Ένας τρελός ταξιδιώτης με ένα ακόμη πιο τρελό μοτόρι..!!

[Pan-dvs]

Συντροχοι...........δικος μας ειναι.





ΥΓ.Την επομενη να ανεβεις ΚΑΙ στο Σουλι.

 

[Koive k9]

Αλεξανδρε,πανεμορφο το ταξιδακι σου ,όπως κι η παρουσιαση του!Ευχομαι να'σαι γερος και να κανεις οσα και οπου θελεις ακομα ταξίδια στη ζωη σου!Ευχαριστουμε που το μοιράστηκες μαζι μας!

 

[xaGoS]

Πολύ σε χαίρομαι λέμε!!!!! συνέχισε έτσι

 

[Alexmak 125]

2.5.15: Μέρα 3η...

https://www.google.com/maps/d/edit?mid=zSL9xREN7iog.kMQ29n92kG8g&usp=sharing

Το πρόγραμμα σήμερα είναι να φύγω από την Πάργα, να περάσω να δω τα Σύβοτα και να είμαι στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας κατά τις 1 ώστε να βγάλω εισιτήρια και να φύγω με το πλοίο των 2 για Κέρκυρα!
Για πάμε να αρχίσουμε λοιπόν!


Ξυπνάω κατά τις 9 το πρωί και νιώθω σήμερα ότι δεν είμαι και τόσο πιασμένος όπως χθες, οπότε μάλλον την έλλειψη υποστρόματος!

Σηκώνομαι σιγά σιγά και μόλις βλέπω το τι επικρατεί μέσα στην σκηνή λέω ΩΠΑΑΑΑ! Όλα ήταν ανακατεμένα! Πράματα πεταμένα από εδώ, πράγματα πεταμένα από εκεί, ΠΩΩΩ ΡΕ Π... μου, πρέπει να αρχίζω αμέσως να μαζεύω για να προλάβω..

Μαζεύω τα πράγματα, τα τακτοποιώ, τα δένω πάνω στο μηχανάκι και βουρρ για σούπερ μάρκετ να τσιμπήσουμε μία από τα συνηθισμένα! Κρουασάν και χυμός. Σταθερή αξία!

Εκεί που καθόμουν δίπλα στο μηχανάκι και έτρωγα ξαφνικά περνάει ένας τυπάς και αρχίζει να χαζεύει το μηχανάκι λες και κοίταγε κάνα Ducati Hypermotard! Δεν δίνω σημασία και συνεχίζω την μάσα. Μετά από λίγο έρχεται προς το μέρος μου και μου λέει δικό σου είναι το εργαλείο??

......Κοιτάω δεξιά....

......Κοιτάω αριστερά.....

Ξανακοιτάω δεξιά να δω μπας και βλέπει τίποτα άλλο, αλλά τίποτα. Όντως για το δικό μου έλεγε.
Του απαντάω θετικά και μου λέει πανέμορφο είναι. Και φεύγει.. Δεν πάμε καλά..

Τέλειωσα λοιπόν το πρωινό και φεύγω αμέσως για Σύβοτα. Ή πρωινή διαδρομή ήταν πολύ όμορφη. Ο ουρανός, τα σύννεφα, τα χρώματα, όλα!
Σταμάτησα λίγο πριν τα Σύβοτα για λίγη ώρα να απολαύσω την θέα και να βγάλω και καμιά φωτογραφία..

Ξεκινάω ξανά και μετά από κάνα 10 λεπτό φτάνω και στα Σύβοτα. Έβγαλα κράνος, μπουφάν, τα παράτησα πάνω στο μηχανάκι και έκανα μια βόλτα στο λιμάνι.. Ήσυχο μέρος για οικογενειακές διακοπές.

Εκεί που περπάταγα είδα σε ένα μαγαζί έναν όμορφο παπαγάλο και πλησίασα να τον τραβήξω καμιά φωτογραφία. Ο παπαγάλος μόλις συνιδητοποίησε ότι κράταγα κάμερα και πήγαινα να τον βγάλω φωτογραφία αμέσως άρχισε να ποζάρει στον φακό!

Μετά την βόλτα πήγα και έκατσα λίγη ώρα σε ένα παγκάκι δίπλα από το μηχανάκι για να χαλαρώσω και να περάσει και λίγο η ώρα..
Μετά από κάνα μισάωρο ξεκίνησα για Ηγουμενίτσα.


Απέναντι από το λιμάνι την Ηγουμενίτσας.

Φτάνω στο λιμάνι γύρω στις 12:30. Αμέσως πάω στο πρακτορείο και βγάζω εισιτήρια για το καράβι που έφευγε στις 2 ακριβώς..

Μόλις πήρα τα εισιτήρια στα χέρια μου ένιωσα μια χαρά και μια ανακούφιση που έφτασα στον τελικό προορισμό μου σώος και χωρίς κανένα δυσάρεστο συμβάν.. Μέχρι τις 2 είχα μια μισή ώρα κενό όποτε καβάλησα το μηχανάκι και χάθηκα στους δρόμους της Ηγουμενίτσας..

Έκανα την βόλτα μου, πέρασα και από ένα περίπτερο να πάρω τίποτα προμήθειες μην πεινάσω και γύρισα ξανά πίσω στο λιμάνι για λίγη ακόμα ώρα αναμονής μέχρι να φορτώσει το πλοίο..

Η ώρα πλέον είναι 2 παρά δέκα οπότε αρχίζω να πλησιάζω προς το πλοίο για να μπω μέσα και να τακτοποιηθώ.. Μου λέει ο παρκαδόρος να το βάλω σε μια γωνία δίπλα στην πόρτα, το βάζω, βάζω πρώτη και το αφήνω να περιμένει την στιγμή που θα πατήσουν οι ρόδες του για πρώτη φορά στην Κέρκυρα..!

Το καράβι ξεκινάει και αρχίζουμε να απομακρυνόμαστε από την Ηγουμενίτσα.. Κάνω μια βόλτα στο πλοίο και καταλήγω σε κάτι καρέκλες στο κατάστρωμα..

Μετά από μία ώρα αναμονής άρχισε επιτέλους να φαίνεται η Κέρκυρα!! Σαν να μια ζωγραφιά ήταν πραγματικά! Και όσο πλησιάζαμε τόσο πιο όμορφη γινόταν!!

Έτσι έτσι! Ανοίξτε δρόμο να περάσει το 1000αρι!!!

Με το που κατέβηκα από το καράβι πήρα τηλέφωνο την φίλη μου την Δήμητρα που σπουδάζει εκεί και θα με φιλοξενούσε ώστε να μου πει που είναι το σπίτι της για να πάω.. Μου είπε πως να πάω αλλά για σιγουριά έβαλα την διεύθυνση της στο gps για να είμαι σίγουρος ότι θα φτάσω και δεν θα πάω πουθενά αλλού...

Τελικά ήταν εύκολος ο δρόμος και δεν χρειαζόταν το gps.. Μόλις έφτασα ξεφόρτωσα το μηχανάκι και με βοήθησε και η φίλη μου να ανεβάσουμε τα πράγματα σπίτι της.. Μόλις μπαίνω στην κουζίνα αντικρίζω μια γαβάθα καρμπονάρα να μου κλείνει το μάτι και να μου κάνει νόημα να πλησιάσω!! Δεν άντεξα και πολύ και υπέκυψα!
Ήξερε η καλούλα ότι θα πεινούσα και μου είχε μαγειρέψει..


Με τα πολλά καθόμαστε, τρώμε, και φεύγουμε κατευθείαν για το κέντρο να δούμε μερικά πράγματα. Αφήσαμε το μηχανάκι και κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία Σπιανάδας, η οποία είναι η μεγαλύτερη πλατεία στον Ελλαδικό χώρο.. Το μεγαλύτερο μέρος της ήταν καλυμμένο με γκαζόν και το χρησιμοποιούσαν ως γήπεδο κρίκετ.

Στο αριστερό μέρος της πλατείας βρίσκεται το Λίνστον με τα μεγάλα φανάρια του..

Μετά το πέρασμα της πλατείας χωθήκαμε για λίγη ώρα μέσα στα καλντούνια.. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν όταν σήκωνες το κεφάλι σου ψηλά και έβλεπες <<στοιχισμένα>> και με την σειρά τα απλωμένα ρούχα..

Μετά την βόλτα μας στα καλντούνια πήγαμε στο παλαιό φρούριο που ήθελα πολύ να δω από κοντά!

Μετά το Παλαιό Φρούριο επιστρέψαμε στην πλατεία Σπιανάδα για να πάρουμε το μηχανάκι και να πάμε να δω στο Κανόνι. 8 λεπτά περίπου από το κέντρο με το μηχανάκι.. Πολύ όμορφο μέρος, με το ποντικονήσι να το ομορφαίνει ακόμη περισσότερο!

Εκεί συνάντησα ένα δέντρο με κάτι μεγάλα και περίεργα κίτρινα λουλούδια! Δεν έχασα την ευκαιρία και αμέσως είπα να βγάλω μια ωραία αναμνηστική φωτογραφία έτσι για να καταλάβετε για τι μέγεθος μιλάμε!!!

Ύστερα γυρίσαμε πάλι πίσω στο κέντρο για μια τελευταία βόλτα πριν πέσει ο ήλιος και βραδιάσει. Πήραμε ένα παγωτό στο χέρι και ξαναχαθήκαμε μέσα στα καλντούνια! Όπως φεύγαμε και πηγαίναμε προς το μηχανάκι ακούσαμε μουσική στο Λίνστον και η περιέργεια μας τράβηξε προς τα εκεί!

Με το που φτάσαμε αντικρίσαμε αυτό!

Είναι αυτό που λένε:

Χαζέψαμε λίγο την φιλαρμονική και ύστερα γυρίσαμε σπίτι να κάνουμε ένα μπάνιο και να ετοιμαστούμε για την βραδινή μας έξοδο..
Όταν όμως στον γυρισμό αντικρίσαμε αυτό, αναγκαστήκαμε να καθίσουμε λίγο ακόμα έξω..

Το βράδυ βγήκαμε κατά τις 10 και ύστερα από μια βολτίτσα καταλήξαμε χαλαρά σε κάτι φοιτητικά για ουζάκι. Δεν κάτσαμε πολύ ώρα επειδή ήμασταν λιγάκι χώμα και είχαμε πρωινό ξύπνημα την επόμενη μέρα. Σηκωθήκαμε και με πήγε η φίλη μου να φάμε <<PANINI>>. To Panini είναι μια Ιταλική συνταγή φαστ φουντ, είναι κάτι αντίστοιχο με το σουβλάκι στην Ελλάδα μόνο που τα υλικά τα βάζουν μέσα σε ψωμάκι και βάζουν συγκεκριμένα πράγματα. Για παράδειγμα στο κοτόπουλο που πήρα εγώ είχε μέσα φιλέτο κοτόπουλο, ντομάτα, μαρούλι, σος, και αγγούρι. Το πόσο νόστιμο ήταν δεν περιγράφεται!! Όσοι βρεθείτε στην Κέρκυρα πρέπει οπωσδήποτε να πάτε να το δοκιμάσετε!
Μέτα γυρίσαμε σπίτι και πέσαμε ξεροί για ύπνο..

 

[Phoenix]

Φιλε μπράβο για το ταξίδι σου για την μηχανή σου για τις φωτο σου για ολα
Εισαι αυτο που προσωπικά περίμενα για να μου απόδειξη οτι όσα έχουμε κανει για αυτόν τον χώρο πιασανε τόπο!!!
να εισαι καλα και όλοι οι θεοί του κοζμου μαζι σου

 

[Alexmak 125]

Ευχαριστώ πολύ όλους για τα ωραιά σχόλια που αφήνετε!

Στέργιο είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί το οικογενειακό μου περιβάλλον αυτή την τρέλα μου στα 21, τους φαίνεται παράλογο όλο αυτό και αντιδρούν λιγάκι.. Ελπίζω με το καιρό να το καταλάβουν ότι δεν είναι μια περαστική τρέλα και να είναι περήφανοι για αυτό που κάνω..

Επίσης αυτή η θετική ενέργεια που παίρνω αυτή την στιγμή μέσα στο φόρουμ από αυτά που διαβάζω και αυτά που μου γράφεται σε αυτό το ταξιδιωτικό δεν περιγράφεται!

Ελπίζω να μην σας κουράζει η παρουσίαση, και να είναι ενδιαφέρον οι τοποθεσίες που παρουσιάζω..

 

[Phoenix]

Ευχαριστώ πολύ όλους για τα ωραιά σχόλια που αφήνετε!

Στέργιο είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί το οικογενειακό μου περιβάλλον αυτή την τρέλα μου στα 21, τους φαίνεται παράλογο όλο αυτό και αντιδρούν λιγάκι.. Ελπίζω με το καιρό να το καταλάβουν ότι δεν είναι μια περαστική τρέλα και να είναι περήφανοι για αυτό που κάνω..

Επίσης αυτή η θετική ενέργεια που παίρνω αυτή την στιγμή μέσα στο φόρουμ από αυτά που διαβάζω και αυτά που μου γράφεται σε αυτό το ταξιδιωτικό δεν περιγράφεται!

Ελπίζω να μην σας κουράζει η παρουσίαση, και να είναι ενδιαφέρον οι τοποθεσίες που παρουσιάζω..

οι γονεις και η οικογενεια ειναι πανω απο ολα!!! το κινητρο τους ειναι η τεραστια αγαπη και η ανυσηχια!!για τα παιδια τους να ειναι καλα και ασφαλεις!!!!!!!!!!!!!
ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΤΕ!!!!
στην ζωη ποτε δεν εισαι σιγουρος για τιποτα και κανενας δεν εχει κανει συμβολαιο με τον θεο!!!!!!ακομα
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ ΠΟΤΕ!!!!
ΕΙΔΗΚΑ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΔΥΟ ΡΟΔΕΣ!!!!
εξοπλιζμος
καλη υγεια της μηχανης
καλη ψυχολογια αναβατη
προβλεψη κινησης αλλων οχηματων
ετοιμοτητα!!
η οδηγηση μιας μηχανης δεν ειναι μαγκια ειναι φιλοσοφια
ετσι ολοι οι δρομοι μικροι μεγαλοι ειναι εκει και μας περιμενουν
τα ματια σου 400!!!!!!
ΥΓ
οι γονεις παντα ειναι περηφανοι για τα παιδια τους
δεν μας κουραζει τιποτα
οταν ετοιμαζεις κατι θα θελαμε να στελνεις πμ σε καποιον απο την διαχειριστικη ομαδα προτου ξεκινησεις!!!!!!!!

 

[N4pSt3R]

Ευχαριστώ πολύ όλους για τα ωραιά σχόλια που αφήνετε!

Στέργιο είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί το οικογενειακό μου περιβάλλον αυτή την τρέλα μου στα 21, τους φαίνεται παράλογο όλο αυτό και αντιδρούν λιγάκι.. Ελπίζω με το καιρό να το καταλάβουν ότι δεν είναι μια περαστική τρέλα και να είναι περήφανοι για αυτό που κάνω..

Επίσης αυτή η θετική ενέργεια που παίρνω αυτή την στιγμή μέσα στο φόρουμ από αυτά που διαβάζω και αυτά που μου γράφεται σε αυτό το ταξιδιωτικό δεν περιγράφεται!

Ελπίζω να μην σας κουράζει η παρουσίαση, και να είναι ενδιαφέρον οι τοποθεσίες που παρουσιάζω..

Φυσικά και δεν μας κουράζεις!!!Να ξέρεις ότι πάντα θα είσαι το παιδί τους και πάντα θα σου την λένε με τον τρόπο τους, οτι αυτό που κάνεις είναι επικύνδινο και ότι το ένα το άλλο και πάει λέγοντας!!!

Δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου όταν είσαι με την μοτοσυκλέτα, μην το αφείσεις!!!Α και είσαι και καλός φωτογράφος!!!
Περιμένω να ακούσω και άλλα και για άλλα!!!

 

[XR Maniac]

Ευχαριστώ πολύ όλους για τα ωραιά σχόλια που αφήνετε!

Στέργιο είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί το οικογενειακό μου περιβάλλον αυτή την τρέλα μου στα 21, τους φαίνεται παράλογο όλο αυτό και αντιδρούν λιγάκι.. Ελπίζω με το καιρό να το καταλάβουν ότι δεν είναι μια περαστική τρέλα και να είναι περήφανοι για αυτό που κάνω..

Επίσης αυτή η θετική ενέργεια που παίρνω αυτή την στιγμή μέσα στο φόρουμ από αυτά που διαβάζω και αυτά που μου γράφεται σε αυτό το ταξιδιωτικό δεν περιγράφεται!

Ελπίζω να μην σας κουράζει η παρουσίαση, και να είναι ενδιαφέρον οι τοποθεσίες που παρουσιάζω..

H δική σου θετικη ενεργεια, ειναι αυτη που πρέπει να εστιάσουμε
Σου εύχομαι να εισαι παντα ετσι σε αυτη την ζωή και να τολμάς
Οι δικοι σου, θα ειναι πάντα εκει και θα σε καμαρώνουν, οτι και να κάνεις θα εισαι το αγόρι τους.

Οι συμβουλες που σου έδωκε ο σοφός γέροντας Στέργιος, με βρισκουν σύμφωνο και σαν γονιό αλλα και σαν μοτοσυκλετιστή.

 

[Morfeas]

ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΜΑΓΚΑ!

Σου εύχομαι από καρδιάς να εκπληρώσεις κάθε ταξιδιωτική σου επιθυμία!
Στους γονείς μου μετά από 24 χρόνια μηχανό-βιου....τους φαίνονται παράλογα αυτά που κάνω και τους φαίνονται παράλογα λόγω των κινδύνων που εγκυμονεί η μοτοσικλέτα.
Γιαυτό λοιπόν προσοχή και πάντα κράνος, μπουφάν , γάντια κλπ κλπ, σεβασμός και κάποια στιγμή θα ακούσεις την μητέρα σου να λέει στο τηλέφωνο σε μια φίλη της " Πήγε Νορβηγία με την μηχανή και ήρθε, ρε το παλιόπαιδο ταξιδάρα έκανε!!!!!!

 

[ikontop]

Μπράβο Αλέξανδρε για το ταξίδι!
Οι ταχύτητες που γράφεις ότι ταξιδεύεις είναι οι σωστές για να χαρείς το ταξίδι, είτε με 125 είτε με 1250
Επίσης να είσαι σίγουρος ότι και σε φίλους εδώ με τα διπλά και βάλε χρόνια από σένα τους λένε οι δικοί τους τα ίδια για τα μηχανάκια
Προσοχή στο δρόμο και εξοπλισμός ασφαλείας πάντα

 

[Alexmak 125]

3.5.15: Μέρα 4η...


https://www.google.com/maps/d/edit?mid=zTHwCVID-HTk.kyX2sy5VuN8A&usp=sharing

Και έρχεται η σημερινή μέρα που θα διανύσουμε το Βόρειο μέρος της Κέρκυρας παρέα με την Δήμητρα.. Το πρωί αντί για 8:00 που είχαμε βάλει ξυπνητήρια τελικά σηκωθήκαμε γύρω στις 9:30 και κατευθείαν ξεκινήσαμε χωρίς να χάσουμε χρόνο! Ετοιμαζόμαστε βάζουμε κράνη και βουρ για την πρώτη στάση που είναι η Κασσιόπη!

Στον δρόμο για Κασσιόπη περάσαμε διάφορα μέρη που δεν θυμάμαι τις ονομασίες τους..

Μετά από καμιά ώρα οδήγησης φτάσαμε στην Κασσιόπη. Ένα όμορφο μέρος ήσυχο σαν τα Σύβοτα. Οι Άγιοι Σαράντα (Αλβανία) ήταν σε πολύ μικρή απόσταση από την Κασσιόπη και μπορούσες να τους διακρίνεις εύκολα.
Μιας και δεν είχαμε προλάβει να φάμε πρωινό στο σπίτι της Δήμητρας επειδή βιαζόμασταν πήγαμε σε ένα τοπικό σούπερ μάρκετ και πήραμε μία από τα συνηθισμένα..

Οι Άγιοι Σαράντα

Αφού φύγαμε από την Κασσιόπη κατευθυνθήκαμε προς την Παλαιά Περίθεια.

Από την στιγμή που στρίψαμε αριστερά σε έναν δρόμο για να ανεβούμε στο χωριό, όλη η διαδρομή ήταν μέσ΄το πράσινο!

Η Παλαιά Περίθεια είναι το αρχαιότερο χωριό της Κέρκυρας χτισμένο σε υψόμετρο 450μ. Πλέον είναι εγκαταλελειμμένο εκτός από κάποιες ταβερνούλες και κάποιους κτηνοτρόφους που της δίνουν ζωή.

Όταν φτάσαμε είδα στο gps ότι υπήρχε ένας δρόμος ο οποίος έκανε το γύρω του χωριού. Έτσι λοιπόν προκειμένου να κερδίσω χρόνο πήγα από αυτόν τον δρόμο.. Μέτα από κάποια μέτρα όμως ο δρόμος άρχιζε να γινόταν δύσβατος και γεμάτος αγκονάρια. Άρχισα σιγά σιγά να μετανιώνω που δεν άφησα το μηχανάκι πίσω και να συνεχίζαμε με τα πόδια, αλλά δεν το έβαζα κάτω.

Ύστερα από κάμποση ώρα πολύ δύσκολης διαδρομής φτάνουμε στην πλατεία του χωριού! Αφήνουμε σε μια σκιά το μηχανάκι και αρχίζουμε να περπατάμε προς τα εγκαταλελειμμένα σπίτια..

Παντού εγκαταλελειμμένα σπίτια! Σχεδόν όλα ήταν ανοιχτά και μπορούσες να μπεις μέσα και να τα δεις.. Πραγματικά πολύ όμορφη εικόνα!

Δύο ταβερνάκια του χωριού..

Έπειτα από την βόλτα μας ξαναγυρίσαμε στην πλατεία του χωριού ώστε να πάρουμε πάλι τον κατήφορο και να πάμε στον επόμενο προορισμό. Πάω να πάρω ένα δρόμο από την πλατεία αδιέξοδο, πάω να πάρω έναν άλλον χωματόδρομος. Στο τέλος γύρισα πίσω στην πλατεία και ρώτησα την υπάλληλο από το ταβερνάκι να μου πει τον σωστό!

Όπως κατεβήκαμε συναντήσαμε αυτό εδώ το παλιακό εργαλείο! Πρέπει να μιλάμε για πολλά άλογααααα!

Όπως φύγαμε περάσαμε από την Ρόδα στα γρήγορα και κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Νύμφες για να δούμε τους καταρράκτες του χωριού. Όταν φτάσαμε καθίσαμε λιγάκι στην πλατεία του χωριού να ξεκουραστούμε. Μικρό και ωραίο χωριουδάκι αλλά όχι τίποτα το ιδιαίτερο.

Η παρακάτω πινακίδα λέει <<Απαγορεύετε το πλύσιμο αυτοκινήτου ή παντός άλλου αντικειμένου>>. Φανταστείτε τι έχουν δει τα ματάκια τους για να βάλουν αυτή την πινακίδα..

Μετά από λίγη ώρα σηκωθήκαμε και πήραμε πάλι τον ανήφορο για να βρούμε τους καταρράκτες.. Περάσαμε το γήπεδο του χωριού και μετά από 3 λεπτά φτάσαμε.. Μόλις κατεβήκαμε από το μηχανάκι αντικρίσαμε αυτό!

Στην αρχή νόμιζα πως ήταν αυτός ο καταρράκτης που ψάχναμε, αλλά στο ίντερνετ το είχα δει μεγαλύτερο.. Όταν όμως ακολούθησα λίγο τα νερά συνάντησα αυτό που έψαχνα.. Τα νερά περνούσαν κάτω από το δρόμο και ο <<μεγάλος>> καταρράκτης ήταν κρυμμένος στην αριστερή πλευρά του δρόμου.. Για να φτάσεις χαμηλά έπρεπε να κατέβεις κάτι ξύλινα σκαλάκια τα οποία γλιστρούσαν και ήταν λιγάκι επικίνδυνα.

Ο καταρράκτης Νυμφών είναι ύψος περίπου 10 μέτρων..

Στο ανέβασμα συνάντησα άλλον έναν μικρό μου φίλο! Έκανε ηλιοθεραπεία ο θεός!

Μετά από αυτό το υπέροχο θέαμα είπαμε να δούμε και λίγο θάλασσα! Επόμενος προορισμός Σιδάρι!

Πήγαμε να δούμε από κοντά το Canal D'Amour! Μόλις φτάσαμε και είδαμε το συγκεκριμένο τοπίο από μακριά νομίζαμε ότι δεν ήταν τίποτα. Όταν όμως πλησιάσαμε και ανεβήκαμε πάνω μείναμε και οι δυο με το στόμα ανοιχτό!!

Απίστευτος ο σχηματισμός των βράχων και τα χρώματα! Εκεί που τράβαγα φωτογραφίες ξαφνικά αντίκρισα αυτό!

Εκείνη την ώρα κατάλαβα πως εκτός από το μαύρισμα του εργάτη και του ταξιτζή, υπάρχει και το μαύρισμα του μοτοσικλετιστή!!

Ύστερα όπως πηγαίναμε στην διπλανή παραλία μέσα στην ζέστη ιδρωμένοι και κουρασμένοι αντικρίσαμε μπροστά μας 2 πισίνες!

Σαν να σου έλεγε βούτα!! Η μ.....α ήταν ότι μέσα από το μπουφάν είχα φορέσει μακρυμάνικο και είχα σκάσει!

Με τα πολλά πηγαίνουμε και είδαμε την διπλανή παραλία και μετά γυρίσαμε πίσω να βρούμε πιθανό σουβλατζίδικο για φαί..

Έφαγα κλασσικά 2 σουβλάκια ενώ η φίλη μου ακόμα δεν είχε τελειώσει το πρώτο! Επόμενος προορισμός το Αγγελόκαστρο!

Μια διαδρομή δίχως τέλος!! Θα καταλάβετε σε λίγο γιατί..

Και αυτή η πινακίδα όλα τα λεφτά..!

Όταν δείτε αυτή την πινακίδα ΠΟΤΕ μην κάνετε αριστερά! Εκτός άμα έχετε κάνα μοτοκρός και θέλετε να το σπάσετε!

Εγώ σαν γνωστός Πόντιος ακολούθησα το gps που μου έδειχνε ότι μπορούσα να φτάσω στο Αγγελόκαστρο πηγαίνοντας και από δεξιά..
Στην αρχή ο δρόμος ήταν κανονικός με άσφαλτο και σε μερικά σημεία έβρισκα λίγο χαλικάκι.. Στην πορεία όμως το χαλικάκι γινόταν κοτρόνια, και άσφαλτο έπαψα να βλέπω..
Και εγώ εκεί! Συνέχιζα ότι θα φτάσω κάπου αντί να γυρίσω πίσω!!

Είχα δώσει το gps στην Δήμητρα να το κρατάει και να βλέπει αν πάμε καλά μέχρι που σε ένα σημείο με σκουντάει και μου λέει:

<<Θα σου πω κάτι αλλά μην θυμώσεις>>
<<Ωχχχ>> λέω <<Για πες μου>>
<<Νομίζω ότι πηγαίνουμε λάθος!>>

Εκεί τα είδα όλα..! Όταν κατέβαινα τα κατσάβραχα πίστευα ότι δεν θα τα ξανά γυρίσω πίσω και ότι ο δρόμος θα φτιάξει στην πορεία, αλλά μάλλον έκανα λάθος.. :banghead::banghead:
Το παίρνω όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα και με τα πολλά γυρνάω, και δώστου προς τα πάνω! Φτάνω πάλι στην ταμπέλα που έπρεπε να κάνω δεξιά και παίρνω αυτή την φορά τον σωστό δρόμο!

Αναφέρω ότι αυτό στην φωτογραφία είναι το <<χαλικάκι>>, όσο πήγαινα χειροτέρευε ο δρόμος και δεν είχα το νου μου να βγάλω φωτογραφία να σας δείξω.. Επίσης το σημείο που βρίσκεται αυτή η διαδρομή δεν θυμάμαι που βρίσκεται. O δρόμος που ακολούθησα από το Σιδάρι μέχρι το Αγγελόκαστρο ήταν άγνωστος και όχι αυτός που έχω βάλει στο google maps..

Από τον σωστό δρόμο και ύστερα κάναμε κάνα τέταρτο να φτάσουμε στο Αγγελόκαστρο.

Λόγω ότι για να ανέβεις στο κάστρο ήταν κάνα 10 λεπτό ποδαράτο και η Δήμητρα ήταν πιασμένη από την σέλα, δεν ανεβήκαμε στο κάστρο και απλά κάτσαμε από κάτω και το χαζεύαμε. Ύστερα συνεχίσαμε για τον επόμενο προορισμό που ήταν η Παλαιοκαστρίτσα.

Όταν φτάσαμε κάτσαμε σε μία μικρή παραλία κοντά στο μεγάλο πάρκινγκ της περιοχής και δεν γυρίσαμε καθόλου το μέρος.. Τα χρώματα του ουρανού μας μάγεψαν και μας ανάγκασαν να κάτσουμε μέχρι να βραδιάσει.. Πραγματικά όμως το θέαμα άξιζε..!

Κατά τις 9 το βράδυ φύγαμε από την Παλαιοκαστρίτσα για το σπίτι της Δήμητρας. Μετά από κάνα μισάωρο φτάσαμε, κάναμε ένα μπανάκι, ετοιμαστήκαμε και ξαναβγήκαμε έξω.. Κάναμε μια μικρή βόλτα και μετά καταλήξαμε σε μια μικρή μπυραρία κοντά στο Λίνστον.
Έπρεπε να κανονίσουμε τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα με το Νότιο μέρος της Κέρκυρας. Μετά από πολύ συζήτηση αποφασίζουμε την επόμενη μέρα να επισκεφθούμε το νέο φρούριο της Κέρκυρας και το Μον Ρεπο και μεθαύριο να γυρίσω μόνος μου το Νότιο μέρος της Κέρκυρας μιας και θα είχε εργαστήριο η Δήμητρα από το πρωί μέχρι τις 5 το μεσημέρι.
Αφού βγάλαμε τις αποφάσεις φύγαμε από την μπυραρία και πήγαμε σπίτι. Με το που φτάσαμε ούτε μια καληνύχτα δεν ανταλλάξαμε και ξεραθήκαμε στον ύπνο και οι δύο από την κούραση..





........Τέλος 4ης μέρας.....

 

[ΛΕΩΝΙΔΑΣ.]

3.5.15: Μέρα 4η...


https://www.google.com/maps/d/edit?mid=zTHwCVID-HTk.kyX2sy5VuN8A&usp=sharing

Και έρχεται η σημερινή μέρα που θα διανύσουμε το Βόρειο μέρος της Κέρκυρας παρέα με την Δήμητρα.. Το πρωί αντί για 8:00 που είχαμε βάλει ξυπνητήρια τελικά σηκωθήκαμε γύρω στις 9:30 και κατευθείαν ξεκινήσαμε χωρίς να χάσουμε χρόνο! Ετοιμαζόμαστε βάζουμε κράνη και βουρ για την πρώτη στάση που είναι η Κασσιόπη!

Στον δρόμο για Κασσιόπη περάσαμε διάφορα μέρη που δεν θυμάμαι τις ονομασίες τους..

Μετά από καμιά ώρα οδήγησης φτάσαμε στην Κασσιόπη. Ένα όμορφο μέρος ήσυχο σαν τα Σύβοτα. Οι Άγιοι Σαράντα (Αλβανία) ήταν σε πολύ μικρή απόσταση από την Κασσιόπη και μπορούσες να τους διακρίνεις εύκολα.
Μιας και δεν είχαμε προλάβει να φάμε πρωινό στο σπίτι της Δήμητρας επειδή βιαζόμασταν πήγαμε σε ένα τοπικό σούπερ μάρκετ και πήραμε μία από τα συνηθισμένα..

Οι Άγιοι Σαράντα

Αφού φύγαμε από την Κασσιόπη κατευθυνθήκαμε προς την Παλαιά Περίθεια.

Από την στιγμή που στρίψαμε αριστερά σε έναν δρόμο για να ανεβούμε στο χωριό, όλη η διαδρομή ήταν μέσ΄το πράσινο!

Η Παλαιά Περίθεια είναι το αρχαιότερο χωριό της Κέρκυρας χτισμένο σε υψόμετρο 450μ. Πλέον είναι εγκαταλελειμμένο εκτός από κάποιες ταβερνούλες και κάποιους κτηνοτρόφους που της δίνουν ζωή.

Όταν φτάσαμε είδα στο gps ότι υπήρχε ένας δρόμος ο οποίος έκανε το γύρω του χωριού. Έτσι λοιπόν προκειμένου να κερδίσω χρόνο πήγα από αυτόν τον δρόμο.. Μέτα από κάποια μέτρα όμως ο δρόμος άρχιζε να γινόταν δύσβατος και γεμάτος αγκονάρια. Άρχισα σιγά σιγά να μετανιώνω που δεν άφησα το μηχανάκι πίσω και να συνεχίζαμε με τα πόδια, αλλά δεν το έβαζα κάτω.

Ύστερα από κάμποση ώρα πολύ δύσκολης διαδρομής φτάνουμε στην πλατεία του χωριού! Αφήνουμε σε μια σκιά το μηχανάκι και αρχίζουμε να περπατάμε προς τα εγκαταλελειμμένα σπίτια..

Παντού εγκαταλελειμμένα σπίτια! Σχεδόν όλα ήταν ανοιχτά και μπορούσες να μπεις μέσα και να τα δεις.. Πραγματικά πολύ όμορφη εικόνα!

Δύο ταβερνάκια του χωριού..

Έπειτα από την βόλτα μας ξαναγυρίσαμε στην πλατεία του χωριού ώστε να πάρουμε πάλι τον κατήφορο και να πάμε στον επόμενο προορισμό. Πάω να πάρω ένα δρόμο από την πλατεία αδιέξοδο, πάω να πάρω έναν άλλον χωματόδρομος. Στο τέλος γύρισα πίσω στην πλατεία και ρώτησα την υπάλληλο από το ταβερνάκι να μου πει τον σωστό!

Όπως κατεβήκαμε συναντήσαμε αυτό εδώ το παλιακό εργαλείο! Πρέπει να μιλάμε για πολλά άλογααααα!

Όπως φύγαμε περάσαμε από την Ρόδα στα γρήγορα και κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Νύμφες για να δούμε τους καταρράκτες του χωριού. Όταν φτάσαμε καθίσαμε λιγάκι στην πλατεία του χωριού να ξεκουραστούμε. Μικρό και ωραίο χωριουδάκι αλλά όχι τίποτα το ιδιαίτερο.

Η παρακάτω πινακίδα λέει <<Απαγορεύετε το πλύσιμο αυτοκινήτου ή παντός άλλου αντικειμένου>>. Φανταστείτε τι έχουν δει τα ματάκια τους για να βάλουν αυτή την πινακίδα..

Μετά από λίγη ώρα σηκωθήκαμε και πήραμε πάλι τον ανήφορο για να βρούμε τους καταρράκτες.. Περάσαμε το γήπεδο του χωριού και μετά από 3 λεπτά φτάσαμε.. Μόλις κατεβήκαμε από το μηχανάκι αντικρίσαμε αυτό!

Στην αρχή νόμιζα πως ήταν αυτός ο καταρράκτης που ψάχναμε, αλλά στο ίντερνετ το είχα δει μεγαλύτερο.. Όταν όμως ακολούθησα λίγο τα νερά συνάντησα αυτό που έψαχνα.. Τα νερά περνούσαν κάτω από το δρόμο και ο <<μεγάλος>> καταρράκτης ήταν κρυμμένος στην αριστερή πλευρά του δρόμου.. Για να φτάσεις χαμηλά έπρεπε να κατέβεις κάτι ξύλινα σκαλάκια τα οποία γλιστρούσαν και ήταν λιγάκι επικίνδυνα.

Ο καταρράκτης Νυμφών είναι ύψος περίπου 10 μέτρων..

Στο ανέβασμα συνάντησα άλλον έναν μικρό μου φίλο! Έκανε ηλιοθεραπεία ο θεός!

Μετά από αυτό το υπέροχο θέαμα είπαμε να δούμε και λίγο θάλασσα! Επόμενος προορισμός Σιδάρι!

Πήγαμε να δούμε από κοντά το Canal D'Amour! Μόλις φτάσαμε και είδαμε το συγκεκριμένο τοπίο από μακριά νομίζαμε ότι δεν ήταν τίποτα. Όταν όμως πλησιάσαμε και ανεβήκαμε πάνω μείναμε και οι δυο με το στόμα ανοιχτό!!

Απίστευτος ο σχηματισμός των βράχων και τα χρώματα! Εκεί που τράβαγα φωτογραφίες ξαφνικά αντίκρισα αυτό!

Εκείνη την ώρα κατάλαβα πως εκτός από το μαύρισμα του εργάτη και του ταξιτζή, υπάρχει και το μαύρισμα του μοτοσικλετιστή!!

Ύστερα όπως πηγαίναμε στην διπλανή παραλία μέσα στην ζέστη ιδρωμένοι και κουρασμένοι αντικρίσαμε μπροστά μας 2 πισίνες!

Σαν να σου έλεγε βούτα!! Η μ.....α ήταν ότι μέσα από το μπουφάν είχα φορέσει μακρυμάνικο και είχα σκάσει!

Με τα πολλά πηγαίνουμε και είδαμε την διπλανή παραλία και μετά γυρίσαμε πίσω να βρούμε πιθανό σουβλατζίδικο για φαί..

Έφαγα κλασσικά 2 σουβλάκια ενώ η φίλη μου ακόμα δεν είχε τελειώσει το πρώτο! Επόμενος προορισμός το Αγγελόκαστρο!

Μια διαδρομή δίχως τέλος!! Θα καταλάβετε σε λίγο γιατί..

Και αυτή η πινακίδα όλα τα λεφτά..!

Όταν δείτε αυτή την πινακίδα ΠΟΤΕ μην κάνετε αριστερά! Εκτός άμα έχετε κάνα μοτοκρός και θέλετε να το σπάσετε!

Εγώ σαν γνωστός Πόντιος ακολούθησα το gps που μου έδειχνε ότι μπορούσα να φτάσω στο Αγγελόκαστρο πηγαίνοντας και από δεξιά..
Στην αρχή ο δρόμος ήταν κανονικός με άσφαλτο και σε μερικά σημεία έβρισκα λίγο χαλικάκι.. Στην πορεία όμως το χαλικάκι γινόταν κοτρόνια, και άσφαλτο έπαψα να βλέπω..
Και εγώ εκεί! Συνέχιζα ότι θα φτάσω κάπου αντί να γυρίσω πίσω!!

Είχα δώσει το gps στην Δήμητρα να το κρατάει και να βλέπει αν πάμε καλά μέχρι που σε ένα σημείο με σκουντάει και μου λέει:

<<Θα σου πω κάτι αλλά μην θυμώσεις>>
<<Ωχχχ>> λέω <<Για πες μου>>
<<Νομίζω ότι πηγαίνουμε λάθος!>>

Εκεί τα είδα όλα..! Όταν κατέβαινα τα κατσάβραχα πίστευα ότι δεν θα τα ξανά γυρίσω πίσω και ότι ο δρόμος θα φτιάξει στην πορεία, αλλά μάλλον έκανα λάθος.. :banghead::banghead:
Το παίρνω όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα και με τα πολλά γυρνάω, και δώστου προς τα πάνω! Φτάνω πάλι στην ταμπέλα που έπρεπε να κάνω δεξιά και παίρνω αυτή την φορά τον σωστό δρόμο!

Αναφέρω ότι αυτό στην φωτογραφία είναι το <<χαλικάκι>>, όσο πήγαινα χειροτέρευε ο δρόμος και δεν είχα το νου μου να βγάλω φωτογραφία να σας δείξω.. Επίσης το σημείο που βρίσκεται αυτή η διαδρομή δεν θυμάμαι που βρίσκεται. O δρόμος που ακολούθησα από το Σιδάρι μέχρι το Αγγελόκαστρο ήταν άγνωστος και όχι αυτός που έχω βάλει στο google maps..

Από τον σωστό δρόμο και ύστερα κάναμε κάνα τέταρτο να φτάσουμε στο Αγγελόκαστρο.

Λόγω ότι για να ανέβεις στο κάστρο ήταν κάνα 10 λεπτό ποδαράτο και η Δήμητρα ήταν πιασμένη από την σέλα, δεν ανεβήκαμε στο κάστρο και απλά κάτσαμε από κάτω και το χαζεύαμε. Ύστερα συνεχίσαμε για τον επόμενο προορισμό που ήταν η Παλαιοκαστρίτσα.

Όταν φτάσαμε κάτσαμε σε μία μικρή παραλία κοντά στο μεγάλο πάρκινγκ της περιοχής και δεν γυρίσαμε καθόλου το μέρος.. Τα χρώματα του ουρανού μας μάγεψαν και μας ανάγκασαν να κάτσουμε μέχρι να βραδιάσει.. Πραγματικά όμως το θέαμα άξιζε..!

Κατά τις 9 το βράδυ φύγαμε από την Παλαιοκαστρίτσα για το σπίτι της Δήμητρας. Μετά από κάνα μισάωρο φτάσαμε, κάναμε ένα μπανάκι, ετοιμαστήκαμε και ξαναβγήκαμε έξω.. Κάναμε μια μικρή βόλτα και μετά καταλήξαμε σε μια μικρή μπυραρία κοντά στο Λίνστον.
Έπρεπε να κανονίσουμε τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα με το Νότιο μέρος της Κέρκυρας. Μετά από πολύ συζήτηση αποφασίζουμε την επόμενη μέρα να επισκεφθούμε το νέο φρούριο της Κέρκυρας και το Μον Ρεπο και μεθαύριο να γυρίσω μόνος μου το Νότιο μέρος της Κέρκυρας μιας και θα είχε εργαστήριο η Δήμητρα από το πρωί μέχρι τις 5 το μεσημέρι.
Αφού βγάλαμε τις αποφάσεις φύγαμε από την μπυραρία και πήγαμε σπίτι. Με το που φτάσαμε ούτε μια καληνύχτα δεν ανταλλάξαμε και ξεραθήκαμε στον ύπνο και οι δύο από την κούραση..





........Τέλος 4ης μέρας.....

Μπραβο σου σε ολα σου Αλεξανδρε. Καλη συνεχεια!!!

 

[Markas]

Καταρχάς, πανέμορφες φωτογραφίες και πολύ όμορφη βόλτα στις ομορφιές της Ελλάδας. Χαίρομαι που δε κώλωσες στα κυβικά ούτε σε τίποτε άλλο και ζεις το μηχανάκι σου (το οποίο όντως είναι όμορφο)

...

Εκείνη την ώρα κατάλαβα πως εκτός από το μαύρισμα του εργάτη και του ταξιτζή, υπάρχει και το μαύρισμα του μοτοσικλετιστή!!

...

Το "κανονικό" μοτοσυκλετιστικό μαύρισμα για εμένα είναι μία στενή λουρίδα στον καρπό, ότι μένει ακάλυπτο δηλαδή ανάμεσα στο μπουφάν και το καλοκαιρινό γάντι. Εκεί πάντα όταν είναι να κάνω ολοήμερη βόλτα+ βάζω αντιηλιακό μετά από ένα καλό κάψιμο μία φορά.
Σου προτείνω να δοκιμάσεις και εσύ ένα ζευγάρι καλοκαιρινά γάντια (πχ από enduro έστω). Αν διαλέξεις κατάλληλα για τα χέρια σου, δε θα τα αποχωριστείς ποτέ ξανά. Πολύ ανώτερη αίσθηση και βεβαίως αυξημένη ασφάλεια.

 

[Alexmak 125]

Στέργιο εννοείται ότι τους κατανοώ και ότι ποτέ δεν αμφέβαλα για την αγάπη τον γονιών μου και της οικογένειας μου. Το ξέρω ότι, ότι μ.....α και να κάνω αυτοί θα είναι δίπλα μου θα μου σταθούνε. Απλά όπως είπες και εσύ χρειάζεται καλή ψυχολογία όταν ξεκινάς ένα τέτοιο ταξίδι, και όταν έχεις άτομα να σου λένε: και που θα πας, και κάτσε σπίτι σου, και δεν είναι πράγματα αυτά, κτλ κτλ (πιο πολύ τα λένε γιαγιάδες, παππούδες που είναι και κάποιας ηλικίας) σου χαλάνε λίγο την ψυχολογία.. Δεν λέω, φυσικά από αγάπη και επειδή νοιάζονται το κάνουν αλλά άλλη ψυχολογία έχεις όταν σου πει ο άλλος να περάσεις όμορφα απλά να προσέχεις και να τραβήξεις πολλές φωτογραφίες να τις δούμε μαζί μετά και άλλη όταν σε αποτρέπουν από κάτι.. Το καλό είναι ότι με έναν μαγικό τρόπο όταν καβαλάω την σέλα και κάνω τα πρώτα χιλιόμετρα τα ξεχνάω όλα αυτά και περνάω υπέροχα.

Όσο για την προσοχή, την υγεία της μοτοσυκλέτας, τον εξοπλισμό, φαρμακεία μαζί κτλ κτλ, είμαστε μια χαρά και δόξα τον θεό δεν έχω πάθει κάτι σοβαρό μέχρι σήμερα..

Ωχχχχχ! Δημήτρη άμα μου λένε τα ίδια μετά από 24 χρόνια χαθήκαμε!

Γιάννη απλά σε κάναν μεγάλο δρόμο πχ Εγνατία, σε κουράζει η πορεία με τόσο χαμηλή ταχύτητα.. Στους επαρχιακούς δρόμους όμως είναι μια χαρά!

Νίκο έχω εντουράδικα γαντάκια, απλά το πρωί όπως φύγαμε βιαστικά ξέχασα να τα πάρω.. :banghead:

 

[NIKOLTSOS]

Ευχαριστώ πολύ όλους για τα ωραιά σχόλια που αφήνετε!

Στέργιο είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί το οικογενειακό μου περιβάλλον αυτή την τρέλα μου στα 21, τους φαίνεται παράλογο όλο αυτό και αντιδρούν λιγάκι.. Ελπίζω με το καιρό να το καταλάβουν ότι δεν είναι μια περαστική τρέλα και να είναι περήφανοι για αυτό που κάνω..

Επίσης αυτή η θετική ενέργεια που παίρνω αυτή την στιγμή μέσα στο φόρουμ από αυτά που διαβάζω και αυτά που μου γράφεται σε αυτό το ταξιδιωτικό δεν περιγράφεται!

Ελπίζω να μην σας κουράζει η παρουσίαση, και να είναι ενδιαφέρον οι τοποθεσίες που παρουσιάζω..

Επειδή τα πέρασα πρόσφατα αυτά...λόγο ηλικίας,
Σου λέω ότι είναι,
Στο χέρι σου...!

Καλά ταξίδια....μην σταματάς ποτέ να κάνεις αυτό που γουστάρεις...!!!
Για κάποιους,
Είναι τρόπος ζωής και όχι τρόπος μετακίνησης....

Τα καλύτερα σου έυχομαι.

 

[Alexmak 125]

4.5.15: Μέρα 5η...


Σήμερα σηκωθήκαμε με το πάσο μας μιας και δεν είχαμε κανονίσει καμιά μακρινή εξόρμηση για να μας πιέζει ο χρόνος.. Κανονίσαμε να επισκεφθούμε το Νέο Φρούριο της Κέρκυρας και το Μον Ρεπο.
Κατά τις 12 ξεκινήσαμε χαλαρά από το σπίτι με προορισμό το Νέο Φρούριο της Κέρκυρας.

Μέσα στο Νέοι Φρούριο στεγάζεται μια όμορφη καφετέρια - μπαρ. Εμείς όμως συνεχίσαμε για την κορυφή του φρουρίου..
Το Νέο Φρούριο της Κέρκυρας (Fortezza Nuova) χτίστηκε από τους Βενετσιανούς τον 16ο αιώνα όταν την ασφάλεια της πόλης δεν μπορούσε να εξασφαλίσει πλέον το Παλαιό Φρούριο.

Η θέα από ψηλά ήταν πραγματικά υπέροχη! Απέναντι ακριβώς αντίκριζες το Παλαιό Φρούριο..

Μετά το Φρούριο είπαμε να πάμε να δούμε το Μον Ρεπο μιας και προχθές που περάσαμε να πάμε στο Κανόνι το πετύχαμε κλειστό. Ύστερα από 5 λεπτά περπάτημα στο καταπράσινο κτήμα φτάσαμε στην έπαυλη ..

Το καταπράσινο κτήμα του Μον Ρεπο βρίσκεται 3 χλμ έξω από την Κέρκυρα. Είναι 258 στρέμματα με όμορφη βλάστηση και μερικά διάσπαρτα αρχαία να το στολίζουν. Μέσα στο κτήμα βρίσκεται η έπαυλη που έκτισε ο Άγγλος Αρμοστής των Ιόνιων Νησιών Φρέντερικ Άνταμ για χάρη της αγαπημένης γυναίκας, της Κερκυραίας Νίνας Παλατιανού. Το σχέδιο της έπαυλης ανήκει στον αρχιτέκτονα Whitmore.

Το είδαμε λίγο εξωτερικά και αμέσως κατευθυνθήκαμε προς την παραλία του Μον Ρεπο. Η συγκεκριμένη παραλία είναι καλά κρυμμένη και γνωστή μόνο στους ντόπιους και σε ελάχιστους τουρίστες..

Εκεί που καθόμασταν δεν άντεξα και έκανα το πρώτο μου μπάνιο για αυτό το καλοκαίρι. Ο λόγος είναι προφανής! Λίγο το χρώμα των νερών, λίγο η θέα, λίγο η ζέστα, όλα αυτά μαζί ήταν ο κατάλληλος συνδυασμός για μια βουτιά!


ΓΙΟΥΥΥΥΡΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!

Εδώ ζήλεψε ένας μικρός φίλος και βούτηξε και αυτός για να δροσιστεί..

Ύστερα από πολύ ώρα πεινάσαμε και φύγαμε για το σούπερ μάρκετ να ψωνήσουμε κάτι για να μαγειρέψουμε..

Τελικά όμως όχι απλά ψωνίσαμε κάτι για να φάμε, αλλά κάναμε και όλη την τροφοδοσία της εβδομάδας!

Μετά το σούπερ μάρκετ πήγαμε σπίτι και μαγειρέψαμε κάτι απλό για να τσιμπήσουμε.. Τελικά το αποτέλεσμα δεν βγήκε και τόσο απλό. Να οι σαλάτες, να οι κοτομπουκιές, να ο πουρές, να το κοτόπουλο και δώστου! Σκάσαμε πάλι!

Καθίσαμε καμιά ώρα σπίτι χαζολογώντας και αργότερα πήγαμε στην σχολή της Δήμητρας για να παρακολουθήσει ένα μάθημα. Μιας και το μάθημα είχε σχέση με τη φωτογραφία είπα να κάτσω και εγώ να παρακολουθήσω.. Μετά το μάθημα βγήκαμε έξω με την παρέα της και αποφασίσαμε να μαζευτούμε το βράδυ στο σπίτι για να γνωριστώ καλύτερα με τα παιδιά και να φτιάξω κρέπες να τσιμπήσουμε..

Μαζευτήκαμε γύρω στις 10 και η βραδιά κύλησε πολύ όμορφα! Φάγαμε, ήπιαμε, γελάσαμε, διασκεδάσαμε και γνωριστήκα καλύτερα σχεδόν με όλη την παρέα της. Τα παιδιά έφυγαν στις 2 και εμείς μαζέψαμε και πέσαμε για ύπνο..




............Τέλος 5ης μέρας............

 

[Alexmak 125]

..

 

[Alexmak 125]

5.5.15: Μέρα 6η....


https://www.google.com/maps/d/edit?mid=zSL9xREN7iog.kY26GHm2Pado&usp=sharing


Η σημερινή μέρα έχει τον γύρο της Νότιας Κέρκυρας: Παρατηρητήριο του Κάιζερ, Παραλία Χαλικούνα, Κάβος, Λευκίμμη και πάλι επιστροφή..


Πάμε λοιπόν..

Ακούω την φωνή της Δήμητρας να με ξυπνάει γύρω στις 10 το πρωί για να φάμε πρωινό και να την πάω στην σχολή μιας και δεν θα με ακολουθούσε. Έτσι σηκωνόμαστε, τρώμε, και ετοιμαζόμαστε να φύγουμε. Την αφήνω στην σχολή και εγώ παίρνω τον δρόμο προς το χωριό Πέλεκα για να δώ το παρατηρητήριο του Κάιζερ. Ένα μισάωρο διαδρομή περίπου από το κέντρο..

ΠΕΛΕΚΑΣ

Το παρατηρητήριο του Κάιζερ βρίσκεται στην κορυφή του χωριού Πέλεκα. Το όνομα του το πήρε από τον αυτοκράτορα της Γερμανίας τον Γουλιέλμο Β', γνωστό και ως Κάιζερ. Έχει πανοραμική θέα 360 μοίρες την κεντρική Κέρκυρα και προσφέρει απίστευτο ηλιοβασίλεμα..

Μετά το παρατηρητήριο του Κάιζερ κατευθύνθηκα προς την παραλία της Χαλικούνας. Εκεί το θέαμα ήταν μπόλικη άμμος και πανέμορφα νερά!
Οι ξύλινες παράγκες μαζί με την άμμο δίναν στην περιοχή μια αλλιώτικη όψη.. Αν δεν έβλεπες την θάλασσα ίσως άγριας δύσης μπορώ να πω..

Περπάτησα να φτάσω μέχρι στο καναλάκι στην μέση της παραλίας αλλά τελικά γύρισα πίσω για το λόγο ότι είχα αφήσει το μπουφάν και το κράνος πάνω στο μηχανάκι και δεν ήθελα να ρισκάρω. Έτσι γύρισα πίσω και έκανα μια βουτιά.. Το δεύτερο μπανάκι για φέτος.. Τα νερά από αυτή την μεριά ήταν κρύα σε σχέση με την πλευρά του Μον Ρεπο..

Αναμονή μέχρι να στεγνώσω λίγο και μετά πάλι πάνω στο μηχανάκι για τον επόμενο προορισμό που είναι ο Κάβος!

Τον Κάβο δεν τον είχα βάλει στο πρόγραμμα αλλά μετά από αυτά που μου είπε η φίλη μου είχα την περιέργεια να πάω και να δω πως είναι..

Και τελικά όντως είχε δίκιο για όσα μου είχε πει..
Όταν μπήκα στον Κάβο αντίκρισα αυτό!

Ωραία λέω!! Καλά αρχίσαμε!

Όσο συνέχιζα ήταν λες και ήμουν σε κάποιο ξένο μέρος.. Τα μαγαζιά πολύ διαφορετικά από τα συνηθισμένα σε σημείο που καθόσουν και τα χάζευες.. Μεγάλες και φαντακτερές πινακίδες παντού!

Εκτός από τα πολλά club, bar, και μπυραρίες υπήρχαν και πολλά μικρά νοσοκομεία. Άμα έχετε απορία γιατί, ένα απλό γκουγκλάρισμα <<νυχτερινή ζωή Κάβος,Κέρκυρα>> θα σας απαντήσει..

Μετά τον Κάβο όπως θα πήγαινα Κέρκυρα είπα να περάσω μια βόλτα να δω και το λιμάνι της Λευκίμμης.. Ύστερα πέρασα και μέσα από την Λευκίμμη αλλά δεν μου έκανε τίποτα εντύπωση και έτσι συνέχισα προς την Κέρκυρα..

Όταν έφτασα στην Κέρκυρα πήγα και πήρα την Δήμητρα για μια τελευταία βόλτα στο κέντρο της Κέρκυρας..

Μετά τις βόλτες καθίσαμε σε μια ωραία καφετέρια για να ξεκουραστούμε και να πιούμε και ένα καφεδάκι.
Βράδιασε και ακόμα ήμασταν έξω. Σηκωθήκαμε και συνεχίσαμε και πάλι τις βόλτες..

Το βράδυ καταλήξαμε στο Panini για να γευτώ για μια τελευταία φορά αυτό το υπέροχο πράμα!

Ύστερα πήγαμε σπίτι να κάνω ένα μπάνιο και να ετοιμάσω τα πράγματα μου για αύριο, την μέρα της επιστροφής..
Καθίσαμε, συζητήσαμε, είδαμε τις φωτογραφίες και απλά μας πήρε ο ύπνος!




.........Τέλος 5ης μέρας......

 

[Alexmak 125]

6.5.15: Μέρα, 6η..


Η μέρα της επιστροφής..

https://www.google.com/maps/d/edit?mid=zSL9xREN7iog.kvil9jnIbEBU&usp=sharing



Αυτό που προσπαθώ να τηρώ σε κάθε ταξίδι μου είναι να μην κάνω ποτέ ίδιο και μονότονο τον δρόμο της επιστροφής. Προσπαθώ να βάζω προορισμούς για να κάνουν την διαδρομή πιο ενδιαφέρον και ευχάριστη..

Έτσι λοιπόν στην αρχή έλεγα να γυρίσω από τον ίδιο περίπου δρόμο που πήγα από τον Αστακό στην Ηγουμενίτσα αλλά δεν ήθελα να δω πάλι τα ίδια πράγματα. Έτσι αποφάσισα να ακολουθήσω την Εγνατία οδό μέχρι τα Γιάννενα και να στρίψω στην έξοδο για Άρτα. Να περάσω από την Άρτα, την Αμφιλοχία, να πάρω τον επαρχιακό δρόμο από Φυτείες για Αστακό και έτσι να φτάσω στον τελικό προορισμό μου..


Η μέρα σήμερα έχει πρωινό ξύπνημα γύρω στις 8 μιας και το καράβι θα έφευγε στις 9:30.. Χαλαρά πρωινό, φόρτωμα, και αναχώρηση προς το λιμάνι.
Αυτή την φορά δεν θα ταξίδευα μόνος στο καράβι αλλά με μία κοπέλα που είχα γνωρίσει, φίλη της Δήμητρας.
Φτάνω λοιπόν στο λιμάνι βγάζω εισιτήρια, και μπαίνω στο καράβι.. Βρίσκω και την φίλη και καθόμαστε στο κατάστρωμα. Στο πλοίο επικρατούσε μια φασαρία λόγω ότι είχε ένα σχολείο μέσα και γινόταν χαβαλές..

Με τα πολλά φτάνουμε γύρω στις 11 στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, αποχαιρετάω την κοπέλα, βάζω βενζίνη και ξεκινάω. Βγαίνω στην Εγνατία και ακολουθώ τον δρόμο προς τα Γιάννενα. Όπως πήγαινα χάζευα τον επαρχιακό δρόμο που είχα στα δεξιά μου. Φαινόταν όμορφος με στροφιλίκια και μετάνιωσα που δεν πήγα από εκεί όμως η Εγνατία παρόλο που είναι μεγάλος αυτοκινητόδρομος δεν με κούρασε καθόλου με την μικρή ταχύτητα των 90 χλμ που ταξίδευα. Ίσως να φταίει ότι η φύση που έχεις γύρω σου σε κάνει να ξεχνιέσαι.

Στην συνέχεια πήρα την έξοδο για Άρτα. Η εθνική οδός Γιάννενα - Άρτα είναι μια από τις αγαπημένες μου διαδρομές για λόγω ότι έχει παντού πλατάνια, και σε όλη την διαδρομή έχεις στο πλάι του δρόμου τον ποταμό Λούρο να σε συνοδεύει με αυτήν την χαρακτηριστική μυρωδιά και δροσιά την οποία σου προσφέρει.

Μετά από αυτή την απολαυστική διαδρομή φτάνω στην Άρτα! Και συγκεκριμένα στο γεφύρι της Άρτας. Ένα γεφύρι με μία τόσο μεγάλη ιστορία. Τόσες φορές είχα περάσει από εκεί με αμάξι και ποτέ δεν είχα σταματήσει να το προσέξω από κοντά, μόνο από φωτογραφίες το έβλεπα..

Κάθομαι λίγη ωρίτσα να ξεκουραστώ, να πιω λίγο νερό και ξαναξεκινάω.


Στον δρόμο για την Αμφιλοχία..

Πέρασα την Αμφιλοχία χωρίς να κάνω καμία στάση και συνέχισα για τον Αστακό..

Λίγο πριν τις Φυτείες. Η θέα από αυτό το σημείο απλά υπέροχη.. (Το σημείο το έχω βάλει και στο google maps για όσους ενδιαφέρονται.)

Έπρεπε! Από το πρωί είχα....

Ο δρόμος από τις Φυτείες μέχρι τον Αστακό δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο. Πέρασα μέσα από κάμποσα χωριά και μετά από κάνα μισάωρο έφτασα στην αφετηρία μου, τον Αστακό. Όπου εκεί ξεφόρτωσα το μηχανάκι από τα πράγματα, το άφησα λίγη ώρα να κρυώσει και το έκανα μπάνιο..

Αξίζει και με το παραπάνω ένα μπανάκι μετά από εκεί που με πήγε απροβλημάτιστο το καμάρι!

Και κάπως έτσι τέλειωσε το ταξιδιωτικό μου, ένα ταξίδι 6 ημερών που περίμενα πως και πως να το κάνω!


Συνολικά χιλιόμετρα: 0.942

Διανυκτερεύσεις: 2 σε κάμπινγκ στην Πάργα και 4 στο σπίτι της φίλης μου στην Κέρκυρα.

Όλα μου τα έξοδα ήταν περίπου 200 ευρώ + 70 ευρώ η μπαταρία.



Ευχαριστώ και πάλι για την αποδοχή και το ενδιαφέρον σας!

Καλά ταξίδια και χιλιόμετρα σε όλους σας και ελπίζω κάποια στιγμή να σας γνωρίσω από κοντά!!