Έχει περάσει περισσότερο από μια βδομάδα και δεν λέω να μπω σε κανονικούς ρυθμούς.
Το φετινό ADVtrOFFy στην Πελοπόννησο θα μου μείνει αξέχαστο.
Από πού να αρχίσω;
Από την υποδειγματική διοργάνωση και φιλοξενία του Αχαϊκού team;
Από τα απαράμιλλης ομορφιάς τοπία και τερέν που διανύσαμε;
Από το κουρασμένο αλλά ευτυχισμένο χαμόγελο στα πρόσωπα μας στο τέλος της ημέρας;
Από το ότι παρ'όλες τις δυσκολίες και τις κακουχίες που περάσαμε η όρεξη και η διάθεση ήταν στα ύψη;
Από το ότι πολλά χρόνια τώρα περιμέναμε να δούμε τη σημαντικότερη εκδήλωση του φόρουμ μας (την αντίστοιχη «πίτα» μας) στην Πελοπόννησο;
Δεν θέλω να προσθέσω πολλά σε αυτά που έχουν γραφτεί ήδη στην παρουσίαση. Και μετά από τις φωτογραφίες που ανέβηκαν από τους καλλιτέχνες του φόρουμ αρχικά σκέφτηκα να μην ανεβάσω τις (λίγες) δικές μου που τραβήχτηκαν με κινητό και από την (πλέον 5ετίας και με θολό αισθητήρα) Lumix. Αλλά μιας και μου αρέσει πάντα να βλέπω διαφορετικές προσεγγίσεις και οπτικές γωνίες είπα να προσθέσω κι εγώ κάμποσες καθώς και μια προσωπική ματιά και σκέψεις για το δικό μου TrOFFy…
Για μας από το Ηράκλειο το TrOFFy ξεκίνησε την Πέμπτη καθώς έχουμε και μια θάλασσα να διασχίσουμε. Κι ενώ οι συνοδοιπόροι μου, Σπύρος @
enkefalos και Μιχάλης @
syggelakis bynight ήταν νορμάλ σε όγκο, όχι όμως και σε βάρος (Σπύρος με εργαλεία και Μιχάλης με ρακές – οι γνωστές «κλεμμένες»-) έχοντας δηλώσει καταφύγιο, εγώ ήμουν (πάλι) λες και πήγαινα εκστρατεία: Το πίσω (μαύρο) λουκάνικο είχε σκηνή, sleeping bag, υπόστρωμα, σεντόνι και μαξιλάρι (θα αναφερθώ στον εξοπλισμό στο αντίστοιχο θέμα), ο κίτρινος σάκος ρούχα, τρόφιμα και ρακή (δεν γίνεται χωρίς ρακή) και το σακίδιο πάνω τα αδιάβροχα και ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Το πρωί το σακίδιο μπήκε στην κίτρινη τσάντα αφήνοντας μόνο τα αδιάβροχα σε εύκολη πρόσβαση.
Έξω από το πλοίο για μια αναμνηστική φωτογραφία. Η κοπελιά πίσω από το 660 μου δεν θέλησε να έρθει μαζί μας…
Και εδώ σε παράταξη πριν το δέσιμο:
Το διπλοφάναρο Tenere 660 μου, το μονοφάναρο Tenere 660 του Σπύρου και το δικύλινδρο γιαπωνέζικο Transalp 600 (με ταμπούρο πίσω παρακαλώ) του Μιχάλη.
Καλά να περάσουμε!