Η πρωτη μερα του ταξιδιου (Σαββατο 1 Ιουλη) ητανε κολαση, εκεινη τη μερα ειχε στην Ελλαδα 43'C και στην ενδοχωρα της Τουρκιας 45+'C, η οποια ζεστη ελιωσε (κυριολεκτικα) το κινητο του Κωστα που εκανε χρεη GPS
Και ειχαμε χασει και ενα τριωρο στον Τσεσμε καθως το χαρτι που ειχα απο την αγγλικη ασφαλεια και το οποιο εγραφε οτι με καλυπτει στην Τουρκια δεν ητανε σε στυλ πρασινης καρτας
και φυσικα οχι σε πρασινο χαρτι. Και τους ειχα παρει τηλεφωνο επι τουτου πριν φυγω, εκ των υστερων μου ειπανε οτι βγαζουνε πρασινη καρτα με καποιο administrative cost αλλα οταν εψαχνα μου λεγανε οτι δεν χρειαζεται και η ασφαλεια που αναφερει τις χωρες φτανει.
Τεσπα, μετα την αρχικη καθυστερηση πηγαιναμε σβελτα για να καλυψουμε τα 600χμ που επρεπε να κανουμε μεχρι το Polatli (το οποιο μας ειχε συστησει ενας Τουρκος συναδελφος στη δουλεια μου - και αποδειχτηκε πολυ καλη κωμοπολη για να περασουμε την πρωτη νυχτα
) οποτε σε καποια στιγμη ενω ειμαστε μπροστα με τον Παντελη ειδαμε τα αλλα δυο μηχανακια να αναβουν αλαρμ και να βγαινουν δεξια. Καθως ητανε δρομος με νησιδα δεν μπορουσαμε να γυρισουμε πισω οποτε σταματησαμε λιγο πιο κατω, διπλα σε ενα κιοσκι με φρουτα. Και αφου αγορασαμε και φαγαμε καποια φρουτα και αλλοι αλλοι δεν ερχοντουσαν, γυρισε πισω ο Παντελης πηγαινοντας αναποδα στην ακρη του δρομου που ειχε κατι σαν χωματινη λωριδα εκτατης αναγκης. Μετα απο λιγο τον βλεπω να ξαναρχεται και μου κανει "Ελα πισω και συ, εχει σοβαρο θεμα το μηχανακι του Χριστοφορου!"
Ητανε λοιπον τα παιδια κατω απο ενα υποστεγο (ιδιωτικο, αλλα ητανε η μονη σκια που υπηρχε οποτε παρκαρανε εκει) και ακουω τον Χριστοφορο να λεει "Το μηχανακι μου εχασε δυναμη οπως ανοιξα το γκαζι και μπρουμυτησε σαν να εχει καρφωσει βαλβιδα στο πιστονι!!"
"Ελα ρε συ του λεω, αυτο δεν εχει ακουστει ποτε σε Τρανσαλπ, αποκλειεται, κατι αλλο θαναι" αλλα ο Χριστοφορος ητανε απαισιοδοξος. Και οπως το συζηταμε ερχεται ο αγροτης-ιδιοκτητης του υποστεγου και μας κερναει τσαγια και καρπουζι
Εμας ομως το μυαλο μας ητανε στο τι θα κανουμε αν εχει γινει ζημια οποτε καταστρωνουμε plan Β: ειμαστε μονο καμια 200αρια χιλιομετρα απο τον Τσεσμε, πιθανα ο Χριστοφορος θα γυρναγε πισω μονος σιγα-σιγα με το μηχανακι "πληγωμενο" και εμεις θα συνεχιζαμε τρεις μας. Μαλιστα πηραμε τον Πολωνο τυπο που θα μας γυρναγε τα μηχανακια πισω να ρωτησουνε αν υπηρχε χωρος στο φορτηγο για ενα τριτο μηχανακι (του Παντελη) και πηραμε το ok. Και ολ'αυτα αργα το μεσημερι της πρωτης μερας του ταξιδιου!!!
Αφου κρυωσε λοιπο το μηχανακι και βγαλαμε και ειδαμε ενα απο μπουζι και ητανε ok, το βαζουμε μπροστα και ακουγοτανε νορμαλ, αν και του Χριστοφορου του φαινοτανε ακομη οτι κατι ασχημο παιζει. Παρ'ολα αυτα αποφασισαμε να συνεχισουμε κανονικα και να δουμε πως θα συμπεριφερθει το μηχανακι. Το οποιο συμπεριφερθηκε μια χαρα
μειον κατι κομπιασματα στο φουλ ανοιγμα του γκαζιου τα οποια εγω απεδωσα σε κακη βενζινη. Τα εκανε αυτα συχνα τις πρωτες μερες του ταξιδιου, μετα σταματησε και στην επιστροφη εσβηνε που και που χωρις λογο. Τελικα ητανε τα κολλαρα μεταξυ καρμπυρατερ και κυλινδρων που ειχανε "σπασει" εσωτερικα και τραβαγανε αερα στα ανοιγματα του γκαζιου, πιθανα σε συνδυασμο με καποιο σκουπιδακι στα καρμπυρατερ απο κακη βενζινη. Αλλαχτηκανε μετα την επιστροφη και το μηχανακι δεν εκανε ποτε ξανα τετοια κολπα. Παντως εβγαλε το ταξιδι, ακομα και τα μεγαλα υψομετρα στα οποια ανεβηκαμε, χωρις κανενα θεμα!
Απλα μας κοψοχολιασε τις πρωτες ωρες του ταξιδιου και μας εβαλε στη μπριζα να σκεφτομαστε plan Β με το καλημερα
Την δευτερη μερα που ανεβηκαμε βορεια της Αγκυρας ειχε ακομη αρκετη ζεστη (35'C) αλλα ειχαμε γλυτωσει πια απο τον καυσωνα της πρωτης μερας
Οπως πηγαιναμε λοιπον πετυχαμε Τουρκο με K1600GT τον οποιο προσπερναγαμε, μας προσπερναγε μεχρι που οταν σταματησαμε δεξια για βενζινη σταματησε κι'αυτος. Πιασαμε λοιπον κουβεντα καθως ανεβαινε για διακοπες στο Ποντο, μας κερασε τα αναψυκτικα που πηραμε και εβαλε κατι αμανεδες-ντισκο στο εντυπωσιακο στερεοφωνικο του K1600GT!
Και το ονομα αυτου: Τζιχαντ!!
Την τριτη μερα μπηκαμε στη Γεωργια και απολαυσαμε διαφορετικα τοπια και επισης τον καταπληκτικο military road
Μειναμε σε ενα εξαιρετικο σαλε-ξενοδοχειο με πολυ ωραιο φαγητο και πρωινο (εχει βαλει συνδεσμο ο Παντελης) και το αλλο πρωι ξεκινησαμε για το ψηλοτερο σημειο της διαδρομης, πριν αρχισουμε να κατηφοριζουμε προς τα συνορα με Ρωσια. Τα τοπια του Καυκασου ητανε απλα φανταστικα
ελπιζω να μπορεσω να παω συντομα στον Γεωργιανο Καυκασο καθως η περιοχη εκει αξιζει πολυ - δεστε πληροφοριες στο προπερσινο ταξιδι των παιδιων:
http://advride.gr/threads/4-χώρες-μια-απέλαση-και-ένα-πραξικόπημα.5646/
Μερικες φωτο-teaser απο τα ψηλοτερα σημεια του military road στον Καυκασο.
