Τεστ περιοδικών μετρήσεις,συμπεράσματα, και πως προωθεις εντεχνως αυτό που γουστάρεις σαν δοκιμαστής ενσυνείδητα η ασυνείδητα.
Διαβάζω λοιπόν πίνοντας τον απογευματινό καφέ μου τις τυποποιημενες μετρησεις φρεναρίσματος που κάνει το περιοδικό ΜΟΤΟ από 120-40 χλμ για δύο μηχανάκια που έχει τεσταρει.Ιδου λοιπόν τα αποτελέσματα 120-40 χλμ:
KTM 390 adventure SW. : sec 2,42 μέτρα 53,96.
HYOSUNG Bobber GV300S:
sec 2,39 μέτρα 53,38.
Σχόλια για τα φρένα του KTM :Το KTM κλείνει πολλά σπίτια όχι από το πολύ γκάζι άλλα από τα άψογα φρένα και το AΒS που σε βγάζει από την δύσκολη θέση.
Σχόλια για τα φρένα του HYOSUNG:Tα φρένα είναι καλά χωρίς να εντυπωσιάζουν.
Αναμένω σχόλια σας.
-Αίσθηση/δάγκωμα
-Γραμμικότητα
-Ισχύς (απαιτούμενη δύναμη στα χειριστήρια
-Κόπωση/πτώση απόδοσης
-Ισορροπία μοτοσυκλέτας στο φρενάρισμα
-Λειτουργία/ευαισθησία ABS
-Συνδυασμός/ζύγισμα στη χρήση μπρος/πίσω
Ένα ξερό νούμερο μιας μέτρησης λέει πολύ λίγα πράγματα. Σε ένα αυτοκίνητο μπορεί να λέει περισσότερα όχι στη μοτοσυκλέτα.
Καταρχήν σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον με έναν έμπειρο οδηγό πάντα το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Αν υποθέσουμε μια μοτοσυκλέτα που έχει μέτρια φρένα που θέλουν μεγάλη δύναμη στη μανέτα για να πιάσουν ο δοκιμαστής είναι έτοιμος να σφίξει σαν μέγγενη τη μανέτα και να φρενάρει. Στην πραγματικότητα όμως ένα πιο καλό σύστημα που με 2 δαχτυλα ρίχνει άγκυρες, που έχει ωραίο δάγκωμα, προβλέψιμο και με αίσθηση και με αντοχή στη σκληρή χρήση είναι πολύ καλύτερο και ας σταματήσουν στην ίδια αποσταση σε μια τέτοια δοκιμή. ¨Ολα αυτά μαζί δίνουν την τελική εικόνα.
Το να καρφώσεις απλά τα φρένα να κάνεις 10 δοκιμές και να πάρεις τη καλυτερη μέτρηση είναι συνθήκη εργαστηρίου. Κάνεις και το χέρι μέγγενη και τα καρφώνεις και χάλια φρένα να έχει θα τα κάνεις να δουλέψουν καλύτερα. Όταν όμως τύχει η στραβη και απροσδόκητα θέλεις να φρενάρεις ή το κυνηγάς σε κανα επαρχιακό εκεί ξεβρακώνονται όλα.