Και αν είδα τις λίμνες από ψηλά ήταν επειδή στάθηκα στους ώμους του … Βαρνούντα !
- Thread starter dan
- Ημερομηνία δημιουργίας
ΛΕΩΝΙΔΑΣ.
Cowboy
Μην αργήσεις πολύ μου άρεσε ο τίτλος.
Μην αφήνεις ανοιχτούς λογαριασμούς για πολύ καιρό γιατί ο χρόνος θα εκφυλίσει την όποια δυναμική υπήρχε όταν τους άνοιξες.
Κάθε φορά που κοίταζα τον χάρτη το μάτι πήγαινε προς τα πάνω στα βουνά δίπλα από τις Πρέσπες. Είχα περάσει από εκεί όταν ήμουν
στο στρατό και από τότε ήθελα να επανέλθω για να εξερευνήσω τα δάση και τα βουνά. Αλλά το ανέβαλα γιατί υπέκυπτα στις Νιάλες στα
πάντα βρέχει στα μετερίζια στους Μπάρους κλπ. !
Αυτά είχα στο μυαλό όταν αποτίναξα τις σειρήνες των Αγράφων της Πίνδου των Βαρδουσίων και των Κραβάρων !
και ξεκίνησα με παρέα τον Γιώργο για Βαρνούντα.
Ο Γιώργος είναι μινιμαλιστής και αντικομφορμιστής (!!) του αρκεί ένα οποιοδήποτε μηχανάκι και από εξοπλισμό ότι έχει πρόχειρο την
τελευταία στιγμή , και είναι έτοιμος για όλα! Γλυτώνει έτσι τον ψυχαναγκασμό που διακατέχει εμάς τους «κανονικούς» μηχανόβιους : λάδια έχει ;
αέρα ; καθάρισα το φίλτρο ; λάδωσα τις ντίζες ; είναι συμμετρικές οι αποσκευές ; πόσα ρούχα να πάρω ; κτλ !
Παρόλα αυτά τον έπεισα να φορτώσει από την προηγούμενη την μηχανή για να ξεκινήσουμε το πρωί χωρίς άγχος,
Για μένα αυτό είναι απαράβατος κανόνας .
Αυτή τη χαρά του πρωινού ξεκινήματος την ξέρετε όλοι σας …
Παίρνουμε το δρόμο για Κόνιτσα με σκοπό το Νεστόριο και την Καστοριά όπου και θα πιάσουμε την ανάβαση για τη Βίγλα Πισοδερίου.
Ο δρόμος μέχρι την Κόνιτσα φεύγει γρήγορα
Μετά την Κόνιτσα , στο βάθος η χαράδρα του Αώου και από πάνω δεσπόζει η μέγιστη Γκαμήλα.
Ακολουθεί ωραίος και έρημος δρόμος με γρήγορες στροφές. Δεξιά δεσπόζει ο Σμόλικας αριστερά ο Γράμμος και εμείς ανάμεσα πετάμε χαμηλά.
Καλά ξεκινάμε. Παρακάτω μετά την πορεία δίπλα από τον Σαραντάπορο στρίβουμε για Νεστόριο.
Έχει βοριά και η ατμόσφαιρα είναι κρυστάλλινη. Τώρα για τη διαδρομή προς Νεστόριο τι να σας πω ; είναι πανέμορφη με ωραιότατες
στροφές σκέτη απόλαυση , οι μύτες από τις μπότες ξύνουν και το μάτι δεν χορταίνει. Βάλτε και τα χαρακτηριστικά πετρώματα σαν στρώσεις
μιλφ φειγ (το γλυκό , όχι milf ρε πόρνοι !) και χαρμανιάστε !
Στο πάσο Κοτύλη στο ψηλότερο σημείο , μερακλήδες οι ντόπιοι έφτιαξαν αυτό.
Επιβάλετε στάση και χορταίνουμε θέα
Η συνέχεια είναι εξίσου στριφτερή μέχρι το Νεστόριο και περνάμε γρήγορα πλέον στις ευθείες για την Καστοριά.
Παντού βλέπουμε αυτές τις πινακίδες με εκνευριστική και ανησυχητική συχνότητα , Καναδάς γίναμε ρε παιδιά !
Στην Καστοριά ούτε κουβέντα για στάση μες στη ζέστη και έτσι παίρνουμε το δρόμο για Άνω Μελά όπου ξεκινά χωματόδρομος
που διασχίζει το βουνό από νότια προς βόρεια . Μέχρι να φτάσουμε στο χωριό , μεγάλη εντύπωση κάνουν τα εγκαταλειμμένα χωριά
των οποίων τα μισογκρεμισμένα σπίτια είναι αριστοτεχνικά φτιαγμένα από κόκκινους αργιλόπλiνθους με συμμετρικά ξύλινα δεσίματα.
Δεν το έχω ξαναδεί αυτό αλλού στην Ελλάδα . Κρίμα που σκορπίζουν έτσι στο χώμα...
Από τον Άνω Μελά και αφού ζητάμε πληροφορίες από ντόπιο ("που να πάτε εκεί θα χαθείτε, στρίψτε εκεί αριστερά αλλά θα μπλέξετε !")
πιάνουμε τον σκονισμένο χωματόδρομο που θα μας βγάλει στο χιονοδρομικό Πισοδερίου και στο διάσελο με τον Βαρνούντα όπου περνά
και ο δρόμος Φλώρινα – Πρέσπες. Θέλαμε να περάσουμε και από το έρημο Τρίβουνο αλλά περνούσαν πολλά φορτηγά με ξυλεία από την
διαδρομή και η σκόνη ήταν απερίγραπτη , σηκωνόταν δεξιά –αριστερά από τα αερόφρενα τέτοιος μπουχός … μανούλα μου !
Ανηφορίζουμε και με κάθε στροφή δροσίζει και ανοίγει η θέα προς τα Νότια.
Φτάνοντας στο υψίπεδο εκεί που ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει βόρεια για χιονοδρομικό το τοπίο είναι ωραιότατο
Από το διάσελο θα στρίψουμε δυτικά για να κατηφορίσουμε για Πρέσπες. Πριν το Ανταρτικό θα χωθούμε δεξιά στο δάσος για να τσεκάρουμε
μια υποψήφια καβάντζα την Ι.Μ. Αγ. Τριάδος. Είναι υπερπαραγωγή : πλατώματα , βρύσες , τραπέζια , υπόστεγα , ότι ζητήσει ο κατασκηνωτής !
Μόνο θέα δεν έχει .Εγκρίνεται και καταγράφεται για το εγγύς μέλλον. Συνεχίζουμε χαλαρά πλέον γιατί έχουμε περίσσια χρόνου και ναμαστε στις
Πρέσπες ! Εδώ φουλάρουμε καύσιμα και παίρνουμε πληροφορίες για φαγητό : «εδώ όπου και να φάτε καλό θα είναι !»
Το μέρος αποπνέει μια ηρεμία που μας επηρεάζει και χαλαρά πλέον πάμε για Ψαράδες που είναι ένα ιδιαίτερο μέρος , πρέπει κανείς να συνειδητοποιήσει
που βρίσκετε. Σε κάποιους λέει σε άλλους όχι. Εμένα αυτά τα «ακραία» μέρη με γοητεύουν. Εδώ η ηρεμία και το όμορφο τοπίο θα συνδυαστεί με ψάρι , σαλάτες , πατάτες φρέσκες στο χέρι , κρύα μπύρα και επιδόρπιο γλυκό κουταλιού θεϊκό !
Ο ήλιος χαμηλώνει, μας έχει πιάσει μια ραστώνη απερίγραπτη , μέχρι που σκεφτήκαμε να στήσουμε απέναντι στη λίμνη ! αλλά τελικά θα
επικρατήσει το αντβεντσουράδικό μας και θα ξεκινήσουμε για Άγιο Γερμανό για να βρούμε τον χωματόδρομο που ανηφορίζει στις δυτικές
παρυφές του Βαρνούντα. Εκεί πάνω έχω τάξει του Γιώργου σημείο κατασκήνωσης μαγικό. Πρώτα όμως θα απολαύσουμε ένα ελληνικό
μερακλίδικο πριν αρχίσουμε τις σβούρες μέσα στο χωριό μέχρι να βρούμε την αρχή του χωματόδρομου.
Ο ήλιος έχει γύρει και βάφει κόκκινες τις πλαγιές καθώς ανηφορίζουμε . Μαγεία , η μέρα πάει να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο.
Φτάνοντας στο ξωκλήσι πράγματι δεν μπορούσε να είναι καλύτερα . Θέα απίθανη , νερό , περιποιημένος χώρος.
Το κάρμα μας φέρθηκε καλά μέχρι τώρα. Στήνουμε γρήγορα τις κουκέτες μας για να ακολουθήσει λουκούλλειο βραδινό κονσέρβας !
Έπειτα με το τσίπουρο στο χέρι χαζεύουμε τους γαλαξίες μέχρι να αποτραβηχτούμε στους υπνόσακους.
Παρά τις προειδοποιήσεις τον ντόπιων (μην κοιμηθείτε στην ερημιά αλλά κάπου να έχει φως)
καμία αρκούδα δεν μας επισκέφτηκε.
Τα πρωινά σε τέτοια μέρη φαντάζομαι τα έχετε ζήσει όλοι σας και ξέρετε τι γεύση έχει ο καφές. Ουδέν σχόλιο λοιπόν.
Ώρα όμως να ξεκινήσουμε επιτέλους την διάσχιση του Βαρνούντα από δυτικά προς Ανατολικά. Το βουνό διασχίζουν γενικά τρείς
παράλληλοι δρόμοι. Ένας που περνά βόρεια κοντά στα σύνορα , ένας λίγο νότια και ένας πιο νότια δίπλα από το αιολικό πάρκο.
Επιλέξαμε την πιο νότια διαδρομή που περνά από την μπέλα βόδα αλλά ξεκινώντας βλέπουμε ότι ο δρόμος δεν πολυχρησιμοποιείτε.
Στο βάθος ο Άγιος Γερμανός
Και αν είδα τις λίμνες από ψηλά ήταν επειδή στάθηκα στους ώμους του … Βαρνούντα !
Ο δρόμος συνεχίζει αλλά είναι σχετικά απάτητος και σε σημεία απαιτητικός για βαριά μηχανάκια.
Το χαρακτηριστικό του δρόμου είναι η εναλλαγή μεταξύ χορταριασμένου πετρόδρομου , πετρόδρομου χαλαρής πέτρας κάθε μεγέθους ,
αμμουδερού δρόμου , χαλαρής μυτερής πέτρας χαρά του λεβιέ- σαμπρέλα , νεροφαγώματα παγίδες . Σε συνδυασμό με ξαφνικές συστάδες
δάσους όπου έχανες το φως σου και η παγίδα καραδοκούσε. Ήταν ψιλοζόρικα όχι ας πούμε σαν τον αυχένα Μελισσουργών αλλά κάπως σαν την
ανάβαση από Νεράιδα Ταυρωπού προς Καμάρια. Ο Γιώργος που πάει περιστασιακά στο χώμα είχε κάνα δυο στιγμές , με θύμα το αθώο λεβιέ ταχυτήτων.
Στο όλο κόνσεπτ του απάτητου προστέθηκαν και τα σταλίζοντα πρόβατα πάνω στον «δρόμο» που μαζί με τα σκυλιά φύλακες αποτέλεσαν το κερασάκι.
Και τελικά περνώντας από τον υποσταθμό των καταραμένων αιολικών κατηφορίζουμε μετά από τόσο … τράνταγμα
σε άνετο χωματόδρομο για το διάσελο στο χιονοδρομικό όπου περάσαμε και χτες.
Εδώ τελειώνει το χώμα και από άσφαλτο πλέον θα κατηφορίσουμε προς Φλώρινα και έπειτα θα βγάλουμε το άχτι μας
στην ανάβαση προς το χιονοδρομικό Καστοριάς στις εγκαταστάσεις του στρατού. Δρόμος ονείρωξη κάθε εραστή στροφών !
Βάλσαμο η κρύα μπύρα και το φαΐ στην δροσερή πλατεία στον Απόσκεπο Καστοριάς και η επιστροφή πάλι από Νεστόριο κλείνουν μια πλήρη μέρα.
Τι άλλο να ζητήσουμε ; δεν ήμαστε πλεονέκτες !
Άλλωστε Το φθινόπωρο έρχεται , οι οξιές θα ντυθούν και μας περιμένουν …
Κάθε φορά που κοίταζα τον χάρτη το μάτι πήγαινε προς τα πάνω στα βουνά δίπλα από τις Πρέσπες. Είχα περάσει από εκεί όταν ήμουν
στο στρατό και από τότε ήθελα να επανέλθω για να εξερευνήσω τα δάση και τα βουνά. Αλλά το ανέβαλα γιατί υπέκυπτα στις Νιάλες στα
πάντα βρέχει στα μετερίζια στους Μπάρους κλπ. !
Αυτά είχα στο μυαλό όταν αποτίναξα τις σειρήνες των Αγράφων της Πίνδου των Βαρδουσίων και των Κραβάρων !
και ξεκίνησα με παρέα τον Γιώργο για Βαρνούντα.
Ο Γιώργος είναι μινιμαλιστής και αντικομφορμιστής (!!) του αρκεί ένα οποιοδήποτε μηχανάκι και από εξοπλισμό ότι έχει πρόχειρο την
τελευταία στιγμή , και είναι έτοιμος για όλα! Γλυτώνει έτσι τον ψυχαναγκασμό που διακατέχει εμάς τους «κανονικούς» μηχανόβιους : λάδια έχει ;
αέρα ; καθάρισα το φίλτρο ; λάδωσα τις ντίζες ; είναι συμμετρικές οι αποσκευές ; πόσα ρούχα να πάρω ; κτλ !
Παρόλα αυτά τον έπεισα να φορτώσει από την προηγούμενη την μηχανή για να ξεκινήσουμε το πρωί χωρίς άγχος,
Για μένα αυτό είναι απαράβατος κανόνας .
Αυτή τη χαρά του πρωινού ξεκινήματος την ξέρετε όλοι σας …
Παίρνουμε το δρόμο για Κόνιτσα με σκοπό το Νεστόριο και την Καστοριά όπου και θα πιάσουμε την ανάβαση για τη Βίγλα Πισοδερίου.
Ο δρόμος μέχρι την Κόνιτσα φεύγει γρήγορα
Μετά την Κόνιτσα , στο βάθος η χαράδρα του Αώου και από πάνω δεσπόζει η μέγιστη Γκαμήλα.
Ακολουθεί ωραίος και έρημος δρόμος με γρήγορες στροφές. Δεξιά δεσπόζει ο Σμόλικας αριστερά ο Γράμμος και εμείς ανάμεσα πετάμε χαμηλά.
Καλά ξεκινάμε. Παρακάτω μετά την πορεία δίπλα από τον Σαραντάπορο στρίβουμε για Νεστόριο.
Έχει βοριά και η ατμόσφαιρα είναι κρυστάλλινη. Τώρα για τη διαδρομή προς Νεστόριο τι να σας πω ; είναι πανέμορφη με ωραιότατες
στροφές σκέτη απόλαυση , οι μύτες από τις μπότες ξύνουν και το μάτι δεν χορταίνει. Βάλτε και τα χαρακτηριστικά πετρώματα σαν στρώσεις
μιλφ φειγ (το γλυκό , όχι milf ρε πόρνοι !) και χαρμανιάστε !
Στο πάσο Κοτύλη στο ψηλότερο σημείο , μερακλήδες οι ντόπιοι έφτιαξαν αυτό.
Επιβάλετε στάση και χορταίνουμε θέα
Η συνέχεια είναι εξίσου στριφτερή μέχρι το Νεστόριο και περνάμε γρήγορα πλέον στις ευθείες για την Καστοριά.
Παντού βλέπουμε αυτές τις πινακίδες με εκνευριστική και ανησυχητική συχνότητα , Καναδάς γίναμε ρε παιδιά !
Στην Καστοριά ούτε κουβέντα για στάση μες στη ζέστη και έτσι παίρνουμε το δρόμο για Άνω Μελά όπου ξεκινά χωματόδρομος
που διασχίζει το βουνό από νότια προς βόρεια . Μέχρι να φτάσουμε στο χωριό , μεγάλη εντύπωση κάνουν τα εγκαταλειμμένα χωριά
των οποίων τα μισογκρεμισμένα σπίτια είναι αριστοτεχνικά φτιαγμένα από κόκκινους αργιλόπλiνθους με συμμετρικά ξύλινα δεσίματα.
Δεν το έχω ξαναδεί αυτό αλλού στην Ελλάδα . Κρίμα που σκορπίζουν έτσι στο χώμα...
Από τον Άνω Μελά και αφού ζητάμε πληροφορίες από ντόπιο ("που να πάτε εκεί θα χαθείτε, στρίψτε εκεί αριστερά αλλά θα μπλέξετε !")
πιάνουμε τον σκονισμένο χωματόδρομο που θα μας βγάλει στο χιονοδρομικό Πισοδερίου και στο διάσελο με τον Βαρνούντα όπου περνά
και ο δρόμος Φλώρινα – Πρέσπες. Θέλαμε να περάσουμε και από το έρημο Τρίβουνο αλλά περνούσαν πολλά φορτηγά με ξυλεία από την
διαδρομή και η σκόνη ήταν απερίγραπτη , σηκωνόταν δεξιά –αριστερά από τα αερόφρενα τέτοιος μπουχός … μανούλα μου !
Ανηφορίζουμε και με κάθε στροφή δροσίζει και ανοίγει η θέα προς τα Νότια.
Φτάνοντας στο υψίπεδο εκεί που ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει βόρεια για χιονοδρομικό το τοπίο είναι ωραιότατο
Από το διάσελο θα στρίψουμε δυτικά για να κατηφορίσουμε για Πρέσπες. Πριν το Ανταρτικό θα χωθούμε δεξιά στο δάσος για να τσεκάρουμε
μια υποψήφια καβάντζα την Ι.Μ. Αγ. Τριάδος. Είναι υπερπαραγωγή : πλατώματα , βρύσες , τραπέζια , υπόστεγα , ότι ζητήσει ο κατασκηνωτής !
Μόνο θέα δεν έχει .Εγκρίνεται και καταγράφεται για το εγγύς μέλλον. Συνεχίζουμε χαλαρά πλέον γιατί έχουμε περίσσια χρόνου και ναμαστε στις
Πρέσπες ! Εδώ φουλάρουμε καύσιμα και παίρνουμε πληροφορίες για φαγητό : «εδώ όπου και να φάτε καλό θα είναι !»
Το μέρος αποπνέει μια ηρεμία που μας επηρεάζει και χαλαρά πλέον πάμε για Ψαράδες που είναι ένα ιδιαίτερο μέρος , πρέπει κανείς να συνειδητοποιήσει
που βρίσκετε. Σε κάποιους λέει σε άλλους όχι. Εμένα αυτά τα «ακραία» μέρη με γοητεύουν. Εδώ η ηρεμία και το όμορφο τοπίο θα συνδυαστεί με ψάρι , σαλάτες , πατάτες φρέσκες στο χέρι , κρύα μπύρα και επιδόρπιο γλυκό κουταλιού θεϊκό !
Ο ήλιος χαμηλώνει, μας έχει πιάσει μια ραστώνη απερίγραπτη , μέχρι που σκεφτήκαμε να στήσουμε απέναντι στη λίμνη ! αλλά τελικά θα
επικρατήσει το αντβεντσουράδικό μας και θα ξεκινήσουμε για Άγιο Γερμανό για να βρούμε τον χωματόδρομο που ανηφορίζει στις δυτικές
παρυφές του Βαρνούντα. Εκεί πάνω έχω τάξει του Γιώργου σημείο κατασκήνωσης μαγικό. Πρώτα όμως θα απολαύσουμε ένα ελληνικό
μερακλίδικο πριν αρχίσουμε τις σβούρες μέσα στο χωριό μέχρι να βρούμε την αρχή του χωματόδρομου.
Ο ήλιος έχει γύρει και βάφει κόκκινες τις πλαγιές καθώς ανηφορίζουμε . Μαγεία , η μέρα πάει να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο.
Φτάνοντας στο ξωκλήσι πράγματι δεν μπορούσε να είναι καλύτερα . Θέα απίθανη , νερό , περιποιημένος χώρος.
Το κάρμα μας φέρθηκε καλά μέχρι τώρα. Στήνουμε γρήγορα τις κουκέτες μας για να ακολουθήσει λουκούλλειο βραδινό κονσέρβας !
Έπειτα με το τσίπουρο στο χέρι χαζεύουμε τους γαλαξίες μέχρι να αποτραβηχτούμε στους υπνόσακους.
Παρά τις προειδοποιήσεις τον ντόπιων (μην κοιμηθείτε στην ερημιά αλλά κάπου να έχει φως)
καμία αρκούδα δεν μας επισκέφτηκε.
Τα πρωινά σε τέτοια μέρη φαντάζομαι τα έχετε ζήσει όλοι σας και ξέρετε τι γεύση έχει ο καφές. Ουδέν σχόλιο λοιπόν.
Ώρα όμως να ξεκινήσουμε επιτέλους την διάσχιση του Βαρνούντα από δυτικά προς Ανατολικά. Το βουνό διασχίζουν γενικά τρείς
παράλληλοι δρόμοι. Ένας που περνά βόρεια κοντά στα σύνορα , ένας λίγο νότια και ένας πιο νότια δίπλα από το αιολικό πάρκο.
Επιλέξαμε την πιο νότια διαδρομή που περνά από την μπέλα βόδα αλλά ξεκινώντας βλέπουμε ότι ο δρόμος δεν πολυχρησιμοποιείτε.
Στο βάθος ο Άγιος Γερμανός
Και αν είδα τις λίμνες από ψηλά ήταν επειδή στάθηκα στους ώμους του … Βαρνούντα !
Ο δρόμος συνεχίζει αλλά είναι σχετικά απάτητος και σε σημεία απαιτητικός για βαριά μηχανάκια.
Το χαρακτηριστικό του δρόμου είναι η εναλλαγή μεταξύ χορταριασμένου πετρόδρομου , πετρόδρομου χαλαρής πέτρας κάθε μεγέθους ,
αμμουδερού δρόμου , χαλαρής μυτερής πέτρας χαρά του λεβιέ- σαμπρέλα , νεροφαγώματα παγίδες . Σε συνδυασμό με ξαφνικές συστάδες
δάσους όπου έχανες το φως σου και η παγίδα καραδοκούσε. Ήταν ψιλοζόρικα όχι ας πούμε σαν τον αυχένα Μελισσουργών αλλά κάπως σαν την
ανάβαση από Νεράιδα Ταυρωπού προς Καμάρια. Ο Γιώργος που πάει περιστασιακά στο χώμα είχε κάνα δυο στιγμές , με θύμα το αθώο λεβιέ ταχυτήτων.
Στο όλο κόνσεπτ του απάτητου προστέθηκαν και τα σταλίζοντα πρόβατα πάνω στον «δρόμο» που μαζί με τα σκυλιά φύλακες αποτέλεσαν το κερασάκι.
Και τελικά περνώντας από τον υποσταθμό των καταραμένων αιολικών κατηφορίζουμε μετά από τόσο … τράνταγμα
σε άνετο χωματόδρομο για το διάσελο στο χιονοδρομικό όπου περάσαμε και χτες.
Εδώ τελειώνει το χώμα και από άσφαλτο πλέον θα κατηφορίσουμε προς Φλώρινα και έπειτα θα βγάλουμε το άχτι μας
στην ανάβαση προς το χιονοδρομικό Καστοριάς στις εγκαταστάσεις του στρατού. Δρόμος ονείρωξη κάθε εραστή στροφών !
Βάλσαμο η κρύα μπύρα και το φαΐ στην δροσερή πλατεία στον Απόσκεπο Καστοριάς και η επιστροφή πάλι από Νεστόριο κλείνουν μια πλήρη μέρα.
Τι άλλο να ζητήσουμε ; δεν ήμαστε πλεονέκτες !
Άλλωστε Το φθινόπωρο έρχεται , οι οξιές θα ντυθούν και μας περιμένουν …
Τελευταία επεξεργασία:
amyroukai
Κουλάδι Σωληνάκιας
Το γλυκό είναι Μιλ (χίλια) φειγ (φύλλα) αλλά τα φρουδικά ολισθηματα...
Πολύ ωραία βόλτα!
Πολύ ωραία βόλτα!
George_M.
..ο Βαρθολομαίος..!
Ταξιδαρα,ωραια traditional γραφη κ φωτο.
στεκομαι σε αυτην την φραση σου
''είναι ένα ιδιαίτερο μέρος , πρέπει κανείς να συνειδητοποιήσει
που βρίσκετε '' την οποια θα δωσω τιτλο σε ολη την βολτα...
ολη η περιοχη ειναι εθιστικα ομορφη για περιεργους κ μοναδικους λογους!
αφηνει ευκολα ενα τετοιο vibe στον επισκεπτη
το παρεακι (σετ) δειχνει οτι το χωριζουν λιγοτερα απο κεινα που το ενωνουν κ μπραβο σας!
με παραξενεψε το γεγονος που υπαρχουν ακομα ανθρωποι (οχι ηλικιωμενοι) που γνωριζουν την λεξη ''σταλιζω'' που οντως κατα μεγαλο ποσοστο αναφερεται στα προβατα...
ωραιος/ωραιοι!
στεκομαι σε αυτην την φραση σου
''είναι ένα ιδιαίτερο μέρος , πρέπει κανείς να συνειδητοποιήσει
που βρίσκετε '' την οποια θα δωσω τιτλο σε ολη την βολτα...
ολη η περιοχη ειναι εθιστικα ομορφη για περιεργους κ μοναδικους λογους!
αφηνει ευκολα ενα τετοιο vibe στον επισκεπτη
το παρεακι (σετ) δειχνει οτι το χωριζουν λιγοτερα απο κεινα που το ενωνουν κ μπραβο σας!
με παραξενεψε το γεγονος που υπαρχουν ακομα ανθρωποι (οχι ηλικιωμενοι) που γνωριζουν την λεξη ''σταλιζω'' που οντως κατα μεγαλο ποσοστο αναφερεται στα προβατα...
ωραιος/ωραιοι!
για το "όχι ηλικιωμένοι" ευχαριστώ πολύ ! (πες το κι ας είναι ψέμα !)
όσο για την ποιμενική ορολογία ο πατέρας είχε μικρό κοπάδι μπούτσικα ... συν οι συναναστροφές με τους συμπαθείς shepherds στα βουνά !
sugariasgeorge
οδηγος της γλυκοΓιωργαινας
- Όνομα
- Δημήτριος
- Μοτό
- KLE-FTIS 500
Ναι ναι μια βόλτα χάσαμε και μεις προς βορά και "έτυχε" να είναι εξαιρετική!!Μην αφήνεις ανοιχτούς λογαριασμούς για πολύ καιρό γιατί ο χρόνος θα εκφυλίσει την όποια δυναμική υπήρχε όταν τους άνοιξες.
Κάθε φορά που κοίταζα τον χάρτη το μάτι πήγαινε προς τα πάνω στα βουνά δίπλα από τις Πρέσπες. Είχα περάσει από εκεί όταν ήμουν
στο στρατό και από τότε ήθελα να επανέλθω για να εξερευνήσω τα δάση και τα βουνά. Αλλά το ανέβαλα γιατί υπέκυπτα στις Νιάλες στα
πάντα βρέχει στα μετερίζια στους Μπάρους κλπ. !
Αυτά είχα στο μυαλό όταν αποτίναξα τις σειρήνες των Αγράφων της Πίνδου των Βαρδουσίων και των Κραβάρων !
και ξεκίνησα με παρέα τον Γιώργο για Βαρνούντα.
Ο Γιώργος είναι μινιμαλιστής και αντικομφορμιστής (!!) του αρκεί ένα οποιοδήποτε μηχανάκι και από εξοπλισμό ότι έχει πρόχειρο την
τελευταία στιγμή , και είναι έτοιμος για όλα! Γλυτώνει έτσι τον ψυχαναγκασμό που διακατέχει εμάς τους «κανονικούς» μηχανόβιους : λάδια έχει ;
αέρα ; καθάρισα το φίλτρο ; λάδωσα τις ντίζες ; είναι συμμετρικές οι αποσκευές ; πόσα ρούχα να πάρω ; κτλ !
Παρόλα αυτά τον έπεισα να φορτώσει από την προηγούμενη την μηχανή για να ξεκινήσουμε το πρωί χωρίς άγχος,
Για μένα αυτό είναι απαράβατος κανόνας .
Αυτή τη χαρά του πρωινού ξεκινήματος την ξέρετε όλοι σας …
Παίρνουμε το δρόμο για Κόνιτσα με σκοπό το Νεστόριο και την Καστοριά όπου και θα πιάσουμε την ανάβαση για τη Βίγλα Πισοδερίου.
Ο δρόμος μέχρι την Κόνιτσα φεύγει γρήγορα
Μετά την Κόνιτσα , στο βάθος η χαράδρα του Αώου και από πάνω δεσπόζει η μέγιστη Γκαμήλα.
Ακολουθεί ωραίος και έρημος δρόμος με γρήγορες στροφές. Δεξιά δεσπόζει ο Σμόλικας αριστερά ο Γράμμος και εμείς ανάμεσα πετάμε χαμηλά.
Καλά ξεκινάμε. Παρακάτω μετά την πορεία δίπλα από τον Σαραντάπορο στρίβουμε για Νεστόριο.
Έχει βοριά και η ατμόσφαιρα είναι κρυστάλλινη. Τώρα για τη διαδρομή προς Νεστόριο τι να σας πω ; είναι πανέμορφη με ωραιότατες
στροφές σκέτη απόλαυση , οι μύτες από τις μπότες ξύνουν και το μάτι δεν χορταίνει. Βάλτε και τα χαρακτηριστικά πετρώματα σαν στρώσεις
μιλφ φειγ (το γλυκό , όχι milf ρε πόρνοι !) και χαρμανιάστε !
Στο πάσο Κοτύλη στο ψηλότερο σημείο , μερακλήδες οι ντόπιοι έφτιαξαν αυτό.
Επιβάλετε στάση και χορταίνουμε θέα
Η συνέχεια είναι εξίσου στριφτερή μέχρι το Νεστόριο και περνάμε γρήγορα πλέον στις ευθείες για την Καστοριά.
Παντού βλέπουμε αυτές τις πινακίδες με εκνευριστική και ανησυχητική συχνότητα , Καναδάς γίναμε ρε παιδιά !
Στην Καστοριά ούτε κουβέντα για στάση μες στη ζέστη και έτσι παίρνουμε το δρόμο για Άνω Μελά όπου ξεκινά χωματόδρομος
που διασχίζει το βουνό από νότια προς βόρεια . Μέχρι να φτάσουμε στο χωριό , μεγάλη εντύπωση κάνουν τα εγκαταλειμμένα χωριά
των οποίων τα μισογκρεμισμένα σπίτια είναι αριστοτεχνικά φτιαγμένα από κόκκινους αργιλόπλiνθους με συμμετρικά ξύλινα δεσίματα.
Δεν το έχω ξαναδεί αυτό αλλού στην Ελλάδα . Κρίμα που σκορπίζουν έτσι στο χώμα...
Από τον Άνω Μελά και αφού ζητάμε πληροφορίες από ντόπιο ("που να πάτε εκεί θα χαθείτε, στρίψτε εκεί αριστερά αλλά θα μπλέξετε !")
πιάνουμε τον σκονισμένο χωματόδρομο που θα μας βγάλει στο χιονοδρομικό Πισοδερίου και στο διάσελο με τον Βαρνούντα όπου περνά
και ο δρόμος Φλώρινα – Πρέσπες. Θέλαμε να περάσουμε και από το έρημο Τρίβουνο αλλά περνούσαν πολλά φορτηγά με ξυλεία από την
διαδρομή και η σκόνη ήταν απερίγραπτη , σηκωνόταν δεξιά –αριστερά από τα αερόφρενα τέτοιος μπουχός … μανούλα μου !
Ανηφορίζουμε και με κάθε στροφή δροσίζει και ανοίγει η θέα προς τα Νότια.
Φτάνοντας στο υψίπεδο εκεί που ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει βόρεια για χιονοδρομικό το τοπίο είναι ωραιότατο
Από το διάσελο θα στρίψουμε δυτικά για να κατηφορίσουμε για Πρέσπες. Πριν το Ανταρτικό θα χωθούμε δεξιά στο δάσος για να τσεκάρουμε
μια υποψήφια καβάντζα την Ι.Μ. Αγ. Τριάδος. Είναι υπερπαραγωγή : πλατώματα , βρύσες , τραπέζια , υπόστεγα , ότι ζητήσει ο κατασκηνωτής !
Μόνο θέα δεν έχει .Εγκρίνεται και καταγράφεται για το εγγύς μέλλον. Συνεχίζουμε χαλαρά πλέον γιατί έχουμε περίσσια χρόνου και ναμαστε στις
Πρέσπες ! Εδώ φουλάρουμε καύσιμα και παίρνουμε πληροφορίες για φαγητό : «εδώ όπου και να φάτε καλό θα είναι !»
Το μέρος αποπνέει μια ηρεμία που μας επηρεάζει και χαλαρά πλέον πάμε για Ψαράδες που είναι ένα ιδιαίτερο μέρος , πρέπει κανείς να συνειδητοποιήσει
που βρίσκετε. Σε κάποιους λέει σε άλλους όχι. Εμένα αυτά τα «ακραία» μέρη με γοητεύουν. Εδώ η ηρεμία και το όμορφο τοπίο θα συνδυαστεί με ψάρι , σαλάτες , πατάτες φρέσκες στο χέρι , κρύα μπύρα και επιδόρπιο γλυκό κουταλιού θεϊκό !
Ο ήλιος χαμηλώνει, μας έχει πιάσει μια ραστώνη απερίγραπτη , μέχρι που σκεφτήκαμε να στήσουμε απέναντι στη λίμνη ! αλλά τελικά θα
επικρατήσει το αντβεντσουράδικό μας και θα ξεκινήσουμε για Άγιο Γερμανό για να βρούμε τον χωματόδρομο που ανηφορίζει στις δυτικές
παρυφές του Βαρνούντα. Εκεί πάνω έχω τάξει του Γιώργου σημείο κατασκήνωσης μαγικό. Πρώτα όμως θα απολαύσουμε ένα ελληνικό
μερακλίδικο πριν αρχίσουμε τις σβούρες μέσα στο χωριό μέχρι να βρούμε την αρχή του χωματόδρομου.
Ο ήλιος έχει γύρει και βάφει κόκκινες τις πλαγιές καθώς ανηφορίζουμε . Μαγεία , η μέρα πάει να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο.
Φτάνοντας στο ξωκλήσι πράγματι δεν μπορούσε να είναι καλύτερα . Θέα απίθανη , νερό , περιποιημένος χώρος.
Το κάρμα μας φέρθηκε καλά μέχρι τώρα. Στήνουμε γρήγορα τις κουκέτες μας για να ακολουθήσει λουκούλλειο βραδινό κονσέρβας !
Έπειτα με το τσίπουρο στο χέρι χαζεύουμε τους γαλαξίες μέχρι να αποτραβηχτούμε στους υπνόσακους.
Παρά τις προειδοποιήσεις τον ντόπιων (μην κοιμηθείτε στην ερημιά αλλά κάπου να έχει φως)
καμία αρκούδα δεν μας επισκέφτηκε.
Τα πρωινά σε τέτοια μέρη φαντάζομαι τα έχετε ζήσει όλοι σας και ξέρετε τι γεύση έχει ο καφές. Ουδέν σχόλιο λοιπόν.
Ώρα όμως να ξεκινήσουμε επιτέλους την διάσχιση του Βαρνούντα από δυτικά προς Ανατολικά. Το βουνό διασχίζουν γενικά τρείς
παράλληλοι δρόμοι. Ένας που περνά βόρεια κοντά στα σύνορα , ένας λίγο νότια και ένας πιο νότια δίπλα από το αιολικό πάρκο.
Επιλέξαμε την πιο νότια διαδρομή που περνά από την μπέλα βόδα αλλά ξεκινώντας βλέπουμε ότι ο δρόμος δεν πολυχρησιμοποιείτε.
Στο βάθος ο Άγιος Γερμανός
Και αν είδα τις λίμνες από ψηλά ήταν επειδή στάθηκα στους ώμους του … Βαρνούντα !
Ο δρόμος συνεχίζει αλλά είναι σχετικά απάτητος και σε σημεία απαιτητικός για βαριά μηχανάκια.
Το χαρακτηριστικό του δρόμου είναι η εναλλαγή μεταξύ χορταριασμένου πετρόδρομου , πετρόδρομου χαλαρής πέτρας κάθε μεγέθους ,
αμμουδερού δρόμου , χαλαρής μυτερής πέτρας χαρά του λεβιέ- σαμπρέλα , νεροφαγώματα παγίδες . Σε συνδυασμό με ξαφνικές συστάδες
δάσους όπου έχανες το φως σου και η παγίδα καραδοκούσε. Ήταν ψιλοζόρικα όχι ας πούμε σαν τον αυχένα Μελισσουργών αλλά κάπως σαν την
ανάβαση από Νεράιδα Ταυρωπού προς Καμάρια. Ο Γιώργος που πάει περιστασιακά στο χώμα είχε κάνα δυο στιγμές , με θύμα το αθώο λεβιέ ταχυτήτων.
Στο όλο κόνσεπτ του απάτητου προστέθηκαν και τα σταλίζοντα πρόβατα πάνω στον «δρόμο» που μαζί με τα σκυλιά φύλακες αποτέλεσαν το κερασάκι.
Και τελικά περνώντας από τον υποσταθμό των καταραμένων αιολικών κατηφορίζουμε μετά από τόσο … τράνταγμα
σε άνετο χωματόδρομο για το διάσελο στο χιονοδρομικό όπου περάσαμε και χτες.
Εδώ τελειώνει το χώμα και από άσφαλτο πλέον θα κατηφορίσουμε προς Φλώρινα και έπειτα θα βγάλουμε το άχτι μας
στην ανάβαση προς το χιονοδρομικό Καστοριάς στις εγκαταστάσεις του στρατού. Δρόμος ονείρωξη κάθε εραστή στροφών !
Βάλσαμο η κρύα μπύρα και το φαΐ στην δροσερή πλατεία στον Απόσκεπο Καστοριάς και η επιστροφή πάλι από Νεστόριο κλείνουν μια πλήρη μέρα.
Τι άλλο να ζητήσουμε ; δεν ήμαστε πλεονέκτες !
Άλλωστε Το φθινόπωρο έρχεται , οι οξιές θα ντυθούν και μας περιμένουν …
Ήρθε ο κουμπάρος βέβαια με το θκώτ του KLE...
Πάμε γι αλλά!!
Γαλλικά και πιάνο μεσιέ ;
Δεν γλυτώνω απο τα παλιο KLE . . . !
ΛΕΩΝΙΔΑΣ.
Cowboy
Είχα διαβάσει την βόλτα αλλά όχι με την κατάλληλη ησυχία.
Απόψε βρήκα τον χρόνο μου.
Πολύ όμορφα ,να είστε καλά κ ευχαριστούμε για την περιήγηση στα βουνά Θανάση.
Απόψε βρήκα τον χρόνο μου.
Πολύ όμορφα ,να είστε καλά κ ευχαριστούμε για την περιήγηση στα βουνά Θανάση.
Να πω ότι δεν ζήλεψα θα είναι ψέμα...
Ωραία βόλτα παίδες...!
Πάντα τέτοια εύχομαι ( άντε και στα δικά μας οι λεύτερες...)
Θανάση ξέρω ότι με τα GPS δεν τα πας καλά αλλά μήπως θα ήταν εύκολο να μας δείξεις την διαδρομή με κάποιο τρόπο...?
Επίσης βάλε ένα pin το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδος στην ενότητα σημεία διανυκτέρευσης...
Ευχαριστούμε...!
Ωραία βόλτα παίδες...!
Πάντα τέτοια εύχομαι ( άντε και στα δικά μας οι λεύτερες...)
Θανάση ξέρω ότι με τα GPS δεν τα πας καλά αλλά μήπως θα ήταν εύκολο να μας δείξεις την διαδρομή με κάποιο τρόπο...?
Επίσης βάλε ένα pin το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδος στην ενότητα σημεία διανυκτέρευσης...
Ευχαριστούμε...!
Ευχαριστώ ! Το εκκλησάκι υπάρχει στο νήμα Σημεία κατασκήνωσης εδώ .Να πω ότι δεν ζήλεψα θα είναι ψέμα...
Ωραία βόλτα παίδες...!
Πάντα τέτοια εύχομαι ( άντε και στα δικά μας οι λεύτερες...)
Θανάση ξέρω ότι με τα GPS δεν τα πας καλά αλλά μήπως θα ήταν εύκολο να μας δείξεις την διαδρομή με κάποιο τρόπο...?
Επίσης βάλε ένα pin το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδος στην ενότητα σημεία διανυκτέρευσης...
Ευχαριστούμε...!
Την διαδρομή προσπαθώ να την αναπαράγω στο maps αλλά δεν εμφανίζει ένα τμήμα του χωματόδρομου.
Καμμιά ιδέα :
Καλημέρες...
Αντί για maps φτιάξε την διαδρομή στο παρακάτω και όπου δεν υπάρχει δρόμος μπορείς να τραβήξεις εσύ γραμμές για να τον δημιουργήσεις.
Αρκεί φυσικά να υπάρχει κάτι σαν δρόμος και θα τον γνωρίζεις...
Υπάρχουν όλα τα κουμπάκια με τις σχετικές λειτουργίες διαθέσιμα οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην το καταφέρεις.
Το καλύτερο το κράτησα για το τέλος...
Μπορείς να κάνεις εξαγωγή της διαδρομής και σε GPX...
Ride with GPS | Bike Route Planner and Cycling Navigation App
Discover your next great ride in our library of the best bike routes in the world. An easy to use platform that has everything you need for cycling.
ridewithgps.com