Markas
Μέλος
ΘΡΥΠΤΗ;
ΘΡΥΠΤΗ ! Μια συμπαραγωγή Markas και yns - 09/01/2011
- Thread starter Markas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Markas
Μέλος
Ναι, Θρυπτή! Για όσους δεν ξέρουν το μέρος, αυτό είναι μία ταξιδιωτική ιστορία για να μάθουν τέλος πάντων τι είναι αυτή η Θρυπτή.
Αλλά πριν ξεκινήσουμε ας γνωρίσουμε τους πρωταγωνιστές μας και αυτή τη φορά:
Γιάννης ο Θαρραλέος (yns) με F800GS ("πέφτω, ΠΕΦΤΩΩ, ΠΕΦΤΩΩΩ!!!"...)
Νίκος ο Chef (HECTOR) με R1200GS Adventure ("Μάγκες, μαζέψτε τα ζαμπονάκια που βγάλατε και κοιτάξτε τι σας ετοίμασα!")
Μάριος o Έμπειρος (ramiod) με R1200GS Adventure ("Διπλός στο χώμα, φίλε, δε γίνεται, ξέχασέ το!")
Και βεβαίως η Extreme Κική με το σοφέρ της, το Νίκο το Διπλό (Markas), με F800GS ("Η μηχανή είναι πιο σταθερή με έξτρα βάρος πίσω!").
Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινάει ένα απόγευμα Πέμπτης. Μάριος ο Έμπειρος μπουχτισμένος από την πολλή δουλειά ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να ξεσκάσει λίγο από τη ρουτίνα. Τι πιο ωραίο λοιπόν από το να πάει μια κοντινή χωμάτινη βολτίτσα. Υπάρχει άραγε κανένας διαθέσιμος για παρέα; Χμ, για να σκεφτούμε. Α, ο Γιάννης ο Θαρραλέος ας πούμε. Τρέχει στον υπολογιστή και γράφει το μήνυμα:
Έμπειρος: Ti les gia thn kyriakh 9/1/2010 na pame ena boltaraki na lasposoyme ligo ta moto mas?
Θαρραλέος απαντάει: Εννοείται μέσα! Να το πω και του κουζουλού να δω αν μπορεί κι αυτός.
(Σημείωση Marka: Μέχρι και σήμερα δεν καταλαβαίνω σε ποιον αναφερόταν με το επίθετο «κουζουλός»)
Τυχαία παίρνει αμέσως μετά τηλέφωνο το φίλο του το Διπλό, ο οποίος αρχικά είναι διστακτικός αλλά αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να συμμετάσχει. Κατόπιν τηλεφωνεί στο Νίκο το Chef.
Θαρραλέος: Έλα Νίκο, πάμε την Κυριακή μια μικρή χωμάτινη βολτίτσα;
Chef: Μέσα, αλλά να το ξέρεις! Εγώ άλλες 2 φορές έχω πάει στο χώμα, βαρύ το μηχανάκι, να πάμε κάπου εύκολα.
Θαρραλέος: Οκ, θα το πω και του Διπλού να το έχει υπόψη του, αν έρθει τελικά, να μας βρει κάτι εύκολο.
Περνάει η Πέμπτη, έρχεται Παρασκευή απόγευμα. Ο Θαρραλέος είναι απορροφημένος πάνω από τον υπολογιστή όταν χτυπάει το τηλέφωνο. Γνωστός αριθμός!
Θαρραλέος: Πολύ Καλησπέρα σας.
Διπλός: Έλα ρε, θα έρθω.
Θαρραλέος: Πού, εδώ;
Διπλός: Όχι ρε, την Κυριακή. Έχετε κανονίσει διαδρομή;
Θαρραλέος: Ε, λέγαμε να πάμε…
Διπλός: Α, όχι ,δε θέλω φλώρικες διαδρομές, πάμε μια καλή βόλτα να γουστάρουμε! Θα πάμε στη Θρυπτή!
Θαρραλέος: Θρυπτή;
Διπλός: Ναι, στη Θρυπτή!
Θαρραλέος: Θρυπτή;;;
Διπλός: Ναι ρε Θρυπτή τι πρόβλημα υπάρχει;
Θαρραλέος: Μα, τι είναι αυτή η Θρυπτή, χωριό, βουνό, δάσος;
Διπλός: Όλα αυτά μαζί, τι σε νοιάζει; Ένα μέρος με χωματόδρομους!
Θαρραλέος: Και πού είναι αυτή η Θρυπτή;
Διπλός: Είναι μια περιοχή φοβερή, πανέμορφη! Καμιά 90ρια χιλιόμετρα ανατολικά από το Ηράκλειο και έχει απ΄ όλα! Μόνο να ξεκινήσουμε νωρίς να προλάβουμε να δούμε πολλά έτσι;
Θαρραλέος με μάτι που γυαλίζει πια: Ναι ναι, πάμε!
Πράγματι το ραντεβού κλείνεται για την Κυριακή 9 Γεννάρη πρωί στου «Γρηγόρη» στην Καζαντζίδη. Αναχώρηση στις 09:00 ακριβώς! Το πρόγραμμα των τολμηρών ταξιδιωτών είναι βαρύ και οι μέρες ακόμα μικρές.
Κυριακή πρωί λοιπόν και ο Διπλός είναι αγχωμένος. Η ώρα είναι 09:00 και τώρα ξεκινάνε από το σπίτι! Γιατί; Γιατί οι γυναίκες θέλουν να βάλουν και τα καλλυντικά τους πριν βγούνε για βόλτα. Ποιες γυναίκες; Μα τι Διπλός θα ήταν αν δεν ερχόταν για άλλη μία φορά και η Extreme Κική που θέλησε και αυτή μπόλικο χώμα σαν αγχολυτικό (κάνει και καλό μασάζ στον ποπό). Και εκεί λοιπόν που φτάνουν στου «Γρηγόρη» βλέπουν μπροστά τους αντί για τρεις, εννέα μηχανές!
Κατεβαίνουν αλλά ο Διπλός είναι φανερά αγχωμένος. Τόσες μηχανές με αναβάτες αγνώστων δυνατοτήτων για χώμα είναι δύσκολο εγχείρημα, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται πρόχειρα!
Γρήγορα δίνονται οι απαραίτητες εξηγήσεις από το Θαρραλέο. Τέσσερις μηχανές παραμένουν στη δική τους παρέα, οι υπόλοιποι πάνε για μια χαλαρή βόλτα αλλού. Πάντως αναχώρηση δε θα είχανε άμεση. Ο Έμπειρος είχε μια περιπέτεια το προηγούμενο βράδυ και αναγκάστηκε να ξενυχτίσει μέχρι τις 06:30. Με δύο ωρίτσες ύπνο λοιπόν είχε μόλις προλάβει να ξυπνήσει και δικαιούνταν ένα έστω σύντομο καφέ και κάτι να τσιμπήσει.
Έμπειρος: Γιάννη, τελικά πού θα πάμε;
Θαρραλέος: Δεν ξέρω, κάτι μου είπε ο Νίκος αλλά δεν κατάλαβα. Για πες μας ρε Νικολή, τι λέει το πρόγραμμα;
Διπλός, ενθουσιασμένος: Μάγκες, θα πάμε πρώτα στο Καβούσι και από εκεί βρήκα ένα χωματόδρομο στο Google Earth που πάει στη Θρυπτή!
Έμπειρος: Θρυπτή;
Διπλός: Θρυπτή!
Έμπειρος: Που είναι αυτή η Θρυπτή;
Διπλός: Καμιά 90ρια χιλιόμετρα ανατολικά από Ηράκλειο, μια περιοχή που έχει βουνά, δάσος, φαράγγια και διάφορα πανέμορφα γραφικά χωριά!
Έμπειρος: Έχεις ξαναπάει;
Διπλός: Όχι, γιατί;
Chef : Και πως είναι ο χωματόδρομος εκεί, ξέρεις;
Διπλός: Όχι, γιατί, έχει σημασία;
Chef (από μέσα του): Ωχ!
Έμπειρος: Και θα πάρεις και τη γυναίκα σου μαζί;
Διπλός: Φυσικά, η Κική τρελαίνεται για άγνωστες διαδρομές σε χώμα!
Έμπειρος: Ρε τι λες; Χωρίς παρεξήγηση Κική, αλλά αυτά δε γίνονται! Και πώς στέκεσαι όρθιος για να οδηγήσεις;
Διπλός: Ε, καθιστός οδηγάω όταν είμαι Διπλός (σχεδόν πάντα δηλαδή)
Έμπειρος προς Extreme: Και εσύ κάθεσαι από πίσω του συνοδηγός;
Extreme: Φυσικά…
Έμπειρος: Ε, αν δεν το δω δεν το πιστεύω ό,τι και να μου λέτε!
Θαρραλέος ψιθυριστά προς Έμπειρο: Μην τον αγριεύεις γιατί δε ξέρεις πού θα μας πάει…
Τελικά στις 09:30 και χωρίς άλλη χρονοτριβή, ξεκινάνε την ετοιμασία για να φύγουν.
Και ξεκινάνε!
Αστεία λεπτομέρεια: Το προηγούμενο κομβόι για να κάνει αναστροφή πάει στο φανάρι 20 μέτρα παρακάτω, περιμένει και μόλις ανάβει πράσινο κάνουν διαδοχικά αναστροφή.
Οι φίλοι μας αντίθετα με πρώτο το Διπλό ανεβαίνουν όλοι πάνω από το πεζοδρόμιο και περνάνε στο άλλο ρεύμα επιδεικτικά. Χμ, άγριες διαθέσεις βλέπω!
Αλλά πριν ξεκινήσουμε ας γνωρίσουμε τους πρωταγωνιστές μας και αυτή τη φορά:
Γιάννης ο Θαρραλέος (yns) με F800GS ("πέφτω, ΠΕΦΤΩΩ, ΠΕΦΤΩΩΩ!!!"...)
Νίκος ο Chef (HECTOR) με R1200GS Adventure ("Μάγκες, μαζέψτε τα ζαμπονάκια που βγάλατε και κοιτάξτε τι σας ετοίμασα!")
Μάριος o Έμπειρος (ramiod) με R1200GS Adventure ("Διπλός στο χώμα, φίλε, δε γίνεται, ξέχασέ το!")
Και βεβαίως η Extreme Κική με το σοφέρ της, το Νίκο το Διπλό (Markas), με F800GS ("Η μηχανή είναι πιο σταθερή με έξτρα βάρος πίσω!").
Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινάει ένα απόγευμα Πέμπτης. Μάριος ο Έμπειρος μπουχτισμένος από την πολλή δουλειά ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να ξεσκάσει λίγο από τη ρουτίνα. Τι πιο ωραίο λοιπόν από το να πάει μια κοντινή χωμάτινη βολτίτσα. Υπάρχει άραγε κανένας διαθέσιμος για παρέα; Χμ, για να σκεφτούμε. Α, ο Γιάννης ο Θαρραλέος ας πούμε. Τρέχει στον υπολογιστή και γράφει το μήνυμα:
Έμπειρος: Ti les gia thn kyriakh 9/1/2010 na pame ena boltaraki na lasposoyme ligo ta moto mas?
Θαρραλέος απαντάει: Εννοείται μέσα! Να το πω και του κουζουλού να δω αν μπορεί κι αυτός.
(Σημείωση Marka: Μέχρι και σήμερα δεν καταλαβαίνω σε ποιον αναφερόταν με το επίθετο «κουζουλός»)
Τυχαία παίρνει αμέσως μετά τηλέφωνο το φίλο του το Διπλό, ο οποίος αρχικά είναι διστακτικός αλλά αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να συμμετάσχει. Κατόπιν τηλεφωνεί στο Νίκο το Chef.
Θαρραλέος: Έλα Νίκο, πάμε την Κυριακή μια μικρή χωμάτινη βολτίτσα;
Chef: Μέσα, αλλά να το ξέρεις! Εγώ άλλες 2 φορές έχω πάει στο χώμα, βαρύ το μηχανάκι, να πάμε κάπου εύκολα.
Θαρραλέος: Οκ, θα το πω και του Διπλού να το έχει υπόψη του, αν έρθει τελικά, να μας βρει κάτι εύκολο.
Περνάει η Πέμπτη, έρχεται Παρασκευή απόγευμα. Ο Θαρραλέος είναι απορροφημένος πάνω από τον υπολογιστή όταν χτυπάει το τηλέφωνο. Γνωστός αριθμός!
Θαρραλέος: Πολύ Καλησπέρα σας.
Διπλός: Έλα ρε, θα έρθω.
Θαρραλέος: Πού, εδώ;
Διπλός: Όχι ρε, την Κυριακή. Έχετε κανονίσει διαδρομή;
Θαρραλέος: Ε, λέγαμε να πάμε…
Διπλός: Α, όχι ,δε θέλω φλώρικες διαδρομές, πάμε μια καλή βόλτα να γουστάρουμε! Θα πάμε στη Θρυπτή!
Θαρραλέος: Θρυπτή;
Διπλός: Ναι, στη Θρυπτή!
Θαρραλέος: Θρυπτή;;;
Διπλός: Ναι ρε Θρυπτή τι πρόβλημα υπάρχει;
Θαρραλέος: Μα, τι είναι αυτή η Θρυπτή, χωριό, βουνό, δάσος;
Διπλός: Όλα αυτά μαζί, τι σε νοιάζει; Ένα μέρος με χωματόδρομους!
Θαρραλέος: Και πού είναι αυτή η Θρυπτή;
Διπλός: Είναι μια περιοχή φοβερή, πανέμορφη! Καμιά 90ρια χιλιόμετρα ανατολικά από το Ηράκλειο και έχει απ΄ όλα! Μόνο να ξεκινήσουμε νωρίς να προλάβουμε να δούμε πολλά έτσι;
Θαρραλέος με μάτι που γυαλίζει πια: Ναι ναι, πάμε!
Πράγματι το ραντεβού κλείνεται για την Κυριακή 9 Γεννάρη πρωί στου «Γρηγόρη» στην Καζαντζίδη. Αναχώρηση στις 09:00 ακριβώς! Το πρόγραμμα των τολμηρών ταξιδιωτών είναι βαρύ και οι μέρες ακόμα μικρές.
Κυριακή πρωί λοιπόν και ο Διπλός είναι αγχωμένος. Η ώρα είναι 09:00 και τώρα ξεκινάνε από το σπίτι! Γιατί; Γιατί οι γυναίκες θέλουν να βάλουν και τα καλλυντικά τους πριν βγούνε για βόλτα. Ποιες γυναίκες; Μα τι Διπλός θα ήταν αν δεν ερχόταν για άλλη μία φορά και η Extreme Κική που θέλησε και αυτή μπόλικο χώμα σαν αγχολυτικό (κάνει και καλό μασάζ στον ποπό). Και εκεί λοιπόν που φτάνουν στου «Γρηγόρη» βλέπουν μπροστά τους αντί για τρεις, εννέα μηχανές!
Κατεβαίνουν αλλά ο Διπλός είναι φανερά αγχωμένος. Τόσες μηχανές με αναβάτες αγνώστων δυνατοτήτων για χώμα είναι δύσκολο εγχείρημα, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται πρόχειρα!
Γρήγορα δίνονται οι απαραίτητες εξηγήσεις από το Θαρραλέο. Τέσσερις μηχανές παραμένουν στη δική τους παρέα, οι υπόλοιποι πάνε για μια χαλαρή βόλτα αλλού. Πάντως αναχώρηση δε θα είχανε άμεση. Ο Έμπειρος είχε μια περιπέτεια το προηγούμενο βράδυ και αναγκάστηκε να ξενυχτίσει μέχρι τις 06:30. Με δύο ωρίτσες ύπνο λοιπόν είχε μόλις προλάβει να ξυπνήσει και δικαιούνταν ένα έστω σύντομο καφέ και κάτι να τσιμπήσει.
Έμπειρος: Γιάννη, τελικά πού θα πάμε;
Θαρραλέος: Δεν ξέρω, κάτι μου είπε ο Νίκος αλλά δεν κατάλαβα. Για πες μας ρε Νικολή, τι λέει το πρόγραμμα;
Διπλός, ενθουσιασμένος: Μάγκες, θα πάμε πρώτα στο Καβούσι και από εκεί βρήκα ένα χωματόδρομο στο Google Earth που πάει στη Θρυπτή!
Έμπειρος: Θρυπτή;
Διπλός: Θρυπτή!
Έμπειρος: Που είναι αυτή η Θρυπτή;
Διπλός: Καμιά 90ρια χιλιόμετρα ανατολικά από Ηράκλειο, μια περιοχή που έχει βουνά, δάσος, φαράγγια και διάφορα πανέμορφα γραφικά χωριά!
Έμπειρος: Έχεις ξαναπάει;
Διπλός: Όχι, γιατί;
Chef : Και πως είναι ο χωματόδρομος εκεί, ξέρεις;
Διπλός: Όχι, γιατί, έχει σημασία;
Chef (από μέσα του): Ωχ!
Έμπειρος: Και θα πάρεις και τη γυναίκα σου μαζί;
Διπλός: Φυσικά, η Κική τρελαίνεται για άγνωστες διαδρομές σε χώμα!
Έμπειρος: Ρε τι λες; Χωρίς παρεξήγηση Κική, αλλά αυτά δε γίνονται! Και πώς στέκεσαι όρθιος για να οδηγήσεις;
Διπλός: Ε, καθιστός οδηγάω όταν είμαι Διπλός (σχεδόν πάντα δηλαδή)
Έμπειρος προς Extreme: Και εσύ κάθεσαι από πίσω του συνοδηγός;
Extreme: Φυσικά…
Έμπειρος: Ε, αν δεν το δω δεν το πιστεύω ό,τι και να μου λέτε!
Θαρραλέος ψιθυριστά προς Έμπειρο: Μην τον αγριεύεις γιατί δε ξέρεις πού θα μας πάει…
Τελικά στις 09:30 και χωρίς άλλη χρονοτριβή, ξεκινάνε την ετοιμασία για να φύγουν.
Και ξεκινάνε!
Αστεία λεπτομέρεια: Το προηγούμενο κομβόι για να κάνει αναστροφή πάει στο φανάρι 20 μέτρα παρακάτω, περιμένει και μόλις ανάβει πράσινο κάνουν διαδοχικά αναστροφή.
Οι φίλοι μας αντίθετα με πρώτο το Διπλό ανεβαίνουν όλοι πάνω από το πεζοδρόμιο και περνάνε στο άλλο ρεύμα επιδεικτικά. Χμ, άγριες διαθέσεις βλέπω!
Markas
Μέλος
Οι άγριες διαθέσεις της παρέας γρήγορα ξεθυμαίνουν βέβαια στην εθνική. Πρώτος ο Διπλός με τους υπόλοιπους να εναλλάσσονται στις επόμενες θέσεις.
Σεβόμενος τα χωμάτινα λάστιχα που φοράνε όλοι τους ο Διπλός, που καθορίζει το ρυθμό από μπροστά, κρατάει σταθερή ταχύτητα 120χλμ/ώρα (και όταν λέμε σταθερά εννοούμε σταθερά! Στροφές, ευθείες, προσπεράσεις, παντού!)
Ο καλός δρόμος δίνει σύντομα στο ύψος της Σταλίδας τη θέση του σε επαρχιακό και σύντομα φτάνουν στα Μάλια για να βάλει βενζίνη ο Chef και να τσεκάρουν τον αέρα στα λάστιχα οι υπόλοιποι.
Ο Έμπειρος ελέγχει την πίεση στα λάστιχα και αφού βγάζει λίγο αέρα σταματάει ικανοποιημένος στην πίεση 15 Psi. Έρχεται η σειρά του Διπλού ο οποίος στην αρχή προσθέτει λίγο αέρα, έπειτα βάζει λίγο ακόμα και τέλος σταματάει στο νούμερο 28!
Ο Έμπειρος ψυλλιάζεται πως κάτι δεν πάει καλά: Να σε ρωτήσω λίγο. Πόση πίεση βάζεις στα λάστιχα;
Διπλός αδιάφορα: Κανονικά 25-26 αλλά επειδή τώρα είναι ζεστά και δείχνει παραπάνω έβαλα 28.
Έμπειρος έτοιμος να πάθει εγκεφαλικό: Ρε είσαι τρελός; Στα μαθήματα Enduro μας έβαζαν σε όλους 15-17 ΤΟ ΠΟΛΥ! Με τόσο αέρα θα πηδάει το λάστιχο πέρα δώθε!
Διπλός: Ε, σε χωματόδρομους πάμε, έτσι και αλλιώς θα κατακτυπηθούμε οπότε λίγο παραπάνω…
Έμπειρος: Ρε μα τι λες; Στο χωματόδρομο άμα πέσουμε ειδικά σε λάσπες θα γλιστράει ο μπροστινός σου τροχός πολύ, δε θα μπορείς να οδηγήσεις έτσι!
Διπλός: Σιγά, στο χώμα έτσι πρέπει να γίνεται, να γλιστράει λίγο να έχουμε αγωνία. Αν ήταν να έψαχνα κράτημα θα έμενα στην άσφαλτο…
Έμπειρος, κάγκελο: Και είσαι και Διπλός; Ε, αν τα καταφέρεις θα είσαι ΗΡΩΑΣ!
Διπλός: Κοίτα, όχι απλά θα τα καταφέρω αλλά στο τέλος της ημέρας θα έχω και τη μικρότερη κατανάλωση μια και θα πηγαίνω πιο χαλαρά από όλους σας!
Αρκετά φλυάρησαν όμως οι φίλοι μας που ανεβαίνουν αμέσως στις μηχανές και κατευθύνονται προς το στόχο τους. Εδώ βρίσκονται στην περιφερειακή του Αγίου Νικολάου…
…κοντά στην Παχιά Άμμο…
..και επιτέλους γύρω στις 10:45 φτάνουν στο Καβούσι όπου στρίβουν δεξιά στην πινακίδα. Στο βάθος δεξιά φαίνεται το φαράγγι μέσα από το οποίο θα ανέβουν στο βουνό.
Λίγα μέτρα έξω από το χωριό αλλά πριν μπουν στο χωματόδρομο σταματάνε να κρυώσουν λίγο τα λάστιχα. Όλα τα λάστιχα καλό είναι να μην είναι πολύ ζεστά όταν μπαίνετε σε χωματόδρομο γιατί μπορεί να φύγουν κομμάτια. Ειδικά τα χωμάτινα ζεσταίνονται πολύ γρήγορα στην άσφαλτο και μια ολιγόλεπτη στάση επιβάλλεται. Ένα τσιγάρο για τους καπνίζοντες και μια ανάσα για τους υπόλοιπους λοιπόν, με το ηθικό να είναι ακμαίο και τον Έμπειρο να περιεργάζεται το Διπλό και την Extreme, περιμένοντας προφανώς ανά πάσα στιγμή να ανακοινώσει πως τελικά η βόλτα είναι ασφάλτινη ή πως η Extreme αποχωρεί.
Αστεία λεπτομέρεια: Περνάει ένα αγροτικό και σταματάει να περιεργαστεί ο συμπαθής γεράκος τους μηχανόβιους μας.
Γεράκος: Πού πάτε παλικάρια;
Διπλός: Θρυπτή παππού.
Γεράκος: Θρυπτή;
Διπλός: Ναι παππού, Θρυπτή καλά πάμε;
Γεράκος: Χάχα, ναι , καλά πάτε, χαχαχα. Καλό δρόμο παλικάρια!
Έμπειρος: Γιατί γελάει Νίκο ο παππούς;
Σεβόμενος τα χωμάτινα λάστιχα που φοράνε όλοι τους ο Διπλός, που καθορίζει το ρυθμό από μπροστά, κρατάει σταθερή ταχύτητα 120χλμ/ώρα (και όταν λέμε σταθερά εννοούμε σταθερά! Στροφές, ευθείες, προσπεράσεις, παντού!)
Ο καλός δρόμος δίνει σύντομα στο ύψος της Σταλίδας τη θέση του σε επαρχιακό και σύντομα φτάνουν στα Μάλια για να βάλει βενζίνη ο Chef και να τσεκάρουν τον αέρα στα λάστιχα οι υπόλοιποι.
Ο Έμπειρος ελέγχει την πίεση στα λάστιχα και αφού βγάζει λίγο αέρα σταματάει ικανοποιημένος στην πίεση 15 Psi. Έρχεται η σειρά του Διπλού ο οποίος στην αρχή προσθέτει λίγο αέρα, έπειτα βάζει λίγο ακόμα και τέλος σταματάει στο νούμερο 28!
Ο Έμπειρος ψυλλιάζεται πως κάτι δεν πάει καλά: Να σε ρωτήσω λίγο. Πόση πίεση βάζεις στα λάστιχα;
Διπλός αδιάφορα: Κανονικά 25-26 αλλά επειδή τώρα είναι ζεστά και δείχνει παραπάνω έβαλα 28.
Έμπειρος έτοιμος να πάθει εγκεφαλικό: Ρε είσαι τρελός; Στα μαθήματα Enduro μας έβαζαν σε όλους 15-17 ΤΟ ΠΟΛΥ! Με τόσο αέρα θα πηδάει το λάστιχο πέρα δώθε!
Διπλός: Ε, σε χωματόδρομους πάμε, έτσι και αλλιώς θα κατακτυπηθούμε οπότε λίγο παραπάνω…
Έμπειρος: Ρε μα τι λες; Στο χωματόδρομο άμα πέσουμε ειδικά σε λάσπες θα γλιστράει ο μπροστινός σου τροχός πολύ, δε θα μπορείς να οδηγήσεις έτσι!
Διπλός: Σιγά, στο χώμα έτσι πρέπει να γίνεται, να γλιστράει λίγο να έχουμε αγωνία. Αν ήταν να έψαχνα κράτημα θα έμενα στην άσφαλτο…
Έμπειρος, κάγκελο: Και είσαι και Διπλός; Ε, αν τα καταφέρεις θα είσαι ΗΡΩΑΣ!
Διπλός: Κοίτα, όχι απλά θα τα καταφέρω αλλά στο τέλος της ημέρας θα έχω και τη μικρότερη κατανάλωση μια και θα πηγαίνω πιο χαλαρά από όλους σας!
Αρκετά φλυάρησαν όμως οι φίλοι μας που ανεβαίνουν αμέσως στις μηχανές και κατευθύνονται προς το στόχο τους. Εδώ βρίσκονται στην περιφερειακή του Αγίου Νικολάου…
…κοντά στην Παχιά Άμμο…
..και επιτέλους γύρω στις 10:45 φτάνουν στο Καβούσι όπου στρίβουν δεξιά στην πινακίδα. Στο βάθος δεξιά φαίνεται το φαράγγι μέσα από το οποίο θα ανέβουν στο βουνό.
Λίγα μέτρα έξω από το χωριό αλλά πριν μπουν στο χωματόδρομο σταματάνε να κρυώσουν λίγο τα λάστιχα. Όλα τα λάστιχα καλό είναι να μην είναι πολύ ζεστά όταν μπαίνετε σε χωματόδρομο γιατί μπορεί να φύγουν κομμάτια. Ειδικά τα χωμάτινα ζεσταίνονται πολύ γρήγορα στην άσφαλτο και μια ολιγόλεπτη στάση επιβάλλεται. Ένα τσιγάρο για τους καπνίζοντες και μια ανάσα για τους υπόλοιπους λοιπόν, με το ηθικό να είναι ακμαίο και τον Έμπειρο να περιεργάζεται το Διπλό και την Extreme, περιμένοντας προφανώς ανά πάσα στιγμή να ανακοινώσει πως τελικά η βόλτα είναι ασφάλτινη ή πως η Extreme αποχωρεί.
Αστεία λεπτομέρεια: Περνάει ένα αγροτικό και σταματάει να περιεργαστεί ο συμπαθής γεράκος τους μηχανόβιους μας.
Γεράκος: Πού πάτε παλικάρια;
Διπλός: Θρυπτή παππού.
Γεράκος: Θρυπτή;
Διπλός: Ναι παππού, Θρυπτή καλά πάμε;
Γεράκος: Χάχα, ναι , καλά πάτε, χαχαχα. Καλό δρόμο παλικάρια!
Έμπειρος: Γιατί γελάει Νίκο ο παππούς;
Markas
Μέλος
Άγνωστο γιατί γελούσε ο συμπαθής γεράκος αλλά εντωμεταξύ τα λάστιχα δρόσισαν και οι ηρωικοί αναβάτες ξεκινάνε με όρεξη για περιπέτειες! Αρκετοί οι χωματόδρομοι στην περιοχή αλλά έχουν σήμανση και δε χάνεσαι. (Όπως γράφει στην πινακίδα έχει δίπλα στο δρόμο μια αρχαία ελιά την οποία όμως δεν επισκέφτηκαν σε αυτήν την εκδρομή λόγω έλλειψης χρόνου).
Η διαδρομή είναι αρκετά ανηφορική και γρήγορα τους προσφέρει όμορφη θέα στο πέλαγος. Η ημέρα είναι ηλιόλουστη αλλά…
…βρίσκονται ως επί το πλείστον σε σκιά (και στη δροσιά) μια και το βουνό εμποδίζει ακόμα τον ήλιο.
Ο δρόμος είναι μέτριος χωματόδρομος με όλο και αραιότερα κομμάτια τσιμέντου ενώ σύντομα γίνεται πολύ άθλιος! Παραδόξως δε μοιάζει να συντηρείται. Το γιατί το γράφω αυτό…
…το καταλαβαίνετε από τις φωτογραφίες και μόνοι σας. Σε αυτό το σημείο παρεμπιπτόντως ενημερώνει ο Έμπειρος το Θαρραλέο πως τα μπουκάλια με νερό που είχε στερεώσει στη σχάρα είχαν αυτονομηθεί!
Βέβαια όταν έχεις ήδη φάει αρκετό κατακτύπημα να φτάσεις μέχρι εδώ προτιμάς να περπατήσεις λίγο πίσω να τα πάρεις παρά να πας με τη μηχανή.
Το τοπίο μέσα στο φαράγγι επιβλητικό. Το να περάσει ο δρόμος από εδώ πάντως σίγουρα δεν ήταν εύκολο. Εδώ φαίνεται να κρέμεται στο κενό!
Στη διαδρομή περνάνε δίπλα από τους μισοέρημους οικισμούς Παναγιά, Μέλισσες. Παρά το ότι βλέπουν σπίτια κατοικημένα, ο δρόμος διακόπτεται από φράχτη (για τα ζώα) ενώ παραμένει σε κακό χάλι.
Καθόλου περίεργο το ότι πολλές φωτογραφίες που τραβάει εν κινήσει η Extreme βγαίνουν θολές.
Η θέα από την άλλη συνεχώς βελτιώνεται όσο ανεβαίνουν υψόμετρο.
Δαιδαλώδεις οι δρόμοι σε αυτήν την περιοχή αλλά όπως είχε δει ο Διπλός στο δορυφόρο η κατεύθυνση που έπρεπε να πάρουν θα ήταν ανοδική καταρχάς και νοτιοδυτική. Οπότε, ύστερα από 1-2 πισωγυρίσματα καταφέρνουν και βρίσκουν το σωστό δρόμο. Στη φωτογραφία φαίνεται απέναντι ο δρόμος που θα πάρουν στην επιστροφή.
Επιτέλους στρίβουν στην τελευταία στροφή και…
…αποκαλύπτεται το πανέμορφο χωριό, η Θρυπτή! (ναι, τα είπαμε, Θρυπτή το λένε!). Στη φωτογραφία φαίνεται και τμήμα του μικρού δάσους της Θρυπτής που βρίσκεται στην περιοχή.
Η διαδρομή είναι αρκετά ανηφορική και γρήγορα τους προσφέρει όμορφη θέα στο πέλαγος. Η ημέρα είναι ηλιόλουστη αλλά…
…βρίσκονται ως επί το πλείστον σε σκιά (και στη δροσιά) μια και το βουνό εμποδίζει ακόμα τον ήλιο.
Ο δρόμος είναι μέτριος χωματόδρομος με όλο και αραιότερα κομμάτια τσιμέντου ενώ σύντομα γίνεται πολύ άθλιος! Παραδόξως δε μοιάζει να συντηρείται. Το γιατί το γράφω αυτό…
…το καταλαβαίνετε από τις φωτογραφίες και μόνοι σας. Σε αυτό το σημείο παρεμπιπτόντως ενημερώνει ο Έμπειρος το Θαρραλέο πως τα μπουκάλια με νερό που είχε στερεώσει στη σχάρα είχαν αυτονομηθεί!
Βέβαια όταν έχεις ήδη φάει αρκετό κατακτύπημα να φτάσεις μέχρι εδώ προτιμάς να περπατήσεις λίγο πίσω να τα πάρεις παρά να πας με τη μηχανή.
Το τοπίο μέσα στο φαράγγι επιβλητικό. Το να περάσει ο δρόμος από εδώ πάντως σίγουρα δεν ήταν εύκολο. Εδώ φαίνεται να κρέμεται στο κενό!
Καθόλου περίεργο το ότι πολλές φωτογραφίες που τραβάει εν κινήσει η Extreme βγαίνουν θολές.
Η θέα από την άλλη συνεχώς βελτιώνεται όσο ανεβαίνουν υψόμετρο.
Δαιδαλώδεις οι δρόμοι σε αυτήν την περιοχή αλλά όπως είχε δει ο Διπλός στο δορυφόρο η κατεύθυνση που έπρεπε να πάρουν θα ήταν ανοδική καταρχάς και νοτιοδυτική. Οπότε, ύστερα από 1-2 πισωγυρίσματα καταφέρνουν και βρίσκουν το σωστό δρόμο. Στη φωτογραφία φαίνεται απέναντι ο δρόμος που θα πάρουν στην επιστροφή.
Επιτέλους στρίβουν στην τελευταία στροφή και…
…αποκαλύπτεται το πανέμορφο χωριό, η Θρυπτή! (ναι, τα είπαμε, Θρυπτή το λένε!). Στη φωτογραφία φαίνεται και τμήμα του μικρού δάσους της Θρυπτής που βρίσκεται στην περιοχή.
Markas
Μέλος
Λίγο μετά την οπτική τους επαφή με το χωριό ο Διπλός για άλλη μια φορά ξεχνιέται και προσπερνάει μια διασταύρωση. Πάλι πίσω; Οι υπόλοιποι της παρέας αποδέχονται στωικά τα καπρίτσια του Διπλού αλλά στην ερώτηση για το τι υπάρχει στο δρόμο που τους πάει αυτός χαμογελά κάτω από το κράνος του. Θα δείτε, θα δείτε…
Η θέα καταπληκτική! Το στενότερο σημείο της Κρήτης με θέα στο Κρητικό και Λυβικό πέλαγος στο πιάτο σας από ύψος 860 μέτρων! Η Extreme κλασικά κάθεται και απολαμβάνει τη θέα στην άκρη του γκρεμού ενώ οι υπόλοιποι φτιάχνουν καφεδάκια και τρώνε μερικούς ξηρούς καρπούς με σταφίδες που ξέθαψε ο Διπλός.
Θέα από Καβούσι και ανατολικά…
…Άγιος Νικόλαος και Ελούντα…
…Παχιά Άμμος και Άγιος Νικόλαος…
…Ιεράπετρα…
…Δάσος Θρυπτής…
…ενώ αχνοφαίνεται και το χωριό. Το βουνό με την κεραία στην κορυφή λέγεται και αυτό Θρυπτή ενώ στην κορυφή του έχει το ξωκλήσι του Αφέντη Εσταυρωμένου που είναι ο επόμενος στόχος της εξόρμησης!
Όχι Νίκο, μην τη σπρώξεις! Σκέψου τα παιδιά σας!
Το σπιτάκι δίπλα στο γκρεμό χρησιμεύει ως παρατηρητήριο για τη φύλαξη της γύρω περιοχής από φωτιά το καλοκαίρι.
Η θέα καταπληκτική! Το στενότερο σημείο της Κρήτης με θέα στο Κρητικό και Λυβικό πέλαγος στο πιάτο σας από ύψος 860 μέτρων! Η Extreme κλασικά κάθεται και απολαμβάνει τη θέα στην άκρη του γκρεμού ενώ οι υπόλοιποι φτιάχνουν καφεδάκια και τρώνε μερικούς ξηρούς καρπούς με σταφίδες που ξέθαψε ο Διπλός.
Θέα από Καβούσι και ανατολικά…
…Άγιος Νικόλαος και Ελούντα…
…Παχιά Άμμος και Άγιος Νικόλαος…
…Ιεράπετρα…
…Δάσος Θρυπτής…
…ενώ αχνοφαίνεται και το χωριό. Το βουνό με την κεραία στην κορυφή λέγεται και αυτό Θρυπτή ενώ στην κορυφή του έχει το ξωκλήσι του Αφέντη Εσταυρωμένου που είναι ο επόμενος στόχος της εξόρμησης!
Όχι Νίκο, μην τη σπρώξεις! Σκέψου τα παιδιά σας!
Το σπιτάκι δίπλα στο γκρεμό χρησιμεύει ως παρατηρητήριο για τη φύλαξη της γύρω περιοχής από φωτιά το καλοκαίρι.
Markas
Μέλος
Έφαγαν, έβγαλαν φωτογραφίες, θαύμασαν το τοπίο… Για την ακρίβεια τους συνεπήρε τόσο το μέρος που ενώ φτάσανε γύρω στις 12:00, σηκώθηκαν για να φύγουν στις 13:00 με το ζόρι!
Πριν φύγουν προσπαθούν να στηθούν για μια ομαδική φωτογραφία. Μα που να βάλουνε τη φωτογραφική μηχανή; Χμμ… Εκείνη τη στιγμή πλησιάζουν δύο αμάξια και κατεβαίνει μια παρέα ηλικιωμένων που ήρθαν να θαυμάσουν τη θέα και μετά χαράς τους βγάζουν μια αναμνηστική φωτογραφία (δυστυχώς θολή)
Δρόμο λοιπόν για τον επόμενο στόχο της εκδρομής των ατρόμητων αναβατών. Η κατεύθυνση που πρέπει να πάρουν είναι νότια, λίγο δυτικά μετά και πάλι νότια μέχρι να βρουν το δρόμο που ανεβαίνει για τη Κορυφή του Αφέντη Εσταυρωμένου. Λίγο μετά την επάνοδο τους στον αρχικό δρόμο φτάνουν σε μία διασταύρωση τύπου Τ. Δεξιά πηγαίνει εμφανώς προς Θρυπτή ενώ λογικά αριστερά πάει προς το χωριό Ορεινό και τον Αφέντη. Την ώρα που ο Διπλός σταματάει στη διασταύρωση για να περιμένει τους υπόλοιπους που είχαν για κάποιο λόγο καθυστερήσει, καταφθάνει ένα παλιό αμάξι με 3-4 ξένους μετανάστες με κατεύθυνση προς το χωριό και σταματάει μπροστά τους.
Μετανάστες: Πάει Θρυπτή;
Διπλός: Ναι ναι, Θρυπτή.
Μετανάστες (δείχνοντας προς το χωριό): Πάει Θρυπτή;
Διπλός: Μα ναι, πάει Θρυπτή.
Μετανάστες (όλοι μαζί δείχνοντας προς το χωριό φωνάζοντας): Θρυπτή, Θρυπτή, Θρυπτή!
Διπλός έχοντας αρχίσει να τσατίζεται: Ρε τάπαμε, πάει Θρυπτή, αμέτε στο καλό τώρα έχουμε και δουλειές!
Extreme ψιθυριστά προς Διπλό: Νίκο, νομίζω πως μας ρωτάνε εμάς αν θέλουμε να πάμε Θρυπτή για να μας δείξουν το δρόμο…
Διπλός χαμογελώντας τώρα: Ααααα! Όχι, δεν πάμε Θρυπτή, προς Ορεινό πάμε…
Μετανάστες: Αααα, πάει Ορεινό;
Διπλός: Ξέρω εγώ, ο χάρτης έλεγε πως πάει, μη μου πείτε πως χάλασε ο δρόμος;
Μετανάστες εμφανώς ικανοποιημένοι πλέον και δείχνοντας αριστερά: Ορεινό, Ορεινό!
Καταφτάνουν εντωμεταξύ και οι υπόλοιποι της παρέας και ξεκινάνε αφού χαιρετηθούν με τους φιλικούς μετανάστες.
Εκεί γίνεται τώρα ένα μικρό μπέρδεμα. Κάπου χάνει ο Διπλός την επόμενη διασταύρωση (πάλι!) με αποτέλεσμα να μπλέξουν σε διάφορους χωματόδρομους πάνω από το χωριό που ενώνουν τις πεζούλες, πολλοί από τους οποίους καταλήγουν σε αδιέξοδα. Χάνουν ένα εικοσάλεπτο έτσι σε μπρος πίσω μέχρι ρωτώντας για να βρουν τη σωστή διασταύρωση (προφανής κανονικά, πώς τους ξέφυγε
αλλά τουλάχιστο οδηγούσαν σε ένα όμορφο τοπίο δίπλα ή μέσα στο δάσος. Αν όλα πήγαιναν καλά από θέμα χρόνου θα ξανακατέβαιναν από εδώ μετά την κορυφή για ένα μεγάλο κύκλο του βουνού από δυτικά.
Εδώ ο Chef περιμένει μαζί με τους υπόλοιπους το Διπλό που έχει προχωρήσει για να ανιχνεύσει το δρόμο (πάλι αδιέξοδο ήταν). Τι; Τι είναι αυτό στο παντελόνι σου; Βραχήκαμε ε; Άλλη φορά να έρθεις με κατάλληλο παντελόνι και μπότες νέε μου! Αλλιώς μην πλατσουρίζεις στα νερά!
Ο κύκλος που έκαναν οι φίλοι μας ενώ φαίνεται και ο δρόμος που θα μπορούσαν να πάρουν αμέσως αν δε χάνονταν.
Επιτέλους βρίσκουν την πινακίδα (φαίνεται από την πλευρά του Ορεινού) και αρχίζουν την ανηφόρα. Άντε γρήγορα, έχετε αργήσει!
Γρήγορα; Τι γρήγορα! Όλος ο δρόμος μοιάζει με πρόχειρο νταμάρι από χαλίκια αλλά με αρκετά ανηφορική κλίση και μεγάλα νεροφαγώματα διαμήκη και εγκάρσια!
Αν και στις φωτογραφίες δε φαίνεται (ίσως όχι σε αυτές που κατάφερε εν τέλει η Extreme να βγάλει καθαρές), ο δρόμος πέρα από τα όποια εμπόδια είχε και κλίση προς το βουνό αρκετές μοίρες (ο μπουλτοζιέρης που άνοιγε το δρόμο θα τα είχε δει όλα! ). Τόσες που οι φίλοι μας φοβόντουσαν πως με το παραμικρό θα γλιστρούσαν και θα έπεφταν!
Σε τέτοιες καταστάσεις με σαθρό έδαφος η λύση είναι φαινομενικά απλή: Δώσε γκάζι στη μηχανή και θα περάσεις όλα τα εμπόδια πολύ εύκολα (ή θα φας τα μούτρα σου, χαχα) Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι τρεις στους τέσσερις φίλους μας και πέρασαν έστω και δύσκολα. Ο Έμπειρος όμως φοβήθηκε ένα μεγάλο διαμήκες χαντάκι, άφησε για λίγο το γκάζι και έπεσε σε αυτό ακριβώς το χαντάκι που φοβότανε! Στη φώτο φαίνεται στο βάθος που αγκομαχεί να βγει σε καθαρό έδαφος.
Ευτυχώς τον παίρνουν χαμπάρι οι προπορευόμενοι που σταματούν λίγο παρακάτω και ετοιμάζονται να συνδράμουν χωρίς τελικά να χρειαστεί.
Κάνουν μια μικρή στάση για μια ανάσα.
Chef, εμφανώς προβληματισμένος: Ρε σεις, πως θα κατέβουμε πάλι από εκεί;
Extreme: Οδήγα βρε Νίκο πιο στρωτά, όλο θολές φωτογραφίες βγάζω πια!
Διπλός: Ευτυχώς που είχα την Κική και είχε πρόσφυση ο πίσω τροχός!
Θαρραλέος: Μιλάμε, εδώ και πέντε λεπτά συνεχώς νομίζω πως είμαι έτοιμος να πέσω!
Έμπειρος: Έβλεπα το χαντάκι να πλησιάζει και έλεγα μέσα μου «Πήγαινε από την άλλη, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΑΑΑ! Και χραπ, έπεσα μέσα και κόλλησα! Να, μύρισε ο δίσκος από το πολύ πατινάρισμα για να βγω!
Από το Adventure του Έμπειρου όντως ερχόταν μια περίεργη μυρωδιά! Μέχρι σήμερα δεν έχουμε μάθει στα σίγουρα τι ήτανε αλλά αργότερα που έπεσε σε νερά μύρισε πάλι. Δεν έβγαζε κάποια ένδειξη προβλήματος πάντως, οπότε το ταξίδι συνεχίζεται!
Βλέπετε την κλίση προς το βουνό που έλεγα;
Έλα… λίγο ακόμα και φτάσαμε στην κορυφή!
Προς μεγάλη απογοήτευση όλων των ταξιδιωτών μας (ακόμα και της Extreme!) ΔΕΝ έφτασαν ακόμα στην κορυφή αλλά σε ένα μικρό πλάτεμα. Άντε κουράγιο παιδιά, λίγο ακόμα έμεινε. Βουρ λοιπόν για τη κορυφή του όρους Θρυπτή με το ξωκλήσι του Αφέντη Εσταυρωμένου.
Πάντως για να μη νομίζετε πως τόση ώρα οι φίλοι μας τεμπελιάζανε, σας προκαλώ να προσέξετε τα σύννεφα στον ορίζοντα και τη θέα βορινά! Οι φίλοι μας είχαν ήδη ανέβει σε αρκετό ύψος!
Και φτάσανε στην κορυφή! Η θέα απλά φανταστική!
Πριν φύγουν προσπαθούν να στηθούν για μια ομαδική φωτογραφία. Μα που να βάλουνε τη φωτογραφική μηχανή; Χμμ… Εκείνη τη στιγμή πλησιάζουν δύο αμάξια και κατεβαίνει μια παρέα ηλικιωμένων που ήρθαν να θαυμάσουν τη θέα και μετά χαράς τους βγάζουν μια αναμνηστική φωτογραφία (δυστυχώς θολή)
Δρόμο λοιπόν για τον επόμενο στόχο της εκδρομής των ατρόμητων αναβατών. Η κατεύθυνση που πρέπει να πάρουν είναι νότια, λίγο δυτικά μετά και πάλι νότια μέχρι να βρουν το δρόμο που ανεβαίνει για τη Κορυφή του Αφέντη Εσταυρωμένου. Λίγο μετά την επάνοδο τους στον αρχικό δρόμο φτάνουν σε μία διασταύρωση τύπου Τ. Δεξιά πηγαίνει εμφανώς προς Θρυπτή ενώ λογικά αριστερά πάει προς το χωριό Ορεινό και τον Αφέντη. Την ώρα που ο Διπλός σταματάει στη διασταύρωση για να περιμένει τους υπόλοιπους που είχαν για κάποιο λόγο καθυστερήσει, καταφθάνει ένα παλιό αμάξι με 3-4 ξένους μετανάστες με κατεύθυνση προς το χωριό και σταματάει μπροστά τους.
Μετανάστες: Πάει Θρυπτή;
Διπλός: Ναι ναι, Θρυπτή.
Μετανάστες (δείχνοντας προς το χωριό): Πάει Θρυπτή;
Διπλός: Μα ναι, πάει Θρυπτή.
Μετανάστες (όλοι μαζί δείχνοντας προς το χωριό φωνάζοντας): Θρυπτή, Θρυπτή, Θρυπτή!
Διπλός έχοντας αρχίσει να τσατίζεται: Ρε τάπαμε, πάει Θρυπτή, αμέτε στο καλό τώρα έχουμε και δουλειές!
Extreme ψιθυριστά προς Διπλό: Νίκο, νομίζω πως μας ρωτάνε εμάς αν θέλουμε να πάμε Θρυπτή για να μας δείξουν το δρόμο…
Διπλός χαμογελώντας τώρα: Ααααα! Όχι, δεν πάμε Θρυπτή, προς Ορεινό πάμε…
Μετανάστες: Αααα, πάει Ορεινό;
Διπλός: Ξέρω εγώ, ο χάρτης έλεγε πως πάει, μη μου πείτε πως χάλασε ο δρόμος;
Μετανάστες εμφανώς ικανοποιημένοι πλέον και δείχνοντας αριστερά: Ορεινό, Ορεινό!
Καταφτάνουν εντωμεταξύ και οι υπόλοιποι της παρέας και ξεκινάνε αφού χαιρετηθούν με τους φιλικούς μετανάστες.
Εκεί γίνεται τώρα ένα μικρό μπέρδεμα. Κάπου χάνει ο Διπλός την επόμενη διασταύρωση (πάλι!) με αποτέλεσμα να μπλέξουν σε διάφορους χωματόδρομους πάνω από το χωριό που ενώνουν τις πεζούλες, πολλοί από τους οποίους καταλήγουν σε αδιέξοδα. Χάνουν ένα εικοσάλεπτο έτσι σε μπρος πίσω μέχρι ρωτώντας για να βρουν τη σωστή διασταύρωση (προφανής κανονικά, πώς τους ξέφυγε
αλλά τουλάχιστο οδηγούσαν σε ένα όμορφο τοπίο δίπλα ή μέσα στο δάσος. Αν όλα πήγαιναν καλά από θέμα χρόνου θα ξανακατέβαιναν από εδώ μετά την κορυφή για ένα μεγάλο κύκλο του βουνού από δυτικά.
Εδώ ο Chef περιμένει μαζί με τους υπόλοιπους το Διπλό που έχει προχωρήσει για να ανιχνεύσει το δρόμο (πάλι αδιέξοδο ήταν). Τι; Τι είναι αυτό στο παντελόνι σου; Βραχήκαμε ε; Άλλη φορά να έρθεις με κατάλληλο παντελόνι και μπότες νέε μου! Αλλιώς μην πλατσουρίζεις στα νερά!
Ο κύκλος που έκαναν οι φίλοι μας ενώ φαίνεται και ο δρόμος που θα μπορούσαν να πάρουν αμέσως αν δε χάνονταν.
Επιτέλους βρίσκουν την πινακίδα (φαίνεται από την πλευρά του Ορεινού) και αρχίζουν την ανηφόρα. Άντε γρήγορα, έχετε αργήσει!
Γρήγορα; Τι γρήγορα! Όλος ο δρόμος μοιάζει με πρόχειρο νταμάρι από χαλίκια αλλά με αρκετά ανηφορική κλίση και μεγάλα νεροφαγώματα διαμήκη και εγκάρσια!
Αν και στις φωτογραφίες δε φαίνεται (ίσως όχι σε αυτές που κατάφερε εν τέλει η Extreme να βγάλει καθαρές), ο δρόμος πέρα από τα όποια εμπόδια είχε και κλίση προς το βουνό αρκετές μοίρες (ο μπουλτοζιέρης που άνοιγε το δρόμο θα τα είχε δει όλα! ). Τόσες που οι φίλοι μας φοβόντουσαν πως με το παραμικρό θα γλιστρούσαν και θα έπεφταν!
Σε τέτοιες καταστάσεις με σαθρό έδαφος η λύση είναι φαινομενικά απλή: Δώσε γκάζι στη μηχανή και θα περάσεις όλα τα εμπόδια πολύ εύκολα (ή θα φας τα μούτρα σου, χαχα) Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι τρεις στους τέσσερις φίλους μας και πέρασαν έστω και δύσκολα. Ο Έμπειρος όμως φοβήθηκε ένα μεγάλο διαμήκες χαντάκι, άφησε για λίγο το γκάζι και έπεσε σε αυτό ακριβώς το χαντάκι που φοβότανε! Στη φώτο φαίνεται στο βάθος που αγκομαχεί να βγει σε καθαρό έδαφος.
Ευτυχώς τον παίρνουν χαμπάρι οι προπορευόμενοι που σταματούν λίγο παρακάτω και ετοιμάζονται να συνδράμουν χωρίς τελικά να χρειαστεί.
Κάνουν μια μικρή στάση για μια ανάσα.
Chef, εμφανώς προβληματισμένος: Ρε σεις, πως θα κατέβουμε πάλι από εκεί;
Extreme: Οδήγα βρε Νίκο πιο στρωτά, όλο θολές φωτογραφίες βγάζω πια!
Διπλός: Ευτυχώς που είχα την Κική και είχε πρόσφυση ο πίσω τροχός!
Θαρραλέος: Μιλάμε, εδώ και πέντε λεπτά συνεχώς νομίζω πως είμαι έτοιμος να πέσω!
Έμπειρος: Έβλεπα το χαντάκι να πλησιάζει και έλεγα μέσα μου «Πήγαινε από την άλλη, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΑΑΑ! Και χραπ, έπεσα μέσα και κόλλησα! Να, μύρισε ο δίσκος από το πολύ πατινάρισμα για να βγω!
Από το Adventure του Έμπειρου όντως ερχόταν μια περίεργη μυρωδιά! Μέχρι σήμερα δεν έχουμε μάθει στα σίγουρα τι ήτανε αλλά αργότερα που έπεσε σε νερά μύρισε πάλι. Δεν έβγαζε κάποια ένδειξη προβλήματος πάντως, οπότε το ταξίδι συνεχίζεται!
Βλέπετε την κλίση προς το βουνό που έλεγα;
Έλα… λίγο ακόμα και φτάσαμε στην κορυφή!
Προς μεγάλη απογοήτευση όλων των ταξιδιωτών μας (ακόμα και της Extreme!) ΔΕΝ έφτασαν ακόμα στην κορυφή αλλά σε ένα μικρό πλάτεμα. Άντε κουράγιο παιδιά, λίγο ακόμα έμεινε. Βουρ λοιπόν για τη κορυφή του όρους Θρυπτή με το ξωκλήσι του Αφέντη Εσταυρωμένου.
Πάντως για να μη νομίζετε πως τόση ώρα οι φίλοι μας τεμπελιάζανε, σας προκαλώ να προσέξετε τα σύννεφα στον ορίζοντα και τη θέα βορινά! Οι φίλοι μας είχαν ήδη ανέβει σε αρκετό ύψος!
Και φτάσανε στην κορυφή! Η θέα απλά φανταστική!
Markas
Μέλος
Παρκάρουνε τις μηχανές στην άκρη και ετοιμάζονται να στηθούν για μια ομαδική αναμνηστική φωτογραφία. Πού θα στήσουν όμως τη φωτογραφική μηχανή; Χμμ… Μα να, ένα αγροτικό καταφτάνει και βγαίνει μια παρέα από ντόπιους, οι οποίοι προθυμοποιούνται να βγάλουν τους μηχανόβιούς μας μία φωτογραφία! Πραγματικά, ούτε ραντεβού να είχαν!
Ανατολικά φαίνονται μέχρι και οι καμινάδες της ΔΕΗ στον Αθερινόλακο και η θάλασσα προς Κάσο και Κάρπαθο (στο βάθος δεν είναι τα νησιά, τα σύννεφα είναι. Άντε πάρε κάνα γυαλί στραβούλιακα Διπλέ) ενώ νοτιοανατολικά, τα Κουφονήσια.
Νότια αχνοφαίνεται η νήσος Χρυσή ή Γαϊδουρονήσι σα σκιά από σύννεφο στο πέλαγος (μέσο ύψος νησιού 8 μέτρα, μέγιστο ύψος 31 μέτρα, γι΄ αυτό φαίνεται σα σκιά στο πέλαγος)
Βόρεια η νήσος Ψείρα (δεξιά), ο Άγιος Νικόλαος (αριστερά) και η χερσόνησος της Ελούντας με τη Σπιναλόγκα (κέντρο). Το πράσινο κάτω δεξιά είναι ο ελαιώνας που βρίσκεται λίγο βόρεια από το Καβούσι, το χωριό από όπου ξεκίνησαν το χωματόδρομο οι φίλοι μας.
Νοτιοδυτικά τα χιονισμένα Λασιθιώτικα βουνά και η Ιεράπετρα.
Και βορειοδυτικά… Για μισό λεπτό! Αυτός ο χωματόδρομος κάτι μου θυμίζει…
Α, να και το φυλάκιο που είχαν ξεχαστεί για μία τουλάχιστον ώρα οι ταλαίπωροι ταξιδιώτες μας. Θυμάστε πόσο θαύμαζαν τη θέα από εκεί και πόσο ψηλά νόμιζαν πως βρίσκονταν… . Τώρα, στα 1476 μέτρα υψόμετρο η θέα συγκρίνεται άμεσα με αυτήν που απολαμβάνεις από το παράθυρο αεροπλάνου!
Καλή η θέα αλλά τους έχει κόψει η πείνα πια! Η ώρα 14:00 και τέλος οι ξηροί καρποί, θέλουν όλοι επειγόντως κάτι να βάλουν στο στομάχι που να πιάσει τόπο. Ο Διπλός με την Extreme βγάζουν παξιμάδι, ελιές, ζαμπονάκι και τυρί. Ο Chef όμως έχει άλλα σχέδια!
Chef: Μάγκες, όταν μου είπατε χτες βράδυ για κολατσιό στο ύπαιθρο είπα να μαγειρέψω μερικά πραγματάκια! Σνιτσελάκια, ομελέτα, ζαμπονοπιτάκια, τυροπιτάκια και άλλα μπινελίκια.
Καλή σας όρεξη!
Μαζί με το φαγητό στο οποίο πέφτουν όλοι με τα μούτρα φουντώνει και η κουβέντα περί ανέμων και υδάτων. Η διάθεση χαλαρή και το φαγητό αρκετά ελαφρύ ούτως ώστε να μην τους δυσκολεύει στην υπόλοιπη εκδρομή τους. Γιατί ακόμα είναι νωρίς και η εκδρομή συνεχίζεται! (Το αγροτικό πίσω είναι της παρέας που τους έβγαλε φωτογραφία)
Προς το παρόν όμως, μετά το φαγητό εξερευνούν τον περιβάλλοντα χώρο για μερικές ακόμα φωτογραφίες. Πραγματικά απίστευτη θέα.
(Κλικάροντας ανοίγει σε κανονικό μέγεθος)
(Κλικάροντας ανοίγει σε κανονικό μέγεθος)
(Κλικάροντας ανοίγει σε κανονικό μέγεθος)
Ο Διπλός στο ψηλότερο σημείο του βουνού, ένα μικρό τσιμεντένιο στύλο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, ατενίζει το πέλαγος…
Markas
Μέλος
Όλα όμως τα καλά τελειώνουν κάποτε. Έτσι, γύρω στις 15:00 αποφασίζουν να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να συνεχίσουν, αφού ευχαριστήθηκαν τη θέα ξανά για μία ολόκληρη ώρα!
Προς τα πού όμως; Ακόμα νυκτώνει νωρίς, οπότε τον κύκλο νότια του βουνού που σκεφτόταν ο Διπλός τον ξεχνάνε. Επόμενος στόχος λοιπόν το χωριό Ορεινό.
Η κατάβαση αρκετά πιο εύκολη από την ανάβαση. Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα λοιπόν, αρκετές φωτογραφίες και κάμποσες φουρκέτες αργότερα φτάνουνε στο χωματόδρομο που πάει προς Ορεινό. Ας απολαύσουμε όμως για τώρα μερικές φωτογραφίες της διαδρομής.
Ο δρόμος, αν και οι φωτογραφίες το κρύβουν, έχει έντονα καθοδική (ανοδική προηγουμένως) κλίση. Στην άνοδο πραγματικά δεινοπαθούσαν όλοι τους!
Ουφ, επιτέλους, σταθερό έδαφος κάτω από τις μηχανές πάλι! Πραγματικά ο χωματόδρομος πλέον φαινόταν εθνική οδός!
Εδώ η θέα προς το νότο από όπου φυσιολογικά, αν είχαν περισσότερο χρόνο, θα είχαν έρθει οι φίλοι μας.
Φτάνουμε στο όμορφο χωριό Ορεινό. Από εδώ ξεκινάει ένας νέος δρόμος (άσφαλτος) που ανεβαίνει το βουνό δυτικά του χωριού για να σταματήσει ξαφνικά έπειτα από 1-2 χιλιόμετρα και να γίνει ένας μέτριος χωματόδρομος με κατάληξη στο χωριό Σταυροχώρι.
Οι φίλοι μας βέβαια ούτε που σκέφτηκαν να τραβήξουν έστω και μία φωτογραφία στο στριφτερό ασφάλτινο κομμάτι. Αντιθέτως μόλις πάτησαν χώμα πήραν πάλι φωτιά οι φωτογραφικές μηχανές.
Μια και ο Διπλός δε μπορούσε να οδηγάει όρθιος είπε να δοκιμάσει η Extreme για λίγο το όρθιο αλλά τελικά δε βόλεψε.
Κατά τις 16:00 φτάνουν τελικά πάλι σε άσφαλτο στην είσοδο του Σταυροχωρίου.
O Chef νομίζει πως η εκδρομή τελείωσε αλλά προς μεγάλη του έκπληξη ο Διπλός του ανακοινώνει πως έχουν ακόμα αρκετά χωμάτινα χιλιόμετρα!
Αλλά πρώτα μεσολαβεί ένα σύντομο ασφάλτινο κομμάτι βόρεια, μέχρι το χωριό Χρυσοπηγή…
…αμέσως μετά το οποίο στρίβουν αριστερά στην πινακίδα προς Μπέμπονα. Στη φωτογραφία η Χρυσοπηγή.
Ο χωματόδρομος είναι βατός μέχρι το χωριό Μπέμπονας που παραδόξως δεν είναι έρημο όπως μαρτυρούν και 2-3 καμινάδες που καπνίζουν. Ο ήλιος είναι όμως στη δύση του και το βουνό ρίχνει πλέον βαριά τη σκιά του. Έτσι οι μηχανόβιοι φίλοι μας προσπερνάνε χωρίς στάση το χωριό και συνεχίζουν με γρήγορο ρυθμό τον κατηφορικό πλέον δρόμο.
Χα! Γρήγορο ρυθμό είπα; Ο ρυθμός πέφτει πάλι αισθητά όπως πέφτει αισθητά και η ποιότητα του χωματόδρομου. Άφθονα διαμήκη και εγκάρσια χαντάκια. Τουλάχιστο βγήκαν από τη βαριά σκιά του βουνού πάλι, λούζει ο ήλιος το δρόμο και βελτιώνεται η διάθεσή τους.
Προς τα πού όμως; Ακόμα νυκτώνει νωρίς, οπότε τον κύκλο νότια του βουνού που σκεφτόταν ο Διπλός τον ξεχνάνε. Επόμενος στόχος λοιπόν το χωριό Ορεινό.
Η κατάβαση αρκετά πιο εύκολη από την ανάβαση. Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα λοιπόν, αρκετές φωτογραφίες και κάμποσες φουρκέτες αργότερα φτάνουνε στο χωματόδρομο που πάει προς Ορεινό. Ας απολαύσουμε όμως για τώρα μερικές φωτογραφίες της διαδρομής.
Ο δρόμος, αν και οι φωτογραφίες το κρύβουν, έχει έντονα καθοδική (ανοδική προηγουμένως) κλίση. Στην άνοδο πραγματικά δεινοπαθούσαν όλοι τους!
Ουφ, επιτέλους, σταθερό έδαφος κάτω από τις μηχανές πάλι! Πραγματικά ο χωματόδρομος πλέον φαινόταν εθνική οδός!
Εδώ η θέα προς το νότο από όπου φυσιολογικά, αν είχαν περισσότερο χρόνο, θα είχαν έρθει οι φίλοι μας.
Φτάνουμε στο όμορφο χωριό Ορεινό. Από εδώ ξεκινάει ένας νέος δρόμος (άσφαλτος) που ανεβαίνει το βουνό δυτικά του χωριού για να σταματήσει ξαφνικά έπειτα από 1-2 χιλιόμετρα και να γίνει ένας μέτριος χωματόδρομος με κατάληξη στο χωριό Σταυροχώρι.
Οι φίλοι μας βέβαια ούτε που σκέφτηκαν να τραβήξουν έστω και μία φωτογραφία στο στριφτερό ασφάλτινο κομμάτι. Αντιθέτως μόλις πάτησαν χώμα πήραν πάλι φωτιά οι φωτογραφικές μηχανές.
Μια και ο Διπλός δε μπορούσε να οδηγάει όρθιος είπε να δοκιμάσει η Extreme για λίγο το όρθιο αλλά τελικά δε βόλεψε.
Κατά τις 16:00 φτάνουν τελικά πάλι σε άσφαλτο στην είσοδο του Σταυροχωρίου.
O Chef νομίζει πως η εκδρομή τελείωσε αλλά προς μεγάλη του έκπληξη ο Διπλός του ανακοινώνει πως έχουν ακόμα αρκετά χωμάτινα χιλιόμετρα!
Αλλά πρώτα μεσολαβεί ένα σύντομο ασφάλτινο κομμάτι βόρεια, μέχρι το χωριό Χρυσοπηγή…
…αμέσως μετά το οποίο στρίβουν αριστερά στην πινακίδα προς Μπέμπονα. Στη φωτογραφία η Χρυσοπηγή.
Ο χωματόδρομος είναι βατός μέχρι το χωριό Μπέμπονας που παραδόξως δεν είναι έρημο όπως μαρτυρούν και 2-3 καμινάδες που καπνίζουν. Ο ήλιος είναι όμως στη δύση του και το βουνό ρίχνει πλέον βαριά τη σκιά του. Έτσι οι μηχανόβιοι φίλοι μας προσπερνάνε χωρίς στάση το χωριό και συνεχίζουν με γρήγορο ρυθμό τον κατηφορικό πλέον δρόμο.
Χα! Γρήγορο ρυθμό είπα; Ο ρυθμός πέφτει πάλι αισθητά όπως πέφτει αισθητά και η ποιότητα του χωματόδρομου. Άφθονα διαμήκη και εγκάρσια χαντάκια. Τουλάχιστο βγήκαν από τη βαριά σκιά του βουνού πάλι, λούζει ο ήλιος το δρόμο και βελτιώνεται η διάθεσή τους.
Markas
Μέλος
Η διάθεση φτιάχνει ακόμα περισσότερο όταν εμφανίζεται στα πόδια τους το φαράγγι που καταλήγει στο Καβούσι. Αριστερά αχνοφαίνεται ο δρόμος που είχαν πάρει το πρωί.
Βέβαια, τώρα που η βόλτα τελειώνει, φαίνεται πως είναι ακόμα λειψή. Τι λείπει; Μα είχαν πει να πάνε να λασπώσουν τα μηχανάκια τους αλλά ακόμα λάσπη δεν πάτησαν. Μια μεγάλη νερολακούβα στο δρόμο αναλαμβάνει να τους συνδράμει…
Διαδοχικά λοιπόν τσαλαβουτάνε οι :
Έμπειρος!
Chef!
Θαρραλέος!
Με ανάλογα αποτελέσματα. Πιάνει για λάσπωμα αυτό;
Όμως σιγά σιγά επανέρχονται σε γνωστές λακκούβες όπως αυτές οι διπλές εδώ.
Markas
Μέλος
Κάπου εδώ τελειώνει πρακτικά η εκδρομή μας. Χωρίς άλλα απρόοπτα και με μία ευχάριστη κούραση φτάνουν οι φίλοι μας στο Ηράκλειο ο κάθε ένας στο σπίτι του, νύκτα πλέον, στις 18:03 ακριβώς!
Χιλιόμετρα εκδρομής 250 από τα οποία περίπου 70 στο χώμα.
Μέση ταχύτητα όλης της εκδρομής είναι 44χλμ/ώρα.
Μέση κατανάλωση για το Ασημί F800GS 5.2lt/100km
Μέση κατανάλωση για το Κιτρινόμαυρο F800GS 5.9lt/100km
Ας αφήσουμε όμως και τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν μόνοι τους να πουν και αυτοί δύο λογάκια για την εκδρομή:
Extreme:
Από τα πιο όμορφα σημεία με θέα που έχω ποτέ βρεθεί σε εκδρομή. Η διαδρομή αρκετά κουραστική, με στιγμές αγωνίας αλλά απολαυστική, όπως είναι πάντα το άγνωστο που γίνεται σιγά σιγά γνωστό. Βλέπετε, οι χωμάτινες εκδρομές είναι αυτές που σου μένουν πιο βαθιά χαραγμένες στη μνήμη, οι πιο όμορφες.
Διπλός:
Η εκδρομή μου άρεσε. Είδα μέρη άγνωστα, είχε λίγη περιπέτεια όταν χανόμασταν και καταπληκτικά σημεία με θέα. Όσο και αν σοκάρω μερικούς που θα δούνε αυτό το ταξιδιωτικό, έχω να πω πως το φαγητό στην εξοχή με μπολάκια κτλ (ειδικά αν έχει νόστιμες ποικιλίες, ε Chef; ) είναι κλάσεις ανώτερο από το να φας σε ταβέρνα. Για χωμάτινη ολοήμερη εξόρμηση μιλάμε βέβαια, όχι για μικρή βόλτα όπου τρώμε του σκασμού το μεσημέρι με χαλαρή επιστροφή. Όλοι οι συνοδοιπόροι μας ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στο δύσκολο εγχείρημα και πουθενά δεν ακούστηκε γκρίνια από κανέναν! Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην Extreme για τις άπειρες φωτογραφίες που τραβούσε με το ένα χέρι εν κινήσει και τον Θαρραλέο για τις στατικές και το βίντεο. Σεβασμός στον Έμπειρο που ήρθε με ελάχιστο ύπνο και κατάφερε να ανταποκριθεί αλλά και ένα μεγάλο μπράβο στον Chef μια και ήταν η πρώτη του σοβαρή εκδρομή στο χώμα και δεν κώλωσε πουθενά!
Θαρραλέος:
Ήταν άλλη μια τέλεια εκδρομή! Καλή παρέα, ωραίο πρόγραμμα, σωστός εξοπλισμός μοτοσικλετών και αναβατών, άψογος καιρός για 9 Γενάρη και ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ μέρη των οποίων την ύπαρξη αγνοούσαμε! Τα μηχανάκια μας για μια ακόμα φορά έδειξαν πως πάνε καλά παντού. Αν είχαμε μικρότερα δε θα προλαβαίναμε ποτέ να πραγματοποιήσουμε τη συγκεκριμένη εκδρομή ξεκινώντας και επιστρέφοντας τις ώρες που το κάναμε εμείς. Μια από τις επόμενες φορές να κρατάμε και σκηνές να κατασκηνώσουμε όμως, 'ντάξει; . Κάτι πρέπει να κάνω με αυτήν την κατανάλωση (5.9 lt/100Km μικτά) όμως γουστάρω να παίζω κιόλας, κι όσο το κάνω δε θα πέφτει!
Έμπειρος:
Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και τους τέσσερις για την όμορφη χωμάτινη βόλτα που κάναμε, πραγματικά όταν έφτασα στο σπίτι ένιωθα άλλος άνθρωπος. Είναι από τις λίγες φορές που δεν κουράστηκα, και αυτό λόγω της επιλογής της διαδρομής από τον Διπλό μια και συνεχώς είχαμε μια ανταμοιβή της κούρασης με τη θεά που βρίσκαμε μπροστά μας.
Προς Διπλό: Περίμενα να έβαζες και φωτογραφία από ένα νησί που έβλεπες χαχαχαχα, αν θυμάμαι καλά ήταν η Κάρπαθος. Φαντάζομαι ότι οι παραισθήσεις αυτές ήταν λόγω του υψόμετρου. Τι να κάνουμε, φίλε, είχες και εσύ τα ελαττώματά σου αλλά αυτό αφορά την Extreme, όχι εμάς... Α και μην ξεχάσω, βάζε λιγότερο αέρα στα λάστιχαααα…
Προς Extreme: Δεν ξέρω πως σε έπεισε ο Διπλός να τον ακολουθείς, εγώ το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι ή ότι σε πληρώνει ή κάτι πίνεις πριν ανέβεις ή λείπουν από το DNA σου βασικά γονίδια πόνου. Και παρόλα αυτά βγάζεις και φωτογραφίες, τι να πω !!!!!
Προς Chef: Μηχανή 18000 ,φαγητό 50 ευρώ, βενζίνα 25 ευρώ, λάστιχα για χώμα 250 ευρώ, κράνος με γυαλί 250 ευρώ, μπουφάν 250 ευρώ, παπούτσια/παντελόνι ?????? Εκεί σε έπιασε η τσιγκουνιά….
Προς Θαρραλέο: Φίλε Γιάννη είσαι απίστευτος! Αν και εσύ έσκισες το μηχανάκι σου άλλος το πήγε στο μάστορα χαχαχαχα (Διπλός). Συνέχισε έτσι και δε θα σε κάνει κανείς παρέα…Ελπίζω να ξαναπάμε σύντομα ένα παρόμοιο βολταράκι. Εγώ ψηφίζω δαγκωτό τον Διπλό για να βγάλει διαδρομή, απλά όχι πάλι τόσο υψόμετρο γιατί θα μου πει ότι βλέπει τη Σάμο………
Χιλιόμετρα εκδρομής 250 από τα οποία περίπου 70 στο χώμα.
Μέση ταχύτητα όλης της εκδρομής είναι 44χλμ/ώρα.
Μέση κατανάλωση για το Ασημί F800GS 5.2lt/100km
Μέση κατανάλωση για το Κιτρινόμαυρο F800GS 5.9lt/100km
Ας αφήσουμε όμως και τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν μόνοι τους να πουν και αυτοί δύο λογάκια για την εκδρομή:
Extreme:
Από τα πιο όμορφα σημεία με θέα που έχω ποτέ βρεθεί σε εκδρομή. Η διαδρομή αρκετά κουραστική, με στιγμές αγωνίας αλλά απολαυστική, όπως είναι πάντα το άγνωστο που γίνεται σιγά σιγά γνωστό. Βλέπετε, οι χωμάτινες εκδρομές είναι αυτές που σου μένουν πιο βαθιά χαραγμένες στη μνήμη, οι πιο όμορφες.
Διπλός:
Η εκδρομή μου άρεσε. Είδα μέρη άγνωστα, είχε λίγη περιπέτεια όταν χανόμασταν και καταπληκτικά σημεία με θέα. Όσο και αν σοκάρω μερικούς που θα δούνε αυτό το ταξιδιωτικό, έχω να πω πως το φαγητό στην εξοχή με μπολάκια κτλ (ειδικά αν έχει νόστιμες ποικιλίες, ε Chef; ) είναι κλάσεις ανώτερο από το να φας σε ταβέρνα. Για χωμάτινη ολοήμερη εξόρμηση μιλάμε βέβαια, όχι για μικρή βόλτα όπου τρώμε του σκασμού το μεσημέρι με χαλαρή επιστροφή. Όλοι οι συνοδοιπόροι μας ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στο δύσκολο εγχείρημα και πουθενά δεν ακούστηκε γκρίνια από κανέναν! Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην Extreme για τις άπειρες φωτογραφίες που τραβούσε με το ένα χέρι εν κινήσει και τον Θαρραλέο για τις στατικές και το βίντεο. Σεβασμός στον Έμπειρο που ήρθε με ελάχιστο ύπνο και κατάφερε να ανταποκριθεί αλλά και ένα μεγάλο μπράβο στον Chef μια και ήταν η πρώτη του σοβαρή εκδρομή στο χώμα και δεν κώλωσε πουθενά!
Θαρραλέος:
Ήταν άλλη μια τέλεια εκδρομή! Καλή παρέα, ωραίο πρόγραμμα, σωστός εξοπλισμός μοτοσικλετών και αναβατών, άψογος καιρός για 9 Γενάρη και ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ μέρη των οποίων την ύπαρξη αγνοούσαμε! Τα μηχανάκια μας για μια ακόμα φορά έδειξαν πως πάνε καλά παντού. Αν είχαμε μικρότερα δε θα προλαβαίναμε ποτέ να πραγματοποιήσουμε τη συγκεκριμένη εκδρομή ξεκινώντας και επιστρέφοντας τις ώρες που το κάναμε εμείς. Μια από τις επόμενες φορές να κρατάμε και σκηνές να κατασκηνώσουμε όμως, 'ντάξει;
. Κάτι πρέπει να κάνω με αυτήν την κατανάλωση (5.9 lt/100Km μικτά) όμως γουστάρω να παίζω κιόλας, κι όσο το κάνω δε θα πέφτει!Έμπειρος:
Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και τους τέσσερις για την όμορφη χωμάτινη βόλτα που κάναμε, πραγματικά όταν έφτασα στο σπίτι ένιωθα άλλος άνθρωπος. Είναι από τις λίγες φορές που δεν κουράστηκα, και αυτό λόγω της επιλογής της διαδρομής από τον Διπλό μια και συνεχώς είχαμε μια ανταμοιβή της κούρασης με τη θεά που βρίσκαμε μπροστά μας.
Προς Διπλό: Περίμενα να έβαζες και φωτογραφία από ένα νησί που έβλεπες χαχαχαχα, αν θυμάμαι καλά ήταν η Κάρπαθος. Φαντάζομαι ότι οι παραισθήσεις αυτές ήταν λόγω του υψόμετρου. Τι να κάνουμε, φίλε, είχες και εσύ τα ελαττώματά σου αλλά αυτό αφορά την Extreme, όχι εμάς... Α και μην ξεχάσω, βάζε λιγότερο αέρα στα λάστιχαααα…
Προς Extreme: Δεν ξέρω πως σε έπεισε ο Διπλός να τον ακολουθείς, εγώ το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι ή ότι σε πληρώνει ή κάτι πίνεις πριν ανέβεις ή λείπουν από το DNA σου βασικά γονίδια πόνου. Και παρόλα αυτά βγάζεις και φωτογραφίες, τι να πω !!!!!
Προς Chef: Μηχανή 18000 ,φαγητό 50 ευρώ, βενζίνα 25 ευρώ, λάστιχα για χώμα 250 ευρώ, κράνος με γυαλί 250 ευρώ, μπουφάν 250 ευρώ, παπούτσια/παντελόνι ?????? Εκεί σε έπιασε η τσιγκουνιά….
Προς Θαρραλέο: Φίλε Γιάννη είσαι απίστευτος! Αν και εσύ έσκισες το μηχανάκι σου άλλος το πήγε στο μάστορα χαχαχαχα (Διπλός). Συνέχισε έτσι και δε θα σε κάνει κανείς παρέα…Ελπίζω να ξαναπάμε σύντομα ένα παρόμοιο βολταράκι. Εγώ ψηφίζω δαγκωτό τον Διπλό για να βγάλει διαδρομή, απλά όχι πάλι τόσο υψόμετρο γιατί θα μου πει ότι βλέπει τη Σάμο………
yns
Today is life, tomorrow never comes
Λοιπόν, νομίζω πως ύστερα από όλα αυτά που διαβάσαμε, μπορούμε να πούμε όλοι μας πως κάτι μάθαμε για αυτό το όμορφο μέρος (αν και ακόμα κρύβει μυστικά) και πλέον έχουμε κάθε δικαίωμα να γράψουμε με μεγάλα γράμματα:
ΘΡΥΠΤΗ !
mAthosalas
I love my GS
Ωραιιιιιια!!!Κι αναρωτιομουν πού χαθηκαν αυτα τα κοπελια...ευτυχως βρεθηκαν στο συνήθη χωρο τους...στα βουνα να γουσταρουμε ολοι! Μπραβο ρε παιδια.Ωραιο οδοιπορικο το παρεακι και φωτο απολαυστικες! 
Μπραβο ρε παιδια.Ωραιο οδοιπορικο το παρεακι και φωτο απολαυστικες! 
Markas
Μέλος
Αν βρεις τρόπο να κατέβεις Κρήτη τώρα που μαζευόμαστε, θα τα πεις στην ίδια από κοντά. Μέχρι τότε, χαιρετισμούς από μακριά και από την Extreme-ΚικήΜια ωραία γλαφυρή περιγραφή για μια ακόμη υπέροχη κουζουλή βόλτα
Δώστε τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στην Extreme
Υπο αλλες συνθηκες θα επαιρνα τον Malco και θα κατεβαιναμε, γιατι ξερω οτι θα παιρναγαμε ανεπαναληπτα με τετοια φοβερη παρεα , αλλα δυστυχως το οικονομικο δεν μας αφηνει
. Ελπιζουμε για την επομενη φορα.
ckalfas
Μέλος
Μπράβο ρε παίδες...
