Τα μηχανάκια οσο σπάνια, συλλεκτικά, ακριβα κι' αν ειναι, έχουν θέση και στο σαλόνι και στον δρόμο. Δεν ειναι πίνακες του Πικάσο πχ, ή αυγα φαμπερζε, ναΓια να μ ην παρεξηγηθούμε πάλι με τα "συλλεκτικά", καταλαβαίνω τι σημαίνει μηχανάκι για συλλογή. Έβλεπα πρόσφατα βιντεάκι με το γκαράζ του Γκόρντον Μάρει, έχουμε δει το γκαράζ του Τζέι Λένο κλπ. Αυτά είναι ωραία αντικείμενα, όχι μηχανάκια/αυτοκίνητα. Δεν θα πάρεις αυτό το GSXR για να πας βόλτα Μπάρο, δεν θα πας βόλτα στο χάνι, δεν θα πας στο Ταίναρο, ο λόγος που υπάρχει και είναι σε αυτήν την τιμή είναι ότι μοιάζει καινούριο. Θα το βάλεις στο γκαράζ ή στο σαλόνι σου να το χαζεύεις.
Αν θες μηχανάκι να το χαρείς στο δρόμο, αυτό ΔΕΝ είναι το μηχανάκι για να γεμίσει γρατζουνιές, μυγάκια και σημαδάκια από χαλίκια. Άντε για έναν άνθρωπο γεννημένο πριν το 1970 να πεις ότι ήταν στην εφηβεία το όνειρο και δεν το έκανε τότε οπότε θα το ζήσει τώρα, "χαλώντας" την συνθήκη "συλλεκτικότητας" της μοτοσικλέτας, πόσους θα βρεις τέτοιους δεν ξέρω.
Είχα την ιδέα να "περάσω" από μηχανάκια που μου αρέσουν γενικότερα, φάση lospsi δηλαδή, παίρνω, βολτάρω ένα εξάμηνο, "το ζήσαμε και αυτό" και στο επόμενο. Αυτό με τιμές "συλλογής" δεν γίνεται. Δεν μου φταίει η συλλογή δηλαδή, απλά αυτά όπως είπα δεν είναι για εμένα και αυτό που θέλω.
μενουν κλειδωμένα σε βιτρινες ή κρεμασμένα σε τοιχους ή κλεισμενα σε γκαραζ.