τα παιδια και τον Στρατο, τα ειδα το πρωι, πηγαίνοντας στην χωματινη.
τα Triumph, φαινονται πολύ ομορφα στον δρομο..
βαλε καμμια φωτο φιλαρακι, να τα δουμε
Κι εκεί που είμαι λοιπόν μες τα Triumph, ξαφνικά ομορφαίνει ο ορίζοντας. Κοιτάω καλύτερα, είναι λέω που ξημέρωσε και φώτισε καλύτερα; Μπα! Παίρνω μια βαθιά ανάσα... μμμμ... σα να μου μύρισε GS λέω! Ξανακοιτάω καλύτερα και τι να δω; Το ομορφόπαιδο ο maniac πάνω σε μια κούκλα GS που έμοιαζε με adve (χαχαχα
)
Έ, μου έφτιαξε την ημέρα, χαιρετηθήκαμε χωρίς πολλά πολλά μια και ήμασταν εν κινήσει (και για να μη μας παρεξηγήσουν δηλαδή
) και συνεχίσαμε ο καθένας την πορεία του.
Παιδιά δεν έχω φωτογραφικό υλικό πέρα από μερικές μόνο γιατί ήμασταν όλη μέρα στο στρίψιμο και δεν πρόλαβα ν ασχοληθώ με τα κοινωνικά. Πάντως η διαδρομή στον Πάρνωνα ήταν το κάτι άλλο, τα παιδιά από την Triumph καταπληκτική παρέα, ο Κώστας Καλαμοβράκας ο αρχιμηχανικός της Triumph intermoto παιδί αστέρι (Κώστα θα πάμε πάλι σύντομα παρέα) και οι 2 φίλοι από το Άστρος με τα KTM super και ο φίλος μου ο Ηλίας Χατζηγεωργίου άψογος διοργανωτής, με μεράκι και ενδιαφέρον για όλους μας!!! Τα μόνα αρνητικό που μας έλειψε το φιλαράκι μας ο Χάρης ο sirax που δεν πρόλαβε τελικά
και που είχα όλη μέρα ένα σφίξιμο στην περιοχή της καρδιάς όταν έπαιρνα βαθειές ανάσες που με ανησύχησε σε συνδιασμό με τη σκέψη του περιστατικού του Γιάννη Μπαράκου... τέσπα, περαστικό ήταν.
Όταν ξεκουραστώ θα ανεβάσω το ελάχιστο φωτογραφικό υλικό που έχω.