Αθήνα - Ναύπλιο 1250 χιλιόμετρα

[Χρήστος]

Καλοκαίρι 2010.

Πάντα μου άρεσαν οι μεγάλες βόλτες με μηχανή, αλλά ο γνωστός σε όλους Μέρφυ, είχε άλλα σχέδια για εμένα!

Ώσπου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και όλα συνωμότησαν ώστε να το καταφέρω. Η διαδρομή αποφασισμένη από καιρό και μόνο κάποιες λεπτομέρειες έμεναν να τακτοποιηθούν.

Η αναχώρηση έγινε από Αθήνα και ο τελικός προορισμός για εκείνη την ημέρα ήταν η Πτολεμαΐδα όπου θα γίνονταν δύο διανυκτερεύσεις. Σκοπός ήταν να αποφύγω το εθνικό οδικό δίκτυο και να απολαύσω τους επαρχιακούς δρόμους.

Ξεκίνημα λοιπόν και η διαδρομή περνάει από Θήβα, Λιβαδειά, Μπράλο, με πρώτη στάση για ανεφοδιασμό (ανθρώπου και μηχανής) στη Λαμία.

Μετά το πρόγραμμα περιλάμβανε στροφιλίκια Δομοκού, Τρίκαλα, πέρασμα από τα μαγευτικά Μετέωρα, που κάθε φορά με συναρπάζουν και στάση στην Κοζάνη για μεσημεριανό.

Τρώγοντας λοιπόν, επικοινώνησα με παλιούς φίλους από Κοζάνη, αλλά για “κακή” μου τύχη είχαν πάει στο εξοχικό τους στο Καταφύγι (στα 1450 μέτρα υψόμετρο, επάνω στα Πιέρια).

Η άφιξη στην Πτολεμαΐδα αναβάλλεται για λίγο και αυτή η παράκαμψη αποδείχθηκε από τις καλύτερες επιλογές της βόλτας. Δρόμο για το Βελβεντό και από εκεί αρχίζει η ανάβαση των μαγευτικών Πιερίων. Παντού πράσινο με θέα που σε μαγεύει και σου προκαλεί θαυμασμό.

 

[Χρήστος]

Ανεβαίνοντας για το Καταφύγι...

Το Βελβεντό από ψηλά

Η γέφυρα Πολυφύτου

 

[Χρήστος]

Ακολουθεί απογευματινός καφές με συντροφιά τις κορυφές των Πιερίων και μικρή βόλτα στο δάσος το οποίο ήταν κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από το χωριό.

Καταφύγι Κοζάνης

Η λίμνη Πολυφύτου στο βάθος

Ο μικρός κάτοικος του δάσους ενοχλήθηκε από την παρουσία μας και έτρεξε μακριά από εμάς

"Ασφαλής" από τους άγνωστους επισκέπτες του δάσους

Καταφύγι και οι κορυφές των Πιερίων στο βάθος

Απίστευτο ξύλινο εξοχικό. Το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που το είδα

 

[Χρήστος]

Η ώρα περνούσε και επειδή δεν θα ήταν και ότι καλύτερο να με πιάσει νύχτα στο βουνό, γρήγορη επιστροφή προς Κοζάνη και μετά Πτολεμαΐδα.
Η πρώτη μέρα τελειώνει με βόλτα στην Πτολεμαΐδα και χαλαρό ποτάκι σε ταράτσα κάτω από το καλοκαιρινό φεγγάρι.

Συνεχίζεται...

 

[ΗΛΙΑΣ]

.....ο συντομότερος δρόμος.....πάντα τέτοια φίλε μου !!

 

[XR Maniac]

Για συνέχισε.....

 

[Χρήστος]

Και συνεχίζουμε!!!!

Η επόμενη ημέρα δεν περιλάμβανε χιλιόμετρα, το μηχανάκι μπήκε σε ξεκούραση mode, και αρκεστήκαμε σε μία επίσκεψη για φαγητό σε παραλίμνιο εστιατόριο στη Λίμνη Βεγορίτιδα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, μιας και ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα, υπήρχαν ομπρέλες και ξαπλώστρες για τους λουόμενους!! Δεν ήταν πολλοί βέβαια, αλλά τουλάχιστον υπήρχε η δυνατότητα.

Η θέση της μηχανής για τις επόμενες δύο ημέρες

Η λίμνη με τις ομπρέλες, έτοιμη για τους λουόμενους

Λίμνη Βεγορίτιδα

 

[Χρήστος]

Την τρίτη ημέρα είχαμε αναχώρηση από Πτολεμαΐδα και άφιξη στη Φλώρινα, όπου θα γινόταν η διανυκτέρευση.
Πριν το μεσημεριανό καφέ δίπλα στο ποτάμι που περνάει μέσα από τη Φλώρινα (σακουλέβας αν δεν κάνω λάθος), πήγαμε μια βόλτα στο σημείο που αρχίζει το βουνό, το οποίο είναι κλεισμένο με περίφραξη για να μην κατεβαίνουν οι αρκούδες το χειμώνα στην πόλη

Η Φλώρινα από ψηλά

Καφές με τις πάπιες να ψαχουλεύουν για φαγητό

Δεν φαντάζεστε πόση ώρα κάθονταν έτσι για να βρουν κάτι να φάνε!!!

Για το βράδυ, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα να πάμε για κεμπάπ και σουβλάκια στο αναψυκτήριο παρακείμενου χωριού και συγκεκριμένα στην Άνω Υδρούσα. Τελικά, το μέρος αποδείχθηκε υπέροχο, όντας στην κορυφή ενός μικρού υψώματος με περιμετρική θέα. Καταβροχθίσαμε τα πάντα και ήταν όλα πεντανόστιμα. Αυτό που ήταν έκπληξη, ήταν το κρύο που έκανε για Αύγουστο στην Ελλάδα. Χρειαζόσουν απαραίτητα κάποια ζακέτα, αλλιώς υπήρχε πρόβλημα...

Το δημοτικό αναψυκτήριο με τα απίστευτης ομορφιάς βουνά γύρω του

Στο βάθος είναι το Βίτσι..... Την επόμενη ημέρα θα βρισκόμουν εκεί!!
Μετά λοιπόν από το υπέροχο φαγητό (πρέπει να πάω ξανά κάποια στιγμή εκεί), ήρθε η ώρα της ξεκούρασης μιας και η επόμενη ημέρα προβλέπονταν μεγάλη.

Συνεχίζεται...

 

[Phoenix]

βιτσι!!!!!!!
πανω στο καλο σταματησες !!!!!!

 

[Χρήστος]

Για πάμε!!!

Ξεκίνημα τέταρτης ημέρας και αναχώρηση από Φλώρινα με αρχικό προορισμό την Καστοριά μέσω Βιτσίου!
Πορεία αρχικά προς Δροσοπηγή και στη συνέχεια ακολουθούμε το δρόμο ανηφορίζοντας στο βουνό.
Ήταν η πρώτη φορά που περνούσα από εκεί και απλά δεν πίστευα αυτά που έβλεπα. Απίστευτο πράσινο,
με τα δέντρα πολλές φορές να σκεπάζουν το δρόμο και να δημιουργούν ένα φανταστικό σκηνικό.
Όλο το βουνό ήταν για πάρτη μου μιας και δεν συνάντησα απολύτως κανένα όχημα σε όλη τη διάρκεια της ανάβασης.

Λίγο έξω από τη Δροσοπηγή

Ανεβαίνοντας το Βίτσι

Να βγάλω και μια φωτογραφία το μηχανάκι μου για να μην παραπονιέται!!

Τα ζώα του δάσους!!! Ωχ! Αυτό πρέπει να πάει σε άλλο θέμα!!!

Ξεκινώντας την κατάβαση, άρχισε να ξεπροβάλλει και η Καστοριά με τη λίμνη της

 

[Χρήστος]

Η συνέχεια της τέταρτης ημέρας και το τέλος της βόλτας, αύριο!!
Καλό βράδυ σε όλους!

 

[Χρήστος]

Μικρή στάση έξω από την Καστοριά για ένα “βρώμικο” και στα καπάκια συνέχεια για Νεάπολη Κοζάνης. Το πλάνο έλεγε πέρασμα από Τσοτύλι – Πεντάλοφο – Επταχώρι – Κόνιτσα.
Τη διαδρομή αυτή την είχα κάνει σαν φοιτητής με ένα xr250s και μου άρεσε τόσο πολύ που ήθελα κάποια στιγμή να την ξανακάνω. Άσε που είχε ψηφιστεί και σαν μία από τις καλύτερες διαδρομές του κόσμου, αν θυμάμαι καλά, σε κάποιο Mega Test του ΜΟΤΟ. (μάλλον από το Mega Test του 1996 με πολλούς δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο)
Δυστυχώς, οι προσδοκίες μου για αυτό το κομμάτι της διαδρομή δεν εκπληρώθηκαν. Αρκετά ποτάμια που συναντούσες στη διαδρομή είτε είχαν ξεραθεί είτε ελάχιστο νερό κυλούσε ακόμα. Η ποιότητα του οδοστρώματος δεν ήταν και η καλύτερη, με πολλές λακούβες, το οποίο σε συνδυασμό με χώματα ή πέτρες σε αρκετές στροφές, μπορούσε να σου επιφυλλάξει δυσάρεστες εκπλήξεις. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και δεν είχαμε χειρότερα.
Εδώ συνέβη και το μόνο “ευτράπελο” όλου του ταξιδιού. Ήξερα ότι όταν είσαι με το τουόνο σε κατηφορική διαδρομή ή όταν φρενάρεις δυνατά, μπερδεύεται ο αισθητήρας καυσίμου και ανάβει το λαμπάκι της ρεζέρβας. Αυτό συνέβη λίγο μετά το Τσοτύλι, αλλά δεν ήθελα να γυρίσω πίσω και σκέφτηκα ότι θα βρω βενζινάδικο σε ένα από τα δύο χωριά. Αμ, δε!!
Όταν έφτασα στον Πεντάλοφο και ρώτησα που έχει βενζινάδικο, πήρα την απάντηση που δεν ήθελα να ακούσω: “Στην Κόνιτσα”!!!!!!
Όλη την υπόλοιπη διαδρομή την έβγαλα δουλεύοντας τον κινητήρα σε πολύ χαμηλές στροφές με το λαμπάκι της ρεζέρβας να μου υπενθυμίζει ότι μπορεί να μείνω!!!
Τελικά, μετά από πολύ άγχος έφτασα Κόνιτσα, όπου φούλαρα στο πρώτο βενζινάδικο που βρήκα με τη ρεζέρβα να έχει μετρήσει περίπου 75 χιλιόμετρα!!!!!!!!
Πήρε 15.5 λίτρα, οπότε είχα άλλα 2.5 καβάτζα.
Τουλάχιστον ο Βοϊδομάτης, η Γκαμήλα και τα γύρω βουνά, με αποζημίωσαν με την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπειά τους.

Γκαμήλα

Και κάποιες από το Βοϊδομάτη

 

[Χρήστος]

Στη συνέχεια, γρήγορο πέρασμα από Ιωάννινα, Άρτα και επειδή η κούραση είχε αρχίσει να κάνει αισθητά τα σημάδια της, πάρθηκε η απόφαση να γίνει μία διανυκτέρευση στην Αμφιλοχία.
Κλείνω δωμάτιο στο πρώτο ξενοδοχείο που βρίσκω και μετά από μία μικρή βόλτα στην όμορφή η παραλία της με τα καφέ και τις ταβέρνες με θέα τον Αμβρακικό, έχει έρθει η ώρα για ξεκούραση.
Νωρίς το επόμενο πρωί, πρωινό μαζί με τα γκρουπ ηλικιωμένων και αναχώρηση για Ναύπλιο.

Πρωινός Αμβρακικός κόλπος. Η απόλυτη γαλήνη και ηρεμία.

Η τελευταία φωτογραφία τραβήχτηκε στη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο μιας και ήταν η πρώτη φορά που περνούσα από εκεί.

Λίγο αργότερα και αφού επιβίωσα από την Αθηνών-Πατρών, έστριψα δεξιά για Ναύπλιο σε γνωστούς δρόμους πια.
Κάπως έτσι τελείωσε ένα ταξίδι που ήθελα να κάνω πάρα πολύ καιρό και τελικά τα κατάφερα, αν και λίγο αργά!
Το μηχανάκι δεν παρουσίασε κανένα απολύτως πρόβλημα και αποδείχθηκε απόλυτα οικονομικό με μέση κατανάλωση στα 6,5 λίτρα/ 100 χιλιόμετρα στα 1300 περίπου χιλιόμετρα που διανύθηκαν.

Και εις άλλα με υγεία.

Πάντα όρθιοι φίλοι μου και καλές βόλτες να έχουμε!

 

[paschalis]

Αυτη κι αν ηταν παρακαμψη!Το Πενταλοφος Κονιτσα εχει πολλες εκδοχες με καλο τερραιν αυτη που διαλεξες εχει αφεθει κυριολεκτικα στο ελεος των δυσκολων καιρικων συνθηκων.

adv phone

 

[Χρήστος]

Αυτη κι αν ηταν παρακαμψη!Το Πενταλοφος Κονιτσα εχει πολλες εκδοχες με καλο τερραιν αυτη που διαλεξες εχει αφεθει κυριολεκτικα στο ελεος των δυσκολων καιρικων συνθηκων.

adv phone

Δυστυχώς δεν το ήξερα τότε! Είχα τις αναμνήσεις της πρώτης φοράς και περίμενα να συναντήσω παρόμοιες καταστάσεις. Την επόμενη φορά θα επιλέξω εναλλακτική διαδρομή

 

[George_M.]

τελικα..ισως ..καπως ετσι επρεπε να ηταν οι μοτο-βολτες,να ξεκινας με τον προορισμο σιμα στα ζερβα σου κ 'συ να κανεις δεξια...για οσο παει!
ωραιος Χρησταρα!

 

[FZMAN]

Μπράβο για το ωραίο ταξίδι σου.
Σου εύχομαι να έχεις πάντα τέτοιες ωραίες βόλτες.

 

[Pan-dvs]

 

[Nek1000]

Ωραια βολτα και με ωραιο μηχάνημα.
Παντα τετοιαilbig:

 

[Χρήστος]

Μπράβο για το ωραίο ταξίδι σου.
Σου εύχομαι να έχεις πάντα τέτοιες ωραίες βόλτες.

Σε ευχαριστώ πολύ @FZMAN! Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να κάνω άλλη βόλτα τόσο μεγάλη και περιορίζομαι σε πιο κοντινές. Ελπίζω για τα καλύτερα όμως.