paschalis
gone4riding
Η παρεα των Romantiacs δημιουργηθηκε μεσα απο μια συγκυρια γεγονοτων και διαβολικων συμπτωσεων απο εκεινες που νομιζεις οτι αφορουν μονο τους αλλους κι εσυ θα εισαι ο τυχερος που θα τις μαθεις μεσα απο καμμια ταινια ή απο αφηγησεις αλλων.
Απο τη μια η εκτος ελεγχου γειτονισσα μου που επιχειρησε -κι ακομα το παλευει- να τιναξει μιση γειτονια στον αερα απο την αλλη οι αναταραχες και η καταληξη που αυτες ειχαν στην γειτονικη Τουρκια και φυσικα το κερασακι στην τουρτα, η ανεξελεγκτη απωλεια εισοδηματος για σχεδον ολους οσους ειχαμε εμπλακει στη σχεδιαση ενος ταξιδιου που εμελλε να αναβληθει και που ειχε τελικο στοχο μερικες παγωμενες βραδιες στα εθνικα παρκα του Κάυκασου.
Ο Στεφανος απο την Ορεστιαδα εχοντας την μεγαλυτερη σχετικη εμπειρια ανελαβε την σχεδιαση του δρομολογιου ετσι ωστε να βολευει κι εμενα με τον Μαρκο που θα ξεκινουσαμε απο τη γνωστη σοφιτα στη Θεσσαλονικη αλλα και τον ιδιο που με τον Κωστα θα ξεκινουσαν απο την Ορεστιαδα.
Επειδη εκτος απο τα ψιλά μας ελειπαν ο adv προορισμος αλλα και τα ..μπάνια ως τελικο σημειο στο χαρτη επιλεχθηκε η αλλη πασιγνωστη σε λιγους γιαφκα στη Μολα Καλυβα της .....Χαλκιδικης και ως Α.Σ. Αντικειμενικος Στοχος να καταφερουμε να μπουμε μεσα σε μια απο τις κλειδαμπαρωμενες επισης πασιγνωστες σε λιγους ξυλινες εκκλησιες που ειναι το χαρακτηριστικο της περιοχης Maramures στην βορεια Ρουμανια.
Αλλα για να ''μπουμε'' στην εκκλησία επρεπε πρωτα να γινουμε ενα με το περιβαλλον της.
Για να παρουμε εστω και μια απο τις ανασες της επρεπε να απαρνηθουμε τις δικες μας,
τις μολυσμενες απο την αστικη ζωη,απο τις περιπετειες της μικρης μας χωρας και τις παρενεργειες τους.
Επρεπε να φυγουμε μακρια απο τους μαλακες που μας ζαλισαν εναν ολοκληρο χειμωνα μακρια απο τις ουρες των τζαμποπληκτων που τρεχαν μαζι με τις αθλιες συνηθειες τους προς τη θαλασσα και το δυσκολοτερο, να βρουμε αλλα και να πεισουμε καποιον που εχει το κλειδι να διαβασει στα ματια μας το θελω και να μας κανει την χαρη να το ζησουμε.
Ξερετε αυτο που λεει πως οταν θελεις κατι πολυ,
ολο το συμπαν συνωμοτει υπερ σου ωστε να το καταφερεις?
Ετσι ειναι.
Και παμε απο την αρχη στην Κυριακη κοντη γιορτη,7 Αυγουστου του 16 που ξημερωσε με 4 μηχανακια να πηγαινουν αναποδα απο μερικες χιλιαδες λουομενους με προορισμο την δροσερη Ranca.
Οι πρωτες εικονες απο τη Βουλγαρια γνωριμες,εχουμε επιλεξει κακως τον κεντρικο δρομο προς τη Σοφια κι επισης κακως να περασουμε το Δουναβη πατροπαραδοτα δηλαδη με το πορθμειο στο Oryahovo.
To οποιο πορθμειο λογω της κατασκευης της γεφυρας στο Vidin εχει πολυ λιγοτερη κινηση απο παλαιοτερα και το κυριοτερο αυτη αφορα κατα το μεγαλυτερο ποσοστο τα φορτηγα.
Οι πληροφοριες για τα ωραρια που βρηκαμε στο νετ δεν ειχαν καμμια σχεση με την πραγματικοτητα οπου η ωρα αναχωρησης συνεπεπτε με την ωρα που η πλατφορμα γενιζε απο φορτηγα.
Αλλα οταν λεμε γεμιζε το εννοουμε κι ετσι εμεις ζησαμε το advtouring με αποπλου πανω την πασαρελα!
Για τον φιλο μου και συνταξιδιωτη στα δυσκολα Μαρκο, ηταν η πρωτη του φορα στη Ρουμανια.
Απο τα πρωτα χλμ πηγαιναμε συντροφια με εντονη ζεστη και διαχυτη στην ατμοσφαιρα και στο τοπιο τη φτωχια που εχουν τα χωρια και οι κωμοπολεις που βρισκονται στο νοτιο κομματι κατω απο τα Καρπαθια ορη.
Και ξαφνικα μπαινουμε στο πρωτο χωριο κι ολα γινανε ενα πανηγυρι!
Κι εκει που αποθανατιζω το απιθανο σκηνικο με την κλουβα και τα τεραστια ηχεια να βαρανε αλυπητα τον γαμπρο και τη νυφη που ηγουνται της πορειας προς τα αιωνια δεσμα τα παιδια τρεχουν ενθουσιασμενα προς τις μοτοσυκλετες και ζητανε να ανεβουν επανω για να βγουν φωτογραφια.
Και μετα η κοπελιτσα ζηταει να βγει με μενα και τον Μαρκο και γυρναει και μου λεει σε αψογα Ελληνκα ενα απροσμενο,ωραιος εισαι!
Φορωντας βεβαια το κρανος καταλαβα πως δεν εννοουσε εμενα προσωπικα αλλα την ιδεα που εκπροσωπουσα -ανευ αδειας απο τους υπολοιπους- εκεινη τη στιγμη.
Και καπακι που λενε βλεπω τους 2 φωτογραφους του γαμου να ερχονται τρεχοντας προς εμας.
Ωχ σκεφτομαι,με τις ακομα μολυσμενες απο την πολη ανασες μου, θα μας ζητησουν το λογο που φωτογραφιζουμε...
Κι ο ενας πλησιαζει μου ριχνει μια ενθουσιωδη αγκαλια απο τον ωμο και πριν συνειδητοποιησω τι συμβαινει ποζαρουμε μαζι στον αλλο με φοντο τα μηχανακια!
Αυτα τα μηχανακια που 500 χλμ πιο κατω ειναι παλιά μοντέλα κι απαξιωμενα λογω του οτι τα 2 κοντερ τους γραφουν 10 φορες το μηκος του ισημερινου,αυτο το ματσο σιδερα και πλαστικα εχουνε γινει το επικεντρο στη μεση ενος αγνωστου για παντα χωριου και σαφως εχουν βαλει στοχο να μας πανε στα καλυτερα!
Στο δρομο για την Craiova..
Το ραντεβου μας οπως εγραψα και πριν ειναι στο χωριο Ranca που βρισκεται πανω στην διασημη Transalpina.
Τα χιλιομετρα πολλά για ολους και με δεδομενο οτι θα φαμε ζεστη και κουραση συμφωνησαμε οποιος φτασει πρωτος να εξασφαλισει 2 δικλινα σε μια απο τις 18 σχεδον μοναδες που εχει το χωριο.
Την τεχνη του πως θα βρεις την χειροτερη με τον πιο μπαγαποντη ιδιοκτητη θα σας την πω με μια φραση.
Βρισκεις αυτον που τα ξερει ολα και φυσικα αναμεσα σε ολα ξερει κι Ελληνικα.
Αφου περιμενουμε στους προποδες να αδειασουν τα απογευματινα συννεφα,ανηφοριζουμε.
Πρωτη επαφη με τις δροσιες στο πλατωμα με τον χαρακτηριστικο σταυρό.
Στο βαθος φαινεται ο αλπικος οικισμος της Ranca.
Tα ελευθερα αλογα γυρω μας δειχνουν εξοικειωμενα με την ανθρωπινη παρουσια.
Το καρντασι στον ξενωνα Evelyn δυστυχως δεν το απεικονισα.
Να δειτε πως σε μια φατσα χωρανε το Ρουμανικο και το Ελληνικο ονειρο του καμπριο με φρεντο μαζι.
Εχω ομως το αλλο καρντασι να πουλα στεγνα το τιμιο V-στρωμα και να δοκιμαζει απαγορευμενους καρπους.
Μαρκο κατεβα γρηγορα, ο εθισμος καραδοκει!!!
Kι απο πισω αυτο που πρεπει να προσπερασετε μουντζωνοντας.
Mαζι με τη νυχτα τη δροσια και τη μυρωδια του καμμενου ξυλου ερχονται και ο Κωστας με τον Στεφανο.
Πολυ πιο ατυχοι απο εμας που φτσαμε στις1 για να παρουμε το δρομολογιο των 2 και που στην τελικη μας περιμενε τρια λεπτα μιας και ηταν το δρομολογιο των 12,αυτοι περιμεναν 3 ..ωρες ωστε να παρουν στις 5 το δρομολογιο που εφυγε στις 4.
ή κατι τετοιο τελος παντων!!!
Ηλιοβασιλεμα με θεα τις κορυφες.
Και η συνεχεια λαου λαου μιας και ο χειμωνας προβλεπεται μακρυς
Απο τη μια η εκτος ελεγχου γειτονισσα μου που επιχειρησε -κι ακομα το παλευει- να τιναξει μιση γειτονια στον αερα απο την αλλη οι αναταραχες και η καταληξη που αυτες ειχαν στην γειτονικη Τουρκια και φυσικα το κερασακι στην τουρτα, η ανεξελεγκτη απωλεια εισοδηματος για σχεδον ολους οσους ειχαμε εμπλακει στη σχεδιαση ενος ταξιδιου που εμελλε να αναβληθει και που ειχε τελικο στοχο μερικες παγωμενες βραδιες στα εθνικα παρκα του Κάυκασου.
Ο Στεφανος απο την Ορεστιαδα εχοντας την μεγαλυτερη σχετικη εμπειρια ανελαβε την σχεδιαση του δρομολογιου ετσι ωστε να βολευει κι εμενα με τον Μαρκο που θα ξεκινουσαμε απο τη γνωστη σοφιτα στη Θεσσαλονικη αλλα και τον ιδιο που με τον Κωστα θα ξεκινουσαν απο την Ορεστιαδα.
Επειδη εκτος απο τα ψιλά μας ελειπαν ο adv προορισμος αλλα και τα ..μπάνια ως τελικο σημειο στο χαρτη επιλεχθηκε η αλλη πασιγνωστη σε λιγους γιαφκα στη Μολα Καλυβα της .....Χαλκιδικης και ως Α.Σ. Αντικειμενικος Στοχος να καταφερουμε να μπουμε μεσα σε μια απο τις κλειδαμπαρωμενες επισης πασιγνωστες σε λιγους ξυλινες εκκλησιες που ειναι το χαρακτηριστικο της περιοχης Maramures στην βορεια Ρουμανια.
Αλλα για να ''μπουμε'' στην εκκλησία επρεπε πρωτα να γινουμε ενα με το περιβαλλον της.
Για να παρουμε εστω και μια απο τις ανασες της επρεπε να απαρνηθουμε τις δικες μας,
τις μολυσμενες απο την αστικη ζωη,απο τις περιπετειες της μικρης μας χωρας και τις παρενεργειες τους.
Επρεπε να φυγουμε μακρια απο τους μαλακες που μας ζαλισαν εναν ολοκληρο χειμωνα μακρια απο τις ουρες των τζαμποπληκτων που τρεχαν μαζι με τις αθλιες συνηθειες τους προς τη θαλασσα και το δυσκολοτερο, να βρουμε αλλα και να πεισουμε καποιον που εχει το κλειδι να διαβασει στα ματια μας το θελω και να μας κανει την χαρη να το ζησουμε.
Ξερετε αυτο που λεει πως οταν θελεις κατι πολυ,
ολο το συμπαν συνωμοτει υπερ σου ωστε να το καταφερεις?
Ετσι ειναι.
Και παμε απο την αρχη στην Κυριακη κοντη γιορτη,7 Αυγουστου του 16 που ξημερωσε με 4 μηχανακια να πηγαινουν αναποδα απο μερικες χιλιαδες λουομενους με προορισμο την δροσερη Ranca.
Οι πρωτες εικονες απο τη Βουλγαρια γνωριμες,εχουμε επιλεξει κακως τον κεντρικο δρομο προς τη Σοφια κι επισης κακως να περασουμε το Δουναβη πατροπαραδοτα δηλαδη με το πορθμειο στο Oryahovo.
To οποιο πορθμειο λογω της κατασκευης της γεφυρας στο Vidin εχει πολυ λιγοτερη κινηση απο παλαιοτερα και το κυριοτερο αυτη αφορα κατα το μεγαλυτερο ποσοστο τα φορτηγα.
Οι πληροφοριες για τα ωραρια που βρηκαμε στο νετ δεν ειχαν καμμια σχεση με την πραγματικοτητα οπου η ωρα αναχωρησης συνεπεπτε με την ωρα που η πλατφορμα γενιζε απο φορτηγα.
Αλλα οταν λεμε γεμιζε το εννοουμε κι ετσι εμεις ζησαμε το advtouring με αποπλου πανω την πασαρελα!
Για τον φιλο μου και συνταξιδιωτη στα δυσκολα Μαρκο, ηταν η πρωτη του φορα στη Ρουμανια.
Απο τα πρωτα χλμ πηγαιναμε συντροφια με εντονη ζεστη και διαχυτη στην ατμοσφαιρα και στο τοπιο τη φτωχια που εχουν τα χωρια και οι κωμοπολεις που βρισκονται στο νοτιο κομματι κατω απο τα Καρπαθια ορη.
Και ξαφνικα μπαινουμε στο πρωτο χωριο κι ολα γινανε ενα πανηγυρι!
Κι εκει που αποθανατιζω το απιθανο σκηνικο με την κλουβα και τα τεραστια ηχεια να βαρανε αλυπητα τον γαμπρο και τη νυφη που ηγουνται της πορειας προς τα αιωνια δεσμα τα παιδια τρεχουν ενθουσιασμενα προς τις μοτοσυκλετες και ζητανε να ανεβουν επανω για να βγουν φωτογραφια.
Και μετα η κοπελιτσα ζηταει να βγει με μενα και τον Μαρκο και γυρναει και μου λεει σε αψογα Ελληνκα ενα απροσμενο,ωραιος εισαι!
Φορωντας βεβαια το κρανος καταλαβα πως δεν εννοουσε εμενα προσωπικα αλλα την ιδεα που εκπροσωπουσα -ανευ αδειας απο τους υπολοιπους- εκεινη τη στιγμη.
Και καπακι που λενε βλεπω τους 2 φωτογραφους του γαμου να ερχονται τρεχοντας προς εμας.
Ωχ σκεφτομαι,με τις ακομα μολυσμενες απο την πολη ανασες μου, θα μας ζητησουν το λογο που φωτογραφιζουμε...
Κι ο ενας πλησιαζει μου ριχνει μια ενθουσιωδη αγκαλια απο τον ωμο και πριν συνειδητοποιησω τι συμβαινει ποζαρουμε μαζι στον αλλο με φοντο τα μηχανακια!
Αυτα τα μηχανακια που 500 χλμ πιο κατω ειναι παλιά μοντέλα κι απαξιωμενα λογω του οτι τα 2 κοντερ τους γραφουν 10 φορες το μηκος του ισημερινου,αυτο το ματσο σιδερα και πλαστικα εχουνε γινει το επικεντρο στη μεση ενος αγνωστου για παντα χωριου και σαφως εχουν βαλει στοχο να μας πανε στα καλυτερα!
Στο δρομο για την Craiova..
Το ραντεβου μας οπως εγραψα και πριν ειναι στο χωριο Ranca που βρισκεται πανω στην διασημη Transalpina.
Τα χιλιομετρα πολλά για ολους και με δεδομενο οτι θα φαμε ζεστη και κουραση συμφωνησαμε οποιος φτασει πρωτος να εξασφαλισει 2 δικλινα σε μια απο τις 18 σχεδον μοναδες που εχει το χωριο.
Την τεχνη του πως θα βρεις την χειροτερη με τον πιο μπαγαποντη ιδιοκτητη θα σας την πω με μια φραση.
Βρισκεις αυτον που τα ξερει ολα και φυσικα αναμεσα σε ολα ξερει κι Ελληνικα.
Αφου περιμενουμε στους προποδες να αδειασουν τα απογευματινα συννεφα,ανηφοριζουμε.
Πρωτη επαφη με τις δροσιες στο πλατωμα με τον χαρακτηριστικο σταυρό.
Στο βαθος φαινεται ο αλπικος οικισμος της Ranca.
Tα ελευθερα αλογα γυρω μας δειχνουν εξοικειωμενα με την ανθρωπινη παρουσια.
Το καρντασι στον ξενωνα Evelyn δυστυχως δεν το απεικονισα.
Να δειτε πως σε μια φατσα χωρανε το Ρουμανικο και το Ελληνικο ονειρο του καμπριο με φρεντο μαζι.
Εχω ομως το αλλο καρντασι να πουλα στεγνα το τιμιο V-στρωμα και να δοκιμαζει απαγορευμενους καρπους.
Μαρκο κατεβα γρηγορα, ο εθισμος καραδοκει!!!
Kι απο πισω αυτο που πρεπει να προσπερασετε μουντζωνοντας.
Mαζι με τη νυχτα τη δροσια και τη μυρωδια του καμμενου ξυλου ερχονται και ο Κωστας με τον Στεφανο.
Πολυ πιο ατυχοι απο εμας που φτσαμε στις1 για να παρουμε το δρομολογιο των 2 και που στην τελικη μας περιμενε τρια λεπτα μιας και ηταν το δρομολογιο των 12,αυτοι περιμεναν 3 ..ωρες ωστε να παρουν στις 5 το δρομολογιο που εφυγε στις 4.
ή κατι τετοιο τελος παντων!!!
Ηλιοβασιλεμα με θεα τις κορυφες.
Και η συνεχεια λαου λαου μιας και ο χειμωνας προβλεπεται μακρυς
