Εγώ θα πω δυο πράγματα λίγο πιο γενικά καθώς το θέμα στη πραγματικότητα περιγράφει τη κοινωνική συμπεριφορά μας απέναντι σε ένα κράτος που δεν εμπιστεύομαστε. Συγκρινόμενο με άλλα κράτη προφανώς έχει δόση αλήθειας. Άλλο τόση δόση αλήθειας έχει ότι μας εξυπηρετεί αυτό, για να κρύβουμε την δική μας συμμετοχή σε αυτό.
Τα πράγματα στον κόσμο δε πάνε καθόλου καλά...
Κάποιοι συμφορουμίτες πολύ όμορφα περιέγραψαν πως πέραν των τυπικών κανόνων πρέπει εμείς οι ίδιοι να συμπεριφερόμαστε στο πλαίσιο των κανόνων που επιβάλλουν οι αξίες μας, αυτές που πήραμε από το σπίτι μας (όσοι τις πήραμε). Λάθη κάνουμε όλοι, είναι σημαντικό όμως πρώτον: να τα αναγνωρίζουμε και δεύτερον; να σκεφτόμαστε ότι πριν φτάσουμε να "τιμωρηθούμε" μάλλον τα κάναμε ξανά και ξανά.. Βλέπεις αυτό το κράτος συγκρινόμενο με άλλα μας δίνει αυτό το περιθώριο....
Το περασμένο καλοκαίρι βίωσα ο ίδιος στη πράξη τους περιορισμούς ταχύτητας στην Ευρώπη και αν μας ενοχλούν οι περιορισμοί αυτοί σε ΕΟ δε μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει να τους ακολουθείς στους επαρχιακούς. Τσαντίστηκα, εκνευρίστηκα, κάποια κομμάτια ήταν εκτός -Ελληνικής- λογικής στον υπερθετικό βαθμό αλλά ένιωσα παράλληλα σε πόσο μεγάλο βαθμό (σχεδόν στο απόλυτο) περιορίζουν τις πιθανότητες ενός δυστυχήματος -όχι ατυχήματος- και αυτό από μόνο του είναι μεγάλο πράγμα, είναι πρώτα από όλα σεβασμός στην αξία της ανθρώπινης ζωής, της δικής μας και των άλλων.
Τώρα... ζητάμε τι; να επιδείξει το κράτος ικανότητα διερεύνησης και απονομής ευθυνών στο ποιος οδηγούσε το δικό ΜΑΣ μέσο; Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε εμείς γιατί δηλαδή να μπορεί το κράτος; Εγώ όταν "δανείζω" το όποιο όχημα μου αυτομάτως αναλαμβάνω κάθε ευθύνη. Ακόμη και να πέσει ο φίλος μου με τη μηχανή μου δε θα του ζητήσω φράγκα για τα σπασμένα. Δική μου απόφαση, δική μου ευθύνη. Για αυτό και δεν δανείζω εύκολα και σε όποιον να 'ναι. Ας ήταν και η γυναίκα μου ή ο αδερφός μου καθώς όχημα = όπλο
Έπειτα υπάρχει και το ηθικό κομμάτι. Αν δεν οδηγούσες εσύ ποιος οδηγούσε; Κάποιος άνθρωπος "δικός ΣΟΥ" (σε τρίτο πρόσωπο γράφω, μην παρεξηγηθεί κανείς). Χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα;
Και θα κλείσω με αυτό. Χαίρομαι που έχουμε τον
panavour στο forum μας. Δεν συμφωνώ πάντα μαζί του, όμως δεν έχω αντιπαρατεθεί και ποτέ μαζί του. Προφανώς η ηλικία του και οι εμπειρίες του του επιτρέπουν να λέει τα πράγματα με την ευθύτητα των σκέψεων του. Είναι απαραίτητος, χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι. Πολλές φορές ξέρουμε ότι έχει δίκιο αλλά ένας σκασμός από "άμυνες" δεν μας αφήνει να το παραδεχτούμε. Εγώ πολλές φορές φιλτράρω τα γραπτά μου γιατί και καλά "δε βγαίνει άκρη", ή για να μη στεναχωρήσω, για να μη γίνω δυσάρεστος κτλ. Μπράβο του.
