Το αρχικό πλάνο ήταν να ταξιδέψω με κολλητό φίλο μου με τελικό προορισμό τη Βαρκελώνη. Το ταξίδι αυτό θα ήταν κάτι σαν επετειακή επανένωση με τη περιοχή αφού είχαμε ταξιδέψει ξανά εκεί με τις μηχανές μας το μακρινό -πλέον- 1993. Τελικά ο φίλος μου δεν κατάφερε να ανταποκριθεί οπότε κι εγώ άλλαξα τα πλάνα μου. Αφού θα ήμουν μόνος αποφάσισα να "στρίψω" με τη μηχανή μου στα διάφορα Αλπικά πάσα του Τιρόλου και γενικά να κάνω ένα road trip στη κεντρική Ευρώπη.
Μια στάση για κάποια απαραίτητα μικροαντικείμενα στο MOTORAID, όπως καθαριστικά ζελατίνας κράνους, ωτοασπίδες κτλ και ξεκινάει το ταξίδι μου.
Λίγες ώρες μετά κάνω τη πρώτη μου στάση 10 χλμ έξω από τη Πάτρα στο ΣΕΑ Ψαθόπυργου και ανεφοδιασμό στην EKO...
...η επιλογή αυτή αποδείχθηκε μέγα λάθος!
Τις δυο τελευταίες ημέρες μελετούσα διαρκώς τον καιρό και φαινόταν ότι την ημέρα της άφιξης μου στη Βενετία θα βρέχει. Σκέφθηκα λοιπόν πως αφού το NUDA έχει ωφέλιμο βεληνέκες τα 200 χλμ -πριν φθάσει στη ρεζέρβα των 3 λίτρων- καλό θα ήταν να βγω από το πλοίο "γεμάτος" καθώς το πρόγραμμά μου ήταν εξαρτημένο από τον καιρό ο οποίος με τη σειρά του θα επηρέαζε τους χρόνους άφιξης μου στη λίμνη Κόμο με ενδιάμεσο σταθμό τη λίμνη Γκάρντα.
Δέκα χιλιόμετρα μετά τον ανεφοδιασμό μου φθάνω στο λιμάνι της Πάτρας. Το πλοίο αναχωρούσε στις 23.00 κι εγώ έφτασα αρκετά νωρίτερα, περίπου στις 20.10.
Επίσκεψη στο κτίριο των check in και μια αδικαιολόγητη καθυστέρηση -σε σχέση με τον λίγο κόσμο- και 40 λεπτά μετά είχα τα εισιτήρια στο χέρι και ήμουν έτοιμος για την επιβίβαση.
Το Nuda όμως αρνείται να ξεκινήσει. Παρά τις μιζιές ο κινητήρας δεν ήθελε να ζωντανέψει, ενώ ταυτοχρόνως το λαμπάκι του κινητήρα είναι μόνιμα αναμμένο...
Κάτι υποψιάζομαι αφού στα 2 χρόνια που είναι στα χέρια μου η μηχανή το έχω ξαναπάθει.
Ξεφόρτωμα, αφαίρεση σέλας και σύνδεση με το διαγνωστικό...
Και η διάγνωση δίνει ένα σκασμό ενδείξεις αλλά εγώ γνωρίζω πολύ καλά πλέον ότι σχετίζεται με τη ποιότητα του καυσίμου και την ευαισθησία των αισθητήρων.
Ενώ γνώριζα πόσο καλή είναι η ποιότητα των καυσίμων στην Ιταλία προτίμησα να φουλάρω στην Ελλάδα για να μπορώ να ξεκινήσω άμεσα το ταξίδι με πρώτο προορισμό την λίμνη Γκάρντα. Αυτό το πλήρωσα καθώς φαίνεται πως το πρατήριο στο συγκεκριμένο ΣΕΑ είχε θέματα είτε με τη νοθεία είτε με τη ποιότητα του καυσίμου. Μίνι τηλεφωνική σύσκεψη/υποστήριξη με τον Δημήτρη surikenjim και συνέχεια "λυσίματος". Ξεκούμπωμα στο ρελέ της αντλίας καυσίμου, ξανακούμπωμα, reset στα 5 fault με την εφαρμογή Moto Scan και... Αυτή τη φορά ο υπέροχος ήχος του εν λειτουργία κινητήρα ακούστηκε. Επιβιβάστηκα στο πλοίο και 33 ώρες μετά βρέθηκα στο λιμάνι της Βενετίας με κάμποση βροχούλα...
Δε ξεκινήσαμε και πολύ καλά αλλά... πως θα γεμίσουμε αλλιώς με αναμνήσεις;
Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω μια παρέα Κύπριων μοτοσυκλετιστών που μπήκαν στο ίδιο πλοίο μαζί μου και με παρακολουθούσαν καθώς έλυνα τη μηχανή μου και μου πρότειναν την βοήθεια τους γιατί στη παρέα τους ήταν ένας ηλεκτρολόγος μοτοσυκλετών. Αρνήθηκα ευγενικά καθώς ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Αργότερα στα αμπάρια του πλοίου συζητήσαμε και έμαθα πως ανέβαιναν στο Norkapp...
Μια στάση για κάποια απαραίτητα μικροαντικείμενα στο MOTORAID, όπως καθαριστικά ζελατίνας κράνους, ωτοασπίδες κτλ και ξεκινάει το ταξίδι μου.
Λίγες ώρες μετά κάνω τη πρώτη μου στάση 10 χλμ έξω από τη Πάτρα στο ΣΕΑ Ψαθόπυργου και ανεφοδιασμό στην EKO...
...η επιλογή αυτή αποδείχθηκε μέγα λάθος!
Τις δυο τελευταίες ημέρες μελετούσα διαρκώς τον καιρό και φαινόταν ότι την ημέρα της άφιξης μου στη Βενετία θα βρέχει. Σκέφθηκα λοιπόν πως αφού το NUDA έχει ωφέλιμο βεληνέκες τα 200 χλμ -πριν φθάσει στη ρεζέρβα των 3 λίτρων- καλό θα ήταν να βγω από το πλοίο "γεμάτος" καθώς το πρόγραμμά μου ήταν εξαρτημένο από τον καιρό ο οποίος με τη σειρά του θα επηρέαζε τους χρόνους άφιξης μου στη λίμνη Κόμο με ενδιάμεσο σταθμό τη λίμνη Γκάρντα.
Δέκα χιλιόμετρα μετά τον ανεφοδιασμό μου φθάνω στο λιμάνι της Πάτρας. Το πλοίο αναχωρούσε στις 23.00 κι εγώ έφτασα αρκετά νωρίτερα, περίπου στις 20.10.
Επίσκεψη στο κτίριο των check in και μια αδικαιολόγητη καθυστέρηση -σε σχέση με τον λίγο κόσμο- και 40 λεπτά μετά είχα τα εισιτήρια στο χέρι και ήμουν έτοιμος για την επιβίβαση.
Το Nuda όμως αρνείται να ξεκινήσει. Παρά τις μιζιές ο κινητήρας δεν ήθελε να ζωντανέψει, ενώ ταυτοχρόνως το λαμπάκι του κινητήρα είναι μόνιμα αναμμένο...
Κάτι υποψιάζομαι αφού στα 2 χρόνια που είναι στα χέρια μου η μηχανή το έχω ξαναπάθει.
Ξεφόρτωμα, αφαίρεση σέλας και σύνδεση με το διαγνωστικό...
Και η διάγνωση δίνει ένα σκασμό ενδείξεις αλλά εγώ γνωρίζω πολύ καλά πλέον ότι σχετίζεται με τη ποιότητα του καυσίμου και την ευαισθησία των αισθητήρων.
Ενώ γνώριζα πόσο καλή είναι η ποιότητα των καυσίμων στην Ιταλία προτίμησα να φουλάρω στην Ελλάδα για να μπορώ να ξεκινήσω άμεσα το ταξίδι με πρώτο προορισμό την λίμνη Γκάρντα. Αυτό το πλήρωσα καθώς φαίνεται πως το πρατήριο στο συγκεκριμένο ΣΕΑ είχε θέματα είτε με τη νοθεία είτε με τη ποιότητα του καυσίμου. Μίνι τηλεφωνική σύσκεψη/υποστήριξη με τον Δημήτρη surikenjim και συνέχεια "λυσίματος". Ξεκούμπωμα στο ρελέ της αντλίας καυσίμου, ξανακούμπωμα, reset στα 5 fault με την εφαρμογή Moto Scan και... Αυτή τη φορά ο υπέροχος ήχος του εν λειτουργία κινητήρα ακούστηκε. Επιβιβάστηκα στο πλοίο και 33 ώρες μετά βρέθηκα στο λιμάνι της Βενετίας με κάμποση βροχούλα...
Δε ξεκινήσαμε και πολύ καλά αλλά... πως θα γεμίσουμε αλλιώς με αναμνήσεις;
Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω μια παρέα Κύπριων μοτοσυκλετιστών που μπήκαν στο ίδιο πλοίο μαζί μου και με παρακολουθούσαν καθώς έλυνα τη μηχανή μου και μου πρότειναν την βοήθεια τους γιατί στη παρέα τους ήταν ένας ηλεκτρολόγος μοτοσυκλετών. Αρνήθηκα ευγενικά καθώς ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Αργότερα στα αμπάρια του πλοίου συζητήσαμε και έμαθα πως ανέβαιναν στο Norkapp...