Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway 2018...the road story
- Thread starter jmar
- Ημερομηνία δημιουργίας
ΗΜΕΡΑ 16η, 18 Αυγούστου 2018
Khorog - Bibi Fatima springs
Χλμ ημέρας 200
Στο Khorog υπήρχε άλλη μια διασταύρωση, ο Μ41 συνέχιζε ανατολικά (με πολλά και μεγάλα κομμάτια ασφάλτου), ο δρόμος που συνέχιζε νότια και παράλληλα με τα σύνορα του Αφγανιστάν περνούσε μέσα από την Wakhan Valley, μια κοιλάδα απόκοσμη, απίστευτης ομορφιάς. Βέβαια το κάτω αυτό κομμάτι είναι σαφώς χειρότερο από το πάνω σε ποιότητα δρόμου,με αρκετές παγίδες άμμου αλλά και μεγάλα κομμάτια με χοντρό, βαθύ, χαλίκι στρωμένο, όπου ήταν επικίνδυνο να ΄΄χάσεις΄΄ το μπροστινό!
Θα μέναμε στις φυσικές θερμές πηγές Bibi Fatima hot springs Χάρτες Google πάνω απ τα 3000 μέτρα στο βουνό! Απ τον δρόμο κάτω μέχρι πάνω στις πηγές πήγαινε ένας πολύ στενός χωματόδρομος (10χλμ περίπου) που ανέβαινε με απότομη κλίση! (To google maps δεν έχει τον δρόμο, επίσης αν παρατηρήσετε στο χάρτη δεν σε αφήνει να περάσεις απ τον δρόμο του Τατζικιστάν και σε πάει απ του Αφγανιστάν, άγνωστο γιατί ίσως είναι bug του χάρτη)
Παίρνουμε το πρωινό μας, γνωρίζοντας άλλο ένα ζευγάρι Ολλανδών ταξιδιωτών με ποδήλατα. Στόχος τους ήταν να φτάσουν από Πακισταν στην Ινδία, όντας φυσικά αρκετούς μήνες στο δρόμο! Αχχχ, Πακισταν ,Khardung La (το υψηλότερο οδικό πέρασμα στον κόσμο 5600 μέτρα!), Ινδία Karakoram Highway, άρχισα να παραμιλώ, μέχρι που ο Κώστας με σκούντηξε και με πήρε απ το όνειρο
.
Ήρθε η ώρα όμως σιγά σιγά να προσγειωθούμε καθώς μπροστά μας είχαμε 200 απόξενα, απολαυστικά αλλά και απαιτητικά χλμ
Ξεκινώντας, αρκετά συχνά βλέπαμε πάρα πολλούς στρατιώτες με όπλα να μετακινούνται στα κομμάτια που ήταν τα σύνορα του Τατζικιστάν με το Αφγανιστάν, όλοι ήταν φιλικοί, τους χαιρετούσαμε και αυτοί ανταπέδιδαν!
Πλέον το ποτάμι ήταν στο ίδιο ύψος σε κάποια σημεία, αλλά και πάρα πολύ κοντά στο Αφγανιστάν!
Σταματώντας σε μια φυσική πηγή να γεμίσω τα μπουκάλια μου νερό, περιμένοντας και τον Κώστα, κατέβηκε από τον λόφο ένας νεαρός Τατζίκος. Φυσικά η ''συνομιλία'' για άλλη μια φορά έγινε σε άπταιστη νοηματική! (παρατηρήστε το φούτερ του, παντού είναι ο όμιλος ''Zara'' )
Εδώ θαυμάζοντας την μπέμπα και ρωτώντας τα κλασικά, κυβικά ίππους, αριθμούς κυλίνδρων και τα σχετικά! Όταν τους ''ζωγράφιζα'' με το δάχτυλο τον αριθμό 1200 (κυβικά) γούρλωναν τα μάτια :shock:
Ενσωματώθηκε ο Κώστας και ξανά στο δρόμο...:clap:
Μετά από κάποια χιλιόμετρα...Stop control...μην ξεχνιόμαστε!
Σιγά σιγά άρχισαν να εμφανίζονται και τα πρώτα σπίτια χωρικών στο Αφγανιστάν. Όπως βλέπετε εντελώς απλές homemade κατασκευές από λάσπη, πέτρα και άχυρα, με πορτοπαράθυρα απ όπου βρει ο καθένας!
Στάση φώτο Νο967
ha:
και ξανά στο δρόμο...το χρώμα του ποταμού Panj πυκνό γκρί!
Ωπ, νταλίκα ahead
Μια νταλίκα να συναντήσεις (αυτή τραβούσε και ρυμούλκα!) μπορεί να σε πάει ''καροτσάκι'' για αρκετά χλμ, έβγαινα αριστερά με προσοχή να με δεί και που και που κόρναρα κιόλας ο αλήτης!Έκαναν δεξιά πάντως οι περισσότεροι
Κάποια αραιά κομμάτια ασφάλτου ξεκούραζαν τα ''θυρία'' μας
Άλλη μια στάση για πανοραμική φώτο
Η καλή λήψη θέλει ''θυσίες''
Όμως το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει! :clap:
Ξαναξεκινάμε περνώντας από μικρά χωριά
Μικρές όμορφες ''οάσεις'' έσπαγαν την μονοτονία του άγριου και ξερού τοπίου
Αυτά τα δεντράκια που οριοθετούσαν τον δρόμο σε αρκετά σημεία, πολύ μου άρεσαν!
Khorog - Bibi Fatima springs
Χλμ ημέρας 200
Στο Khorog υπήρχε άλλη μια διασταύρωση, ο Μ41 συνέχιζε ανατολικά (με πολλά και μεγάλα κομμάτια ασφάλτου), ο δρόμος που συνέχιζε νότια και παράλληλα με τα σύνορα του Αφγανιστάν περνούσε μέσα από την Wakhan Valley, μια κοιλάδα απόκοσμη, απίστευτης ομορφιάς. Βέβαια το κάτω αυτό κομμάτι είναι σαφώς χειρότερο από το πάνω σε ποιότητα δρόμου,με αρκετές παγίδες άμμου αλλά και μεγάλα κομμάτια με χοντρό, βαθύ, χαλίκι στρωμένο, όπου ήταν επικίνδυνο να ΄΄χάσεις΄΄ το μπροστινό!
Θα μέναμε στις φυσικές θερμές πηγές Bibi Fatima hot springs Χάρτες Google πάνω απ τα 3000 μέτρα στο βουνό! Απ τον δρόμο κάτω μέχρι πάνω στις πηγές πήγαινε ένας πολύ στενός χωματόδρομος (10χλμ περίπου) που ανέβαινε με απότομη κλίση! (To google maps δεν έχει τον δρόμο, επίσης αν παρατηρήσετε στο χάρτη δεν σε αφήνει να περάσεις απ τον δρόμο του Τατζικιστάν και σε πάει απ του Αφγανιστάν, άγνωστο γιατί ίσως είναι bug του χάρτη)
Παίρνουμε το πρωινό μας, γνωρίζοντας άλλο ένα ζευγάρι Ολλανδών ταξιδιωτών με ποδήλατα. Στόχος τους ήταν να φτάσουν από Πακισταν στην Ινδία, όντας φυσικά αρκετούς μήνες στο δρόμο! Αχχχ, Πακισταν ,Khardung La (το υψηλότερο οδικό πέρασμα στον κόσμο 5600 μέτρα!), Ινδία Karakoram Highway, άρχισα να παραμιλώ, μέχρι που ο Κώστας με σκούντηξε και με πήρε απ το όνειρο
. Ήρθε η ώρα όμως σιγά σιγά να προσγειωθούμε καθώς μπροστά μας είχαμε 200 απόξενα, απολαυστικά αλλά και απαιτητικά χλμ
Ξεκινώντας, αρκετά συχνά βλέπαμε πάρα πολλούς στρατιώτες με όπλα να μετακινούνται στα κομμάτια που ήταν τα σύνορα του Τατζικιστάν με το Αφγανιστάν, όλοι ήταν φιλικοί, τους χαιρετούσαμε και αυτοί ανταπέδιδαν!
Πλέον το ποτάμι ήταν στο ίδιο ύψος σε κάποια σημεία, αλλά και πάρα πολύ κοντά στο Αφγανιστάν!
Σταματώντας σε μια φυσική πηγή να γεμίσω τα μπουκάλια μου νερό, περιμένοντας και τον Κώστα, κατέβηκε από τον λόφο ένας νεαρός Τατζίκος. Φυσικά η ''συνομιλία'' για άλλη μια φορά έγινε σε άπταιστη νοηματική! (παρατηρήστε το φούτερ του, παντού είναι ο όμιλος ''Zara''
)
Εδώ θαυμάζοντας την μπέμπα και ρωτώντας τα κλασικά, κυβικά ίππους, αριθμούς κυλίνδρων και τα σχετικά! Όταν τους ''ζωγράφιζα'' με το δάχτυλο τον αριθμό 1200 (κυβικά) γούρλωναν τα μάτια :shock:
Ενσωματώθηκε ο Κώστας και ξανά στο δρόμο...:clap:
Μετά από κάποια χιλιόμετρα...Stop control...μην ξεχνιόμαστε!
Σιγά σιγά άρχισαν να εμφανίζονται και τα πρώτα σπίτια χωρικών στο Αφγανιστάν. Όπως βλέπετε εντελώς απλές homemade κατασκευές από λάσπη, πέτρα και άχυρα, με πορτοπαράθυρα απ όπου βρει ο καθένας!
Στάση φώτο Νο967
ha:
και ξανά στο δρόμο...το χρώμα του ποταμού Panj πυκνό γκρί!
Ωπ, νταλίκα ahead
Μια νταλίκα να συναντήσεις (αυτή τραβούσε και ρυμούλκα!) μπορεί να σε πάει ''καροτσάκι'' για αρκετά χλμ, έβγαινα αριστερά με προσοχή να με δεί και που και που κόρναρα κιόλας ο αλήτης!
Έκαναν δεξιά πάντως οι περισσότεροι
Κάποια αραιά κομμάτια ασφάλτου ξεκούραζαν τα ''θυρία'' μας
Άλλη μια στάση για πανοραμική φώτο
Η καλή λήψη θέλει ''θυσίες''
Όμως το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει! :clap:
Ξαναξεκινάμε περνώντας από μικρά χωριά
Μικρές όμορφες ''οάσεις'' έσπαγαν την μονοτονία του άγριου και ξερού τοπίου
Αυτά τα δεντράκια που οριοθετούσαν τον δρόμο σε αρκετά σημεία, πολύ μου άρεσαν!
Τελευταία επεξεργασία:
Σιγά σιγά κάνουν την εμφάνιση τους κάποια κομμάτια άμμου
Πολύ μου άρεσε αυτή η ''οριοθέτηση'' περιοχών στα βουνα
Σε κάποια σημεία ο ποταμός Pianj ''ανοίγει'', χαριζοντάς μας μοναδικές εικόνες!
Επ όχι στην μέση του δρόμου βρε!
Τατζίκικα όμορφα παιδικά χαμόγελα! :icon_redface:
Πλησιάζοντας το Εshkashem (περίπου 3 χλμ πριν την πόλη) συναντήσαμε την γέφυρα που είναι σύνορα με το Αφγανιστάν! Στην απέναντι πλευρά κάθε Σάββατο πραγματοποιείται η λεγόμενη αγορά των συνόρων (Eshkashem Market)! Λαβαίνει χώρα τα περισσότερα Σάββατα από 10 το πρωί έως 3 το μεσημέρι, ως ευκαιρία για ανθρώπους από το Τατζικιστάν και το Αφγανιστάν να έρθουν μαζί για να αγοράσουν και να πουλήσουν τα προϊόντα τους, τα περισσότερα από τα οποία αποτελούνται από φθηνά ρούχα και οικιακά είδη από την Κίνα. Για να πας απλά αφήνεις το διαβατήριο στα σύνορα του Αφγανιστάν και αφού σε καταγράψουν μπαίνεις (δεν πληρώνεις κάτι)
φώτο απ το ίντερνετ
Με το που σταμάτησα ήρθε απ το στρατόπεδο δίπλα ένα ''ταλαιπωρημένο'' ήρεμο στρατιωτάκι να δει τι θέλω, του έκανα νόημα οτι λίγο πιο πίσω είναι κι άλλη μηχανή και περιμένω να έρθει! Μου είπε εντάξει και μου έκανε παρέα, χαζεύοντας την μηχανή μέχρι να έρθει ο Κώστας. Μου έκανε πραγματικά εντύπωση αυτή η φιλικότητα των στρατιωτών, καθώς μου έρχεται στο μυαλό το πόσο εξουσία το παίζουν στις δικές μας ''σύγχρονες'' περιοχές :confused:
Φτάνοντας στο Eshkashem, ένα δέος μας κατακλύζει βλέποντας τις πρώτες χιονισμένες υψηλές κορυφές των βουνών, Αύγουστο μήνα! Πίσω απ αυτά τα βουνά του Αφγανιστάν, βρίσκονται τα βουνά του Πακιστάν, καθώς σε αυτό το σημείο το Αφγανιστάν είναι μια λωρίδα περίπου 5 χιλιομέτρων σε κάποια σημεία! (Αν πάρεις το χάρτη, κατακόρυφα από κάτω μας είχαμε Πακισταν και Ινδία)
Απαραίτητο φουλάρισμα στο Eshkashem, καθώς μετά σε όλη την Whakan Valley δεν θα υπήρχε βενζινάδικο ούτε για δείγμα! Ίσως σε κάποια Guest house να έβρισκες από μπιτόνι καθώς κινούνται στην περιοχή αρκετά τζιπ με τουρίστες (ντόπιοι η μη)
Ωραία λέω, έχει αντλίες!
Αμ δε!! Ξεκίνησε ο τρόπος γεμίσματος με κάνιστρα των 10,5 και ενός λίτρου! Ω ρε λεω τι να μπαίνει στην μπεμπούλα μου άραγε :confused:. Ευτυχώς όλα καλά, η βενζίνη ήταν πεντακάθαρη και δεν μας δημιούργησε κάποιο θέμα!
Εδώ ο Κώστας λοξοκοιτάει τον βενζινάha:
Αφού φουλάραμε περάσαμε μέσα απ το Eshkashem (για όποιον θέλει να μείνει υπάρχει ένας και μόνο ξενώνας)
Η διαδρομή μας αρχίζει και γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα!
Ο δρόμος ανεβοκατέβαινε χαρίζοντας μας υπέροχες εικόνες δίπλα στο ποτάμι
Όπου υπήρχε πράσινο, υπήρχε τροφή και ζώα των βουνών...
Πολύ μου άρεσε αυτή η ''οριοθέτηση'' περιοχών στα βουνα
Σε κάποια σημεία ο ποταμός Pianj ''ανοίγει'', χαριζοντάς μας μοναδικές εικόνες!
Επ όχι στην μέση του δρόμου βρε!
Τατζίκικα όμορφα παιδικά χαμόγελα! :icon_redface:
Πλησιάζοντας το Εshkashem (περίπου 3 χλμ πριν την πόλη) συναντήσαμε την γέφυρα που είναι σύνορα με το Αφγανιστάν! Στην απέναντι πλευρά κάθε Σάββατο πραγματοποιείται η λεγόμενη αγορά των συνόρων (Eshkashem Market)! Λαβαίνει χώρα τα περισσότερα Σάββατα από 10 το πρωί έως 3 το μεσημέρι, ως ευκαιρία για ανθρώπους από το Τατζικιστάν και το Αφγανιστάν να έρθουν μαζί για να αγοράσουν και να πουλήσουν τα προϊόντα τους, τα περισσότερα από τα οποία αποτελούνται από φθηνά ρούχα και οικιακά είδη από την Κίνα. Για να πας απλά αφήνεις το διαβατήριο στα σύνορα του Αφγανιστάν και αφού σε καταγράψουν μπαίνεις (δεν πληρώνεις κάτι)
φώτο απ το ίντερνετ
Με το που σταμάτησα ήρθε απ το στρατόπεδο δίπλα ένα ''ταλαιπωρημένο'' ήρεμο στρατιωτάκι να δει τι θέλω, του έκανα νόημα οτι λίγο πιο πίσω είναι κι άλλη μηχανή και περιμένω να έρθει! Μου είπε εντάξει και μου έκανε παρέα, χαζεύοντας την μηχανή μέχρι να έρθει ο Κώστας. Μου έκανε πραγματικά εντύπωση αυτή η φιλικότητα των στρατιωτών, καθώς μου έρχεται στο μυαλό το πόσο εξουσία το παίζουν στις δικές μας ''σύγχρονες'' περιοχές :confused:
Φτάνοντας στο Eshkashem, ένα δέος μας κατακλύζει βλέποντας τις πρώτες χιονισμένες υψηλές κορυφές των βουνών, Αύγουστο μήνα! Πίσω απ αυτά τα βουνά του Αφγανιστάν, βρίσκονται τα βουνά του Πακιστάν, καθώς σε αυτό το σημείο το Αφγανιστάν είναι μια λωρίδα περίπου 5 χιλιομέτρων σε κάποια σημεία! (Αν πάρεις το χάρτη, κατακόρυφα από κάτω μας είχαμε Πακισταν και Ινδία)
Απαραίτητο φουλάρισμα στο Eshkashem, καθώς μετά σε όλη την Whakan Valley δεν θα υπήρχε βενζινάδικο ούτε για δείγμα! Ίσως σε κάποια Guest house να έβρισκες από μπιτόνι καθώς κινούνται στην περιοχή αρκετά τζιπ με τουρίστες (ντόπιοι η μη)
Ωραία λέω, έχει αντλίες!
Αμ δε!!
Ξεκίνησε ο τρόπος γεμίσματος με κάνιστρα των 10,5 και ενός λίτρου! Ω ρε λεω τι να μπαίνει στην μπεμπούλα μου άραγε :confused:. Ευτυχώς όλα καλά, η βενζίνη ήταν πεντακάθαρη και δεν μας δημιούργησε κάποιο θέμα! Εδώ ο Κώστας λοξοκοιτάει τον βενζινά
ha:
Αφού φουλάραμε περάσαμε μέσα απ το Eshkashem (για όποιον θέλει να μείνει υπάρχει ένας και μόνο ξενώνας)
Η διαδρομή μας αρχίζει και γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα!
Ο δρόμος ανεβοκατέβαινε χαρίζοντας μας υπέροχες εικόνες δίπλα στο ποτάμι
Όπου υπήρχε πράσινο, υπήρχε τροφή και ζώα των βουνών...
Τελευταία επεξεργασία:
Το τοπίο αρχίζει και γίνεται ακόμα πιο απόκοσμο και μαγευτικό! Είχαμε εκστασιαστεί με αυτά που βλέπαμε :clap:
Στάσεις, φώτο, καβάλα μηχανή και ξανά μανά στάση και ούτω κάθε ξεις από δω και περα! :xalara:
Περνώντας από ένα χωριό με αρκετούς Τατζίκους και πολύ όμορφα σπίτια!
Όσο προχωρούσαμε βλέπαμε αρκετή βλάστηση στην κοίτη του ποταμού
Ένα μικρό δάσος, χαμηλής βλάστησης στο πουθενά, ανάμεσα σε τόσα ψηλά και πετρώδη βουνά!
Πραγματικά δεν χορταίναμε...Μαγεία!
Απερίγραπτες πλέον οι εικόνες σε κάθε μας στάση...
Τόσο απόκοσμα τοπία! (Κάτω αριστερά φαίνεται ο Κώστας!)
Μας είχε πιάσει φωτογραφικός οργασμός!
Ακόμα κι από δω περνάνε νταλίκες!
Κάτω προς το ποτάμι υπήρχε άμμος, την οποία θα συναντούσαμε κι εμείς σε αρκετά σημεία μέσα στο δρόμο!
Στάσεις, φώτο, καβάλα μηχανή και ξανά μανά στάση και ούτω κάθε ξεις από δω και περα! :xalara:
Περνώντας από ένα χωριό με αρκετούς Τατζίκους και πολύ όμορφα σπίτια!
Όσο προχωρούσαμε βλέπαμε αρκετή βλάστηση στην κοίτη του ποταμού
Ένα μικρό δάσος, χαμηλής βλάστησης στο πουθενά, ανάμεσα σε τόσα ψηλά και πετρώδη βουνά!
Πραγματικά δεν χορταίναμε...Μαγεία!
Απερίγραπτες πλέον οι εικόνες σε κάθε μας στάση...
Τόσο απόκοσμα τοπία! (Κάτω αριστερά φαίνεται ο Κώστας!)
Μας είχε πιάσει φωτογραφικός οργασμός!
Ακόμα κι από δω περνάνε νταλίκες!
Κάτω προς το ποτάμι υπήρχε άμμος, την οποία θα συναντούσαμε κι εμείς σε αρκετά σημεία μέσα στο δρόμο!
Τελευταία επεξεργασία:
Το ποδόσφαιρο παίζεται παντού! Απ την πιο φτωχή γειτονιά, μέχρι την πιο πλούσια, απ την θάλασσα, μέχρι πάνω στα 3000+ μέτρα...
Μετά το Langar και αμέσως πριν το Vrang κάνουμε αριστερά και ανεβαίνουμε τον χωματόδρομο προς τις πηγές, η θέα στο ανέβασμα εκπληκτική!
Περνάμε απ το Yamchun Fortress
Βρίσκεται μεταξύ των σημερινών συνόρων Τατζικιστάν και Αφγανιστάν, σε υψόμετρο 3100 μέτρων! Αρχικά χτίστηκε το 300 π.Χ. (ή 100 π.Χ. σύμφωνα με κάποιες πηγές), το Yamchun βλέπει προς τις μεγάλες εκτάσεις της κοιλάδας Wakhan και τα μεγάλα τμήματα των βουνών Hindu Kush στα βόρεια Αφγανικά εδάφη. Μέρος απ το αρχικό φρούριο είναι ορατό ακόμα και σήμερα, η αρχαία δομή του επεκτάθηκε μεταξύ του 10ου και του 12ου αιώνα. Υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι στο φρούριο Yamchum υπήρχε ένας Ζωροαστρικός ναός αιώνιας φωτιάς.
Φτάσαμε στον ξενώνα Χάρτες Google που ήταν πριν τις πηγές, στον οποίο δώσαμε 15 δολάρια με πρωινό, βραδινό και μαζί με όλα τα τσάγια που ήπιαμε απόγευμα και βράδυ! (σε κάποια αξιολόγηση διάβασα ότι οι ντόπιοι δίνουν περίπου 3 δολάρια! (30 som) . Η θέα προς την κοιλάδα Whakan απλά εκπληκτική! Από άποψη συνθηκών ο ξενώνας ήταν αρκετά βρώμικος και μύριζε (ζώα, γαλατίλα κλπ). Εκεί ακριβώς την έπαθα κι εγώ και απέκτησα κοιλιακές διαταραχές! (Αίμα με πήγε την επόμενη μέρα!!) Πολλές οι μύγες, απροστάτευτο το φαγητό , αλλά τι να κάνεις! Δεν είχαμε άλλο φαγητό μαζί μας, αλλιώς προσωπικά θα έτρωγα απ το δικό μας! (Όποιος πάει κει να κρατάει απ το Ishkashem η απ το Khorog καλύτερα! Ίσως έφταιγε και ο ξενώνας, αλλά μην περιμένετε και πολύ καλύτερες συνθήκες εκεί!
Αργότερα σε κάποια φωτογραφία στην παρουσίαση που είχε κάνει η @isabelle για τα μέρη αυτά, ο Κώστας που την είχε παρακολουθήσει (τυχερέ Αθηναίε!) είδε ότι είχαμε κοιμηθεί στο ίδιο ακριβώς δωμάτιο του ξενώνα! Και τώρα ανακαλύπτω ότι γράφει κάποια από τα υπέροχα ταξίδια της κι εδώ! (απίστευτες συμπτώσεις)
Η θέα προς την κοιλάδα Whakan
H κοιλάδα Wakhan συνδέεται με την Tashkurgan Tajik County στην Κίνα, από μια μεγάλη στενή λωρίδα που ονομάζεται Wakhan Corridor, που χωρίζει την περιοχή Gorno-Badakhshan του Τατζικιστάν από τα Khyber Pakhtunkhwa και Gilgit-Baltistan του Πακιστάνμεταξύ Αφγανιστάν και Τατζικιστάν. Ο ποταμός Wakhan ρέει μέσω από την ανατολή μέχρι το Qila-e Panja όπου συνδέεται με τον ποταμό Pamir για να γίνει κι ο ποταμός Panj που στη συνέχεια σχηματίζει τα σύνορα με to Αφγανισταν. Στο νότο η κοιλάδα συνορεύει με τα ψηλά βουνά του Hindu Kush, που διασχίζουν το πέρασμα Broghol, το Pass Irshad και το παλιό Pass Dilisang στο Πακιστάν. Η κοιλάδα Wakhan υπήρξε μια σημαντική περιοχή εδώ και χιλιάδες χρόνια, όπως είναι εκεί όπου συναντώνται οι δυτικές και ανατολικές περιοχές της Κεντρικής Ασίας. Ο Δυτικός Βαχάν κατακτήθηκε στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. από τον Kujula Kadphises, τον πρώτο «Μεγάλο Κουσάν», (δημιούργησαν τον πυρήνα του αρχικού βασιλείου του Kushan). Μέχρι το 1883 το Wakhan ήταν πριγκηπάτο και στις δύο πλευρές των ποταμών Panj και Pamir, υπό την ηγεσία ενός κληρονομικού κυβερνήτη (mir) με την πρωτεύουσά του στο Qila-e Panja. Στη δεκαετία του 1880 (1880-1895 ), υπό την πίεση της Βρετανίας, ο Abdur Rahman Khan ο εμίρ του Αφγανιστάν επέβαλε αφγανική κυριαρχία στο Wakhan Οι συμφωνίες μεταξύ της Βρετανίας και της Ρωσίας το 1873 και μεταξύ της Βρετανίας και του Αφγανιστάν το 1893 χώρισαν αποτελεσματικά την ιστορική περιοχή του Wakhan κάνοντας τα ποτάμια Panj και Pamir τα σύνορα μεταξύ Αφγανιστάν και Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Στη νότια πλευρά της, η συμφωνία Durand Line του 1893 σηματοδότησε το όριο μεταξύ της Βρετανικής Ινδίας και του Αφγανιστάν. Αυτό άφησε μια στενή λωρίδα γης ως ένα ρυθμιστικό μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών. Το 1949, όταν ο Μάο Τσε Τουνγκ ολοκλήρωσε την κομμουνιστική εξαγορά της Κίνας, τα σύνορα ήταν μόνιμα κλειστά. Όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στο Αφγανιστάν τον Δεκέμβριο του 1979, κατέλαβαν το Wakhan και έχτισαν ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στο Sarhad-e Broghil και αλλού. Για να διευκολύνουν την πρόσβαση έχτισαν μια γέφυρα στον ποταμό Παμίρ στο Prip, κοντά στη Gaz Khan. Το 2010, το Wakhan αναφέρθηκε ότι είναι μέρος ειρηνικό και ανεπηρέαστο από τον πόλεμο στο υπόλοιπο Αφγανιστάν.
Αρκετά τζίπ με τουρίστες είχαν έρθει για ένα τσάι στον ξενώνα, για να θαυμάσουν και την υπέροχη θέα
Αφού κάναμε μπανάκι πήγαμε να δούμε τις πηγές καθώς ήταν έτοιμες να κλείσουν 6 το απόγευμα !(Τι το θελα! :confused
Bibi Fatima Springs Ονομάστηκαν έτσι από την κόρη του Προφήτη Μωάμεθ, τα νερά των πηγών πιστεύεται ότι αυξάνουν τη γονιμότητα της γυναίκας. Ως αποτέλεσμα, οι ιαματικές πηγές είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τις γυναίκες του Τατζίκ. Υπάρχουν δύο διαφορετικά δωμάτια στην ένωση των θερμών πηγών - οι άνδρες και οι γυναίκες εναλλάσσονται μεταξύ τους σε τακτά χρονικά διαστήματα
Το βλέμμα μου μετά που μπήκαμε μέσα στις πηγές, τα χα δει όλα!!!ha: Μας βάζουν σε ένα δωμάτιο να αλλάξουμε στο οποίο γινόταν μέσα ο κακός χαμός ,γυναίκες άντρες με μπουρνούζια! Μας ανοίγει ο υπεύθυνος (πριν ξεντυθούμε) να μας δείξει το δωμάτιο με τις πηγές των αντρών (ήταν χωριστά), και αντικρίζουμε 20-30 Τατζικους και Αφγανους απ τα βουνά, ξερακιανούς γυμνούς να είναι όλοι σε μια σαν λιμνούλα άλλοι όρθιοι και άλλοι καθιστοί, ίσα ίσα ο ένας δίπλα στον άλλο, με το νερό να μην πω πως φαινόταν! Λέω στον Κώστα εγώ ΦΕΥΓΩ, :confused: αν θες εσύκάτσε, μόνο να είσαι τοιχο τοίχο ha: ,η αλήθεια είναι ότι σιχάθηκα λίγο!
Έτσι φύγαμε άρον άρον! Μετά θυμήθηκα ότι ήταν Σαβατοκύριακο, γι αυτό και είχε τόσο ''ντόπιο'' κόσμο! Στο ίντερνετ, σε φώτο που είχα δει μου άρεσαν οι πηγές με 2-3 άτομα τουρίστες που ήταν μέσα, αλλά αυτό με 20-30 ξερακιανούς βουνίσιους Τατζίκους σε μια λιμνούλα, προσωπικά δεν το πάλεψα το θέαμα! Έκανα αργότερα μπάνιο σε θερμές πηγές στο Καζακστάν και το απόλαυσα!
Τουλάχιστον περπατήσαμε τριγύρω και φτάσαμε μέχρι το φρούριο να θαυμάσουμε την θέα!
Απίστευτα βουνά!
Το φρούριο Yamchun σε φόντο από ''άγριες'' πλαγιές, ενώ μπροστά το χωράφι με τα στάχυα, δημιουργούν μια εικόνα μοναδική!
Οι πηγές από μακριά
Το μνημείο (χρυσό λιοντάρι) Μέχρι 1991 το Τατζικιστάν (πριν δηλαδή την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991) δεν ήταν ανεξάρτητο, είχε ένα έμβλημα παρόμοιο με όλες τις υπόλοιπες σοβιετικές χώρες.
Το πρώτο έμβλημα του ανεξάρτητου Τατζικιστάν το 1992-1993 ήταν το Λιοντάρι μαζί με τον Ήλιο, το οποίο ήταν ένα ιστορικό σύμβολο της τότε Περσίας, με την οποία Περσία το Τατζικιστάν είχε πολιτιστικούς δεσμούς.
Από το 1993 και έπειτα άλλαξε με αυτό που έχει ακόμα και σήμερα
Μοναδικό θέαμα!
Τα άλογα σε παράταξη
Μετά την βόλτα γυρίσαμε στον ξενώνα για τσαγάκι, ρεμβάζοντας την κοιλάδα απ το ''μπαλκόνι'' μας... η θερμοκρασία στα 3200μ χαμήλωσε αρκετά όσο έπεφτε ο ήλιος! Αυτό διόλου μας ενοχλούσε, ίσα ίσα δεν θέλαμε να μπούμε μέσα!
Το βραδάκι το μοιραίο φαγητό , το μενού ήταν σούπα με λαχανικά και κρέας για να ζεσταθούμε! Έξω καθώς έπεσε η νύχτα, το κρύο ήταν αρκετά τσουχτερο! Υπήρχαν και 2-3 παρέες ντόπιων που έτρωγαν κι αυτοι, εντύπωση μου έκανε τα χοντρά και πολλά ρούχα σε ''layers'' που φορούσαν.
ΤΕΛΟΣ 16ης ΗΜΕΡΑΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
Μετά το Langar και αμέσως πριν το Vrang κάνουμε αριστερά και ανεβαίνουμε τον χωματόδρομο προς τις πηγές, η θέα στο ανέβασμα εκπληκτική!
Περνάμε απ το Yamchun Fortress
Βρίσκεται μεταξύ των σημερινών συνόρων Τατζικιστάν και Αφγανιστάν, σε υψόμετρο 3100 μέτρων! Αρχικά χτίστηκε το 300 π.Χ. (ή 100 π.Χ. σύμφωνα με κάποιες πηγές), το Yamchun βλέπει προς τις μεγάλες εκτάσεις της κοιλάδας Wakhan και τα μεγάλα τμήματα των βουνών Hindu Kush στα βόρεια Αφγανικά εδάφη. Μέρος απ το αρχικό φρούριο είναι ορατό ακόμα και σήμερα, η αρχαία δομή του επεκτάθηκε μεταξύ του 10ου και του 12ου αιώνα. Υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι στο φρούριο Yamchum υπήρχε ένας Ζωροαστρικός ναός αιώνιας φωτιάς.
Φτάσαμε στον ξενώνα Χάρτες Google που ήταν πριν τις πηγές, στον οποίο δώσαμε 15 δολάρια με πρωινό, βραδινό και μαζί με όλα τα τσάγια που ήπιαμε απόγευμα και βράδυ! (σε κάποια αξιολόγηση διάβασα ότι οι ντόπιοι δίνουν περίπου 3 δολάρια! (30 som) . Η θέα προς την κοιλάδα Whakan απλά εκπληκτική! Από άποψη συνθηκών ο ξενώνας ήταν αρκετά βρώμικος και μύριζε (ζώα, γαλατίλα κλπ). Εκεί ακριβώς την έπαθα κι εγώ και απέκτησα κοιλιακές διαταραχές! (Αίμα με πήγε την επόμενη μέρα!!
) Πολλές οι μύγες, απροστάτευτο το φαγητό , αλλά τι να κάνεις! Δεν είχαμε άλλο φαγητό μαζί μας, αλλιώς προσωπικά θα έτρωγα απ το δικό μας! (Όποιος πάει κει να κρατάει απ το Ishkashem η απ το Khorog καλύτερα! Ίσως έφταιγε και ο ξενώνας, αλλά μην περιμένετε και πολύ καλύτερες συνθήκες εκεί! Αργότερα σε κάποια φωτογραφία στην παρουσίαση που είχε κάνει η @isabelle για τα μέρη αυτά, ο Κώστας που την είχε παρακολουθήσει (τυχερέ Αθηναίε!) είδε ότι είχαμε κοιμηθεί στο ίδιο ακριβώς δωμάτιο του ξενώνα! Και τώρα ανακαλύπτω ότι γράφει κάποια από τα υπέροχα ταξίδια της κι εδώ! (απίστευτες συμπτώσεις)
Η θέα προς την κοιλάδα Whakan
H κοιλάδα Wakhan συνδέεται με την Tashkurgan Tajik County στην Κίνα, από μια μεγάλη στενή λωρίδα που ονομάζεται Wakhan Corridor, που χωρίζει την περιοχή Gorno-Badakhshan του Τατζικιστάν από τα Khyber Pakhtunkhwa και Gilgit-Baltistan του Πακιστάνμεταξύ Αφγανιστάν και Τατζικιστάν. Ο ποταμός Wakhan ρέει μέσω από την ανατολή μέχρι το Qila-e Panja όπου συνδέεται με τον ποταμό Pamir για να γίνει κι ο ποταμός Panj που στη συνέχεια σχηματίζει τα σύνορα με to Αφγανισταν. Στο νότο η κοιλάδα συνορεύει με τα ψηλά βουνά του Hindu Kush, που διασχίζουν το πέρασμα Broghol, το Pass Irshad και το παλιό Pass Dilisang στο Πακιστάν. Η κοιλάδα Wakhan υπήρξε μια σημαντική περιοχή εδώ και χιλιάδες χρόνια, όπως είναι εκεί όπου συναντώνται οι δυτικές και ανατολικές περιοχές της Κεντρικής Ασίας. Ο Δυτικός Βαχάν κατακτήθηκε στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. από τον Kujula Kadphises, τον πρώτο «Μεγάλο Κουσάν», (δημιούργησαν τον πυρήνα του αρχικού βασιλείου του Kushan). Μέχρι το 1883 το Wakhan ήταν πριγκηπάτο και στις δύο πλευρές των ποταμών Panj και Pamir, υπό την ηγεσία ενός κληρονομικού κυβερνήτη (mir) με την πρωτεύουσά του στο Qila-e Panja. Στη δεκαετία του 1880 (1880-1895 ), υπό την πίεση της Βρετανίας, ο Abdur Rahman Khan ο εμίρ του Αφγανιστάν επέβαλε αφγανική κυριαρχία στο Wakhan Οι συμφωνίες μεταξύ της Βρετανίας και της Ρωσίας το 1873 και μεταξύ της Βρετανίας και του Αφγανιστάν το 1893 χώρισαν αποτελεσματικά την ιστορική περιοχή του Wakhan κάνοντας τα ποτάμια Panj και Pamir τα σύνορα μεταξύ Αφγανιστάν και Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Στη νότια πλευρά της, η συμφωνία Durand Line του 1893 σηματοδότησε το όριο μεταξύ της Βρετανικής Ινδίας και του Αφγανιστάν. Αυτό άφησε μια στενή λωρίδα γης ως ένα ρυθμιστικό μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών. Το 1949, όταν ο Μάο Τσε Τουνγκ ολοκλήρωσε την κομμουνιστική εξαγορά της Κίνας, τα σύνορα ήταν μόνιμα κλειστά. Όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στο Αφγανιστάν τον Δεκέμβριο του 1979, κατέλαβαν το Wakhan και έχτισαν ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στο Sarhad-e Broghil και αλλού. Για να διευκολύνουν την πρόσβαση έχτισαν μια γέφυρα στον ποταμό Παμίρ στο Prip, κοντά στη Gaz Khan. Το 2010, το Wakhan αναφέρθηκε ότι είναι μέρος ειρηνικό και ανεπηρέαστο από τον πόλεμο στο υπόλοιπο Αφγανιστάν.
Αρκετά τζίπ με τουρίστες είχαν έρθει για ένα τσάι στον ξενώνα, για να θαυμάσουν και την υπέροχη θέα
Αφού κάναμε μπανάκι πήγαμε να δούμε τις πηγές καθώς ήταν έτοιμες να κλείσουν 6 το απόγευμα !(Τι το θελα! :confused
Bibi Fatima Springs Ονομάστηκαν έτσι από την κόρη του Προφήτη Μωάμεθ, τα νερά των πηγών πιστεύεται ότι αυξάνουν τη γονιμότητα της γυναίκας. Ως αποτέλεσμα, οι ιαματικές πηγές είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τις γυναίκες του Τατζίκ. Υπάρχουν δύο διαφορετικά δωμάτια στην ένωση των θερμών πηγών - οι άνδρες και οι γυναίκες εναλλάσσονται μεταξύ τους σε τακτά χρονικά διαστήματα
Το βλέμμα μου μετά που μπήκαμε μέσα στις πηγές, τα χα δει όλα!!!
ha: Μας βάζουν σε ένα δωμάτιο να αλλάξουμε στο οποίο γινόταν μέσα ο κακός χαμός ,γυναίκες άντρες με μπουρνούζια! Μας ανοίγει ο υπεύθυνος (πριν ξεντυθούμε) να μας δείξει το δωμάτιο με τις πηγές των αντρών (ήταν χωριστά), και αντικρίζουμε 20-30 Τατζικους και Αφγανους απ τα βουνά, ξερακιανούς γυμνούς να είναι όλοι σε μια σαν λιμνούλα άλλοι όρθιοι και άλλοι καθιστοί, ίσα ίσα ο ένας δίπλα στον άλλο, με το νερό να μην πω πως φαινόταν! Λέω στον Κώστα εγώ ΦΕΥΓΩ, :confused: αν θες εσύκάτσε, μόνο να είσαι τοιχο τοίχο ha: ,η αλήθεια είναι ότι σιχάθηκα λίγο! Έτσι φύγαμε άρον άρον! Μετά θυμήθηκα ότι ήταν Σαβατοκύριακο, γι αυτό και είχε τόσο ''ντόπιο'' κόσμο! Στο ίντερνετ, σε φώτο που είχα δει μου άρεσαν οι πηγές με 2-3 άτομα τουρίστες που ήταν μέσα, αλλά αυτό με 20-30 ξερακιανούς βουνίσιους Τατζίκους σε μια λιμνούλα, προσωπικά δεν το πάλεψα το θέαμα
! Έκανα αργότερα μπάνιο σε θερμές πηγές στο Καζακστάν και το απόλαυσα!
Τουλάχιστον περπατήσαμε τριγύρω και φτάσαμε μέχρι το φρούριο να θαυμάσουμε την θέα!
Απίστευτα βουνά!
Το φρούριο Yamchun σε φόντο από ''άγριες'' πλαγιές, ενώ μπροστά το χωράφι με τα στάχυα, δημιουργούν μια εικόνα μοναδική!
Οι πηγές από μακριά
Το μνημείο (χρυσό λιοντάρι) Μέχρι 1991 το Τατζικιστάν (πριν δηλαδή την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991) δεν ήταν ανεξάρτητο, είχε ένα έμβλημα παρόμοιο με όλες τις υπόλοιπες σοβιετικές χώρες.
Το πρώτο έμβλημα του ανεξάρτητου Τατζικιστάν το 1992-1993 ήταν το Λιοντάρι μαζί με τον Ήλιο, το οποίο ήταν ένα ιστορικό σύμβολο της τότε Περσίας, με την οποία Περσία το Τατζικιστάν είχε πολιτιστικούς δεσμούς.
Από το 1993 και έπειτα άλλαξε με αυτό που έχει ακόμα και σήμερα
Μοναδικό θέαμα!
Τα άλογα σε παράταξη
Μετά την βόλτα γυρίσαμε στον ξενώνα για τσαγάκι, ρεμβάζοντας την κοιλάδα απ το ''μπαλκόνι'' μας... η θερμοκρασία στα 3200μ χαμήλωσε αρκετά όσο έπεφτε ο ήλιος! Αυτό διόλου μας ενοχλούσε, ίσα ίσα δεν θέλαμε να μπούμε μέσα!
Το βραδάκι το μοιραίο φαγητό
, το μενού ήταν σούπα με λαχανικά και κρέας για να ζεσταθούμε! Έξω καθώς έπεσε η νύχτα, το κρύο ήταν αρκετά τσουχτερο! Υπήρχαν και 2-3 παρέες ντόπιων που έτρωγαν κι αυτοι, εντύπωση μου έκανε τα χοντρά και πολλά ρούχα σε ''layers'' που φορούσαν.
ΤΕΛΟΣ 16ης ΗΜΕΡΑΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
Τελευταία επεξεργασία:
ΗΜΕΡΑ 17η, 19 Αυγούστου 2018
Bibi Fatima springs - Murghab
Χλμ ημέρας 300 (το google maps αρνείται πεισματικά να με περάσει από κει!)
Αφού ξυπνάμε και παίρνουμε το πρωινό μας θαυμάζοντας την πρωινή θέα απ τον ξενώνα. Σήμερα θα ήταν μεγάλη μέρα ,σπάζοντας το φράγμα των 4000 μέτρων φτάνοντας στα 4300 μέτρα!! Εν συνεχεία θα μέναμε στην Murghab η οποία είναι η ψηλότερη πόλη του Τατζικιστάν, χτισμένη σε οροπέδιο πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού (M41 Pamir Highway) στα 3650μ. Η σημερινή διαδρομή θα ήταν λες και βρισκόμασταν σε άλλο πλανήτη, με τοπία τόσο απόκοσμα και μαγευτικά που η ζαλάδα που μας έπιασε λόγω υψομέτρου ταίριαζε γάντι στην έκφραση ''μαστουρώσαμε απ την τόση ομορφιά'' (να υπενθυμίσω ότι χάπια υψομέτρου τελικά δεν πήραμε, μέχρι τότε δεν μας είχε ενοχλήσει κάποιος πονοκέφαλος. Η βενζίνη που είχαμε βάλει στο eshkashem θα μας έβγαζε άνετα μέχρι την Murghab αφού οι ταχύτητες στα βουνά είναι πολύ μικρές, το ίδιο και η κατανάλωση που κυμάνθηκε στα 4,5 lt/ 100Km. Έτσι το 20λιτρο δικό μου τεπόζιτο (του Κώστα είχε 23 λίτρα αλλά ένα τσίκ μεγαλύτερη κατανάλωση στο βουνό, περίπου 5 λτ) έβγαζε πάνω από 400χλμ αυτονομία!
Μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο να ''ζούσαμε'' τους ανθρώπους και αυτά τα τοπία περισσότερο!
Πήραμε τον δρόμο κάτω για να συναντήσουμε τον ''κεντρικό'' που θα μας οδηγούσε προς ένα απ τα μοναδικότερα πάσα που έχω βρεθεί! :clap:
Η θέα στο κατέβασμα ήταν μαγευτική!
Φτάνοντας στο ''πράσινο'' οροπέδιο
Τατζίκοι χωρικοί οδηγούν τα ζώα τους το πρωί στο οροπέδιο
Απέναντι τα επιβλητικά χιονισμένα βουνά της Whakan Valley του Αφγανιστάν
Συνεχίσαμε να βγάζουμε φώτο τις καλές μας, εκστασιασμένοι απ το μοναδικό τοπίο! Ο καιρός για μια ακόμα μέρα ήταν τέλειος!
Στη συνέχεια σταματήσαμε σε μια φυσική πηγή στην οποία ήταν μαζεμένοι κάποιοι ντόπιοι για να γεμίσουν κι αυτοί τα δοχεία τους. Αφού τους ρωτάω αν είναι καλό το νερό και παίρνω θετική ''νοηματική'' πάντα απάντηση, στη συνέχεια πίνω και καταλαβαίνω πως το νερό είναι φυσικώς ανθρακούχο! Έπαθα πλάκα, καθώς ήταν η πρώτη φορά που προσωπικά συναντούσα τέτοια πηγή! Αφού γεμίσαμε τα μπουκάλια μας και τα ''είπαμε'' λίγο, βγάλαμε την χαρακτηριστική πλέον φώτο
Εδώ φαίνεται το ''παχύ'' χαλίκι που συναντήσαμε σε αρκετά σημεία, το συγκεκριμένο κάνει τα ''μαστόδοντα'' φορτωμένα μηχανάκια μας να χοροπηδάνε και να πηγαίνουν ''βάρκα γιαλό'' σε κάποιες περιπτώσεις. Ήθελε πολύ προσοχή και συγκέντρωση γιατί το τιμόνι ''ψάρευε'' συνέχεια!
Είχα λατρέψει τα ψηλά λεπτεπίλεπτα δέντρα που οριοθετούσαν σε αρκετά σημεία της διαδρομής τον δρόμο
Το Mongul Rally (Το λεγόμενο Dakar των ιδιωτών) βρισκόταν σε εξέλιξη! Έτσι αρκετές φορές συναντούσαμε τα μικρά αυτοκινητάκια των 1000cc
Προχωρώντας συναντήσαμε και κάποια τοπικά ''σουβενίρ''! Σκέφτηκα να πάρω κι εγώ ένα αφού τα συναντούσαμε συνέχεια. Τελικά καλώς δεν πήρα καθώς στα σύνορα ένα αμάξι είχε ένα στην οροφή αλλά οι συνοριακοί φύλακες του το κράτησαν
Bibi Fatima springs - Murghab
Χλμ ημέρας 300 (το google maps αρνείται πεισματικά να με περάσει από κει!
)
Αφού ξυπνάμε και παίρνουμε το πρωινό μας θαυμάζοντας την πρωινή θέα απ τον ξενώνα. Σήμερα θα ήταν μεγάλη μέρα ,σπάζοντας το φράγμα των 4000 μέτρων φτάνοντας στα 4300 μέτρα!! Εν συνεχεία θα μέναμε στην Murghab η οποία είναι η ψηλότερη πόλη του Τατζικιστάν, χτισμένη σε οροπέδιο πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού (M41 Pamir Highway) στα 3650μ. Η σημερινή διαδρομή θα ήταν λες και βρισκόμασταν σε άλλο πλανήτη, με τοπία τόσο απόκοσμα και μαγευτικά που η ζαλάδα που μας έπιασε λόγω υψομέτρου ταίριαζε γάντι στην έκφραση ''μαστουρώσαμε απ την τόση ομορφιά'' (να υπενθυμίσω ότι χάπια υψομέτρου τελικά δεν πήραμε, μέχρι τότε δεν μας είχε ενοχλήσει κάποιος πονοκέφαλος. Η βενζίνη που είχαμε βάλει στο eshkashem θα μας έβγαζε άνετα μέχρι την Murghab αφού οι ταχύτητες στα βουνά είναι πολύ μικρές, το ίδιο και η κατανάλωση που κυμάνθηκε στα 4,5 lt/ 100Km. Έτσι το 20λιτρο δικό μου τεπόζιτο (του Κώστα είχε 23 λίτρα αλλά ένα τσίκ μεγαλύτερη κατανάλωση στο βουνό, περίπου 5 λτ) έβγαζε πάνω από 400χλμ αυτονομία!
Μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο να ''ζούσαμε'' τους ανθρώπους και αυτά τα τοπία περισσότερο!
Πήραμε τον δρόμο κάτω για να συναντήσουμε τον ''κεντρικό'' που θα μας οδηγούσε προς ένα απ τα μοναδικότερα πάσα που έχω βρεθεί! :clap:
Η θέα στο κατέβασμα ήταν μαγευτική!
Φτάνοντας στο ''πράσινο'' οροπέδιο
Τατζίκοι χωρικοί οδηγούν τα ζώα τους το πρωί στο οροπέδιο
Απέναντι τα επιβλητικά χιονισμένα βουνά της Whakan Valley του Αφγανιστάν
Συνεχίσαμε να βγάζουμε φώτο τις καλές μας, εκστασιασμένοι απ το μοναδικό τοπίο! Ο καιρός για μια ακόμα μέρα ήταν τέλειος!
Στη συνέχεια σταματήσαμε σε μια φυσική πηγή στην οποία ήταν μαζεμένοι κάποιοι ντόπιοι για να γεμίσουν κι αυτοί τα δοχεία τους. Αφού τους ρωτάω αν είναι καλό το νερό και παίρνω θετική ''νοηματική'' πάντα απάντηση, στη συνέχεια πίνω και καταλαβαίνω πως το νερό είναι φυσικώς ανθρακούχο! Έπαθα πλάκα, καθώς ήταν η πρώτη φορά που προσωπικά συναντούσα τέτοια πηγή! Αφού γεμίσαμε τα μπουκάλια μας και τα ''είπαμε'' λίγο, βγάλαμε την χαρακτηριστική πλέον φώτο
Εδώ φαίνεται το ''παχύ'' χαλίκι που συναντήσαμε σε αρκετά σημεία, το συγκεκριμένο κάνει τα ''μαστόδοντα'' φορτωμένα μηχανάκια μας να χοροπηδάνε και να πηγαίνουν ''βάρκα γιαλό'' σε κάποιες περιπτώσεις. Ήθελε πολύ προσοχή και συγκέντρωση γιατί το τιμόνι ''ψάρευε'' συνέχεια!
Είχα λατρέψει τα ψηλά λεπτεπίλεπτα δέντρα που οριοθετούσαν σε αρκετά σημεία της διαδρομής τον δρόμο
Το Mongul Rally (Το λεγόμενο Dakar των ιδιωτών) βρισκόταν σε εξέλιξη! Έτσι αρκετές φορές συναντούσαμε τα μικρά αυτοκινητάκια των 1000cc
Προχωρώντας συναντήσαμε και κάποια τοπικά ''σουβενίρ''!
Σκέφτηκα να πάρω κι εγώ ένα αφού τα συναντούσαμε συνέχεια. Τελικά καλώς δεν πήρα καθώς στα σύνορα ένα αμάξι είχε ένα στην οροφή αλλά οι συνοριακοί φύλακες του το κράτησαν
Τελευταία επεξεργασία:
Σιγά σιγά ξεκινάμε ν ανεβαίνουμε το Kharghush Pass Pereval Khargush
Το Khargush Pass είναι ένα ψηλό ορεινό πέρασμα σε υψόμετρο 4.344 μ. βρίσκεται στην Αυτόνομη Περιφέρεια Kūhistoni Badakhshon, στο ανατολικό Τατζικιστάν. Η ανάβαση γίνεται σε ένα απομονωμένο περιβάλλον δραματικής ομορφιάς. Ο δρόμος είναι χαλίκι, σε αρκετά κακές συνθήκες σε ορισμένα σημεία. Το συγκεκριμένο πάσο συνδέει τον Pamir Highway M41 με την κοιλάδα Wakhan.
Όσο ανεβαίνουμε, το τοπίο γινόταν όλο και πιο απόκοσμο και συναρπαστικό από πλευράς οδήγησης! :clap:
Σιγά σιγά αφήναμε πίσω την κοιλάδα Whakan
Boxer inside λέμε και τα μυαλά στα μίξερ!
Αρκετές οι στάσεις κι εδώ για να αποθανατίσουμε το μαγευτικό αυτό τοπίο
Βουνά που κόβουν την ανάσα με την ιδιαίτερη μορφολογία τους, μακάρι να τα πετυχαίναμε με ακόμα περισσότερα χιόνια!
Μοναδικές εικόνες...
Και ξανά στο δρόμο...
Αρκετά απότομη η ανάβαση με αρκετή πέτρα και χαλίκι, συνθήκες όμως που έχω συνηθίσει απ τα χώματα της αγαπημένης μου Κρήτης!
Συνεχή S S S S S S :xalara:
Απ όπου περνούσαν τα ποτάμια άφηναν στο διάβα τους μερικές ''λωρίδες'' πρασίνου οι οποίες έσπαγαν την όψη του ξυρού και άγριου τοπίου
Τι δύναμη ψυχής να κάνεις ποδήλατο και ν ανεβαίνεις τέτοιο υψόμετρο! Πραγματικά σε όλο το ταξίδι στα βουνά του Παμίρ θαύμασα τους ποδηλάτες
Ανεβαίναμε για αρκετή ώρα χαζεύοντας τα ονειρικά τοπία
Το Khargush Pass είναι ένα ψηλό ορεινό πέρασμα σε υψόμετρο 4.344 μ. βρίσκεται στην Αυτόνομη Περιφέρεια Kūhistoni Badakhshon, στο ανατολικό Τατζικιστάν. Η ανάβαση γίνεται σε ένα απομονωμένο περιβάλλον δραματικής ομορφιάς. Ο δρόμος είναι χαλίκι, σε αρκετά κακές συνθήκες σε ορισμένα σημεία. Το συγκεκριμένο πάσο συνδέει τον Pamir Highway M41 με την κοιλάδα Wakhan.
Όσο ανεβαίνουμε, το τοπίο γινόταν όλο και πιο απόκοσμο και συναρπαστικό από πλευράς οδήγησης! :clap:
Σιγά σιγά αφήναμε πίσω την κοιλάδα Whakan
Boxer inside λέμε και τα μυαλά στα μίξερ!
Αρκετές οι στάσεις κι εδώ για να αποθανατίσουμε το μαγευτικό αυτό τοπίο
Βουνά που κόβουν την ανάσα με την ιδιαίτερη μορφολογία τους, μακάρι να τα πετυχαίναμε με ακόμα περισσότερα χιόνια!
Μοναδικές εικόνες...
Και ξανά στο δρόμο...
Αρκετά απότομη η ανάβαση με αρκετή πέτρα και χαλίκι, συνθήκες όμως που έχω συνηθίσει απ τα χώματα της αγαπημένης μου Κρήτης!
Συνεχή S S S S S S :xalara:
Απ όπου περνούσαν τα ποτάμια άφηναν στο διάβα τους μερικές ''λωρίδες'' πρασίνου οι οποίες έσπαγαν την όψη του ξυρού και άγριου τοπίου
Τι δύναμη ψυχής να κάνεις ποδήλατο και ν ανεβαίνεις τέτοιο υψόμετρο! Πραγματικά σε όλο το ταξίδι στα βουνά του Παμίρ θαύμασα τους ποδηλάτες
Ανεβαίναμε για αρκετή ώρα χαζεύοντας τα ονειρικά τοπία
Τελευταία επεξεργασία:
babisadve
Μέλος
Μπράβο ρε Γιάννη σε σένα και στο παλικάρι.
Ζηλευτό το ταξίδι σας, και αφορμή για να μπω στο φόρουμ.
Χείμαρρος ο λόγος σου και τα ινφος.
Καλή δουλειά.
Sent from my iPad using Tapatalk
Ζηλευτό το ταξίδι σας, και αφορμή για να μπω στο φόρουμ.
Χείμαρρος ο λόγος σου και τα ινφος.
Καλή δουλειά.
Sent from my iPad using Tapatalk
Όσο ανεβαίναμε, τόσο το τοπίο γινόταν και πιο εξωπραγματικό στα μάτια μας
Όπου κυλάει το ποταμάκι υπάρχει ''ζωή''...
Πάνω στα 4000 μέτρα μία ορεινή έρημος απαράμιλλης ομορφιάς και απεραντοσύνης! Διακατεχόμασταν από απερίγραπτα συναισθήματα!
Αυτά τα σαμαράκια κάνουν την ολόκληρη την μοτοσυκλέτα να συντονίζει. Πρέπει να κινηθείς από 60-70 χλμ και πάνω για να μην νιώθεις ότι θα διαλύσει η μηχανή! Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο διότι σε πολλά σημεία είχε και άμμο αλλά και πιο ''βαθύ'' χαλίκι με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να χάσεις το τιμόνι...!
Σιγά σιγά φτάσαμε σε ακόμα ένα stop control, όπου το φυλάκιο ήταν άδειο! Κοίταξα απέναντι και είδα κάτι σαν στρατόπεδο, τελικά μετά από λίγο ήρθε ένα στρατιωτάκι και μας κατέγραψε!
Είναι κανείς εδώ???!!
Καλώς τα παιδιά τα χαλλλλλαρα!
Το στρατόπεδο που βρισκόταν απέναντι
Μετά από λίγο που ξεκινήσαμε, σπάσαμε το φράγμα των 4000 μέτρων για πρώτη φορά!!!!!!
Χωρίς λόγια...:clap:
4283 μέτρα! Σε αυτήν ακριβώς την στάση με το που περάσαμε τα 4000 μέτρα προσωπικά με έπιασε ένας μικρός πονοκέφαλος. Επίσης όπως ανεβοκατέβαινα στην μηχανή σκύβοντας να βγάλω φωτο κλπ ένιωθα ότι δεν είχα ανάσα! Λαχάνιαζα πάρα πολύ εύκολα! Μέχρι να προσαρμοστεί ο οργανισμός νιώθεις λίγο ''κάπως''
Φτάνοντας στην αλπική λίμνη κάναμε μια στάση για να θαυμάσουμε το απόκοσμο τοπίο
Με έπιασε μία τρέλα με τις φώτο εκεί...
Ο ενθουσιασμός μας είχε χτυπήσει κόκκινο :xalara:
My beba...:icon_redface: Με πήγε τόσα χιλιόμετρα χαρίζοντας μου απίστευτα συναισθήματα...πως να μην την έχω στα όπα όπα μετά? Άντε τώρα μια γυναίκα να μας καταλάβει...
Όπου κυλάει το ποταμάκι υπάρχει ''ζωή''...
Πάνω στα 4000 μέτρα μία ορεινή έρημος απαράμιλλης ομορφιάς και απεραντοσύνης! Διακατεχόμασταν από απερίγραπτα συναισθήματα!
Αυτά τα σαμαράκια κάνουν την ολόκληρη την μοτοσυκλέτα να συντονίζει. Πρέπει να κινηθείς από 60-70 χλμ και πάνω για να μην νιώθεις ότι θα διαλύσει η μηχανή! Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο διότι σε πολλά σημεία είχε και άμμο αλλά και πιο ''βαθύ'' χαλίκι με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να χάσεις το τιμόνι...!
Σιγά σιγά φτάσαμε σε ακόμα ένα stop control, όπου το φυλάκιο ήταν άδειο! Κοίταξα απέναντι και είδα κάτι σαν στρατόπεδο, τελικά μετά από λίγο ήρθε ένα στρατιωτάκι και μας κατέγραψε!
Είναι κανείς εδώ???!!
Καλώς τα παιδιά τα χαλλλλλαρα!
Το στρατόπεδο που βρισκόταν απέναντι
Μετά από λίγο που ξεκινήσαμε, σπάσαμε το φράγμα των 4000 μέτρων για πρώτη φορά!!!!!!
Χωρίς λόγια...:clap:
4283 μέτρα! Σε αυτήν ακριβώς την στάση με το που περάσαμε τα 4000 μέτρα προσωπικά με έπιασε ένας μικρός πονοκέφαλος. Επίσης όπως ανεβοκατέβαινα στην μηχανή σκύβοντας να βγάλω φωτο κλπ ένιωθα ότι δεν είχα ανάσα! Λαχάνιαζα πάρα πολύ εύκολα! Μέχρι να προσαρμοστεί ο οργανισμός νιώθεις λίγο ''κάπως''
Φτάνοντας στην αλπική λίμνη κάναμε μια στάση για να θαυμάσουμε το απόκοσμο τοπίο
Με έπιασε μία τρέλα με τις φώτο εκεί...
Ο ενθουσιασμός μας είχε χτυπήσει κόκκινο :xalara:
My beba...:icon_redface: Με πήγε τόσα χιλιόμετρα χαρίζοντας μου απίστευτα συναισθήματα...πως να μην την έχω στα όπα όπα μετά? Άντε τώρα μια γυναίκα να μας καταλάβει...
Τελευταία επεξεργασία:
Η συγκεκριμένη μέρα ήταν η καλύτερη όλου του ταξιδιού ! Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους...
Τεράστια οροπέδια στο πουθενά!!
Συναντώντας ξανά κάποια κομμάτια άμμου
Ένα και μοναδικό σε όλο αυτό το δρόμο! Δεν συναντήσαμε άλλο όχημα μέχρι να πιάσουμε πάλι τον Μ41!
Μαγεία!
Μοναδικές εικόνες καταγράφονταν στον ''σκληρό δίσκο'' του μυαλού μας, που ομολογουμένως είχε ήδη γεμίσει!
Μετά από τόσο χωματόδρομο συναντήσαμε πάλι τον Μ41 που θα μας οδηγούσε στη Murghab!
Περιμένοντας τον Κώστα να έρθει απ την τελευταία ''φωτογράφιση'' Δέντρο τριγύρω ούτε για δείγμα, την λύση όμως έδωσε και πάλι η ''αγαπημένη'' μου που με προστατεύει πάντα! :icon_redface:
Mongul Rally λέμε!! Go beatle Go!!! :xalara:
Φιλάμε την άσφαλτο μετά από 3 μέρες σκληρού χώματος!ha:
Έφτασε κι ο Κώστας!
Απαραίτητη ξεκούραση και ανασυγκρότηση...χανόμαστε για λίγο στις σκέψεις μας...
Και πάμε πάλι!
Λίμνη Yashikul
Η Yashilkul είναι λίμνη γλυκού νερού στην αυτόνομη επαρχία Gorno-Badakhshan, στο νοτιοανατολικό Τατζικιστάν, περίπου 130 χιλιόμετρα ανατολικά της πρωτεύουσας της επαρχίας Khorugh. Βρίσκεται στην άνω κοιλάδα Gunt των βουνών Παμίρ και έχει έκταση 8.900 στρέμματων με μέγιστο βάθος 52 μέτρων. Βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρα από μια παρόμοια λίμνη Bulunkul
Τεράστια οροπέδια στο πουθενά!!
Συναντώντας ξανά κάποια κομμάτια άμμου
Ένα και μοναδικό σε όλο αυτό το δρόμο! Δεν συναντήσαμε άλλο όχημα μέχρι να πιάσουμε πάλι τον Μ41!
Μαγεία!
Μοναδικές εικόνες καταγράφονταν στον ''σκληρό δίσκο'' του μυαλού μας, που ομολογουμένως είχε ήδη γεμίσει!
Μετά από τόσο χωματόδρομο συναντήσαμε πάλι τον Μ41 που θα μας οδηγούσε στη Murghab!
Περιμένοντας τον Κώστα να έρθει απ την τελευταία ''φωτογράφιση''
Δέντρο τριγύρω ούτε για δείγμα, την λύση όμως έδωσε και πάλι η ''αγαπημένη'' μου που με προστατεύει πάντα! :icon_redface:
Mongul Rally λέμε!! Go beatle Go!!! :xalara:
Φιλάμε την άσφαλτο μετά από 3 μέρες σκληρού χώματος!
ha:
Έφτασε κι ο Κώστας!
Απαραίτητη ξεκούραση και ανασυγκρότηση...χανόμαστε για λίγο στις σκέψεις μας...
Και πάμε πάλι!
Λίμνη Yashikul
Η Yashilkul είναι λίμνη γλυκού νερού στην αυτόνομη επαρχία Gorno-Badakhshan, στο νοτιοανατολικό Τατζικιστάν, περίπου 130 χιλιόμετρα ανατολικά της πρωτεύουσας της επαρχίας Khorugh. Βρίσκεται στην άνω κοιλάδα Gunt των βουνών Παμίρ και έχει έκταση 8.900 στρέμματων με μέγιστο βάθος 52 μέτρων. Βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρα από μια παρόμοια λίμνη Bulunkul
Τελευταία επεξεργασία:
onroad
Superhero
Για μένα αυτή η διαδρομή ήταν η καλύτερη από τις χωμάτινες και η καλύτερη ασφάλτινη το κατέβασμα από το τούνελ του τρόμου για την πρωτεύουσα.
Δεν μπορείς να νιώσεις το μεγαλείο τις απεραντοσύνης αν δεν έχεις βρεθεί εκεί .
Πολλοί θα πουν τόσα χιλιόμετρα και όλο οδηγούν και δεν βλέπουν τίποτα παρά μόνο ξεραιλα , και όπως ξανά είπα , αν δεν βρεθείς εκεί δεν μπορείς να νιώσεις αυτό το συναίσθημα.
Ξανά ζω το ταξίδι μέσα από την περιγραφή σου .
80km speed limit -TRANSALP's just do the best you can
Δεν μπορείς να νιώσεις το μεγαλείο τις απεραντοσύνης αν δεν έχεις βρεθεί εκεί .
Πολλοί θα πουν τόσα χιλιόμετρα και όλο οδηγούν και δεν βλέπουν τίποτα παρά μόνο ξεραιλα , και όπως ξανά είπα , αν δεν βρεθείς εκεί δεν μπορείς να νιώσεις αυτό το συναίσθημα.
Ξανά ζω το ταξίδι μέσα από την περιγραφή σου .
80km speed limit -TRANSALP's just do the best you can
Η ζωή των Τατζίκων σε ''layers'' (ποτάμι,χωράφι,λίμνη, βουνό)
Σιγά σιγά διακρίνουμε τα πρώτα χωριά στο οροπέδιο
Τατζίκικα παιδικά χαμόγελα και πάλι!
Τα πρώτα Yurt κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους! :clap:
Μαγεία απλά!
Οικογένειες Τατζίκουν χαλαρώνουν δίπλα στο ποτάμι
Τρομερές οι εναλλαγές και τα χρώματα των βουνών
Οι εικόνες δεν μπορούν να αποτυπώσουν στο 100% το δέος που νιώθεις εκεί ψηλά...
Κάποια στιγμή καθώς πήγαινα μου κάνει νόημα ένα αυτοκίνητο απ το αντίθετο ρεύμα για να σταματήσω. προφανώς κάτι ήθελε! Μου εξηγεί ότι σε ένα προπορευόμενο τζιπάκι που κάτι είχε φτιάξει στο κινητήρα του, είχε ξεχάσει να βιδώσει το 4ο μπουζί! Μου λέει θα τους προλάβετε αφού κινείστε με μηχανές! Να που γίναμε λέω κι εμείς μέρος του Mongul Rally έστω και με αυτόν τον τρόπο! Τελικά τους προλάβαμε την επόμενη μέρα στα σύνορα με το Κιργιστάν και όντως το 1 μπουζι ήταν εντελώς λάσκα!
Συνεχίζουμε προς Murghab
Προσοχή στις Τρούπες!
Σιγά σιγά διακρίνουμε τα πρώτα χωριά στο οροπέδιο
Τατζίκικα παιδικά χαμόγελα και πάλι!
Τα πρώτα Yurt κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους! :clap:
Μαγεία απλά!
Οικογένειες Τατζίκουν χαλαρώνουν δίπλα στο ποτάμι
Τρομερές οι εναλλαγές και τα χρώματα των βουνών
Οι εικόνες δεν μπορούν να αποτυπώσουν στο 100% το δέος που νιώθεις εκεί ψηλά...
Κάποια στιγμή καθώς πήγαινα μου κάνει νόημα ένα αυτοκίνητο απ το αντίθετο ρεύμα για να σταματήσω. προφανώς κάτι ήθελε! Μου εξηγεί ότι σε ένα προπορευόμενο τζιπάκι που κάτι είχε φτιάξει στο κινητήρα του, είχε ξεχάσει να βιδώσει το 4ο μπουζί! Μου λέει θα τους προλάβετε αφού κινείστε με μηχανές! Να που γίναμε λέω κι εμείς μέρος του Mongul Rally έστω και με αυτόν τον τρόπο! Τελικά τους προλάβαμε την επόμενη μέρα στα σύνορα με το Κιργιστάν και όντως το 1 μπουζι ήταν εντελώς λάσκα!
Συνεχίζουμε προς Murghab
Προσοχή στις Τρούπες!
Τελευταία επεξεργασία:
jliordos
Μέλος
Επειδή μεχρι 1992 το Τατζικιστάν (πριν δηλαδή την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991) δεν ήταν ανεξάρτητο, είχε ένα έμβλημα παρόμοιο με όλες τις υπόλοιπες σοβιετικές χώρες.Το μνημείο (χρυσό λιοντάρι) ιδέα δεν έχω τι συμβολίζει!
Το ΠΡΩΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ του ανεξάρτητου Τατζικιστάν το 1992-1993 ήταν το Λιοντάρι μαζί με τον Ήλιο, το οποίο ήταν ένα ιστορικό σύμβολο της τότε Περσίας, με την οποία Περσία το Τατζικιστάν είχε πολιτιστικούς δεσμούς.
Απο το 1993 και έπειτα άλλαξε με αυτό που έχει ακόμα και σήμερα
Έχω χαζέψει με αυτό το εκδρομικό !!!!!!!!!
Σινεχίζουμε να απολαμβάνουμε την διαδρομή, καθώς ο ήλιος αρχίζει να πέφτει
Πλέον τα ζώα που συναντούσαμε είχαν πολλαπλασιαστεί καθώς το τοπίο είχε αρχίσει να γίνεται πιο ''πράσινο'' σε αρκετά σημεία στο οροπέδιο που βρίσκεται και η Murghab
Μνημείο ''αρκούδα''
Ξαφνικά το πανέμορφο οροπέδιο που βρίσκεται η Murghab ξεχύνεται μπροστά μας!
Η Murghab φαίνεται στο βάθος!
To καλύτερο καλωσόρισμα...:shock:
Φτάσαμε! :clap:
Η Murghab (από την περσική λέξη margh-ab που σημαίνει ποτάμι) είναι η πρωτεύουσα της περιφέρειας Murghab στα βουνά Παμίρ της Αυτόνομης Περιφέρειας Γκορνο-Μπανταχσάν του Τατζικιστάν. Με πληθυσμό 4.000 κατοίκων, ο Murghab είναι μια αρκετά σημαντική πόλη του ανατολικού μισού του Gorno-Badakhshan. Είναι η υψηλότερη πόλη στο Τατζικιστάν (και στην πρώην Σοβιετική Ένωση) σε υψόμετρο 3.650 μέτρων. Βρίσκεται στη συμβολή του ποταμού Murghab και της εθνικής οδού Pamir M41. Η εθνική οδός Pamir M41 πηγαίνει βόρεια στο Sary-Tash και στο Osh στο Κιργιζιστάν και νοτιοδυτικά στην πρωτεύουσα Khorog . Ένας άλλος δρόμος πηγαίνει ανατολικά πέρα από το πέρασμα Kulma στην εθνική οδό Karakoram στην Κίνα που συνδέει με το Tashkurgan προς τα νότια και το Kashgar στα βόρεια.
Stop control φυσικά πριν μπούμε στην πόλη!
Και τα πρώτα Hi five συναντώντας μικρά παιδιά!
Μπαίνοντας σιγά σιγά στην πόλη, διακρίνουμε την χαρακτηριστική γέφυρα με τα προστατευτικά λάστιχα
Συναντώντας ντόπιες ''κυρίες'' που οδηγούν τα ζώα τους
Η πηγή του καθαρού νερού της πόλης όπου οι ντόπιοι γεμίζουν τα δοχεία τους τα οποία κουβαλούν στο σπίτι
Ρωτάμε για το ξενοδοχείο ένα ντόπιο
Και σιγά σιγά φτάσαμε στο χοτέλι με τις χαρακτηριστικές γιούρτες στο προαύλιο!
Αμέσως χαρήκαμε αντικρίζοντας επιτέλους κι άλλους μοτοταξιδιώτες! :clap:
2 Suzuki Vstrom (ένα 650 και ένα 1000) παρακαλώ!
Εδώ κλείνει ίσως η ωραιότερη ημέρα για μένα! Αν και η κορυφή των 4655μ ήταν την επόμενη, εντούτοις τα τοπία που είδαμε σήμερα δεν πιστεύαμε πως υπήρχαν! Απίστευτες οι εναλλαγές, λες και σε μια μέρα ήταν χωμένες άλλες 4! Πραγματικά όποιος μπορεί και τον παίρνει (χρονικά- χρηματικά), να έρθει σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο!
Αφού ξεκουραζόμαστε, τρώμε και απολαμβάνουμε το υπέροχο αυτό μέρος!
Ο ξενώνας ήταν γεμάτος από ταξιδιώτες κάθε είδους (μηχανές, ποδήλατα, τζιπ κλπ)
Το πανέμορφο τοπίο απ το δωμάτιο!
Η βραδιά για μένα δεν εξελίχθηκε καλά για μένα, καθώς οι κοιλιακές διαταραχές άρχισαν να κάνουν την εμφανισή τους! Ήταν προφανές ότι κάτι με είχε πειράξει απ την προηγούμενη διανυκτέρευση στις πηγές απ το φαγητό που έφαγα εκεί :confused:
Έτσι δυστυχώς, όλο το βράδυ ήμουν αγκαλιά με την τουαλέτα. Αλλά τι να κάνεις, πλάκωσα τα immodium κι εγω! Θεωρώ ότι είναι δύσκολο να γλυτώσεις κάποιος, εκτός κι αν προσέχει πάρα πολύ που σημαίνει οτι πρέπει να αγοράζει και να κρατάει συσκευασμένο φαγητο Εμείς δεν προσέχαμε ιδιαίτερα και τρώγαμε τα πάντα
Ευτυχώς το δωμάτιο ήταν κοντά στην τουαλέτα....ha:
ΤΕΛΟΣ 17ης ΗΜΕΡΑΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....
Πλέον τα ζώα που συναντούσαμε είχαν πολλαπλασιαστεί καθώς το τοπίο είχε αρχίσει να γίνεται πιο ''πράσινο'' σε αρκετά σημεία στο οροπέδιο που βρίσκεται και η Murghab
Μνημείο ''αρκούδα''
Ξαφνικά το πανέμορφο οροπέδιο που βρίσκεται η Murghab ξεχύνεται μπροστά μας!
Η Murghab φαίνεται στο βάθος!
To καλύτερο καλωσόρισμα...:shock:
Φτάσαμε! :clap:
Η Murghab (από την περσική λέξη margh-ab που σημαίνει ποτάμι) είναι η πρωτεύουσα της περιφέρειας Murghab στα βουνά Παμίρ της Αυτόνομης Περιφέρειας Γκορνο-Μπανταχσάν του Τατζικιστάν. Με πληθυσμό 4.000 κατοίκων, ο Murghab είναι μια αρκετά σημαντική πόλη του ανατολικού μισού του Gorno-Badakhshan. Είναι η υψηλότερη πόλη στο Τατζικιστάν (και στην πρώην Σοβιετική Ένωση) σε υψόμετρο 3.650 μέτρων. Βρίσκεται στη συμβολή του ποταμού Murghab και της εθνικής οδού Pamir M41. Η εθνική οδός Pamir M41 πηγαίνει βόρεια στο Sary-Tash και στο Osh στο Κιργιζιστάν και νοτιοδυτικά στην πρωτεύουσα Khorog . Ένας άλλος δρόμος πηγαίνει ανατολικά πέρα από το πέρασμα Kulma στην εθνική οδό Karakoram στην Κίνα που συνδέει με το Tashkurgan προς τα νότια και το Kashgar στα βόρεια.
Stop control φυσικά πριν μπούμε στην πόλη!
Και τα πρώτα Hi five συναντώντας μικρά παιδιά!
Μπαίνοντας σιγά σιγά στην πόλη, διακρίνουμε την χαρακτηριστική γέφυρα με τα προστατευτικά λάστιχα
Συναντώντας ντόπιες ''κυρίες'' που οδηγούν τα ζώα τους
Η πηγή του καθαρού νερού της πόλης όπου οι ντόπιοι γεμίζουν τα δοχεία τους τα οποία κουβαλούν στο σπίτι
Ρωτάμε για το ξενοδοχείο ένα ντόπιο
Και σιγά σιγά φτάσαμε στο χοτέλι με τις χαρακτηριστικές γιούρτες στο προαύλιο!
Αμέσως χαρήκαμε αντικρίζοντας επιτέλους κι άλλους μοτοταξιδιώτες! :clap:
2 Suzuki Vstrom (ένα 650 και ένα 1000) παρακαλώ!
Εδώ κλείνει ίσως η ωραιότερη ημέρα για μένα! Αν και η κορυφή των 4655μ ήταν την επόμενη, εντούτοις τα τοπία που είδαμε σήμερα δεν πιστεύαμε πως υπήρχαν! Απίστευτες οι εναλλαγές, λες και σε μια μέρα ήταν χωμένες άλλες 4! Πραγματικά όποιος μπορεί και τον παίρνει (χρονικά- χρηματικά), να έρθει σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο!
Αφού ξεκουραζόμαστε, τρώμε και απολαμβάνουμε το υπέροχο αυτό μέρος!
Ο ξενώνας ήταν γεμάτος από ταξιδιώτες κάθε είδους (μηχανές, ποδήλατα, τζιπ κλπ)
Το πανέμορφο τοπίο απ το δωμάτιο!
Η βραδιά για μένα δεν εξελίχθηκε καλά για μένα, καθώς οι κοιλιακές διαταραχές άρχισαν να κάνουν την εμφανισή τους! Ήταν προφανές ότι κάτι με είχε πειράξει απ την προηγούμενη διανυκτέρευση στις πηγές απ το φαγητό που έφαγα εκεί :confused:
Έτσι δυστυχώς, όλο το βράδυ ήμουν αγκαλιά με την τουαλέτα
. Αλλά τι να κάνεις, πλάκωσα τα immodium κι εγω! Θεωρώ ότι είναι δύσκολο να γλυτώσεις κάποιος, εκτός κι αν προσέχει πάρα πολύ που σημαίνει οτι πρέπει να αγοράζει και να κρατάει συσκευασμένο φαγητο Εμείς δεν προσέχαμε ιδιαίτερα και τρώγαμε τα πάντα Ευτυχώς το δωμάτιο ήταν κοντά στην τουαλέτα....
ha:ΤΕΛΟΣ 17ης ΗΜΕΡΑΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....
Τελευταία επεξεργασία:
Να σαι καλά βρε Μπάμπη, χάρηκα που σε ''ξαναείδα'' έστω κι από δω!
Για μένα αυτή ήταν η καλύτερη μέρα γενικά! Τρομερές οι εναλλαγές τοπίου! Τώρα που το γράφω νομίζω οτι είναι κι άλλες μέρες στις φώτο! Κι όμως είναι μία! Απίστευτο πραγματικά!
Να σαι καλά ρε Γιάννη! Έψαξα λίγο (όσο προλάβα) και δεν το βρήκα, σ ευχαριστώ για την χρήσιμη πληροφορία!
Έγω να δεις πόσο έχω χαζέψει που πήγα! Τώρα φέρνω στο μυαλό μου τα λόγια του ενός Γερμανού με το τενερε (erik peters) που μας είπε οτι είναι ένα απ τα 3-4 καλύτερα ταξίδια στον κόσμο! (κι αυτός έχει γυρίσει σχεδόν τα πάντα)
onroad
Superhero
Έχω σταματήσει πριν το στοπ κοντρόλ για την πόλη Murghab και νομίζω ότι είμαι σε άλλο πλανήτη, στα αριστερά βλέπω τον βάλτο που κάνει μια τρελή αντίθεση με το σεληνιακό αυτό τοπίο και δεξιά τα βουνά που ενώ είμαστε στα 4000 μέτρα αυτά θα μπορούσαν να είναι +2000 μέτρα .
Υγ. Είδατε κάτι ζωάκια σαν κάστορες από καρτούν ;
80km speed limit -TRANSALP's just do the best you can