Τα GP είναι μια ακραία περίπτωση καταπονήσεων λόγω ταχύτητας, στο δρόμο επίσης δύσκολα γιατί δεν έχεις "διάδρομο διαφυγής" και κάπου θα χτυπήσεις.
Εδώ είναι και η διαφορά:
Στην πίστα ο αναβάτης έχοντας μια X κινητική ενέργεια κατά την πτώση , την χάνει σταδιακά σε τριβές καθώς σέρνεται στην πισίνα.
Στον δρόμο είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα πρόσκρουσεις σε κάποιο εμπόδιο χωρίς να έχεις χασει πολύ κινητική ενέργεια λόγο τριβής στο δρόμο.
Αν παρουμε τα δεδομένα του προτύπου για πρόσκρουση με ενέργεια 50Joule ( Εk=1/2×m×v^2), αυτό μεταφράζεται για τον Marquez του gp που είναι 60 κιλά, σε ταχύτητα 1.3μετρα (5χαω) το δευτερόλεπτο και πρόσκρουση σε σταθερό αντικείμενο. Τα ίδια δεδομένα για τον αναβάτη των 100κιλων μεταφράζονται σε πρόσκρουση με ταχύτητα 1μετρο το δευτερόλεπτο (3.6χαω).
Η ταχύτητα αυτή (3.6χαω) είναι περίπου ίση με την ταχύτητα που αποκτά ένα οποιοδήποτε αντικείμενο που κάνει ελεύθερη τώση από ύψος 0.8μετρων με αρχική ταχύτητα 0 και επιταγχυνση 9.8m/s^2.
Με λίγα λόγια στατιστική πτώση από σέλα μηχανής.
Νομίζω είναι φανερό ότι ο υπολογισμός του προτύπου έχει γίνει για πρόσκρουσεις σε σταθερα αντικείμενα με πολύ πολύ χαμηλές ταχύτητες ή στατικές πτώσεις. Και ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, η μεταφερόμενη δύναμη ξεπερνάει τις δυνατότητες απορρόφησης για αρκετά μέρη του ανθρώπινου σώματος.
