Magelanos
Μέλος
1-9-14 ΔΕΥΤΕΡΑ (UZ-Tashkent 537χιλ) Uzbekistan Hote l€70 δίκλινο με πρωινό.
Ζέστη και χτυποκάρδι, ο ρόλος στο ξυπνητήρι για σήμερα!!! Καινούρια χώρα και η προσαρμογή μας σε αυτή καλούμαστε να πράξουμε. Σύνορα δύσκολα από τα λίγα που έχουμε διαβάσει και ακούσει, και την ταλαιπωρία θα την έχουμε σίγουρη δηλαδή!!!
Το θετικό είναι ότι μόνο 10χιλ απέχουμε από τα σύνορα και θα φτάσουμε γρήγορα. Το αρνητικό (ναι έχει) ακούσαμε ότι τα σύνορα αυτά μέχρι προσφάτως, ήταν κλειστά για οχήματα και μόνο πεζός περνούσες!! Μελέτη περεταίρω για εναλλακτική δεν είχε γίνει, παρά μόνο από την ματιά στο χάρτη και στα 100χιλ από εδώ προς άλλο πέρασμα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα!!!
Αλλά όπως πάντα η Μόνικα έλεγε… με θετική σκέψη όλα γίνονται αρκεί να το πιστεύεις!! Το πιστεύω, το πιστεύω!!! Ξεκινάμε λοιπόν με Πίστη για να φτάσουμε σύνορα.. ψιλό μπερδευτήκαμε μέχρι να βγούμε από την πόλη ως συνήθως, μιας και ενημερωτικές πινακίδες για σύνορα φαίνεται ότι δεν τις έχουν ανάγκη εδώ!!! Με gps ανοιχτό για αυτά τα λίγα χιλιόμετρα και φτάνουμε σύνορα.
Ωχ, ωχ και πάλι ωχ!!! Μια μεταλλική μεγάλη πόρτα κλειστή κανένα όχημα, και κόσμος πεζός να εισέρχεται από μια μικρότερη είσοδο δίπλα. Την κάτσαμε την βάρκα!! Η θετική σκέψη έπιασε πάτο!! Σβήνω μηχανή κατεβαίνει η Μόνικα, και ένας στρατιώτης πλησίαζε.. Βγάζουμε κράνη, χαιρετούμε και μας ζητά τα διαβατήρια χωρίς να ανοίγει την είσοδο. Μας τα ξανά δίνει και φεύγει προς τα κτήρια!!
Όρε λέω να ετοιμαζόμαστε για 100χιλ παραπέρα και βάζω το κράνος για να την κάνουμε.. περίμενε λέει η Μόνικα έρχεται ο συνοριοφυλακας. Οκ, ανοίγει την πόρτα δείχνοντας μας το πρώτο κτήριο!! Απίστευτο και όμως αληθινό επέτρεψαν την είσοδο στο μοναδικό όχημα εκείνη την στιγμή!! Η πόρτα κλείνει ορμητικά πίσω μας μη μπορώντας να το πιστέψουμε ότι θα εισέρθουμε στη χώρα εύκολα και λογικά γρήγορα, σαν το μοναδικό όχημα!!!
Τώρα αισθανόμουν σαν την πρώτη φορά στον στρατό περνώντας την πύλη!!! Και ναι σιγά που θα ξεμπερδεύαμε γρήγορα!! Μια αδιαφορία σαν να μη μας βλέπουν, σαν να είμαστε αόρατοι!!! Το μόνο που εισπράτταμε ήταν η ένδειξη με το χέρι ρωτώντας που πάμε και τι πρέπει να κάνουμε!! Εννοείτε ότι η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει εδώ, και ξεκινάμε με συμπλήρωση φόρμας στοιχείων διαβατηρίου. Μετά εγώ πρέπει να πάω σε άλλο κτήριο να δώσω χαρτιά μηχανής για φωτοτυπία και έλεγχο.
Η Μόνικα μέσα σε άλλο κτήριο ελέγχοντας διαβατήρια, και τα χαρτιά που είχαμε συμπληρώσει, μέχρι που με φωνάζει να πάω τις βαλίτσες μέσα.!!! Υπήρχε διάδρομος όπως στα αεροδρόμια που περνούσαν οι βαλίτσες για έλεγχο. Και μετά από εκεί σου έλεγαν άνοιξε. Ακόμα και τις φωτογραφικές μηχανές έλεγχαν τι έχουμε τραβήξει!!!!
Εντάξει σκέπτομαι, καλά μεσάνυχτα θα φτάσουμε Τασκένδη!!! Και αφού λύνω και έτοιμος να πάω και τις πλαϊνές βαλίτσες μέσα, έρχεται φύλακας και με σταματά. Μου λέει να τις ανοίξω επί τόπου. Αρχίζω την πρώτη.. ψάχνει, βγάζει, κοιτάζει και ρωτά.. Drugs? Porno films? Guns? Niet niet εγώ…. Βρίσκει το φαρμακείο και αρχίζει να το αδειάζει!!! Μιλάμε ότι θα χρειαστώ μια ώρα τουλάχιστον για να ταχτοποιήσω τα πράγματα!! Και βγάζει και αραδιάζει τα πράγματα στο έδαφος και ξανά και ξανά μέχρι που έφτασε πάτο!!! Δεν έμεινε τίποτα στην βαλίτσα όλα έξω.. άνοιξε την άλλη μου λέει!!!! Όχι ρε φουστη μου την κάτσαμε..
Αρχίζει και αδειάζει.. μέχρι που το μάτι πάει σε μια σφεντόνα που είχα πάρει μαζί μου!! Χαχαχα ε ναι, είπα μήπως και βγω για κυνήγι!! Έχει γούστο να με τρέχει λέγοντας μου ότι είναι επικίνδυνο όπλο!! Βρίσκει μια πέτρα και κάνει δοκιμή!!! Ενθουσιασμένος από την ποιότητα του <<όπλου>> με ρωτά με τα λίγα αγγλικά που ήξερε.. Birds? For birds? Τώρα λέω θα σε τρελάνω!!! No, no, no… for Bears κάνοντας και χειρονομία με τα χέρια για να καταλάβει.. Big Bears you know? Understand?
Του κόπηκε το γέλιο, πετά την σφεντόνα μέσα στην βαλίτσα και μου λέει go… απομακρύνθηκε σκεπτικός!!! Χαχαχα σου λέει αυτός ναρκωτικά δεν έχει μαζί του αλλά δεν μπορεί σίγουρα κάτι θα παίρνει..!!! έρχεται η Μόνικα και μαζί προσπαθούμε να ταχτοποιήσουμε τα πράγματα όπως ήταν. Φάγαμε αρκετό χρόνο, μέσα στο λιοπύρι και λουσμένοι στον ιδρώτα, ανοίγει η πύλη!!!
UZBEKISTAN-ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ
Λίγα λόγια: μια χώρα με πλούσια ιστορία και από τις μεγαλύτερες σε έκταση της κεντρικής Ασίας, αρκετοί κατακτητές πέρασαν και από εδώ (Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ) αλλά γεννήθηκε εδώ στην πόλη Shahrisapz ο ηγέτης κατακτητής Ταμερλάνος.. Η χώρα κατακτήθηκε τέλη του 19ου αιώνα από την Ρωσία όπου κατά την διάρκεια της σοβιετικής εποχής, η εντατική παραγωγή του λευκού χρυσού (βαμβάκι) και σιταριού, οδήγησε σε υπερβολική χρήση αγροχυμικων και άντληση υδάτινων πόρων..
Αποτέλεσμα την μεγαλύτερη καταστροφή της λίμνης Αράλης προς σημαντική συρρίκνωση της..Το 1991 έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία με πρόεδρο τον Ισλάμ Καριμοφ, υπεύθυνο για καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η χώρα είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους, με τα έσοδα όμως να πηγαίνουν σε γνωστούς, φίλους, και πολιτικούς συμμάχους του προέδρου και όχι στους πολίτες.
Ενώ η Τασκένδη ανθεί η υπόλοιπη χώρα βρίσκεται στην απομόνωση λόγο του αυταρχικού καθεστώτος, και θεωρείται μια από τις φτωχότερες χώρες της Κεντρικής Ασίας. Με σημαντικές πόλεις σταυροδρόμια στον δρόμο του μεταξιού όπως Samarkand, Buxara, Xiva, με ερήμους όπως η μεγαλύτερη σε έκταση Izzyl Kum, αλλά και με την εύφορη κοιλάδα Fergana το Ουζμπεκιστάν μας καλεί να το ανακαλύψουμε..
Τα πρώτα μέτρα στο Ουζμπεκιστάν είναι γεγονός..
Ένα ρίγος, ένας ενθουσιασμός, μας κατέχει σε αυτή την πρώτη επαφή.. κεντρικός δρόμος ο (Ε007) που θα μας οδηγήσει μέχρι τον τελικό προορισμό μας.. μικρά χωριά στην αρχή διασχίζουμε, αλλά και κάτι καινούριο για εμάς τα σημεία ελέγχου. Προσεγγίζοντας μια μεγάλη πόλη είχε πάντα.. εδώ πέφτουμε στο πρώτο πριν την πόλη Andijan.
Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο αλλά, χάνεις λίγο χρόνο αφού σου ελέγχουν έγραφα και καταγράφεσαι.. αν θέλουν ψάχνουν και βαλίτσες. Αμέσως μετά σταματάμε σε ένα χώρο πρασίνου να πιούμε κάτι να δροσιστούμε γιατί η ζέστη ήταν εξαντλητική!! Συνεχίζουμε στο αδιάφορο οδηγικα τοπίο, χωράφια, και μέσα από πόλεις στον ίδιο μοναδικό δρόμο (Ε007)..
Με μόνη αλλαγή κοντά στα σύνορα με Τατζικιστάν.. Ο δρόμος περνούσε μέσα από βουνά.
Εδώ είδαμε αρκετή κίνηση στρατού και λογικό αφού το Τατζικιστάν είναι μια ανάσα..
Εντύπωση μας έκανε ένα κομβόι από βυτιοφόρα καυσίμων!!! Το προσπερνάμε και μπροστά ήταν ένα περιπολικό όπου συνόδευε το κομβόι με τις νταλίκες.
Τελικά τα καύσιμα εδώ πρέπει να είναι ότι πολυτιμότερο..
Στάση ξανά σε ένα πλάτωμα στον δρόμο, για το καθιερωμένο σάντουιτς και δίπλα μια γυναίκα πουλούσε φρούτα. Την χαιρετάμε και αμέσως έρχεται στο μέρος μας δυο μήλα και δυο αχλαδιά να μας προσφέρει για τον δρόμο. Συνέχεια ξανά και λίγο πριν προσεγγίσουμε την πρωτεύουσα, πέφτουμε στον τελευταίο έλεγχο για σήμερα όπου και μας σταματούν.. Μπλόκο από αστυνομία και δίπλα στρατιώτης με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Καταγραφή κι’εδώ και κλασικά που πάμε και τον λόγο της επίσκεψης στην χώρα!!
Τέλος και από αυτό και όπως ήταν φυσικό μπαίνουμε Τασκένδη λίγο πριν νυχτώσει. Στάση έξω από σουπερ μάρκετ που ήταν ανοιχτό για προμήθειες. Βάζω στο gps διεύθυνση ξενοδοχείου και αμέσως σε λίγο παρκάραμε έξω από το γνωστό και στολίδι της πρωτεύουσας Uzbekistan Hotel.
Δεν έχουμε σκοπό να βγούμε και να κάνουμε κάτι, παρά μόνο αυτό που θέλουμε είναι ξεκούραση από την ανυπόφορη ζέστη που μας διέλυσε στην κυριολεξία.!! Wi-Fi γρήγορα να στείλουμε μήνυμα στον φίλο που μας είχαν δώσει στοιχεία επικοινωνίας από Κιργιστάν.. απάντησε αμέσως και αύριο δόθηκε το ραντεβού έξω από το ξενοδοχείο..
Ζέστη και χτυποκάρδι, ο ρόλος στο ξυπνητήρι για σήμερα!!! Καινούρια χώρα και η προσαρμογή μας σε αυτή καλούμαστε να πράξουμε. Σύνορα δύσκολα από τα λίγα που έχουμε διαβάσει και ακούσει, και την ταλαιπωρία θα την έχουμε σίγουρη δηλαδή!!!
Το θετικό είναι ότι μόνο 10χιλ απέχουμε από τα σύνορα και θα φτάσουμε γρήγορα. Το αρνητικό (ναι έχει) ακούσαμε ότι τα σύνορα αυτά μέχρι προσφάτως, ήταν κλειστά για οχήματα και μόνο πεζός περνούσες!! Μελέτη περεταίρω για εναλλακτική δεν είχε γίνει, παρά μόνο από την ματιά στο χάρτη και στα 100χιλ από εδώ προς άλλο πέρασμα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα!!!
Αλλά όπως πάντα η Μόνικα έλεγε… με θετική σκέψη όλα γίνονται αρκεί να το πιστεύεις!! Το πιστεύω, το πιστεύω!!! Ξεκινάμε λοιπόν με Πίστη για να φτάσουμε σύνορα.. ψιλό μπερδευτήκαμε μέχρι να βγούμε από την πόλη ως συνήθως, μιας και ενημερωτικές πινακίδες για σύνορα φαίνεται ότι δεν τις έχουν ανάγκη εδώ!!! Με gps ανοιχτό για αυτά τα λίγα χιλιόμετρα και φτάνουμε σύνορα.
Ωχ, ωχ και πάλι ωχ!!! Μια μεταλλική μεγάλη πόρτα κλειστή κανένα όχημα, και κόσμος πεζός να εισέρχεται από μια μικρότερη είσοδο δίπλα. Την κάτσαμε την βάρκα!! Η θετική σκέψη έπιασε πάτο!! Σβήνω μηχανή κατεβαίνει η Μόνικα, και ένας στρατιώτης πλησίαζε.. Βγάζουμε κράνη, χαιρετούμε και μας ζητά τα διαβατήρια χωρίς να ανοίγει την είσοδο. Μας τα ξανά δίνει και φεύγει προς τα κτήρια!!
Όρε λέω να ετοιμαζόμαστε για 100χιλ παραπέρα και βάζω το κράνος για να την κάνουμε.. περίμενε λέει η Μόνικα έρχεται ο συνοριοφυλακας. Οκ, ανοίγει την πόρτα δείχνοντας μας το πρώτο κτήριο!! Απίστευτο και όμως αληθινό επέτρεψαν την είσοδο στο μοναδικό όχημα εκείνη την στιγμή!! Η πόρτα κλείνει ορμητικά πίσω μας μη μπορώντας να το πιστέψουμε ότι θα εισέρθουμε στη χώρα εύκολα και λογικά γρήγορα, σαν το μοναδικό όχημα!!!
Τώρα αισθανόμουν σαν την πρώτη φορά στον στρατό περνώντας την πύλη!!! Και ναι σιγά που θα ξεμπερδεύαμε γρήγορα!! Μια αδιαφορία σαν να μη μας βλέπουν, σαν να είμαστε αόρατοι!!! Το μόνο που εισπράτταμε ήταν η ένδειξη με το χέρι ρωτώντας που πάμε και τι πρέπει να κάνουμε!! Εννοείτε ότι η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει εδώ, και ξεκινάμε με συμπλήρωση φόρμας στοιχείων διαβατηρίου. Μετά εγώ πρέπει να πάω σε άλλο κτήριο να δώσω χαρτιά μηχανής για φωτοτυπία και έλεγχο.
Η Μόνικα μέσα σε άλλο κτήριο ελέγχοντας διαβατήρια, και τα χαρτιά που είχαμε συμπληρώσει, μέχρι που με φωνάζει να πάω τις βαλίτσες μέσα.!!! Υπήρχε διάδρομος όπως στα αεροδρόμια που περνούσαν οι βαλίτσες για έλεγχο. Και μετά από εκεί σου έλεγαν άνοιξε. Ακόμα και τις φωτογραφικές μηχανές έλεγχαν τι έχουμε τραβήξει!!!!
Εντάξει σκέπτομαι, καλά μεσάνυχτα θα φτάσουμε Τασκένδη!!! Και αφού λύνω και έτοιμος να πάω και τις πλαϊνές βαλίτσες μέσα, έρχεται φύλακας και με σταματά. Μου λέει να τις ανοίξω επί τόπου. Αρχίζω την πρώτη.. ψάχνει, βγάζει, κοιτάζει και ρωτά.. Drugs? Porno films? Guns? Niet niet εγώ…. Βρίσκει το φαρμακείο και αρχίζει να το αδειάζει!!! Μιλάμε ότι θα χρειαστώ μια ώρα τουλάχιστον για να ταχτοποιήσω τα πράγματα!! Και βγάζει και αραδιάζει τα πράγματα στο έδαφος και ξανά και ξανά μέχρι που έφτασε πάτο!!! Δεν έμεινε τίποτα στην βαλίτσα όλα έξω.. άνοιξε την άλλη μου λέει!!!! Όχι ρε φουστη μου την κάτσαμε..
Αρχίζει και αδειάζει.. μέχρι που το μάτι πάει σε μια σφεντόνα που είχα πάρει μαζί μου!! Χαχαχα ε ναι, είπα μήπως και βγω για κυνήγι!! Έχει γούστο να με τρέχει λέγοντας μου ότι είναι επικίνδυνο όπλο!! Βρίσκει μια πέτρα και κάνει δοκιμή!!! Ενθουσιασμένος από την ποιότητα του <<όπλου>> με ρωτά με τα λίγα αγγλικά που ήξερε.. Birds? For birds? Τώρα λέω θα σε τρελάνω!!! No, no, no… for Bears κάνοντας και χειρονομία με τα χέρια για να καταλάβει.. Big Bears you know? Understand?
Του κόπηκε το γέλιο, πετά την σφεντόνα μέσα στην βαλίτσα και μου λέει go… απομακρύνθηκε σκεπτικός!!! Χαχαχα σου λέει αυτός ναρκωτικά δεν έχει μαζί του αλλά δεν μπορεί σίγουρα κάτι θα παίρνει..!!! έρχεται η Μόνικα και μαζί προσπαθούμε να ταχτοποιήσουμε τα πράγματα όπως ήταν. Φάγαμε αρκετό χρόνο, μέσα στο λιοπύρι και λουσμένοι στον ιδρώτα, ανοίγει η πύλη!!!
UZBEKISTAN-ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ
Λίγα λόγια: μια χώρα με πλούσια ιστορία και από τις μεγαλύτερες σε έκταση της κεντρικής Ασίας, αρκετοί κατακτητές πέρασαν και από εδώ (Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ) αλλά γεννήθηκε εδώ στην πόλη Shahrisapz ο ηγέτης κατακτητής Ταμερλάνος.. Η χώρα κατακτήθηκε τέλη του 19ου αιώνα από την Ρωσία όπου κατά την διάρκεια της σοβιετικής εποχής, η εντατική παραγωγή του λευκού χρυσού (βαμβάκι) και σιταριού, οδήγησε σε υπερβολική χρήση αγροχυμικων και άντληση υδάτινων πόρων..
Αποτέλεσμα την μεγαλύτερη καταστροφή της λίμνης Αράλης προς σημαντική συρρίκνωση της..Το 1991 έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία με πρόεδρο τον Ισλάμ Καριμοφ, υπεύθυνο για καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η χώρα είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους, με τα έσοδα όμως να πηγαίνουν σε γνωστούς, φίλους, και πολιτικούς συμμάχους του προέδρου και όχι στους πολίτες.
Ενώ η Τασκένδη ανθεί η υπόλοιπη χώρα βρίσκεται στην απομόνωση λόγο του αυταρχικού καθεστώτος, και θεωρείται μια από τις φτωχότερες χώρες της Κεντρικής Ασίας. Με σημαντικές πόλεις σταυροδρόμια στον δρόμο του μεταξιού όπως Samarkand, Buxara, Xiva, με ερήμους όπως η μεγαλύτερη σε έκταση Izzyl Kum, αλλά και με την εύφορη κοιλάδα Fergana το Ουζμπεκιστάν μας καλεί να το ανακαλύψουμε..
Τα πρώτα μέτρα στο Ουζμπεκιστάν είναι γεγονός..
Ένα ρίγος, ένας ενθουσιασμός, μας κατέχει σε αυτή την πρώτη επαφή.. κεντρικός δρόμος ο (Ε007) που θα μας οδηγήσει μέχρι τον τελικό προορισμό μας.. μικρά χωριά στην αρχή διασχίζουμε, αλλά και κάτι καινούριο για εμάς τα σημεία ελέγχου. Προσεγγίζοντας μια μεγάλη πόλη είχε πάντα.. εδώ πέφτουμε στο πρώτο πριν την πόλη Andijan.
Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο αλλά, χάνεις λίγο χρόνο αφού σου ελέγχουν έγραφα και καταγράφεσαι.. αν θέλουν ψάχνουν και βαλίτσες. Αμέσως μετά σταματάμε σε ένα χώρο πρασίνου να πιούμε κάτι να δροσιστούμε γιατί η ζέστη ήταν εξαντλητική!! Συνεχίζουμε στο αδιάφορο οδηγικα τοπίο, χωράφια, και μέσα από πόλεις στον ίδιο μοναδικό δρόμο (Ε007)..
Με μόνη αλλαγή κοντά στα σύνορα με Τατζικιστάν.. Ο δρόμος περνούσε μέσα από βουνά.
Εδώ είδαμε αρκετή κίνηση στρατού και λογικό αφού το Τατζικιστάν είναι μια ανάσα..
Εντύπωση μας έκανε ένα κομβόι από βυτιοφόρα καυσίμων!!! Το προσπερνάμε και μπροστά ήταν ένα περιπολικό όπου συνόδευε το κομβόι με τις νταλίκες.
Τελικά τα καύσιμα εδώ πρέπει να είναι ότι πολυτιμότερο..
Στάση ξανά σε ένα πλάτωμα στον δρόμο, για το καθιερωμένο σάντουιτς και δίπλα μια γυναίκα πουλούσε φρούτα. Την χαιρετάμε και αμέσως έρχεται στο μέρος μας δυο μήλα και δυο αχλαδιά να μας προσφέρει για τον δρόμο. Συνέχεια ξανά και λίγο πριν προσεγγίσουμε την πρωτεύουσα, πέφτουμε στον τελευταίο έλεγχο για σήμερα όπου και μας σταματούν.. Μπλόκο από αστυνομία και δίπλα στρατιώτης με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Καταγραφή κι’εδώ και κλασικά που πάμε και τον λόγο της επίσκεψης στην χώρα!!
Τέλος και από αυτό και όπως ήταν φυσικό μπαίνουμε Τασκένδη λίγο πριν νυχτώσει. Στάση έξω από σουπερ μάρκετ που ήταν ανοιχτό για προμήθειες. Βάζω στο gps διεύθυνση ξενοδοχείου και αμέσως σε λίγο παρκάραμε έξω από το γνωστό και στολίδι της πρωτεύουσας Uzbekistan Hotel.
Δεν έχουμε σκοπό να βγούμε και να κάνουμε κάτι, παρά μόνο αυτό που θέλουμε είναι ξεκούραση από την ανυπόφορη ζέστη που μας διέλυσε στην κυριολεξία.!! Wi-Fi γρήγορα να στείλουμε μήνυμα στον φίλο που μας είχαν δώσει στοιχεία επικοινωνίας από Κιργιστάν.. απάντησε αμέσως και αύριο δόθηκε το ραντεβού έξω από το ξενοδοχείο..