Αυτά είναι...μου ξύπνησες αναμνήσεις.
EndoMeTaxi....με τις φωτό κ τις περιγραφές σου ,κι επειδή τα διάβαζα μέρα-με τη μέρα ,νιώθω σα να πήγα διακοπές ρε φίλε !!!
Κι ας μην πήγα...
Γι'αυτό κ μόνο
Μερσύ μποκού κ τσάκω κ 2-3 ηλεκτρονικές γύρες.
Ένα μπουζούκι, ένας μπαγλαμας , ένα νησί, μια υπόσχεση
- Thread starter Pikinos
- Ημερομηνία δημιουργίας
EndoMeTaxi....με τις φωτό κ τις περιγραφές σου ,κι επειδή τα διάβαζα μέρα-με τη μέρα ,νιώθω σα να πήγα διακοπές ρε φίλε !!!
Κι ας μην πήγα...
Γι'αυτό κ μόνο
Μερσύ μποκού κ τσάκω κ 2-3 ηλεκτρονικές γύρες.
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Εδώ Να προσθέσω ότι ο Μήτσος απτόητος...
--Ακόμα με τα ίδια ρούχα είσαι ρε, του λέω.
--Ναι ρε Δεν έχω φύγει,μέχρι να μαζέψω έπρεπε να κάνω προετοιμασία τα πρωινά
για τους τουρίστες.
Μου θύμησε τα δικά μου με το μαγαζί στο ξεκίνημα του
Κάνα δυο φώτο ακόμα και φύγαμε για Ταρτι
Αυτή είναι χτεσινή, ξέμεινε.
--Ακόμα με τα ίδια ρούχα είσαι ρε, του λέω.
--Ναι ρε Δεν έχω φύγει,μέχρι να μαζέψω έπρεπε να κάνω προετοιμασία τα πρωινά
για τους τουρίστες.
Μου θύμησε τα δικά μου με το μαγαζί στο ξεκίνημα του
Κάνα δυο φώτο ακόμα και φύγαμε για Ταρτι
Αυτή είναι χτεσινή, ξέμεινε.
Σταμάτα να με βάζεις σε ντεζαβού λέμε...Εδώ Να προσθέσω ότι ο Μήτσος απτόητος...
--Ακόμα με τα ίδια ρούχα είσαι ρε, του λέω.
--Ναι ρε Δεν έχω φύγει,μέχρι να μαζέψω έπρεπε να κάνω προετοιμασία τα πρωινά
για τους τουρίστες.
Μου θύμησε τα δικά μου με το μαγαζί στο ξεκίνημα του
Θυμάμαι ότι ,κατα τις 6;30πμ ,με το τελείωμα του ξενυχτιού ,πήγαινα παραλία ,έκανα μιά βουτιά ,έτρωγα πρωινό σε παραλιακό μαγαζί (για να νιώσω οτι "κυκλοφόρησα") κι επέστρεφα στο μαγαζί για την συνέχεια...
Αλλά ήμΑνε νιάτο τότενες....σαν κ του λόγου σας.
Τσάκω άλλη μια γύρα.
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Ταρτι λοιπόν.
Το γκουγκλε λέει ευθεία η δεξιά.
Δεξιά είναι τα μισά χιλιόμετρα αλλά η ίδια ώρα.
Δεξιά λοιπόν. Από ευθεία έχουμε ξανά περάσει..
Και μπαίνουμε ρε φίλε σε ένα χωματόδρομο.
Δικαβαλος και με πιέσεις για φόρτωμα.
Η φυτευτεί πέτρα δίνει και παίρνει
Εδώ θα τα αφήσουμε τα κοκκαλα μας, φωνάζει η Ιωάννα κάθε τόσο...
Σιγά το πολύ πολύ να αφήσουμε κάνα tourance της λέω εγώ
Με τα πολλά βλέπουμε θάλασσα.
Να σε ρωτήσω, μου λέει.
Τι είναι το tourance;
Βρίσκουμε ομπρέλα Στο beach bar. Δεν είναι και δύσκολο το νησί έχει όσο κόσμο πρέπει για να μη νιώθεις μοναξιά, δλδ ντόπιους και ξένους
Έρχεται ο σερβιτόρος. Κρύο τσάι, freddo και νεράκι (χωρις να το ζητήσουμε)
Πόσο;
2.50 ευρώ.τι 2.50 ρε μάγκα. Για χόμπι το κάνεις;
Ναι δεν είχε κάνει λάθος και γω αυτό ρώτησα.
Το γκουγκλε λέει ευθεία η δεξιά.
Δεξιά είναι τα μισά χιλιόμετρα αλλά η ίδια ώρα.
Δεξιά λοιπόν. Από ευθεία έχουμε ξανά περάσει..
Και μπαίνουμε ρε φίλε σε ένα χωματόδρομο.
Δικαβαλος και με πιέσεις για φόρτωμα.
Η φυτευτεί πέτρα δίνει και παίρνει
Εδώ θα τα αφήσουμε τα κοκκαλα μας, φωνάζει η Ιωάννα κάθε τόσο...
Σιγά το πολύ πολύ να αφήσουμε κάνα tourance της λέω εγώ
Με τα πολλά βλέπουμε θάλασσα.
Να σε ρωτήσω, μου λέει.
Τι είναι το tourance;
Βρίσκουμε ομπρέλα Στο beach bar. Δεν είναι και δύσκολο το νησί έχει όσο κόσμο πρέπει για να μη νιώθεις μοναξιά, δλδ ντόπιους και ξένους
Έρχεται ο σερβιτόρος. Κρύο τσάι, freddo και νεράκι (χωρις να το ζητήσουμε)
Πόσο;
2.50 ευρώ.τι 2.50 ρε μάγκα. Για χόμπι το κάνεις;
Ναι δεν είχε κάνει λάθος και γω αυτό ρώτησα.
Τελευταία επεξεργασία:
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Αφού είχαμε λιώσει το κορμί μας στην παραλία στον ήλιο και στον ύπνο έπρεπε να φάμε κάτι.
Παραδίπλα ταβερνάκι. Από αυτά τα άσπρα με μπλε καρέκλες και καλαμωτη για σκιά.
Με πλυθινους τοίχους που από τα πολλά χέρια ασβέστη δεν υπάρχουν γωνίες. Είναι όλα στρογγυλεμενα.
Τα πιτσιρίκια( θαμώνων της ταβερνας), κατάμαυρα, μεσα στην ενέργεια και τη σκανταλια. Κυνηγάνε τις γάτες, αναποδογυριζουν γλάστρες(λόγο ακόμα και θα ρωκανιζαν τα θεμέλια) , οι μαμάδες να τα μαλώνουν αλλά με αυτή τη διάλεκτο την ξεχωριστή.
Με νιιιι και λιιι. Αλλά όχι αυτό της Λιβαδειάς ή της Πάτρας. Είναι κάτι άλλο. Πιο τραγούδιστο.
Ο ταβερνιαρης να τους λέει άστα τα μωρελια, να παίξουν θέλουν.
Γενικά μια κατάσταση ευθυμίας και χαλαρωτητας που δύσκολα συναντάς.
Ο ταβερνιαρης σημειωτέων και ο αυτός χομπιστας. Σιγά μη δεν ήταν.
Χόρτα, καλαμάρι τηγάνι , χταπόδι κρασάτο , αθερίνα τηγάνι και γαυρο μαρινάτο. οι μερίδες μεγάλες η ποιότητα εξαιρετική
Μπύρα και κρασί
22€
Παραδίπλα ταβερνάκι. Από αυτά τα άσπρα με μπλε καρέκλες και καλαμωτη για σκιά.
Με πλυθινους τοίχους που από τα πολλά χέρια ασβέστη δεν υπάρχουν γωνίες. Είναι όλα στρογγυλεμενα.
Τα πιτσιρίκια( θαμώνων της ταβερνας), κατάμαυρα, μεσα στην ενέργεια και τη σκανταλια. Κυνηγάνε τις γάτες, αναποδογυριζουν γλάστρες(λόγο ακόμα και θα ρωκανιζαν τα θεμέλια) , οι μαμάδες να τα μαλώνουν αλλά με αυτή τη διάλεκτο την ξεχωριστή.
Με νιιιι και λιιι. Αλλά όχι αυτό της Λιβαδειάς ή της Πάτρας. Είναι κάτι άλλο. Πιο τραγούδιστο.
Ο ταβερνιαρης να τους λέει άστα τα μωρελια, να παίξουν θέλουν.
Γενικά μια κατάσταση ευθυμίας και χαλαρωτητας που δύσκολα συναντάς.
Ο ταβερνιαρης σημειωτέων και ο αυτός χομπιστας. Σιγά μη δεν ήταν.
Χόρτα, καλαμάρι τηγάνι , χταπόδι κρασάτο , αθερίνα τηγάνι και γαυρο μαρινάτο. οι μερίδες μεγάλες η ποιότητα εξαιρετική
Μπύρα και κρασί
22€
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
KORAX
Γερολυκος
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα, είναι ιερατικός χορός και ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τι θα πει ο κόσμος .
Ο στίχος πρέπει να τον εκφράζει σε κάποιον βαθμό , γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια.
Δεν σαλτάρει δεξιά κι αριστερά, βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής σιωπής εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Κλαίει με το χορό του!
Προσοχή! Κλαίει δεν κλαίγεται!
Ετσι!!!!!!!!!!!Γιατι εχουμε γεμισει μοντελακια
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τι θα πει ο κόσμος .
Ο στίχος πρέπει να τον εκφράζει σε κάποιον βαθμό , γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια.
Δεν σαλτάρει δεξιά κι αριστερά, βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής σιωπής εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Κλαίει με το χορό του!
Προσοχή! Κλαίει δεν κλαίγεται!
Ετσι!!!!!!!!!!!Γιατι εχουμε γεμισει μοντελακια
petros KLR
Μέλος
Φτανει.....Πανο....μας εχεις φτιαξει οσο δεν παει αλλο !!!!!
Τα ειπαμε κ απο κοντα.....αλλα τα γραφεις ωραια.....ρε μπαγασα !!!!!
Τα ειπαμε κ απο κοντα.....αλλα τα γραφεις ωραια.....ρε μπαγασα !!!!!
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Τελευταία μέρα ουσιαστικά στο Πλωμάρι.
Μπανακι στον Αγιο Ισίδωρο, καφεδάκι και κάτι στο γρήγορο για φαγητό. Χαλαρά πράγματα.
Προς το απογευματάκι λέμε να πάμε προς Αγιασο.
Εχω πάρει τις πληροφορίες μου.
Απ Αγιασο, μήτε γναίκα, μήτε μλαααρρρ.
(και να το χαρίσουν, για καλό δεν θα ναι. Κάτι θα υποβοσκει)
Ντουζάκι και ντυνομαστε καλά γιατί μόλις πέσει ο ήλιος παρόλο τον καλό καιρό, το κρύο ξυρίζει.
Χαλαρή βολτούλα μέχρι Αγιασο.
Άλλη μια παρασπονδια που κάναμε στο πρόγραμμα που πρότεινε ο Στέφανος.
Δλδ Ακρασι, Αγιασο, Πολυχνιτο και Βατερα για μπάνιο.
Καμία ώρα μετά φτάνουμε Αγιασο.
Αφήνουμε τη μηχανή στην είσοδο του χωριού και ττο πάμε περπατητο.
Τι ωραίο χωριό. Η Αγιασος ήταν το χωριό με τον πιο πολύ τουρισμό και τον πιο πολύ κόσμο που είδαμε σε όλο το νησί
Μπανακι στον Αγιο Ισίδωρο, καφεδάκι και κάτι στο γρήγορο για φαγητό. Χαλαρά πράγματα.
Προς το απογευματάκι λέμε να πάμε προς Αγιασο.
Εχω πάρει τις πληροφορίες μου.
Απ Αγιασο, μήτε γναίκα, μήτε μλαααρρρ.
(και να το χαρίσουν, για καλό δεν θα ναι. Κάτι θα υποβοσκει)
Ντουζάκι και ντυνομαστε καλά γιατί μόλις πέσει ο ήλιος παρόλο τον καλό καιρό, το κρύο ξυρίζει.
Χαλαρή βολτούλα μέχρι Αγιασο.
Άλλη μια παρασπονδια που κάναμε στο πρόγραμμα που πρότεινε ο Στέφανος.
Δλδ Ακρασι, Αγιασο, Πολυχνιτο και Βατερα για μπάνιο.
Καμία ώρα μετά φτάνουμε Αγιασο.
Αφήνουμε τη μηχανή στην είσοδο του χωριού και ττο πάμε περπατητο.
Τι ωραίο χωριό. Η Αγιασος ήταν το χωριό με τον πιο πολύ τουρισμό και τον πιο πολύ κόσμο που είδαμε σε όλο το νησί
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Κι κάπως έτσι τελειώνει η περιήγηση μας στη Λέσβο
Στάλθηκε από το Redmi Note 3 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το Redmi Note 3 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Περίμενα να τελειώσεις το πολύ ωραίο σου οδοιπορικό στη Λέσβο, το νησί της καρδιάς μου και των νεανικών μου χρόνων. Έζησα εκεί 4 χρόνια ως υπαξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, από τον Ιούλιο του 1989 έως και τον Μάιο του 1993. Εκείνα τα χρόνια καβαλούσα ένα DT200R και είμαι σε θέση να πω πως ήξερα τα γεωγραφικά μυστικά του νησιού καλύτερα από τους περισσότερους ντόπιους αφού ένας στρατιωτικός χάρτης του νησιού κάθε Παρασκευή αποφάσιζε ποιο μέρος θα επισκεφθώ. Έκλεινα τα μάτια και σημάδευα στη τύχη με το δάχτυλο μου και δεν είχε σημασία που θα ακουμπήσει, στη κορυφή ενός βουνού, σε μια γκρεμώδη παραλία, σε ένα εγκαταλειμμένο χωριό, στο πουθενά μέσα σε ένα δάσος, όπου και να 'ταν έπρεπε να φθάσω, με τη μηχανή ή εν ανάγκη και με τα πόδια. Έχω δει κάθε χωριουδάκι γύρω από τους κόλπους της Γέρας και της Καλλονής, κάθε κορυφή από τον Όλυμπο της Αγιάσου μέχρι τον Λεπέτυμνο πάνω από τη Συκαμιά και τις άγριες και απόκοσμες ακτές του Σιγρίου και της Αρχαίας Άντισσας. Πηγές, δάση, κάστρα, έλη, αλυκές, υδραγωγεία, αρχαία, απολιθωμένα δάση, ένας φωτογραφικός οργασμός, κληρονομιά της γεωγραφίας και γεωλογίας αλλά και της πλούσιας ιστορίας του νησιού. Έχω γυρίσει το νησί πόντο-πόντο. Πολλά έχει ξεθωριάσει ο χρόνος από το νου μου, μα όταν συγκεντρωθώ κάποια από αυτά επανέρχονται.
Έχω ζήσει πολλά στο νησί, πάρα πολλά και ιδιαίτερα. Είμαι πλούσιος από αναμνήσεις, γνώσεις και φιλίες που κρατούν μέχρι σήμερα.
Στο ταβερνάκι που πήγες στο λιμάνι του Μολύβου το... "χταπόδι" παρατήρησες πως η καρέκλες ήταν χαραγμένες με στίχους; Είναι το ταβερνάκι που για πολλά-πολλά χρόνια καθόταν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος του οποίου οι στίχοι κοσμούν τις πλάτες των καθισμάτων.
Στην Αγιάσο έζησε ο Γιάννης Σουσαμλής, ο γνωστός Κακούργος με το υπέροχο παίξιμο του σαντουριού του.΄
Φίλε Πάνο σε ευχαριστώ! Αφιερώσεις:
Έχω ζήσει πολλά στο νησί, πάρα πολλά και ιδιαίτερα. Είμαι πλούσιος από αναμνήσεις, γνώσεις και φιλίες που κρατούν μέχρι σήμερα.
Στο ταβερνάκι που πήγες στο λιμάνι του Μολύβου το... "χταπόδι" παρατήρησες πως η καρέκλες ήταν χαραγμένες με στίχους; Είναι το ταβερνάκι που για πολλά-πολλά χρόνια καθόταν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος του οποίου οι στίχοι κοσμούν τις πλάτες των καθισμάτων.
Στην Αγιάσο έζησε ο Γιάννης Σουσαμλής, ο γνωστός Κακούργος με το υπέροχο παίξιμο του σαντουριού του.΄
Φίλε Πάνο σε ευχαριστώ! Αφιερώσεις:
Τελευταία επεξεργασία:
yns
Today is life, tomorrow never comes
Πολλές αναμνήσεις κι εγώ Πάνο από το νησί, 2 βδομάδες κάπου το 95-96 με το Intruder και τη μαλλιαδούρα.
Κάθε ξημέρωμα βλέπαμε το πλοίο να περνάει μπροστά από το "after" παραθαλάσσιο μπαράκι μετά το αεροδρόμιο και αυτό σήμαινε πως έφτασε η ώρα να πάμε για λίγες ώρες ύπνο πριν την περιήγηση στα εναλλασσόμενα τοπία και τη βουτιά στα παγωμένα νερά!!
Ωραίες φωτογραφίες και βαθιά κείμενα φίλε.
Κάθε ξημέρωμα βλέπαμε το πλοίο να περνάει μπροστά από το "after" παραθαλάσσιο μπαράκι μετά το αεροδρόμιο και αυτό σήμαινε πως έφτασε η ώρα να πάμε για λίγες ώρες ύπνο πριν την περιήγηση στα εναλλασσόμενα τοπία και τη βουτιά στα παγωμένα νερά!!
Ωραίες φωτογραφίες και βαθιά κείμενα φίλε.
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
@STF Νομίζω ότι αυτες σου οι αναμνήσεις, που μου τις διηγήθηκες, μου έδωσαν την κινητήριο δύναμη για να πάω εκεί.
Ενώ είχα ξεγραμενες τις διακοπές για φέτος
Οι πληροφορίες σου και το. Προγράμματα που μου χες βγάλει ήταν σωτήριο. Το νησί ήταν μεγάλο και μόνος μου στον βρόντο δεν θα χα δει ούτε τα μισά από αυτά που είδα...
Με έσωσες με τη συμβουλή σου να έχω μια βάση το Μόλυβο για τις μισές μέρες και μια τον Άγιο Ισίδωρο για τις υπόλοιπες.
Ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο που διέθεσες.
Υ. Γ θα χε πολύ ενδιαφέρον μια χωμάτινη στη Λέσβο...
Στάλθηκε από το Redmi Note 3 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Ενώ είχα ξεγραμενες τις διακοπές για φέτος
Οι πληροφορίες σου και το. Προγράμματα που μου χες βγάλει ήταν σωτήριο. Το νησί ήταν μεγάλο και μόνος μου στον βρόντο δεν θα χα δει ούτε τα μισά από αυτά που είδα...
Με έσωσες με τη συμβουλή σου να έχω μια βάση το Μόλυβο για τις μισές μέρες και μια τον Άγιο Ισίδωρο για τις υπόλοιπες.
Ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο που διέθεσες.
Υ. Γ θα χε πολύ ενδιαφέρον μια χωμάτινη στη Λέσβο...
Στάλθηκε από το Redmi Note 3 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Η πλειοψηφία του πλωμαριου πεθαίνει από το ποτό στη ηλικία των 60-65.Mαγαζι σε νησι και να εχει don hulio σε ολες τις εκδοχες.....respect!!
stay in focus......
Pikinos
Ο Φαρμακοποιος
Κι κάπως έτσι τελειώνει η περιήγηση μας στη Λέσβο
Χάσαμε τις μουσικές στις Μηλιές όμως...
Ε και;
Τηλ κατά τις 7.30 ενώ είμαστε ακόμα Αγιασο.
--Σε μια ώρα θα μαι Αφαλωνα.
--Και γω.
1. Στην έφερα
2. Η βόλτα συνεχίζει
3. Που στο διαλο είναι ο Αφαλωνας;
Κάνα μισάωρο μετά, αφού περνάμε το hotspot κοντά στη Μόρια
Βρισκόμαστε πάλι μέσα σε κάτι στενά, βρίσκουμε την στενή πλατεία και παρκάρουμε.
Οι ντόπιοι στα τριγύρω καφενεία μας κοιτάζουν επίμονα, όχι με καλό μάτι
Λίγο πιο μέσα σε ένα στενό ακούω διπλοχορδο να τζαμαρει σαν πιάνο σε Μπαρ στη Νέα Ορλεάνη...
Γλυκιά πενιά, αλλά πολυβόλο
Η δε κιθάρα έχει μετατραπεί σε μπάσο.
Πα, πα-πα, ντουμ-πα. Η ξεχασμένη τεχνική της λαϊκής κιθάρας.
Εδώ είσαι, χωρίς αμφιβολία
Ένας τεράστιος βασιλικός κρέμεται απο δύο πετονιές
"Αγόρασα δύο πετονιές κ'ενα παραγαδακι" που λέει και τραγούδι
