Αφού μας έβαλες τα κάρβουνα ρε Γιώργο και είχαμε αρχίσει σιγά σιγά να βγάζουμε ζουμιά...εκει συνεβει κατι φοβερο....
ο Περσης που μας φιλοξενησε ειπε κατι που με στιγματισε...
ισως να ειναι και η μονη αναμνηση που εχω ''κρατησει'' απο εκεινο το ταξιδι (Ελλαδα-Νεπαλ)...
Πετάς έναν κουβά νερό στην ψησταριά και μας αφήνεις άψητους..θα σε περιμενω μωρη κουφαλα να γυρισεις πρωτα με το καλο και οταν βρεθουμε θα στο διηγηθω ...