mAthosalas
I love my GS
Πατάω το κοντρολ,σχεδον μεθυσμενος...μια μεθη,μια ζαλαδα απο τα οσα γυρω μου...
Ειναι αυτοι οι κυκλοι που μολις κουνας το δαχτυλο της καρδιας για να κλεισεις εναν,νοιωθεις να περνα η ζωη σου ως σημερα μπροστα απο τα ματια σου.............................................
Σιγοανοιγει η πορτα και αρχιζω να την βλεπω.Διαγραφεται η σιλουετα της και στεκει μεσ'στο σκοταδι...αλλά την ξερω απ'εξω.Σχεδον δεν χρειαζεται να την δω αφου εχουμε ζησει τοσα μαζι...και ποιος ξερει ποσα ακομη...Στεκομαι ορθιος αποχαυνωμενος και την καρφωνω στα μάτια!Δεν κανω ουτε βημα αδυνατω,ειμαι απεναντι της και καθομαι σφιγγω ασυναισθητα τα χερια και απλα την κοιταζω.Να μου μιλαει...να μου δινει εκεινο το τσαφ που με πιανει ενας κομπος στο λαιμο και δεν μπορω ουτε να καταπιω το σαλιο μου!Δεν βγαινει λεξη...απλα καθομαι και μιλαμε.Νοιωθω εκει μεσα στο σκοταδι να θελει να κινηθει προς το μερος μου...να με αφησει να την αγγιξω και να την αφησω να μου πει τα δικα της.
Θυμαμαι εναν φιλο εδω μεσα να μΕ λεει "αδερφε ...Ένας μικρός θάνατος ...να βιώσεις τον πόνο σε όλη την έκταση του και μετα να τον μετα σχηματίσεις δημιουργικά στην ζωή σου..."
...και κανω να παω 2 βηματα προς εκεινη...λυγιζω.Τοσα κροσε εχω φαει στη ζωη μου και δεν εχω λυγισει ποτέ...την ξερω την αισθηση.Τα γονατα δεν σε κρατανε και γονατιζεις ακομα κι αμα δε θες,δεν το ελεγχεις.Εδω γαμωτ...εδω ειναι η σειρα μου.Καθομαι μπροστα της και κρυβω το προσωπο μου αλλά δεν γινεται να μεινω με τα ματια στεγνα...παιρνει ωρα,αρκετη ωρα...τιποτα γυρω μου δεν ειναι ξαστερο.ολα θαμπα ολα πνιγονται απο το βουβο χρονο που στεκομαι εκει μεσα μπροστα της.
Σηκωνω τα ματια και την νοιωθω να λεει σηκω...ΣΗΚΩ ΝΑ ΠΑΡΕΙ...ΕΣΥ ΜΕ ΕΜΑΘΕΣ ΕΤΣΙ...ΣΗΚΩ!!!...
Απλωνω ενα χερι πανω της και αφηνω αυτη την γαμημενη αυρα τη θετικη την ενεργεια την ποθητη και επιθυμητη να κυλησει στο μυαλο μου.
Ενσυναισθηση...ναι αψυχα μεταλλα λενε...ναι...σιγουρα...Η μοτοσυκλετα ειναι ενας κοσμος ολοκληρος ειναι αυτη που θα σε ταξιδεψει ακομα και ακουνητη...
Συνεχιζω.Δεν εχω δικαιωμα να μην σηκωθω.Και ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ!Και γι'αυτην και για ολα οσα γυρω μου με προσταζουν να μεινω ο εαυτος μου.Αξιοπρεπεια,δυναμη και βλεμμα μπροστα...κι "εσυ κουκλα μου" εβαλες το χερι σου σ'αυτο...
Ειναι αυτοι οι κυκλοι που μολις κουνας το δαχτυλο της καρδιας για να κλεισεις εναν,νοιωθεις να περνα η ζωη σου ως σημερα μπροστα απο τα ματια σου.............................................
Σιγοανοιγει η πορτα και αρχιζω να την βλεπω.Διαγραφεται η σιλουετα της και στεκει μεσ'στο σκοταδι...αλλά την ξερω απ'εξω.Σχεδον δεν χρειαζεται να την δω αφου εχουμε ζησει τοσα μαζι...και ποιος ξερει ποσα ακομη...Στεκομαι ορθιος αποχαυνωμενος και την καρφωνω στα μάτια!Δεν κανω ουτε βημα αδυνατω,ειμαι απεναντι της και καθομαι σφιγγω ασυναισθητα τα χερια και απλα την κοιταζω.Να μου μιλαει...να μου δινει εκεινο το τσαφ που με πιανει ενας κομπος στο λαιμο και δεν μπορω ουτε να καταπιω το σαλιο μου!Δεν βγαινει λεξη...απλα καθομαι και μιλαμε.Νοιωθω εκει μεσα στο σκοταδι να θελει να κινηθει προς το μερος μου...να με αφησει να την αγγιξω και να την αφησω να μου πει τα δικα της.
Θυμαμαι εναν φιλο εδω μεσα να μΕ λεει "αδερφε ...Ένας μικρός θάνατος ...να βιώσεις τον πόνο σε όλη την έκταση του και μετα να τον μετα σχηματίσεις δημιουργικά στην ζωή σου..."
...και κανω να παω 2 βηματα προς εκεινη...λυγιζω.Τοσα κροσε εχω φαει στη ζωη μου και δεν εχω λυγισει ποτέ...την ξερω την αισθηση.Τα γονατα δεν σε κρατανε και γονατιζεις ακομα κι αμα δε θες,δεν το ελεγχεις.Εδω γαμωτ...εδω ειναι η σειρα μου.Καθομαι μπροστα της και κρυβω το προσωπο μου αλλά δεν γινεται να μεινω με τα ματια στεγνα...παιρνει ωρα,αρκετη ωρα...τιποτα γυρω μου δεν ειναι ξαστερο.ολα θαμπα ολα πνιγονται απο το βουβο χρονο που στεκομαι εκει μεσα μπροστα της.
Σηκωνω τα ματια και την νοιωθω να λεει σηκω...ΣΗΚΩ ΝΑ ΠΑΡΕΙ...ΕΣΥ ΜΕ ΕΜΑΘΕΣ ΕΤΣΙ...ΣΗΚΩ!!!...
Απλωνω ενα χερι πανω της και αφηνω αυτη την γαμημενη αυρα τη θετικη την ενεργεια την ποθητη και επιθυμητη να κυλησει στο μυαλο μου.
Ενσυναισθηση...ναι αψυχα μεταλλα λενε...ναι...σιγουρα...Η μοτοσυκλετα ειναι ενας κοσμος ολοκληρος ειναι αυτη που θα σε ταξιδεψει ακομα και ακουνητη...
Συνεχιζω.Δεν εχω δικαιωμα να μην σηκωθω.Και ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ!Και γι'αυτην και για ολα οσα γυρω μου με προσταζουν να μεινω ο εαυτος μου.Αξιοπρεπεια,δυναμη και βλεμμα μπροστα...κι "εσυ κουκλα μου" εβαλες το χερι σου σ'αυτο...
) το κανονίζουμε;;;;;
