Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway 2018...the road story

[Black_Shadow]

Άκρως καθηλωτικό το ταξιδιωτικό σας σύντεκνε!!!!!! Έχω εκπλαγεί με τις εναλλαγές των τοπίων, των δύσβατων διαδρομών που διανύσατε και τον διαφορετικό πολιτισμό που συναναστραφήκατε !!! Για την αφήγηση σου , απλά υποκλίνομαι , για τις δε φωτογραφίες είσαι master στο είδος σου (με μια λέξη , εκπληκτικές απο όλες τις απόψεις - ειδικά οι νυχτερινές λήψεις)..
Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια για να πάρουμε τις σχετικές πληροφορίες και να ζήσουμε , έστω και επιφανειακά όλα όσα αντικρίσατε.

 

[jmar]

Ατελειωτο ταξιδιωτικό. Αλλά δεν κουράζει στιγμή. Μακάρι να μπορέσω κάποια μέρα να το κάνω, αλλά δεν έχω τόση άδεια. Σε 8 χρονάκια που αποχωρώ, θα αναχωρήσω για 1 τέτοιο ταξιδάκι.

Αντε να δούμε την συνέχεια

Ευχαριστώ Τάσο! Αφού βάζω κάθε μέρα καλά πάει . Απαιτεί χρόνο - κόπο αλλά αξίζει Εύχομαι όποιος μπορεί μια μέρα να το πραγματοποιήσει!

Άκρως καθηλωτικό το ταξιδιωτικό σας σύντεκνε!!!!!! Έχω εκπλαγεί με τις εναλλαγές των τοπίων, των δύσβατων διαδρομών που διανύσατε και τον διαφορετικό πολιτισμό που συναναστραφήκατε !!! Για την αφήγηση σου , απλά υποκλίνομαι , για τις δε φωτογραφίες είσαι master στο είδος σου (με μια λέξη , εκπληκτικές απο όλες τις απόψεις - ειδικά οι νυχτερινές λήψεις)..
Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια για να πάρουμε τις σχετικές πληροφορίες και να ζήσουμε , έστω και επιφανειακά όλα όσα αντικρίσατε.

Ευχαριστούμε πολύ φιλαράκι! Ήταν όντως κάτι μοναδικό σε συναισθήματα απ τα τόσα ποικιλομορφα τοπια, αλλά και την ζεστασιά των ανθρώπων εκεί!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 20η, 22 Αυγούστου 2018

Kazarman - Song Kul

Χλμ ημέρας 160

Τα σημερινά χιλιόμετρα δεν ήταν πολλά, καθώς θα διανυκτερεύαμε σε γιούρτα στην αλπική λίμνη Song-Kul στα 3100 μέτρα. Αυτή θα ήταν και η καλύτερη διαμονή του ταξιδιού μας, αλλά και η τελευταία στα υπέροχα αυτά βουνά! Σιγά σιγά νιώθαμε ότι όλο αυτό το παραμύθι που ζούσαμε θα τελείωνε καθώς ο Κώστας σε 2 μέρες θα επέστρεφε στην Αθήνα αεροπορικώς, ενώ εγώ θα ετοιμαζόμουν για την μεγάλη ''μοναχική'' επιστροφή μου.
Έτσι αφού ξυπνήσαμε σιγά σιγά, πήραμε το πρωινό μας και χαιρετίσαμε το ζευγάρι των Ολλανδών οι οποίοι κατευθυνόντουσαν απ την αντίθετη πλευρά προς το Τατζικιστάν.
Απ το Kazarman συνεχίσαμε τον χωμάτινο δρόμο προς την λίμνη, αφού βέβαια πρώτα γεμίσαμε βενζίνη. Ήταν το τελευταίο βενζινάδικο που θα συναντούσαμε για σήμερα, αλλά και για την μισή αυριανή μέρα. Δεν χρειάστηκε να γεμίσουμε τα μπιτόνια αφού υπολογίσαμε ότι τα 20-23 λίτρα που θα βάζαμε μας έβγαζαν άνετα μέχρι το Chaek που θα ξαναγεμίζαμε |(260 χλμ περίπου), άλλωστε με τις καταναλώσεις κοντά στα 5 λτ το ντεπόζιτο μας έβγαζε 400χλμ περίπου.

Σήμερα θα περνούσαμε από ένα πανέμορφο φαράγγι, αλλά και από ένα φανταστικό πάσο το Moldo-Ashuu Pass.

Ξεκινώντας μπήκαμε και σε ένα μικρότερο φαράγγι

Συναντώντας παλιές στάνες και εγκαταλελειμμένα σπίτια...

Abandoned (Αμπάντο για τους γνώστες )

Ανέβα, κατέβα, υψόμετρα, ευθείες, μια συνεχής εναλλαγή τοπίων που συναρπάζει!

Κάθε λίγο και λιγάκι ήθελα να σταματώ για φωτογραφία

Ανεβαίνοντας, το τοπίο μέσα απ τα φαράγγια και τις βουνοκορφές είναι μαγευτικό!

Το τι ομορφιά έχουν αυτά τα ''καραφλά'' βουνά δεν περιγράφεται με λέξεις

Θαυμάζοντας τα σε κάνουν να χάνεσαι στις σκέψεις σου...

Άλλα και από άποψη οδηγικής απόλαυσης ήταν σούπερ με αμέτρητα στροφιλίκια! :clap:

Και ξανά ατελείωτες ευθείες πριν τα θεόρατα βουνά...

Ανεβαίνοντας σιγά σιγά, μπαίνουμε στο πανέμορφο φαράγγι

Με το καταπληκτικό χωμάτινο πάσο! :xalara:

 

[jmar]

Συνεχίζοντας, ανεβήκαμε στην κορυφή Αk-Tal , σ'ένα μνημείο που υπάρχει εκεί

H θέα από κει ήταν το κάτι άλλο!

Αράξαμε λίγο για να το χορτάσουμε όλο αυτό...

Κάποια στιγμή είδα από μακρυά να έρχονται κάποιες μηχανές. Ηταν κάτι ελβετοί ταξιδιώτες που είχαν νοικιάσει εντουράκια απ το Μπισκέκ, για να αλωνίσουν στα βουνά του Κιργιστάν, οι συγκεκριμένοι ήταν 68 και 65 χρόνων ! Αχχ μακάρι να καβαλάμε κι εμείς μέχρι τότε και να ανεβαίνουμε στα υπέροχα βουνά! Αργότερα μας είπαν ότι πίσω ακολουθούσαν κι άλλοι καθώς κι ένα όχημα υποστήριξης με οδηγό με τα πράγματα τους μέσα.

@fenia42 ότι πρέπει είναι κάτι τέτοιο για ενοικίαση!

Αφού θαυμάσαμε την θέα και τα είπαμε και λίγο με τα παιδιά, ήρθε η ώρα να κατέβουμε απ την άλλη πλευρά του πάσου

Εδώ και οι τελευταίοι απ την ομάδα των Ελβετών και πίσω η ''σκούπα'' με το τζιπ υποστήριξης

Κατεβαίνουμε σιγά σιγά απ την άλλη πλευρά του πάσου

Στο κατέβασμα πρέπει να έχεις τα μάτια σου 14 γιατί αν αφεθείς θαυμάζοντας τα τοπία, υπάρχει ο κίνδυνος να ''φύγεις'' σε καμιά στροφή

Απίστευτη η εναλλαγή των χρωμάτων του ουρανού και γης, μεταξύ ηλίου και ελαφριάς συννεφιάς, ένα αποτέλεσμα για πολλά κλικ με την φωτογραφική..

Χωμάτινοι στριφτεροί δρόμοι που μας παίρνουν το μυαλό....

Αφού ξαναπιάσαμε άσφαλτο σε ένα σημείο, μικρή στάση για ανασυγκρότηση και ξεκούραση πρωτού ανέβουμε προς Moldo Asuu

 

[jmar]

Ξανά στο χώμα για το υπέροχο φαράγγι και το πάσο Moldo Ashuu

Γαϊδουράκια στην είσοδο του φαραγγιού

Μου θύμισε για λίγο Κρήτη! Το φαράγγι στα Χανιά λίγο πριν το ανέβασμα για το καταφύγιο Καλέργι απ την πίσω πλευρά

Κάποιοι ποδηλάτες κάνουν στάση για το δύσκολο ανέβασμα που ακολουθεί

Και Βουρ για την κορυφή μέσα στα πανέμορφα έλατα!

Δεν χορταίνεις αυτήν την ομορφιά.. δρόμος φιδίσιος χαραγμένος στα γεμάτα με έλατα βουνά!

Το απίθανο πάσο που ανεβήκαμε φαινόταν απ την απέναντι πλευρά!

Ξεκινάμε πάλι αποσβολωμένοι απ τα τοπία που αντικρίζουμε και σήμερα

Αλπικά λιβάδια και ζώα να βόσκουν στις κορυφές, με τα ''ζαρωμένα'' βουνά, όπως τα πρόσωπα των ανθρώπων που έχουν γίνει έτσι από την δύσκολη ζωή σε αυτά τα μέρη

Φτάσαμε επιτέλους στο υψηλότερο σημείο της ημέρας με την καθιερωμένη ταμπέλα στα 3346μ! Moldo Ashuu Pass Moldo-Ashuu

Σιγά σιγά οδεύουμε προς την λίμνη Song Kul! Απέραντα λιβάδια έκαναν την εμφάνιση τους

Τα λιβάδια αυτά ήταν γεμάτα από ελεύθερα άλογα!

Σιγά σιγά βέπουμε και τα πρώτα yurt

Αμέτρητα ζώα στα λιβάδια και στο βάθος αντικρίζουμε την λίμνη

 

[jmar]

Ε Ε Έρχεται...!

Συνάντηση με χαμογελαστά Τατζικιστάκια! Αυτοί οι άνθρωποι των βουνών είναι ευτυχισμένοι, χαμογελούν, ζουν απλά, με πολύ λίγα, και με την καλύτερη συντροφιά, τα ζώα τους

Και κάποια στιγμή να σου η λίμνη!

Μπήκαμε λίγο στο λιβάδι να παίξουμε και να δούμε τι υπάρχει τριγύρω

Πολλές γιούρτες ήταν τριγύρω απ την λίμνη, με εμάς να ψάχνουμε το καλύτερο σημείο αλλά και συνάμα το πιο κοντινό στις όχθες της

Αφού μιλήσαμε, αποφασίσαμε να πάμε προς τα κει που δείχνει ο Κώστας Είχαμε δει κάποια yurt σε κοντινό σημείο με την λίμνη, οπότε ξεκινάμε ώστε να δούμε που θα διανυκτερεύσουμε

Ακολουθάμε πορεία προς την λίμνη μαζί με κάτι ντόπιους ιππείς

Στην πορεία μας προς την λίμνη βλεπουμε ξαφνικά.... μηχανές! Βρε γνωστές είναι...κάτι μας θυμίζουν... και ειναι και τενερε (σπάνιο ) Ω ναι! Ήταν οι Γερμανοί φίλοι μας που είχαμε γνωρίσει στο Καζακστάν πριν το Beyneu! Ο Erik Peters με τον φίλο του! Τι τύχη να τους συναντήσουμε πάλι στο Κιργιστάν μετά από τόσες ημέρες! :clap:
Δεν το σκεφτήκαμε λοιπόν στιγμή για το που θα διανυκτερεύαμε...:xalara:

Αφού τακτοποιούμαστε στο yurt από την πολύ γλυκιά και ευγενική οικοδέσποινα, στη συνέχεια τσιμπάμε κάτι και χαλαρώνουμε. Οι φίλοι μας απ ότι μας είπαν στην συνέχεια που τους συναντήσαμε, είχαν πάει ιππασία! (Διαμονή, πρωινό και βραδινό 13 δολάρια)
Καλό είναι σε τέτοια υψόμετρα η επιλογή της σκηνής να γίνεται με σόμπα μέσα. Το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει κατά πολύ!! Όπως καταλαβαίνετε ξύλα δεν υπάρχουν πουθενά σε αυτές τις περιοχές καθώς δεν βλέπεις δέντρο ούτε για δείγμα, οπότε η καύσιμη ύλη ήταν αποξεραμένα κόπρανα αλόγου!

Το υπέροχο σπιτικό μας με τον αριθμό 8

 

[jmar]

H Song Köl ( Son Kul, Songköl, Song-Köl, "μετά τη λίμνη") είναι μια αλπική λίμνη στη βόρεια επαρχία Naryn της Κιργιζίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 3016 μ. Και έχει έκταση περίπου 270 km2 και όγκο 2,64 km3. Το μέγιστο μήκος της λίμνης είναι 29 χιλιόμετρα, πλάτος περίπου 18 χιλιόμετρα, και το βαθύτερο σημείο της είναι 13,2 μ.

Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη στο Κιργιζιστάν μετά τη λίμνη Issyk Kul και η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού στην Κιργιζία. Το όνομά της σημαίνει "μετά τη λίμνη". Περιβάλλεται από ένα βοσκότοπο και από βουνά. Η ομορφιά της είναι απόκοσμη και ξακουστή σε όλο το Κιργισταν!Δεν υπάρχουν μόνιμες εγκαταστάσεις , αλλά οι τοπικοί κτηνοτρόφοι παράσχουν προμήθειες και ύπνο στα νομάδικα yurt που εγκαθιστούν κάθε καλοκαίρι. Η περιοχή είναι κατοικημένη και προσβάσιμη με ασφάλεια μόνο από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.

Η Song Köl ανήκει στη λεκάνη του ποταμού Naryn. Η λίμνη βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της κοιλάδας Song Köl που περιβάλλεται από το Songköl Too ridge από το βορρά και το Borbor Alabas και το Mouldo Too Mountain από το νότο. Τέσσερις ποταμοί - ο Kum-Bel ', ο Ak-Tash, ο Tash-Dobo και ο Kara-Keche - αποχετεύονται στη λίμνη. Η κάλυψη του χιονιού της παραμένει για 180 έως 200 ημέρες το χρόνο. Το χειμώνα η επιφάνεια της λίμνης παγώνει με τον πάγο να φτάνει μέχρι τα 1-1,2 m πάχος. Ο πάγος αρχίζει να αποψύχεται στα μέσα ή στα τέλη Απριλίου και εξαφανίζεται εντελώς μέχρι τα τέλη Μαΐου.

Λίγα μέτρα ποιο πέρα απ τις γιούρτες βρίσκονται οι κατασκευές με τσίγκο και ξύλινα κόντρα πλακε για τουαλέτα. Μέσα σκάβουν μια τρύπα, βάζουν μια μπαλέτα ξύλινη από πάνω με τρύπα στην μέση φυσικά και όλο αυτό είναι. Γι' αυτό και η απόσταση από τις σκηνές για προφύλαξη από δυσάρεστες οσμές.!! Οι δικές μας είχαν κανονικά καπάκι διπλό και κανονικό κάθισμα πάνω απ την τρύπα, φυσικά και δεν έκατσα ποτέ , άλλωστε οι οσμές απ την τρύπα σε ανάγκαζαν να τελειώσεις μπαμ μπαμ

Έχουμε ένα τρίωρο μέχρι το φαγητό οπότε βολτάραμεε πέριξ της λίμνης, θαυμάζοντας το φυσικό τοπία αλλά και τα ευγενή τετράποδα που υπήρχαν τριγύρω

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς τους λόφους...το τοπίο από ψηλά, απλά μαγευτικό! :shock:

Ο καταυλισμός μας από ψηλά!

Και ο διπλανός γειτονικός καταυλισμός ...

Μαγεία απλά...!

Ελεύθερα άλογα παντού!

Κατεβαίνοντας πάλι προς το σπιτικό μας ταχτοποιούμε λίγο τα πράγματα στην γιούρτα. Η γιούρτα στο εσωτερικό της είχε 3 κρεβάτια με μια σόμπα στην μία πλευρά. Όλα τα κρεβάτια στρωμένα με βαριά παπλώματα και κουβέρτες, δε νομίζω να κρυώσουμε με όλα αυτά! Η σκηνή φτιαγμένη από δέρμα προβάτου, με το μαλί τους φτιάχνουν τσόχα η οποία είναι σαν επένδυση. Πάνω η οροφή έχει ένα άνοιγμα για εξαερισμός το οποίο είναι σκεπασμένο με νάιλον, αλλά και με ένα έξτρα κομμάτι τσόχας μάλλινης που με σχοινιά από έξω μπορείς να το κλείσεις σε περίπτωση βροχής και ακραίων καιρικών συνθηκών..
Κάτω στο πάτωμα υπάρχει χοντρός μουσαμάς κι από πάνω στρωμένα χαλιά. Όλα αυτά τα μεταφέρουν το καλοκαίρι τα στήνουν και τέλος Σεπτεμβρίου ξεστήνουν διότι σε αυτά τα υψόμετρα κυριαρχούν ακραία καιρικά φαινόμενα με πολύ δύσκολους χειμώνες. Έτσι δουλεύουν με τον τουρισμό και τέλος Σεπτέμβρίου η οικογένεια κατεβαίνει προς κοντινές πόλεις για να ξεχειμωνιάσει

Εδώ το βρυσάκι είναι με ζεστό νερό, με αυτοσχέδιο boiler!

Είχαμε μείνει άφωνοι με το τοπίο, τα ζώα την λίμνη τα πάντα!

Κάποια στιγμή ήρθαν και οι φίλοι μας από την ιππασία! Αρχικά σκεφτόμουν να κάνω κι εγώ αλλά δεν το χω και πολύ! Αλλά άσε λέω από μέσα μου, γύρευε την δουλειά σου μην πέσεις γκρεμοτσακιστείς και σπάσεις τπτ γιατί μετά πως θα γυρίσεις! Θα καταστρεφόταν όλο το υπόλοιπο ταξίδι...!
Ο Erik και ο φίλος τους ήταν από χτες εδώ και θα έφευγαν αύριο προς την κατεύθυνση που ήρθαμε εμείς, οπότε σήμερα όλη την ημέρα την πέρασαν χαλαρώνοντας και κάνοντας ιππασία και πεζοπορία

Αργότερα έκανα άλλη μια βόλτα προς την λίμνη να ρεμβάσω και να ''αδειάσω'' κυριολεκτικά το μυαλό μου...!

Ντόπιοι ιππείς με σκυλιά που κατευθύνουν τα ζώα!

Η κουζίνα του καταυλισμού ετοιμάζει τα γεύματα κι είχε πάρει κυριολεκτικά φωτιά !

Παραμυθένιες εικόνες τριγύρω με ντόπια παιδάκια να τρέχουν με άλογα!

Τα διάφορα ζώα βρισκόντουσαν ελεύθερα στις πλαγιές, χαρίζοντας μοναδικές εικόνες

Πραγματικά τριγυρνούσα εδώ κι εκεί και δεν σταματούσα να φωτογραφίζω!

 

[jmar]

Οι ''Τενερίσιοι'' τα λένε για τα ''σπάνια'' μηκανάκια τους

Καταλαβαίνετε τι φωτογραφικός οργασμός με είχε πιάσει...! ha:

Εκτός από το ότι γίνεσαι ένα με την φύση που λένε και ηρεμείς, αυτό που μπορείς να κάνεις εκεί είναι πεζοπορία, ιππασία, μπάνιο στην λίμνη (για τους τολμηρούς ), βαρκάδα αλλά και ψάρεμα.

Σιγά σιγά ο ήλιος έπεφτε και μας χάριζε κι άλλα καταπληκτικά κάδρα!

Έξω από τις σκηνές υπάρχουν μεταλλικοί νιπτήρες με συλλέκτη νερού που γεμίζουν από την λίμνη

Οι εξωτερικές τουαλέτες με την τρούπα!

αρχίζει η δύση και τα χρώματα αλλάζουν και πάλι χαρίζοντας μας μαγευτικές εικόνες!!

Ευτυχώς είχαμε φτάσει νωρίς και χαιρόμασταν την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό εκεί πάνω...

Στη συνέχεια πριν πάμε για φαγητό, κάτσαμε ήπιαμε μπύρα που μας κέρασαν τα παιδιά (τι Γερμανοί θα ήταν χωρίς να κρατούσαν παντού μπύρα! ) Ρωτήσαμε τον Erik για τα ταξίδια που είχε κάνει, πήραμε πληροφορίες και αρχίσαμε να ονειρευόμαστε για τα επόμενα, καθώς αύριο θα αφήναμε τον μαγικό ετούτο χωμάτινο κόσμο!

Σ' αυτές τις συζητήσεις ήταν που μας είπε ο Ερικ, ότι τα Παμιρ τα θεωρεί ως ένα απ τα 4-5 καλύτερα ταξίδια του κόσμου, καθώς εδώ ζεις πολλά διαφορετικά και μοναδικά τοπία σε συνδιασμό με την αστείρευτη ζεστασιά που σου προσφέρουν οι άνθρωποι των Ασιατικών βουνών!
Πραγματικά τα παιδιά τρελάθηκαν που μας ξαναείδαν, ήμασταν απ ότι μας είπαν απ τους καλύτερους και με πολύ χιούμορ ανθρώπους που γνώρισαν σε αυτή την πολύμηνη περιπέτεια τους! Γενικά είχαμε εξαιρετική χημεία, γι αυτό κι εμείς τους βάλαμε στην καρδιά μας κι ελπίζουμε κάποια στιγμή να τους ξανασυναντήσουμε... κάπου, κάπως, κάποτε...!

Αφού πέρασε η ώρα, κατευθυνθήκαμε όλοι μαζί στο yurt που ήταν η τραπεζαρία για φαγητό. Φάγαμε εξαιρετικό ψάρι (πέστροφα) από την λίμνη μαζί με και άλλους ταξιδιώτες που έμεναν κι αυτοί εκεί. Τελειώνοντας πήραμε καυτό τσαγάκι πηγαίνοντας προς την γιούρτα μας για ξεκούραση. Σιγά σιγά οι οικοδεσπότες άναψαν τις σόμπες των yurt καθώς όσο νύχτωνε έκανε αρκετό κρύο!
Η αλήθεια είναι οτι η θερμοκρασία όταν έπεσε ο ήλιος και νύχτωσε φλέρταρε με το μηδέν! Έξω φυσικά δεν μπορούσες να κάτσεις για κανένα λόγο χωρίς φωτιά! Ξύλα εκεί δεν υπάρχουν όποτε φωτιά γιόκ .
Κάτσαμε λίγο με τους μηχανάκιδες φίλους μας κι αργότερα αποσυρθήκαμε στην γιούρτα μας αφού λοιπόν κουκουλωθήκαμε με 2-3 παπλώματα και κουβέρτες!
Πέσαμε για ύπνο ξεροί! Πραγματικά δεν κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος... ήταν η καλύτερη διαμονή του υπέροχου ταξιδιού μας...

ΤΕΛΟΣ 20ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 

[Stowaway]

Το διαβασα ως εδω μονοκοπανια!!!

Ξεκινησα με καφεδακι το πρωι και εφτασα στη ρακι καπου στο Ουζμπεκισταν!!
Το γεγονος οτι μολις το ολοκληρωσα, ενιωσα την αναγκη να κανω ενα ντουζακι να φυγει η Παμιροσκονη απο πανω μου
και μετα να ξαπλωσω το πονεμενο μου κορμι να ξεκουραστει απο τα νταντουπα των δρομων της κοιλαδας, το καθιστα
ενα απολυτα πετυχημενο ταξιδιωτικο στα δικα μου ματια !!!!

Για τις φωτογραφιες, δεν εχω να πω τιποτα απολυτως, περαν του οτι ειναι, μία προς μία, μια ιστορια απο μονες τους!!!
Φυσικα θεωρω οτι το μπραβο για ολα και σε ολα ειναι πλεονασμος!!!


Ανυπομονω για τη συνεχεια!!!!!!!!!

 

[jmar]

Το διαβασα ως εδω μονοκοπανια!!!

Ξεκινησα με καφεδακι το πρωι και εφτασα στη ρακι καπου στο Ουζμπεκισταν!!
Το γεγονος οτι μολις το ολοκληρωσα, ενιωσα την αναγκη να κανω ενα ντουζακι να φυγει η Παμιροσκονη απο πανω μου
και μετα να ξαπλωσω το πονεμενο μου κορμι να ξεκουραστει απο τα νταντουπα των δρομων της κοιλαδας, το καθιστα
ενα απολυτα πετυχημενο ταξιδιωτικο στα δικα μου ματια !!!!

Για τις φωτογραφιες, δεν εχω να πω τιποτα απολυτως, περαν του οτι ειναι, μία προς μία, μια ιστορια απο μονες τους!!!
Φυσικα θεωρω οτι το μπραβο για ολα και σε ολα ειναι πλεονασμος!!!


Ανυπομονω για τη συνεχεια!!!!!!!!!

Να σαι καλά Δημήτρη! Και μόνο που τα έκανες όλα αυτά δείχνει ότι μπήκες βαθιά μέσα στο ταξίδι !
Όσο αφορά τις φωτο , όταν τις έφτιαχνα ακριβώς αυτό μου έβγαζαν, την ιστορία τους, γι αυτό και δεν μπορούσα να παραλείψω πολλές! Σίγουρα έχω και μια τρέλα για την φωτογραφία !

 

[XR Maniac]

Δεν μπορώ να φανταστώ περιγραφή ενός τέτοιου ταξιδιού χωρίς φώτο...

 

[Giorgopro]

Δεν μπορώ να φανταστώ περιγραφή ενός τέτοιου ταξιδιού χωρίς φώτο...

Εσύ τώρα δεν καίγεσε να τραβήξεις κάποιο αντίστοιχο πλάνο?
( έστω καβάλα στον Γκάντι )

 

[XR Maniac]

Εσύ τώρα δεν καίγεσε να τραβήξεις κάποιο αντίστοιχο πλάνο?
( έστω καβάλα στον Γκάντι )

Είναι έξω από τα χρονικά μου όρια τέτοιες ταξιδαρες και απολαμβάνω αφηγήσεις και περιγραφές σαν αυτές του κουζουλου!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 21η, 23 Αυγούστου 2018

Song Kul - Bishkek

Χλμ ημέρας 350

Ξύπνησα αρκετά πρωί για να απολαύσω το παραδεισένιο πρωινό στην λίμνη. Οι Γερμανοί φίλοι μας είχαν ξυπνήσει ακόμα πιο πρωί (ήταν 2 μέρες εκεί), τους ρώτησα τι θερμοκρασία είχε το ξημέρωμα και ο Έρικ μου είπε ότι άνοιξε τον διακόπτη και έλεγε η μηχανή -2 βαθμούς! Λογικό, βρισκόμασταν στα 3100 μέτρα σε μια αλπική λίμνη τέλη Αυγούστου. Περπατήσαμε με τα παιδιά στις όχθες της, συζητώντας για διάφορα πράγματα,για τις χώρες μας, για ταξίδια για όνειρα κλπ. Ήταν τόσο μαγευτικό και γαλήνιο το πρωινό εκεί, μακάρι να είχαμε κι άλλο χρόνο να το απολαύσουμε περισσότερο!
Σιγά σιγά ξύπνησε κι ο Κώστας οπότε μετά από λίγο προχωρήσαμε προς την τραπεζαρία και πήραμε το πρωινό μας, συζητώντας παράλληλα το που θα κατευθυνθεί ο καθένας σήμερα. Εμείς θα πηγαίναμε απ την αριστερή διαδρομή, έτσι ώστε να κάναμε κάποια ωραία κομμάτια από χώμα πριν βγούμε στην άσφαλτο. Η δεξιά διαδρομή είναι πιο σύντομη με το μεγαλύτερο μέρος της ασφάλτινο, ενώ αυτοί κατευθύνθηκαν προς το φαράγγι που είχαμε περάσει χτες.

Ο Ερικ ετοιμάζει τον εξοπλισμό του, φτιάχνει επαγγελματικά Video κι έχει γράψει και αρκετά βιβλία απ τις περιπέτειες του!
Αφού αποχαιρετάμε τους νέους φίλους μας ήρθε η ώρα να πάρουμε και πάλι τα βουνά με μια μικρή στενοχώρια, καθώς σήμερα ήταν ουσιαστικά η τελευταία ημέρα του ταξιδιού μας στην οποία θα είμαστε μαζί. Απ την επόμενη εγώ θα έπαιρνα το δρόμο του γυρισμού σαν μοναχικός καβαλάρης και ο Κώστας θα έδινε την καλή του σε μεταφορική εταιρία και θα επέστρεφε αεροπλανικώς. Φυσικά για μένα ο γυρισμός δεν θα ήταν καθαρά διαδικαστικός καθώς ήθελα να επισκεφθώ και άλλες πόλεις στο γύρνα, αλλά σίγουρα θα έβγαζα αρκετά χλμ την μέρα από δω και πέρα!

Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση το Karacheche Pass Pereval Karakichi

Ο καιρός για άλλη μια μέρα ήταν φανταστικός!

Άλλο ένα κάδρο για τον Κώστα! Ο δρόμος χάνεται στα απέραντα λιβάδια ανάμεσα στις βουνοκορφές...

Στη συνέχεια συναντήσαμε το χρωματιστό πορφυρό χώμα που βλέπαμε συχνά από μακρυά στα βουνά του Κιργιστάν

Η θέα από εκεί καταπληκτική...!

Ξεκίνησε για το κατέβασμα απ την άλλη πλευρά του πάσου

Συχνές οι στάσεις για άλλη μια φορά...

Κατεβαίνοντας το πορφυρό χρώμα έγινε ηφαιστειακό γκρι! Τόσες εναλλαγές στα χρώματα των δρόμων που περνάμε...γι αυτό είμαι λάτρης των Road trips... :clap:

Καθώς προχωράμε, μπήκαμε σε ένα όμορφο φαράγγι

Εκεί συναντήσαμε κάποια φορτηγά που μας έκαναν σαν ''κουραμπιέδες'' απ την σκόνη

Μέσα στο φαράγγι μια μικρή στάση για φώτο

Τα θρυλικά KAMA3 (KAMAZ) φορτηγά

Το γκρί χώμα ξαναγίνεται για λίγο κοκκινωπό παίρνοντας την αντίστοιχη απόχρωση των βράχων

 

[STF]

@jmar_oulis μικρός που είναι ο κόσμος τελικά!
Σήμερα στο Paddock (Yamaha Χαϊδαρίου) γνώρισα τον αδερφό του Κώστα! Μιλήσαμε για πολλά μεταξύ των οποίων και για το φανταστικό ταξίδι σας!

 

[jmar]

Βγαίνοντας απ το φαράγγι πετύχαμε αρκετές αμμοπαγίδες, που έκαναν τις χοντρές κυρίες μας να ''χωρεύουν'', κι εμάς να παλεύουμε να κρατηθούμε όρθιοι!

Κάποια κομμάτια ήθελαν αρκετή προσοχή γιατί....

Υπήρχε ο κίνδυνος να ξαπλάρεις Ευτυχώς η πτώση του Κώστα ήταν ανώδυνη με πολύ λίγα χλμ (κάτω από 10) , γι αυτό κιόλας έπεσε. Έπρεπε να κρατάς κάπως σταθερό γκάζι περνώντας απ την άμμο γιατί αν το έκλεινες το πιθανότερο ήταν να έπεφτες! Καθώς εγώ προπορευόμουν, στην συγκεκριμένη περίπτωση τον Κώστα τον βοήθησε να σηκώσει την μηχανή άμεσα ένα όχημα απ την αντίθετη κατεύθυνση (σε αυτό τον δρόμο υπήρχε αρκετή κίνηση από φορτηγά)

Απέναντι φαίνεται το φορτηγό που σταμάτησε και βοήθησε τον Κώστα αμέσως μετά την πτώση! Αν δεν ερχόταν κάποιος, σιγά σιγά θα έβγαζε βαλίτσες σάκο κλπ και θα την σήκωνε μόνος του.

Με το που βγήκαμε απ τα κομμάτια άμμου κάναμε μια στάση για ανασυγκρότηση στο πρώτο χωριό αφού πιάσαμε λίγη άσφαλτο. Εκεί μαζεύτηκε μια οικογένεια απ τα τριγύρω σπίτια όπου φυσικά ήθελαν να βγάλουμε μια αναμνηστική φώτο μαζί

Φατσάρα! Νεράκι απ την πηγή του χωριού (τα σπίτια δεν έχουν ξεχωριστή παροχή για πόσιμο νερό)

Τα μικράκια έπαιζαν στους δρόμους και η μεγαλύτερη απλώς παρατηρούσε τους ''παράξενους'' ταξιδιώτες με τις μεγάλες μηχανές

Μετά το χωριό βρήκαμε επιτέλους βενζινάδικο για να φουλάραμε, δεν είχαμε πετύχει άλλο από προχτές.

Ξαναπήραμε χωμάτινους δρόμους περνώντας πάλι από ένα φαράγγι, με συντροφιά ενός ποταμιού αυτή τη φορά!

Για άλλη μια φορά τα χρώματα στο χώμα εναλλάσσονταν, προσφέροντας μοναδικές εικόνες

Κάποια στιγμή καθώς ανεβαίναμε πετύχαμε 2 νεαρούς αναβάτες πάνω σε 2 άλογα και 2-3 σκυλιά που είχαν μαζί τους. Καθώς προχωρούσα, βλέπω από μακριά τα σκυλια να ''πλαγιάζουν'' γαβγίζοντας ένα αυτοκίνητο που ερχόταν στο αντίθετο ρεύμα, όπως σχεδόν πάντα κάνουν κυνηγόσκυλα στα βουνά.
Κόβω λίγο ταχύτητα και πάω δεξιά δεξιά να τα περάσω, εκεί ξαφνικά αφήνουν το αμάξι και έρχονται πάνω μου! Λέω ψυχραιμία, μπότες ψηλές φοράω δεν με φτάνουν να με δαγκώσουν! Το ένα όμως χαζόσκυλο καθώς ήρθε τρέχοντας έπεσε πάνω στον μπόξερ και άρχισε να κλαίει για λίγο (δεν έπαθε κάτι άλλο). Τότε οι πιτσιρικάδες με τα άλογα που βρισκόντουσαν πιο πίσω, έρχονται, μας κλείνουν τον δρόμο και μας φωνάζουν ότι και καλά τους σκοτώσαμε τον σκύλο! Του εξηγώ ότι αυτά άλλαξαν πορεία και ήρθαν καταπάνω μας και επίσης το σκυλί δεν έπαθε κάτι! Συνέχιζε και φώναζε κουνώντας με επιμονή το μαστίγιο του αλόγου, κλείνοντας μας το δρόμο! Αφού συνεχίστηκαν οι έντονες διαβουλεύσεις μεταξύ μας, κάποια φάση μου λέει την μαγική λέξη! dolars??? Όπα λέω έξυπνο το πιτσιρικι μπήκε στο ψητό...ήθελε λεφτά! Του λέω σε άπταιστα ελληνικα δεν παίρνεις μια ! ha: No dollars απαντάω! Only card
Αφού συνέχιζε να μου κουνάει το μαστίγιο απειλητικά , έβγαλα κι εγώ το κράνος, και κρατώντας το στο χέρι του το κουνούσα επιδεικτικά και του φώναζα κι εγώ! (ο Κώστας ήταν λίγο πιο πίσω στην μηχανή) Στη συνέχεια αφού κατάλαβε ότι λεφτά δεν θα έπαιρνε, μας φώναζε police come come. Και καλά να πάμε σε κάποια αστυνομία? Που, στο βουνό στο πουθενά!!?? Άρχισαν να πηγαίνουν με τα άλογα μπροστά και να μας κλείνουν τον δρόμο σαν συνοδεία! Το ζήσαμε κι αυτό λέω από μέσα μου...
Είπα του Κώστα όταν θά έχουμε χώρο να παίξουμε την γκαζιά και να φύγουμε, άλλωστε ο σκύλος ήταν μια χαρά και τους ακολουθούσε! Πράγματι κάποια στιγμή πάω απ το πλάι, περνάω γρήγορα και σταματάω πιο κάτω μέχρι να περάσει κι ο Κώστας. Μετά από λίγο ήρθε κι αυτός και φύγαμε!
Ήταν το πρώτο περιστατικό που συναντήσαμε σε όλο το ταξίδι, απλά πέσαμε σε χαζά νεαρά παιδιά που ήθελαν κάτι να κερδίσουν! Φυσικά σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να ζυγίζεις τα πράγματα, στην προκειμένη περίπτωση ήμασταν 2 μεγαλύτεροι άνδρες που φυσικά δεν μπορούσαν 2 νεαροί σε άλογα να μας τρομοκρατήσουν! Θέλει ψυχραιμία και καθαρό μυαλό.


Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν, συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε το φαράγγι

Τίποτα πλέον δεν μπορούσε να μας χαλάσει την διάθεση...

Παλιές γέφυρες που δε νομίζω να τολμούσα να περάσω με την μηχανή!

Αφήνοντας για λίγο το χωματόδρομο περνάμε από κάποια χωριά...

Με τις απαραίτητες χαιρετούρες φυσικά! (Δεν βαρέθηκα ποτέ, ίσα ίσα πολύ το γούσταρα!)

Ξανά αυτά τα #$^$%& σαμαράκια που συντονίζουν όλη τη μηχανή

Τσα!

Μετά από αρκετά χλμ φτάσαμε στην διασταύρωση για τον ασφάλτινο δρόμο προς το Μπισκέκ

Μικρή στάση για ανασυγκρότηση και φώτο :bleh:

Ο Κώστας εδώ αναφωνεί ''επιτέλους χώμα τέλος''! Εγώ πάλι θα ήθελα να είχε κι άλλο!

 

[jmar]

@jmar_oulis μικρός που είναι ο κόσμος τελικά!
Σήμερα στο Paddock (Yamaha Χαϊδαρίου) γνώρισα τον αδερφό του Κώστα! Μιλήσαμε για πολλά μεταξύ των οποίων και για το φανταστικό ταξίδι σας!

Αυτός είναι γνωστικός, έχει BMW :fun (f800gs)

 

[jmar]

Ανεβαίνουμε το ασφάλτινο πάσο Too Ashuu Pass στα 3200 μέτρα Töö Ashuu

Μας είχε λείψει το στρίψιμο σε καλή άσφαλτο και του δώσαμε και κατάλαβε!!

Η κίνηση βέβαια αρκετή με πολλά φορτηγά!

Μια στάση στην κορυφή για να θαυμάσουμε την θέα

Τα SS εσάκια

Στην κορυφή υπήρχε τούνελ που σε ''έβγαζε'' στην άλλη πλευρά του πάσου

Πολλά φορτηγά, σκόνη και καυσαέριο (δεν υπάρχουν αερισμοί σε αυτά τα τούνελ )

Βγαίνοντας απ την άλλη πλευρά υπήρχε stop control, περάσαμε χωρίς να μας σταματήσουν

Στο κατέβασμα υπήρχε φρέσκια άσφαλτος σε κάποια κομμάτια (είχε κίνηση και ουρές γιατί στρώνανε λωρίδα λωρίδα)

Η θέα και προς την άλλη πλευρά, μοναδική! :shock:

Μετά το πάσο ακολουθούσε για αρκετά χλμ ένα όμορφο και επιβλητικό φαράγγι

Μετά το φαράγγι, βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο στον οποίο γινόταν πανικός από κίνηση! Ο δρόμος διαλυμένος, τότε τον έφτιαχναν καθώς υπήρχαν πολλά φορτηγά, εργάτες κλπ, τοποθετούσαν νησίδα στην μέση. Πηγαίναμε στην μια λωρίδα όλοι, ίσα ίσα χωρούσαν 2 φορτηγά, όπου έβρισκα ευκαιρία προσπερνούσα με γρήγορες κινήσεις, με προσοχή πάντα.
Με τα πολλά έφτασα πρώτος στο ξενοδοχείο, από εκεί που θα έστελνε ο Κώστας και την μηχανή. Όταν έφτασα το ξενοδοχείο ήταν γεμάτο ταξιδιώτες και στον προαύλιο χώρο υπήρχαν πάρα πολλές μηχανές, έτοιμες για αποστολή πίσω στην Ευρώπη ή και στην Αμερική!

Ωπ να και Africa 1000 που δεν είχαμε δει σε όλο το ταξίδι!

Σιγά σιγά ήρθε ο Κώστας, συνομίλησε με τον manager για το τι χρειάζεται να κάνει για την μηχανή του, προκειμένου να ετοιμαστεί για αποστολή. Στο ξενοδοχείο δώσαμε 30 ευρώ με πρωινό. Αφού κάναμε μπανάκι, κατεβήκαμε κάτω να χαζέψουμε τα υπόλοιπα μηχανάκια

 

[jmar]

Αφού χαλαρώσαμε και ο Κώστας τελείωσε με τα διαδικαστικά και τις λεπτομέρειες, κατεβήκαμε να δούμε την πρωτεύουσα του Κιργιστάν το Μπισκεκ!

Στην αρχαιότητα, το Μπισκέκ ήταν μία από τις στάσεις για τα καραβάνια, για τον Δρόμου του Μεταξιού. Το 1825η πόλη οχυρώθηκε από Ουζμπέκους. Ένας θρύλος της Κιργιζίας αναφέρει πως σε αυτή την πόλη θάφτηκε ο ήρωας Μπισκέκ, που πολέμησε για την Ανεξαρτησία της χώρας τον 18ο αιώνα και ίσως, προήλθε από αυτόν το όνομα της πόλης. Το 1862, η πόλη περιήλθε στα χέρια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η πόλη έγινε Ρώσικο φρούριο και μετονομάστηκε σε Πισπέκ από το 1877 και ύστερα. Το 1926, το Μπισκέκ έγινε η πρωτεύουσα του νεοϊδρυθέντος Κιργίζιου Αυτόνομου Σοβιετικού Κράτους και μετονομάστηκε σε Φρούνζε, προς τιμή του Μιχαήλ Φρούνζε, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο κοντινούς συνεργάτες του Λένιν που γεννήθηκε στην πόλη αυτή και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Ρωσική Επανάσταση. Η δεκαετία του 1990 ήταν γεμάτη με σημαντικά γεγονότα για την πόλη αλλά και για την Κιργιζία γενικότερα.
Στις αρχές της δεκαετίας, η πόλη κηρύχθηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, ύστερα από διαδηλώσεις στα νότια της χώρας που κατευθύνονταν προς την πρωτεύουσα. Στις 5 Φεβρουαρίου 1991, η πόλη μετονομάστηκε σε Μπισκέκ και, λίγους μήνες αργότερα, η Κιργιζία έγινε ανεξάρτητη χώρα έπειτα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Πριν από αυτό το συμβάν, το 20% του πληθυσμού της πόλης ήταν Ρώσοι. Το 2002, οι Αμερικανοί πήραν άδεια από το Κιργίζιο κράτος και εγκατέστησαν μια αεροπορική βάση στο Διεθνές Αεροδρόμιο Μανάς, προκειμένου να λειτουργήσει για τις πολεμικές επιχειρήσεις στους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν.


Ξεκινήσαμε για βόλτα στην πόλη με τον ήλιο να αρχίσει να δύει

Γρήγορα όμως σταματήσαμε για να πάρουμε κάτι στο χέρι

Μας είχε λείψει το βρώμικο φαγητό, κάτι σαν σουβλάκι ένα πράμα! Βρήκαμε γύρο αρνίσιο σε πίτα αράβικη με λουκάνικα, πατάτες σως, σαλάτα,, τα πάντα όλα μέσα! Φάγαμε ένα και σκάσαμε! Ο Κώστας επιτέλους βρήκε coca cola που τόσο του έλειψε στα βουνά,έτσι χτύπησε ένα λιτράκι

Αρκετός κόσμος στη σύγχρονη πόλη. Σαν να ήσουν στην Ευρώπη. Στα βουνά καλά καλά δεν έχουν στα σπίτια νερό και ηλεκτρικό ενώ εδώ έχουν τα πάντα όλα! Πολλές γνώστες αλυσίδες fast food, ηλεκτρονικών, αυτοκινήτων και σύγχρονος τρόπος ζωής των ανθρώπων

Πολύ καθαρή πόλη, οργανωμένη σαν ευρωπαική μεγαλούπολη!!

Aichurek Mall Fountains

Monument to the Fighters of the Revolution in Bishkek

Kurmanzhan Datka Statue

Κάτι πρέπει να λέει εκει

Όμορφοι Κήποι...

και πλατείες...

Σιγά σιγά φτάσαμε στην κεντρική πλατεία Ala-Too Square, με τα χαρακτηριστικά χρωματιστά φωτιζόμενα κτίρια Μου θύμισε το Ουζμπεκιστάν με τα λεντ του

Ακόμα και τα τουριστικά τρενάκια άλλαζαν χρωματισμούς

Erkindik-Statue Το άγαλμα της ελευθερίας του Κιργιζιστάν αντικαταστάθηκε από τον αρσενικό Μάνα, τον πολεμιστή

Tα χρώματα στα κτίρια και στην πλατεία άλλαζαν κάθε λίγο και λιγάκι

State History Museum

Επιβλητική η κεντρική πλατεία

 

[jmar]

Αρκετός κόσμος τριγύριζε στην μεγάλη πλατεία...

Μεγάλα συντριβάνια παντού

Πολλές οικογένειες και μικρά παιδιά

Πολύ χρώμα λέμε!

Σιγά σιγά όμως έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο για το ξενοδοχείο γιατί η κούραση είχε αρχίσει να μας καταβάλει!

Tower with Chimes

Και εδώ δεν λείπει η χαρακτηριστική ''ταμπέλα''

Επιτέλους όμορφα δροσερά πρωτευουσιάνικα κορίτσια :icon_redface:

Με αυτήν την εικόνα λοιπόν πάμε κι εμείς σιγά σιγά για ύπνο, καθώς την επόμενη θα είχαμε αποχαιρετισμούς!

ΤΕΛΟΣ 21ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ...