Το λύσιμο κύλησε πολύ ομαλά ,κ ότι λύναμε το βλέπαμε σε καλή κατάσταση.
Γενικά το μοτοσυκλετάκι είναι σε πολύ καλή κατάσταση ,σε σχέση με τα χρόνια του ,κ όλα πάνω του φωνάζουν οτι είχε ήπια χρήση ,με μεγάλα διαλείματα ακινησίας.
Αυτό είναι καλό ,είναι κ κακό.
Καλό γιατί δεν έχει μεγάλες φθορές από χρήση.
Κακό γιατί έχει κάποια από τα συμπτώματα της ακινησίας + την σχεδόν ανυπαρξία συντήρησης.
("αφού δεν χάλασε ποτέ ,γιατί να το πάω για σερβις ;"....έλεγε ο πρώην του)
Το μοναδικό σοβαρό πρόβλημα που βρήκαμε κατά το λύσιμο ,ήταν στον άξονα του ψαλιδιού.
Δεν έβγαινε με τίποτα.
Πολλές προσπάθειες ,πολλοί τρόποι ,πολύ μούσκιο με χημικά-διαλυτικά σκουριάς ,πολλές ώρες ,αρκετό ρίσκο ,κ τελικά βγήκε.
Εμφανέστατη η οξείδωση ολκής στα ενδότερά του ,κάτι που είναι σύνηθες πρόβλημα στα ΧR.
Επειδή δεν ήμουν σίγουρος αν σώζονται οι μπιλιοφόροι κ οι οδηγοί του ,ξεκίνησα από κεί.
Τελικά ,μετά από αρκετό κόπο κ τρόπο ,τα πάντα έλαμψαν κ έδειχναν ότι θα λειτουργούν πλέον όμαλα.