Δεν υπάρχει άνθρωπος να μην είναι ευχαριστημένος με δαυτα.Ημέρα αλλαγής στα παπουτσάκια σήμερα. Δεν θυμάμαι άλλη φορά σε τόσες μηχανές που έχω αλλάξει να έχω φορέσει γιά δεύτερη φορά τα ίδια ελαστικά...αυτή είναι η πρώτη και προφανώς γιατί τα συγκεκριμένα λάστιχα μου άρεσαν πάρα πάρα πολύ σε αυτή την μηχανή, σε σχέση με το δικό μου στυλ οδήγησης και στους δρόμους που κινούμαι, τόσο σε αντοχή όσο και σε απόδοση. Ο λόγος περί Michelin Anakee Adventure, πού όμως αρκετά πιό ακριβά από την προηγούμενη φορά σε συνεργείο ελαστικών φίλου.
Σε ευχαριστώ πολύ φίλε....
Στο σπίτι του Καχριμανη τερματίσατε ???Η δίτροχη εξαμελής ομάδα μας, πέρασε υπέροχα στο Οδοιπορικό 50/50 της ΦΙΛΜΑ,στους εγκαταλελειμμένους σταθμούς του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου.
Γεμίσαμε εμπειρίες...δοκιμάσαμε όρια...ξεπεράσαμε φοβίες....φροντίσαμε ο ένας τον άλλον....γελάσαμε με τις αναποδιές και τις δυσκολίες....ανταλλάξαμε συναισθήματα....γίναμε καλύτεροι ως άνθρωποι και ως οδηγοί.
Δεν πίστευα ότι η Ιταλίδα μου θα μπορούσε να τα καταφέρει σε ένα τόσο δύσκολο οδοιπορικό από δρόμους που περνάνε μόνο κατσίκια!!
Στο τέλος και παρά την απίστευτη κούραση, αμέσως καθαρίσαμε και πλύναμε τις μηχανές μας, ως ένα μεγάλο ευχαριστώ γιά την εμπειρία που μας έδωσαν και την προσοχή τους στην αδφάλειά μας!!
Αυτό που τελικά έχει σημασία είναι το ίδιο το ταξίδι κι όχι το φτάσιμο στο σκοπό, ο δρόμος κι όχι το τέρμα, ο αγώνας κι όχι η Ιθάκη.
Οχι.....απο εκεί που ξεκινήσαμε και έχω ανεβάσει φωτογραφία στο θέμα......στο σπίτι του Σπύρου πήγαμε μετά τον τερματισμό γιά να περιποιηθούμε τις μηχανές.Στο σπίτι του Καχριμανη τερματίσατε ???
Το χωμάτινο μέρος που επιλέχθηκε ειδικά της Αρκαδίας, είναι πολύ δύσκολο και σκληρό....χρειάζεται να έχεις αρκετή εμπερία και γιά τα μεγάλα on-off είναι "σπάσιμο"...τερμάτισαν μόνο 4 από τις 15 ομάδες στο χώμα.Εγώ το προσπάθησα πολύ προσέχοντας πολύ την μηχανή με αυτά τα λάστιχα που όμως δεν ήταν τα σωστά γιά αυτές τις συνθήκες
