Ητανε μια υπεροχη χωματινη μερα στα Αγραφα αν και ο καιρος δε μας επετρεψε να ολοκληρωσουμε ολο το προγραμμα. Γλυτωσαμε τουλαχιστο τη μπορα που την εριξε ενω τσακιζαμε ψητα στη Φυλακτη
Αλλα καποιοι απο μας ρεφαραμε με καποια ωραια κομματια αργα το απογευμα γυρνωντας στην Ελατη
Η εξαιρετικη χωματινη παρεα ητανε η εξης:
Παναγιωτης Metal - KLE500 (κυριος σχεδιαστης διαδρομης)
Θενος
@thenos o katemis - ΚΤΜ950
Κωστας
@adventsuras - F800GS
Γρηγορης
@Greg Ø - ΚΤΜ990 (guest star απο Κατερινη
k
Βασιλης
@Billy-Bo - 1200GS (guest star για τα κοψιδια
)
George
@XLGeorge - XLV650 (συν-σχεδιαστης διαδρομης)
Τα πιο πιπερατα κομματια ητανε τελικα τα πρωτα, απο τη γεφυρα Ροπωτου προς Βατσουνια και το επομενο απο Βατσουνια προς Δρακοτρυπα
Ειχε και μετα καποια αλλα ψιλο-σπαστηρια και υπουλες λασπουριες λογω παρατεταμενων βροχων αλλα τα πρωτα 10 χιλιομετρα ητανε και τα δυσκολοτερα. Γι'αυτο και ξανακαναμε το Βατσουνια - γεφυρα Ροπωτου γυρνωντας αργα το απογευμα και ενα ακομη ωραιο πολυ ανηφορικο καρα-χαλασμενο κομματι για κερασακι στο τελος. Ελπιζω καποια επομενη φορα να κανουμε και τα ωραια κομματια που αναγκαστηκαμε ν'αφησουμε και ειδικα το Χαρις - χιονοδρομικο απο τον πανω παρατημενο δρομο. Ακολουθουν καποιες φωτο.
Αφου ψιλοζεσταθηκαμε ομορφα στο γεφυρα Ροπωτου - Βατσουνια και βρηκαμε τελικα τον καραχαλασμενο δρομο για Δρακοτρυπα (οι ντοπιοι μας ειχανε προειδοποιησει οτι δεν περναει), ζεσταθηκαμε για τα καλα στο ρεμα με τις γλυστερες πετρες που αμεσως μετα ειχε πολυ ανηφορικη καραχαλασμενη δεξια που ηθελε βοηθειες για να την ανεβουνε βαρια μηχανακια. Οι φωτο, οπως παντα, δεν δειχνουν τη δυσκολια του κοματιου. Και στο καπακι ειχε μετα μερικα χιλιομετρα ΠΟΛΥ χαλασμενου καρα-ανηφορικου δρομου-μονοπατιου που ηθελε ανοιχτο γκαζι, σωστες γραμμες και κανενα δισταγμο. Οταν τελικα φτασαμε στη Δρακοτρυπα, αναψαμε ενα κερι στον Αγιο Διονυσιο που γιορταζε - μας ειπε μια κυρια οτι ειχε δει μηχανες σε ονειρο και μας προετρεψε να παμε ν'αναψουμε οπωσδηποτε κερι.
Στη συνεχεια πηραμε τον εξαιρετικο χωματοδρομο που βγαζει απο Δρακοτρυπα στον Τυμπανο και λιγο πριν βγουμε στην ασφαλτο, ο Παναγιωτης κι'εγω ανεβηκαμε ενα αλλο καραχαλασμενο κοματι για να δουμε ποσο κοντα μπορει κανεις να φτασει στην κορυφη Καραβουλα 1862μ που αποτελει μελλοντικο ορειβατικο project. Φροντισαμε λοιπον να κρατησουμε την αδρεναλινη ψηλα.
Απο τη μια μερια ο Παναγιωτης σε πρωτο πλανο και ο Τυμπανος με τις κεραιες στο βαθος..
..και απο την αλλη η Καραβουλα, που πρεπει να ειναι 1.5 ωρα αναβαση απ'αυτο το σημειο.
Στη συνεχεια κατεβηκαμε προς Πετροχώρι, οπου πετυχαμε ενα κυριο απο τη Λαρισα που αναστηλωνε καποια κτισματα του σχεδον Ηπειρωτικης αρχιτεκτονικης οικισμου και καναμε σταση για κουβεντουλα κλπ.
Και το επιβλητικοτατο Ντεληδημι 2163μ απεναντι.
Στη συνεχεια κατεβηκαμε στην ασφαλτο και ανεβηκαμε στο Βλασι για καφεδακι και αλλα η καταιγιδα που ειχε ξεσπασει νοτιο-ανατολικα μας εκανε να αναθεωρησουμε το προγραμμα μας και αποφασισαμε ν'ανεβουμε βορεια, κοβοντας δυστυχως καποια αλλα πολυ ωραια κομματια. Παρ'ολα αυτα, η συνεχεια ητανε επισης εξαιρετικη, η συνεχεια αυριο απο μενα..