...συνεχεια...
Περνωντας την ανηφορα για Καστανια-Μοσια-Καστανια και μετα απο λιγα χιλιομετρα, βγηκα πανω απο την ομιχλη και αναθαρησα λιγο.
Σταματησα σε ενα παλτωμα διπλα στο δρομο και εστησα τα συνεργα μου (τριποδα κλπ) με σκοπο να κανω ενα μικρο Timelapse, του οποιου το αποτελεσμα μαζι με ολα τα υπολοιπα, θα υπαρξει σε link στο τελος..
Λιγο μετα την διασταυρωση της Καστανιας, μια νεα σταση για τα καθεκαστα..
Με λιγο πιο ζωηρο ηλιο, πολυ ευχαριστη αισθηση..
Περιμενοντας να κανει η Nikon τα δικα της, ειχα και παρεα..
Ο δρομος απο την Καστανια μεχρι και το Μεσινο αλλα και συνεχεια μεχρι τη Λιμνη, ηταν το λιγοτερο αποκοσμος, με την ομιχλη να κρυβει ολοκληρα χωρια.
Περασα μεσα απο τη Μοσια και δεν φανηκε ουτε σπιτι!!!
Οταν αρχισε η καταβαση και αρχισα να μπαινω στις παρυφες της κοιλαδας, ηταν κατι το εξαιρετικο, οδηγικα και φωτογραφικα!
Πριν τη Μοσια
Μετα το Μεσινο, στο δρομο της Λιμνης..
Και καθε 100 μετρα να σταματουσες για φωτος, παλι κατι θα εχανες..
...συνεχιζεται...
Δημητρη εξαιρετικο ρεπορταζ και εικονες που μας διωχνουν για εκει πανω!Τα μερη πολυ ομορφα αλλά οσες φορες κι αν εχουμε περασει παντα ειναι η επομενη η καλυτερη!Να εισαι καλα να ταξιδευεις...και να μας τα λες:brv:
:l2::brv::brv::brv:
