Εγώ θαυμάζω όποιον τολμάει να βάζει τα μεγάλα στο χώμα, όχι μόνο για την ιδιαιτερότητα του χειρισμού στα δύσκολα αλλά για τη συνολική ιδέα. Δεν με αφορά αν είναι καρατιμονάρα ή όχι, παρά μόνον ότι κάνει τα γούστα του. Άλλωστε κάθε βόλτα σε κάνει καλύτερο.
Θυμάμαι με το Tenere τα μικτά συναισθήματα όταν είχαμε μπροστά μας τα "δύσκολα". Από τη μια το άγχος αν θα βγεις από "εκεί" μέσα και από την άλλη στο τέλος της ημέρας όλη αυτή η ικανοποίηση της επαφής με το βουνό.
Πάντως δε νομίζω ότι θα το έκανα πια. Είπα στον εαυτό μου: Μεγάλα ταξίδια δε πρόκειται να ξανακάνω σύντομα, το βουνό μου αρέσει όμως, ε κρατάω την ικανοποίηση και ξεφορτώνομαι το άγχος... έτσι επέστρεψα στα 250cc. Μακάρι μια μέρα να μπορέσω να πάρω και να έχω παράλληλα κάτι πιο ON, άλλωστε τα όνειρα τσάμπα είναι και όσο και να σας φανεί περίεργο αντλώ χαρά από τη δική σας χαρά.
Όπως είπα όμως, σας χαίρομαι όλους ανεξαιρέτως που τολμάτε και βάζετε τις χοντρές στο χώμα!
Θυμάμαι με το Tenere τα μικτά συναισθήματα όταν είχαμε μπροστά μας τα "δύσκολα". Από τη μια το άγχος αν θα βγεις από "εκεί" μέσα και από την άλλη στο τέλος της ημέρας όλη αυτή η ικανοποίηση της επαφής με το βουνό.
Πάντως δε νομίζω ότι θα το έκανα πια. Είπα στον εαυτό μου: Μεγάλα ταξίδια δε πρόκειται να ξανακάνω σύντομα, το βουνό μου αρέσει όμως, ε κρατάω την ικανοποίηση και ξεφορτώνομαι το άγχος... έτσι επέστρεψα στα 250cc. Μακάρι μια μέρα να μπορέσω να πάρω και να έχω παράλληλα κάτι πιο ON, άλλωστε τα όνειρα τσάμπα είναι και όσο και να σας φανεί περίεργο αντλώ χαρά από τη δική σας χαρά.
Όπως είπα όμως, σας χαίρομαι όλους ανεξαιρέτως που τολμάτε και βάζετε τις χοντρές στο χώμα!