Λοιπόν, όπως θα γνωρίζεις, στο ίδιο δίλημμα ήμουν και εγώ και έτυχε να βρεθεί στα χέρια μου το Yamaha WR250R. Το συγκεκριμένο μηχανάκι ήταν με λίγο χλμ, γνωστού και σε αξιοπρεπή τιμή, οπότε το τσίμπησα αν και είναι γενικά ακριβό. Σκέψου πως καινούργιο κάνει 7200 περίπου!
Το συγκεκριμένο είναι ψεκαστό, έχει τρομερές αναρτήσεις, πολύ ελαφρύ (134 κιλά πλήρες υγρών) και γιαυτό το λόγο και πολύ οικονομικό στην κατανάλωση. Προσωπικά σε χώμα μου βγάζει γύρω στα 3,5lt/100χλμ.
Από δύναμη έχει 30.7PS @ 10,000 σ.α.λ. και ροπή 2.42 kg-m @ 8,000 σ.α.λ. Δηλαδή, η ροπή και η δύναμη βγαίνουν πολύ ψηλά. Την πρώτη φορά που το οδήγησα μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα κάπως, έχοντας συνηθίσει την άφθονη ροπή του F800GS αλλά μετά σιγά σιγά συνειδητοποίησα πως στο 90% των περιπτώσεων η δύναμη δε του λείπει. Μόνο σε έντονες, κακοτράχαλες και αργές ανηφόρες θα ήθελα το κάτι παραπάνω. Αν το κρατάς σε μεσαίες και ψηλές στροφές, πάει μπάλα! Όσον αφορά το ταξίδι, είναι σκληρό και κουραστικό αλλά κατά τα άλλα θα σε πάει όπου θες. Ταχύτητα ταξιδιού κρατάει άνετα τα 120. Και όλα αυτά με συντήρηση μηχανής On-Off με αραιά διαστήματα επισκέψεων σε συνεργείο.
Συμπέρασμα: Εγώ και πάλι, τετράχρονο θα έπαιρνα οπωσδήποτε και μάλιστα On-Off. Να μπορεί να με πάει κάποια χλμ μέχρι το μέρος όπου θα παίξω, μη ψάχνω τρειλερ, μη σκέφτομαι τις βενζίνες ή την τρελή συντήρηση και να είναι ελαφρύ. Κάποια ταλαιπωρημένα 250ρια ίσως παραείναι αδύναμα, οπότε αναλόγως, μπορείς να κινηθείς σε ένα εύρος 250-400 κυβικών. On-Off πάντα, όχι enduro μηχανή και όχι δίχρονο. Δε ψάχνεις κάτι δυνατό για να πας παντού. Το δυνατό θα το πάρεις για να γουστάρεις να αφήνεις λάστιχο κάτω, όχι για να πας παντού.
Υπόψιν, είμαι 92 κιλά και 1,83.