Νίκος Σπανός...
Ακόμα 1 ζεστή ημέρα με μάθημα πέρασε. Η αλήθεια είναι ότι πολύ δύσκολα (πλέον) ενθουσιάζομαι με μοτοσικλέτες και ακόμα πιο δύσκολα σχολιάζω δημόσια, αλλά το
#Tenere700 είναι η πιο τίμια μοτοσικλέτα που έχω ποτέ οδηγήσει.
Δεν είναι φλύαρη, δεν κάνει σαν νευροσπαστο που δεν ξέρει τι του φταίει και όλο γκρινιάζει, και το πιο σημαντικό δεν πουλάει ποτέ μούρη γιατί μάλλον δεν το έχει ανάγκη.
Η Yamaha σεβάστηκε την ιστορία του ονόματος TENERE και αυτού που πρεσβεύει παγκοσμίως η κατηγορία Travel Enduro (το ON-OFF ως ονομασία είναι ελληνική εφεύρεση).
Ευτυχώς δεν το αλλοίωσε και γι αυτό και συγχωρεμένη που άργησε να το βάλει στους δρόμους.
Κάνει καθημερινά την «βρώμικη» και επίπονη δουλειά που της ζητάω με συνέπεια, ακρίβεια και αξιοπιστία, περιμένοντας ήρεμη στην γωνία της ως την επόμενη ημέρα που θα της βάλω (ξανά) 13 λίτρα βενζίνη για να κάνω τα 315 χιλιόμετρα που κάνω καθημερινά στο χώμα, σε ακόμα μια σκληρή επαγγελματική ημέρα με 40ο C.
Έβγαλα και την ασφάλεια του ABS και πλέον είναι αυτό που μάλλον πρέπει να είναι μια αληθινή μοτοσικλέτα ή καλύτερα αυτό που με έμαθε να οδηγώ για ώρες όρθιος μια μοτοσικλέτα. «Χεράτη» σε όλα.
Κινητήρας, πλαίσιο, φρένα, αέρας στο πρόσωπο. Τελεία.
Όλα ξερά, όλα κοφτερά, όλα όπως χρειάζεται να είναι (κατά την γνώμη μου) για να μην χάνεται η ουσία, αλλά και η Τέχνη της πραγματικής οδήγησης πάνω σε 2 τροχούς.
Είμαστε τυχεροί που εν έτη 2020 υπάρχει ένα
#Τ7 για να τρώει λαίμαργα τα βουνά όλη μέρα, αλλά και να μας μαθαίνει (για οσους μαθαίνουμε ακόμα) το άφιλτρο «τιμόνι».
Και αύριο εκεί.
Και αύριο (στα σίγουρα) ακόμα 315.
Υ.Γ: Influencer δεν είμαι και δεν θα γίνω ποτέ γιατί αηδιάζω και μόνο στην ιδέα. Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη.