Στην εντούρο βόλτα της προηγούμενης εβδομάδας είχα πιάσει ρυθμό, αλλά σε κάτι γκαζερά κομμάτια, βρήκε η δεξιά χούφτα όπως έστριβα με φόρα σε χαμηλό κομμένο κορμό που δεν τον είχα δει και έφυγα αριστερά στο πρανές. Ευτυχώς εκεί είχαν πετάξει τα κλαδιά από το κλάδεμα των μονοπατιών και δεν έφυγα πιο κάτω.
Και γιατί τα γράφω όλα αυτά?
Γιατί δεν μπορούσα να βγω. Τα περισσότερα κλαδιά ήταν κισσοί που είναι αναρριχώμενα φυτά και μπλέχτηκα μέσα τους . Ευτυχώς υπήρχε άλλος ένας πίσω μου που είδε live το σκηνικό και με βοήθησε να βγω και βγάλαμε παρέα το GasGas το οποίο μου είχε μαζέψει το πόδι. Δεν έπαθα τίποτα, οι μπότες έκαναν τη δουλειά τους και η μηχανή δεν κατάλαβε τίποτα.
Το GASGAS είναι 115 κιλά γεμάτο και όμως αν ήμουν μόνος θα είχα πρόβλημα.
Και γιατί τα γράφω όλα αυτά?
Γιατί δεν μπορούσα να βγω. Τα περισσότερα κλαδιά ήταν κισσοί που είναι αναρριχώμενα φυτά και μπλέχτηκα μέσα τους . Ευτυχώς υπήρχε άλλος ένας πίσω μου που είδε live το σκηνικό και με βοήθησε να βγω και βγάλαμε παρέα το GasGas το οποίο μου είχε μαζέψει το πόδι. Δεν έπαθα τίποτα, οι μπότες έκαναν τη δουλειά τους και η μηχανή δεν κατάλαβε τίποτα.
Το GASGAS είναι 115 κιλά γεμάτο και όμως αν ήμουν μόνος θα είχα πρόβλημα.