The Doctor
Μέλος
To αντιγράφω από το in.gr, άρθρο 12/4/2013
Πηγή :http://blogs.in.gr/blogger/post/?aid=1231243976.
όπου αερόσακοι, βάλτε αντλίες βενζίνης και κάντε σύγκριση...μήπως αντί για μπράβο έπρεπε να πέσουν μερικές μούντζες για να μην πω μηνύσεις...
.
Γιατί να μην βγει και κάτι αντίστοιχο και για τις σερβομονάδες,υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει σήμερα ότι οι μονάδες χαλάνε από κακή χρήση ή μη συντήρηση...
"Η πρόσφατη διεθνής ανάκληση 3,4 εκατομμυρίων αυτοκινήτων από τέσσερις ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες, εξαιτίας ελαττωματικών αναφλεκτήρων σε αερόσακους συνοδηγού, αποδεικνύεται εξαιρετικά διδακτική για όλους.
Αρχικώς, αποκαλύπτει ότι ακόμη και οι παγκόσμιοι εκφραστές της ιαπωνικής ποιότητας κατασκευής μπορούν να εκτεθούν ανεπανόρθωτα και μάλιστα διπλά:
Αφενός διότι το πρόβλημα δημιουργείται από ένα, εκτός προδιαγραφών, εξάρτημα που προμήθευσε σε Honda, Mazda, Nissan και Toyota η επίσης ιαπωνική εταιρεία Takata Corporation -η δεύτερη μεγαλύτερη κατασκευάστρια παγκοσμίως σε ό,τι αφορά τις ζώνες ασφαλείας και τους αερόσακους.
Αφετέρου, διότι καμία από τις συγκεκριμένες αυτοκινητοβιομηχανίες δεν εντόπισε την πιθανή αστοχία κατά την διάρκεια του ποιοτικού ελέγχου που, είθισται να, πραγματοποιείται δειγματοληπτικά σε όλα τα εξαρτήματα των αυτοκινήτων.
Αποκλείοντας την πιθανότητα να μην έγιναν ποτέ ξεχωριστοί έλεγχοι από τις πέντε εταιρείες -την προμηθεύτρια και τις τέσσερις αυτοκινητοβιομηχανίες- το πρόβλημα οδηγεί στο -πρόωρο- συμπέρασμα ότι η μεθοδολογία ελέγχου στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας δεν ήταν επαρκής για να διασφαλίσει την ποιότητα ενός εξαρτήματος που σχετίζεται άμεσα με την ασφάλεια των επιβατών του αυτοκινήτου.
Θυμηθείτε επίσης ότι η πρόσφατη ανάκληση αφορά μοντέλα, τα οποία ανάλογα με την αυτοκινητοβιομηχανία, κατασκευάστηκαν από το 2000 έως το 2003 ή τις αρχές του 2004. Άρα, το σύστημα ελέγχου εμφάνιζε προβλήματα τουλάχιστον για τρία χρόνια.
Το δεύτερο κρίσιμο σημείο στην συγκεκριμένη ανάκληση αφορά τον χρόνο δημοσιοποίησής της, 13 ολόκληρα χρόνια μετά την τοποθέτηση του εξαρτήματος στο πρώτο «ύποπτο» αυτοκίνητο.
Με δεδομένο ότι κάποια, άγνωστο πόσα, αυτοκίνητα έχουν πια ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους και έχουν αποσυρθεί από την κυκλοφορία, συμπεραίνει κανείς ότι οι ιδιοκτήτες τους απέκτησαν ένα μοντέλο με αερόσακο συνοδηγού, ο οποίος ίσως την κρίσιμη στιγμή του ατυχήματος να μην λειτουργούσε.
Το σίγουρο είναι ότι κυκλοφορούν ακόμη στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοκίνητα που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ανάκληση. Και το ερώτημα που εύλογα θα μπορούσε να τεθεί από τους ιδιοκτήτες τους είναι το ακόλουθο: "...υπάρχει χρονικό όριο στο οποίο οι νόμοι κάθε χώρας θα έπρεπε να επιβάλλουν κυρώσεις σε όσους αποδεικνύονται υπεύθυνοι για την κατασκευή ελαττωματικών εξαρτημάτων ή συσκευών;".
Στην ερώτηση "…πως διαπιστώθηκε το πρόβλημα;" η απάντηση είναι "…μετά από αναφορές συμβάντων σε ΗΠΑ και Ιαπωνία όπου ο αερόσακος δεν λειτούργησε, χωρίς ωστόσο να αναφερθούν τραυματισμοί".
Η χρονική απόσταση από την κατασκευή των "ύποπτων" εξαρτημάτων ως τον εντοπισμό του προβλήματος και την δημοσιοποίησή του είναι τεράστια με βάση τα δεδομένα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας και για αυτό αδικαιολόγητη. Ο προληπτικός έλεγχος που θα πραγματοποιηθεί και η δωρεάν αποκατάσταση του πιθανού προβλήματος δεν διαγράφει τις ευθύνες όσων δεν έκαναν τότε όσα έπρεπε να κάνουν.
Προσωπικά παραβλέπω τη δυσμενή δημοσιότητα που προκαλεί μια ανάκληση για έναν κατασκευαστή αυτοκινήτων, καθώς οποιοσδήποτε μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να προσβληθεί από ποιοτικά προβλήματα.
Αυτό που μετρά είναι ο χρόνος αντίδρασης, ώστε να προφυλαχθούν εγκαίρως εκείνοι που χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα, ιδιαίτερα όταν μια ανάκληση δεν αφορά π.χ. τον διακόπτη των ηλεκτρικών παραθύρων αλλά ένα σύστημα ασφάλειας ή ένα υποσύστημα που σχετίζεται με την οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου.
Συμπέρασμα; Το σύστημα εμφανίζει κενά ασφαλείας, που δεν αποτιμώνται στο τοπικό νόμισμα κάθε χώρας. Πλήττουν το κύρος των κατασκευαστών και κλονίζουν την εμπιστοσύνη των οδηγών οι οποίοι παραμένουν ευάλωτοι στα λάθη τρίτων.
Όσοι από εμάς θεωρούμε ότι οποιαδήποτε ανάκληση προϊόντος -πόσο μάλλον ενός αυτοκινήτου- είναι μια πράξη ευθύνης, θα πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουμε ότι ταυτόχρονα αποτελεί και άλλοθι για παραλείψεις που ενδέχεται να αποβούν επικίνδυνες."
Πηγή :http://blogs.in.gr/blogger/post/?aid=1231243976.
όπου αερόσακοι, βάλτε αντλίες βενζίνης και κάντε σύγκριση...μήπως αντί για μπράβο έπρεπε να πέσουν μερικές μούντζες για να μην πω μηνύσεις...
.Γιατί να μην βγει και κάτι αντίστοιχο και για τις σερβομονάδες,υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει σήμερα ότι οι μονάδες χαλάνε από κακή χρήση ή μη συντήρηση...
"Η πρόσφατη διεθνής ανάκληση 3,4 εκατομμυρίων αυτοκινήτων από τέσσερις ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες, εξαιτίας ελαττωματικών αναφλεκτήρων σε αερόσακους συνοδηγού, αποδεικνύεται εξαιρετικά διδακτική για όλους.
Αρχικώς, αποκαλύπτει ότι ακόμη και οι παγκόσμιοι εκφραστές της ιαπωνικής ποιότητας κατασκευής μπορούν να εκτεθούν ανεπανόρθωτα και μάλιστα διπλά:
Αφενός διότι το πρόβλημα δημιουργείται από ένα, εκτός προδιαγραφών, εξάρτημα που προμήθευσε σε Honda, Mazda, Nissan και Toyota η επίσης ιαπωνική εταιρεία Takata Corporation -η δεύτερη μεγαλύτερη κατασκευάστρια παγκοσμίως σε ό,τι αφορά τις ζώνες ασφαλείας και τους αερόσακους.
Αφετέρου, διότι καμία από τις συγκεκριμένες αυτοκινητοβιομηχανίες δεν εντόπισε την πιθανή αστοχία κατά την διάρκεια του ποιοτικού ελέγχου που, είθισται να, πραγματοποιείται δειγματοληπτικά σε όλα τα εξαρτήματα των αυτοκινήτων.
Αποκλείοντας την πιθανότητα να μην έγιναν ποτέ ξεχωριστοί έλεγχοι από τις πέντε εταιρείες -την προμηθεύτρια και τις τέσσερις αυτοκινητοβιομηχανίες- το πρόβλημα οδηγεί στο -πρόωρο- συμπέρασμα ότι η μεθοδολογία ελέγχου στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας δεν ήταν επαρκής για να διασφαλίσει την ποιότητα ενός εξαρτήματος που σχετίζεται άμεσα με την ασφάλεια των επιβατών του αυτοκινήτου.
Θυμηθείτε επίσης ότι η πρόσφατη ανάκληση αφορά μοντέλα, τα οποία ανάλογα με την αυτοκινητοβιομηχανία, κατασκευάστηκαν από το 2000 έως το 2003 ή τις αρχές του 2004. Άρα, το σύστημα ελέγχου εμφάνιζε προβλήματα τουλάχιστον για τρία χρόνια.
Το δεύτερο κρίσιμο σημείο στην συγκεκριμένη ανάκληση αφορά τον χρόνο δημοσιοποίησής της, 13 ολόκληρα χρόνια μετά την τοποθέτηση του εξαρτήματος στο πρώτο «ύποπτο» αυτοκίνητο.
Με δεδομένο ότι κάποια, άγνωστο πόσα, αυτοκίνητα έχουν πια ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους και έχουν αποσυρθεί από την κυκλοφορία, συμπεραίνει κανείς ότι οι ιδιοκτήτες τους απέκτησαν ένα μοντέλο με αερόσακο συνοδηγού, ο οποίος ίσως την κρίσιμη στιγμή του ατυχήματος να μην λειτουργούσε.
Το σίγουρο είναι ότι κυκλοφορούν ακόμη στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοκίνητα που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ανάκληση. Και το ερώτημα που εύλογα θα μπορούσε να τεθεί από τους ιδιοκτήτες τους είναι το ακόλουθο: "...υπάρχει χρονικό όριο στο οποίο οι νόμοι κάθε χώρας θα έπρεπε να επιβάλλουν κυρώσεις σε όσους αποδεικνύονται υπεύθυνοι για την κατασκευή ελαττωματικών εξαρτημάτων ή συσκευών;".
Στην ερώτηση "…πως διαπιστώθηκε το πρόβλημα;" η απάντηση είναι "…μετά από αναφορές συμβάντων σε ΗΠΑ και Ιαπωνία όπου ο αερόσακος δεν λειτούργησε, χωρίς ωστόσο να αναφερθούν τραυματισμοί".
Η χρονική απόσταση από την κατασκευή των "ύποπτων" εξαρτημάτων ως τον εντοπισμό του προβλήματος και την δημοσιοποίησή του είναι τεράστια με βάση τα δεδομένα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας και για αυτό αδικαιολόγητη. Ο προληπτικός έλεγχος που θα πραγματοποιηθεί και η δωρεάν αποκατάσταση του πιθανού προβλήματος δεν διαγράφει τις ευθύνες όσων δεν έκαναν τότε όσα έπρεπε να κάνουν.
Προσωπικά παραβλέπω τη δυσμενή δημοσιότητα που προκαλεί μια ανάκληση για έναν κατασκευαστή αυτοκινήτων, καθώς οποιοσδήποτε μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να προσβληθεί από ποιοτικά προβλήματα.
Αυτό που μετρά είναι ο χρόνος αντίδρασης, ώστε να προφυλαχθούν εγκαίρως εκείνοι που χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα, ιδιαίτερα όταν μια ανάκληση δεν αφορά π.χ. τον διακόπτη των ηλεκτρικών παραθύρων αλλά ένα σύστημα ασφάλειας ή ένα υποσύστημα που σχετίζεται με την οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου.
Συμπέρασμα; Το σύστημα εμφανίζει κενά ασφαλείας, που δεν αποτιμώνται στο τοπικό νόμισμα κάθε χώρας. Πλήττουν το κύρος των κατασκευαστών και κλονίζουν την εμπιστοσύνη των οδηγών οι οποίοι παραμένουν ευάλωτοι στα λάθη τρίτων.
Όσοι από εμάς θεωρούμε ότι οποιαδήποτε ανάκληση προϊόντος -πόσο μάλλον ενός αυτοκινήτου- είναι μια πράξη ευθύνης, θα πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουμε ότι ταυτόχρονα αποτελεί και άλλοθι για παραλείψεις που ενδέχεται να αποβούν επικίνδυνες."
