ckalfas
Μέλος
Ημέρα 2η
….κατά την διάρκεια της νύχτας ακούσαμε κάτι γαυγίσματα και γρυλίσματα, αλλά εμείς «παπαρούνες»! Ποιος τολμάει να βγάλει το περίεργο κεφάλι του έξω από το αντίσκηνο…ε; Οπότε κάναμε τους ψόφιους!
Το πρωί, ήταν δεν ήταν γύρω στις οχτώ, κοιμόμασταν του καλού καιρού, μιας κι απ’ ότι φαίνεται κανείς δεν χόρτασε ύπνο, μας ξύπνησε ο Γιώργης και μας ενημέρωσε πως το βράδυ τα αγριογούρουνα έκαναν «καταδρομική» και έσπασαν μία πόρτα στο μαντρί! «Ώπα ρε φίλε» κοίτα που αγριομεζές στο φυσικό του περιβάλλον είναι «ζημιάρης» και «μπελαλής» και ότι από θύμα μετατρέπεται σε θύτη!
Ξανακάναμε τον σταυρό μας και αρχίσαμε να ετοιμάζουμε τα τσαγάκια και το πρωινό μας!
Σε λιγότερο από μία ώρα είμαστε όλοι τακτοποιημένοι και φορτωμένοι πάνω στα μάχιμα μοτόρια μας.
Μιας και είπα «μοτόρια» κάτσε να κάνω μία σύσταση… Αυτήν την φορά η ομάδα τα έχει όλα! Ταξιδεύει και εξερευνά τα φετινά βουνά με όλες σχεδόν τις κατηγορίες των On-Off.
Ο Μιχάλης με το Honda CRF 250 L. Μικρό, οικονομικό-τατο με ήσυχο μοτεράκι, φιλικό και ικανότατο στους κακοτράχαλους δασικούς δρόμους. Με στυμμένο το γκάζι στα χέρια του Μιχάλη, δεν καταφέραμε να του ξεφύγουμε σε καμία φάση του ταξιδιού!
Εγώ την άγρια και «περιπετειώδη» μονοκύλινδρη «γριά» μου. Ένα ΚΤΜ 640 adventure που έχει δεχθεί την φροντίδα και την περιποίησή της μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, αλλά και τις αισθητικές παρεμβάσεις μου. Άγριο, ατίθασο, φασαριόζικο, αδηφάγο που καταπίνει τους κακοτράχαλους δρόμους για πρωινό και φτύνει πέτρες! (έλα χαλάρωσε…) Φέτος πέτρες γιατί πέρυσι έφτυνε φλόγες μιας και το Dellorto του ήταν μονίμως διψασμένο από βενζίνη και την διοχέτευε πλουσιοπάροχα είτε το γκάζωνες, είτε ρολάροντας! To άλλαξα με 38άρι Mikuni και ηρέμησε και αυτό κι εγώ! Φορτωμένο δεν είναι και στα καλύτερά του, αφού στα λίγα επηρεάζεται το ζύγισμά του. Άρε GS μας έχεις κακομάθει εντελώς! Το μόνο που θέλει είναι ανοιχτό γκάζι (και βαθειά τσέπη)!
Η έταιρη γριά κι αμέσως μεγαλύτερη σε κυβικά είναι η Honda Africa Twin 750 του Τάσου. Νεότερη κατά 2-3 χρονάκια από την δική μου. Περιποιημένη και φασαριόζα με το ξετάπωτο τελικό της. Οι Africa δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις μιας και πριν από πολλά χρόνια μονοπωλούσε στις πωλήσεις των ανερχόμενων πλέον Mega On-Off τότε, των μεσαίων παχουλοκομψών On-Off την σήμερον…
Τέταρτο και μεγαλύτερο και μακράν ογκωδέστερο, το BMW R 1200 GS Adventure του Τριαντάφυλλου. Το μόνο που χρειάζεται ο δεινόσαυρος είναι σεβασμός στο ίδιο αλλά ακόμη περισσότερο στον αναβάτη του, που θα παλεύει να ακολουθεί τους μικρότερους και ελαφρύτερους περιπετειώδεις συγγενείς του στις φετινές αρκουδότσαρκες. Τεράστιο, βαρύ, αλλά εξαιρετικά ζυγισμένο και οικονομικό.
….κατά την διάρκεια της νύχτας ακούσαμε κάτι γαυγίσματα και γρυλίσματα, αλλά εμείς «παπαρούνες»! Ποιος τολμάει να βγάλει το περίεργο κεφάλι του έξω από το αντίσκηνο…ε; Οπότε κάναμε τους ψόφιους!
Το πρωί, ήταν δεν ήταν γύρω στις οχτώ, κοιμόμασταν του καλού καιρού, μιας κι απ’ ότι φαίνεται κανείς δεν χόρτασε ύπνο, μας ξύπνησε ο Γιώργης και μας ενημέρωσε πως το βράδυ τα αγριογούρουνα έκαναν «καταδρομική» και έσπασαν μία πόρτα στο μαντρί! «Ώπα ρε φίλε» κοίτα που αγριομεζές στο φυσικό του περιβάλλον είναι «ζημιάρης» και «μπελαλής» και ότι από θύμα μετατρέπεται σε θύτη!
Ξανακάναμε τον σταυρό μας και αρχίσαμε να ετοιμάζουμε τα τσαγάκια και το πρωινό μας!
Σε λιγότερο από μία ώρα είμαστε όλοι τακτοποιημένοι και φορτωμένοι πάνω στα μάχιμα μοτόρια μας.
Μιας και είπα «μοτόρια» κάτσε να κάνω μία σύσταση… Αυτήν την φορά η ομάδα τα έχει όλα! Ταξιδεύει και εξερευνά τα φετινά βουνά με όλες σχεδόν τις κατηγορίες των On-Off.
Ο Μιχάλης με το Honda CRF 250 L. Μικρό, οικονομικό-τατο με ήσυχο μοτεράκι, φιλικό και ικανότατο στους κακοτράχαλους δασικούς δρόμους. Με στυμμένο το γκάζι στα χέρια του Μιχάλη, δεν καταφέραμε να του ξεφύγουμε σε καμία φάση του ταξιδιού!
Εγώ την άγρια και «περιπετειώδη» μονοκύλινδρη «γριά» μου. Ένα ΚΤΜ 640 adventure που έχει δεχθεί την φροντίδα και την περιποίησή της μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, αλλά και τις αισθητικές παρεμβάσεις μου. Άγριο, ατίθασο, φασαριόζικο, αδηφάγο που καταπίνει τους κακοτράχαλους δρόμους για πρωινό και φτύνει πέτρες! (έλα χαλάρωσε…) Φέτος πέτρες γιατί πέρυσι έφτυνε φλόγες μιας και το Dellorto του ήταν μονίμως διψασμένο από βενζίνη και την διοχέτευε πλουσιοπάροχα είτε το γκάζωνες, είτε ρολάροντας! To άλλαξα με 38άρι Mikuni και ηρέμησε και αυτό κι εγώ! Φορτωμένο δεν είναι και στα καλύτερά του, αφού στα λίγα επηρεάζεται το ζύγισμά του. Άρε GS μας έχεις κακομάθει εντελώς! Το μόνο που θέλει είναι ανοιχτό γκάζι (και βαθειά τσέπη)!
Η έταιρη γριά κι αμέσως μεγαλύτερη σε κυβικά είναι η Honda Africa Twin 750 του Τάσου. Νεότερη κατά 2-3 χρονάκια από την δική μου. Περιποιημένη και φασαριόζα με το ξετάπωτο τελικό της. Οι Africa δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις μιας και πριν από πολλά χρόνια μονοπωλούσε στις πωλήσεις των ανερχόμενων πλέον Mega On-Off τότε, των μεσαίων παχουλοκομψών On-Off την σήμερον…
Τέταρτο και μεγαλύτερο και μακράν ογκωδέστερο, το BMW R 1200 GS Adventure του Τριαντάφυλλου. Το μόνο που χρειάζεται ο δεινόσαυρος είναι σεβασμός στο ίδιο αλλά ακόμη περισσότερο στον αναβάτη του, που θα παλεύει να ακολουθεί τους μικρότερους και ελαφρύτερους περιπετειώδεις συγγενείς του στις φετινές αρκουδότσαρκες. Τεράστιο, βαρύ, αλλά εξαιρετικά ζυγισμένο και οικονομικό.
ilbig:
