Την επίσκεψη μου στο μουσείο της Moto Guzzi στο Mandello de Lario την είχα προγραμματίσει με ηλεκτρονική κράτηση περίπου ενάμιση μήνα νωρίτερα μέσω της ιστοσελίδας της εταιρείας και επιβεβαίωσης που ήρθε μέσω e-mail για την ημέρα και ώρα. Σημειώνω πως το μουσείο δέχεται επισκέπτες και τα Σαββατοκύριακα.
Οπότε, επιτρέψτε μου κάτω από αυτόν τον πρόλογο να βάλω άλλη μια φορά το βίντεο με τίτλο 100 Years Documentary. This is our History, this is Moto Guzzi και να συνεχίσω με τις πρώτες δυο φωτογραφίες.
Η Moto Guzzi Otto Cilindri 500 κατασκευαζόταν από το 1955 μέχρι το 1957.
Όπως καταλαβαίνεται από τον τίτλο της ήταν 498,7cc και φορούσε 8κύλνδρρο μοτέρ σε διάταξη V90. Ήταν ένα 5τάχυτο θαύμα της εποχής με 80 άλογα που ερχόντουσαν στις 12.500 στροφές ανά λεπτό. Η τελική ταχύτητα που μπορούσε να αναπτύξει ήταν αυτή των 280 χλμ/ω.
Ήταν δημιούργημα του μηχανικού Giulio Cesare Carcano που ξεκίνησε την ιδέα του το 1954 και παραδόθηκε πολύ σύντομα το 1955. Κατασκευάστηκε ως απάντηση στα τετρακύλινδρα της Gilera και της MV Agusta για το motoGP της εποχής. Η ασυνήθιστη λύση ενός εγκάρσια τοποθετημένου κινητήρα V8 90°, επέτρεψε την ίδια διάταξη βάρους με αυτήν ενός μονοκύλινδρου και εξαιρετική ισορροπία των περιστρεφόμενων μαζών. Υδρόψυκτος και με λίπανση ξηρού κάρτερ. Η μοτοσυκλέτα αυτή ήταν γεμάτη από καινοτομίες που έφεραν υψηλά αποτελέσματα ιπποδύναμης και δυσκολίες στην διαχείριση της από το πλαίσιο. Έτσι ενώ πολλές φορές σημείωνε τους ταχύτερους γύρους στους αγώνες αποσυρόταν τακτικά λόγω μηχανικών βλαβών καθώς τα υλικά κατασκευής δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις πιέσεις που δεχόταν τα διάφορα τμήματα του μοτέρ. Από το 1955 μέχρι το 1957 έγιναν δεκάδες βελτιώσεις στα επί μέρους τμήματα του μοτέρ και υπήρξαν βοήθειες που ήρθαν από την Γερμανική Hirth για παράδειγμα στον στροφαλοφόρο άξονα. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν πως τα ελαστικά εκείνης της εποχής αδυνατούσαν να διαχειριστούν τη δύναμη και τις επιτάχυνσης αυτού του μοτέρ.
Το πρώτο χρόνο της ζωής της (1955) η συμμετοχή της στους αγώνες είχε χαρακτήρα δοκιμών και μόνο ένα χρόνο αργότερα συμμετείχε επίσημα σε αγώνες όπου έσπασε πολλά και διάφορα ρεκόρ της εποχής.
Το 1957 διακόπηκε η συμμετοχή της στους αγώνες εξαιτίας ενός σύμφωνου αποχής από το GP που υπογράφηκε από πολλές Ιταλικές εταιρείες κι έτσι τελείωσε άδοξα η εξέλιξη της μαζί με αυτήν ενός κινητήρα 350cc.
Κατά την επίσκεψη μου συγκέντρωσα ένα φωτογραφικό αρχείο που ξεπερνάει τις 200 φωτογραφίες. Είναι σίγουρο πως ένας τέτοιος αριθμός φωτογραφιών θα μας οδηγήσει στο να σκρολάρουμε τις φωτογραφίες κάπως βιαστικά ή αδιάφορα. Αποφάσισα λοιπόν να τις ανεβάζω σιγά-σιγά γράφοντας δυο λόγια για τις περισσότερο ενδιαφέρουσες μοτοσυκλέτες που θα βλέπουμε. Οπότε εννοείτε πως οι παρεμβάσεις όχι μόνο επιτρέπονται αλλά θα έλεγα πως επιβάλλονται, ειδικά αν κάποιος συμφορουμίτης έχει να μας πει δυο λόγια για τα μοντέλα που βλέπει. Ιστορικές αναφορές γύρω από την Moto Guzzi και τις μοτοσυκλέτες της είναι επίσης καλοδεχούμενες. Παρά τις αστοχίες και τις αδυναμίες που έχουμε συναντήσει στο παρελθόν από την Moto Guzzi (και άλλες Ιταλικές εταιρείες) κάπου αισθάνεσαι πως αυτές μπορούν να προσπεραστούν εύκολα όταν "νιώσεις" έστω και λίγο από την ιστορική αξία αυτής της εταιρείας και κυρίως το πάθος που έχουν οι Ιταλοί όταν καταπιάνονται τα δίτροχα.Οπότε, επιτρέψτε μου κάτω από αυτόν τον πρόλογο να βάλω άλλη μια φορά το βίντεο με τίτλο 100 Years Documentary. This is our History, this is Moto Guzzi και να συνεχίσω με τις πρώτες δυο φωτογραφίες.
Όπως καταλαβαίνεται από τον τίτλο της ήταν 498,7cc και φορούσε 8κύλνδρρο μοτέρ σε διάταξη V90. Ήταν ένα 5τάχυτο θαύμα της εποχής με 80 άλογα που ερχόντουσαν στις 12.500 στροφές ανά λεπτό. Η τελική ταχύτητα που μπορούσε να αναπτύξει ήταν αυτή των 280 χλμ/ω.
Ήταν δημιούργημα του μηχανικού Giulio Cesare Carcano που ξεκίνησε την ιδέα του το 1954 και παραδόθηκε πολύ σύντομα το 1955. Κατασκευάστηκε ως απάντηση στα τετρακύλινδρα της Gilera και της MV Agusta για το motoGP της εποχής. Η ασυνήθιστη λύση ενός εγκάρσια τοποθετημένου κινητήρα V8 90°, επέτρεψε την ίδια διάταξη βάρους με αυτήν ενός μονοκύλινδρου και εξαιρετική ισορροπία των περιστρεφόμενων μαζών. Υδρόψυκτος και με λίπανση ξηρού κάρτερ. Η μοτοσυκλέτα αυτή ήταν γεμάτη από καινοτομίες που έφεραν υψηλά αποτελέσματα ιπποδύναμης και δυσκολίες στην διαχείριση της από το πλαίσιο. Έτσι ενώ πολλές φορές σημείωνε τους ταχύτερους γύρους στους αγώνες αποσυρόταν τακτικά λόγω μηχανικών βλαβών καθώς τα υλικά κατασκευής δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις πιέσεις που δεχόταν τα διάφορα τμήματα του μοτέρ. Από το 1955 μέχρι το 1957 έγιναν δεκάδες βελτιώσεις στα επί μέρους τμήματα του μοτέρ και υπήρξαν βοήθειες που ήρθαν από την Γερμανική Hirth για παράδειγμα στον στροφαλοφόρο άξονα. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν πως τα ελαστικά εκείνης της εποχής αδυνατούσαν να διαχειριστούν τη δύναμη και τις επιτάχυνσης αυτού του μοτέρ.
Το πρώτο χρόνο της ζωής της (1955) η συμμετοχή της στους αγώνες είχε χαρακτήρα δοκιμών και μόνο ένα χρόνο αργότερα συμμετείχε επίσημα σε αγώνες όπου έσπασε πολλά και διάφορα ρεκόρ της εποχής.
Το 1957 διακόπηκε η συμμετοχή της στους αγώνες εξαιτίας ενός σύμφωνου αποχής από το GP που υπογράφηκε από πολλές Ιταλικές εταιρείες κι έτσι τελείωσε άδοξα η εξέλιξη της μαζί με αυτήν ενός κινητήρα 350cc.
Τελευταία επεξεργασία: