Κώστα το ξέρω και έχουμε κάνει και κάποιες σύντομες συζητήσεις με κύριο μήνυμα το "ποιος είμαι εγώ που θα πω στον άλλον...." και για αυτό γνωρίζω...Πάνω από όλα η όρεξη.
Για παράδειγμα... Πριν τον Γράμμο με περιμένει διάβολο βδομάδα στη δουλειά
Τελειώνω Παρασκευή μεσημέρι σκοτωμένος από ένα φορτηγό μαρμαρα
Καβαλαω λοιπόν τον γκαντι και κάνω 500 και κάτι ψιλά για Γράμμο ή το φορτώνω και πίνω freddo.
Στέφανε.... Γνωρίζεις ότι τα έχω κάνει όλα σε όλες τις εκδοχές, αλλά κάποιες φορές πρέπει να κερδίζει η λογική.
Δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα σε κανέναν και ιδίως στον εαυτό μας και προέχει η ασφάλεια σε ότι και να κανουμε
Και η αλήθεια είναι ότι όλα τα άσχημα και τα στραβά συμβαίνουν όταν υπάρχει κούραση.
Όπως επίσης το πόσο όμορφο είναι να υποχωρεί κάποιος, να μην τον τυφλώνει ο γραπτός εγωισμός. Όπως μια συγνώμη, όπως η σιωπή... μερικές φορές είναι χρυσός.
Εγώ μέχρι σήμερα δε θα μπορούσα να το σκεφτώ, αν υπήρχε κούραση απλά δε θα ξεκίναγα. Ούτε θα σκεφτόμουν να πάρω ένα τρέιλερ για τέτοιες περιπτώσεις. Δεν είναι επειδή θέλω ή δε θέλω να αποδείξω κάτι και σίγουρα η ασφάλεια είναι το πιο σημαντικό.
Το πως σκεφτόμαστε και το πως πράττουμε δεν σημαίνει ότι κάνουμε λάθος, σημαίνει πως έτσι ταιριάζει σε εμάς. Καμιά φορά μια σειρά από γεγονότα μας οδηγεί στο να καταλάβουμε πως υπάρχει και άλλος τρόπος, όπως π.χ. η κούραση που ανέφερες και μετά να γίνεται κάτι άνευ κούρασης.