αφεθήκαμε στην αγκαλιά του μορφέα

ΤΕΛΟΣ 3ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Μια από τις αγαπημένες μου περιοχές στην Τουρκία είναι το uzugnol και τα Τουρκικα παρχαρια ,έχω γυρίσει αρκετά και έχω κάνει διασχισει μιας κορυφογραμμής στα 2500μ .
Σας απολαμβάνω .

80km speed limit -TRANSALP's just do the best you can
Γενικά σε αυτα τα βούνα μέσω του [URL='https://www.dangerousroads.org/europe/turkey.html'[/URL] απ ότι είδα έχει κάτι απίθανα χωμάτινα περάσματα και εκεί και απ την μεριά της Παναγίας Σουμελά, αλλά χρειάζεται χρόνο
Ίσως σε ένα ταξίδι εξ ολοκλήρου σε Τουρκιά Γεωργία (άντε και Αρμενία) να κάνω αυτά τα βουνά
 

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
ΗΜΕΡΑ 4η, 6 Αυγούστου 2018

Uzungol - Τιφλίδα

Χλμ ημέρας 570




Ξυπνήσαμε το πρωί, ευτυχώς χωρίς απώλειες απ το διπλό κρεβάτι :haha: Φάγαμε όπως θα δείτε , ένα λιτό πρωινό για να έχουμε ενέργεια την υπόλοιπη ημέρα. :D Στα ταξίδια μου πάντα κοιτάω να κλείνω δωμάτια με καλό πρωινό κι αυτό γιατί σε κρατάει καλά όλη την μέρα, ειδικά εάν έχεις πολλά χιλιόμετρα οδήγησης. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, στις διάφορες στάσεις για φουλάρισμα και ξεκούραση, τρως κάτι ελαφρύ. Από ξηρούς καρπούς αν κρατάς (δίνουν αρκετή ενέργεια), μέχρι κάποιο σάντουιτς, μπισκότα, μπάρες δημητριακών κλπ. Αν φας κάτι βαρύ έχει ως συνέπεια να μην μπορείς να οδηγήσεις, σε πιάνει νύστα χαλάρωση και προτιμάς να την πέσεις κάτω από καμιά σκιά :p

Αφού ρυθμίζουμε πάλι GPS κλπ ηλεκτρονικό εξοπλισμό, βρίσκουμε ξενώνα στην Τιφλίδα και σιγά σιγά είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση. Έχουμε περίπου 570 χλμ μέχρι την Τιφλίδα, την πρωτεύουσα της Γεωργίας, και ο δρόμος απ το Μπατούμι προς τα κει δεν είναι κι ο καλύτερος δυνατός! (εκτός τα τελευταία 150-180 χλμ που είναι αυτοκινητόδρομος)




Μικρή βολτίτσα και φώτο φεύγοντας απ την λίμνη...





Υπέροχη και ήσυχη το πρωί, ότι πρέπει για τρέξιμο jogging η οτιδήποτε άλλο παρεμφερές! Εμείς φυσικά δεν είχαμε χρόνο για τέτοιες πολυτέλειες, έπρεπε να συνεχίσουμε!





Μονδέλο :D





Ανεβαίνουμε λίγο στον λόφο για να βγάλουμε την λίμνη από πάνω πανοραμικά!



Αξίζει η επίσκεψη, αν βρεθείτε εκεί κοντά! Απλά ο Αύγουστο έχει αρκετό κόσμο και ως αποτέλεσμα οι τιμές των καταλυμάτων παίρνουν την ανιούσα! :shock:

 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Ξεκινάμε λοιπόν με πολύ καλό καιρό και θερμοκρασία για άλλη μια φορά, μέσα σε πολύ πράσινο, μέχρι να πιάσουμε πάλι Μαύρη θάλασσα






Υπέροχη η διαδρομή μέχρι κάτω






Βγαίνουμε στον γνωστό (από χτες) αυτοκινητόδρομο μέχρι το Μπατούμι



Ώσπου, φτάνουμε σιγά σιγά στα σύνορα.... η ουρά αρκετή, αλλά εμείς με τρόπο (όπως πάντα) προχωράμε μπροστά μπροστά (αλήτες μηχανόβιοι είπαμε :p). Αρκετές φορές μας το έλεγαν οι ίδιοι οι συνοριακοί, άλλες φορές απλά δεν τους ένοιαζε,ο κόσμος δεν έλεγε τίποτα. Σε μερικές περιπτώσεις η ουρά ήταν τόσο μεγάλη που θα χρειαζόταν άπειρες ώρες αναμονής για τα αυτοκίνητα, φορτηγά κλπ.
Αρκετά καινούργια και σύγχρονα σύνορα, περνάμε αρκετά γρήγορα, βγάλαμε και την πράσινη κάρτα που ανέφερα στην αρχή στα πρακτορεία που βρισκόταν μετά τα σύνορα στα δεξιά!






Και ξανά στο δρόμο περνώντας (αναγκαστικά) μέσα απ το πολυσύχναστο Μπατούμι (με τις ανάλογες σφήνες εννοείται :cool:)





Είμαστε πλέον σε Γεωργιανό έδαφος, η φιλικότητα των ντόπιων παραμένει, αφού μας χαιρετάνε συνεχώς μέσα απ τ αυτοκίνητα. Είναι κάτι που θα το συναντούσαμε συνεχώς από δω και πέρα!



Σιγούλια σιγούλια, με προσοχή, να βγουμε πρώτοι στο φανάρι :D



Περάσαμε κάποιους αρκετά ταλαιπωρημένους δρόμους με έργα, την βγάλαμε κιαπ τους Γεωργιανούς οδηγούς καθώς πηγαίνανε όπως να ναι! :eek: :confused: Είχε τρελή κίνηση, είδαμε Νταλίκες, Κλαρκ, αυτοκίνητα, ρυμούλκες και ότι τροχοφόρο υπάρχει, εκτός φυσικά από μηχανές! Πρέπει να κάναμε 58.785 προσπεράσεις... Περίπου :p

Όσο πλησιάζαμε στην Τιφλίδα, τόσο ο δρόμος γινόταν όλο καλύτερος, όπου στο τέλος έγινε ένας ωραίος αυτοκινητόδρομος, βαρετός μέν αλλά απαραίτητος δε για να βγουν τα χιλιόμετρα.
Κάπου εκεί όμως στα 200 χλμ του αυτοκινητόδρομου αρχίσαμε να αγχωνόμαστε γιατί δεν βλέπαμε βενζινάδικο. Τα μπιτόνια ήταν άδεια καθώς θα χρειαζόντουσαν αργότερα στο ταξίδι, λίγο έλειψε να την πατήσουμε στην άσφαλτο στην Γεωργία κι όχι στα βάθη της Ασίας! :eek:
Τελικά 90 χλμ πριν την Τιφλίδα ανακουφιστήκαμε καθώς βρέθηκε επιτέλους βενζινάδικο, εκεί και με την κούραση της ημέρας και το άγχος είχαμε κι ένα μικρό καβγαδάκι, αλλά όλα καλά, αυτά συμβαίνουν :)




The Monument of King David the Builder, Digomi neighborhood, Τιφλίδα



Επιτέλους το απογευματάκι φτάνουμε Τιφλίδα



Βρίσκουμε το Guest House το οποίο ήταν σε μια τρελή ανηφόρα! (που θα την ανεβαίναμε μετά στο γύρνα με τα πόδια o_O). Βάζουμε τις μηχανές μέσα στην αυλή και τακτοποιούμαστε.
Το Guest house το είχε μια οικογένεια και ουσιαστικά ήταν ένα μεγάλο δίπατο σπίτι με κουζίνα 2 μπάνια και δωμάτια τα οποία κλείδωναν. Ήταν το πρώτο guest house που θα μέναμε (θα ακολουθούσαν και άλλα πολλά αργότερα)
Καθώς βάζαμε την μηχανή μέσα μας φωνάζουν απ το διπλανό μπαλκόνι ένα μεσήλικο ζευγάρι με σπαστά ελληνικά! Από Ελλάδα είστε? Ναι του λέμε! Η κόρη μας μένει Θεσσαλονίκη! Ήταν ΕλληνοΓεωργιανοί, αφού τα είπαμε λίγο μπήκαμε στο δωμάτιο.
Είναι πολύ ωραία η αίσθηση μακρυά απ την πατρίδα να ακούς Ελληνικά και να φωτίζονται τα πρόσωπα των ανθρώπων αυτών. Κάποια ιστορία τους βρίσκεται από πίσω για το πως κατέληξαν εκεί...


Μείναμε στο καταπληκτικό Guest House Zemeli με 20 ευρώ το δίκλινο με πρωινό! Με απίστευτους οικοδεσπότες!

 
Τελευταία επεξεργασία:

stavrouliasp

Μέλος
Όνομα
Παντελής
Μοτό
DR800S
Δώσε πόνο!!!

(μερικές φωτογραφίες φαίνονται μικρές. Μπορούμε να κάνουμε κάτι γιαυτό;;;)
 

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Αφού ξεκουραστήκαμε κατεβήκαμε στην Τιφλίδα. Κόσμος πολύς, σαν σύγχρονη μεγαλούπολη που δεν έχει να ζηλέψει τπτ από μια Ευρωπαϊκή . Η Αλήθεια είναι ότι την περίμενα πιο παρακμιακή, αλλά με εξέπληξε. Βέβαια όλος αυτός ο σύγχρονος τρόπος ζωής προέρχεται κυρίως απ το πολύ μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί! Γενικά είδαμε πολλά supercars, μεγάλα τζιπ να τα οδηγούν περιποιημένες Γεωργιανές αλλά και αρκετούς ''φουσκωτούς''!

Ενδεικτικό του μαύρου χρήματος είναι το γεγονός ότι ψάχναμε ανταλλακτήριο να κάνουμε συνάλλαγμα , τα οποία βρίσκαμε μέσα στοές που ακριβώς δίπλα είχε και είσοδο για τα λεγόμενα ''κ@λαδικα'' :p Απ την παραγωγή στην άμεση κατανάλωση δλδ :haha: . Αρχικά λέγαμε άσε θα βρούμε κανονικό πιο κάτω, μέχρι που αντιληφθήκαμε ότι μόνο αυτά υπήρχαν και ήταν και κάθε 100 μέτρα! Τι να κάνουμε, τελικά μπαίνουμε μέσα στην σκοτεινή στοά. Το ανταλλακτήριο ήταν ένα δωματιάκι με κάγκελα που ίσα ίσα χωρούσε ένας μέσα o_O Βλέπουμε τις ισοτιμίες και ήταν αρκετά συμφέρουσες, έτσι κάναμε μερικά δολάρια σε Γεωργιανά και 100$ σε ρούβλια. Φυσικά απόδειξη δεν πήραμε ποτέ...(ε ρε μαυρίλα :p) Αφού τα κρύψαμε γρήγορα μην μας την πέσει κάνα κορίτσι, :cool: φύγαμε με μάτια και στην πλάτη ...:D

Κατεβαίνοντας προς το κέντρο πολύς κόσμος συγκεντρωμένος έξω από διάφορα εμπορικά καταστήματα



Street dance show με κορίτσια :D



Όμορφα ρεστοράν σε πεζόδρομους της πόλης



Επιβλητικά κτίρια και αγάλματα



Είδαμε και κάτι απλές Limo...:eek: :D



Πάνω στο λόφο δεσπόζει το 20 μέτρα σε ύψος λευκό άγαλμα, σύμβολο της Τιφλίδας, αποκαλούμενο και άγαλμα της Μητέρας Γεωργίας. Κρατά στο ένα χέρι σπαθί και στο άλλο ένα ποτήρι από κρασί εκφράζοντας τον χαρακτήρα των Γεωργιανών, καλωσορίζει τους επισκέπτες και πολεμά με πάθος τους εχθρούς της χώρας.



Εντυπωσιακά κτίρια...











Freedom Monument Στην κεντρική πλατεία Ελευθερίας στην Τιφλίδα υψώνεται το μνημείο για την ελευθερία των πολιτών αυτής της χώρας. Πάνω σε μια πανύψηλη στήλη το άγαλμα του Άη Γιώργη, προστάτη της χώρας, να καρφώνει με το κοντάρι του τον δράκο



Όμορφα κτίρια πέριξ του μνημείου





Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στην πλατεία με τα διάφορα μαγαζάκια, ρεστορα, καφέ αλλά και αρκετή νεολαία να χαλαρώνει στην χαρακτηριστική ''ταμπέλα'' της Τιφλίδας





Monument of King Vakhtang Gorgasali



το φρούριο Narikala φαίνεται ψηλά

 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Δώσε πόνο!!!

(μερικές φωτογραφίες φαίνονται μικρές. Μπορούμε να κάνουμε κάτι γιαυτό;;;)
Δίνω πολύ πονο η αληθεια ειναι εχει πέσει ξενυχτι...:wacky:

Τις διόρθωσα, κατι είχε γίνει με τα λινκ
 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Πολύς κόσμος, μουσικοί του δρόμου και πολλά άλλα





Πολλά supercars όπως προείπαμε



Αντε πάλι Gs Vs Tenere :p



Βλέποντας τα μαγαζάκια κατά μήκος του καναλιού και απέναντι το λόφος της πόλης με το κάστρο θυμίζει μεγάλη Ευρωπαϊκή πόλη





Η γέφυρα της ειρήνης είναι μια γέφυρα σε σχήμα τόξου, μια κατασκευή από χάλυβα και γυαλί που φωτίζεται με πολυάριθμες λυχνίες LED, πάνω από τον ποταμό Kura στο κέντρο της Τιφλίδας Η Γέφυρα της Ειρήνης Η γέφυρα που εκτείνεται 150 μέτρα πάνω από τον ποταμό Kura διατάχθηκε από το Δημαρχείο της Τιφλίδας για να δημιουργήσει ένα σύγχρονο σχέδιο που συνδέει την παλιά Τιφλίδα με τη νέα περιοχή. Το επίσημο άνοιγμα έγινε στις 6 Μαΐου 2010. Η γέφυρα εκτείνεται πάνω από τον ποταμό Κούρα και προσφέρει θέα στην εκκλησία Metekhi, το άγαλμα του ιδρυτή της πόλης Vakhtang Gorgasali και το φρούριο Narikala από τη μία πλευρά και τη γέφυρα Baratashvili και το προεδρικό γραφείο από την άλλη.





Εντυπωσιακή!





Φυσικά υπήρχαν και αρκετά ''κιτς'' εστιατόρια, με led φώτα, videowall και λοιπά σύγχρονα αξεσουάρ
Οι αμαξάρες όμως στο πάρκινγκ υποδηλώνουν ότι το χρήμα (μαύρο o_O) ρέει άφθονο! o_O




Στα στενάκια βρισκόταν πολύς κόσμος στα μπαράκια και στα διάφορα μαγαζιά με φαγητό (ώρα μας κι εμάς γιατί το στομάχι διαμαρτύρεται...) :clap:



Dj στα δρομάκια έξω, ευρωπαϊκές καταστάσεις!





Ψάχνοντας για μαγαζί και κοιτώντας τον έξω κατάλογο (σαν γνήσιοι Ευρωπαίοι τουρίστες :cool:) ξαφνικά μας μιλάει ένας σερβιτόρος με σπαστά Ελληνικά (αφού μάλλον μας άκουσε). Έτσι αποφασίσαμε να κάτσουμε! Ήταν χρόνια στην Ελλάδα μας είπε, δούλευε Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική, αλλά ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας του πατέρα του τον έκανε να γυρίσει πίσω. Τώρα ονειρεύεται να ξαναγυρίσει Ελλάδα με την οικογένεια του, καθώς έχει αρκετούς φίλους και δουλειά που τον περιμένει! Μαζεύει λεφτά να γυρίσει... ''πόσα παίρνεις τον ρωτάω'', μου λέει, 5 Ευρώ τις 12 ώρες!!! :eek:. Εν τω μεταξύ οι τιμές του εστιατορίου ήταν σαν της Ελλάδας! Αυτός μου εξήγησε το πολύ μαύρο χρήμα και τις συνθήκες εκεί, καθώς οι πλούσιοι και αυτοί που έχουν τα μαγαζιά είναι λίγοι και αρκετοί είναι μαφιόζοι! Του είπα και για την κρίση στην Ελλάδα, και μου λέει 1000 φόρες καλύτερα εκεί! Μερικές φορές σκέφτομαι, λέτε να καταλήξουμε έτσι...:(



Μ'αυτά και μ'μαυτά πέρασε η ώρα και σιγά σιγά περπατήσαμε πίσω στον ξενώνα για ξεκούραση (μου έκανε εντύπωση η ελιά, μου θύμισε την Κρήτη!)



Η πόλη και τα κτίρια φωτίστηκαν όμορφα όταν έπεσε η νύχτα...








ΤΕΛΟΣ 4ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Ημέρα 5η, 7 Αυγούστου 2018

Τυφλίδα - Grozny

Χλμ ημέρας 330




Αφού παίρνουμε το πρωινό μας, αναχωρούμε γρήγορα γιατί μας περιμένει μια μεγάλη μέρα και τα δυσκολότερα χρονικά σύνορα (Γεωργία Ρωσίας). Τα χλμ δεν είναι πολλά, αλλά δύσκολα βγαίνουν με τέτοια σύνορα και κάνοντας και τις 2 επισκέψεις που είχαμε προγραμματίσει!

Σήμερα θα ανεβούμε τον διάσημο Georgian Millitary Road ! :clap:

Ο γεωργιανός στρατιωτικός δρόμος (πηγή Wikipedia) (μήκους 212 χιλιομέτρων) εκτείνεται μεταξύ της Τιφλίδας (Γεωργία) και της Βλαδικαβάζ (Ρωσία) και ακολουθεί την παραδοσιακή διαδρομή που χρησιμοποιούσαν οι εισβολείς και οι έμποροι καθ 'όλη τη διάρκεια των αιώνων. Από το Vladikavkaz, ο δρόμος εκτείνεται προς τα νότια μέχρι την κοιλάδα του Terek πριν περάσει από το Darial Gorge (το οποίο σηματοδοτεί τα σύνορα μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας). Ακολούθως περνάει το Όρος Καζμπέκ και η εκκλησία του Γκεργκετι Τρινίτι, προτού κατευθυνθεί νοτιοδυτικά μέσω της γεωργιανής περιοχής του Κέβι στο Pass Jvari, όπου φθάνει το μέγιστο υψόμετρο 2.379 μέτρα (42.5042 ° Ν 44.4538 ° E).

Λίγο μετά το πέρασμα ο δρόμος περνάει από το Μνημείο Φιλίας Ρωσίας-Γεωργίας, ένα μεγάλο μνημείο σκυροδέματος χτισμένο το 1983 για να τιμήσει τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και την διακοσαετία της Συνθήκης του Γεωργίου. Ο δρόμος στρίβει στη συνέχεια προς τα νότια-ανατολικά, ακολουθώντας τον ποταμό Tetri Aragvi μέσω του Mtiuleti μέχρι την πόλη Pasanauri, προτού κατευθυνθείτε νότια. Στη συνέχεια περνά κάτω από τα τείχη του μεσαιωνικού φρουρίου του Ανάνουρι πριν κόψει την ευρεία πλημμυρίδα του Τετρά Αραβίκου σε σημείο ακριβώς βόρεια της ιστορικής πρωτεύουσας της Γεωργίας, Mtskheta, όπου θα συγχωνευθεί στην κύρια οδό Ανατολής-Δύσης της Γεωργίας (E60), συνεχίζει τεχνικά κατά μήκος της δεξιάς όχθης του ποταμού Kura (Mtkvari) προτού φτάσει στην κοντινή Τιφλίδα.

Η έκδοση του 1914 της Ρωσίας του Baedeker περιγράφει τον Γεωργιανό Στρατιωτικό Δρόμο ως έναν από τους ομορφότερους ορεινούς δρόμους στον κόσμο. Οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιήσει αυτή τη διαδρομή από την αρχαιότητα - τόσο ο Στράβωνας (στην Γεωγραφική του) όσο και ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος το αναφέρουν. Τα ρωσικά στρατεύματα το ταξίδεψαν για πρώτη φορά το 1769. Ο Παύλος Ποτέμκιν έστειλε 800 άντρες για να βελτιώσει το δρόμο, έτσι ώστε μέχρι τον Οκτώβριο του 1783 ήταν σε θέση να οδηγήσει στην Τιφλίδα με μια μεταφορά που είχε τραβήξει οκτώ άλογα. Ο γεωργιανός στρατιωτικός δρόμος με τη σημερινή του μορφή ξεκίνησε από το ρωσικό στρατό το 1799, αφού οι Γεωργιανοί είχαν απογοητεύσει αιώνες περσικής κυριαρχίας και έγιναν ρωσικό προτεκτοράτο σύμφωνα με τη Συνθήκη του Γκεοργκίεβσκ του 1783. Ο ρωσικός έλεγχος της Γεωργιανής Στρατιωτικής Οδού στο κέντρο του Καύκασου διεύρυνε τον Καυκάσιο πόλεμο (1817-1864) στον Ρωσο-Καυκασιανό πόλεμο (1763-1864) στα δυτικά, και τον πόλεμο Murid στα ανατολικά. Μετά την επίσημη προσάρτηση του Βασιλείου της Γεωργίας το 1801 από τη ρωσική αυτοκρατορία, ο Τσάρος Αλέξανδρος Ι διέταξε τον στρατηγό Aleksey Petrovich Yermolov, τον αρχηγό των ρωσικών δυνάμεων στον Καύκασο, να βελτιώσει την επιφάνεια του δρόμου για να διευκολύνει την κυκλοφορία των στρατευμάτων και τις επικοινωνίες. Όταν ο Yermolov ανακοίνωσε την ολοκλήρωση των εργασίων το 1817, ο αυτοκινητόδρομος προαναγγέλθηκε ως το "ρωσικό Simplon". Ωστόσο, οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι το 1863. Στο στάδιο αυτό, το κόστος είχε φτάσει τα £ 4,000,000 (ένα εκπληκτικό ποσό στη δεκαετία του 1860), σύμφωνα με τον Bryce το 1876 το έργο ήταν υψηλής ποιότητας με δύο ή τρεις λωρίδες και «σιδερένιες γέφυρες πάνω από τους χείμαρρους ", κάτι που το θεωρούσε εκπληκτικό επίτευγμα, δεδομένου ότι στη Ρωσία, αυτή τη στιγμή, οι αξιοπρεπείς δρόμοι ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι.


Ο γεωργιανός στρατιωτικός δρόμος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της Υπερκαυκασίας και στον Ρωσο-Κυκασιανό πόλεμο. Η σημασία του Γεωργιανού Στρατιωτικού Δρόμου ως διαμετακομιστικής διαδρομής έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω των καθυστερήσεων στη διέλευση των συνόρων μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας, φυσικών καταστροφών, όπως οι κατολισθήσεις, και η άμεσα οδήγησε στο το κλείσιμο της διέλευσης των συνόρων από τη Ρωσία το 2006. Ωστόσο, από το 2013, όταν η Ρωσία τελικά συμφώνησε να ανοίξει εκ νέου την πλευρά των συνόρων λόγω των αρμενικών απαιτήσεων, ο δρόμος έγινε και πάλι σημαντική μεταφορική αρτηρία, κυρίως για φορτηγά ρυμουλκούμενα που συνδέει την Αρμενία και τη Ρωσία. Εντούτοις, εξακολουθούν να υφίστανται (και παραμένουν) διάφοροι περιορισμοί, ιδίως για τους Γεωργιανούς πολίτες, αλλά μέχρι το 2013 ένας εκπρόσωπος της ρωσικής πλευράς των συνόρων θα μπορούσε να πει στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax ότι περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν περάσει από τους Kazbegi-Verkhni Lars τελωνειακό σημείο ελέγχου. Επί του παρόντος (2015), το γεωργιανό άκρο του δρόμου είναι συχνά φραγμένο με φορτηγά, προφανώς λόγω του χρόνου που απαιτείται για την είσοδο των οχημάτων στη Γεωργία προς τη Ρωσία.

Ο δρόμος αρχικά σε πολλά σημεία κακός με πολλές τρούπες! o_O



Στη συνέχεια φτιάχνει κάπως, περνώντας από όμορφες τεχνητές λίμνες (Bulachauri Reservoir,Zhinvali Reservoir)





Μικρή στάση για φώτο στο Κάστρο Ανανούρι

Το Ananuri είναι ένα κάστρο στον ποταμό Aragvi της Γεωργίας, περίπου 72 χιλιόμετρα από την Τιφλίδα. Το Ananuri ήταν έδρα του eristavis (Δούκα) του Aragvi, μια φεουδαρχική δυναστεία που κυβέρνησε την περιοχή από τον 13ο αιώνα. Το κάστρο ήταν το σκηνικό πολλών μαχών. Το φρούριο παρέμεινε σε λειτουργία μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Απ το 2007, το συγκρότημα βρίσκεται στον προσωρινό κατάλογο για να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO







Σε αρκετά σημεία της διαδρομής τρελές ουρές από νταλίκες, που προφανώς περιμένουν για να περάσουν αργότερα τα σύνορα. Σταθμεύουν στα διάφορα πλατύτερα σημεία που υπάρχουν στον δρόμο, μέχρι να φτάσουν στα σύνορα





ποταμός Aragvi





Τα υπέροχα τοπία μας έκαναν να σταματάμε κάθε τόσο για φώτο!



Καταπληκτικός millitary road! Στρίψαμε με την ψυχή μας! :clap:









Ξανά στάση για φώτο (κλασικά :p)







Η λεγόμενη Κοιλάδα του θανάτου (Devil's Valley)

 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Αρκετά παραπέντε πάνω στο βουνό



Συνεχίζουμε και φτάνουμε στο μνημείο Ειρήνης και φιλίας Γεωργίας - Ρωσίας

Το Μνημείο Φιλίας Ρωσίας-Γεωργίας (πηγή Wikipedia) ή η Συνθήκη του Μνημείου του Γεωργίου είναι ένα μνημείο που χτίστηκε το 1983 για να γιορτάσει την διακοσαετία της Συνθήκης του Γεωργίουφ και τη συνεχιζόμενη φιλία μεταξύ Σοβιετικής Γεωργίας και Σοβιετικής Ρωσίας. Βρίσκεται στη Γεωργιανή Στρατιωτική Οδό μεταξύ του χιονοδρομικού κέντρου Gudauri και του περάσματος Jvari, το μνημείο είναι μια μεγάλη στρογγυλή πέτρα και δομή από σκυρόδεμα με θέα την κοιλάδα του διαβόλου στα βουνά του Καυκάσου. Μέσα στο μνημείο υπάρχει μια μεγάλη τοιχογραφία που καλύπτει ολόκληρη την περιφέρεια της δομής και απεικονίζει σκηνές της ιστορίας της Γεωργίας και της Ρωσίας.



Αρκετός κόσμος στο παζάρι που έχει στηθεί εκεί



Το μνημείο με τις πολύ όμορφες τοιχογραφίες











Η θέα και απ τις δύο κατευθύνσεις εκπληκτική!

Κοιλάδα του θανάτου (Devil's Valley)





Τα σύννεφα αγκάλιαζαν το βουνό χαρίζοντας μας καταπληκτικές εικόνες





Μετά την στάση, αφού τσιμπάμε κάτι στο όρθιο, συνεχίζουμε την ανάβαση στο πάσο.





στην κορυφή κοιτώντας πίσω, η θέα από ψηλά προς το μνημείο μαγεύει!



Συνεχίζουμε με κατάβαση απ την άλλη πλευρά συναντώντας τα παλιά τούνελ (υπήρχαν μάλλον για τον παλιό δρόμο)









Τα ζωντανά εδώ έχουν προτεραιότητα :D



Στάση φώτο Νο 583
:haha: , δεν γινόταν να μην βγάλουμε το οροπέδιο που ξεχυνόταν μπροστά μας





 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Ξανά απίστευτες ουρές από νταλίκες, με τους οδηγούς χαλαρούς, να ψήνουν και να αράζουν στη μέση του δρόμου :confused:





Πέτυχα και μια Ρωσίδα με μοτοσυκλέτα, την πλάγιασα αργότερα σε μια στάση, άλλα τελικά μάλλον δεν καταλαβαίνω Ρώσικα :haha:





Ανεβαίνοντας σιγά σιγά στην Αγία Τριάδα του Γκεργκέτι το Garmin με πάει από κάτι στενά σ ένα χωριό, όπου κάποια στιγμή (αφού βρήκαμε την έξοδο ρωτώντας) σε ένα δρομάκι στενό που ίσα που περνούσαν οι μηχανές, καταλήγουμε στο τέλος του να το έχει φράξει ένα αμάξι! Ωχ τι κάνουμε τώρα? με τις βαλίτσες δεν περνάμε με τίποτα! Ούτε τα τιμόνια δεν περνούσαν καλά καλά, κορνάραμε λίγο, μαζεύτηκαν εκεί ντόπιοι ,παιδάκια, και μας έβλεπαν σαν εξωγήινους o_O. Ο Κώστας μου λέει πάμε πίσω, κάτσε του λέω μην εγκαταλείπεις με την πρώτη (γνωστός πεισματάρης εγώ :p), η εκκλησία πάνω είναι φανταστική! Του λέω κατέβα βγάζουμε βαλίτσες και περνάμε! (Εκεί πρέπει να άκουσα κάποια γαλλικά δε θυμάμαι :DΚατεβαίνω βγάζω, βαλίτσες μπαμ μπαμ τις περνάω με τα πόδια, περνάω και του Κώστα και σιγά σιγά, πέρασα την χοντρή με τα βυζγια (boxer γαρ :p) και πέρασε κι ο Κώστας.







Εδώ τα πιτσιρίκια μας κοιτάνε o_O



Φόρτωμα πάλι και φύγαμε!





Πάμε ν'ανέβουμε σιγά σιγά στην Αγία Τριάδα του Γκεργκέτι, μέσω ενός κακού χωματολασπόδρομου σε μερικά σημεία! Σε κάποια φάση πετυχαίνουμε μία κατολίσθηση και μια μπολντοζα και περνάμε ίσα ίσα απ το πλάι, δεξιά γκρεμός! o_O (Ο Κώστας πάλι είχε τις ενστάσεις του, αλλά του λέω νωρίς είναι να εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες, θα δικαιωθούμε θα δεις! :cool:





Και όντως μετά από λίγο....πιάσαμε κορυφή! :clap:

 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Η εκκλησία Gergeti Trinity (πηγή wikipedia) (εκκλησία της Αγίας Τριάδας) βρίσκεται στο βουνό κοντά στο χωριό Γεργκέτι της Γεωργίας. Η εκκλησία βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Τσακληίου (ο αριστερός παραπόταμος του ποταμού Τερέκ), σε υψόμετρο 2170 μέτρων , κάτω από το όρος Καζέγιε. Η εκκλησία χτίστηκε τον 14ο αιώνα και είναι η μοναδική εκκλησία σταυροειδούς στην επαρχία Κέβι. Η ξεχωριστή καμπάνα χρονολογείται από την ίδια περίοδο με την ίδια την εκκλησία.
Η απομονωμένη του θέση πάνω σε ένα απότομο βουνό που περιβάλλεται από την απεραντοσύνη της φύσης την έχει καταστήσει το σύμβολο της Γεωργίας. Ο Γεωργιανός συγγραφέας Vakhushti Batonishvili του 18ου αιώνα έγραψε ότι σε περιόδους κινδύνου, πολύτιμα λείψανα από το Mtskheta, συμπεριλαμβανομένου του Σταυρού του Αγίου Νίνο, τα έφεραν εδώ για φύλαξη. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής, όλες οι θρησκευτικές λειτουργίες απαγορεύτηκαν, αλλά η εκκλησία παρέμεινε δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Η εκκλησία είναι πλέον ενεργό ίδρυμα της Γεωργιανής Ορθοδόξου και Αποστολικής Εκκλησίας, ένα δημοφιλές σημείο αναφοράς για τους πεζοπόρους στην περιοχή που μπορούν να φτάσουν με απότομη αναρρίχηση (1 1/2 ώρα) στο βουνό, ή περίπου 30 λεπτά με τζιπ από ένα δύσκολο μονοπάτι στο βουνό.






Lets Go!



Φτάνοντας γνωρίσαμε κάτι ταλαιπωρημένα αγόρια με ΚΤΜ 690 :p μαζί με το τίμιο Transalp





H θέα μαγική προς κάθε πλευρά!





Εκεί κάτω είναι ο κεντρικός millitary road



Όταν φτάνεις την κορυφή, γίνεσαι ένα με τα σύννεφα και τα βουνά...



Η θέα προσφέρεται για χαλάρωση και διαλογισμό





Οι προσκυνητές κρεμάνε διάφορα κομποσκοίνια και φυλαχτά παίρνοντας την ευχή της Αγίας Τριάδας





Πολλές οι γνωριμίες και με ντόπιους Γεωργιανούς



Ώσπου μετά από καμιά ώρα δυστυχώς είχε έρθει η ώρα να φύγουμε, καθώς είχαμε τα δύσκολα και χρονοβόρα σύνορα της Γεωργίας με την Ρωσία μπροστά μας!



Στο κατέβασμα συναντάμε πάλι τα έργα, σε άλλο σημείο





Πλησιάζοντας τον κεντρικό δρόμο

 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Σιγά σιγά πλησιάζουμε τα σύνορα...



Μπαίνουμε μέσα στο φαράγγι Darial Gorge

Το Darial Gorge είναι ένα φαράγγι στα σύνορα μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας. Βρίσκεται στην ανατολική βάση του όρους Kazbek, νότια τou σημερινou Vladikavkaz. Το φαράγγι ήταν χαραγμένο από τον ποταμό Terek και έχει μήκος περίπου 13 χιλιόμετρα. Οι απότομοι γρανιτένιοι τοίχοι του φαραγγιού μπορούν να φτάσουν σε ύψος 1.800 μέτρα σε ορισμένα σημεία







Απ τα πιο όμορφα σύνορα που περάσαμε (μέσα στο φαράγγι, Γεωργιανή πλευρά)
Στην πλευρά αυτή ξεμπερδέψαμε γρήγορα, χωρίς πολλά πολλά (φυσικά φτάνοντας πρώτοι :p )
Γενικά με τις μηχανές όλοι στα σύνορα θέλουν να ξεμπερδεύουν σύντομα, άλλωστε ελάχιστες μηχανές είδαμε σε όλο το ταξίδι



Σιγά σιγά πάμε μπροστά :D



Ξεκινώντας προς την άλλη πλευρά, της Ρωσίας, η οποία ήταν απίστευτα φραγμένη! :eek: Ο κακός χαμός! Ουρά χιλιομέτρων! :confused:







Κάποια στιγμή φράξαμε κι εμείς για κάνα τέταρτο σε ένα στενό σημείο, αφού δεν μπορούσαμε να περάσουμε με τις βαλίτσες ανάμεσα στα φορτηγά! Ευτυχώς που δεν έκανε και τρελή ζέστη γιατί και με τα καυσαέρια των φορτηγών (θρυλικά Kamaz :cool:) είχαμε ντουμανιάσει!



Στη Ρωσική πλευρά μεγάλη γραφειοκρατεία , με δυσκολία να συμπληρώσεις κάτι έντυπα που σου έδιναν οι συνοριακοί, τα οποία φυσικά ήταν όλα στα Ρώσικα. Με τόσο κόσμο δεν σου έμενε καθόλου χρόνος για εφησυχασμό. Εμένα μου πήρε τα χαρτιά μου ένας ρώσος αστυνομικός που αργότερα τον έχασα! Συνηθισμένη τακτική για να του δώσεις το κατι τις σου, για να στα γυρίσει πίσω. Εκεί που ήμασταν και ψαχνόμασταν με τα χαρτιά βλέπω ένα Ρώσο αξιωματικό ο οποίος φαινότανε καλοκάγαθος στο βλέμμα. Δεν χάνω ευκαιρία και πάω κοντά, να τον ρωτήσω για το χαρτί που έπρεπε να συμπληρώσουμε, ήταν πολυ ευγενικός και μας πήγε σε δωμάτιο που είχε πρότυπο έγγραφο, για να το συμπληρώσουμε σωστά αλλιώς δεν θα τελειώναμε ποτε! Αρπάζω την ευκαιρία και του λέω, δεν μπορώ να το συμπληρώσω γιατί ένας αστυνομικός μου πήρε τα χαρτιά! Μου λέει σε ποια γραμμή ήσουν, κι αφού του τον περιέγραψα, πήγε τον βρήκε και μου έφερε τα χαρτιά στο δωματιάκι :eek: , λαχείο μου έκατσε! Αφού μετά βγαίνοντας πέτυχα τον αστυνομικό και με κοιτούσε άγρια (λέω από μέσα μου την έφαγες μεγαλε! :D)

Με τα πολλά βρήκαμε και 2 μηχανόβιους με ένα gs800 και ένα gs1200 και μας βοήθησαν κι αυτοί. Ανταλλάξαμε τηλ, κάναμε και μερικά χλμ μαζί. Θα κατευθυνόντουσαν κι αυτοί προς Τατζικιστάν απλά σε πολύ πιο ήρεμο ρυθμό , γι αυτό πολλές φορές μας έστελναν μήνυμα να μάθουν για βενζίνη, συνθήκες ταξιδιού κλπ
Πάντως ξεμπερδέψαμε σχετικά γρήγορα, συνολικά σε 1μιση ώρα και για τις 2 πλευρές! Όταν ρωτήσαμε ένα αμάξι που έφευγε τότε μαζί μας, μας είπε ότι τελείωσε σε 5μιση ώρες!!! :eek:



Οι δικές μας πράσινες κάρτες εξακολουθούσαν να ισχύουν στη Ρωσία, οπότε δεν εκδόσαμε καινούργιες



Πολύ μεγάλη και η ουρά στην έξοδο της Ρωσίας!



Και Βουρ στο δρόμο παρέα και με τα άλλα GS :D







Η χαρά μας δεν θα κρατήσει για πολύ...! Σε ένα Stop Control (τα stop control είναι οδοφράγματα ελέγχου με μπάρες πολλές φορές ή σαμαράκια στα οποία υπάρχει αστυνομία και φυλάκιο-γραφεία στα οποία ελέγχουν το ποιος μπαίνει βγαίνει στην περιοχή αυτή, άλλες φορές σε σταματάνε για έλεγχο, κι άλλες περνάς σιγά σιγά, στο Παμίρ είχε μπάρες και σταματούσες αναγκαστικά για να καταγράψει την πινακίδα σου ο στρατιώτης έτσι ώστε να ξέρουν ποιος μπαίνει βγαίνει σε κάθε περιοχή) τα οποία θα συναντήσουμε κατά δεκάδες τις επόμενες ημέρες, καθώς ήμουν μπροστά και πήγαινα με 2 χλμ κυριολεκτικά, είδα τον αστυνομικό και περίμενα να μου κάνει σήμα για να σταματήσω η να προχωρήσουμε σιγά σιγά, τελικά μου κάνει σήμα να κάνω δεξιά για έλεγχο, σταματάω άμεσα και ακριβώς από πίσω μου ο Κώστας.
Με πλησιάζει και μου λέει BIG Problem!! Του λέω σε άπταιστα αγγλικά ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΜΑΣΤΟΡΑ! :laugh: Μου λέει έπρεπε να ακινητοποιήσεις το όχημα ΤΕΛΕΙΩΣ στην ταμπέλα και μετά να ερθεις στο σινιάλο μου!!! Ρε πας καλά του λέω! Με τα πόδια κάτω ήμουν και η μηχανη κυλούσε αφου μου έκανες σήμα! Μου λέει ''no come come''! Ω ρε λεω μπλέξαμε, με πάει μέσα στο γραφείο που καθόταν το ''μεγάλο αφεντικό'' (περί τα 150 κιλα :laugh:), το οποίο τους βγάζει όλους έξω να μείνουμε μόνοι...κατάλαβα λεω...BIG PROBLEM ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ!! Ε τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να βρω τρόπο να την γλιτώσω με το μικρότερο χρηματικό κόστος! Μου λέει camera (και καλά με έγραψε) no stop...(συνεννόηση μπουζούκι) με τα πολλά αφου έκανα το χαζό μου λεει ΓΙΟΥΡΟ! Του λέω ναι Greece win 2004 Euro :fun. Μου λεει 100 Euro ticket. Με τα πολλά που του κλαιγόμουν, ότι δεν έχω, low budget traveller, νο cash κλπ, του λέω ασε να πάω στη μηχανή, παώ και λέω του Κώστα δωσμου με τρόπο 2 δεκάρικα, γυρνάω του τ αφήνω στο τραπέζι, και φωνάζει ΝΟΟΟΟΟΟΟ..... little money, 2 persons! Εκεί έβαλα τα μεγάλα μέσα ΜΑΡΘΑ ΒΟΥΡΤΣΗ, ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΚΑΙΛΑΣ!!! Ε με τα πολλά μου λέει GO!! Πάλι καλά, βγαίνω, λέω του Κώστα πάμε γρήγορα πριν το μετανιώσουν!
Από τότε σε ΟΛΑ τα Stop control κοκαλώναμε! Κι αν δεν μας έκανε νόημα ο Αστυνομικός δεν κουνούσαμε χιλιοστό! (Ευτυχώς ήταν το πρώτο και μόνο λάδωμα σε όλο το ταξίδι! απίστευτο αν αναλογιστείς οτι έκανα τόσα χλμ και μετά σε όλες αυτές τις χώρες που η αστυνομία χρηματίζεται)





Μετά κι από άλλο ένα Stop Control μπήκαμε Τσετσενία σιγά σιγά!

Η Δημοκρατία της Τσετσενίας είναι ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας, υπαγόμενο στο Νότιο Διαμέρισμα. Βρίσκεται στο Βόρειο Καύκασο και συνορεύει με τη Γεωργία. Πρωτεύουσά της είναι το Γκρόζνυ (271.573 κάτοικοι το 2010). Κυρίαρχη εθνότητα της Δημοκρατίας είναι οι Τσετσένοι, οι οποίοι εκπροσωπούν το 93,5% του πληθυσμού.

Οι σχέσεις των Τσετσένων με την ρωσική κυβέρνηση της Μόσχας δεν υπήρξαν ποτέ αρμονικές, όμως η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη μετά τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Τότε η τοπική κυβέρνηση επιδίωξε την πλήρη απόσχιση της Τσετσενίας από τη Ρωσία, πράγμα που η κεντρική κυβέρνηση απέρριψε για τρεις λόγους:
  • Νομικά, η Τσετσενία αποτελούσε και πριν το 1991 τμήμα της Ρωσίας (Αυτόνομη ΣΣΔ υπαγόμενη στη ΣΣΔ της Ρωσίας), επομένως δεν είχε δικαίωμα πλήρους απόσχισης όπως π.χ. η Ουκρανία ή η Λιθουανία, οι οποίες ήταν χωριστές Σοβιετικές Δημοκρατίες.
  • Πολιτικά, πιθανή ανεξαρτησία της Τσετσενίας θα αποτελούσε παράδειγμα και για άλλες εθνότητες που ζουν στο ρωσικό νότο.
  • Οικονομικά, η Τσετσενία είναι βασικός κόμβος στο δίκτυο μεταφοράς του ρωσικού πετρελαίου.
Μετά την άρνηση της ρωσικής κυβέρνησης, ο επικεφαλής του αποσχιστικού κινήματος Τζοχάρ Ντουντάγιεβ έπαυσε να αναγνωρίζει τις ρωσικές αρχές και αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της Τσετσενικής Δημοκρατίας της Ιτσκερίας, έχοντας μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Το νέο κράτος δεν αναγνώρισε ποτέ κανείς, παρά μόνο το Αφγανιστάν όσο ελεγχόταν από τους Ταλιμπάν και προσωρινά η Γεωργία, η οποία επίσης είχε προβλήματα με τη Ρωσία εκείνη την περίοδο.

Η κατάσταση συνέχισε να οξύνεται όλο και περισσότερο, μέχρι που σύντομα στα τσετσενικά εδάφη ξεκίνησε ένας αιματηρός εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Αυτονομιστές και τους Ομοσπονδιακούς. Η σύνθεση των δύο αυτών στρατοπέδων δεν ήταν σαφής, με τους ντόπιους πολέμαρχους να αλλάζουν πλευρά ανάλογα με τα συμφέροντα και τις διαθέσεις της στιγμής. Ο εμφύλιος έδωσε στη Ρωσία το πρόσχημα να επέμβει στρατιωτικά το 1994 και έκτοτε η Τσετσενία βρίσκεται (επίσημα ή ανεπίσημα) σε εμπόλεμη κατάσταση, με εξαίρεση την τριετία 1996-1999.

Σήμερα η Ρωσία φαίνεται να έχει σταθεροποιήσει την κατάσταση, έχοντας εξοντώσει τα βασικά στελέχη των αυτονομιστών και εγκαθιστώντας φιλική κυβέρνηση στο Γκρόζνυ, έστω και με μεγάλες απώλειες. Αδυνατεί όμως ακόμα να ελέγξει τις ομάδες των αυτονομιστών που δρουν έξω από τις μεγάλες πόλεις και παράλληλα επιχειρούν να εξάγουν τον πόλεμο στις γειτονικές Δημοκρατίες του Νταγκεστάν και της Ινγκουσετίας, όπου ζουν συμπαγείς τσετσενικές μειονότητες.





Και επιτέλους φτάσαμε, μετά από μια κουραστική ημέρα που τα είχε όλα! :clap:



Σιγά σιγά, μύρισε ολντ school Σοβιετίλα :cool: (ρεσεψιονίστ-καθαρίστρια με φακιόλι ::haha:)



Γρήγορα μπανάκι και ξεκούραση! Βάλαμε την κυρία να μας παραγγείλει 2 πίτσες, γιατί δεν την παλεύαμε να ψάχνουμε κάτω! :xalara:



Μείναμε στο αρκετά καλό Hotel Zama με 23 ευρώ με πρωινό! Φυσικά με εσωτερική αυλή παρκινγκ για τα μωρά μας! :D
 
Τελευταία επεξεργασία:

jmar

''Κουζουλό κοπέλι''
Περιοχή
ΧΑΝΙΑ
Όνομα
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μοτό
BMW R 1200 GS '09
Αφού ξεκουραστήκαμε, πήραμε το δρόμο για το Γκρόζνυ, με τις μηχανές αυτή τη φορά

Το Γκρόζνυ είναι πόλη της Ρωσίας, η πρωτεύουσα της Τσετσενίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010 έχει πληθυσμό 271.573 κατοίκων.
Γκρόζνυ σημαίνει «τρομερό», «τρομακτικό» (για παράδειγμα ο Ιβάν ο Τρομερός λέγεται στα Ρώσικα «Ιβάν Γκρόζνυ»). Ιδρύθηκε ως οχυρό, το 1818 με το όνομα Οχυρό Γκρόσναγια (Τρομερό Οχυρό) και μετά το 1869, άλλαξε όνομα σε Γκρόζνυ (Τρομερή Πόλη).
Μεταξύ του 1994 και 1995 το Γκρόζνυ έγινε κέντρο του πολέμου της Τσετσενίας ο οποίος τελείωσε με την κατάληψη της πόλης από τους Ρώσους, όπως και το 1999-2000, με σημαντικότατες καταστροφές.
Στις 19 Οκτωβρίου 2010 το κοινοβούλιο δέχθηκε επίθεση καμικάζι, με αποτέλεσμα 8 νεκρούς
Χαλαροί κατεβήκαμε με τις βερμούδες σε μια άκρως Μουσουλμανική πόλη με όχι και καλή φήμη, καθώς οι πόλεμοι ανεξαρτησίας με την μαμά Ρωσια είνοι συχνοί!
Γρήγορα το διαπιστώσαμε αυτό καθώς στο κέντρο κυκλοφορούσε στρατός με τα Καλάζνικοφ στο χέρι! Περιπολίες παντού, αστυνομία, τα πάντα όλα!

Βρίσκουμε ένα χώρο στάθμευσης με φυλάκιο και μπάρες και μπαίνουμε μέσα να παρκάρουμε τα μωρά




Και ξεκινάμε την περιήγηση μας...Russian Islamic University in Grozny





Το τζαμί Akhmad Kadyrov βρίσκεται στο Grozny, πρωτεύουσα της Τσετσενίας. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά στη Ρωσία και είναι επίσημα γνωστό ως "Η Καρδιά της Τσετσενίας" Το τζαμί πήρε το όνομά του από τον Αχμάντ Κάντιροφ, τον μουφτή της αυτοανακηρυχθείσας Τσετσενικής Δημοκρατίας της Ichkeria και τον πρώτο πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τσετσενίας, ο οποίος ανέθεσε την κατασκευή του από τον δήμαρχο του Κόνια. Ο σχεδιασμός του τζαμιού με ένα σύνολο από μνημεία 62 μέτρων (203 πόδια), βασίζεται στο τζαμί Σουλτάν Αχμέτ της Κωνσταντινούπολης. Στις 16 Οκτωβρίου 2008, το τζαμί άνοιξε επίσημα σε μια τελετή στην οποία εμφανίστηκε ο Τσετσένος ηγέτης Ραμζάν Καντίροφ και μίλησε με τον Ρώσο πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν. Το τζαμί βρίσκεται στη γραφική όχθη του ποταμού Sunzha, μέσα σε ένα τεράστιο πάρκο (14 εκταρίων) και αποτελεί μέρος ενός ισλαμικού αρχιτεκτονικού συγκροτήματος, το οποίο εκτός από το τζαμί αποτελείται από το ρωσικό ισλαμικό πανεπιστήμιο Kunta-Haji, και την Πνευματική Διοίκηση Μουσουλμάνων της Δημοκρατίας της Τσετσενίας.
Το τζαμί χτίστηκε με βάση το κλασικό οθωμανικό στυλ. Η κεντρική αίθουσα του τζαμιού καλύπτεται με τεράστιο θόλο (διάμετρος - 16 μέτρα, ύψος - 32 μ.). Το ύψος των τεσσάρων μιναρέδων είναι 62 μέτρα, κάνοντάς τους μερικούς από τους υψηλότερους μιναρέδες στη νότια Ρωσία. Οι εξωτερικοί και εσωτερικοί τοίχοι του τζαμιού είναι κατασκευασμένοι από μάρμαρο, τραβερτίνη, ενώ το εσωτερικό είναι διακοσμημένο με λευκό μάρμαρο. Η περιοχή του τζαμιού είναι 5000 τετραγωνικά μέτρα και έχει χωρητικότητα άνω των δέκα χιλιάδων ατόμων

Καθώς προχωράμε προς το τζαμί μας πλησιάζει ένας στρατιώτης με καλάζνικοφ (να μας πήγε:p) και μας λέει ότι απαγορεύεται με κοντό παντελόνι η προσέγγιση πολύ κοντά, πόσο μάλλον η είσοδος! Του είπαμε με άπταιστα Τσετσένικα ότι αν ήταν δυνατόν απλά να βγάλουμε από μπροστά μερικές φώτο καθώς ερχόμασταν από πολύ μακριά! Τελικά μας άφησε...φυσικά όλοι μας κοίταζαν σαν εξωγήινους με τα κοντά σορτσάκια :icon_redface:.
Πως την πατήσαμε έτσι! Σε μια άκρως δυναμικά Μουσουλμανική περιοχή, ξεχαστήκαμε εντελώς και δεν βάλαμε μακρύ παντελόνι!





Τεράστιος ο περιβάλλων χώρος






Ως εδώ και πολύ πήγαμε! :p



Από παντού φαίνονται οι τεράστιοι φωτιζόμενοι ουρανοξύστες της πόλης





Κινηθήκαμε προς τα κει να τους δούμε από κοντά






Οi ουρανοξύστες αποτελούν τμήμα του συγκροτήματος Γκρόζνι-Σίτι που κατασκευάστηκε τα τελευταία χρόνια με χρήματα που παραχώρησε η Μόσχα για την ανοικοδόμηση της Τσετσενίας. (Κάτι σαν Moscow City που αργότερα θα επισκεφτόμουν)
Οι πύργοι άνοιξαν στις 5 Οκτωβρίου 2011, κατά τη γιορτή των γενεθλίων για τον Πρόεδρο της Τσετσενίας Ραμβάν Αχμαντόμιτς Κάϊροφ. Το συγκρότημα περιλαμβάνει ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων με ουρανοξύστες, μια 40-ορόφων πολυκατοικία, ένα συγκρότημα επιχειρηματικών κέντρων και βρίσκεται κοντά στο κεντρικό τζαμί Grozny.





Το ποτάμι περνούσε από μπροστά



Αφού τελειώσαμε την βόλτα πήραμε τις μηχανές και πήγαμε στην γνωστή ταμπέλα...



Και οι Τσετσένοι ''κατακτητές'' με τα σορτσάκια :haha:



Αφού συνεχίσαμε την βόλτα μας στην πόλη, γυρίσαμε στο χοτέλι εξουθενωμένοι και ευγνώμονες για όλες τις εμπειρίες της ημέρας!

ΤΕΛΟΣ 5ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
 
Τελευταία επεξεργασία:
Top Bottom